KERSTBOODSCHAP
VAN DE KONINGIN
if
II
lid
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Weihnachtsoratorium
MIENSKIP SNITS
Kiek-fa UIT HET VERLEDEN
I
I
j
WOENSDAG 28 DECEMBER 1949
4e JAARGANG No 101
L. KIEZEBRINK
Mooie vangst
De Moskeflap
R.K. Middelbare school
te Bolsward
Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD -
Gevonden voorwerpen
Wymbritseradeel
KLEINZAND 7 - Telef. 2872
Zanguitvoering
Kans op halvering koffierantsoen
De Hoara’s fan Hastings
Vaardigheidsproeven K.N.G.V.
Ongeval dodelijk verlopen
Afscheid dr Bitter van Nijland
A. Smeding zeventig jaar
Geslaagd
tg g
I
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteur:
H. M. de Koningin hield Vrijdagavond 6.15 de volgende radio-rede:
Het Oud Kerkhof omstreeks 1900.
De Nauwe Burgstraat in 1910.
A. f. S.
J. de B.
Geslaagd voor coupeur aan de
Coupeursschool „De Kleder Industrie”
te Doetinchem C""e plaatsgenoot L. v.
d. Werf, Oosterdijk 32.
NIJEZIJL. Aan de Coöp. Zuivelfa
briek en Melkinrichting te Assen is be
noemd tot 2e poedermaker de heer Th.
van Berkum, thans in gelijke betrekking
werkzaam aan de Coöp. Zuivelfabriek
„de Hem” te Nijezijl.
HOMMERTS. Doe’t de biropsfisker P.
Yntema to Hommerts forline wike op ’e
Koeferd oan ’t seinfiskjen wie, fong hy
ünder oaren 8 snoeken, dy’t meielkoar
in gewicht hiene fan 85 poun. De fisk
waerd oernommen troch de fiskhannel
Bruorren fan Netten to Gaestmar.
NIJEZIJL, 24 Dec. Naar wij verne
men is onze plaatsgenoot, de Eerw. Fra
ter Christiaan (Rein Anema), de 18e
December door Z.H. Exc. Mgr. W. Mut-
saerts tot priester gewijd in de Kloos
terkapel van de Paters-Assumptionis-
ten te Bergeyk (N.Br.).
Twee leren riemen, terug te bekomen
bij Sijbren Sijpersma, Scharnegoutum
202; een wit lederen damesportemon-
naie met inhoud, terug te bekomen bij
de Postcommandant der Rijkspolitie te
Oppenhuizen; beursje met inhoud, ge
vonden onder Folsgare. Terug te beko
men bij de Postcommandant der Rijks
politie te Njjland.
Advertentieprijs 15 et. per m.m.
Bij contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs I 2.50 per half
jaar. Franco per post f 3.75 per
half jaar
Giro 50748 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, Sneek.
Aan
Delft
MILLS CIRCUS IN LONDEN.
Overzicht van het Olifantennummer in het Mills Circus in Londen. Dif
circus werd Zaterdag bezocht door Prins Bernhard en de Prints,OP1
Beatrix en Irene.
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS.
Administratie
Comb. Drijfhout-Kiezebrink Co.
Kantoor: GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
Redactie-adres
i
Op de verkeersbrug over de Lek
werd een 19-jarige loodgietersknecht,
per bakfiets op weg naar Vreeswijk,
door een vrachtauto overreden en ge
doei
IJLST. Op de avond van de tweede
Kerstdag gaf het Chr. Gemengd Koor
„Looft den Heer”, alhier, dirigent de
heer J. Nauta van Sneek, in het Gebouw
een zanguitvoering. Leider van de avond
was de heer J. Andela, De zaal was
vrijwel geheel bezet. Na samenzang van
Psalm 150 werd het programma, hoofd
zakelijk bestaande uit Kerstliederen,
zeer tot genoegen der aanwezigen uit
gevoerd. Voor afwisseling werd gezorgd
door mej. T. Osinga van Woudsend, en
de heer P. Buma van Nijezijl, die met
declamatie en solozang, op aangename
wijze de aanwezigen bezig hielden. Voor
„Looft den Heer” was het een geslaagde
uitvoering.
Kardinaal de Jong heeft zijn toestem
ming verleend voor het treffen van
voorbereidingen voor de opening van een
R.K. school voor middelbaar onderwijs
voor jongens en meisjes te Bolsward.
