Het was weer feest op het Grootzand
o
VLOTTE EN FRISSE UITVOERING VAN
Toneelgroep Amicitia speelde «Verloren dorp
BUITENLANDS
OVERZICHT
„ADVENDO”
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERAOEEL en ULST
M
Jubileum /E. Brouwer
109e Jaargang No. 14
Redacteur j L KIEZEBRINK
Einde van de Conferentie van Berlijn
Tegen auto opgefietst
Diefstal
i
Rectificatie
Drie nieuwe gevallen van
alastrim
Redactie-adres
KLEINZAND 7 - Telef 2872
Vrijdag 19 Februari 1954
Het Sneeker Nieuwsblad Is een gecombineerde ultgare tan NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRUFHOUTS NIEUWSBLAD-
Hwat jowt it Frysk Forban
Natuurkundig Genootschap
Prachtig geslaagde hardrijderij voor de jeugd
De Heren moesten de wisselbeker
afstaan aan de Dames.
het
Grootzand
de
eigenlijk
Het feest had een zeer vlot verloop.
Klokslag twee uur werd begonnen en
om kwart voor vjjf was het einde daar.
Het prijswinnend paartje werd met lau
werkransen omhangen, waarna de ook al
weer traditionele optocht met muziek
en de prijsuitreiking in Lunchroom Olij
volgden. Dit laatste geschiedde door de
heer Nico Silvius, die voor alle gelukki
gen een toepasselijk woordje had en
dank bracht aan alle medewerkers.
Prinses Marjjke, die heden Donderdag
haar zevende verjaardag viert.
(Foto Jos Zandvoort)
Door de politie alhier is aangehouden
de los werkman F. A. Deze wordt ver
dacht schuldig te zijn aan diefstal o.m.
van een nieuw radiotoestel, brandstof
en melk.
Hij zal ter beschikking van de Justi
tie worden gesteld.
Drie personen, die Maandag te ’s-Gra-
venhage in observatie waren genomen,
omdat men vreesde dat zij met alastrim
waren besmet, blijken aan deze ziekte
te lijden. Voorts heeft men weer iemand
in observatie moeten nemen. Het aantal
patiënten bedraagt nu 23. Er zijn drie
personen in observatie.
Advertentieprlj» 15 et per m.m.
Bij contract (handaltadv.) lager.
Abonnementsprijs f3.— per half
jaar. Franco per post f 3.75 per
half Jaar.
Giro 50748 ten name van Firma
E. J. Drijfhout, Snaak.
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS-
Administraties
Comb. Drijfhout-Kiezebrink Co.
Kantoor: GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
In de burgerlijke stand van Sneek, op
genomen in ons vorig nummer stond
onder geboorten vermeld: Henrietta Al-
fonsus Maria d. v. Henricus Egidius Hi-
larius Tromp en Suzanna Maria de
Backker; voor „dochter” leze men hier
„zoon”.
Maandagavond is de heer IJnte Ger-
lofsma uit Itens, terwijl hij onderweg
was naar huis, tussen Sneek en Schar,
negoutum onwel geworden, waarschijn
lijk tengevolge van een hartaanval en
tegen een auto opgefietst. Met ernstige
verwondingen is hij in het St. Antoniua
Ziekenhuis alhier opgenomen, waar hij
ia overleden.
welke laatste het werk van de gymnas
ten aan de piano begeleidde en met de
dames ook de rhythmische dansen had
ingestudeerd. De heer Klaibeda bracht
beiden hartelijk dank voor hun werk en
bood daarbij tevens een klein stoffelijk
blijk van waardering aan. Ook dankte
hij de jury, bestaande uit de heren G.
R. Visser en P. Jongejans, die de presta
ties op het toneel beoordeelden voor het
toekennen van de wisselprijs, welke met
9 14. pnt. voor een jaar in het bezit kwam
van de Dames M. De andere dames be
zetten met resp. 8% en 8j4, pnt. de
tweede en derde plaats.
