Belgisch vliegtuig verongelukt
n
Kinderen luisteren naar Fulco’s avonturen
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Aanwinst voor de Friesche Uitvaart
verzorging
Krite Snits hie gasten
108e Jaargang No. 82
Vrijdag 16 October 1953
Redacteur» L. KIEZEBRINK
Avro-tournée Dubbel Op
En maken zijn kasteel
Raadsvergadering
W ymbritseradeel
Overweldigende belangstel
ling voor missieavond
Pater de Vries
44 SLACHTOFFERS
-
Redactie-adres
KLEINZAND 7 - Telef 2872
- Ret Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER CUURANT. SNEEKER COURANT en ORUFHOUTS NIEUWSBLAD
Ü-
b
De Jounpraters spilen „Hüs op san” fan dr D. Raima
Lichting 1952 I 22 Nov<
naar huis
De opvolger van
ir v. d. Molen
Nieuwe liederen op het
carillon
Piano-recital niet door-
Begrafenis Gerrit Hofstra
gegaan
Snoek van 23 pond
„Hüs op san'
-
L Ji
i
FRANKFORT a. d. MAIN. Vier-en-veertig mensen hebben Woensdagmid-
komen.
e
Bolswarder onder de slacht
offers.
Onder de veertig passagiers van de
Convair bevonden zich drie kinderen.
De Sabena heeft onder alle voorbe
houd Woensdagavond een passagierslijst
gepubliceerd, waaruit blijkt dat er zich
aan boord van het verongelukte toestel
één Nederlander bevond, van wie alleen
bekend is dat hij Dirk van den Oever
heet en op 9 Juli te Bolsward is geboren.
SNEEKER NIEUWSBLAD
Weet u wat een „blijde” is? Een soort wipplank, niet bemand met kinderen,
maar met twee kisten vol stenen. Trek het ene eind naar beneden, laat het los
en de stenen zullen met kracht naar het belegerde kasteel geslingerd wor
den! Zo worden de blijde en „de kat”, ook al zo’n middeleeuws werktuig, be
schreven in boeken als Fulco de minstreel. Toen we Maandagmiddag de boven
zaal van de leeszaal bezochten, is ons een blijde gedemonstreerd. Een kleine
ongevaarlijke, een zeer primitieve van karton en lucifersdoosjes, maar voor de
jongens van de leesclub is de werking van zo’n instrument volkomen begrijpe
lijk gemaakt.
De jeugdleesgroepen in de leeszaal.
Ja, om daar iets meer van te weten gin
gen we dan Maandag de leeszaal binnen.
We vonden 15 jongens van 9 tot 12 jaar
verzameld om de leidster van de lees-
groepen, mej. Hanny Hoogland. Zij hin
gen aan haar lippen, om een veel ge
bruikte term te gebruiken, want Fulco
is een trouwe dappere kameraad en hij
beleeft spannende avonturen. „Spannen
de” boeken, dat vragen de kinderen
tegenwoordig en natuurlijk zorgt de
leidster er ook voor, dat er gezonde
spanning is in de boeken die zij voorleest.
Maar dan niet de spanning van allerlei
gezochte avonturen, die sommige schrij
vers menen te moeten fantaseren, maar
Verscheidene mensen die aan het werk
waren in de buurt van de plaats waar de
Convair was neergestort hadden nog
de tijd om, hoewel het wrak al brandde,
enige inzittenden allen doden uit
de romp te bergen. Maar spoedig laai
den de vlammen zo hoog op dat niemand
meer in de buurt kon blijven.
De reddingscolonnes van het vliegveld,
waar men de gehele ramp had kunnen
volgen, drongen, toen het geweld van
het vuur was bedwongen, in de cabine
door. Wat zij er zagen was afschuwelijk.
De meeste passagiers waren onherken
baar verminkt. Het bleek in vele geval
len niet eens meer mogelijk om het ge
slacht van de passagiers vast te stellen.
In een hoek, dicht bij de deur, vond men
het stoffelijk overschot van een vrouw.
Zij hield haar baby aan haar borst ge
klemd.
Het toestel is terecht gekomen in een
bos, evenals indertijd de Koningin Ju
liana van de K.L.M., die ook dicht bij
Rhein-Main neerstortte.
