Gemeentebegroting 1954 Wymbritseradeel
De goede Sint is Sneek welgezind
St. Nicolaaspuzzle
l Rondom de Kerck
Sint Moeiten te Sneeck i
van
Onze
De
verstrooide
plaatjes
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
5
Opa, de eeuwige kleermaker!
e
iort
1
jtt 0 R L 0 VETERlKSj®
E 0 R H T 10 M
Vrijdag 20 November 1953
108e Jaargang No. 92
DE HOUNEGISELER
Benoemd
Bauman weer amateur
u,
Geslaagd
Voorganger Vrijzinnige
Hervormden benoemd
Het Fries als facultatief
leervak
De Winkelsluiting
Opbrengst Klaprooscollecte
Redactie-adres
KLE1NZANL) 7 - Telef 2872
■7 Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD
Hij bedelde per auto
i lit
VRIJDAGS.
RedacteurL KIEZEBRINK
Adm. „Sneeker Nieuwsblad”.
F. S. Scheltema.
Sneker
•EL
er wordt nog steeds door hen zorg ge
dragen dat de deuren vóór de aan vang
van de diensten tijdig geopend worden
en na de dienst gesloten worden, en dat
de jeugd zich ordelijk gedraagt.
De stovenzetsters.
In verband met de Sinterklaas zullen
de Sneker zaken van 30 November t.e.m.
4 December tot negen uur ’s avonds ge
opend zijn.
Wegens vertrek van da. C. A. Elink
Schuurman werd tot trjdelijk voorganger
van de Vereniging van Vrijzinnige Her
vormden alhier benoemd drs. R. K. de
Jong, candidaat tot de Heilige Dienst te
Heiloo, die inmiddels deze benoeming
heeft aangenomen. Het voornemen be
staat dat drs de Jong in de dienst van
a.s. Zondag 22 November in Amicitia in
zijn werk zal worden ingeleid door ds.
A. van Santen van Drachten,
In een bij de Tweede Kamer ingediend
wetsontwerp heeft minister Cals er de
mogelijkheid toe geopend, dat de Friese
taal als facultatief leervak wordt toe
gevoegd aan het leerplan voor scholen
voor g.l.o., v.g.l.o. en u.l.o. Voorts wordt
bepaald, dat daar, waar naast het Ne
derlands de Friese taal of een streektaal
in levend gebruik is, het leerplan kan
bepalen, dat deze ten hoogste tot in het
derde leerjaar mede als voertaal bij het
onderwijs kan worden gebruikt
in
is
De opbrengst van de Klaprooscollecte
bedroeg 538.50.
Tot hoofd van de dienst voor sociale
zorg in Rauwerderhem is benoemd de
heer F. v. d. Zwaag alhier.
n de
)5
SNEEKER NIEUWSBLAD
Verschijnt:
DINSDAGS en
Administratie:
Comb. Drijfhout-Kiezebrink Co.
KantoorGROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
De deze winter gereedkomende weg
ScharnegoutumIJsbrechtum met de
opweg naar Tirns zullen het volgend
jaar geheel worden afgewerkt. Een be
gin is gemaakt met het grondwerk van
de weg van de z.g. Eeuwige laan, ook
als D.U.W.-object. Voorts staat als zoda
nig op het programma de verbetering
van de weg TirnsZyltje Statum en de
weg van Nijland naar rijksweg 43. Dan
ligt er nog het grote project van de ter
tiaire weg HommertsOudegaBlauw
huis. Op korte termijn komen de plan
nen gereed voor de (niet als D.U.W.-
object uit te voeren) verbetering van de
secundaire weg Scharnegoutumgrens
Hennaarderadeel. De nieuwe werken wel
ke voor 1954 op het programma staan
Advertentieprijs 15 ct per m.m.
Bij contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs f 3. - per half
Jaar. Franco per post f 3.75 per
half jaar.