Tot besluit zij nog vermeld, dat aan
dé* uitvoering ook medewerking werd
verleend door het Tamboer- en Pijper-
corps van Advendo. Dit liet zich horen
tijdens de opmrrs en direct na de ope
ning in een taptoe die echter niet be
paald onberispelijk werd uitgevoerd.
inzicht uit de eerste hand in de nieuwe
strategie te krijgen. Het staat wel vast
dat er ook kleine onderdelen van de Am.
luchtmacht in Nederland zullen komen,
maar deze schijnen niets met de strate
gische luchtmacht te maken te hebben,
het zullen vooral jagers zijn die de ga
ten in ons eigen luchtverdedigings
systeem moeten opvullen. In Frankrijk
heerst ook ontevredenheid over het feit
dat de Amerikanen, naar Frans oordeel
tenminste, de Fransen niet genoeg bij
staan in Indo China, Amerika stuurt er
wel materiaal heen, maar vele Fransen
hadden gaarne Amerikaanse deelneming
aan deze oorlog gezien, welke het hele
Westen aangaat. In Amerika meent
men dat vooral de inheemse bevolking
van Indo China zelf meer gemobiliseerd
moet worden tegen de opstandelingen,
maar men krijgt de indruk, dat die voor
een belangrijk deel de kat uit de boom
kijkt en de partijen maar laat vechten,
om tenslotte de zijde van de overwin
naar te kiezen. De sleutel voor de oplos
sing der moeilijkheden ligt waarschijn
lijk in Peking, dat echter voor zijn in
grijpen in dit conflict zijn erkenning als
wettige regering van China schijnt te
eisen. Zoals bekend weigert Amerika die
hardnekkig en ’t is opvallend dat zich in
de Berlijnse conferentie ook ten deze geen
openlijk verschil van mening tussen
Dulles en Bidault heeft geopenbaard,
welke lokmiddelen Molotof ook aan
wendde. Het is intussen mogelijk dat uit
het Berlijnse overleg toch nog een con
ferentie van de belanghebbende staten
bij de conflicten in Korea en Indo China
zal voortkomen. Maar zeker zal Ame
rika daarvoor de prijs niet betalen die
Moskou en Peking daarvoor thans vra
gen: de officiële erkenning van Rood
China. Te Washington zoekt men daar
achter hetzelfde communistische stre
ven dat Molotof het Europese veilig
heidspal deed voorstellen, men wil
Amerika zowel uit Europa als Azië ver
wijderen. In het bijzonder is natuurlijk
de communisten de Amerikaanse invloed
in Japan een doom in het oog en spe
ciaal de Amerikaanse aandrang op een
snelle Japanse herbewapening. De Ja
panse regering komt aan deze Ameri
kaanse wensen tegemoet, maar grijpt
daarbij tegelijkertijd terug op vooroor
logse verhoudingen, welke nogal in
strijd zijn met de democratische opvat
tingen, welke de Amerikanen het Ja
panse volk hebben getracht bij te bren
gen. Er heersen daardoor in dit land
spanningen, welke met aandacht dienen
gevolgd.
Kon men te Berlijn aangaande ’t Duitse
vraagstuk en een vjjfmogendhedenconfe-
rentie waar achter de kwestie van
de erkenning van Rood China schuil
gaat niet tot overeenstemming ko
men, men leek dicht bij een oplossing
van het Oostenrijkse probleem te zijn
toen de Westelijke Drie bij verrassing
alle amendementen aanvaardden welke
de Russen in 1949 hadden ingediend op
het toen in behandeling zijnde vredes
verdrag met Wenen. Daardoor was Mo
lotof kennelijk overrompeld. Hij wilde
de kwestie naar de plaatsvervangende
ministers verwijzen, dus op de lange
baan schuiven en kwam ook met nieuwe
eisen. Oostenrijk moest volkomen ge
neutraliseerd worden, en de bezettings
troepen moesten worden gehandhaafd,
zolang er geen vredesverdrag met
Duitsland was gesloten. Kennelijk willen
de Russen Oostenrijk niet ontruimen om
dat ze, zoals in het vorig overzicht is
uiteengezet, meteen Hongarije en Roe
menië beter in hun greep kunnen hou
den. Molotof wilde ook de Triëst-
kwestie aan het Oostenrijkse vredesver
drag koppelen. De Drie Westelijke mo
gendheden waren voor deze nieuwe voor
waarden niet te vinden en de Oosten
rijkse minister van buitenlandse zaken,
die accoord was gegaan met het Weste
lijke plan, moest nieuwe instructies vra
gen in Wenen. Toen die kwamen bleek
dat men ook daar niet voor een langere
bezetting van het land door buitenland
se troepen voelde. En voor de zoveelste
maal bleek dus het overleg over een
Oostenrijks vredesverdrag gestrand en
daarmede de kans op een begin van wer
kelijke ontspanning in de verhoudingen
tussen Oost en West. Wat echter ook al
weer niet behoeft te betekenen dat door
de mislukking dezer conferentie de
spanning verder zal worden opgevoerd.
