Dodenherdenking 1952
Herdenkings-Concert
DEKEN J. VAN GALKOM
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Eendenfamilie zocht
het hoger op
BIOSCOOPNIEUWS
DINSDAG 6 MEI 1952
7e Jaargang No 36
L. KIEZEBRINK
g
Kerknieuws
De Sterken voor de
Zwakken
Collecte Het Hoogeland
Lö Mei)
RIDDER IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU
KLEINZAND 7 Telet2872
-1 Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD--
.Weihe” van Bruckner
van Mendelssohn van Brazilië s.s/Uruguay Star
Auto-botsing
Zeepost
Aanbesteding
Overleden ten gevolge
ongeval
Koninginnefeest te
Scharnegoutum
De brandstichting te
Goëngamieden
|»T2ZW?'
lil 1
1
Bi -.x
i
1
Redacteur
Kranslegging.
en
Men schrijft ons
1
voortdragen in de
had
die
L. G.
stonden
ze konden niet werkeloos
blijven toezien
Rede burgemeester Raster-
hoff.
en waar zij voor hebben gestreden er na
de bevrijding gekomen? Gij weet het
evengoed als ik, het doel is niet bereikt.
En wat er is bereikt, wordt nu al weer
door nieuwe gevaren bedreigd. Daarom
alleen al, is er meer dan voldoende aan
leiding om de dodenherdenking telken
jare te houden. Niet alleen dus om het
werk en het offer van hen die vielen in
dankbaarheid te gedenken, en om daar
na weer onze weg te gaan, maar ook, ja
vooral, om ons samen te bezinnen op
het doel dat zij wilden bereiken en dat
helaas, na zo vele jaren, nog niet is be
reikt. En dan zullen wij allen tot het be-
Na dit ernstige woord werden de twee
minuten stilte in acht genomen, waarna
Sneker Cantatekoor.
Jo Vincent (Sopraan).
Gez. Schrik (Orgel).
Indonesië m.s. Indrapoera
Nieuw Guinea m.s. Kedoe
Suriname s.s. Cottica
Canada s.s. Waterman
m.s. Westerdam
Argentinië, Bolivia, Chili en
Uruguay m.s. Tero
Van 6 tot 8 Mei houdt de bekende
vereniging Het Hoogeland, welke zich
o.a. beweegt óp het terrein der reclas
sering, hier een collecte. Men zie de adv.
in dit nummer.
(9 Mei)
op het
tussen
als
hier
Ras
van
Redactie-adres:
SHEERER NIEUWSBLAD
Op de gevaarlijke hoek Hoogend
Kleine Palen kwamen Zaterdagmorgen
de vrachtauto „Libra” van Joure en een
luxe auto van de heer Groeneveld van
Jutrijp met elkaar in botsing. Gelukkig,
kwamen er geen persoonlijke ongelukken
voor, maar de luxe auto werd deerlijk
gehavend. Naar de schuldvraag stelt de
politie een onderzoek in.
macht, vervallen wij in de fouten van
onze tegenstander. We dienen tot ons
zelf in te keren en doen we dat dan vra
gen we ons af of ’t niet zo is dat mens
en mens, naaste en naaste thans steeds
verder uiteendrijven. Zogeloosheid en het
niet willen aanvaarden van verantwoor
delijkheid. zien wij overal. En toch is
daar het gebod: dat wij God moeten lief
hebben boven alles en de naaste als ons
zelf. Dat gebod maakt ons duidelijk dat
de vrijheid een zaak is alleen van het
recht, omdat wij elkaar moeten liefheb
ben. Dienst, dienst en gehoorzaamheid,
daarin ligt de oplossing. Eenmaal is het
woord gesproken: „Ben ik mijn broe
ders hoeder?” De daad van hen die vie
len geeft daarop Goddank een antwoord
dat lijnrecht inging tegen dat wat des
tijds werd gegeven, het getuigde van
gehoorzaamheid aan het „Heb uw naaste
lief* gelijk uzelve”. Geve God dat wij
hen die vielen zo mogen navolgen, op
dat ons land een toekomst moge blijven
behouden.
pastorie
Harinxma-
om hun
Met de volgende schepen kan zeepost
//orden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld:
(5 Mei)
(5 Mei)
(14 Mei)
(5 Mei)
(8 Mei)
Deze foto zegt eigenlijk niet veel van
de idylle welke zich op het achtererf
van het pand van de heer E. Metz, ma
nufacturier, Grootzand 38, afspeelde.
