Franks Race naar het Geluk
Een roman uit de automobielwereld
door STAN VAN KAMPEN.
Koningin Juliana
Kerstrede uit
een
spreekt
Nederland en de Indonesische Republiek
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Raadsvergadering Sneek
3e JAARGANG No. 101
16
DINSDAG 28 DECEMBER 1948
Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van Nieuwe Sneeker Courant, Sneeker Courant en Drijfhouts Nieuwsblad
Mevr.
Vault vcncJgd.
Ab.prrjs ƒ2.50 per half jaar
Franco per post
ƒ3.75 per half jaar
voor
ven
moet
VOORLOPIG GEEN LUCHTPOST
NAAR INDONESIË.
De P.T.T. is nog niet geslaagd in het
vinden van een oplossing voor postver
voer tussen Nederland en Indonesië, nu
de K.L.M. haar vluchten naar Batavia
tot nader order heeft moeten staken. In
afwachting van nadere berichten, die zo
spoedig mogelijk zullen volgen, doet
men er goed aan, zijn lucht^ost-corres-
pondentie en luchtpost-pakketten voor
Indonesië niet ter post te bezorgen.
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties:
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct. per
m.m. Bij contract (handels-
adv.) lager.
Kantoor voor Abonnementen
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 Tel. 2872
Zij willen de vrijheid brengen in de
vierledige vorm van de vrijheid van het
geloof en van het woord, de vrijheid van
vrees en van gebrek. Ze zijn allen in
Gods hand en geen haar zal hun ge
krenkt worden zonder Zijn weten. Ik
wens u en hun toch een werkelijk Kerst
feest. Het is niet in de vertrouwde zin,
dat dit gevierd kan worden, maar mis
schien in diepere zin.
De Kerstnacht is schoner dan de da
gen en uw nacht van zorg maakt de
tegenstelling tot het komende Licht van
Kerstmis des te scheller. Kerstmis is
zoveel ruimer, lichter, groter, dan dat,
waaraan het dagelijkse leven met zijn
beslommeringen ons zo vaak maar even
laat ^tippen. Maar niets dringt zo diep
en ver door in onze levens met hun
moeilijkheden. En zo mogen we dan de
eeuwenoude woorden in onze oren laten
klinken: Ere zij God in de hoogste heme
len, vrede op aarde, in de mensen een
welbehagen.
morgen weg?”
„Morgenochtend om zeven uur!”
„Goed, ik ga mee!”
„Wat zegt u van de wagen?”
„Wat zal ik er van zeggen, Duncker? Het en’ge, wat
ik hoop, is, dat hij beter loopt dan die van Sinnisfaere”.
„Het komt mij voor, dat u over de proefrit niet erg
tevreden was”.
Evelyne nam hem scherp op. Dan lachte ze.
„Nou, nou, beste vriend, je begint geloof ik ijdel te
worden. Ja, het is waar, ik heb je een beetje verwaar
loosd en je prestatie is meer dan schitterend. Zal ik
liever gewoon zeggen: ik feliciteer je? Hier is mijn
hand Duncker. Ik weet, wat je voor de fabriek waard
bent. Wat je gedaan hebt, sprak voor zich zelf. Een
hogere lof kan ik je niet toezwaaien”.
Duncker glimlachte gevleid. Het had hem werkelijk
getroffen, dat Evelyne zo maar was weggelopen, zon
der zich verder om hem of de wagen te bekommeren.
Nu was hij gerustgesteld. Hij maakte zich zelf het ver
wijt, dat hij Evelyne toch beter had moeten kennen.
Maar hij was toch blij, dat hf nog met haar had ge
sproken. Stralend van vreugde verliet hij haar en Eve
lyne verdiepte zich met het meisje in de keuze van het
toilet, dat zij die avond zou aantrekken. Fwik Horn
was ze vergeten.
Zij kwam pas laat in de nacht thuis. Ondanks dat
was ze, toen ze om 6 uur was gewekt, monter als altijd.