Er was op deze conferentie stellig een
betere sfeer dan op vorige en men heeft
zich niet verloren in eindeloze debatten.
En al is het zakendoen mislukt, er zijn
enige punten aangeroerd welke aanlei
ding kunnen geven tot verder overleg:
nl. de kwestie van het gebruik van
atoomenergie voor vredelievende doel
einden en het vraagstuk van de be
ëindiging der conflicten in Korea en
Indo China. Bovendien is daar de we
tenschap dat Rusland uitbreiding van
zijn handelsbetrekkingen met het Wes
ten wil, waarvan ook een beter geregeld
onderling verkeer tussen West- en Oost-
Duitsland het gevolg kan zijn. In deze
richting zoeken in ieder geval de Wes
telijke Drie een „kleine” oplossing van
het Duitse vraagstuk. Het zijn schrale
vruchten misschien, maar het was dan
ook een weinig belovende akker, deze
conferentie van Berlijn. Het Westen kan
er tenslotte nog deze conclusie uit
trekken, dat het eendrachtig dient te
blijven en zich zo sterk mogelijk moet
maken. Het was kennelijk de bedoeling
van Rusland op deze conferentie die een
heid te breken en daardoor de kracht
van het Westen te vernietigen.
gered en de liefde tusssen dit tweetal
zegeviert. Het derde, slot-, bedrjjf ia
niet het sterkste van het spel, de schrij
ver heeft kennelijk enige moeite gehad
de ontknoping en het „happy ending” in
verantwoorde vorm te gieten. Een te
veel aan Franse uitdrukkingen enkele
zijn uiteraard ter wille van de lokale
kleur op hun plaats maakt hier en
daar een wat gewilde indruk, al wordt
de tekst er nergens onbegrijpelijk door.
Maar het is een wel speelbaar stuk en
’t geeft ook gelegenheid tot groot spel,
met name ook in het tweede bedrijf, dat
o.i. het beste is. En ook het feit dat hij
een actueel en voor het amateurtoneel
nieuw onderwerp aandurfde pleit voor
schrijver en stuk. Het oordeel over het
spel van de Amicitia groep als geheel
kan natuurlijk naar de amateursmaat*
staf gemeten uitgedrukt worden in
enkele woorden „zeer goed”. En als we
iets van de optredenden stuk voor stuk
mogen zeggen dan zouden we in dt*
eerste plaats de vertolking van de heer
D. Smit van de zeer moeilijke rol van
Boche wel als uitstekend willen kwalifi
ceren. De heer H. Groenhout leverde eert
prestatie van de bovenste plank als de
waard Marin, de heer L. de Bruyn
maakte een opvallende figuur van de
burgemeester Justin en de h.h. H.
Tromp als Lenard, J. Klasema als Bois-
son, H. Boelens als Maturin waren ook
al goed. De zwaarste damesrol was
uiteraard die van Marie Madeleine, deze
was terecht toevertrouwd aan mevr. E.