Men ziet slechts eendenkorven. Maar
hier is dan het verhaal. Het was in ’t
laatst van Februari dat de heer Metz in
zijn tuin een wilde eend aan trof, blijk
baar op zoek naar een geschikte broed
plaats. Dat bracht de heer Metz op het
idee een tweetal eendenkorven te plaat
sen boven de ringmuur van de tuin aan
het Singel, met de ingang gericht naar
de gracht. Het plaatsen van de korven
is niet te vergeefs geweest, de eend be
trok een der aangeboden woningen en
reeds op 20 Maart werd het eerste
ei gelegd. Op Maandag 7 April zette ze
zich te broeden op niet minder
dan 14 eieren. Tjjdens de broedtijd heeft
de heer Metz. bijgestaan door zijn zoon
tje Laurens en het knechtje Marten van
Dijk alle zorg besteed aan de eend die
iedere avond trouw, omstreeks tegen
zonsondergang, de korf verliet en steeds
in gezelschap van de woerd zich een
kwartiertje in de gracht aan het Singel
ging verpozen om dan weer prompt op
bij de Koninklijke erkenning van de
verdiensten van onz~_ ruim 73-jarige
maar nog steeds zo actieve Deken Pas
toor Jobs van Galkom, en was er ge
legenheid ook van de zijde der parochi
anen en burgerij deze verdiensten nog
eens door het tonen van warme belang
stelling en sympathie te onderstrepen.
Zaterdagmorgen werd door het Archi
tectenbureau S. G. Walinga alhier onders
hands aanbesteed het bouwen van een
woonhuis te Sneek voor rekening van de
heer K. Osinga te Jutrijp. Inschrijvers
voor het bouwwerk, zonder verf- en
glaswerk c.a., waren de aannemers: G.
Doevendans, Sneek 13872.T. en J.
Duiker, Hommerts 13618.Begroting
ƒ13760.—. Gunning volgt.
de stoet zich opstelde voor de krans-
legging en bloemenhulde. Vooraf gegaan
door de drumband van Harmonie be
woog de stoet zich, terwijl regen begon
te vallen, langs het door schijnwerpers
verlichte monument waar burgemeester
Rasterhoff het voltallig college van
B. en W. liep in de stoet mee het
eerst een krans namens het gemeente
bestuur legde, en naar de gedenksteen
voor de gevallen Canadezen aan het
Kerkgebouw, waaraan het 5 Mei-Comité,
dat eveneens in de stoet meeliep, een
krans hechtte.
De plechtigheid werd op het Martini-
plein gesloten met het spelen van het
Wilhelmus door Harmonie.
bij al het onrecht, dat dagelijks om hen
heen gebeurde. Hun gemoed kwam in
opstand tegen de euvele daden van de
wrede bezetter. Zij grepen de illegale
middelen die hun ten dienste
om te strijden tegen de bezetter en voor
de belangen van hun medeburgers. En
die strijd, die ongelijke strijd, moest
vaak eindigen met de dood. Zij streden t
voor een bepaald doel, voor een beter,
Nederland, maar zij, die wij nu her
denken, hebben zich ongetwijfeld niet al
len gerealiseerd hoe de mensenmaat
schappij er na de oorlog, die de wereld
teisterde, nu precies zou moeten uit
zien. Maar wij kunnen wel als zeker
aannemen dat zij hebben verlangd naar
een wereld, waar vrede, welvaart en ge
rechtigheid zouden heersen. En is de
wereld, waar zij naar hebben verlangd
Naar wij vernemen is de heer Ooster-
hof uit Scharnegoutum, die 14 dagen ge
leden bjj het oversteken van de Leeu-
warderweg door een auto werd gegre
pen, Zaterdag aan de gevolgen der be
komen verwondingen en na een smarte
lijk lijden in het St. Antoniusziekenhuis
overleden.