Toekomstplannen voor de
leesgroepen.
bruikt moet worden. En dat is nu juist
een bezwaar. Nooit kan het expressie-
werk op een tafel blijven staan, altijd
moet het weer afgebroken worden en
meegenomen naar huis. Nooit kan een
kind na het leesuur een stukje klei met
gretige handen vormen omdat het nu
juist een inspiratie krijgt, zelfs karton
of papier kan niet verknipt worden om
dat we voorzichtig en heel netjes moeten
zijn op de vloerbedekking. Er kunnen
geen boeken blijven liggen, er kan ook
geen tafel of kastje staan met die on
ontbeerlijke „naslag”boeken. U weet
wel, dierenboeken, die kastelenboeken,
of de natuurserie, die nog zo veel ge-
Advartentlepriji 15 ct. per rn.m.
Bij contract (handalsadv.) lager.
Abonnementsprijs 13.— per half
jaar. Franco per post f 3.75 per
half jaar.
Giro 50748 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, $neek.
ging, bewijst wel haar groei. Begonnen
met vijftig mensen in Leeuwarden, telt
de Friesche Uitvaartverzorging thans
ver over de tienduizend leden. De afde
lingen hebben een eigen bestuur en de
bestuursleden ontvangen geen enkele
beloning voor hun vaak vele werk. Zij
doen het in het algemeen belang. Aan
het slot van zijn toespraak roemde hij
nog de activiteit van het Sneker bestuur,
dat onder de bezielende leiding van zijn
voorziter voor een grote groei van het
district Sneek heeft gezorgd en sprak
de hoop uit dat de totstandkoming van
deze rouwkamer een vingerwijzing zal
zijn voor de andere afdelingen.
De heer Mol bracht de gelukwensen
van het district Bolsward over. Ook hij
roemde- de voortvarendheid van de af
deling Sneek, die hier werkelijk iets
moois tot stand heeft gebracht. De af
gevaardigde van Bolsward hoopte op een
vruchtbare samenwerking tussen zijn
afdeling en die in Sneek, nu beide van
de diensten van de nieuwe bode, de heer
G. v, d. Heide, gebruik zullen maken.
Zaterdagmiddag van 35 en ’s avonds
van 79 uur is er voor belangstellenden
gelegenheid de nieuwe kamer te bezich
tigen.
wel de goed weergegeven werkelijkheid
van jachtavonturen in de wildernis of
ridderverhalen als „Fulco”. Zulke boe
ken geven de leidster gelegenheid „ter
loops” te wijzen op verschillende din
gen; het leven van dieren en planten,
het leven in en om de middeleeuwse
kastelen. Dan komen er ook andere
boeken bij te pas. Boeken met beschrij
vingen en platen van dieren, met afbeel
dingen van Nederlandse kastelen. Want
dat is een van de doelèinden van dit voor
lezen van met zorg uitgezóchte, getoon
de en besproken kinderboeken; het kind
meteen dichter te brengen bij die andere
boeken, die gewoonlijk voorbij gekeken
worden als saaie boeken, en die wij wel
„studie”boeken noemen. Een ander doel
is het kind te brengen tot expressiewerk.
De leidster vertelde ons dat er op dit
punt in de leesgroepen al veel is bereikt.
Dikwijls wordt een treffend voorval uit
een boek uitgebeeld in karton en jjzer-
draadpoppetjes. Volledige boeken zijn zo
gemaakt en deze winter zal er hopelijk
gewerkt worden aan zo’n middeleeuws
kasteel met kerkers, bijgebouwen, bele
gerden en belegeraars compleet met
„kat” en „blijde”. Misschien kan in het
voorjaar dit werk eens tentoongesteld
worden, als aldus mej. Hoogland
de kinderen het onderwerp vasthouden.
Want natuurlijk kent ook dit werk z’n
ups en downs, al wil het ons voorko
men dat er meer op- dan neergang te
zien is. Vier jaar geleden werden deze
leesgroepen begonnen, naar ’t voorbeeld
van enkele grote steden, waar men dit
werk ook kent, met ongeveer 8 kin
deren. Dit aantal groeide snel aan, en
nu bezoeken zo’n 90 kinderen geregeld
de bovenzaal in de leeszaal. Maandag
komt de groep jongens waar wij op be
zoek waren, Dinsdag een groep meisjes,
terwijl de hele Woensdagmiddag bezet
is met drie „gemengde” groepen vari
ërend in leeftijd van 612 jaar. Een
mooi resultaat van werk, dat eigenlijk
volkomen onbekend is bij velen en niet
aan de weg timmert.