Dit zal de eerste R.K. schooi op dit ge
bied in Friesland worden en de school
zal onder leiding staan van de paters
Franciscanen.
Dit blijspel in 3 bedrijven, van Y. C.
Schuitmaker, zal, blijkens een adver
tentie in dit blad, op Dinsdag 3 Januari
in Amicitia worden opgevoerd door de
Kaatsver. Sneek. Er is bal na met mede
werking van „The Rhythme Tigers”.
In verband met de sterk gestegen
wereldmarktprijs van koffie heeft de re
gering de import van dit product enige
tijd geleden stopgezet. Naar het A.N.P.
uit doorgaans goed ingelichte kringen
verneemt, zal op grond van de thans
bestaande koffievoorraden in ons land
het rantsoen aanzienlijk moeten worden
verminderd.
Reeds ging het gerucht, dat na afloop
van de thans geldende distributieperiode
geen koffie meer zal worden verstrekt.
De regering echter schijnt de distri
butie van koffie, zij het op geringere
schaal, te willen handhaven. Naar alle
waarschijnlijkheid zal op de koffiebon,
die over enige weken zal worden aange
wezen, slechts de helft van de thans
geldende toewijzing worden gegeven,
over dezelfde periode. Vernomen wordt,
dat sommige levensmiddelenbedrijven
voorbereidingen hebben getroffen om
opnieuw tot fabricage van koffiesurro-
gaat over te gaan.
De Mienskip Snits hê-ldde syn fjirde
gearkomste yn de rige „It folk en de
kunst”. Dizze kear wie de literatuer oan
bar. De hear H. K. Schippers bispruts
de Hoa a’s fan Hastings fan Simke
Kloosterman. De wize, dêr’t Schippers
dit proaza op bisprekt, is sa poëtysk,
dat men it hast net werjaen kin. It wie
spitich, dat der safolle to dwaen wie yn
’e stêd, dat it bisyk net to great wie.
Yn syn foarbisprek neamde de sprek-
ker twa wurken, dy’t der yn de Fryske
literatuer ütrinne, de Hoara’s en de
Stade fan Haitse Holwerda. Beide boe
ken ha as sintrale figuer in boer, mar
dêr aaide alle parallellen ek mei op. Van
Houtens boek, in breed ütwurke no
velle, hat net mear as 10, de Hoara’s wol
70 persoanen. In great forskil is der ek
yn styl to fornimmen. Yn de koarte lib-
bensskets, dy’t de sprekker joech neam
de hy har in minske, dat iensum troch it
libben gie, mei langstme nei it greate
libbenslok. Yn har fersebondel „De
wylde fügel” lelt hja gêns fan har yn-
derlik bleat. Al jong hat hja mei har
heit in reis troch Dütsklta en België
makke. As hja werom komt, sjocht hja
de kid tónsdouwe mei oare eagen. Hja
bigjint dan, 16 jier aid, to skriuwen.
Earst yn it Nederlknsk, mar letter mei
troch tadwaen fan Tsjibbe Gearts en
Waling Dykstra yn it Frysk. „Beppe yn
’e fleur” is har earste skets yn „Sljucht
en Rjucht”. Hja skriuwt Under ’e skül-
namme It Fryske fanke. Har oeuvre
bistiet fit de Hoara’s, It Jubeljier, de
niisneamde fersebondel, Hengist en
Horsa en letter sarnie sketsen (Ut ’e
Gielgoerde I en II). De Hoara’s biwiist,
dat hja, Ut in aid boereslachte, har goed
ynlibje koe yn oare libbens. Al fielde
hja harsels thds yn ’e steatlike opkea-
mer, hja seach en biskreau it op-
weitsjend arbeiderslibben. Neffens de
sprekker is Fokke Hoara de haedper-
soan en mei Fokke oan ’e han giet er
it boek mei de oanwêzigen troch. By
typyske natuerbiskriuwingen en oar-
spronkelike bylden lans sketst er it for-
midden, dêr’t Fokke yn opgroeit. Sa
lést de hear Schippers nei it skoft noch
inkelde stikken foar, U.m. syn meeting
mei Tine Fleurin. De foarsitter, R. Hee-
ringa, winske de oanwêzigen in oant
sjens yn it nije jier (5 Jann.) yn syn
slutingswurd.
