Kappie op weg naar* Hollywood
Dit jaar herhalingsoefeningen
voor
UITSLAG KERSTPUZZLE
70.000 militairen
Kristlik Fryske Folksbibletheek
Lanbou Jongerein Mienskip
Jiskefetten
mens
mar
naar
Witte mol gevangen
K.N. en Z.H.R.M. redde 75
mensen
Zakennipuws
<TandbaInieuws
Jubileum-tournee
Friesch Dagblad
Nog twee gevallen van witte
pokken
J aarvergaderin g
afd. Sneek Schuttevaer
Ontspanningsavond
A.N.G.B.
Waartoe een verliefd
komt
Oudste inwoner van Gauw
wordt 90 jaar
Molkauto troch de brêge
Postverzending
Engeland
P. V. d'. Mark „De jongerein libbet, mar hoe'
Gouden jubileum L. Faber
Red. „Sneeker Nieuwsblad”.
is,
van
wel
Hylkje Going a.
50-5
50
is gevaarlijk! Kappie, geef hem
Legering in tenten en
barakken.
Ook voor de legering van de onder
delen moesten voor 1954 andere maat
regelen worden genomen. Dit jaar zal
men gebruik maken van tentenkampen
in de mobilisatiecentra. En in de volgen
de jaren hoopt men te kunnen beschik
ken over nieuwe, verplaatsbare houten
barakken met daarbij meer permanente
gebouwen voor keukens e.d. Er zal In
ieder geval geen gebruik gemaakt wor
den van particuliere gebouwen, zoals
scholen e.d.
ke it plak, dat God him tatocht
forfolle.
gelyk op himsels tapaste.
It wie in béste gearkomste. It koar
,,Sjong de Heare” fan Wüns, 1. f. de
hear J. Blanksma, dat de gouden noard-
ske balke forline jler woun hat, soarge
foar in stylfolle ófwikseling.
(Friesch Dagblad.y
rdag j.l. te Leeuwarden ge-
ergadering der afd. Fries
iet Nederlands Handbalver-
GAUW, 11 Januari. De oudste inwoner
van ons dorp, Marten Ligthart wordt
13 Januari a.s. 90 jaar. Hij heeft steeds
in ons dorp gewoond en van zijn zeven
tiende tot zijn twee-en-tachtigste het
beroep van visser uitgeoefend, hij was
dan ook in de loop der jaren bezitter
van 65 visakten. In zijn jonge jaren was
hij op de korte baan een hardrijder van
naam.
„Niet doenl Dat
Hwerom is der yn Fryslan
gjin bloeijende krlstlike
romankunst
roep verwachten kan.
Welke onderdelen worden
opgeroepen
Het is wel duidelijk, dat de Generale
Staf, die ons deze gegevens over de her
halingsoefeningen verstrekte, niet tot in
details kan bekend maken, welke onder
delen precies zullen worden opgeroepen
en in welke periode. Vast staat wel, dat
de reserve-officieren van de 5e en 6e
‘die steen
toch, anders zal hij je pijn doen! Oh,
wat een ellende!"
Kappie dacht snel na, doch hij zag geen
uitweg. De brandweermannen waren zo
druk aan het spuiten, dat ze niets gezien
hadden en Trol had hen helemaal in
zijn macht. Met een diepe zucht over
handigde Kappie hem dus eindelijk de
steen.
„Sjoch”, hie üs Beppe tsjin ’e di-
rektrise fan it greate hüs foar Alden fan
dagen sein:
,,Ik gean nou even nei Yfke Ploeg-
sma. Dat is noch in Aid kammeraetske
fan my en dy wennet yn ’e Frederikus-
strjitte”.
„Wês foarsichtich, frou Douma", hie
de direktrise sein. „Witte jo it paed
wol? Binne jo al hwat thüs yn ’e stêd?”
„Ja, dat giet wol. Jo moatte blgripe,
't is fansels in tige greate omkear fan
t doarp, dêr’t ik myn hiele libben wenne
en hast nea weikaem, nei de stêd mei al
dy drokte en sa. Mar, men moat op ’e
stoepen rinne en foaral goed ütsjen as
men oerstekke sil. Sjoch mefrou, ik koe
net mear by myn dochter bliuwe: sawn
bem, sa jong bin ik ek net mear, sawn
bern... Dümny, dokter en notaris, hja sei
ne: Beppe moat nou mar ris yn ’t rêst-
hüs, hja hat de rêst wol fortsjinne”.
„Dér hiene se gelyk oan”, sei de di
rektrise en Beppe fottele ta de doar üt.
„Seis üre ite, nou?” frege hja noch,
wylst hja ta it stekje ütgong.