Of ze nog wensen heeft voor de toe
komst? vroegen we de leidster.
„Natuurlijk heb ik nog wel wensen
voor de toekomst”, aldus mej. Hoogland.
En dat is r .aar goed ook, want werk dat
in onze ogen volmaakt „af” is, verliest
te spoedig onze volledige belangstelling.
Onvervulde wensen wakkeren het
enthousiasme aan, dat juist nodig is om
werk met een idealistische achtergrond
te kunnen doen.
Welke wensen er zijn? Zoals u gezien
hebt, hebben de leesgroepen onderdak
gevonden in de bovenzaal van de lees
zaal. Een mooie ruime lichte zaal, die
echter ook voor andere doeleinden ge-
A1 enkele jaren, zo deelde voorzitter
K. J. Bijlsma in zijn openingswoord
mede, liep het bestuur van het district
met plannen rond om een dergelijke ka
mer in te richten, maar de financiën
staken steeds een spaak in het wiel.
Dank zij veel medewerking van de leden
is het doel: de mogelijkheid te scheppen
om de doden op rustige en passende
wijze uit te dragen, bereikt. De afdeling
Sneek prijst zich gelukkig, dat zij thans
ook op dit onderdeel aan de eisen kan
voldoen.
Onder passend orgelspel gingen daar
na de gordijnen op zij en konden de aan
wezigen kennis maken met de stem
mingsvolle sfeer van de nieuwe kamer,
die door de heer A. Tromp van het
Grootzand is gestoffeerd.
Voor het centraal bestuur in Leeu
warden voerde daarna voorzitter J. Jon-
gebloed het woord. Hij wenste het dis
trict Sneek geluk met de prachtige
rouwkamer en prees de grote ijver, wel
ke het bestuur bjj de totstandkoming
er van aan de dag heeft gelegd. Bij de
oprichting in 1937 van de Coöp. Ver.
heeft zij zich als hoofddoel gesteld: het
verbeteren van het uitvaartwezen, met
als nevenstellingen: af schaffen van het
fooienstelsel en verzorging van nette,
beschaafde begrafenissen tegen verant
woorde prijzen. Dat er in Friesland be
hoefte was aan een dergelijke vereni-
Ondanks veel concurrentie, was het
bezoekersaantal Dinsdagavond aan de
Avro-uitvoering in Geb. v. Chr. Belan
gen niet onbevredigend te noemen. De
voorzitter van het district Friesland van
de Avro, de heer Jensma uit Leeuwar
den, heette de aanwezigen welkom en
Roland Wagter opende „Dubbel Op” op
z’n bekende vlotte wijze. Dick Harris
gaf een zeer goed jongleernummer. Wat
deze knaap, tevens pianist, met o.a. drie
sigarenkistjes en een racket en twee
stokjes, deed was fantastisch.
Wagter’s komische nummer
forantwurde. De dialooch is libben en
skerp en al dizze eigenskippen sette de
spilers foar in swiere opjefte, tomear
om’t de Jounpraters mei fjouwer mins-
ken in alve rollen bisette moatte.
In inkele kear kin men fornimme, dat
it stik eins troch to min minsken spile
wurdt, Iykas yn it bigjin fan it twadde
bidriuw, dêr’t petear hwat to lang rut-
sen wurdt om in spiler gelegenheit to
jaen him to forklaeijen, mar fuortdaliks
steurend is dit net.
Lammert Popma hat üs yn ’e rol fan
Reinder Wening it béste foldien. Hy
spile rêstich en breedüt, op en top de
bihearske, wisse sakeman.
Tine Winters, dy’t trije rollen to spyl-
jen hie, koe dêrta soms net genóch nuan-
cearing yn har stim bringe en hwer’t
hja .soks bisocht, klonk it hwat forsearre.
