R.K. Toneelclub Sneek
Zanguitvoering ten bate Rode Kruis
BUITENLANDS
OVERZICHT
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Afscheid meester Kuiper als Hoofd der
Chr. Nat. School te Gaastmeer
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1952
7e Jaargang No 15
L KIEZEBRINK
Gesneuveld in Korea
Conferentie van Lissabon en het
Europese leger.
Mooi succes van
Advendo>leden
KLEINZAND 7 Telet2672
- -ft== Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD -
Eigen woning voor
ieder gezin
iSsW
Redacteur:
„Laten wij de handen ineen slaan,
F
1
Hoewel de heer J. Kuiper om gezondheidsredenen reeds enige tijd zyn werk
zaamheden niet meer kon verrichten en in Januari naar Goriedijk vertrokken
is, wilden verschillende dorpelingen dit afscheid niet ongemerkt laten voorby-
De R.K. Toneelclub Sneek gaf Dins
dagavond haar laatste opvoering van
dit seizoen in Amicitia. Als stuk was
gekozen „Hoera, we hebben een huis...!”
van C. J. Pieters en A. T. Schuurmans.
Actueel is het stuk zeker, want het be
handelt het samenwonen, maar hoe ge
laden de sfeer tussen de beide jonge
huisvrouwen, die met dit vraagstuk heb
ben te worstelen, ook is, het blijft een
blijspel; de zaak wordt van de vrolijke,
zelfs zeer vrolijke kant bekeken, hier
en daar gaat het accent meer over naar
kluchtspel en kolder. Een aardig stuk
dus, waarom veel en vaak daverend is
gelachen. We zullen van de inhoud niet'
meer vertellen, er zijn geen problemen
mee gemoeid en de situaties moet men
zien om er van te genieten. Hoewel het
stuk nog al wat van de optredenden
eiste, ook doordat in tweede en derde
bedrijf van twee zijden tegelijk wordt
gespeeld in kamergedeelten geschei
den door een gordijn. werd er goed
gespeeld. En als we „goed” zeggen, be
doelen we een gemiddelde van de pres-
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS.
Administratie:
Comb. Drijfhout-Kiezebrink Co.
Kantoor: GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
Redactieadres:
SNEEKER NIEUWSBLAD
Zaterdag jl. vertrok een ploegje „Ad-
vendo”-leden per bus naar Groningen,
om deel te nemen aan de nationale
kampioenswedstrijden, welke werden ge
houden ter gelegenheid van het 30-jarig
bestaan van de Chr. gymn.v. „Excelsior”
te Groningen.
De wedstrijden werden gehouden in
de Korenbeurs, waar 400 gymnasten
aanwezig waren om elkaar te bekam
pen. Voor de heren werd het een groot
succes. Met de vrije oefening werd met
14 punten de eerste prijs behaald. In
de vierkamp heren behaalden de Sne-
kers met 232y2 punt het kampioenschap
van Nederland. Verder werd P. Dijkstra
met 15 punt tweede aan rek en met 16%
punt eerste met paardvoltige. Aan brug
werd S. Hettinga eerste met 16 punten,
en met paardspringen werd W. Canri-
nus 2e met 16% en G. Boerstra 4e met
15% punt. Een mooi sücces voor de
Snekers en een felicitatie waard.
taties van alle speelsters en spelers,
sommigen waren meer dan goed, zelfs
uitstekend, en andere iets minder maar
ook deze detoneerden niet en droegen
het hunne bij tot een geslaagde opvoe
ring, waarvoor veel waardering by het
publiek was. Van de rollen welke bij
zonder tot hun recht kwamen noemen
we die van Freek de Jong een grote
maar zeer verdienstelijk gespeeld die
van Henk Veldkamp, Gerritsen en vader
de Jong, bij de damesrollen vielen door
een goede bezetting op die van Froukje
en Ali en Truitje Vrij. Als immer viel de
regie van de heer H. Siemonsma te
loven, evenals de toneelaankleding van
H.B.Z. en het kapwerk vaa de heer D.