Het Koninklijk Nederlands Gymnas
tiek Verbond geeft zijn leden de gele
genheid om eenmaal per jaar hun alge
hele vaardigheid in gymnastiek te to
nen. De proeven omvatten de onderdelen
rekstok, brug, ringen, paard, paard-
springen en vrije oefening, terwijl men
in graad van geoefendheid te kust en te
keur kan in: 3e graad, 2e graad, le
graad en keurklasse. Maandag 19 De
cember onderwierpen zich 32 leden van
de „S.G.V.” aan dit examen waarbij als
jury fungeerden de h.h. Glas te Joure,
en Monsma, Röfekamp en Blijham te
Sneek. Geslaagd zijn: Jongens: Schalk
v. d. Schalie, Johan Hartkamp (afge
wezen 1); meisjes: Janny de Boer,
Lucky Zijlstra, Geertje Otten, Alie End-
stra, Margaretha de Vries (afgewezen
6). Dames le graad: Gretha v. d. Werf,
Corry v. d. Werf; Dames 2e graad:
Mevr. G. v. d. WalTalen, Boukje Mon
kel; Dames 3e graad: Aukje Haga, Hen-
ny Hofmeester, Feikje Sijbesma, Annie
Fritsma (afgewezen 7); Heren 3e
graad: Jo Ruiter en Joop Tinga.
Waren aanvankelijk de berichten
over de toestand van de heer J. Koop-
mans, die Woensdag tussen een wagen,
geladen met goederen en een muur be
kneld raakte, gunstig, later deed zich
helaas een ongunstige wending voor.
Wij vernamen de dood van het slacht
offer eerst na het verschijnen van ons
vorig nr. De heer Koopmans, die 45 jaar
werd, laat een vrouw en vier kinderen
achter.
NIJLAND, 21 December. Dr. Bitter,
die gedurende het verblijf van dr. Hoog
water, als militair arts in Indonesië,
diens praktijk 2 jaar heeft waarge
nomen, heeft hedenmiddag afscheid van
ons dorp en daarmede van de practijk
genomen. In het Lokaal was gelegen
heid de scheidende geneesheer de hand
te drukken. De leiding van deze middag
berustte bij de heer G. Gerbrandy, die
in zijn openingswoord de dokter schil
derde als hulp en bijstand in vreugde en
verdriet. Verder werd het woord ge
voerd door het hoofd der school, de heer
J. ten Have, mej. J. Tjalsma en Zr. Hal-
sema, die allen op hun wijze dokter Bit
ter dank brachten voor hetgeen hij voor
de patiënten was. De vele goede woor
den gingen vergezeld van cadeaux, aan
geboden door alle patiënten uit de
gehele practijk, en die bestonden in een
rookfauteuil en een leeslamp, terwijl
bovendien nog een enveloppe met inhoud
werd aangeboden. Dr. Bitter bracht
hierna dank aan allen voor de stoffe
lijke blijken van belangstelling, en zeide
dat hij met genoegen hier de practijk
heeft uitgeoefend en dat hij het aange
bodene eigenlijk te veel vond, omdat hij
toch niet meer heeft gedaan dan zijn
plicht. Ook bracht hij dank aan het ge
zin Hoogwater voor de gastvrijheid
waarmede hij en zijn gezin hier waren
ontvangen. De heer G. Gerbrandy sprak
een slotwoord. Tussen de bedrijven door
werden verversingen aangeboden.
Dat een mens op tweede Kerstdag zijn
verjaardag viert is aardig, dat men dan
ook zeventig jaar wordt, is bijzonder
aardig, maar dat het nu juist Smeding
is, kijk dat is om even bij stil te staan.
Want er zijn niet veel mensen die zo
passen in het leven van onze stad als
Smeding. Wie kent hem niet, en, dat is
nog iets anders, wie houdt niet van
hem? Hij heeft iets over zich dat je
aantrekt, nog niet eens om zijn bemin
nelijkheid, want zo is hij niet, maar daar
ligt wat eigenaardigs vertrouwds in zijn
ogen, in zijn stem, in heel zijn doen en
laten.
Zwaar is zijn leven geweest. Geboren
in Wirdum, waar zijn vader boer was,
stond hij op tienjarige leeftijd als boere-
knechtje voor het werk en verdiende
twee gulden per jaar ja zeker zetter,
per jaar omdat vader z’n boerderij
niet kon houden, moeder was gestorven
en hij uitbesteed. Tien jaar, een kind
nog. Maar reeds toen lag er iets in hem
waaruit later de strijder werd geboren
voor geheelonthouding en socialisme.