VlaskampJoustra en zij vervulde haar
taak met veel talent, mevrouw T. Ooms
is een ras-toneeispeelster, dat bleek ook
ditmaal uit haar uitbeelding van de
dorpsvrouw madame Moineau, mevrouw
T. BumaVisser als het dorpsmeisje
Yvette Labuche en mevr. F. D. Fer«
werdade Jong als Dédé, de huishoud
ster van de pastoor waren ook al goed
op dreef. De regisseur, de heer R. H>
Ferwerda komt alle eer toe voor zijn
aandeel in de goede vertolking van het
stuk. Als we een kleine opmerking mo
gen plaatsen: hier en daar kan de uit
spraak iets bete»,
De uitstekende grime was van
de heer D. H. Hamersma. Het ensemble
Schuil verzorgde de muziek, ook tijdens
het baL
Maandag de 15e Februari was voor
de heer JE. Brouwer alhier een belang
rijke dag. Hjj vierde zijn 40-jarig dienst-
jubileum bij de Belastingen en mocht
zich op de receptie die ter gelegenheid
daarvan in Rest. Piso gehouden werd,
in een zeer grote belangstelling verheu
gen. Niet alleen van de zijde zijner col
lega’s, die vrijwel allen aanwezig waren,
Ook vertegenwoordigers van de vele or
ganisaties waaraan de jubilaris zo veel
van zijn tajjd en werkkracht heeft ge
geven, boden hun gelukwensen aan.
Rijksontvanger J. C. van Dijke sprak
namens het personeel van het Belas
tingkantoor. Hij wees daarbij op de
grote plichtsbetrachting van zjjn mede
werker en op diens goede humeur dat
hij steeds onder alle omstandigheden
wist te bewaren. Hij was echter ook een
man van de klok en dat laatste vooral
had de collega’s geïnspireerd bij het
kiezen van hun cadeau, een polshorloge,
dat de heer van Dijke hem tot besluit
van zijn waarderende toespraak naast
de gebruikelijke enveloppe met inhoud
aanbood. Mevr. Brouwer werd met bloe
men vereerd.
De Inspecteur Mr Zweep zeide zelf
nog te kort in Sneek werkzaam te zijn
om uit eigen ervaring te kunnen spre
ken, Maar hij had van het personeel al
zoveel goeds over Brouwer gehoord, dat
hij de woorden van de Ontvanger gaar
ne cn van harte onderstreepte.
De oud-Ontvanger de heer H. Welfing
schetste in zijn hartelijke toespraak in ’t
bijzonder de goede samenwerking die er
steeds tussen hem en de jubilaris had
bestaan.
Verder werd de heer Brouwer nog
toegesproken door de heren H. Doeven-
dans, voorzitter van de Pluimvee- en
Konijnenfokver. „S. en O.”, J. Dijkstra,
voorzitter van de Kaatsvereniging
Sneek en N. E. v. d. Zee namens de afd.
Sneek van de Bond voor Staatspenslon-
nering, terwijl namens „Hulp in Nood”
de bestuursleden J. Keuning en S. Feen-
stra hun gelukwensen aanboden. Alle
sprekers lieten hun woorden vergezeld
gaan van fraaie cadeaux of bloemen.
Ook waren er bloemstukken van he"t
personeel van het kantoor der Registra
tie en Domeinen en van de Sneker ac
countants.
De jubilaris was zeer erkentelijk voor
al deze hulde en dankte in welgekozen
woorden allen die deze dag voor hem en
zijn familie tot een onvergetelijke had
den gemaakt.
De jaarlijkse uitvoering van de Chr.
Gymnastiekvereniging „Advendo” is
weer achter de rug. Gisteravond werd
ze in Amicitia gehouden, waarbij de zaal
echter heel veel lege plekken vertoonde.
Dat was beslist jammer, want wat op
het toneel onder leiding van de heer L.
Canrinus geboden werd, was een druk
bezoek meer dan waard geweest. Wij
aarzelen zelfs niet te zeggen dat deze
uitvoering naar onze mening een van de
besten was die wij van Advendo zagen.
Wel waren de verschillende groe
pen kleiner dan voorheen, een gevolg
van de teruggang van het ledental, maar
kwalitatief stonden vrijwel alle num
mers op een zeer te waarderen peil. Dat
is niet alleen een compliment voor de
leden, maar ook vóór de leider die,
zoals we deze avond hoorden, de laatste
weken door de concurrentie van het ijs
onder zeer moeilijke omstandigheden
had moeten werken.
Vanzelfsprekend was niet alles smet
teloos. Hier en daar viel wel eens een
steekje. En soms ook meer dan een.