Lykwols liet hja as Luts Aitsema bi-
nammen yn it slot fan it léste bidriuw
treflik toaniel sjen.
Jan Oreel wie as de filosophyske klerk
Liuwe Lok pürbêst, hoewol soms hwat
to alderwetsk. Itselde moat sein wurde
fan syn rol fan Wibren Fridsma, de aid
arbeider. Taeke Zuidema, dy’t ek trije
rollen to spyljen hie, wie yn alle trije
rollen op syn plak.
De nije coulissen fan Amicitia (tige
moai!) diene it yn it earste en léste bi
driuw better as yn it twadde.
As wy it gehiel oersjogge, leauwe wy
dat de Krite Snits op in béste joun wer-
omsjen kin as in weardige iepening fan
it kommende winterskoft.
Foarsitter Van der Werf, dy’t yn syn
iepeningswurd in koarte taljochting
joech op it stik, frege it omtinken efkes
fan de lju foar de wichtige dingen, dy’t
der op it Fryske mêd bard binne of
noch to barren steane. Hy die de leden
troch, dat der op’t heden in foech 1300
leden by de Krite binne. Nije leden kom-
me nou tonearsten op in wachtlist. Der
waerd noch in wurd fan öfskie rjochte
oan Ir van der Molen, de eardere foar
sitter fan de Krite, dy’t ynkoarten Snits
forlitte sil,
It dounsorkest Schuil spile yn de skof-
ten passende muzyk. Nei ófrin koe der
troch de leafhawwers yn ’e foyer noch
dounse wurde. v. d. K.
De lichting 1952 I gaat op 22 Novem
ber met groot verlof. Het bijbehorende
kader zal in Maart 1954 naar huis gaan.
De lichting 1952, aldus de informaties
dag^de dood gevonden toen een Convair van de Belgische luchtv^rtmaatschap-f
opgeroepen met tussenpozen van vier
maanden. De eerste van deze drie groe
pen is op 22 November aan de beurt
voor groot verlof, met uitzondering van
de specialisten, die zoals gebruikelijk
twee jaar in plaats van twintig maan
den dienst doen.
Als opvolger van ir H. v. d. Molen,
rjjkslandbouwconsulent te Sneek, is aan
gewezen ir R. Veenstra, die zich op het
ogenblik reeds in zijn functie inwerkt.
Tot dusver was ir Veenstra ingenieur
bij de rijksvoorlichtingsdienst in Scha-
gen. Hij is Fries van afkomst, aldus
meldt de L. C. Ir van der Molen zal 1
November a.s. een functie in het parti
culiere bedrijfsleven aanvaarden.
De stadsbeiaardier Flucie v. Bergen is
begonnen met het aanbrengen van nieu
we liederen op het mechanisch speel
werk van het carillon. Het zijn héél uur
Fryske sang „O, rólje oer bou en grei-
de” van F. R. Dykstra; half uur „Moe-
derke alleen” van J .P. J. Wierts.
Onder grote belangstelling vooral uit
de zeilwereld is Woensdagmiddag op de
algemene begraafplaats alhier het stof
felijk overschot van de heer Gerrit
Sjoerd Hofstra ter aarde besteld. De
begrafenis geschiedde vanuit de Menno-
zaal, waar ds. M. van der Meulen een
rouwdienst leidde. De S.Z.C.-vlag en een
schat van bloemen dekten de baar.
Aan het graf werd eerst het woord
gevoerd door burgemeester Rasterhoff,
die de echtgenote van de overledene de
deelneming van de gemeente betuigde
en het symbolisch noemde dat de
Sneker kleuren de baar dekten. Want
Gerrit Hofstra nam door zijn werken
voor de zeilsport een bijzondere plaats
in onze stad in. Daarom past bij dit af
scheid een woord van erkentelijkheid
voor al hetgeen hij voor Sneek heeft
gedaan. Ook memoreerde spreker nog
zijn vakmanschap als steenhouwer en
zijn liefde voor zijn werk, hetgeen o.m.
tot uiting kwam bij de restauratie van
de wapens in het bordes van het stad
huis. Zijn heengaan laat een lege plaats
open, maar spreker hoopte dat mevr.
Hofstra de kracht en de sterkte mocht
ontvangen om het zware verlies te dra
gen.
