Enorme belangstelling voor de Elfmerentocht
De R^mp
Usclub Friso hield langabaan alvalwadstrijd
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
‘De Nederlandse Crnneilie speelde
k
„De Vuurproef
Aantal deelnemers overtrof de verwachtingen
De Wedstrijd
109e Jaargang No. 9
Dinsdag 2 Februari 1954
Feestavond Utile Dulci
A. ANNEMA, Huizum, winnaar
Hoostepnnt van het Toneelseizoen
-Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT. SNEEKER COURANT en ORIJFHOUTS NIEUWSBl AD
Verdediger van Berkelse
arts in arrest
Tweede crematorium half
Maart gereed
Kranige redding
Zeepost
X
f
SNEEKER NIEUWSBLAD I
Redacteur: L K1EZBBRINK
ecifett Zondag
aan
oe
vaj
Een jaar later.
Klokken in de storm.
uit Steenwqjkerwold.
De drukte in één der café’s.
3e omloop.
Oir
W
en dus
ruimschoots
Suriname: m.s. Nestor
Annema
omdat deze John voor zich zelf begeert
postkantoren.
Daarvan zingen de klokken.
Nu, een jaar later
do
stadje, d
De snerpend ijskoude
maakte Vrijdagmiddag het
de ijsbaan aan le Leeuwarderweg, waai
Prinses Beatrix is Zondag zestien jaar
geworden
werking had verleend. Het heugde spr.
niet dat gedurende de veertig jaren die
hij als bestuurslid van Friso heeft mee
gemaakt er zo weinig publiek op de baan
aanwezig was als deze keer. Spr. hoopte
dat een volgende rijderjj wat dit betreft
’n beter resultaat zou opleveren, immers
in de publieke belangstelling ligt ook de
beloning voor allen, die belangloos werk
ten bate van de nu bijna 83-jarige ijs
club Friso verrichten en zich achter haar
vaandel scharen.
Nadat de voorzitter met een toepas
selijk woord de prijzen had uitgereikt,
bracht de heer J. S. Sipkema van Delft
Redactie-aares
KLEINZAND 7 - Telef 2S72
Advertentieprijs 15 el pe> m.m.
Bij contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs 3. pe< half
jaar. Franco per post I 3-75 oer
half laar.
Giro 507 43 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, Snoek
Verschijnt:
DINSDAGS en VRUDAGS.
Administratie:
Comb. Drijfhout-Kiezebrink Co.
Kantoor: GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
een gruwelijk verleden; en zielige, ver
magerde dieren, bevuild en geschaafd.
Maar gered!
Het offensief van de zee was terug
gelopen. Bjjna vredig kabbelde het wa
ter, dat zo wreed had geheerst. Op de
golfslag deinde i de kadavers, dobberde
het wrakhout, het meubilair. En ge
staag kwamen de meldingen binnen van
méér doden, méér vermisten. Nog was
net einde niet
Op 3 Februari hoopt U.D., de school
club van het Chr. Lyceum, zijn jaar
lijkse feestavond te organiseren. Op het
programma staan weer verschillende
onderdelen, die elk een aspect van het
clubleven vertegenwoordigen. Dit jaar
zal de volksdans-afdeling voor het eerst
naar voren treden. Deze staat onder lei
ding van de heer J. Rutgers, jeugdher-
bergvader uit Harlingen, die te dezer
stede ook andere groepen leidt. Daar
naast is er een muzikaal gedeelte, o.a.
het schoolorkestje. Tenslotte bet toneel,
ditmaal met twee stukken: „De Appel
van Eris”, waarin, in het voetspoor van
Lucianus, een loopje genomen wordt
met de mythologie, en „Floris en Blan-
ceflqer”, een moderne bewerking van
het bekende Middeleeuwse verhaal.
Het is een jaar geleden, dat de Ramp over Nederland kwam.
Een Ramp, waarvan wij niet hadden gedroomd, die wjj niet meer hadden
verwacht. Wij, een volk vim dijkenbouwers en waterbed wingers hadden de zee
getemd.
Maar in die vreselijke nacht, voorafgaande
Februari, kreeg de vijand pns er bijna onder.