Het vooruitzicht op de rit met de nieuwe racewagen
had gezegevierd over haar te korte nachtrust.
„Goedenmorgen, juffrouw Evelyne. Kon u goed uit
uw bed komen?” begroette Duncker haar, die reeds
voor het huis op haar stond te wachten naast de auto.
„Onzin! Zullen we maar gaan”, antwoordde Eve
lyne, in de wagen plaats nemend.
Voor zich uit starend riep Duncker: „180!” Sealson
antwoordde: „In orde!” Toen zij de volgende bocht met
150 passeerden, voelde Sealson, hoe de kracht welke
de wagen uit de rijrichting drukte, steeds minder werd
en hij zag, hoe Duncker met een onbewogen gelaat de
stuurrichting corrigeerde. „Snelheid niet verder opvoe
ren”, riep de ingenieur uit, toen zij uit de bocht kwa
men. Duncker knikte. Sealson bewonderde de racer,
die met grote koelbloedigheid elke phase van de baan
van te voren overzag en precies op het juiste punt
automatisch inschakelde. Nog tweemaal reden zij het
parcours en toen zij aan de finish stopten, renden de
toeschouwers dwars over de baan op hen af.
Sealson kroop uit de wagen en schudde Duncker de
hand.
„Je bent een prachtvent, Duncker. Dat is de wagen
voor jou. Hiermee rijd je op de Bernardino allen in de
modder!”
„Laten we het hopen”, lachte de racer. „Voor het
ogenblik is 150 voldoende”.
„Ja, verder mag je voorlopig niet gaan. Ten hoogste
60 graden afwijking. Dat moet je tijdens de rit onder
vinden. Ik zal proberen het tegenwicht nog te ver
groten, anders vliegen we er toch nog uit. Je moet deze
week nog eens een proef op langere afstand nemen”.
Daar werden ze reeds door de opgetogen menigte
slag in de lucht. De heer Koolmoes
zegt dat mevr. Spaander erkent dat er
nood in de gezinnen is, de heer Linde
man wil de nieuwe loonronde afwachten,
maar dan blijven de gezinnen deze ge
hele winter met te lage lonen zitten.
Spr. steunt daarom het voorstel-Scha-
per om zich tot de regering te wenden.
Dr heer Schaper zegt dat pers en
opinie-onderzoek hebben aangetoond dat
de huidige toeslag te laag is. De winter
staat voor de deur; met korter werkda
gen betekent dat nog lager loon dan in
de zomer, zodat het wel zeer moeilijk
Tijdelijke loontoelage deel
gemeentepersoneel.
De heer D o k k u m meent dat de mi
nister de regeling heeft beperkt tot 23-
jarigen en ouder, doch in de Kamer
heeft toegezegd dat ook de gehuwden
onder 23 jaar onder de regeling zullen
worden gebracht, terwijl nog werd aan
gedrongen de kostwinners er onder te
brengen. Volgen B. en W. geheel de
richtlijnen van het rijk of heeft men
het recht een afwijkende regeling te ma
ken De V o o r z. zegt dat de minister
inderdaad ook de gehuwden beneden 23
jaar onder de regeling zal brengen; wel
iswaar heeft de gemeente het recht een
afwijkende regeling te treffen, docji B.
en W. stellen voor de rijksregeling hier
volledig te volgen, dus zal nu de bedoel-
SNEEKER NIEUWSBLAD
Evelyne zat in haar boudoir. Zij was ’s avonds voor
een feestje uitgenodigd. Maar zij verheugde zich hierop
niet zó, als anders het geval was. In ongebreidelde dro
men zat zij met het hoofd in de handen in de wit
lederen fauteuil voor de spiegel en haar dromen
golden de slanke jonge man, die in het vaste gteloof
van zijn succes zijn mislukte leven opnieuw begon,
Frank Horn. Evelyne kon er niets aan doen, er groeide
een genegenheid in haar voor Frank. Dat hij vandaag
bij de doop aanwezig was geweest, was geen toeval.