Maar dat werd ruimschoots vergoed
door het vlotte tempo, het frisse van de
oefenstof, het enthousiasme waarmee
gewerkt werd en de vele hoogtepunten
welke het uit 19 nummers bestaande
programma opleverde. Het best ge
slaagd vonden wij de oefeningen in
voortbeweging van de Adsp.dames W,
de grond-gymnastiek van de Adsp.heren,
het Paard-voltige, de brugoefeningen en
de prestaties van de heren aan het
hoogrek, alsmede het brugnummer van
de dames, hun gecostumeerde Poolse
dans, die op veelvuldig verzoek na de
afwerking van het programma herhaald
werd, en de rhythmische oefening van
de dames M. Met de laatste veroverden
zij zelfs de wisselbeker, bij het 30-jarig
jubileum aangeboden door de heer P.
Jongejans, ere-directeur, welke trophee
verleden jaar door de heren gewonnen
werd.
Bij alle nummers viel het echter op
dat Advendo over uitstekende, en voor
zover het de jongeren betreft, veelbe
lovende krachten beschikt. Reden tot
pessimisme is er in dat opzicht dus niet,
hoewel het zeker te betreuren is dat het
ledental verleden jaar belangrijk is ach
teruitgegaan waardoor men ook met fi
nanciële moeilijkheden te kampen kreeg,
zoals de ere-voorzitter de heer J. Klai
beda in zijn openingswoord mededeelde.
Maar hij wilde de zegeningen ook niet
over het hoofd zien en sprak de wens
uit dat vele oud-leden na deze avond de
weg naar Advendo zullen terugvinden.
Ook hoopte hij dat in het komende jaar
alle leden achter het bestuur zullen
staan. Wij moeten de moeilijkheden het
hoofd bieden en het koste wat het kost
er weer bovenop komen, aldus spr., die
in verband hiermee ook een nieuwe do-
nateursactie aankondigde.
Aan het einde van de avond, die be
halve door de reeds genoemde ere-direc
teur en diens echtgenote ook door vele
genodigden werd bijgewoond, onder wie
enige plaatselijke predikanten, leden
van de Commissie voor Lich. Opvoeding
en vertegenwoordigers van zustervereni
gingen, volgde nog een kleine huldiging
van de directeur en de heer Schuil,
De toneelgroep Amicitia trad Dins
dagavond in het theater van die naam
voor een zo goed als geheel gevulde
zaal op, hetgeen de heer R. H. Fer-
werda, die een woord van welkom tot
de aanwezigen richtte, aanleiding gaf
op te merken dat het ogenblik schijnt te
naderen, dat het geven van een tweede
avond zal moeten worden overwogen,
want het aantal donateurs en donatrices
neemt steeds toe.
De toneelgroep bracht deze avond
over het voetlicht „Verloren Dorp”, een
toneelspel in drie bedrijven van Arie van
der Lugt. In de gebeurtenissen in het
Franse dorpje Tignes, dat in 1952 ten
behoeve van de electriciteitsvoorziening
met de sterke arm werd ontruimd en
aan het water prjjs gegeven, vond de
schrijver de inspiratie voor dit toneel
spel. Het schetst de gevoelens van ver
bittering en verzet welke zich van de
inwoners meester maken als alle pogin
gen om het dorp te sparen mislukken.
Die verbittering uit zich dan ook in
haat jegens degenen in de dorpsgemeen
schap die met de electriciteitsmaat-
schappij „collaboreren” en zo treft die
haat ook Marie Madeleine, de dochter
van de dorpsherbergier Jean Marin, die
dreigt te bezwijken voor de avances van
een ingenieur bij de stuwdam Louis
Boisson, een vrouwenjager uit Parijs.
Pierre Maturin, een duistere figuur,
tracht het verzet der dorpelingen voor
zijn eigen doeleinden te exploiteren en
probeert eerst Antoine Lenard, de ga
lant van Marie Madeleine, die verbitterd
is over haar betrekkingen met de inge
nieur, voor zjjn boze plannen te win
nen. Dat lukt Maturin niet, maar op lis
tige wijze verstrikt hij wel Boche, een.
onnozel dorpstype, die wanhopig verliefd
is op Marie Madeleine, in zijn netten.