Bijna
I
tema, Wirdum, die in de vorige omlopen I politie, die op voorbeeldige wijze mede-
zo uitstekend had gereden en tweemaal
eerste werd, kreeg even voor de eind
streep een „knikje”, wat hem de eerste
plaats die velen deze veelbelovende
jonge rijder hadden toegedacht kostte.
Doordat ’t bestuur aan de vier vastge
stelde prijzen nog een tweetal troost
prijzen had toegevoegd, kwamen resp.
de 5e en 6e prijs in 't bezit van O. Sme
ding, Oosterend en G. Postma, Lang
weer. Ieder f 7.50.
Op de vier
waren nog aangebleven de nos. 2, An- r
nema, 3. Postma, 18. Sipkema, 20. Winia. namens alle deelnemers ’t bectuur harte
lijk dank voor de gulle ontvangst en
deheerlijke snert”
Op de zes waren nog aangeblexen:
Winia, Annema, Smeding, Postma, San-
tema en Sipkema.
Van het eerste drietal bleek Annema
ongenaakbaar; met groet verschil liet
hjj zijn tegenstanders achter zich; Winia
werd 2e, terwijl 'Imeding af viel.
Van het andere trio behaalde J. S.
Sipkema 2 punten als eerstaankomende
en Postma een punt als tweede. IJ. San-1
end. Hier werden Sipkema en Smeding
eerste en tweede. De puntentelling was
nu: Santema 4, Annema 4, Winia 3,
Sipkema 3, Smeding 2 en Postma 1 pnt.
De 21e rijder, G. Postma, Langweer,
werd in deze omloop in de eerste groep
opgenomen.
Na loting zagen de groepen er als
volgt uit:
le ploeg: No. 8, A. Altenburg, Sneek;
No. 13, IJ. Santema, Wirdum; No. 3, G.
Postma, Langweer; No. 16, S. Schaap,
Wirdum. Hiervan vielen af Altenburg
en Schaap. Santema werd eerste, Post
ma tweede.
2e ploeg: No. 20; A. S. Winia, Follega;
No. 5, E. de Jong, Jutrijp; No. 4, A.
Boersma, Oudega (H.O.N.); No. 2, A.
Annema, Huizum. T”
de Jong en Boersma.
eerste, Winia tweede.
3e ploeg: De laatste ploeg van deze bracht dank aan allen die deze rijderij
De helpers.
Toen kwamen de kranten met berfch
ten en foto’s. Toen werden we in het
hart gegrepen door de beelden war
ellende, maar ook door die andere golf,
die zich geweldig verhief: de golf var
bereidheid tot helpen, van naastenliefide
en kameraadschap.
Dit alle landen, tot ver over zee, zijn
ze gekomen om te helpen: de Ameri
kanen in hun helicopters en vliegende
goederenwagens, Franse pontonniers
brandweermannen uit Italië, Duitsers
ditmaal niet met geweren maar met
spaden, en onze eigen mensen, manner
en vrouwen, jongens en meisjes, Roede
Kruissoldaten en schippers, marin’ers
en grondwerkers, studenten en m.atro*
zen. Lange kolonnes vrachtauto’s rolde?
ons land binnen en een geweldige vloot
trok op langs de waterwegen.
In de steden, in de dorpen rammelden
de collectebussen, reden de vrachtwa
gens hoog opgeladen met goederen. En
daar stroomden ze ook binnen, de
vluchtelingen, de ogen nog starend in
Een prachtige wintermorgen.
zeven uur hoorden we Z.Ex. Minister
Algera een herdenkingsrede over de
stormramp uitspreken. Dat was verleden
jaar op dezelfde datum. Nu spoedden de
mensen zich naar Langweer, het rustie
ke dorp’e in Doniawerstal. De zon kwam
stralend boven de horizon. De Lang
uit Den Haag wordt gemeld, dat óp
last van de substituut-officier, mr G. J.
de Lint, is gearresteerd mr M. H. Huy»
Tens, die het vorige jaar tezamen met
mr P. van 't Hoff Stolk de verdediging
op zich heeft genomen van de Berkelse
ts O., die er van verdacht wordt zijn
’^■o’e door cyaankali van het leven
n l.eiojfd.