De heer J. Tuil sprak woorden van
deelneming namens de Sneeker Zeilclub,
met welke vereniging Gerrit Hofstra
door sterke banden was verbonden. Acht
en twintig jaar gaf hij zijn beste krach
ten aan de club, waarvan de laatste toen
hij voorzitter was, wel de moeilijkste wa
ren. Nooit ontbrak Gerrrit op de be
stuursvergaderingen en van zijn gede
gen kennis van de zeilsport hebben tal
lozen geprofiteerd. De clubvlag die
thans zijn baar dekt, heeft Gerrit altijd
hoog gehouden en hij heeft er steeds
voor geijverd dat zij zuiver en rein bleef.
In zijn geest zullen wij doorgaan tot
bloei van zijn club.
Ds. M. v. d. Meulen sprak nog een
enkel woord, waarna de heer J. Lange-
raap, een zwager van de overledene,
dankte voor de woorden van troost en
de belangstelling.
Het ongeluk gebeurde om kwart voor
vier. Enige minuten eerder was het
vliegtuig van Rhein-Main opgestegen
met Brussel als bestemming. Het kwam
uit de richting van de Oostenrijkse stad
Salzburg. Zeer kort na het opstijgen zag
men op het vliegveld dat er iets niet in
orde moest zijn. Het toestel verloor
plotseling zeer snel hoogte, wist toen
weer wat te stijgen en stortte vervol
gens vrijwel loodrecht neer. Er deed zich
een zware ontploffnig voor, na weinige
seconden al gevolgd door een felle brand
die het ónmogelijk maakte het wrak
dicht genoeg te naderen om hulp te
kunnen verlenen. Zeer waarschijnlijk
leefde er op dat ogenblik al niemand
meer.
Het piano-concert dat Else Bruinsma
Dinsdag in de foyer van Amicitia zou
geven is niet doorgegaan.
De heer O. Johannes- te Lemmer ving
in de Kuindervaart (N.O.P.) een snoek
van 23 pond. Hij had ruim een uur nodig
om de snoek die 1.10 m. lang was, op
de wal te krijgen.
„En in elk, dy’t dizze myn wurden
heart en dêr net nei docht, sil lykje op in i
dwaes man, dy’t syn hüs boude op it s&n.
En de stjalprein flapte del, en de berch- i
streamen kamen, en de stoarmen rüsden
en sloegen tsjin dat hüs oan, en it foei yn
en syn fal wie great”. (Matt. 8 26, 27).
Dit bibelwurd is it thema fan it stik,
dat de Jounpraters ünder lieding fan
Lammert Popma Woansdei-to-joun foar l
de leden fan Krite Snits fan it Selskip
foar Fryske tael- en skriftekennisse yn i
Amicitia opfierd hawwe. Op Tongersdei
it it foar de twadde kear op ’e planken
brocht; de tredde en fjirde ütfiering sille
nije wike Tiisdei en Woansdei wêze.
Reinder Wening is yn dit stik de
greate sakeman, dy’t syn hüs op san
boude. Hy tinkt allinne oan himsels en
giet bij need oer liken hinne om syn doel
to birikken. Hurd en wreed is er foar it
persoaniel fan syn fabryk. In ingenieur
fan in konkurrint keapet er om, om sa
syn fabryksgeheimen yn bannen to
krijen. Dêrtroch sil syn konkurrint der
ünderstrüpe en wurdt de ingenieur de
dea ynjage, mar soks let him neat. Hy
siket forsetjes mei syn sekretaresse en
tinkt hjirby ek allinne oan himsels en
bikroadet him der net.om, oft er it lib
ben fan it fanke ek stikken makket. Sa
wurdt yn it earste bidriuw dizze Rein
der Wening skerp üttekene, in man sün-
der leafde en in glêshurde egoïst.
Yn de beide oare bidriuwen docht dan
bliken, dat it hüs dat Reinder Wening
him boude op san stiet. It wurdt ünder-
groeven en it stoart op’t lést yn. De
ingenieur, dy’t de fabryksgeheimen for-
ret hat en yn wanhoop de han oan him
sels slacht, hat in bekentenis efter lit-
ten, Luts, de frou fan Aitsema, de kon
kurrint, eardere faem fan Reinder, dy’t
er slüpe litten hat, om’t er in frou mei
jild krije koe, forskuort it brief dêr’t de
bekentenis yn stiet en makket der gjin
gebrük fan om Reinder oan to bringen.