Hamersma. Het muziekensemble Schuil
hield het publiek tijdens de pauzen met
prettige muziek bezig en de heer Schuil
leidde ook het gezellige bal. De heer L.
v. d. Klein leidde op geestige wijze eea
verloting in, welke de kas wel zodanig
spekte, dat de vereniging onbekommerd
het volgende seizoen tegemoet kan aten.
Oqk Marokko heeft op het ogenblik tc kampen met woningproblemen.
De snelle industrialisatie gedurende de afgelopen dertig jaar en de
daarmee verband houdende belangstelling van de plattelandsbevolking
voor een woning in een van de grote steden in het Westen hebben tot
gevolg gehad, dat de totale bevolking van Marokko’s grote steden
van 552.000 in 1921 tot 1.897.000 in 1947 toenam. Met fondsen uit de
tegenwaarderekening van Frankrijk en met behulp van Amerikaanse
machines is men er thans in geslaagd, voor een groot gedeelte in de
behoefte te voorzien. Deze luchtfoto toont een van de nieuwe complexen
arbeiderswoningen, zoala men er thans vele in de buitenwijken van
Casablanca aantreft.
De zaal van het Geb. v. Chr. Bel. was
geheel bezet, toen dr Hofstra, voorzitter
van de afd. Sneek van het Nederl. Rode
Kruis, alle aanwezigen, medewerkers en
belangstellenden, welkom heette op deze
massale zanguitvoering, die Woensdag-
avond voor de vierde maal werd gehou
den. In dit welkomstwoord werden spe
ciaal betrokken de heer P. v. d. Veen,
als vertegenwoordiger van het Gemeen
tebestuur, de secretaris van de Kring
Friesland van het Rode Kruis, en de
heer Flucie v. Bergen, die de algehele
leiding van deze uitvoering had. De heer
Hofstra noemde het een prachtig iets,
dat hier de gehele burgerij van Sneek
bate van het nobele werk van het Ne
derlandse Rode Kruis. Hij gaf de verze
kering, dat het bestuur zeer erkentelijk
was voor deze spontane medewerking;
niet alleen om de financiële baten, maar
ook en vooral omdat hieruit bleek dat
men begrip en waardering toonde voor
de arbeid, die het Rode Kruis verricht.
Na dit openingswoord trad als eerste
koor de Arbeiderszangvereniging „Mor
genrood” op met twee fraai gezongen
liederen, t.w. „Dageraad” van H. W. dé
Wolf en „Welkom, o schoon getijde” van
Jacques Mauduit. Daarna lieten zich
achtereenvolgens horen het Doopsgezind
Kerkkoor, de R.K. Zangvereniging Bols-
ward en het R.K. Mannenkoor St. Caeci-
lia, elk met liederen naar zijn eigen
aard, waardoor een aantrekkelijk en af
wisselend geheel verkregen werd.
Aparte bekoring werd aan het pro
gramma verleend door het optreden van
de verschillende jeugdkoren. Kinderzang
heeft door zijn ongekunstelde eenvoud
steeds iets ontroerends. Het was dan
ook een genot te luisteren naar liedjes
als „Ruzie in het kippenhok” (jeugd
koor van Morgenrood) en „De Lente
knop” (Doopsgezind jeugdkoor) terwijl
ook het zingen van het jongenskoor
„Gloria in Excelsis” en „Agnus Dei” veel
indruk maakte. En wat te zeggen van
Annie Poortstra, die geheel alleen „naar
Tirol” ging en daar zo prachtig jodelde
Heel goed kwam ook het Meisjeskoor
van Morgenrood voor de dag. Vooral het
bekende „Oene van Sneek” sloeg gewel
dig in.
gaan, gezien het vele dat de heer Kuiper niet alleen in, maar ook naast de schoei
heeft verricht. Er werd daarom een comité gevormd om een officiële afscheids
avond te organiseren en een stoffelyk blijk van waardering aan te bieden.
eveneens woorden van dank voor het
onderwijs hier gegeven. Vooral het laat
ste jaar was voor hem moeilijk, In ver
band met de ziekte van de heer Kuiper,
daar hij toen soms alleen voor de gehele
school stond. Het bestuur, dat zijn werk
zeer heeft gewaardeerd, wenste hem en
zijn gezin dan ook verder alle goeds toe,
en op zijn verzoek werd de beide schei
dende families Ps. 121 4 toegezongen.