zijn leven te redden
afwijst. Even subliem als Han Bentz
van den Berg deze John Proctor speel
de, vervulde Ank van der Moer de rol
van Elizabeth Proctor. Met hen schit
terden trouwens heel wat meer sterren
van de Nederlandse Comedle in dit stuk,
dat een zo grote bezetting (22 rollen)
eist. Daar was een prachtige uitbeel
ding door Ton Lutz van de figuur van
dominee John Hale, die van kerkelijke
zijde het onderzoek leidt, maar gaande
weg de waanzin van deze vervolgingen
doorziet en zich verzet tegen het door
drijven van de wereldlijke autoriteiten,
hier vooral verpersoonlijkt in Danforth
(John Gobau), de afgevaardigde van
de gouverneur die ten koste van alles
het gezag willen handhaven. Welk een
ontroerende figuur maakte. Jacque
line RoyaardsSandberg van Rebecca
Nurse, de eenvoudige vrome vrouw die
ook de weg naar het schavot kiest, Phi
lippe la Chapelle speelde overtuigend de
landbouwer Giles Corey, wiens land
door de invloedrijke Thomas Putman
(Louis van Gasteren) wordt begeerd en
die onder folteringen, maar ongebroken,
sterft. De slechts op zijn eigen belang
bedachte dommee Samuel Parris werd
goed gespeeld door Henk Rigters, even
als Abigail door Lous Hensen, Clara
Vischer gaf een knappe vertolking van
Het tweede crematorium dat in aan
bouw is nabij Dieren, zal waarschijnlijk
op 13 Maart officieel kunnen worden
geopend. Op het ogenblik wordt onge
veer 2% van alle gestorvenen in ons
land gecremeerd. De ingebruikneming
van het tweede crematorium zal voor
het Oosten des lands het transport met
gemiddeld ca honderd kilometer be
korten.
We zaten des Zondagsmorgens in
onze veilige huizen, wij, die ver waren
van het rampgebied. We zalen aan ’t
ontbijt en we draaiden de radilp aan. Mis
schien was er een schip gestrand, want
het had bar gestormd die natcht.
En toen klonken door de luidspreker
berichten die de echo wekten van an
dere tgdingen, zoals die op een zonnige
Meimorgen in 1940 hadden gpklonken:
meldingen van aanvallen en bombarde
menten, oproepen, noodkreten.
Toen kwaden daar de schrikkelijke
signalen van wat een catastrophe moest
zijn. Noodtoestand afgekondigd pol
ders lopen vol militairen opgeroepen.
We zagen soldaten met verlof, zich
haastig reppend naar de stations
Roode Kruis-mensen, E.H.B.O^ers, ar
beiders met schoppen in hun weskkleren
op weg naar het raadhuis, om. zich te
melden voor hulp en bijstand. Langza
merhand begrepen we, dat een nationale
ramp zich voltrokken had.
Weer klinken nu de klokken over de
eilanden.
Barbaars hard is er gewerkt. Iedereen p
greep aan, niemand spaarde zichzelf.
unze Koningin plaste in grote water
laarzen dooi de overstroomde gebieden,
zoals de dijkwerkers rondom haar.
Meisjes en vrouwen in overalls gingen
aan het redderen, toen het reddings
werk was voltooid. Al het andere werd
aan de kant gezet: dit ging vóór. En
op een koude winderige avond stonden
hoog op de laatste caisson de reporters
die de wereld kond deden dat het laat
ste dijkgat was gedicht en de Slag bij
□uwe.kerk gewonnen!
Toen hebben de sirenes geloeid, zoals
ze eens, veie jaren geleden, haar triomf-
schreeuw deden horen bij Den Oever
toen het laatste stroomgat in de afsluit
dijk werd gedicht. Maar de muziek var.
de arbeid was in een andere toonaari
gezet. Smart en leed hebben de over-
winningskre.' t getransponeerd tot eei
ootmoedig dankgebed tot God, die droeg
ons voorgeslacht in nacht en stormge-
druis, en die het volk van dit land deed
worstelen, maar ook ontkomen.