Giro 50748 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, Sneek.
vergen de volgende bedragen: verbete
ren wegdek Eeuwige Laan ƒ100.000.
verbeteren weg TirnsZyltje Statum
50.000, idem Nijland-rijksweg 30.000,
idem HommertsOudegaBlauwhuis
1.750.000; restauratie raadzaal en op
nieuw inrichten ƒ15.000; idem kamer B.
en W. en burgemeester ƒ5000; inrichten
archiefruimte zolder gemeentehuis
9000; wegverbetering Scharnegoutum
grens Hennaarderadeel ƒ400.000. To
taal is voor de nieuwe werken 2.369.000
geraamd, waarvan echter aan bijdragen
wordt ontvangen 1.768.000, zodat ten
laste der gemeente blijft ƒ601.000.
Zie vervolg pag. 2.
In hun nota ten geleide der gemeente
begroting voor het dienstjaar 1954
schrijven B. en W. o.m.:
Niettegenstaande het algemene beeld
der begroting minder gunstig is dan dat
van vorig jaar, omdat de hogere in
komstenraming geen gelijke tred kon
houden met de toeneming der uitgaven,
over vrijwel de gehele linie, mocht het
ons toch gelukken de begroting reëel
sluitend te maken met een bedrag van
26.720,15 op „onvoorzien”.
Het begrotingsbeeld voor de eerstvol
gende jaren zal voor het grootste deel
afhangen van de resultaten, welke de
behandeling van het wetsontwerp tot
regeling van de financiële verhouding
tussen het Rijk en de Gemeenten voor de
jaren 19531955 in de Staten-Generaal
zal hebben. De toelichting op de volgno’s
181 en 205 vermeldt al het een en an
der omtrent het ontwerp en de gevolgen
daarvan voor de gemeentebegroting 1954
bij ongewijzigde aanvaarding. Zal het
bestaande redelijke verzorgingspeil ge
handhaafd kunnen blijven, dan zal toch
Geslaagd te Amsterdam voor het arts
examen onze stadgenoot de heer H.
Slager.
De politie te Tilburg, aldus lezen wij
in De Tijd, heeft de hand weten te leg
gen op een persoon, die men het best
kan aanduiden met exploitant van een
bedelonderneming. De man maakte er
een gewoonte van enige vrouwen met
kleine kinderen per auto te vervoeren
naar een bepaald punt. Hier liet hij zijn
passagiers uit, die zich over verschil
lende straten verspreidden en door haar
sjofel uiterlijk en de aanwezigheid van
de stakkers van kinderen het medelijden
en de vrijgevigheid van de bewoners
trachtten op te wekken. Was de wijk
„afgewerkt”, dan nam de bestuurder de
vrouwen weer in zijn wagen om haar
een eindje verder opnieuw af te zetten,
nadat hij de ingezamelde gelden had ge
ïncasseerd. De politie heeft het onder
nemende gezelschap gearresteerd. Bij
het verhoor is komen vast te staan, dat
de exploitant van dit lucratieve bedrijf
afkomstig was uit Den Bosch. Hij be
schikte over drie auto’s voor zijn „on
derneming”.
Naast de hondenslagers of deurwach
ters behoorden tot de onmisbare bedien
den in de kerk de stovenzetsters. In de
jaren rond 1800 genoten zij nog een be
loning van ieder 28 caroli guldens per
jaar. Men kende er toen drie. In 1900
was hun getal vermeerderd tot vier.