En toen mocht Ds. Bruinsma voor
Sinterklaas spelen. Namens het gehele
dorp bood hij de heer Kuiper een schrijf
bureau aan. Mevr. Kuiper ontving een
bloemenmand en ook aan de dochter,
Mej. Kuiper, werden bloemen aangebo
den voor de medewerking die zij steeds
verleende bij de jaarlijkse Kerstfeestvie-
ringen voor de schooljeugd. De familie
v. d. Holm ontving eveneens een bloem
stuk ter verwelkoming, terwijl de heer
Moed een boekwerk kreeg en tenslotte
de Kerkeraad der Ned. Herv. Kerk het
scheidende Hoofd ook nog met een boek
vereerde.
Hierna werd het woord gevoerd door
de heren M. Westra, namens de Muziek
vereniging; A. v. d. Goot voor het Groe
ne Kruis, waarvan de heer Kuiper vele
jaren secretaris was; W. ten Hoeve van
Heeg, namens de Wijkverpleging en Ge
zinszorg, waarvan mevr. Kuiper de fi
nanciën beheerde, en als collega; D. de
Koninklijke aanbeveling.
„De verschrikkelijke plagen van de
oorlog liggen achter ons, op één na: de
woningnood deze is een van de aller
ergste, al hoort hij dan ook bij de na
sleep. Hij heeft de eigenschappen van
een vreselijke slepende ziekte.”
Zo begon koningin Julilana Dinsdag
avond haar radiorede over beide Hilver-
sumse zenders.
De Koningin zeide verder hoe op veler
lei wijze getracht is verlichting of ge
nezing te zoeken voor deze ziekte en
hoe vele gemeenten met grote vinding
rijkheid hun eigen medicijn hebben ge
vonden.
„En thans worden nationale leningen
voor de woningbouw u geboden als een
gelegenheid voor aller samenwerking.’-
De gedachte aan een gezamenlijke
krachtsinspanning noemde de Koningin
de enige die ons achteraf een ware vol
doening zal kunnen geven. „Wat ons ten
slotte voor ogen staat, is: een eigen
woning voor ieder gezin.”
Na een beroep op het saamhorigheids
gevoel en eendrachtige samenwerking,
Aan het slot van de avond werd de
climax bereikt in de Bloemencantate
van Geertruida van Vladeracken, waar
aan alle jeugd-, jongens- en meisjes
koren meewerkten. En hoeSneeuw
klokjes, Crocussen, Vergeetmijnletjes,
kortom een schoon bouquet van alle
denkbare bloemen werd ons hier op
voortreffelijke wijze aangeboden. Mevr.
Knossen zong zeer verdienstelijk de
solopartij van „de Zon.”
De uitvoering werd besloten met twee
koren uit „Die Schöpfung” van Joseph
Haydn: „Vollendet ist das grosse Werk”
en „Singt den Herren, alle Stimmen”,
gezongen door alle koren met begelei
ding van orkest.
De woorden van hulde en dank, door
de heer Hofstra aan Flucie van Bergen
waren wel zeer op hun plaats, evenals
het daarby aangeboden vulpotlood. Maar
nog meer me-sen moesten hartelijke
woorden in ontvangst nemen. Een avond
als deze eist ontzaglijk veel voorberei
ding om de vlotte gang van zaken te
waarborgen. En het was in orde! Dit be
tekent een compliment voor de heren
Wempe, v. d. Zee, Vrolijk, Fylstra en
v. d. Berg. Natuurlijk werden ook de
koor- en orkestleden door de heer Hof
stra hartelijk bedankt voor hun gewaar
deerde en belangloze medewerking.