De 7-jarige Robbie Prijs, wonende
aan de Oosterdijk alhier, die Donderdag
middag 12 uur uit de Montessorischool
in de Willemstraat kwam en zich met
zijn 10-jarig broertje Rudie en een
vriendje Bernard Matschat, op het ijs
van de Westersingel begaf, geraakte in
een met een dun laagje ijs dicht tcebe-
vroren wak onder de brug naar de Sta
tionsstraat. Op het hulpgeroep der kin
deren begaf het 15-jarig dochtertje
Teakje, van de heer Sijtsma, wonende
Emmastraat 15, die leerlinge is van de
Openbare Muloschool, en die op haar rij
wiel daar juist passeerde zich naar de
plaats des onheils en wist door plat op
het onbetrouwbare ijs te gaan liggen
samen met een inmiddels ook toege
snelde verpleegster, de kleine drenke
ling te grflpen en uit zijn netelige po
sitie te bevrijden. Teakje heeft daarna
Robbie, die danig door het koude bad
verkleumd was, achter op haar rijwiel
genomen en naar zijn huis gebracht.
Langweer om 12 min. over één, bijna
op hetzelfde ogenblik dat A. Verhoeven
op de finish afstormde, 1 uur 10, gevolgd
door J. Charisius met een schaatslengte
verschil. Hun tijden waren 3 uur 55 min.
De laatstgehouden race (eveneens ge
wonnen door Verhoeven) duurde 3 uur
26 min.
We spraken nog even met Verhoeven,
een 33-jarige landbouwer. Hij vond het
ijs, behoudens enkele plaatsen, priiha;
alleen de wind had hem parten gespeeld.
Enfin, een goede training voor de elf
stedentocht, zei hij. Toen maakten de
fotografen zich van hem meester.
De traditionele 11 meren-wedstrijd,
met deelnemers uit bijna alle provincies,
behoort weer tot het verleden.
Het gegeven voor „de Vuurproef”
utte Arthur Miller uit de, voor moder
ne begrippen, verbijsterende gebeurte
nissen welke zich in het jaar 1692 in
Massachusetts afspeclden. Heksenpro
cessen bleken toen geen monopolie meer
van de oude wereld in Europa zouden
ze tot het einde vftn de 18e eeuw ruim
een millioen slachtoffers vergen te
zijn, ze gaven in dat jaar aan Salem in
Noord-Amerika een beruchtheid, welke
allesbehalve in overeenstemming was
met de r ’am van dit Amerikaanse
stadje, d immers „veilig” betekent.
Miller hee.. de kerkelijke en wereldlijke
archieven nog eens nageplozen en laat
op grond daarvan in zijn stuk zien hoe
heei het afschuwelijke onrecht dat toen
aan vele honderden vrouwelijke en tien
tallen mannelijke inwoners van Salem
werd gepleegd, eigenlijk voortvloeide
uit de leugen van één meisje in zijn
stuk Abigail Williams genoemd dat,
als zij en haar vriendinnen door domi
nee Parris betrapt worden op dansen in
een bos, uit angst voor straf, de negerin
Tituba die zich zou bezighouden met
zwarte kunst, beschuldigt haar en haar
vriendinnen daartoe te hebben overge
haald. En dan zijn de poppen aan het
dansen. Onder bedreiging van de zijde
van dominee Parris en zijn collega John
Hale de laatste een speciaal onder
zoeker op dit gebied met tortuur en
allerlei straf noemt deze negerin de na
men van enige vrouwen die omgang
met de duivel zouden hebben. En zo
rolt de lawine voort, bijgeloof, massa-
suggestie mengen zich met persoonlijke
veten en winstbejag, de goederen van
de veroordeelden worden immers ver
beurd verklaard en al spoedig zijn de
kerkers gevuld met honderden slacht
offers van de waanzinnige vervolging.