Evelyne had hem willen zien. Er schoot een gedachte
door haar heen. „Als hij het met zijn fijne intuïtie eens
had bemerkt”. Neen, dat was niet mogelijk. Energiek
stond zij op en belde het kamermeisje. Deze trad juist
binnen en diende Duncker aan.
„Laat hem binnen”. Evelyne was verwonderd. Wat
wilde die man van haar?
Duncker trad de kamer in.
„Excuseert u mij, juffrouw Evelyne, dat ik u stoor.
Maar ik wilde u vragen, of u morgen een rit met de
nieuwe wagen met mij sou willen maken”.
Met een schok sprong het meisje op.
„Dat is een goed idee, Duncker. Hoe Iaat gaan we
OPNIEUW OPRUIMING VAN
TEXTIEL ZONDER PUNTEN.
In de periode van 17 tot en met 29
Januari 1949 zal de detailhandel op
nieuw de gelegenheid kragen, op punten
gewaardeerde textielgoederen puntenvrif
of tegen verlaagde puntenwaardering,
zulks naar keuze van de handelaar, te
verkopen, mits een korting van ten min
ste tien procent op de verkoopsprijs
wordt gegeven.
De confectie-industrie en de groot
handel kunnen in de periode van 3 tot
en met 15 Januari 1949 op gelijke wijze
textielgoederen aan hun afnemers le
veren, met dien verstande, dat een kor
ting van zes procent op de verkoopprijs
moet worden verleend, terwijl op de
factuur duidelijk moet worden vermeld: zal zijn voor de gezinnen rond te ko-
„Opruiming Januari 1949”. men. Spr. verwacht van de raad een
De Koningin heeft op Eerste Kerst
dag voor de Nederlandse radio de vol
gende rede uitgesproken:
Het is mij een behoefte een groet te
brengen aan allen, die vandaag op
Kerstmis in zorg zijn om iemand, die zij
lief hebben en om samen aan hen te
denken, die in dat verre goede land aan
het strijden zijn. Het kan niet anders, of
onze gedachten gaan ook uit naar de
genen, die zij daarbij tegenover zich vin
den. Onze zuiverste wensen gaan naar
hen allen uit.
Het is het tragische, dat onze maat
schappij zo is, dat geweld zo vaak weer
een krachtdadig optreden daartegen no
dig maakt. We weten het uit de jongste
geschiedenis, die van het velzet in ons
vaderland tegen onze overweldigers.
Onze jongens hebben hier de opdracht
onze beloften in te helpen lossen, die
we aan alle inwoners van Indonesië de
den bij mqpde van mijn Moeder op 7
December 1942 en op 3 Februari van
dit jaar.
Omdat slechts vijf leden voorstemden
en zes zich van stemming onthielden, is
het Amerikaanse voorstel om de Neder
landse troepen te verzoeken naar him
uitgangsstellingen terug te gaan, niet
door de Veiligheidsraad aangenomen.
De andere punten van de resolutie: uit
nodiging om onmiddellijk het vuren te
staken, onmiddellijke vrijlating van de
.gevangen genomen republikeinse leiders,
instructies aan de commissie van goede
diensten om direct telegrafisch verslag
uit te brengen over de gebeurtenissen
sedert 12 December en instructie aan
deze commissie om toe te zien op de na
koming van de beide eerstgenoemde
punten, zijn met zeven stemmen voor en
vier onthoudingen aangenomen. Dit wa
ren Frankrijk, België, de Sovjet-Unie en
de Oekraïne.
Engeland heeft voor alle punten van
de Amerikaanse resolutie gestemd en
terecht heeft onze vertegenwoordiger
in de Veiligheidsraad dr. van Royen de
Engelse houding teleurstellend voor Ne
derland genoemd. Toen het ging om het
punt inzake het terugtrekken van onze
troepen op hun uitgangsstellingen ont
hielden ook Argentinië en Canada zich,
zodat we het mede aan Stalin en Peron
te danken hebben dat deze voor ons
zwaarste eis er niet doorkwam. De Rus
sen zelf hadden trouwens een veel
scherper resolutie tegen Nederland in
gediend, welke echter geen kans maak
te. Ze hebben blijkbaar om de Ver. Sta
ten dwars te zitten tegen de Am. voor
stellen gestemd. Terwijl wij dit schrij
ven heeft onze regering nog niet be
slist of zij de eisen van de Veiligheids
raad zal aanvaarden. In de Kerstdagen
vergaderde ze daarover, maar kwam
blijkbaar nog niet tot een besluit.