Weer een kleinere schare dan verleden
jaar was Zaterdagavond op het Martini-
plein bijeen toen te 7.20 uur het Chr. Mu
ziekcorps Harmonie de plechtigheid
opende met enige nummers koraalmu-
ziek, waarna de voorzitter van het 5
Mei-comité, de heer P. Been, al de
genen dankend die door een bijdrage het
mogelijk hadden gemaakt deze avond te
houden en de hoop uitsprekend dat men
deze financiële steun zal blijven geven
om de Dodenherdenking in stand te hou
den, constateerde dat die instandhou
ding niet geschiedt om haatgevoelens
aan te wakkeren of oude wonden weer
open te rijten. Het gaat om hen te ge
denken die het hoogste offer, hun leven,
gaven om ons de vrijheid te hergeven.
In het bijzonder richt spr. zich ook tot
de jeugd om deze op het hart te druk
ken dat zonder deze offers het voor
Sneek geen 15 April en voor geheel Ne
derland geen 5 Mei zou zijn geweest.
Moge dan deze herdenking opnieuw ge
tuigen van aller dankbaarheid aan hen,
die vielen. Mogen wij hen nimmer ver
geten, doch steeds blijven eren. Spr. gaf
daarna het woord aan burgemeester
Rasterhoff.
Afnemende belangstelling voor de Dodenherdenking valt helaas ook hier te
constateren. Men vergeet wel gauw! Het Bevrijdingsbeeld bij de Martinikerk zal
spoedig voor onze burgerij niet meer dan een koud brok steen, het opschrift op
de gedenkplaat voor de gevallen Canadezen aan die kerk slechts een dode
letter en de bloemenhulde niet meer dan een uiterlijk niet innerlijk meer mee
beleefd en gedachteloos aanschouwd eerbetoon zijn als zij niet meer meeleeft
dan ditmaal is gebleken. En niet meer met het hart bij deze plechtigheid is,
waaruit toch de wil gevoed moet worden sterk te staan in een toekomst, welke
niet zonder dreiging lijkt.
Advartentleprij» 15 d par m.m.
Bij contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs 13.- par half
jaar. Franco per post f 3.75 oer
half jaar.
Giro 50748 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, Sneek.
Door de Commissie Sport en Liefda
digheid die op Hemelvaartsdag een
grote algemene sportdag organiseert ten
bate van liefdadige doeleinden, zal be
houdens goedkeuring, ook wederom de
traditionele verloting worden gehouden.
De loten zullen tevens dienen als bewijs
van toegang. Van de diverse sportver
enigingen zullen wij gaarne aanmelding
zien van leden, die zich beschikbaar stel
len voor de verkoop van deze loten. Op
de zakenlieden is reeds een beroep ge
daan op het gratis beschikbaar stellen
van prijzen. Bij dezen meent de commis
sie ook een beroep te moeten doen op de
particulieren om zo mogelijk ook nog
een aantal prijzen voor de verloting aan
te bieden. Hoe meer prijzen, die t.z.t.
ergens tentoongesteld zullen worden, des
te gemakkelijker slaagt de verloting.
Laat later gezegd kunnen worden dat
ook U Uw steentje hebt bij gedragen aan
een sportdag, die zo mogelijk een re-
cordafdracht aan de verenigingen van
liefdadigheid mogelijk maakte. De prij
zen of toezeggingen daarvoor, alsmede
aanmelding voor verkoop van loten kan
plaatsvinden aan het adres van de heer
D. v. d. Werf, fa. H. Wielinga, W. Burg
straat. Laat dit beroep niet tevergeefs
zijn. Het mooie doel rechtvaardigt Uw
steun.
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS-
Administratie;
Comb. Drijfhout-Kiezefcrink Co.
KantoorGROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
Er zijn mensen, aldus spr., en ik vrees
dat hun aantal telken jare toeneemt, die
geen behoefte gevoelen op deze dag met
hun medeburgers samen te komen om
bij het vallen van de avond, hen te ge
denken, die in de tweede wereldoorlog
het offer van hun leven hebben gebracht.
Wij kunnen daar gemakkelijk een ver
klaring voor vinden. Och, het is immers
al weer zeven jaar geleden dat het don
kerste tijdperk van deze eeuw in de ge
schiedenis van ons volksbestaan is afge
sloten. En er is in die zeven jaren al
weer zoveel gebeurd. De rustige en
vreedzame tijd van opbouw, die wij in
onze onnozelheid hadden verwacht toen
eindelijk de bezetting eindigde, is niet
gekomen. Nieuwe ellende, nieuwe beproe
vingen, nieuwe offers werden ons deel.