Als Boche echter in de stormnacht wel
ke aan de inundatie van het dorp voor
afgaat, een dijk tracht door te graven,
waardoor de stuwdam zou worden ver
nietigd, wordt de toeleg tijdig ontdekt.
Tignes Is nu ten ondergang gedoemd,
maar Marie Madeleine die in dezelfde
stormnacht om de wraak der dorpelin
gen te ontgaan en door schone beloften
van ingenieur Boisson misleid, naar
diens huis bij de stuwdam was ge
vlucht wordt door Antoine Lenard even
ttjdig uit de klauwen van de verleider
SNEEKER NIEUWSBLAD
Moandeitojoun 22 Febr. sil yn ’e bop«
peseal fan Hotel Hanenburg foar it<
Snitser Frysk Forbê.n de bikende folks-
kundige en litterator Dr Tj. W. R. de
Haan üt Wassenaar in lëzing hSlde. It
sil gean oer „It sammeljen fan echte
folkslieten, binammen yn Frysl&n”, Dr
De Haan hat yn Frysl&n en dêrbüten
gans aide folkslieten, dy’t foaral yn ’e
walden it folk noch sjongt, sammele en
op grammofoonplaten fêstlein. Dér sil
de sprekker syn lêzing dan ek mei ta*
Ijochtsje. Dat it ünthjit in tige njjsgjir*
rige joun to wurden, ek al mei omdat it
hjir giet oer in forgetten stik folks-
kultuer, dêr’t noch net folie omtinken
oan jown is. Sjoch fierders it advertinsje
yn dit nümer.
Hardrijders in de dop op
spannende rittéft genieten. De fraaie col
lectie prijzen de bewoners van het
Grootzand hadden royaal in de beurs
getast was dat trouwens ook waard.
De koek was er ook weer. Ditmaal ech
ter geen „slingerkoek” aan een touwtje,
zoals meestal de gewoonte was, maar nu
uitgestald op een ton waarvan de rijders
tijdens de rit een stuk moesten grijpen.
Ook werden de kinderen weer ruim
schoots op chocolademelk getracteerd.
Voor dit genootschap vertelde prof,
dr J. L a n j o u w uit Utrecht Woens
dagavond in een zaal van café-restau-
rant Piso bij lichtbeelden en films zeer
onderhoudend over de natuurweten
schappelijke expeditie naar Suriname
van 1948-’49. De expeditie welke onder
leiding stond van dr Geyskens en waar
aan spreker als botanicus deelnam, was
feitelijk de eerste, waarbij botanisch
bodemkundig en dierkundig onderzoek
systematisch en gecoördineerd werden
toegepast. Bij alle voorgaande expedi
ties was het onderzoek min of meer
fragmentair en meestal vooral topogra
fisch. Nu echter de K.L.M. in 1946-’47
de noordelijke helft van Suriname uit de
lucht in kaart heeft gebracht behoeven
expedities geen kaarten meer te ma
ken, integendeel ze krijgen uitstekende
mee. Spr. beschreef eerst het typische
aspect van Suriname: het tropische bos
is overheersend en daarnaast de savan
nen met een armelijke vegetatie, waarna
hij iets van de bodemstructuur dezer
savannen vertelde. Vervolgens gaf spr.
bij een viertal films opgenomen door de
jongste zoöloog van de expeditie de heer
Peter Creutzberg een boeiende causerie
ten beste over de voorbereidingen der
expeditie en de tochten, welke zij maak
te, eerst naar Moenga tapoe en vandaar
terug naar de kust, daarna een tocht in
Coronie en tenslotte een tocht naar
het Nassau-gebergte. Met gespannen
aandacht volgden de talrijke bezoekers
de spreker op deze tochten, die ten
slotte nog een aantal vragen beant»
woordde. Dr H. Hofstra richtte een
hartelijk woord van dank tot prof. Lan-
jouw, welk woord door de aanwezigen
met warm applaus werd onderstreept.
Als dit overzicht verschijnt is de Ber
lijnse c ferentie waarschijnlijk geëin
digd. En tenzij er de laatste dag nog
verrassingen zijn gekomen heeft ze, zo
als reeds van den beginne werd ver
moed, geen grote resultaten opgeleverd.