Een paar Franse bladen veroordelen
het optreden van de Veiligheidsraad
tegen Nederland scherp; le Peuple
spreekt zelfs van een „schandalige be
slissing” en een ander blad zegt dat de
Veiligheidsraad alleen een klein land
aandurft. Daarentegen noemt het Am.
blad, de New York Times de uitspraak
zo mild dat ze een kerstcadeau voor
Nederland is.
Intussen hebben India, Pakistan, Bir
ma en Ceylon een verbod afgekondigd
voor Nederlandse vliegtuigen daar te
landen.
Wat de militaire positie op Java en
Sumatra betreft, op eerstgenoemd
eiland zijn thans alle steden en belang
rijke punten in Nederlandse handen, ook
op Sumatra werden aanzienlijke vorde
ringen gemaakt.
Sinds het begin van de politiële actie
in Indonesië zijn aan Nederlandse zijde
negentien doden en drie en veertig ge
wonden gevallen. Deze cijfers tonen aan,
dat de Nederlandse troepen geen ern
stige weerstand ontmoeten. Ook aan re
publikeinse zijde zijn de verliezen ge
ring.
Een Nederlands vliegtuig is van een
vlucht boven Midden-Java niet terug
gekeerd. Later werd het verlies van nog
2 jagers gemeld.
Wat zal onze regering
besluiten
Als dit blad verschijnt kennen onze
lezers misschien reeds de beslissing der
regering. Er werd nl. verwacht dat dr.
van Royen die gisterniiddag in de ver
gadering van de Veiligheidsraad zou
meedelen. Deze zou zowel voor de In
donesische als Palestijnse kwestie dan
bijeenkomen.
Redacteur: L. KIEZEBRINK Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK
FEUILLETON. omringd en gefeliciteerd. Woodley straalde van vol
doening. Hij drukte Duncker en Sealson ernstig de
hand, terwijl hij zei: „Jammer, dat Pradly dit niet
mocht beleven!”
Na enige tijd drongen Millner, en Frank door de ver
zamelde mensenmassa. Millner reikte dr. Woodley een
papier en deze las met gespannen aandacht. „Heren,
de bereikte snelheden”. De journalisten has’den hun
notitieblocs voor de dag.
„100 meter na de start: 80 K.M.
„Voor de eerste bocht: 105 K.M.
„In de eerste bocht90 K.M.
„Voor de tweede bocht: 140 K.M.
„In de tweede bocht: 120 K.M.
„Voor de derde bocht: 150 K.M.
„In de derde bocht: 132 K.M
Van de derde bocht af waren de reders in gelijk
matig tempo van 150 K.M. baan en 132 K.M. bocht-
snelheid gebleven. Het resultaat was een volkomen
succes, want dergelijke bochtsnelheden moesten bij
langebaanraces een sterk verhoogde gemiddelde snel
heid mogelijk maken.
De toeschouwers gingen langzaam uiteen. De werk
lieden, monteurs en ingenieurs keerden naar hun werk
terug met het trotse gevoel iets groots tot stand te
hebben gebracht. De journalisten haastten zich hun be
richten aan de redacties door te geven, de fotografen
borgen hun camera’s op. Ook Frank maakte aanstalten
het terrein te verlaten. Dicht bjj het hek van de proef -
baan werd hij door Evelyne ingehaald.
„En was Mr. Millner tevreden over u, mr. Horn?"
„Ik geloof van wel en het zou mij een genoegen zfln,
indien u en dr. Woodley evenzeer tevreden waren met
mijn werk”.