Ook voor de werkzaamheden van dezen
waren door de kerk reglementen in het
leven geroepen. Aan de koster was het
toezicht opgedragen dat de stoven
zetsters zich aan de gestelde voorschrif
ten hielden. Uit het reglement van 13
October 1899 weten we dat zij één uur
voor de aanvang van de kerkdiensten
met hun werk, het plaatsen van de
stoven in de zitplaatsen mochten be
ginnen. Gezien het brandgevaar mocht
het vuur voor gebruik in de stoven niet
in de kerk worden aangelegd, het moest
dus van elders kant en klaar worden aan
gevoerd. Zodra echter de predikant de
kansel had betreden trad het verbod in
werking, dat zij geen stoven meer moch
ten rondbrengen. Na de diensten moch
ten zij het kerkgebouw niet eerder ver
laten of de koster moest eerst de kerk
gecontroleerd hebben. Buiten het vak
van stovenzetster hadden zij nog een
aardige bijverdienste en wel het huren
van zitplaatsen voor derden, die niet op
de jaarlijkse verhuurdag konden of wil
den komen. Men kon dus om een plaats
te huren zich vervoegen bij een der
stovenzetsters. Wat echter meermalen,
gebeurde was, dat na de jaarlijkse ver
huring van de mans- en vrouwenzit
plaatsen bepaalde zitplaatsen door de
Kerkvoogdij niet werden verhuurd. De
stovenzetsters hadden zich nu de ge
woonte eigen gemaakt om deze onver
huurde zitplaatsen in de loop van het
jaar zelf te verhuren met gevolg dat de
controle door de kerkvoogden zoek
raakte. Het reglement maakte ook hier
aan een einde. Hierin werd bepaald dat
wanneer de stovenzetsters alsnog na de
verhuring een aanvrage kregen voor een
zitplaats deze door de koster moest
worden behandeld. Na 1925 verdween
de betrekking van stovenzetster. Twee
grcte kachels zorgden er voortaan voor
dst de kerkgangers tijdens de diensten
niet bevangen werden van de koude. Het
beroep van stovenzetster was verleden
tijd geworden.
toen hij hier de prinses zijner dromen,
om het maar eens romantisch uit te
drukken, ontmoette en het vijftigjarig
huwelijksjubileum, dat ’t echtpaar Silvius
Maandag 23 November hoopt te vieren,
maakt duidelijk waarom er toen van
reizen niet meer kwam. Hij werd als
alle huisvaders nu hokvast. Diverse
firma’s profiteerden hier van zijn vak
kennis, bij C A werkte hij 20 jaar, tot
de-maatafdeling daar werd opgeheven,
daarna ging Silvius, nu geassisteerd
door zijn oudste zoon naar Leeuwen
burg. Vervolgens vestigde hij een eigen
atelier, en als thuiswerker bijgestaan
door twee zoons, maakte hij de laatste
25 jaar vol in dienst van de fa. H. Mei-
nen op Leeuwenburg. In 1951 stelde de
noodwet Drees hem in staat van een
welverdiende rust te genieten, maar het
vak is hem zo ingeworteld, dat de vitale
oude baas nog elke dag de kleermakers-
tafel bestijgt om er zijn pijpje te roken
of een van zijn vele kleinkinderen een
verrassing te bereiden. Want het huwe
lijk van Cornells Silvius en Maria Kramps
werd gezegend met tien kinderen, en
thans zijn zij de grootouders van niet
minder dan 72 kleinkinderen. En vindt
u het gek dat die opa Silvius de „eeuwi
ge kleermaker” noemen?
muziek die U van 21 November af van
2 uur tot 8 uur in de stad kunt be
luisteren. De verschillende handelaren
zijn bij elkaar gestapt en zullen door
middel van zgn. klankzuilen een zeer be
schaafde muziek ten gehore brengen.
Van 30 November t.e.m. 4 December
zullen de Sneker zaken geopend zijn tot
’s avonds 9 uur.
U ziet, al met al een programma dat
er zijn mag. Sneek wacht op zijn bezoe
kers en hoopt hen waardig te ontvangen.
Tenslotte nog een raad: Koopt niet
Uw geschenken op de laatste dag en
koopt in de ochtend-uren. U kunt dan
rustiger worden bediend.
Een goed Sinterklaasfeest wenst U
Het Actie-Comité
SNEKER WINKELIERS.
In Den Haag
de Ridderzaal
Maandagochtend
door H. M. de Ko
ningin het Congres
van de Wereldfe
deratie van Oor
logsveteranen ge
opend. De ope
ningsrede door H.