Nog is er overal onrust en beroering om
ons heen. Opnieuw gaan de landen in
alle delen der wereld zich bewapenen;
onderling vertrouwen tussen de staten
is zoek. Nog leven wij soms in angst
voor de toekomst en stellen wij ons zelf
de bange vraag: waar gaan we heen?
Heeft het in deze omstandigheden nog
wel zin de doden op 4 Mei van elk jaar
gezamenlijk te herdenken? In elke oor
log vallen er slachtoffers, militairen en
burgers. Dat is immer zo geweest: waar
gekapt wordt vallen spaanders. Neen,
wij moeten op een zeker ogenblik de el
lende waarin we langer dan zeven jaar
geleden hebben geleefd maar vergeten.
Wij blijven dankbaar voor het offer dat
de doden hebben gebracht, maar we
moeten ze verder laten rusten. Aanwezi
gen! Mogen wij zo wel redeneren? Neen
en nogmaals neen. Dat mogen wij niet.
Wij moeten deze herdenking in ere hou
den. Eenmaal in elk jaar moeten wij, hoe
sober ook, gezamenlijk hen herdenken,
die niet, zoals wij, de bevrijdingsdag
mochten beleven, hen, voor wier nabe
staanden de bevrijdingsdag een bittere
nasmaak had. Zij hebben er aanspraak
op. Ik zou U willen waarschuwen, niet
te gauw te vergeten. Haal gerust in Uw
herinnering terug, mannen, de tijd toen
gij opgejaagd werd en als slaven weg
gevoerd, toen gij in benarde omstandig
heden moest onderduiken om ’t vege lijf
te redden. Vergeet niet, vrouwen, dat
het nog maar zeven jaar is geleden dat
elke stap die in de nacht op de straten
weerklonk, dat elk autogeraas dat de
nachtelijke stilte verstoorde, onheil kon
betekenen voor Uw, in huis opgesloten
gezin. Denkt aan de tijd, gij allen, toen
gij als ge U ’s avonds te slapen legde,
niet wist of gij de volgende dag zoudt
beleven te midden van Uw gezin. Moe
ders, denkt aan de zorgen, die gij in de
bezettingstijd hebt uitgestaan over Uw
kinderen. Allemaal verleden tijd, zult gij
zeggen. Dat dacht U maar, het kwade is
nooit verleden tijd en eist altijd, ook nu
in 1952, waakzaamheid ook van U.
Waarom hebben zovelen het in de bezet
tingstijd met de dood moeten bekopen?
Niet omdat zij zich wilden verbeteren in
de maatschappij, niet omdat zij veel geld
wilden verdienen (dan hadden ze beter
in de zwarte handel kunnen gaan), ook
niet om hun gezin eer veiliger positie te
verschaffen of omdat ze levensmoe wa
ren. Neen, als ze op eigen belang, eigen
voordeel en eigen veiligheid bedacht wa
ren geweest, hadden ze beter rustig, on
opgemerkt, de bezettingstijd over zich
heen kunnen laten gaan. Maar dat kon
den ze nu juist niet;
IJLST. Bedankt voor het beroep
(toez.) naar de Ned. Herv. Gemeente
van Akkerwoude en Murmerwoude, ds.
B. Albada alhier.
/-I’'-1','
de eieren te gaan zitten. Van het zeer
drukke verkeer langs het Singel heeft
de eend zich niets aangetrokken. Ze ge
voelde zich daar in die korf volkomen
op haar gemak. Zondag moesten de
eieren uitkomen. Uit voorzorg had de
heer Metz onder de korf een wagen
met stro geplaatst, want de broed
plaats was zeker 4 a 5 meter boven de
begane grond. Toen Zondagmorgen om
7 uur mevr. Metz in de tuin keek ont
dekte ze dat de eend zich daar met 14
jonge eendjes in het heerlijk zonnetje
lag te koesteren. Blijkbaar heeft het dus
uit dankbaarheid niet met de noorder
zon willen vertrekken. Haar houding
was echter verre van vriendschappelijk
toen de heer Metz een foto wilde maken,
en te dicht bij de jonge eendjes kwam,
De oude eend vloog hem finaal aan en
bleef aan zijn broekspijpen hangen. Nog
des morgens heeft de eenden-familie
haar vrijheid gekregen. Parmantig
stapte het 15-tal naar de waterkant van
het Singel en plonsde achter elkaar in
het water. Kort daarna kon men ze in
het Grootzand zien zwemmen, en na
tuurlijk was er toen veel belangstelling1.