Als manusje van alles kwam hij op de
zuivelfabriek en -vist zich op te werken
tot tweede botermaker. Vandaar solli
citeerde hg naar Epe, werd eerste boter
maker en werd toen door de K.N.M.
naar Sneek gehaald. En met trots ver
telt hg hoe de K.N.M. boter in de negen
jaar van zijn werkzaamheid, de hoog
ste punten haalde. Maar naast boter
maakte hij nog iets anders, hg maakte
de mensen warm voor zijn idealen, hg
werd door de toenmalige S.D.A.P. in de
raad gebracht, waar hij 18 jaar de Sne-
ker belangen en die van de kleine man
verdedigde. Dat hij niet alleen met het
woord, maar ook met de daad voor zijn
idealen werkte blijkt wel uit het feit
dat hij het abonnementental van zgn
krant van 52 op 740 bracht.
Officieel heeft hij z’n werk nu aan de
jongeren overgedragen, maar evengoed
blijft hij colporteren, spreken, werken,
omdat ie niet anders kan deze boere-
zoon uit Wirdum, die door de nood in
zijn jonge leven gevormd werd tot een
van de eenvoudigste maar nimmer ver
zakende strijders voor zijn ideaal.
En dan één van zgn liefhebberijen, het
zeilen. Wanneer hij daar over begint,
dan schitteren zijn ogen, dan loopt ie
warm, dan tovert hij u voor hoeveel en
wat voor boten ie heeft gehad, planken
met een zijboord, soms meer water dan
boot, zeilen waar je bang van zou wor
den, maar hij kon er mee zeilen en hoe
dat weten z’n leerlingen w.o. de bekende
schrijver Jef Last wel. „Och ja met die
boten dat zat zo”, zegt Smeding, „ik
handelde er in en het waren niet de
beste die overbleven. „Die eerste, weet
je nog Tom?” Nou of Tom het weet en
dan zitten we weer midden in de avon
turen. Trouwens niet lang, want van
deze tweede Kerstmorgen vroeg af lijkt
hun huis wel een bijenkorf mensen
komen, feliciteren, brengen bloemen,
geschenken en gaan en weer anderen
komen.
Ik zie bestuursleden van Vara, Partij,
Ned. Vereniging en vele andere corpora
ties, behalve de velen di- van hun per
soonlijke belangstelling komen blijk
geven. Het is gezellig en het maakt je
even stil van ontroering wanneer je de
beide echtelieden Smeding bekijkt, zij
zacht en ietwat overrompeld door de
drukte, maar hij niet anders dan anders
en om hen heen de vrienden echte
vrienden die hun makker eren!
Een der beroemdheden in de beweging
heeft eens gezegd „Wij zijn de raderen
van de grote machine, maar de kracht
bron die deze machine voedt en zal voe
den, dat zgn de werkers in dorpen en
steden, werkers die we soms van naam
niet eens kennen!”
Smeding, jij jonge oude kerel, van
harte geluk en met je vrouw nog vele
jaren dat is de wens van jong en oud
in Sneek.
de Technische Hogeschool te
slaagde voor het ingenieurs-
examen de heer P. Reinouts van Haga
geb. te Sneek.
Landgenoten, Ik zou graag met U samen even een ogenblik van be
zinning hebben bij het komende Kerstfeest want verleden jaar was er
oorlog, en dit jaar vrede voor ons in Indonesië. Moge de vrede voor Indo
nesië bestendig zijn dat is ons aller wens voor ons jong broederland.
De dag na Kerstmis zal een zeer bijzondere voor ons zijn, want dan zal een
eeuwenoude band van een ander, edeler maaksel worden dan tevoren.
In het verleden zijn bij ons .Nederlanders, aspiraties van velerlei soort
werkzaam geweest in Indonesië. Eigenbelang en naastenliefde zonden wij
erheen.
En zij, die hun beste krachten gaven en geven voor dat land en dat volk,
voelen zich soms onzeker, of er thans dankbaar om voortzetting van hun
levenswerk zal worden gevraagd, of dat het, met de ondank van de pas
mondig gewordene, zal worden terzijde geschoven. Toch bouwt een samen
leving altijd voort op het werk van hen, die de ander, en niet zichzelf,
zochten, en die recht door zee en moedig waren, want zij zijn steeds het
zout der aarde gebleken, zelfs al scheen het ook, dat hun werk vergeefs
was.
Al het heden wordt verleden, schoon ’t ons toegerekend blijft, zegt
de dichter.