Dan wurdt de greate Reinder Wening
lytsman; hy komt ta in ynkear, as er
sjocht, hwat de leafde, dy’t hy nea kend
hat, foar in minske wêze kin.
Dit stik is grif in oanwinst foar it
Fryske toaniel. It hat sterke spanningen
en alle karakters binne psychologysk
Verschijnt:
DINSDAG? cb VRIJDAGS.
Administratief
Comb. Drijlhaut-Kiezefarinlcti. Co.
Kantoor: GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
Vergadering van de raad der gemeen
te Wymbritseradeel op Donderdag 15
October, ’s morgens 8.15 uur. Voorzitter:
burgemeester F. Tjaberings; secre
taris de heer K. Visser. Aanwezig 14
leden. Afwezig de heer Osinga.
Na opening op de gebruikelijke wijze
worden de notulen der vergadering van
1 September op advies der commissie
onveranderd vastgesteld. Een aantal in
gekomen stukken wordt voor kennisge
ving aangenomen.
Van de heer J. W. Bruinsma te Bols
ward wordt een perceeltje grond te Nij*
huizum, groot 115 m2 voor f50.aan
gekocht voor het maken van een zwaai-
plaats.
De Geref. school te Hommerts wordt
medewerking verleend voor aanschaffing
van een nieuwe kachel.
Het voorstel van B. en W. om een ver
zoek van de R. K. school te Heeg in
zake verbouw van een lokaal af te wij
zen welk voorstel opgenomen is in
ons vorig nr. wordt z.h.s. aangeno
men na een opmerking van de heer
Schengenga.
Eveneens worden aangenomen de
voorstellen van B. en W. tot onbewoon-
baarverklaring van woningen en tot
verhuur van de doodgraverswoning te
Ypecolsga, welke voorstellen eveneens
feeds zijn vermeld in ons vorig nummer.
Hierna sluiting.
Het college van B. en W. en de raads
leden besteden deze dag verder met een
rondtocht door de gemeente.
Een lang gekoesterd ideaal van het district Sneek van de Coöp. Ver. Friesche
Uitvaartverzorging is in vervulling gegaan. De afdeling bezit thans een rouw
kamer, welke zy bjj begrafenissen in de benedenzaal van het gebouw Fre-
dehiem aan het Kleinzand kan inrichten. Aan de service die de Friesche Uit
vaartverzorging haar leden reeds biedt, is derhalve een nieuwe toegevoegd.
pij Sabena in vlammen neerstortte op enkele kilometers ten Westen van het
Frankforter vliegveld Rhein-Main waar het kort tevoren een tussenlanding had
gemaakt. De lucht was helder en het zicht zeer goed, zodat honderden mensen
de ramp voor hun ogen zagen gebeuren. Slechts enkele seconden nadat het vlieg
tuig de grond had geraakt was er al volop hulp aanwezig, maar er viel niets
meer te redden en de leiding van het vliegveld moest bekend maken dat alle
veertig passagiers en de vier leden van de bemanning om het leven waren ge
heimen voor ons bevat. Er kan ook geen
hoekje zijn voor de zesjarigen, waar ze
werkelijk goede prentenboeken en eerste
leesboekjes zullen vinden.
Een kinderleeszaaltje, om maar onze
grootste wens te noemen,zou met één
slag al deze kleinere wensen kunnen ver
vullen. Als dat er kwam, zo’n zaaltje,
waar plaats is voor de boeken èn voor
de kinderen, kon het werk van de lees
groepen uitgebreid worden met een an
der belangrijk stuk werkkinderen
wegwjjs maken in een leeszaal, biblio
theek en catalogus. Weet u wel hoe
weinig volwassen mensen zich werkelijk
thuis voelen in een bibliotheek? En hoe
weinig mensen een bepaald boek kunnen
opzoeken in een catalogus? Als we nu
weten dat alle bibliotheken en catalogi
naar hetzelfde recept zijn ingericht, dan
is het toch de moeite waard dat recept
eens te bestuderen, opdat wij ons in elke
bibliotheek thuis zullen voelen, en de
weg naar de cultuurschatten zullen we
ten te vinden. Het is maar een weet!