IK WIL LEVEN.
Deze film laat zien, wat er medisch-
technisch kan worden gedaan om ver
lammingen te genezen. Specialisten,
doeltreffende oefeningen en prachtige
instrumenten staan de getroffenen ter
beschikking om zich weer een eervolle
plaats in de maatschappij te veroveren.
Al degenen, die direct of indirect te
maken hebben met mensen, die het vrije
gebruik van hun spieren en ledematen
moeten missen, zullen getroffen wor
den door de grote zorg, waarmee de
moderne orthopaedie verlamden omgeeft.
Zij kunnen soms genezen, maar altijd
kunnen zij opgevoed worden tot het
besef dat de maatschappij ook hen no
dig heeft en hun een plaats biedt. En
vooral zal dit streven succes hebben,
als een sterke levenswil en verlangen
tot beterschap de stuwende krachten
vormen bij de her-opvoeding.
sef komen dat de nagedachtenis aan de
vele doden die in de strijd vielen, ons een
plicht oplegt. De plicht om het werk dat
zij niet konden voltooien, voort te zet
ten en daarnaast de 1 'reidheid om ook
offers te brengen. Het gevaar dat zij
wilden bestrijden is nog niet geweken.
Wij zullen de strijd moeten voortzetten,
ieder op de plaats waar hij is gesteld.
De omstandigheden zijn gewijzigd. Wij
leven, Gode zij dank, weer in een vrij
land en wij kunnen andere middelen ge
bruiken dan zij, die vielen, illegaal moes
ten gebruiken. Wij hebben weer het vrije
woord en kunnen met open vizier strij
den. Maar wij zullen evenals zij bereid
moeten zijn, om offers te brengen. Laten
wij als ons soms de offers die van ons
gevraagd worden, om ons land zijn
plaats te doen innemen in de wereld die
voor vrijheid wenst te strijden, zwaar
vallen niet klagen. Zij, die wij vandaag
herdenken, brachten het hoogste offer,
hun leven. Een offer, waaronder nog
vele gezinnen dagelijks gebukt gaan.
Tenslotte: dus toch een dodenherden
king! Om eerbied te tonen voor hen die
in de strijd zijn gebleven, om onze waak
zaamheid te prikkelen en om ons te be
zinnen op onze bijdrage in de strijd voor
vrede, welvaart en gerechtigheid in een
vrije wereld. Laat ons de vlam, die zij
hebben ontstoken,
wereld
Nadat Harmonie enige liederen
gespeeld was het woord aan
de heer S. Havinga, directeur
Stichting Sneek 1940—1945,
constateerde dat het steeds moei-
lijker wórdt de doden te herdenken in
een wereld, die steeds rumoeriger wordt.