Drie personen zijn te Den Haag in ver
band met het voorkomen van witte pok
ken geïsoleerd. Twee van hen lijden zelf
aan witte pokken, nl. een verpleegster
en een co-assistent, die de patiënten in
het begin hebben verpleegd. Een patiënte
van het ziekenhuis, die door de ver
pleegster is geholpen, vertoont geen
tekenen van de ziekte, maar is voor alle
zekerheid eveneens geïsoleerd. De teke
nen wijzen erop, dat de vaccinatie tegen
gewone pokken mede beschermen^
werkt tegen witte pokken. Geen der lij
ders aan deze ziekte bljjkt te zijn ge
vaccineerd.
en:
Sa sil
Yn dizze wrald, dy’t ünkristlik
om’t der mei de wierheden fan it Kris-
tendom gjin rekken mear hélden wurdt,
moat de jongerein syn paed sykje. Hja
moat it eigen karakter biwarje, in per-
soanlikheit bliuwe en forantwurdlikens
fiele wolle.
Spr. bisleat mei in wurd fan de Swit-
serske persoanalistyske kultuerkritikus
Denis de Rougemont, dy’t skreaun hat:
De jongerein hat forlet fan it bisef fan
ropping. Allinne dan kin de jonge mins-
hat
Het was wel aardig geweest, als er na
afloop van de feestavond, welke de Alg.
Ned. Grafische Bond zijn leden uit Sneek
en tal van andere plaatsen hier jl. Don
derdagavond in Amicitia aanbood, onder
de bezoekers een referendum was ge
houden over Wim Ibo’s Triangel Caba
ret dat deze avond verzorgde. Want wij
hebben het vermoeden dat de bezoekers
aan deze voorstelling in twee kampen
zijn te verdelen.
In het ene kamp zouden we dan de
liefhebbers van de lichte muze met zeer
populaire inslag en veel muziek willen
onderbrengen en in het andere de aan
hangers van een rustig, beschaafd klein
kunstprogramma.
Daar het Triangel Cabaret bekend
staat als de brenger van amusement van
de tweede soort, zullen waarschijnlijk
meerdere bezoekers niet geheel voldaan
onvoldaan kunnen we bij Wim lbo
nooit zeggen naar huis zijn gegaan.
Wellicht ook dat bij de laatste groep de
verwachtingen iets ,te hoog gespannen
waren door de vele radiosuccessen van
de artisten. Maar dan dienen zij te be
seffen, dat het vullen van een gehele
avond heel iets anders is dan het ver
zorgen van een radiouurtje.
Hoe het ook zij, naar onze smaak viel
in het optreden van dit keurtroepje ar
tisten zeer vee] te waarderen, hoewel
we deze keer Wim lbo zelf niet tot de
sterkste troeven in het programma wil
len rekenen. Die eer zouden w(j eerder
toekennen aan Rijk de Goojjer, die als
Kobus Rarekiek de mensen de lachstui-
pen op het lijf joeg, en aan Sophie Stein,
die met haar moederlijke stem ons direct
aan huize Doorsnee deed denken. Vooral
in haar ode aan Oma was zij heel goed.
Het duo Teddy en Henk Scholten was
voor de liefhebbers van dit soort klein
kunst natuurlijk het neusje van de zalm,
terwijl Tonny Schifferstein nie. alleen
voor een perfecte begeleiding zorgde,
maar bovendien zijn grote gaven als
pianist demonstreerde, toen hij een aan
tal van de meest uiteenlopende verzoek
nummers tot een vloeiende potpourri
aaneenreeg.
Voor de aanvang van het programma
sprak het bondsbestuurslid J. Schipper
een kort propagandistisch woord, waar
in hij de betekenis van de recente loons
verhoging en de omstandigheden waar
onder deze verkregen was, duidelijk in
net licht stelde. Aan het slot van zijn
toespraak deed hjj een dringend beroep
op de jongeren om de organisatie ver
der uit te bouwen. Amicitia was bjjna
geheel bezet.
De wenstige gearkomste fan ’e K. F. F. B. finder lieding fan syn foarsitter, de
hear R. S. Roarda, is dizkear balden yn ’e knappe seale fan De Kroan to Ljou-
wert sünder mis yn oerienstimming mei it karakter en de hjoeddeiske „stan
ding” fan ’e foriening, dy’t nou „Klim Fleurich Fierderop” ta vignet hat. Ullfce
fan Houten spriek oer de Kristlike roman yn Fryslan.