„Ik kan slechts mijn voldoening uitspreken, dat n
zo snel en air.’raai hebt gewerkt. Nu xan ik geloven,
dat u zich gaarne van de kunst afkeerde. Wie zo goed
geen legesverordening. Men
werkzaamheden niet onder
schatten. De krant wordt er aantrekke
lijker door, dus is het een particulier
belang. De heer Lindeman zou alleen
aan plaatselrjke bladen deze faciliteit
willen verlenen, doch de V o o r z. wijst
er op dat dit een privilege zou zijn, wat
in strijd met de grondwet is. De Voorz.
ontraadt het voorstel van de heer Lin
deman aan te nemen, waarop deze het
intrekt.
Legesverordening.
De heer Lindeman pleit er voor
dat aan plaatselijke bladen de opgave
van de burgerlijke stand gratis zal wor
den verstrekt evenals een lijst van ge-
vestigden en vertrokkenen; het is een
algemeen belang dat deze wordt gepu
bliceerd. -Wat de huwelijksvoltrekkingen
betreft er zijn dagen waarop dit koste
loos geschiedt en voor andere dagen zijn
er verschillende prijzen. Dat acht spr.
niet democratisch; spr. zou de huwe
lijksvoltrekking voor iedereen gratis wil
len doen zijn, tenslotte wordt iedereen
gedwongen naar het stadhuis te gaan.
De Voorz.: de heer Lindeman is zelf
een sprekend voorbeeld, dat niet iedereen
daartoe gedwongen wordt De heer d e
Boer aanvaardt de opmerking van de
heer Lindeman dat ieder gedwongen
wordt naar het stadhuis te gaan, niet
als .argument, wat een chaos zou het
worden als dit voor de huwelijksvoltrek
king niet verplicht was, maar overigens
is spr. het met de heer L. volkomen
eens. De Voorz. zegt dat er tientallen
dingen zijn, waarvoor men verplicht is
bij de overheid te komen, doch het is
toch een misvatting dat wat men dan
van de overheid vraagt, maar gratis door
deze zou moeten worden verricht. Wan
neer mensen er prijs op stellen op een
bepaalde dag te trouwen, waarvoor de
gehele apparatuur in beweging moet
gebracht, is het toch billijk dat daarvoor
betaald wordt; het heeft met democra
tie niets te maken. In het hele land is
een dergelijke regeling trouwens tradi
tie, die waard is in stand te worden ge
houden. Wat het verstrekken van bur
gerlijke stand enz. aan de bladen be
treft, als een particulier diensten van de
overheid vraagt is het billijk dat daar-
iets wordt betaald, anders behoe-
we
de
kan rekenen, kan geen goede violist zijn. Ik hoop, dat
u mij mijn openhartigheid niet kwalijk neemt”, ant
woordde Evelyne vriendelijk lachend.
„O, nee, i hebt volkomen gelijk. Ik was een ver
schrikkelijke krasser. Waarom zou ik de waarheid niet
bekennen? Ik ben hier zeer tevreden”.
Graag had hij nog lang met Evelyne gesproken, die
vandaag, vervuld van de grote gebeurtenis, niets van
haar ande.s zo overduidelijke gereserveerdheid liet
merken. Het kwam hem zelfs voor, dat zij een meer dan
gebruikelijke interesse voor hem aan de dag legde en
toen hij reeds op zijn bureaustoel zat, dacht hij hier
nog over na
Het besluit van de
Veiligheidsraad.
positieve uitspraak tegenover de nega
tieve van de Tweede Kamer, 2.50 is
werkelijk niet te veel gevraagd. Spr.
hoopt dat de raad de belangen der wer
kers van Nederland zal behartigen. De
heer de Vries zegt dat het de vak
beweging is die voor de belangen in deze
van het Ned. volk opkomt. De gulden
toeslag nam zeker de nood niet weg, hij
ving alleen de prijsverhoging op, doch
ook daarvóór was er al nood. Doch het
is niet aan de raad hiervan tén opzichte
der regering te getuigen. Het voorstel van
B. en W. om het adres Voor kennis
geving aan te nemen wordt alsnu aan
genomen met 14 tegen 2 stemmen. Voor
stemden de leden Lindeman, de Boer,
Boerjenga, Dokkum, de Vries, Stoelwin-
der, de Groot, Knol, de Jong, Blok, Fijl-
stra, v. d. Veen, Vis en mevr. Spaander;
tegen de leden Koolmoes en Schaper.