Het gehele programma werd door de
R.O.N. op platen opgenomen. Alle num
mers zullen t.z.t. dus nog een keer, maar
dan voor de radio, beluisterd kunnen
worden.
Het was reeds laat, toen allen vol
daan huiswaarts keerden, in het besef
iets te hebben bijgedragen tot het mooie
doel, dat het Nederl. Rode Kruis zich
heeft gesteld. L. G.
Advartantlepril* 15 «t per m.m.
Bij contract (hendeisadv.) lager.
Abormemenfiprijs f3.— per half
Jaar. Franco per post f 3.75 oor
half jaar.
Giro 50748 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, Sneek
De Bank voor Nederlandsche gemeen
ten schrijft een drietal nationale lenin
gen uit voor de woningbouw 1952. De
belegger heeft de keuze uit: a. een rente-
spaarbrieflening 1952, waarvan de rente
het aflossingsbedrag.
De
per
van
S. Bakker namens Dorpsbelang en de
Vogelwacht; K. van Goslinga als colle-
ga-diaken; K. Terpstra als penningmees
ter van het Schoolbestuur; Sj. Westra
als oud-leerling, die eveneens een ca
deau van de oud-leerlingen, vrijwel over
de gehele wereld verspreid, in het voor
uitzicht stelde; Ds. Ferwerda namens
de Geref. Kerk; K. Moed, die zijn voor
malig Hoofd dankte voor de prettige
samenwerking en tot besluit de heer
v. d. Holm. Deze dankte voor de pret
tige ontvangst hem en zijn gezin bereid
en verzocht om de steun, de medewer
king en vooral het gebed van de ouders.
De heer J. Zeilstra bedankte namens
het comité voor alle medewerking en
toen kwam tenslotte de heer Kuiper zelf
ook nog aan het woord om te danken
voor het vele goede hier ontvangen. Hij
erkende dat er ook aan zijn werk fouten
kleefden, vooral omdat hij de laatste
tijd door een lichaamsgebrek zich niet
meer zo goed geven kon als hij wel had
gewild.
Al deze toespraken werden afgewis
seld door muziek van Concordia, een
toneelstukje op uitstekende wijze opge
voerd door de leerlingen en een paar
zangnummers van enkele meisjes.
Om 1 uur was tenslotte het einde daar
en sloot Ds. Bruinsma deze mooie avond
met hét laten zingen van de Avondzang
en gebed. Van de gelegenheid persoonlijk
afscheid te nemen van de familie Kuiper
werd daarna nog druk gebruik gemaakt,
steun aan haar bondgenoten voor het
congres brengen, dat er niet hartelijk
ontvangen zal worden als de regering
niet tevens kan aantonen dat West-
Europa de plannen voor haar defensie-
gemeenschap ernstig neemt en snel wil
verwezenlijken. Het verzet in het con
gres tegen deze steun, dat zich rond
senator Taft concentreert, neemt toch
al steeds toe. Deze senator heeft nog
dezer dagen gezegddat het afgelopen
jaar heeft geleerd, dat in Europa schen
kingen in geld en wapens niet de be
reidheid om te strijden kunnen kopen.