HEEG. De heer G. Elzinga, wonende
in de Boterhoek te Heeg, ving Vrijdag
middag een mol in 't land van de heer
U. Reitsma te IJlst, met een prachtige
witte vacht. Elzinga, die al jaren dit vak
beoefent, heeft eens eerder een witte mol
gevangen en, zo zei hg, ik heb ook eens
een blauwe gevangen. Zo in de winter
als het niet te veel vriest, kan men hem
altijd in t veld aantreffen, en als de
jacht op de mol gebeurd is, krijgen de
kievitseieren een beurt.
In totaal is het vorig jaar 88 maal een
beroep gedaan op een reddingboot of
reddingstation van de Koninklijke
Noord- en Zuid-Hollandsche Redding Mij.,
zo vernemen wij van de directeur, de
heer H. Th. de Booy, en wel door sche
pen varende onder Belgische, Deense,
Duitse, Engelse, Franse, Italiaanse, Ne
derlandse, Poolse, Portugese, Zweedse en
de vlag van India. In 1953 werden in to
taal 75 mensen behouden aan wal ge
bracht, waardoor het aantal geredde
schipbreukelingen sedert de oprichting
der K.N.Z.H.R.M. in 1824 is gestegen
tot 7713. Bovendien verrichtte een drie
tal reddingboten goed werk in het wa-
tersnoodgebied.
Mevr. Wed. J. GRONINGER, Scharnestraat 11, SNEEK
H. LIGTHART, E. Halbertsmastraat 52, SNEEK
Mevr. A. BRUINSMAde Jongh, Hoofdstraat 3, WOUDSEND.
Wij zullen zorgen dat de boekenbons deze week in hun bezit
komen.
Men kin jin fan dy frage net 6f-
meitsje mei to sizzen dat elk folk kriget
hwat it fortsjinnet. Yn HollAn bloeit dy
kunst ek net. Sprekker Van Houten koe
fansels ek net samar sizze oe’t wy dat
oa.'s krije, hy woe alderearst de feiten
konstatearje en dan in oantrün jaen.
Oan in kristlike roman dêr’t de no
velle yn romanformaet faken ek by rek-
kene wurdt moatte hiel hwat easken
steld wurde. De skriuwer moat it krist
lik boadskip bringe, net as in laechje
fernis, mar yn it forhael biwurke. Hy
moat fan it konflict dat er biskrluwt in
kristlike oplossing oanjaen. Soks wol
net sizze, dat it mei de liaedfigueren
allegearre goed komt, mar al dat der in
wei wiisd wurdt hoe’t it moat of moat-
ten hie. Ut ’e praktyk hat wol bliken
dien dat in skriuwer dy’t seis net üt it
kristlik leauwe libbe oan dy bitingst net
foldwaen kin. Men sjocht dat byg. yn it
wurk fan Brolsma, dy’t der wol sahwat
it fierst oan ta komt.
Lykwols dan komme de swierrichhe-
den noch oan. In dichter hoecht mar in
koart skott de geast to hawwen, de
skriuwer is ynspiraesje nedich foar wi-
ken, moannen of seis jierren. De krist
like skriuwer hat hwat yn him fan ’e
langst nei it heechste, it is to bigripen
dat er syn wurk lizze lit as er fielt dat
er oan syn heech ideael net takomt.
De kristlike skriuwer is boun, licht-
wol mear as oaren. Hy mei alle dingen
net krektsa werjaen as se binne en sa’t
er se foar syn opset eins nedich hie;
tink oan it flokken en om it seksuéle.
Men kin ek net ivich en erflik degelike
en béste minsken biskriuwe!
In rem leit faken ek yn syn Fries wê-
zen, yn syn ynbannigens, binammen as
de skriuwer in klaiker is. Alhoewol 't it
tagelyk winst hjitte kin als it „djip üt ’e
swiere klaei weidold wurde moat”, sa’t
E. B. Folkertsma sei.
Ta bislüt moat in skriuwer skriuwe
kinne en hy moat de tael fan syn folk
kenne. Njonken de romanskriuwer hat
de makker fan „folkslektuer” syn taek
en plak.
Al dy easken en bitingsten lykje swier,
mar to swier binne se net. It kin, der kin
yn Fryslén in kristlike romankunst bl-
stean. De hear fan Houten bisleat mei
in birop op de skriuwers dat er ta-
It wie de tredde lêzing, dy’t de Jon
gerein Mienskip forline Tongersdeito-
joun by Hanenburg héldde. Yn syn ie-
peningswurd winske de foars. it lytse
tal oanwêzigen in lokkich 1954 ta en
dielde de gearkomste mei, dat dizze
lêzing net, sa’t oankundige wie, troch
de hear G. v. Dam fan Ljouwert balden
wurde koe, om’t dizze üt stel wie. Lok
kich hie it bistjür de hear P. v. d. Mark
fan mits ré foun syn bitinken to sizzen
oer de jongerein fan hjoed-de-dei.