Esperanto-adres.
Bij het verzoek van het bureau voor
Esperanto-onderwijs om adhaesie aan
een adres aan de min. v. O. K. en W.
om deze hulptaal onder de verplichte
leervakken van de Kweekscholen op te
nemen, dat B. en W. voorstellen voor
kennisgeving aan te nemen, breekt de
heer F ij 1 s t r a een lans voor het Es
peranto. Deze hulptaal wordt al veel ge
bruikt en het blijkt bovendien dat de
genen die ze leren, ook gemakkelijker
vreemde talen leren. Men zou nu eerst
dit onderwijs op de Kweekscholen wil
len invoeren en later bij het l.o. Espe
ranto heeft zijn nut bewezen en spr.
stelt voor adhaesie te betuigen. De heer
Lindeman acht Esperanto een groot
belang, speciaal voor een land met een
klein taalgebied en met veel buitenland
se handel en In correspondentie met lan
den, welker talen moeilijk te leren zijn
als Rusland en China. Maar er zijn geen
leerkrachten om het onderwijs in deze
hulptaal te geven en daarom wil men
Esperanto nu eerst als verplicht leer
vak op de kweekscholen ingevoerd zien.
Adhaesie betuigen zal echter niet meer
geven, de minister heeft het al afgewim-
peld. Een andere vraag is, kan men dit
onderwijs niet op handelsscholen enz.
invoeren. De heer Koolmoes onder
schrijft wat de h.h. Lindeman en Fijl-
stra hebben gezegd en zal het voorstel-
Fïjlstra steunen. De Voorz. zegt dat
B. en W. van oordeel zijn dat deze zaak
zeer ver buiten de sfeer der gemeente-
bemoeiing ligt en de kwestie van de
invoering op de kweekschool niet door
het gemeentebestuur kan worden over
zien, zodat zij geen aanleiding zien zich
tot de regering te wenden. Ook om
trent de betekenis en waarde van deze
hulptaal heeft de meerderheid van B. en
W. niet de opvatting welke hier tot
uiting gekomen is bij de vorige sprekers.
Zij meent dat de tijd beter aan andere
vakken kan gewijd dan aan deze hulp
taal, die nog niet de verbreiding heeft
gevonden welke er van werd verwacht.
Als zij betekenis zou krijgen, zou zij
juist in de landen met grote taalgebie
den sterk verbreid moeten zijn; dan zou
het van belang zijn ze ook in kleinere
landen te leren. De heer F ij 1 s t r a
meent dat de kansen van Esperanto
steeds groter worden naarmate men het
meer op de scholen brengt. De Voorz.
vreest dat als men met het Fries op
onze scholen nu ook nog het F peranto
zou brengen, men het de leerlingen te
moeilijk zou maken. Het voorstel van
B. en W. om het adres voor kennis
geving aan te nemen komt in stemming.
Voor stemden de leden Knol, de Jong,
Blok, Vis, Lindeman, Boeyenga, Dok
kum en de Vries; tegen de leden Stoel-
winder, Koolmoes, Schaper, de Groot,
Fijlsflfti, v. d. Veen, mevr. Spaander en
de Boer. De stemmen staken (88), zo
dat de volgende vergadering moet over- een nieuwe woning, of hen deed profi-
gestemd. teren van het opschuifsysteem.
Adres comité werknemers
Lankhorst Touwfabrieken.
B. en W. stelden voor dit adres, dat
ongetekend was, voor kennisgeving aan
te nemen.