M. de koningin.
Achter de tafel
vierde van rechts,
president Albert
Moral.
een hogere uitkering uit het gemeente
fonds nodig zijn dan nu door de Re
gering is voorgesteld. Voor onze ge
meente is de nieuwe regeling niet on
gunstiger dan de bestaande. Deze rege
ling houdt ook nu nog vast aan volko
men verouderde grondslagen en blijft ge
koppeld aan uitgaafcijfers in het ver
leden en de daarop steunende uitkerin
gen uit het gemeentefonds. Deze ver
starring houdt met de ontwikkeling van
de gemeentelijke behoeften geen vol
doende rekening. Wij denken hier aan
het duurder geworden wegenonderhoud,
duurder naarmate het gebruik van de
wegen, ook van de locale wegen, inten
siever wordt door het steeds toenemende
zware verkeer. Wij denken voorts aan
de behoeften-vermeerdering door nieuwe
taken op het gebied van volksgezond
heid, de Kruisverenigingen, maatschap
pelijke en sociale zorg en niet te ver
geten de uitzetting der onderwijs-uitga-
ven. Al deze bemoeiingen vragen veel
geld, daarin kan slechts worden voor
zien door verhoging van het aandeel in
de opbrengst der rijksbelastingen dat in
het gemeentefonds wordt gestort ten be
hoeve der gemeenten en dat bij het in
gediende ontwerp voor de behoeften der
gemeenten ontoereikend is. Bedoeld per
centage, dat op 9.75 is voorgesteld zal
dan ook moeten worden herzien, zullen
de gemeenten in staat zijn aan de ver
meerdering der uitgaven als gevolg van
de voortgaande ontwikkeling het hoofd
te bieden. Het is de verdienste der Ver
eniging van Ned. Gemeenten hierop in
een uitvoerig adres aan de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal de aandacht te
hebben gevestigd. Aan de indruk is niet
te ontkomen, dat het Rijk met de ge
meenten naar believen handelt en dat
laatstgenoemden zich maar moeten zien
te redden met hetgeen hun van rijks
wege uit het gemeentefonds wordt toe
bedeeld. Dat deze handelwijze onvermij
delijk moet leiden tot een steeds groter
wordend aantal gemeenten met een niet
sluitende begroting, behoeft geen betoog.
Voor 1954 zien reeds vele gemeenten zich
geplaatst voor een tekort op de begro
ting. Ook onze gemeente, hoe bevredi
gend zij de laatste jaren ook heeft „ge
boerd” zal zich de beperkingen van het
financiëel mogelijke voor ogen moeten
houden, tenzij alsnog in de ontworpen fi
nanciële verhoudingsregeling een ver
betering mocht worden aangebracht, wat
het percentage der uitkeringen uit het
gemeentefonds betreft.
Onderhoud wegen en straten.
Voor 1954 is op de wegenpost
108.700 uitgetrokken, rond 27.000
minder dan 1953. De wegen zijn thans
behoorlijk in orde, het gaat er nu om ze
naar een bepaald werkschema goed in
orde te houden. B. en W. blijven dili
gent om op het geschikte ogenblik de
aandacht van hogere instanties opnieuw
er op te vestigen dat het voortdurend
onderhoud van 120 km weg een oneven
redig zware last op één gemeente legt.
Woningbouw.
Met de perspectieven voor verdere wo
ningbouw staat het er, naar B. en W.
zijn ingelicht, niet zo rooskleurig voor.
Bedroeg het bouwvolume voor 1951 t.m.
1953 nog 45 woningen, voor de komende
3 jaar moet er rekening mee worden
gehouden dat het nog lager zal zijn. Met
inbegrip van de thans gereed gekomen
16 woningen zijn thans 182 woningen bij
de Woningstichting in exploitatie.
Werkverruiming.
,,’t Geboeft sal hy ter kercken
uit jaghen
Oock bestellen dat de honden
worden geslagen.
Bij alle toegangsdeuren van de kerk
stonden eertijds mannen die officieel de
naam droegen van hondenslagers. Zij
moesten er zorg voor dragen dat geen
honden de kerk konden binnen glippen.