Maar we willen nu op dit moment niet het oog op het verleden richten,
maar liever op de waarden in de toekomst.
Wij hebben allen de langs democratische weg tot stand gekomen besluiten
te aanvaarden. Onverschillig of gij van oordeel zijt, dat Indonesië al lang,
of nog lang niet, rijp is voor haar onafhankelijkheid, en hoe bezorgd en
zwaar uw hart ook isik zou willen zeggen in heilige ernst, en een beroep
doende op uw diepe welwillendheid jegens Indonesië: wanneer de Neder
landers eerlijk dit spel, volgens de nieuwe regels, spelen, zullen zij in Indo
nesië welkome gasten zijn.
Wij weten: wie behouden wil, zal steeds verliezen, en wie bereid is te ver
liezen, zal behouden, ook al behoudt hij heel iets anders, dan hij zich oor
spronkelijk had voorgesteld zoals nu inderdaad gebeurt bij voorbeeld
het groeiend vertrouwen, dat een mondig wordende samenleving ons geeft
veelal daar, waar het de laatste jaren zo jammerlijk ontbroken heeft. De
onderlinge vriendschap der beide volken is immers, hoewel soms slapend,
toch levend gebleven, en kan nu tot nieuw leven gewekt worden.
Laten wij bij dag en nacht klaar staan tot helpen, wanneer wij er om ge
vraagd worden.
Bij deze souvereiniteitsoverdracht laten wij iets los en zij ontvangen iets,
namelijk onze erkenning van wat ieder volk immers met zgn diepste wezen
wenst, en immers ook door geen Nederlander een ander in wezen wordt
misgund.
En omdat het nu Kerstmis is, en ik dus, met u sprekende, de dingen graag
wil bezien in hoger licht, moge ik hier de wens ja, de zekerheid hardop
uitspreken, dat het, voor de meesten van ons, in ons hart een gul en vrij
willig afstaan zal zgn.
Wij, voor ons, moeten de dingen op lange termgn kunnen zien, en, met de
souvereiniteit, ook ons vertrouwen schenken, en onze vriendschap, zoals een
meer ervaren en hulpvaardige broer.
Als wij Nederlanders ons op Kerstmis, met de Joodse herders, de wijzen uit
het Oosten, en ontelbare anderen, scharen om het kribje in Bethlehem,
dan klinkt nog de weerklank van „ere zij God in den hoge vrede op
aarde in de mensen een welbehagen”.
En dit kan weer aanzwellen tot een machtig geluid, gedragen door de ge
hele mensheid nog niet nu, maar geleidelijk steeds meer, in groeiende
broederschap, en wij mogen dit inzetten, voor zover wij, elk voor onszelf,
wijs zijn en van goeden wille, wetende, dat aan de overzijde, in Indonesië,
gelijkgestemden opstaan.
Maar voor wij dit beginnen, doen we goed, deze laatste dagen voor de grote
stap gedaan wordt, in onszelf te keren en stil te worden. Wij, die gewend
waren leiding te geven, worden tenslotte zelf weer geleid door een hogere
leiding.
Laten we eens bedenken, wat een kleine visjes wij zijn in de grote stroom
der historie, zwemmend stroom op oi stroom af, maar vaag beseffend wat
de school, waartoe wij behoren, gaat doen.
En buiten de wil van deze hogere leiding gaat er toch niet ook maar één
van deze kleine visjes verloren.
De mensheid is zich altijd sterker bewust van de nood, dan van de liefde tot
Hem, die nog steeds de behoeder is van de mens.
Ook is de strijd op aarde hem liever dan de strijd tegen deze strijd door
Christus te verlangen in zijn leven. En wat tot een volkomen redding van
de wereld zou moeten voeren, wordt hulpeloos vermeden en verzwegen, en
naar de binnenkamer van onze ontoereikendheid verbannen.
Hoe zouden wij de wereld kunnen redden?
Zeker niet op de talloos vele manieren van mensen en door mensen. Daarom
is Kerstfeest nooit het werkelijke Kerstfeest, maar wel een droom van een
droom, die wij ons zo graag zouden verwerkelijken in een „Vrede op
aarde”.
En we verlangen er naar, dat het ons de kracht moge schenken, onszelf te
geven aan Hem, die dan door ons de wereld zal verheffen uit nood en ver
derf, tot een wereld waar de mens zichzelf in zal vinden, en geven aan allen.