Een kwestie van even leren, zoals we
moeten leren een spoorboekje te lezen.
Dat leren de kinderen op school. En de
Deense kinderen leren op school hoe ze
een boek in een catalogus moeten op
zoeken. Zo ver zijn onze scholen nog niet
maar hier ligt wei een taak voor een
jeugdleeszaaltje, dat hopelijk eens in
Sneek gesticht zal kunnen worden.
Tot zover citeren wij de woorden van
mej. Hoogland. Het werk dat zij met
zoveel enthousiasme propageert is, met
primitieve middelen en onder moeilijke
omstandigheden, begonnen in de lees
groepen. Moge dit werk uitgroeien en
vervolmaking vinden in een jeugdlees
zaaltje. Onze kinderen zullen het waar
deren, en.de soms kwijnende lees
zalen zullen in de toekomst merken dat
ze er trouwe en ter zake kundige be-
aosters dpor hebben gekregen!
Gisteren werd ten bate van het zo
zwaar geteisterde missiegebied van pa
ter de Vries die zich thans in onze stad
bevindt een avond belegd in het St.
Jozefgebouw. De Fleurmakers van
Woudsend zorgden voor gepaste muziek,
terwijl de Friese voordrachtkunstenaar
Wiebren Altena van Makkum met zijn
speciaal voor deze avonden samenge
stelde repertoire een enorm succes
oogstte. Ook de film „Opa weet het be
ter” met in de hoofdrol de bekende
komiek Hans Moser viel zeer in
de smaak. Pater de Vries schilderde in
treffende bewoordingen de missionering
in Afrika, speciaal dan wat zijn missie
post betreft. De belangstelling voor deze
avond was dermate groot dat men met
geen mogelijkheid de mensen kon ber
gen, zodat op het laatste moment be
sloten is heden (Donderdagavond 8 uur)
nogmaals eenzelfde program in St. Jo
zef te laten afdraaien, zodat zij die gis
teren teleurgesteld werden alsnog de
gelegenheid hebben deze mooie film te
zien en tevens ook Wiebren Altena kun
nen beluisteren. De netto-opbrengst van
de eerste avond was ruim ƒ450.
24.
rg.
6 7.
en
Roland
„Reclame
televisie” was een vondst en goed uit
gevoerd. Het muzikaal intermezzo met
Sid Hamilton (Pierre Palla) aan het
Avro Hammondorgel, zang van Ans
Heydendaal (in de plaats van Mieke
Telkamp) en Joop de Knegt verwekte
een storm van applaus. Vooral de wijze
waarop Sid Hamilton zijn instrument be
speelde. Wat men zeer goed kon volgen
omdat de organist met de rug naar het
publiek zat, had ieders bewondering.
Joop de Knegt kweelde wat zoetelijk,
Ans Heijdendaals geliefde stem klonk
heerlijk. De Wama’s brengen hun
dwaasheid nog steeds op onnavolgbare
wijze en Tobi Rise deed er nog een
schepje bovenop.
Na de pauze was het grote podium
omgetoverd in een Tiroler dorpsgezicht
waar de Tiroler Holzhacker Bub’n lus
tige wijsjes speelden, waar Gerda Ziller,
Corrie Vroons en Hans Wiljon even lus
tig zongen en jodelden en Rob Milton,
ja zelfs de Wama’s de vreugde kwamen
verhogen. Juultje Cambré verdient apar
te vermelding voor haar posthoorngalop
en de zang van Truce Speyck en Dolf
Driessen was een lust voor ’t gehoor.
De selectie uit „lm Weissen Rössl” was
kostelijk. De dirigentenwedstrijd, waar
drie dames uit het publiek het orkest
leidden, was een aardig intermezzo. Het
ensemble had er zelf schik in en speelde,
acteerde en deed dwaas en genoeglijk tot
het einde toe. De zeer goede decors wa
ren van Henk Corduwener. Er werden
enige nieuwe leden gewonnen. Een pret
tige avond, eigenlijk iets te overdadig,
maar hij zat zeer goed in elkander.