Een dodenherdenking slechts uit piëteit
is niet voldoende. De drieëenheid van
strijd, dood en bevrijding in de periode
1940—’45 zullen wij slechts kunnen be
grijpen als wij het verzet, dat van ge
heel ons volk was, zien als een strijd
door Gods genade gevoerd tegen een
systeem dat inging tegen Gods orde in
de Schepping. Nu is er opnieuw een
dreiging uit het Oosten, wanneer we als
enige middel daartegen de mogelijkheid
zien van een samenvoeging van krach
ten en het uitvechten van macht tegen
Ook dit jaar werd in de Grote Kerk
alhier weer een concert gegeven ter ge
legenheid van de dodenherdenking. Het
is de grote verdienste van het Sneker
Cantatekoor, dat het onder de eminente
leiding van Gezinus Schrik deze goede
gewoonte in stand houdt. Beter dan
dagbladartikelen of redevoeringen is
immers de muziek in staat de gevoelens
van droefenis en dankbaarheid bij de
onderscheidene groeperingen der bevol
king te vertolken en uitdrukking te
geven aan de eensgezindheid, die tij
dens oorlog en bezetting ons volk be
zielde. Sneek kan zich gelukkig prijzen
in het Cantatekoor een ensemble te be
zitten, dat èn door de aard van zijn re
pertoire èn door -le artistieke kwalitei
ten in staat is deze taak op waardige
wijze te volbrengen. Doordat wij nog
steeds een voor deze dodenherdenking
passende compositie van grotere om
vang missen, is men wel genoodzaakt
een programma samen te stellen uit een
aantal liederen, die in muzikaal en lite
rair opzicht de sfeer van deze dag be
naderen. De keus viel deze keer op een
aantal oude bekenden als „Sanctus”
van Palestrina, „Ecce quomodo mori-
tur” van Jac. Gallus, „Gebet” en
„Weihe” van Anton Bruckner, aange
vuld met enkele nieuwe nummers: Mo
tet ,,Nun lob, mein Seel, den Herren”
van Joh. Seb. Bach en „Tenebreae
Factae Sunt” van Michael Haydn. Ver
der bracht het optreden van Jo Vincent
(sopraan en Gezinus Schrik (orgel) de
nodige afwisseling. Het programma
werd geopend met een nieuw lied voor
mannenkoor: „Us leave deaden”. Hoe
moeilijk het is op dit gebied iets te
creëren, dat op peil staat en de verge
lijking met de bestaande composities
kan doorstaan, bleek ook hier weer. Zo
wel de tekst van E. B. Folkertsma als
dc muziek van Gezinus Schrik deed ons
wat hol en rhetorisch aan. Bovendien
was het mannenkoor niet erg op dreef,
zodat het geheel een vrij ruwe indruk
maakte. Ook in het fraaie lied van An
ton Bruckner „Am Grabe” lieten de
heren zich niet van hun beste kant zien.
Reeds bij de inzet had men de juiste in
tonatie niet te pakken en ook verderop
konden de lastige harmonieën niet vol
ledig tot hun recht komen. Het Vrou
wenkoor was in dit opzicht gelukkiger
en gaf een fraaie vertolking van „Vere
Languores Nostros” van A. Lotti. In
de liederen voor gemengd koor herstel
de men zich volledig en werd een peil
bereikt, dat het minder gelukkige begin
geheel deed vergeten. Zelfs bewoog de
uitvoering zich in stijgende lijn, zodat
in „Gebet” en
en „Benedictus”
Een stroom van pa
rochianen trok Zon
dagmiddag
receptie-uur
12 en 1 uur door de
gastvrije
aan de
kade om hun pas
toor, de H.E. deken
J. van Galkom geluk
te wensen met de
hem Dinsdag ten
deel gevallen onder
scheiding. Reeds
Dinsdagochtend, toen
burgemeester
terhoff Deken
Galkom zijn benoe
ming tot ridder in de
orde van Oranje
Nassau kwam mee
delen hadden enkele
vertegenwoordigers
van Kerk- en zie
kenhuisbestuur en
verenigingen waar
van hij medebestuur
der is, gelegenheid
gehad de zeer ver
raste Deken hun fe
licitaties aan te bie
den. Maar Zondag
dan stond die gele
genheid open voor
alle parochianen
velen grepen haar
aan om hun pastoor
met deze koninklijke
onderscheiding geluk
te wensen. Een on
derscheiding zo wel
verdiend in zijn nu al
bijna 28-jarige ge
zegende arbeid
deken-pastoor
in Sneek en in een
bijna 50-jarig Priesterschap, dat de nu
geridderde op 15 Augustus a.s. hoopt te
gedenken. Maar behoort de Deken en
Pastoor van Galkom aan de R.K. paro
chie, de mens van Galkom behoort aan
onze gehele stedelijke gemeenschap en
de heer van Galkom heeft nimmer na
gelaten met woord en daad daarvan te
getuigen. We hebben dat toen hij in
September 1949 zijn 25-jarig jubileum
als deken pastoor van Sneek vierde, ook
even in het licht mogen stellen, zijn
gedegen adviezen worden waar ze wor
den gevraagd even gu’ gegeven als ge
waardeerd; bekend is zijn royale hou
ding ook jegens niet-katholieke liefda
digheidsinstellingen en als voorzitter
van het bestuur van het St. Antonius
Ziekenhuis tot 1938, later als bisschop
pelijk commissaris van deze instelling,
toen zij een stichting werd, heeft hij
grote invloed gehad op het werk van
een inrichting die van zo grote beteke
nis voor geheel Zuid-West Friesland is.