Als zij bekennen omgang met de duivel
te hebben gehad zullen ze het leven er
af brengen, als ze niet bekennen gaan
ze aan de galg. En dan speelt zich in
deze historische situatie de geschiedenis
van alle tijden af: de velen die zich door
een compromis uit een benarde positie
trachten te redden en dus in dit geval
maar bekennen met de duivelse mach
ten betrekkingen te hebben onderhou-
ren, en de weinigen die een dergelijk
compromis afwijzen en hun menselijke
waardigheid ongeschonden pogen te
handhaven, ook al betekent dat hun on
dergang in dit leven. In het bijzonder
geldt deze vuurproef hier voor het echt
paar Proctor; hij, John Proctor, een
man die de vrijheid lief en een passie
voor het leven heeft, maar tenslotte
toch zijn reeds geschreven bekentenis
herroept; zij, Elisabeth Proctor, zelf
door Abigail als verdachte aangegeven
No. 1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
Hiervan lieten verstek gaan de nos. 1
en 7, dus Kempens uit Oosterend en v.d.
Zee van Sneek.
De baan was 400 M. lang. In groepen
van 3 en 4 deelnemers werd gereden, zo
dat iedere groep 3 of 4 maal de baan
moest afleggen, waarvan een verken-
ningsrit. De twee langst aangeblevenen
van iedere groep verwierven resp. 2 en
1 punt. Van het eerste drietal waren dat
no. 1, A. Annema, Huizum die 2 punten
als eerstaankomende kreeg en nr. 4, A.
Boersma, Oudega (H.O.N.) die 1 punt
ontving omdat hij als tweede over de
eindstreep ging. Van het tweede viertal
werd nr. 5, de Jong, Jutrijp, eerste en
nr. 8, A. Altenburg, Sneek tweede, die
dus ook resp. 2 en 1 punt behaalden.
Van het 3e viertal kwam nr. 11 te vallen
en viel nr. 12 af; nr. 10, K. Terpstra,
Sneek en nr. 9, O. Smeding, Oosterend
kregen 2 en 1 punt. Van het vierde
kwartet kwamen de beide Wirdumers
Santema en Schaap het eerst aan. San
tema behaalde 2, Schaap 1 punt. Van de
laatste vier van de eerste omloop kwam
U. Cnossen, Sneek te vallen, waardoor
hij te ver achter geraakte om zich nog
te kunnen plaatsen. Kalsbeek viel ten
slotte ook af en zo werden Sipkema,
Delft en Winia, Follega le en 2e.
2e omloop.
p
die hoezeer zij John liefheeft, ja om
dat zij hem lief heeft, alle aandrang op
haar geoefend om John tot bekennen te
de negerinnerol. We zouden nog kunnen
doorgaan, maar waarom eigenlijk? Alle
optredenden werkten er too mee de
voorstelling van de Vuurproef, die zo
ruimschoots do gelegenheid bood tot
groot spel, tot een hoogtepunt in het
Sneker toneelleven van dit jaar en de
rcrio toneelspelen door Kunst aan Allen
gearrangeerd, te maken. Er was dan
ook een daverend applaus uit de volle
Amicitia-zaal voor het gehele ensemble
aan het slot van dit zeer lange
stuk en een lang aanhoudende ovatie
voor Ank van der Moer, (die bloemen
kreeg), Han Bentz v. d. Berg en John
Gobau, toen de anderen zich bescheiden
hadden teruggetrokken. We hadden van
dit trio echter gaarne een kwartet ge
maakt gezien, Ton Lutz immers had
ook een grandioze prestatie geleverd.
Te kwart over negenen nam de Com
missaris de hoorn, het starttouw stond
strak, de rijders zetten zich schrap, daar
ging de toeter, het touw vloog omhoog
en met een „Goede reis” van de Com
missaris stoven ze weg. Dicht bij Sneek
lagen enkelen, o.w. O. de Groot, aan de
kop, maar jammer voor hem werd hij
I door een» val uitgeschakeld.
Behoudens enkele kistdammen op het
Slotermeer en de Brekken, was het ijs
goed en hard. Te 11.15 passeerde A.
Wynia uit Follega als eerste Sloten. In
Langweer om 12.15 een groep van 5 met
als no. 1 A. Verhoeven; 2. J. v. d. Lely;
3. J. v. Aarsen; 4. J. Charisius en 5. J.
Dijkstra, Nij-Beets. Verhoeven was op
nieuw als eerste weg voor de laatste ki
lometers. Van de drie deelnemende da
mes passeerden twee de contrólepost
Met de volgende schenen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld:
Indonesië: m.s. Willem Ruvs (8 Febr.)