De spr. bigoun mei it' libben fan de
jonge minske yn trjje pcripaden to for-
dielen. Dizze perioaden ünderskiede har
ren dan fan inoar troch it formidden,
dêr’t de jonge minske yn forkeart. 1ste
formidden: thüs; 2de formidden: de
skoalle; 3de formidden: it maetskiplike
libben. By it oergean fan ’e iene pe-
rioade yn ’e oare sil de jonge minske
hyltyd op ’e njj syn balding yn it nije
formidden bipale moatte. Dit slagget de
iene better as de oare.
Spr. woe nou fierder stean bliuwe by
it tredde formidden, dat fan it maet
skiplike libben.
Hoe libbet de jongerein tsjintwurdich
en yn hokker wréld. De spr. brocht
fjouwer aspekten fan it tsjintwurdige
maetskiplike libben nei foaren, dy’t in
greate ynfloed hawwe op ’e jongerein,
n.l.: it materialistyske, it technyske, it
kollektivistyske en it ünkristlike fan de
tsjintwurdige wrAld.
De jongerein hat greate forwachtings
fan de takomst, dér is it op’t lést jonger
ein foar, mar dy takomstforwachtings
stekke faek sa skrll óf tsjin de hurde
wurklikheit, dat it gjin wünder is, dat
de jongerein in holding oannimt fan;
Lit üs ite, lit üs drinke, lit üs fleurich
wêze, hwant moarn stjerre wy. Binam
men de boerejongerein hat it swier. Elk
jler bliuwe der 4500 jonge boeren oer,
dêr’t gjin plak foar is. Spr. seach ü.o.
in oplossing yn de splitsing fan greate
bidriuwen. Dit freget lykwols in greate
kapitaelsynfestearring, dy’t dan op in
lyts bidriuw drukt. Hjir hie ek it re-
gear in taek neffens spr. It regear sti-
pet de wenningbou yn ’e stêd. Hwerom
dan net de bou fan nije pleatsen?
Dat de jongerein yn in technyske en
kollektivearre wrAld libbet, hoecht net
slim to wêzen. As wy de konkurrinsje
binammen tsjin it bütenlan folhAlde
sille, dan hawwe wy forlet fan bidriu
wen, dy’t technysk by binne en fan
hechte organisaesjes, om’t de minske
allinne neat mear bigjinne kin. It ge-
faer bistiet lykwols, dat it yndividu al-
hiel ündergiet, in forlingstik wurdt fan
de machine, in meirinner fan de grauwe
massa.
IJLST. In het kader van deze tournee
werd Donderdag 7 Januari onze plaats
bezocht, 's Middags half vijf was er een
filmmiddag voor de jeugd en werd o.m.
de hoofdfilm „De Spoorzoekers” ver
toond. ’s Avonds half acht volgde in het
Gebouw de jubileumavond, die met
Schriftlezing en gebed en een kort wel
komstwoord van Ds. A. Reen werd ge
opend. Na solozang van mej. Kenau
Kuipers van Leeuwarden hield de heer
W. Nauta van Sneek een toespraak over
het onderwerp: „Onze taak in het he
den”. De heer J. Slofstra gaf daarna
een clavichordsolo en na samenzang ver
gastte mej. Kenau Kuipers de aanwezi
gen nog op een viertal nummers solo
zang. Het laatste nummer van het pro
gramma was de opvoering van het to
neelstuk in twee bedrijven: „Doe’t wy
yn tinten wennen”. Met grote aandacht
werd dit aangehoord, want de spelers
verstonden de kunst de aanwezigen te
boeien. Het slotwoord sprak namens de
C.H. Unie de heer I. Kuipers, die na sa
menzang met dankgebed sloot. Het was
een zeer geslaagde samenkomst, of
schoon het Gebouw niet geheel was ge
vuld.
Er zullen in de loop van 1954 onge
veer 70.000 militairen, die de eerste
oefening achter de rug hebben, worden
opgeroepen voor herhalingsoefeningen.
70.000 Nederlanders ongeveer even
veel als in het vorige jaar zullen voor
kortere of langere tijd hun burgerkle
ding moeten verwisselen voor de solda
tenuniform en de werkplaats of de fa
briek of het kantoor voor het militaire
kampement. Er zullen er onder zijn, die
het wel plezierig vinden een paar weken
soldaat te zijn en oude kameraden te
ontmoeten. Anderen zullen zich slechts
met moeite kunnen losmaken van hun
werk In de burgermaatschappij. Maar
zonder herhalingsoefeningen kan een
leger, dat niet uit beroepsmilitairen be
staat, niet paraat zijn. Het is nodig de
militairen van tijd tot tijd weer in dienst
te werpen om de onderdelen op de zg.
oorlogssterkte te oefenen, om de leden
van de staven te trainen in hun verant
woordelijk en moeilijk werk en om be
paalde onderdelen -vertrouwd te maken
met nieuw materiaal.