Dit was echter eerder gezegd dan ge
daan, want vooral in de 16e eeuw was
het aantal loslopende honden in de stad
schrikbarend. Meen echter niet dat dit
alleen in Sneek zo was, neen, dit was zo
over het gehele land. In die tijd kende
men nog geen hondenbelasting. Wel had
men een andere manier om opruiming te
houden, meermalen per jaar, en wel door
middel van de hondenjacht. Hoe meer
vellen en staarten bij de stadsregering
werden ingeleverd hoe groter de belo
ning. Wanneer het nu gebeurde dat een
hond door de drukte van de mensen, die
naar de kerk gingen, kans zag het kerk
gebouw binnen te sluipen, dan was het
de taak van de hondenslager jacht te
gaan maken en de hond door middel van
een stok met zweep het kerkgebouw uit
te drijven. Begrijpelijk geschiedde dit
met veel lawaai en als de eigenaar van
het dier ook nog ten tonele verscheen,
was de boot aan. Dit alles droeg na
tuurlijk niet bij tot de wijding van de
eredienst. Men was er echter aan ge
woon en vond deze opschudding heel
normaal. De hond die de kerk was bin
nen geglipt kwam er echter altijd veel
beter af dan zijn soortgenoot daar bui
ten. Hij werd tenminste niet gestroopt,
want „de kerk vergiet geen bloed”. De
hondenslagers in de Sint Maertenskerk
ontvingen jaarlijks voor hun werk ieder
20 caroli guldens. Op 29 Januari 1799
besloot de kerkeraad een reglement voor
de hondenslagers in het leven te roepen.
Hierin werd hun verboden het veroorzar
ken van onordelijkheden, onnodig geraas
en gepraat in de kerk. Om hun macht te
tonen hadden ze vaak de gewoonte om
met een stok op de banken te slaan. Aan
deze methoden kwam in dit besluit nu
een einde. Ook was het altijd gewoonte
geweest dat als de kerkedeuren door hen
gesloten waren zij zich terugtrokken in
de sacristie. Dit werd van nu af aan niet
meer toegestaan. Zij moesten in het ver
volg in het kerkgebouw blijven, daar in
de paden op en neer lopen en toezicht
houden op de jeugd. Met name werd in
dit besluit aangegeven dat ze er voor
moesten zorgen dat er geen jongens in
de sacristie kwamen. Verder kregen ze
als opdracht er voor te zorgen dat het
te veelvuldig uit- en inlopen via de Zui-
derdeur door de kinderen (kleine bood
schap) werd voorkomen. In de daarop
volgende instructie van 1 April 1825 vin
den we de benaming hondenslagers niet
meer terug, maar werd de naam Kerke
lijke Deurwachter ingevoerd. Volgens
deze instructie moesten zij in het ver
volg zolang in het kerkgebouw blijven
totdat de koster de deuren had gesloten.
Dit werd gedaan om het teruglopen van
kinderen na de godsdienstoefeningen
tegen te gaan. Gezien de vele binnenge
komen klachten, moesten zij er op let
ten dat de jongens geen kans meer kre
gen om stoven, kussens, kerkboeken of
zelfs kaarsen weg te nemen. Indien ze
jongens door de banken zagen sluipen
kregen ze na de inwerkingtreding van
dit besluit het recht hen aan te houden
en na te gaan of ze iets bij zich droegen
dat niet van hen was. Werd iets ge
vonden dan moesten de deurwaarders de
namen noteren en hiervan bericht doen
aan de Boekhouder. Na de inwendige
verbouwing van de kerk in 1872 werd
besloten de kerkelijke deurwachters een
vaste plaats in de kerk aan te wijzen.