De heer Blok vraagt» of B. en W.
ook met de fa. Lankhorst gesproken
hebben of hieraan iets te doen is De
heer Koolmoes kan zich indenken
dat deze arbeiders zich tot de raad rich
ten. Er is Immers hier al herhaaldelijk
over gesproken dat de industrie gesteund
diende te worden. En hier is er een wel
ke door gebrek aan deviezen om grond
stoffen te kopen, 27 arbeiders heeft moe
ten ontslaan. Spr. hoorde dat er nu weer
vier zijn aangenomen en in Januari nog
meer zullen worden geplaatst. Spr.
vraagt zich af wat de gemeente nu nog
kan doen; heeft de burgemeester al met
de firma gesproken? Als men stempelen
moet, lijdt men bittere armoede; er be
staat in Nederland geen recht op werk,
men kan met een arbeider doen wat men
wil. De Voorzitter zegt dat het hier
een niet-ondertekend adres betreft, dat
ook niet meer door allen die er deel aan
hadden nog wordt gehandhaafd. Het
kan geen punt van overweging in de
raad zijn. Het verheugt spr. overigens te
kunnen constateren dat de heer Kool
moes wel gediend is van deviezen, wat
dus instemming met het Marshall-plan
betekent De heer Blok vindt dit een
eigenaardig adres; wel zijn jr enkele
namen bekend en officieel is het ook
niet ingetrokken, maar sommigen voelen
er niet meer voor. De heer Koolmoes
is van het Marshall-plan geen voorstan
der. Die Amerikaanse Sinterklaas werkt
averechts, er staat in het adres dat
Amerika deze artikelen niet meer koopt
en dat veroorzaakt dus werkloosheid, zo
is het ook in België. De Voorz. zegt
dat de heer Koolmoes niet maar een
gedeelte van het adres moet aanhalen;
het noemt duidelijk als eerste oorzaak
gebrek aan deviezen, waardoor geen
grondstoffen meer gekocht kunnen wor
den en daarna vermindering van debiet.
De heer Lindeman is van mening
dat dit toch wel een zaak is waarmee
de raad zich mag bemoeien, het is een
belangrijke zaak. Inderdaad vielen Ame
rika- en Engeland uit als kopers door
dat ze de artikelen nu zelf maken, ter
wijl wat de aankoop van grondstoffen
betreft, de weinige deviezen daarvoor
beschikbaar gesteld moeten over alle
touwfabrieken in heel het land worden
verdeeld. De Voorz. heeft het belang
van de zaak niet ontkend, maar dit
adres is niet ondertekend en wordt bo
vendien niet meer onderschreven door
allen die er bij betrokken waren. De
heer Schaper zegt dat nadat dit
schrijven was verzonden, enige betrok
kenen berouw kregen. Ze wilden zich te
rugtrekken wat niet meer kon. Belang
rijk blijft de zaak wel. De Amerikanen
leveren liever afgewerkte producten dan
grondstoffen; het zou dus beter zijn el
ders grondstoffen te betrekken, waar
door productieve arbeid mogelijk was.
B. en W. zullen er goed aan doen niet
afzijdig te staan tegenover wat bij een
grote industrie gebeurt. De Voorz.
kan niet onderschrijven dat Amerika al
leen afgewerkte producten hierheen
zendt. B. en W. blijven wat de eigenlijke
kwestie betreft diligent, doch dit adres
kan niet overwogen worden. Nadat de
heer Koolmoes had gevraagd wat
B. en W. eigenlijk gedaan hebben, waar
op de Voorz. antwoordde dat hij hier
van geen mededeling zou doen, werd
het adres ter zijde gelegd.
Verlenging termijn ontruiming
onbewoonbaar verklaarde wo
ningen.