Ongeveer drie maanden tevoren krijgt
iedere militair bericht van de dag, waar
op hij ojj zijn onderdeel verwacht wordt.
Het personeel van de 44e Regiments Ge
vechtsgroep en van de andere onder
delen, die op 8 Maart zullen-opkomen,
heeft de oproeping reeds ontvangen.
En vóór 1 Mei zal ieder van de militai
ren veten, in welke periode hy zijn op-
Zaterdag vergaderde in zaal Kingma
bovengenoemde organisatie. De voorzit
ter de heer P. Bosscha riep alle aanwe
zigen, In het bijzonder de vertegenwoor
digers van waterstaat en de pers een
harteljjk welkom toe en wijdde enige
woorden aan het afgelopen jaar dat ons
veel leed, maar ook veel zegen heeft ge
schonken; hy releveerde nog even de
verschrikkelijke ramp in Zeeland, waar
ook zoveel schippers uit het Noorden
aan het reddingswerk hadden deelgeno
men en waarbij de heer Bosscha de
woorden van onze Koningin „Waar leed
is, daar is zegen” en „Laat het leed
nooit los voordat het u tot zegen is ge
weest” tot voorbeeld stelde. De jaar
vergadering van „Schuttevaer” werd in
Terneuzen gehouden op 22 en 23 April
en uit het verslag van die vergadering
stippen w(j aan, dat „Schuttevaer” zijn
taak, een overkoepelende organisatie
voor de binnenschipper^ te zijn goed ver-
Etaat en de afd. Sneek ’n zevental goed ge
fundeerde vragen en voorstellen had in
gediend. De heer Bosscha sprekende over
de toekomst zeide dat deze voor ons
allen in het verborgene ligt maar dat wij
wanneer we naast elkander staan in
liefde en vertrouwen, met open vizit en
goede moed, het met Gods hulp wel zul
len klaren en verklaarde de vergadering
voor geopend. De heer A. Visser, secr.-
penn. las de verschillende verslagen,
waaruit de leden een goed overzicht kre
gen van de gevoerde acties en verkregen
resultaten. We stipten aan dat de afd.
Sneek vijf jaar bestaat en dus haar eer
ste lustrum herdenkt, dat er 64 leden
zijn, er een saldo in kas is van 27.20,
maar dat er nog een rekening komt van
30, zodat er eigenlijk een tekort is.
In verband hiermede werd door het be
stuur gewezen op de noodzaak van con
tributieverhoging of vrije giften, omdat
het bestuur anders zijn werk niet naar
behoren kan verrichten. De vergadering
was daar ook wel van overtuigd en
voelde wel voor vrije giften, terwijl de
suggestie werd gedaan om de contri
butie naar de tonnenmaat vast te stel
len. De aftredende bestuursleden de h.h.
Visser en Visserman werden bij accla
matie herkozen. In de pauze werden on
der de varende schippers de haast tradi
tionele bussen verf, aangeboden door de
Gebr. Tjallema, verloot. Bijzonder spor
tief was de geste van een der winnaars,
die zijn prijs opnieuw liet verloten omdat
h(j verleden jaar eveneens tot de winnaars
had behoord. In een geanimeerde bespre
king werden verschillende klachten en
voorstellen behandeld over betonningen,
geleidelichten, bruggsnperikelen en
schippersmoeilijkheden en de wakkere
secr.-penn. weet wel wat hij dit jaar te
doen heeft. Te circa 5 uur sloot de voor
zitter deze geanimeerde en een eigen
sfeer ademende jaarvergadering en
wenste alle aanwezigen behouden vaart
en veel voorspoed.
De oplossing van deze prijsvraag was:
Horizontaal: 1 tenor; 5 ca; 7 alom; 8 iep; 9 kr; 10 pen;
11 ge; 12 rotte; 14 wals; 15 rui; 17 z.i.; 18 nier; 20 set; 21 rest;
23 a.p.; 25 dirk; 27 lade; 28 ork.
Verticaal: 1 t.a.; 2 elke; 3 nor; 4 om; 5 cent; 6 a.p.; 8 iets;
10 pols; 11 garnaal; 12 ra; 13 elite; 14 wier; 16 ui; 17 ze; 19 rede;
20 stro; 22 si; 24 pa; 26 kr.
De zin luidde als volgt: onze redactie wenst u een paar prettige
kerstdagen toe.