Het probleem Duitsland is natuurlijk
niet opgelost. Men mocht dat ook niet
verwachten, waar dit probleem zo nauw
samenhangt met de veiligheid van beide
partijen. Feitelijk willen zowel West als
Oost het door hen bezette deel van
Duitsland behouden als veiligheidsgor
del. Zolang het wantrouwen omtrent
eikaars bedoelingen in de verhouding
West en Oost de toon aangeeft is dit
vraagstuk onoplosbaar. De Westelijke
landen hebben zich om zich met succes
tegen eventuele agressie uit het Oosten
te verzetten vrijwillig verenigd in het
Atlantisch pact, de West-Europese vas-
telandsmogendheden zijn bezig zich te
verenigen in de E.D.G. om op het con
tinent hun aandeel in de verdediging
effectief te kunnen vervullen en daarbij
is de medewerking van W.-Duitsland
onontbeerlijk. De Russen hebben zich op
hun beurt omgeven door een bolwerk
van satellietstaten van hun vrijwillige
deelneming in dit verdedigingsstelsel kan
geen sprake zijn, daar deze volken nim
mer de gelegenheid hebben gehad zich
daarover vrij uit te spreken en heb
ben daarbij ook Oost-Duitsland nodig.
We laten nu nog maar in het midden of
het Russische opdringen naar het Wes
ten werkelijk alleen voortvloeit uit de
wens een bastion te vormen ter bescher
ming van hun eigen land, of dat ook de
zucht naar Russische machtsuitbreiding
er achter zit. Ter conferentie van Ber
lijn heeft Molotof een ander plan voor
een veiligheidssysteem in Europa ter
tafel gebracht. Alle Europese naties
zouden zich bij een defensief pact moe
ten aansluiten en zij zouden zich ver
plichten zich niet aan te sluiten bij een
coalitie of alliantie waarvan de doel
stellingen strijdig zijn met dit Europese
veiligheidspact. Molotof ontweek de
vraag of ook deelneming aan het Atlan
tisch pact in strijd werd geacht met de
deelneming aan zijn Europees veilig*
heidspact, hjj zeide enkel dat het laatste
bedoelde de Europese defensiegemeen-
schap en dus do Duitse herbewape
ning overbodig te maken. Practisch
zal het zo zijn dat Moskou ook de deel
neming aan het Atlantisch Pact van
enig Europees land strijdig acht met de
bedoeling van het Russische pact. Men
mag inderdaad gerust spreken van
„Russisch” pact, want kennelijk is het
de bedoeling Amerika en Canada elke
deelneming aan de Europese verdedi
ging te ontzeggen, en een Europees ver
dedigingsstelsel op te bouwen, waarin
Rusland, als sterkste land, de leiding
zou hebben. Men is in het Westen na
tuurlijk niet bereid om op een dergelijk
voorstel in te gaan. Het Atlantisch pact
is juist door de Europese landen aan
gegaan om een Russische overheersing
op het vasteland van Europa te voorko
men en dat gaat niet meer zonder Ame
rika. Twee wereldoorlogen, waarin
Duitsland naar de overheersende posi
tie op het Europese vasteland greep,
hebben dat bewezen. Als de Russen nu
de leus aanheffen „Europa voor
Europeanen” bedoelen ze
„Europa voor do Russen”,
Opmerkelijk was ter conferentie van
Berlijn de grote eenheid van de drie
Westelijke ministers van buitenlandse
zaken. Had men in den beginne wel eens
gevreesd dat de Franse vertegenwoordi
ger, minister Bidault, gemakkelijk toe
gankelijk zou blijken voor Russische ver
leidingspogingen, daar is ter conferentie
niets van aan het licht gekomen, de
Westelijke drie vormden één front. In
Frankrijk zelf heeft Bidaults optreden
daarom kritiek van verschillende zijden
ontmoet, nl. bij do tegenstanders van de
E.D.G. die meenden dat Bidault te Ber
lijn deed alsof Frankrijk die organisatie
al aanvaard had. De strijd in Frankrijk