Op Formosa was dat niet nodig, „daar
bestaat die bereidheid reeds”, betoogde
Taft, die daarop pleitte voor een inva
sie van het Chinese vasteland door de
Chinese nationalisten, waarbij Amerika
diende te steunen. Zoals bekend wordt
ook door figuren, die dichter bij de hui
dige Amerikaanse regering staan dan
Taft, een „harde” politiek tegen rood
China aanbevolen, waarmee de Engel-
sen en zelfs de Japanners het echter
allerminst eens zijn. Niet alleen zijn
Londen en het Gemenebest tegen een
dergelijke politiek omdat ze er geen
vruchten van verwachten, maar ook
omdat ze in geheel Azië de indruk zou
wekken dat de strijd tegen het com
munisme er eigenlijk weer een is ten
bate van Westers imperialisme en ko
lonialisme. De Engelsen zien meer heil
in het aanvaarden van wat nu eenmaal
onvermijdelijk schijnt nl. dat het com
munisme voorlopig in China zal over
heersen, en het consolideren van het
gebied dat in Azië nog niet communis
tisch is, nl. door gemeenschappelijk op
treden van het Westen in Indo China en
zo nodig in Malakka en vooral door
economische steun aan niet-communisti-
sche landen, om te bewijzen dat het
Westen onbaatzuchtig is en het com
munisme wil bezweren door de wel
vaart der Aziatische volken te verho
gen. Dit Engelse inzicht, dat trouwens
ook door tal van Amerikaanse leiders
en president Truman persoonlijk, ge
deeld wordt, wordt natuurlijk mede in
gegeven door het feit dat het Wésten
niet sterk genoeg is een „harde” poli
tiek in het Verre Oosten te voeren, zon
der de verdediging van West-Europa
ernstig te verzwakken, terwijl hulp van
Aziatische staten, met uitzondering van
een trouwens niet enthousiast Japan,
niet te verwachten is. Landen als India
en Indonesië wensen te volharden in een
politiek van absolute neutraliteit, hoe
wel de gevaren van de zijde van het
communisme zich ook daar doen gelden.
Bij de verkiezingen voor het Volkshuis
d. w. z. het parlement in eerstgenoemd
land heeft de congresparty van de 177
millioen kiezers wel een grote en abso
lute meerderheid gekregen maar de
communisten hadden toch meer succes
dan haar lief is. Dat is trouwens ver
klaarbaar uit het feit dat in dit grote
land nog niet veel gedaan is aan het
opheffen van de grote nood der bevol
king. Dat zal thans de voornaamste
taak worden der Indiase regering, die
voor het eerst in een op democratische
wijze samengesteld parlement haar
program zal moeten verdedigen en er
bloot zal staan aan de kritiek van zowel
de partij waarop zij steunt als van de
oppositie.
Tudeh party voor haar de weg bezig is
te effenen door de chaotische toestan
den welke er zich gaan ontwikkelen en
welke naar een debacle dreigen te voe
ren als Mossadeq niet spoedig met het
Westen tot overeenstemming komt. De
Amerikanen achten de enige oplossing
dat het Westen zoveel mogelijk aan de
wensen der „echte” nationalisten in al
deze gebieden tegemoet komt en door
economische steun tracht de nood der
betrokken volken te verlichten, waarin
anders het communisme een goede voe
dingsbodem -zal vinden. Van groot be
lang wordt geacht dat de huidige Egyp
tische regering onder Maher Pasja een
weg heeft gebaand voor nieuwe onder-
handelingen met Engeland dat op
zijn beurt genoegen zou nemen met de
erkenning van Faroek ook als kom.-g
van de Soedan en als deze slagen
mee wil werken aan de vorming van een
defensiecommando voor het Midden
oosten. Maher Pasja heeft waarschijn
lijk ook ingezien dat als hij de weg van
zijn voorganger volgt, zijn land voor de
chaos zou staan en het lot der dynastie
en der huidige machthebbers bezegeld
zou zijn geweest. En het Westen hoopt
waarschijnlijk dat Egypte alsnog een
centrum in Noord-Afrika zal worden
waar de tegen het veldwinnend com
munisme optredende krachten kunnen
worden geconcentreerd. In Tunis en Ma
rokko ontwikkelt de toestand zich ech
ter weer in ongunstige richting, er
wordt weer gedemonstreerd en in Tu
nis wordt ook weer gevochten en grote
aantallen nationalisten en communis
ten! zijn door de Fransen gearres
teerd. Dat de gevaren voor het Westen
overigens niet van de zijde van het
communisme alleen komen, blijkt in
Italië. De Italiaanse senaat heeft dezer
dage een wet moeten aannemen tegen
de wederoprichting van de Fascistische
partij. In Rome steekt het neo fascisme
op werkelijk dreigende wijze de kop
weer op, het ageert fel tegen de En
gelsen en in ’t bijzonder tegen Chur
chill, die alleen de schuld aan de oorlog
zou hebben. En aan de universiteit te
Rome begint de toestand te herinneren
aan de tijd toen Mussolini aan het be
wind kwam, honderden studenten age
ren tegen democratisch denkende pro
fessoren. Ook over het gevaar van uit
holling van deze zijde in landen als
Italië en Frankrijk de Gaullisten!