Dat onze lezers nog niet puzzle-moe waren, bleek uit de vele inzen
dingen. Ongetwijfeld heeft deze prijsvraag in vele huisgezinnen de
gezelligheid in de Kerstdagen verhoogd. Er waren deze keer een
groot aantal goede oplossingen, zodat het lot moest beslissen. De
gelukkigen zijn:
yn ’e bus”, in fuortsetting fan „Konduc-
trice” en „de Maitild fan it libben” fan
P. Akkerman. De hear Sch. de Boer is
yn it bistjür keazen yn it plak fan jfr.
T. Nicolay.
Fuort by it bigjin die al bliken üt
’e meidielingen fan foarsitter en skriu
wer dat dizze Folksbibleteek goed
ouorke hat. It ledetal is fordübele, it
stiet nou op 3600. Finansjeel koe it
krekt lykhalde; tsjinoer in kassaldo fan
krapoan f 300 mei foarderingen fan f 350
komme noch ütjeften van in f 600 oan
adfortinsjes, gearkomsten ensfh.
Der sil in greate aksje opset wurde
om it ledetal jitris to fordübeljen; dat
kin skoan yn dizze tiid, sei de foarsitter.
De propagandalieder, de hear E. S. de
Jong fan Boalsert, fortelde der mear
fan. Der sil in krante forspraet wurde
yn 135.000 eksemplaren yn FryslAn, de
Noardeastpolder, en de WieHngermar en
ünder de korrespondinten yn HollAn. Der
komt in priisfraech yn to stean en dy’t
dy wint kin fan ’t simmer in ünbisoarge
fakAnsje genietsje yn Drinte.
De, K.F.F.B. sil rjochtspersoanlikheit
oanfreegje; yn forbAn dêrmei is it kar-
brief fann(js fêststeld, yn cerliz mei
nets. W. J, NJjenhuis fan Gietsjerk.
Oer it boek „Trude”, dat forline jier
ütkaem, is in opiny-priisfraech hélden,
fiif ynstjürders krigen in priis, sawn in
treastpriis. Foar de béste roman, dy’t yn
1954 binnenkomt, wurdt in prils fan
f 1000 biskikber steld.
Der komme twa n(je boeken üt: „Folk
Fansels bleau hja to lang by Yfke
Ploegsma sitten. De beide dames moas-
ten alle dingen fan lang forlyn biprate,
sa fan: „En witte jo noch wol.
„Mar witte jo dat noch wol....
it west hawwe.
Dat it wie tjuster, doe’t Beppe de
mantel wer oandie. Yfke Ploegsma hie
Beppe in eintsje op wei brocht, mar
moast al ridlik gau werom, foar har wie
it ek iterstiid.
Doe is üs Beppe fansels allinne troch-
pandere. Hja sil niget sjoen hawwe oan
’e Ijoohten yn ’e stêd, oan ’e forljoclte
etalaezjes, de minsken ,dy’t nar foarby
kamen en ynhellen. En miskien hat hja
wol skoften op 'e hoeken fan ’e strjitten
stien to sjen, to wachtsjen oan’t it ei-
lich wie om oer tc stekken En grif hat
it doe sa west: alles wie oan har oan’t
nou ta sa tige goed ófgien, hja waerd
greatsk, foun harsels sa tige flink, sa
kras: hja waerd in bytsje drystDêr
kaem by: hja siet fol forhalen en nijs en
hoe tichter hja by it greate hüs kaem,
hoe greater har langstme nei har kea-
mer waerd, har eigen waerme keamer,
mei har eigen spullen: hja stapte noch
hwat hurder oan. Miskien hat hja in
tankber gefoel krigen foar de goede op
lossing, tankber foar de rêst, sa wol-
diedich nei alle drokte, dy’t hja mei-
makke hie yn har lange libben. En doe
wiene har tinzen yn it forline.
Der stiene twa jiskefetten. dy’t de
minsken noch net ynhelle hiene. Forget-
ten of sleauwens?
Dêr is üs Beppe oer stroffele. It trot
toir wie glêd fan ’e rein en üs Beppe
glied in hiel ein fuort. En rügele tsjin
in stek oan. Har tas lei midden op ’e
strjitte.
It moat üren leter west hawwe, doe’t
in man har foun. En dy helle der in
dokter by. Alles is doe gau, gau gien:
üs Beppe nei ’t sikehüs, mar it hoechde
al net mear.
,,’t Hert”, seine se.
Yn ’e krante stie in lyts birjochtsje.
Us Mem en Heit setten in adfertinsje en
al üs nammen stiene der ünder.
En moarn moatte wy op bigraffenis.
Us Benne komt by üs yn 't doarp op ’t
hóf. hwant hja wenne amper in wike yn
'e stêd.