Ned. Nw. Guinea: m.s. Banka (4 Febr.)
Ned. Antillen: m.s. Sarpedon (1 Febr.)
Suriname: m.s. Nestor (6 Febr.)
Canada: s.s. American Jurist (3 Febr.)
Inlichtingen betreffende de verzen-
dlngsdata van postpakketten geven de
We dgchten dat we het begrepen.
Maar we hadden er geen idéé van. We
waren er niet bij, toen in die zwarte
nacht de klokken begonnen te luiden in
de dorpen op de eilanden, toen sirene?
gilden, toen haastige stappen klonken
in smalle straatjes en de klop op de
deur werd gehoord met de angstkreet:
Het water komt!
Toen boeren hun vee lossneden uit de
stallen en net probeerden op te drijven
naar plaatsen, die men veilig wiaande,
naar hoogten, die straks zouaen onder
lopen, naar dijken, die zouden bezwij
ken
Toen mensen, diep in de polder, met
wijd opengesperde ogen het vuile water
zagen binnendringen onder do deur
spleet, en na een gewoontegreep naar
emmer en dweil, in panische angst
vluchtten naar de zolder, nog hogpr, op
het dak, en daar zaten in inktzwarte
duisternis, in striemende regen en
sneeuw, in hun oren het geloei van de
wind en het jagend k’okkengeklep, dat
verklonk in de oneindigheid
Toen ouders hun kinderen zagen weg
glijden in het kolkende water, toer.
krampende nanden zich' ontspanden er.
verstijfde lichamen zonken in de zwarte
stroom, toen huizen krakend ineen
stortten en als lucifersdoosjes werder
meegesleurd op het geweld van storm
en water
Van dat alles hoorden we pas dager
later, toen de balans kon worden op
gemaakt, toen de geruchten binnenkwa
men van gebieden, die volledig ware’
afgesneden, waar alles blank stond,
waar een triest wapperende v’ag be
sein gaf, dat er nog leven huisde, leven,
dat snel vervlood
Hoewel er In zeven jaar geen elfmerentocht kon worden gehouden is van
daag wel keihard komen vast te staan dat dit grootse Friese schaatsen enement
een vaste en vooraanstaande plaats naast de Elfstedentocht heelt veroverd.
Wie hedenmorgen de enorme drukte bij de café’s aan de Veemarkt heeft
gadegeslagen zal dit volledig beamen. Het aantal deelnemers aan deze vjjfde
tocht overtrof zelfs de stoutste verwachtingen. Ondanks de strenge vorst en de
snerpende koude meldden zich duizen' n rjjders en rijdsters aan! Van alle kan
ten en uit het gehele land waren ze naar Sneek gekomenper schaats, op de
fiets, met auto’s, autobussen en treinen. Uit Leeuwarden kwam een extra trein,
getrokken door en stoomlocomotief, met 1500 deelnemers en alleen Beetoter-
zwaag leverde al drie autobussen vol. Onze Indruk was dan ook, dat het totale
aantal zeker dat van de eerste tocht in 1940, toen ruim 11000 personen hier de
smalle ijzers onderbonden, zal benaderen.
weerder Wielen lag als een zwartstalen
plaat te wachten.
Tegen negenen kwamen de deelne
mers aan de start, 88 in totaal onder
wie enige dames. Burgemeester en Secre
taris der gemeente Doniawerstal, de
heren van het comité en zowaar de Com
missaris van de Koningin, de heer Lint
horst Homan, die de start zou verrich
ten, w aren h erbij aanwezig.
Als vurige renpaarden verdrongen de
deelnemers, onder wie Jeen v. d. Berg
van N’j-Beets, J. Charisius van Leeu
warden, M. Groen van Echten en A. Ver
hoeven de kampioen van Noord-Brabant
uit Dussen en winnaar van 1946 elkaar.
Van links naar rechts de lijders Winia, Sipkema, Postma, Anne
ma en de baan-commissie.
Om twintig voor elf waren er al 7700 1
kaarten over alle café’s van de
veemarkt gedistribueerd, het einde wa
toen nog lang :det in zicht. De ruim 70
medewerkers kwamen dan cok handen
te kort om de schaatslustigen te bedie
nen. Na het ontvangen van hun deelne
merskaart moesten de eerste duizenden
echter nog enige tijd geduld hebben.