De heer Koolmoes zou willen, nu
verbetering dezer woningen niet moge
lijk is, dat men volgend jaar deze be-
1 woners in aanmerking liet komen voor
een nieuwe woning, of hen deed profi-
Spaander sluit zich btj deze wens
aan en vraagt speciaal aandacht voor
het gezin Ferwerda aan de Geeuwkade,
dat is daar een onhoudbare toestand, het
is dringend nodig dat dit gezin andere
huisvesting wordt toegewezen. De
Voorz. zegt dat B. en W. bereid zijn
deze zaak met de woningcommissie te
bespreken, doch uiteraard kunnen zij
geen toezegging doen. De heer Linde
man sluit zich aan bij mevr. Spaan
der; hij heeft destijds ook voor het ge
zin Ferwerda gepleit voor een nieuwe
woning. De Voorz. zegt dat de heer
Lindeman nog iets meer vraagt dan
mevr. Spaander, die vroeg andere huis
vesting, de heer Lindeman een nieuwe
woning. Spr. heeft echter al gezegd wat
B en W. zullen doen. Z.h.s. Wordt het
voorstel van B. en W. alsnu aange
nomen.
Wij geven hier nog de discussie bij
verschillende punten van de agenda der
raadsvergadering van jj. Donderdag
avond gevoerd.
Bij de opening der vergadering heeft
de Voorzitter de heer Lindeman
gelukgewenst met zijn herstel en dat hij
zijn werkzaamheden hier weer kan be
ginnen; moge hij die bij de voortduur
kunnen voortzetten en geen verdere ge
volgen van zijn ziekte ondervinden. De
heer Lindeman dankte voor deze
woorden en de raadsleden voor de bij
zijn ziekte getoonde belangstelling, in
zonderheid hen, die deze toonden door
het zenden van boeken enz.
Adres afd. Sneek Ned.
Vrouwenbeweging.
In dit adres wordt verzocht dat de
raad zich tot de minister zal wenden
opdat deze de toeslag op de lonen van
1.tot minstens 2.50 p. w. verhoogt.
De heer Schaper zegt dat de ge
stegen kosten van het levensonderhoud
catastrophale gevolgen moeten hebben.
Immers 1.toeslag per week is niet
voldoende. De vrouwen weten dat het
beste, immers zij vooral besteden het in
komen. Verschillende gemeenten hebben
aan dergelijke adressen adhaesie be
tuigd, laat Sneek het ook doen; de ge
vraagde verhoging is nodig om de wer
kers van Nederland het bestaan moge
lijk te maken. De Voorz. wijst er op
dat deze aangelegenheid kortgeleden in
de Tweede Kamer uitvoerig is besproken
en het standpunt der regering bepaald.
De door de regering aangevoerde motie
ven zijn door de vorige spr. niet weer
legd, hij heeft slechts algemene be
schouwingen gehouden. Bovendien ach
ten B. en W. het ongewenst dat nu de
zaak in de volksvertegenwoordiging is
behandeld, zich nog tot de regering te
wenden. De heer Blok vraagt of als er
eens een verhoging van de toeslag
kwam, dit niet averechtse gevolgen zou
kunnen hebben, nl. voor de collectieve
contracten waarin werkgevers en werk
nemers thans trachten verhoogde lonen
op te nemen; denkt men dat als de
toeslagen verhoogd werden, de werkge
vers geneigd zullen zgn die verhogingen
toch in te voeren De heer Lindeman
zegt dat zijn fractie het verzoek op zich
zelf niet onredelijk acht, maar adres
seren zal geen effect sorteren, de zaak
is in de Kamer afgehandeld en de minis
ter heeft verdere verhoging afgewezen,
maar gezegd dat er straks een nieuwe
loonronde zal komen. Daarom is dit
adres eigenlijk ook overbodig. Wat het
voortzetten der subsidiëring van het
levensmiddelenpakket betreft, dat kan
niet in verband met het feit dat we
deelgenoot in de Benelux zijn. Mevr.
Spaandef weet als huisvrouw zeer
goed dat het voor een arbeidersgezin wel
uiterst moeilijk moet zijn rond te komen
en kan zich volkomen indenken dat een
groep vrouwen protesteert. Maar zoals
dit adres hier ligt heeft het geen zin.
In deze moet de vakbeweging in over
leg met de Stichting van de Arbeid tre
den en deze samen met de regering. La
ten de vrouwen hun belangstelling schen
ken aan de vakbeweging. Dit adres is een