In molkauto fan de fa. Lankhorst üt
Osingahuzen moast, om de molke fan E.
Hofstee to Hommerts op to heljen oer
in houten klapbrêge oer de Far. De
brêge wie hjir net tsjin bistand en de
auto sakke mei it efterein der troch
hinne. De chauffeur kaem mei de skrik
frij en ek de molke rekke neat fan wei.
Mevr. D. IJsselsteinGroninger,
Suupmarkt 17 alhier, heeft haar winkel
bedrijf uitgebreid door een daarachter
liggend woonvertrek aan de ruimte toe
te voegen. Hierdoor kunnen de klanten
nu een overzichtelijk beeld krijgen van
al hetgeen deze zaak op het gebied van
fijne handwerken, brelwol, garneringen,
kant, fournituren enz. heeft aan te bie
den. De fa K. Schiphol te Leeuwarden
verzorgde de winkelbetimmering en het
dient gezegd dat zij dit keurig heeft ge
daan. Etalages en interieur zijn in voor
name stijl uitgevoerd. Beide etalages zijn
stofvrij afgesloten met glas-in-lood be
werking en evenals het interieur ver
vaardigd van blank eikenhout. De
wandkast met zijn honderden vakjes be
vat een uitgebreide collectie Soedan-,
Gobelin-, Smyrna- en Angorawol. Daar
aan grenst een zeer fraaie wandkast die
dienst doet als stoffenvak met een rijke
collectie handwerkstoffen, ploegruitjes
enz. Een keurige indruk geven ook d<
vier vitrine-toonbanken, waarvan één
speciaal is Ingericht voor het kleinvak
met zijn honderden kleuren „D.M.C.”
borduur- en haakgarens. Met recht kan
men hier zeggen: „Het Rijk der Vrouw!”
Voortaan kunnen de afzenders
brieven en briefkaarten, bestemd voor
Engeland, verzoeken deze stukken per
boot te doen verzenden. Dergelijke stuk
ken ‘diénen op dé adreszijde te zijn voor
zien van een in het oog vallende aan
wijzing dat verzending per zeepost
wordt verlangd. Deze aanwijzing behoort
liefst zo dicht mogelijk bij de aanduiding
van de plaats van bestemming te wor
den vermeld.
divisie, de gehele derde divisie, een aan
tal regimenten infanterie, compagnieën
commandotroepen, compagnieën natio
nale reserve, afdelingen lichte en zware
luchtdoelartillerie, eskadrons pantser
wagens en tankeenheden en voorts een
aantal genie-, verbindings-, technische
dienst-, intendance-, transport- en ge
neeskundige eenheden dit jaar hun beurt
zullen krijgen. Welke onderdelen aan de
najaarsmanoeuvres zullen deelnemen, is
nog niet bekend. Voor de derde divisie
zal in ieder geval een oefenterrein bui
ten Nederland gezocht moeten worden.
Voor verschillende onderdelen zal de
wijze van opkomen anders zijn, dan in
de laatste jaren gebruikelijk was. Tot
nu toe worden de officieren en de andere
leden van het kader altijd een of meer
weken eerder opgeroepen voor extra
scholing. Dit jaar voor het eerst zullen
verschillende onderdelen in hun geheel
opkomen, dus op dezelfde wijze als in
geval van mobilisatie.
Te Denver heeft een achttienjarige
eerstejaars-student van de universiteit
met zijn neus een walnoot over een af
stand van een mijl voortgeduwd om zijn
liefje te behagen. Hij en zijn vriend
maakten beiden het hof aan een zestien
jarige jongedame. Zij kwamen overeen
dat, als Fred Lilly er in zou slagen, de
walnoot binnen 24 uur van zijn huis naar
het huis van hun uitverkorene te duwen,
vriend Paul Brown haar veertien dagen
lang niet zou bezoeken of afspraakjes
met haai' zou maken. Fred Lilly begon
's avonds om half twaalf onder toezicht
van een ander lid van de studentenver
eniging te duwen, maar de politie kwam
er tussen, die gelastte dat de dvwerij bij
dag moest gebeuren. Daarom begon Fred
Lilly ’s morgens opnieuw en bereikte
s middags om vijf minuten voor twee het
huis van zijn aangebedene. Tot zijn te
leurstelling was het voorwerp van zijn
liefde niet thuis, toen hij arriveerde. Zij
was in de openbare leeszaal, waar zij
een vriend Paul Brown hielp met
een verhandeling, die hij moest maken
over: „vrijen en minnekozen”.
hoi
lanu
bond, weiden o.m. in het afd.bestuur ge
kozen onze stadgenoten de heren H.