moet men niet te licht denken.
Heeft zich bij deze verkiezingen in
India dus een vrij belangrijke, doch nog
niet onrustbarende aanhang van het
communisme geopenbaard, meer zorgen
maakt men zich voorlopig over de kern
van communisme welke gloeit in het
oplaaiend nationalisme in de gebieden
welke zich uitstrekken van Perzië tot
Marokko. Hoewel het lang niet tot alle
leiders van deze nationalistische bewe
gingen daar schijnt te zijn doorgedron
gen, worden deze, naar het oordeel van
Amerikaanse commentatoren, toch alle
achter de schermen min of meer opge
zweept door communistische groeperin
gen, welke van uit één centrum, Mos
kou, geïnstrueerd worden. Nooit is bijv,
volgens hen, Rusland dichter brj de mo
gelijkheid geweest tot de Perzische golf
door te dringen, dan nu in Perzië de
Evenals de W.-Duitse, kreeg ook de daarmee heeft, want zij moet haar pro-
Franse regering slechts met een betrek- gramma voor militaire en economische
kelijk geringe meerderheid een verkla
ring van haar nationale vergadering dat
deze bereid was mee te werken aan de
vorming van een Europees leger, waar
aan ook W.-Duitsland een bijdrage zal
leveren. Ook het Franse parlement kop
pelde aan die bereidverklaring een serie
reserves of voorwaarden, zodat de ver-
trouwensmotie welke de Franse minis
ters meekregen naar de conferentie te
Lissabon eigenlijk, zoals we ergens la
zen, slechts vertrouwen uitspreekt in
het wantrouwen. Wantrouwen dan tegen
W.-Duitsland, en vrees dat de herbewa
pening van dat land tenslotte ook een
groot gevaar voor het Westen zal gaan
betekenen. Is er wel iemand die dit ge
vaar niet inziet? Die niet voelt dat ook
deze herbewapening der Duitsers bin
nen een Europese defensiegemeenschap
kan leiden tot een nieuw Duits mili-
tairisme, dat zou kunnen trachten deze
gemeenschap mee te slepen in een oor
log tegen het Oosten om de daaraan
verloren Duitse gebieden te heroveren;
of dat, als Rusland bereid zou zijn
in de vorm van een Poolse afstand van
deze gebieden de prijs daarvoor te be
talen, misschien uit deze gemeenschap
zou kunnen treden om samen met Rus
land zich tegen het Westen te keren?