Met ingang van 28 October van dit jaar
mochten de deurwachters dan ook niet
meer tijdens de godsdienstoefeningen in
de paden in het kerkgebouw heen en
weer lopen. Als vaste plaatsen kregen
zij aangewezen de Westergalerij, de
Noordergalerij en de derde beneden in
de kerk. Zes jaar later in 1878 werd de
traditionele stok waarmede de deur
wachters sedert mensenheugenis gewa
pend waren geweest afgeschaft. De stok,
een oude herinnering aan het beroep
hondenslager heeft afgedaan. Vele ker
kelijke beroepen zoals poestertreder,
gordijnenbediende, voorzanger, stoven
zetster, zijn in de loop der eeuwen ver
dwenen. Heden ten dage is de betrek
king van deurwachter nog gebleven en
2135.
s
AAL-
ne 24,
-berg.
14 6 7.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII^
iiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Vijf December naderten daarmee het strooiavondje.
Wij hadden ten kantore juist gezegd, dat de Sint op krantenkantoren
nooit kwam, toen boven onze hoofden een geheimzinnig hoefgetrap
pel klonk.
Neen, we werden niet bang. We wisten natuurlijk meteen, dat de
Sint dus tóch gekomen was. We hoopten nu alleen maar, dat de
goedheilig man onze woorden niet door de schoorsteen afgeluisterd
had. En om direct te bewijzen, hoeveel prijs we stelden op zijn be
zoek, begonnen wij gezamenlijk te zingen „Sinterklaasje, kom maar
binnen met je knecht!”
En we zaten allemaal even recht. Te wachten op de cadeautjes.
Opeens rommelde er iets door de schoorsteen naar beneden. We
sprongen juichend op. Maar het waren geen pakjes. Het waren
vreemde plaatjes. Zevenentwintig kleine prentjes.
„Wat motteme dóór nou mee”, zei onze letterkundige medewerker,
misprijzend. „Opeten”, dacht de dame van de recepten, die tuk is
op marsepein en andere Decembergeneugten.
Maar onze puzzle-redacteur wist het beter, ,,’t Is een raadseltje van
de Sint zelf”, verklaarde hij. „Dat moet in de krant en Sint wil
natuurlijk de mensen allemaal er een plezier mee doen”.
De hoofdredacteur was het er mee eens en hij lette niet op het con
currerend gilde der tekenaars, dat murmureerde van broodroof,
maar plaatste de zevenentwintig prentjes in de juiste volgorde in
z’n krant. „Draaien maar”, zei hij.
De krant draaide niet. Eén tekenaar was zo woest over deze aanval
op zijn arbeidsmarkt, 'dat hij met zijn kunstzinnige tekenhanden de
hele serie kunstproducten van de goedhelligman doorelkaar smeet.
De hoofdredacteur schoot net te laat toe. Fijntjes glimlachend
haalde onze puzzleman de hefboom over van de rotatiepersen. „Laat
de lezers het nu maar ultzoeken", riep hij boven het aanzwellend
geloei der raderen uit.
En zo verzoeken wij u thans de illustraties van de goede Sint in deze
krant op te sporen, ze alle 27 in de juiste volgorde te plaatsen en
ons even per brief de zin te melden, die u uit de beginletters van de
gegeven afbeeldingen kunt opschrijven.
In de linkerbovenhoek van de enveloppe zetten „St. Nicolaaspuzzle”.
Die zin heeft natuurlijk iets te maken met Sint Nicolaas, maar zijn
naam komt er helemaal niet in voor. En die van Piet ook niet.
Alleen wordt zjjn viervoeter genoemd. Méér verkappen we niet!
Voor goede oplossingen, die ons vóór 3 December bereiken, stellen
wij de volgende prijzen beschikbaar:
le prijs 25.aan waardebonnen
2e prijs ƒ10.
3e prijs 5.—
4e prijs 5.
Deze bonnen in te wisselen bij de zaken, die in dit nummer adver
teren.
Bij meerdere goede inzendingen beslist het lot.