We denken ook aan zijn curatorschap
van ons Stedelijk Gymnasium, in welk
college h(j een zeer geziene en hoog ge
waardeerde figuur is. Geen wonder dus
ook dat de gelukwensen uit niet-katho
lieke kringen vele waren, en met bij
zonder genoegen maken we melding van
de schriftelijke gelukwens van onze nu
al 90-jarige oud-burgemeester P. J.
de Hoop, die van uit Amersfoort nog
altijd met grote belangstelling volgt
wat er zoal in zijn vroegere gemeente
voorvalt en, kennende de verdiensten
van Deken van Galkom, niet achter
bleef in het uiten van zijn waardering.
En zo was er dan allerwege medeleven
SCHARNEGOUTUM. Op initiatief
der ver. „Oranje” is ook alhier Ko-
ninginnefeest gevierd. Overdag getuig
den alleen de vele vlaggen van de feest
dag, maar ’s avonds om half acht stap
ten de schoolkinderen met oranje ge
tooid trots achter de lustig blazende
muzikanten van „Excelsior” aan door
het dorp. Na afloop van de optocht
marcheerde „Excelsor” naar de woning
van de heer S. de Jong, adj. der Rijks
politie, om een serenade te brengen en
daarmede de vreugde te vertolken van
de inwoners over de Kon. onderschei
ding die de heer de Jong mocht ont
vangen. Na gul onthaal ging Excelsior
naar het kerkplein waar inmiddels de
Chr. Zangver. „God is mijn lied” reeds
begonnen was met zang. Muziek en
zang wisselden nü elkander af. Zeer
veel publiek was samengestroomd om
naar hét concert te luisteren en na af
loop werd er nog wat gezellig gehost.
Ook het prachtige voorjaarsweer
maakte de voeten licht.
perfecte koorzang genoten kon worden.
Toch bleef ook hier de klank wat sterk
en had het resultaat beter kunnen zijn,
als men alle dynamische tekens een
graad zachter gezongen had.
Jo Vincent deed haar naam als Neer-
lands meest begaafde zangeres alle eer
aan in een viertal liederen. Vooral „Li-
tanei” van Franz Schubert en „Wilt he.
den nu treden” maakten diepe indruk.
Gezinus Schrik begeleidde aan het or
gel op bescheiden en correcte wijze en
voerde zelf nog een tweetal composities
van Max Reger uit: Toccata in d moll
en Fuga in D dur.
Nagenoeg hetzelfde programma werd
’s morgens twee maal als Jeugdconcert
voor de leerlingen der Middelbare-, Ulo-,
Ambachts- en Huishoudscholen uitge
voerd.
Alleen de nummers voor mannenkoor
en „Weihe” van Anton Bruckner ver
vielen hier. Behalve dat de genoemde
bezwaren van het mannenkoor toen dus
ontbraken, was ook verder het koor be
ter gedisponeerd. Wellicht liet ’s avonds
de vermoeidheid zich gelden.
In het eerste Jeugdconcert sprak Ds.
H. van Niel, in het tweede Ds. A. D.
Bakker van Nijland eer herdenkingsrede
uit, waarin werd gewezen op de offers,
die militairen en verzetsstrijders hadden
gebracht, opdat wij zouden leven in vrij
heid en gerechtigheid.
Dat velen, mede door deze concerten,
de betekenis van deze offers mogen heb.
ben verstaan.
Het Gerechtshof te Leeuwarden heeft
in beroep de brandstichtingszaak te
Goëngamieden behandeld. Zowel tegen
Jasper K., door de rechtbank tot 8
maanden met aftrek veroordeeld, als
tegen de vader, Hemmo K., die voor de
rechtbank een jaar met aftrek kreeg,
werd bevestiging van deze vonnissen
geëist. Uitspraak 15 Mej,
WIHG IHft HUf ftCWSi
'8EW6H - ÖEKENS- MÖTDAMgH