zelf over de Europese Defensie Gemeen
schap is dus niet geëindigd met de on
bevredigende afloop van de Berlijnse
conferentie. Had men wel eens gehoopt
dat als te Berlijn geen overeenstemming
met de Russen mogelijk bleek, het
Franse parlement de E.D.G. wel zou
slikken, daarvan is geen sprake. De te
genstanders roeren zich sterker dan ooit
in de commisies uit de nationale verga
dering, welke het ontwerp thans in stu
die hebben, en onder hen zijn zeer in
vloedrijke figuren als de sociaal demo
craat Moch en de bekende generaal Koe
nig, terwijl zoals bekend ook maar
schalk Juin een tegenstander is. Deze
menen dat Engeland en Amerika niet
die garanties gegeven hebben welke in
Frankrijk nodig werden geacht om het
E.D.G.-verdrag te aanvaarden. Die ga
ranties gaan vooral over het blijven van
Engelse en Amerikaanse troepen in W.-
Duitsland, en over de wijze waarop het
dit land onmogelijk gemaakt zal worden
uit de E.D.G. te treden en zelfstandig
een oorlog te beginnen om Oost-Duits-
land en het oude Duitse gebied ten Oos
ten van de Oder Neisse grens te herove
ren. De Franse tegenstanders voelen
zich nog gesterkt in hun verzet nu het
nog onzekerder geworden is dat Ameri
kaanse troepen in W.-Duitsland zullen
blijven, doordat Washington haar stra
tegische inzichten heeft gewijzigd. De
>,New Look” zoals men de nieuwe stra
tegie noemt, legt zoals bekend de na
druk op de strategische luchtmacht en
op de vloot en wil eigenlijk alleen Ame
rikaanse bases aan de omtrek van Euro
pa en Azië handhaven. Zoals bekend is
onze Nederlandse minister van Defensie
ir Staf thans in Amerika o.a. om een
Er werd in twee klassen gereden. De
B-klas, leeftijd 57 jaar, telde 29 paar
tjes, die allen een prijsje kregen.
Voor de A-klas, leeftijd 8 t. e. m. 12
jaar hadden zich 120 „spantsjes” laten
inschrijven. De uitslag is als volgt: le
prijs, polshorloges, Sietse Röfekamp en
Wiepie Beeksma, beide 11 jaar; 2e prijs,
gemonteerde schaatsen, Siemon van der
Wal en Niesje Postma (11 jaar); 3e.
schaatsen zonder leerwerk, Jopie Abma
en H. van Wieren (12 jaar); 4e. vul
pennen, Pier Sijbranda en Jennie Vries
wijk; 5e. boeken, Albert Zijlstra en An
nie Bosma; 6e. Idem, H. van Konings
veld en B. Metz.
Verder ontvingen nog vele paartjes
een troostprijs naar verhouding van de
geleverde prestaties.
Het was Woensdagmiddag weer ouderwets feest bij de Grootzandster hardrij
derij voor jeugdige paar'jes. welke wederom door de Winkeliersvereniging al
daar was georganiseerd. Een winter zonder deze traditionele wedstrijd die
in 1890 voor de eerste, en thans reeds voor de 53e maal werd gehouden, is
trouwens haast niet denkbaar. De kans daarop is echter groot geweest, want
Zaterdag moest het feest wegens de dooi worden afgelast.
Het spreekwoord „wat in ’t vat zit
verzuurt niet” werd dus bewaar
heid, al kostte dat het bestuur
nogal wat moeite. De heren wa
ren ’s morgens al heel vroeg in actie om
met man en macht de baan op het noor
delijk gedeelte van de gracht in orde te
maken. Van het zuidelijke kon ditmaal
geen gebruik worden gemaakt in ver
band met de werkzaamheden welke daar
worden uitgevoerd. In dit opzicht moest
dus van de traditie worden afgeweken.
Van tal van huizen wapperde de drie
kleur, terwijl de baan met vlaggetjes
was versierd en „De Suizers” voor op
gewekte muziek zorgden. Ook ontbra
ken Bruintje Beer en zijn oppasser niet,
en was er als vanouds weer een enorme
belangstelling. De toeschouwers stonden
in rijen op de wallen en konden van vele
- -