In 1734 schreef Bach voor de zes ker.
kelgke feestdagen zes cantates, die hij
later gezamenlijk onder de naam
Weihnachtsoratorium uitgaf. Een orato
rium, zoals Handel, Haydn en later b:v.
Mendelssohn die schreven, is het dus
eigenlijk niet. Ook in andere opzichten
wijkt het Weihnachtsoratorium af van
werken als de Messias, Jahreszeiten of
Paulus. Het Evangelie-verhaal, in reci
tatieven door de tenor voorgedragen en
het werk der andere solisten in de ver
schillende aria’s, duetten enz. nemen bij
Bach een grotere plaats in. Ook de sa
menstelling en behandeling van het or
kest is anders en komt geheel overeen
met de werkwijze, die Bach volgde bij
het componeren van zijn Matthaus-Pas-
sion. Hobo, fluit, viool treden in de be
geleiding dikwijls solistisch op. Dit alles
maakt, dat het uitvoeren van het
Weihnachtsoratorium aan solisten, koor
en orkest hoge eisen stelt. Het loont
echter de moeite, want het werk bevat
vele prachtige delen. Zo b.v. de alt-
aria no. 4 „Bereite dich, Zion”, de tenor-
aria no. 5, de fraaie Echo-aria voor so
praan en hobo, de aria „Ich will nur dir
zu Ehren leben” voor tenor en twee
solo-violen; terwijl ook de koralen, voor
vierstemmig koor gezet, van aangrijpen
de schoonheid zijn. We zijn de heer Bein-
tema en de Christelijke Oratorium Ver
eniging dan ook grote dank verschul
digd, dat zij Donderdagavond in het Ge
bouw voor Christelijke Belangen te
Sneek Bach’s Weihnachtsoratorium heb
ben uitgevoerd. Dat velen dit hebben
gewaardeerd bleek wel uit het groot
aantal mensen, dat deze uitvoering be
luisterde. Over het resultaat kan de
heer Beintema zeer tevreden zijn. Het
koor was uitstekend op dreef, reageerde
prima op de intenties van de dirigent
en kwam meermalen (koor 21: „Ehre
sei Gott”, koor 24 „Herrscher des Him
mels”, koraal „Brich an, o schönes Mor
genlicht”) tot zeer goede prestaties.
Speciaal de tenoren en bassen verdienen
een pluim.
De vier solisten liepen wat hun pres
taties betreft nogal uiteen. Zij vormden
geen homogeen geheel, wat vooral in
het Terzett voor Sopraan, Alt en Tenor
en in Recitatief no. 63 voor solo-kwartet
opviel. Chris Taverne, die de Evange-
list-partij en tenor-aria’s verzorgde, was
ongetwijfeld de minste. Niet alleen om
dat zijn techniek in de lang uitgespon
nen melismen te kort schoot en er aan
uitspraak en zuiverheid wel eens iets
haperde, maar vooral omdat hij geeste
lijk niet tegen zijn moeilijke taak opge
wassen bleek te zijn. Het best was hij in
de aria’s. Vooral in no. 41 „Ich will nur
dir zu Ehren leben, waarin de obligaat-
vioolpartijen door de heren Elzinga en
Glimmerveen knap werden gespeeld,
kwam hij tot goede dingen. Gerus Hoek
man (bas) was beter op dreef. Zijn
mooie stemgeluid en beheerste wijze van
zingen maakte het luisteren naar zijn
aandeel dikwijls tot een genot. De da
mes Dora Lindeman (sopraan) en
SteensmaHofmeester (alt) verdienen
alle lof voor de wijze waarop zij hun
lang niet gemakkelgke taak vervulden.
Zij gaven veel schoons te genieten en
het is een vrij willekeurige keuze als we
speciaal de alt-aria „Schlafe mein
Liebster” (waarin het orkest uitste
kend begeleidde) en de sopraan-aria no.
39 (hulde voor de keurige hobo-solo!)
buitengewoon mooi noemen. Het L.O.F.
tenslotte droeg veel tot het slagen van
deze uitvoering bij. We wezen reeds op
enkele goede individuele prestaties en
voegen daaraan toe de door het gehele
orkest fraai gespeelde inleiding van het
tweede deel en de door de heren Kueter
en Schrik correct verzorgde continuo-
partijen. Eens te meer is Donderdag
avond gebleken, welk een onmisbaar
element het L.O.F. in het Friese mu
ziekleven vormt. Het publiek toonde
zich zeer erkentelijk en dankte de uit
voerenden met een hartelijk applaus.
«■-