De oud-speler van ADO, Bauman, die
twee jaren als beroepsspeler verbonden
is geweest aan Nantes en die sinds 1
Augustus 1952 weer in Nederland ver
toeft, heeft van de KNVB toestemming
gekregen met ingang van 4 Februari a.s.
weer voor ADO te spelen. De amateur-
commissie heeft hem een half jaar
wachttijd kwijtgescholden.
Dat blijkt uit de vele bezoeken, die
hij van plan is aan onze stad te brengen.
U weet Zaterdag 21 November a.s.
’s avonds 6.15 uur hoopt hij met de boot
uit IJlst te arriveren, om dan met zijn
muziekcorps van 18 Zwarte Pieten, na
de ontvangst op ons stadhuis door Bur
gemeester Rasterhoff, een rondgang
door de stad te maken. Maar bij dat ene
bezoek blijft het niet.
Op Zaterdag 28 November hoopt hij
weer een rondrit door Sneek te maken,
onder begeleiding van het Chr. Muziek
corps „Harmonie”. De route wordt nog
nader opgegeven.
En op de beroemde Sneker Sinter-
klaas-Dinsdag komt hij zelfs tweemaal,
’s Morgens om 10 uur vertrekt Sint Ni
colaas uit Hotel Hanenburg, waar hij de
nacht doorgebracht heeft, voor een be
zoek aan de Veemarkt.
Dinsdagavond van 6.45 uur tot 7.30
uur kimt U de Sint weer begroeten, die
dan vergezeld van zijn Zwarte Pieten
corps (18 man) door de stad rijdt. Ver
trek en einde van deze rondrit bij „On
der de Linden”.
En na de winkelsluiting komt de Sint,
die even een korte rust in „Onder de
Linden” geniet, om 9.15 nogmaals met
zijn band in de binnenstad.
Het belooft dus een echte ouderwetse
„Sinterklaes-Tiisdei” te worden, die zeer
zeker duizenden en duizenden bezoekers
naar Sneek zal trekken.
Iets nieuws voor Sneek zal zijn de
In de zomer van 1883
presenteerde de nu 80-
jarige Cornells Silvius
hij was geboren op 7
Mei 1873 en dus toen 10
jaar zich als jong
maatje in het eerbare
kleermakersgilde bij de
fa. Gopini op de Ooster-
dijk, die toen haar ate
liers achter het huis
had, waar nu het Sport-
huis van de heer Gerben
v. d. Werf gevestigd is.
De jonge Cornells zette
daarmede de eerste stap
op een kleermakers-
loopbaan welke niet
minder dan 70 jaar zou
duren. Maar al die ze
ventig jaar werkte hij
niet in Sneek. Silvius
had nog het onrustige
bloed van de oude gilde-
gezellen in zich en zo
heeft hij zijn Wander-
jahre gekend. Al zat hij
dan steeds op de kleer-
makerstafel het was
niet immer in Sneek.
Toen hij 15 jaar was
ging hij naar Uithoorn
en later naar Amster
dam. Van lange werk
dagen kan Silvius mee
praten, want in die
„goede oude tijd” plakte
men bijv .voor de feestdagen, als er veel
bestellingen waren, de gehele nacht aan
de dag, en werkte dus 24 'uur. De intus
sen 18 jaar geworden kleermaker had
nu de smaak te pakken van de vrucht
bare combinatie „werken en reizen” en
daar hy meer van de wereld wilde zien,
richtte hij zijn blik westwaarts, hij wil
de naar Engeland. Maar door een zware
mist moest het schip waarin hij zich
ba1 ingescheept terug naar de haven.
De Engelse reis werd voor onbepaalde
tijd uitgesteld en Silvius trok nu het
Oosten in. Tien jaar reisde hij dwars
door en werkte hij in Duitsland. Sappi
ge en gekruide verhalen weet hij nog
van zijn ervaringen daar te vertellen. 28
jaar was hij toen hij op vaderlandse bo.
dem terugkeerde, hij had veel geleerd
wat zijn vak betreft, veel levenswijsheid
ook opgedaan. Hij zette zich al weer
om een nieuw reisplan te ontwerpen,
V*