Maar dit zijn mogelijke gevaren in de
toekomst, welke ten slotte minder
zwaar moeten wegen dan de werkelijk
reeds aanwezige gevaren van het heden
nl. de Russische bedreiging van het ge
hele Westen. Zonder een Europese de
fensiegemeenschap blijven de mogelijke
gevaren van Duitse zijde toch bestaan,
onmondig kan men W.-Duitsland toch
niet te eeuwigen dage houden, en hoe
groot zou de Duitse wrok tegen het
Westen worden als men het trachtte te
doen! Ook daarom kan men Duitsland
beter nu maar inschakelen. Zonder
medewerking van W.-Duitsland zouden
wij öf een Westelijk defensiestelsel aan
de Rijn krijgen, wat niet aanlokkelijk
voor Frankrijk, maar zeker niet voor
Nederland is, öf er zouden massa’s Ame
rikaanse en Engelse bezettingstroepen
in Duitsland gelegerd moeten worden,
en noch Washington noch Londen den
ken daaraan. D„ enige oplossing is dus
een met waarborgen omklede Duitse
deelneming aan de Europese defensie
gemeenschap en over deze zaken is in
het weekeind te Londen tussen de Grote
Drie en dr Adenauer overlegd bij de
bespreking van de opheffing van het
bezettingsstatuut. Er is daarbij wel wat
bereikt. Frankrijk zal zekere garanties
krijgen van de Ver. Staten en Engeland
tegen een herleving van een agressief
Duits militairisme als W.-Duitsland
wordt herbewapend, er zal waarschijn
lijk een lijst worden samengesteld van
wapenen welke Duitsland niet mag ver
vaardigen (die welke bestemd zijn voor
het voeren van een atoom-, chemische
of biologische oorlog); vonnissen van
Duitse oorlogsmisdadigers zullen alleen
kunnen worden herzien door een Hof,
waarin zowel de Grote Drie als W.-
Duitsland vertegenwoordigd zijn enz.
Maar we hebben toch niet de indruk dat
de vertegenwoordigers der Grote Drie
naar Lissabon voor de vergadering der
landen van het Atlantisch Pact gegaan
zijn met een plan voor een Europese
defensiegemeenschap, dat zeker is van
zowel de Franse als Duitse instemming.
Er zal daarvoor nog heel wat overleg
r.odig zijn, al lag te Lissabon al een
plan klaar, opgesteld door de deskundi
gen om de Europese defensiegemeen-
s„hap aan de Atlantische te verbinden
door een tractaat en daardoor Duits
land, dat niet direct in het Atlantisch
Pact zal worden opgenomen toch enige
invloed in dat pact te verschaffen en
het in ieder geval te doen profiteren van
de waarborgen welke dat pact de aan
gesloten landen biedt; het zal als het
tot de Europese defensiegemeenschap
toetreedt tot die landen behoren, waar
voor, ais een hunner wordt aangevallen,
alle leden in het krijt zullen treden.
Misschien dat, als de opwinding
zowel in Duitsland als Frankrijk ver
oorzaakt dooi de parlementaire debat
ten over de kwestie van het Europese
leger zich wat gelegd heeft, en, in kal
mer sfeer ook de tweezijdige bespre
kingen over de Saarkwestie worden ge
houden, tussen Parijs en Bonn nog een
verder vergel r >ver de Europese de
fensiegemeenschap wordt bereikt. Maar
steeds weer blijkt hoe moeilijk het is
eeuwenoude tegenstellingen en dat
zijn de Frans-Duitse op korte ter
mijn te overwinnen. De Amerikanen
hebben voor dergelijke psychologische
moeilijkheden eigenlijk geen oog en ze
zullen te Lissabon hun ongenoegen over
de gang van zaken wel niet onder stoe
len of banken steken. Men is daar bijeen
om de Atlantische gemeenschap op
hechter en inniger basis, ook in politiek
en economisch opzicht, te organiseren
doch daarvoor is eerst overeenstemming
over de Europese defensiegemeenschap
nodig. Men kan daar nu geen kennis
nemen van een volledig plan voor die
gemeenschap, maar slechts van de be
reikbare mogelijkheden voor zo’n plan.
Misschien zal Portugal, nu de Duitse
deelneming aan de Westerse verdedi
ging niet onbesproken kan blijven, ook
nog even het aandeel dat Spanje daarin
kan hebben even naar voren brengen,
maar dat is niet zo’n dringende kwestie.
Dringend is wel de Duitse deelneming
en men kan de Amerikaanse regering
moeilijk kwalijk nemen, dat zij haast
De regering maakt bekend, dat tot
haar leedwezen tijdens gevechten op
Korea op 18 Februari 1952 de navolgen
de militairen zyn gesneuveld:
Soldaat J. van den Berg, afkomstig
uit Brunssum, ongehuwd.
De korporaal H. Cleffken, afkomstig
uit Rotterdam, ongehuwd.