Vóór alle deelnemers aan de wedstrijd
de eerste contrólepost bij de Waterpoort
waren gepasseerd mocht niet gestart
worden. En dat was tegen tienen. Om
vjjf minuten over half tien Het de be
kende Leeuwarder crack Jan Charisius
als eerste van de kopgroep z'n kaart af
stempelen, gevolgd door K. Schippers
uit Steenwrijkerwold. De beide dames,
mej. A. Termaaten er mej. Korbeek uit
Amersfoort arriveerden een minuut of
vijf later.
Een „drege” tocht.
De eerste deelnemers die de tocht tot
een goed einde brachten, arriveerden
plm. twee uur op de Kolk. Ze waren om
10 uur gestart‘en hadden de 85 km dus
in vier uren gereden.
Ze vertelden ons dat de rit hun goed
had voldaan, maar het was een „drege”
tocht, zei een hunner. Vooral op het
laatste traject tegen de koude Oosten
wind in. Door elkaar genomen was het
ijs goed, maar er zaten ook zeer slechte
gedeelten in de baan. Vooral het stroom
kanaal bij Spannenburg was zeer zwaar
te berijden en het Slotermeer was ook
niet best. Om kwart over twee kwamen
steeds meer rijders de café’s binnen om
hun laatste stempel en de medaille bin
nen te halen.
De laatste werd echter alleen aan de
deelnemers van buiten uitgereikt. Aan de
Snekers zal ze worden tcegezonden. Ze
allen direct aan de plm. 9000 deelnemers
te overhandigen zou te veel tijd van de
deelnemers en de controleurs hebben ge
vraagd. En die laatsten hadden het
zó ook al druk genoeg om de steeds
meer aanzwellende stroom gefinishten
te verwerken.
brengen
den Berg deze John Proctor speel-
De uitslag van deze laatste omloop
was dat Annema het eerste de eind
streep passeerde; tweede werd Winia;
derde Sipkema en vierde Postma.
In totaal had Annema 8 pnt. verwor
ven; Winia 5; Sipkema 5 en Santema 4
punten, zodat in deze volgorde de bon
nen uitsluitend in te wisselen bij
Sneker winkeliers ter waarde van
resp. f50.—, f30.—, f20.— en f10.—
werden gewonnen.
De „Suizers” luisterden de wedstrijd
Hiervan sneuvelden op. In Hotel Hanenburg had na afloop
.o werd de prijsuitdeling plaats. De voorzitter
van „Friso”, de heer H. F. Ringnalda,
omloop bestond uit 3 man, nl. No. 18, hadden doen slagen. In ’t bijzonder de
snerpend
Vrijdagmiddag
Oostenwind J. S. Sipkema, Delft; No. 10, K. Terp-
verblijf op stra, Sneek; No. 9, O. Smeding, Ooster-
de ijsclub „Friso” een lange baan-afval-
wedstrijd hield, verre van aangenaam.
Te verwonderen was het daarom niet
dat de publieke belangstelling zeer ge
ring was. Dat was overigens j'rr.er,
want de wedstrijd op zich zelf was span
nend. Er is uitstekend gereden en wat
dat betreft was zij dus een succes.
De lijst zag er als volgt uit:
W. Hempens, Oosterend;
A. Annema, Huizum;
P. Bootsma, Sneek;
A. Boersma, Oudega (H.O.N.)
E. de Jong, Jutrijp;
J. Bosma, Offingawier;
St. v. d. Zee, Sneek;
A. Altenburg, Sneek;
O. Smeding, Oosterend:
K. Terprtra, Sneek;
H. Kuiper, Oosterend;
A. Westra, ’Sneek;
IJ. Santema, Wirdum;
J. Bok, Sneek;
H. v. d. Valk, Oosterend;
S. Scbaop, Wirdum;
U. Cnossen, Sneek;
J. S. Sipkema, Delft;
S. Kalsbeek. Hempens;
A. S. Winia, Fcllega.
G. Postma, Langweer.
f®