Scholten en H. v. d. Berg. De heer
Scholten zal tevens als competitielelder
fungeren, terwijl de heer v. d. Berg ook
nog het scheidsrechterswezen zal behar
tigen. Belden zijn lid van de Sneeker
Handbalclub,
Zaterdag was het voor de heer L. Fa
ber een belangrijke dag. Hij vierde nl.
zijn 50-jarlg dienstjubileum. Als 12-jari-
ge jongen werd hij in 1904 in dienst geno
men bij de familie Flkkers, scheepsbou
wers te Muntendam en sindsdien is hij
bij drie generaties werkzaam geweest.
Thans, op 62-jarige leeftijd, werkt hij
nog met volle ijver op het scheepsbouw
bedrijf „De Tijdgeest” eigenaar de
heer B. J. Flkkers aan de Woudvaart
alhier.
In verband met dit feit hield de jubi
laris Zaterdagmiddag een receptie in
de bovenzaal van Hotel Hanenburg. Zjjn
patroon roemde de werklust, en plichts
betrachting van de heer Faber en voor
al de goede verstandhouding tussen ju
bilaris en het personeel. Als blijk van
waardering werd hem een radiotoestel
aangeboden.
Namens het departement Sneek van
de Mij voor handel en nijverheid waren
aanwezig de voorzitter en vice-voorzlt-
ter, de heren Th. W. Zandstra en P. J.
de Vries. De heer Zandstra reikte de
jubilaris het vererende getuigschrift der
maatschappij uit en zeide o.a. dat dit
deel van de taak der genoemde maat
schappij, die in het'algemeen de bevor
dering der volkswelvaart Is, gaandeweg
zal ineenschrompeffe'n, omdat het door
dat thans langer onderwijs wordt ge
noten en in verband met de pensioen
rechten, geleidelijk niet meer voorkomt
dat men zolang aan het arbeidsproces
deelneemt, maar daarom is het spr. te
meer een genoegen het in dit geval nog
eens te kunnen doen. Mensen als Faber
zijn steunpilaren van de maatschappij,
doordat zij steeds in dezelfde werkkring
blijven is het nuttig effect van hun ar
beid 100 De jubilaris zo ziende te
midden van zijn gezin, constateert spr.
dat Faber nog steeds fit genoeg is om
zijn werk met vreugde te doen. En als
dat zo is, is een dag, een week, een
maand, ja een jaar vlug om en zal de
jubilaris vandaag wel eens gedacht
hebben: „Waar is toch de tijd geble
ven?” Het is goed even stil te staan en
om te zien op een dag en bij een mijl
paal als deze. De heer Faber zal dan
tot de conclusie komen dat hjj zijn leven
tot nog toe goed heeft besteed, en ho
pelijk zal dat ook nog lang in de toe
komst het geval zijn. Het is ook goed
om te bedenken dat de jubilaris in sa
menwerking met z(jn patroons niet al
leen veel heeft gedaan om zijn gezin
maar ook om zijn volk te dienen. Zonder
twijfel zal er ook een vriendschapsband
zijn ontstaan tussen de familie Faber en
de familie Flkkers. Als het bij de een
rouw was, was het bij de ander rouw,
was er bij de een vreugde, dan was er
bij beide families vreugde en zodoende
is een verhouding ontstaan welke uit
gaat >oven die van werkgever en werk
nemer. Spr. reikte daarna mede namens
het hoofdbestuur het vererend getuig
schrift uit, met de wens dat het nog
vele jaren de jubilaris een aangename
herinnering aan deze dag zal mogen zijn.
Namens 't personeel bood de heer S.
de Jong gelukwensen aan en als cadeau
een fraaie oud-Hollands bewerkte zilve
ren asbak. Tal van andere cadeaux,
bloemstukken en natuurlijk vele geluk
wensen werden nog aangeboden, waar
na men in meer intieme kring nog enige
tyd gezellig bijeen bleef.
Er zat zo’n kracht achter die straal Kappie stevig vast en snauwde hem toe:
water, dat zij allebei finaal uit de ,Zo, nou heb ik je te pakken en nou kan
taxi werden gespoten en Kappie je me beter direct die glimmerd geven,
voelde, dat iemand hem opving. Toen want anders
aij het water uit zijn gezicht geveegd En hij maakte een dreigend gebaar met
iad, zag hij, dat hij regelrecht in de een groot mes in de richting van Kap-
trmen van Trol gelopen, of liever, ge- pie’s keel.
ipoten was. De maat, die nu eindelijk ook in de
Trol bleek niet van plan, zich zijn prooi gaten had, wat er aan de hand was,
opnieuw te laten ontgaan. Hij hield jammerde verschrikt; J
1/
Z Y