Soldaat M. P. F. van Haren, afkoms-
Jong voor de Chr. Hist. Kiesvereniging; tig uit Eindhoven, ongehuwd.
- - - - - Soldaat J. Lenaerts, afkomstig uit
Maastricht, ongehuwd.
begrepen is in 1 „..L.'
Coupures van ƒ100.en ƒ25.
houders kunnen aflossing vorderen
1 October 1958 tegen een koers
125 1 Mei 1963 van 150%, 1 April
1967 van 180% en 1 April 1971 van
210%. Per 1 October 1974 wordt wat
dan nog uitstaat afgelost tegen een
koers van 250%; b. een 25-jarige 4%%
lening 1952, coupures van ƒ1000 en
500.koers 100%. Aflossing in 10
jaarl. termijnen. Eerste aflossing 1 April
1968; c. een 22-jarige 0/5/10% lening
1952. Coupures van 1000.en 500.
Koers van uitgifte 100%. Tot 1 October
1957 geen rente, daarna tot 1 April
1969 5% per jaar, en van 1 April 1969
tot 1 April 1974 10% rente per jaar.
De leningen hebben het karakter van
burgerzinleningen, en als ze met elkaar
50 millioen gulden opbrengen, is het
woningbouwplan voor 1952 verzekerd.
Iedere inschrijver kan meedelen, als
hij dit wenst, aan welke gemeente de op
brengst van zijn deelneming ten goede
moet komen. Voor alle leningen wordt
beursnotering aangevraagd.
Deze bijeenkomst, die Maandagavond
onder leiding van Ds. J. W. Bruinsma,
voorzitter van het huldigingscomité, in
het Verenigingsgebouw werd gehouden,
was zeer druk bezocht.
Begonnen werd met het zingen van
Ps. 75 1 en, ter ere van de jarige prin
ses Marijke, van twee coupletten van het
Wilhelmus, welke laatste, staande ge
zongen, begeleid werden door de mu
ziekvereniging Concordia. De voorzitter
sprak daarna een openings- en wel
komstwoord, las vervolgens een zeer
waarderend schrijven voor van de In
specteur van het Lager Onderwijs in de
inspectie Sneek, en gaf toen het woord
aan de heer J. v. d. Veen, voorzitter van
het Schoolbestuur. Deze bedankte de
heer Kuiper voor het vele werk dat hij
in de 21 jaren dat hij Hoofd was van de
school, heeft gedaan en hoopte dat dit
rijke vruchten moge afwerpen. En dat
het onderwijs al die jaren goed was,
wordt wel bewezen door het feit, dat
verschillende van zijn oud-leerlingen een
vrij hoge positie in de maatschappij heb
ben bereikt. Vervolgens heette hij het
nieuwe hoofd, de heer W. van der Holm,
die deze dag zijn werkzaamheden had
aangevangen, hartelijk welkom, waaraan
hij de wens verbond dat ook hij met veel
vrucht en zegen zal mogen arbeiden.
Tot de heer K. Moed, die na drie jaar
als onderwijzer aan de school werkzaam
te zijn geweest, 1 Februari j.l. naar
Joure vertrok, richtte de heer v. d. Veen
Twee Amsterdamse zware jongens,
die in het Huis van Bewaring te Zutfen besloot de Koningin met de woorden: - -
- 6 wvuiucu. m al haar geledingen samenwerkte ten
-.-.—A*. o xwmvw** «WA w JJ V4V tmy.1 111W1L Clin.O.f I 2^6**
roofoverval, zijn ontsnapt door tijdens dachtig aan het verantwoordelijk zijn
van allen voor allen.”
hun boreciiting afwachtten voor een
het luchten een stuk muur te slopen.
.1
Aanbieding van geschenken aan H.K.H. Prinses Marijke t.g.v.
haar 5de verjaardag.
Een miniatuur badkamer volledig ingericht werd geschonken door
de verbindingstroepen te Utrecht. De poppen gingen direct in het
bad. j,