witter wast
CHR. EMIGRATIE CENTRALE
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
V
Friese Koperkunst
1
RADION wast nog witter
U kunt zelf bewijzen dat
lö
ITAAI-TAAI 1
DRIE
LIEFDES
Gemeente Sneek.
KAPPIE en de reis
J.W. ZOETHOUT
O
FRYSKE LESSEN
SM
De Zoon
van de
Burgemeester
over
onze mode-afdeüng
F
0
0\
0
0
0j
0l
01
01
01
0!
01
01
0
0
0
0
0
0
0
0
0
.^'1
ra
IfSilfCWN
WOOOGUS
'MW,GRANGER
AMES mason
fgnes moorehead
SHEARER I
1
(VISSER’s Bakkerij
0
0
0
0,
x 1
Marktstraat 4 bneei-
Feuilleton
5'
1
St
een M.G.M. film
Steno-Typen
Cyclostyle
INST. GROOTE
AM1CITIA THEATER - SNEER
Maak Uw woning gezellig I
Ontvangen kleine collectie KANDELAARS,
KRONEN, WANDVERUCHTING.
Bezoekt onze Showroom I Vrij entree
OUDE KOEMARKT 45
SB
afd. Sneek.
a
BB
+x-
Neem twee stukken wit wasgoed, mevrouw, beide even vuil. Het mogen
handdoeken, lakens of slopen zijn. Was het ene stuk in nieuwe Radion,
het andere in welk wasmiddel U maar wenst. Het ene stuk wordt beslist
witter dan het andere véél witter. U zult zien, dat het witste stuk uit
het Radionsop komt. In teil, ketel of wasmachine: Radion wast uitge
sproken witter!
B' B
J*O'
7*
A v
Dat is fijn I
Maar ’t moet van
VISSER zijn.
Q
D
Df
OS
Of
i
i
i
i
i
i
i
Toegang boven 14 jaar
13
zonder eten. Het hart van
arme diertje is de hongerdood nabij!”
9
voor het maat uit. „Wat heb je nou toch gedaan? Maar toen h(j op de brug kwam zag hii
ff AV* niet Ron 444 af lalramnlnn j j ra - e> J
staan.
„Wat
maat Het lijkt hier wel een gekkenhuis
HET BESTUUR
staan. Hij zag het aquarium staan, maar stuur jij maar zo lang... gewoon recht-
baasd. „Het allerliefste diertje van de beest met een drakenkop. Bij iedere be-
wereld!" legde de maat uit. „Het zwemt weging dat het maakte stroomde het
LEEUWENBURG 12 TELEFOON 2341
HET KOMT DOOR RADION’S „Z0NNEWERK1NG"! Al die jaren, dat Radion
er al is, waste Radion witter. En nu meer dan ooit! Want Radion is nog verbeterd!
Radion ontwikkelt ozon, precies zoals de zon dit doet in drogend wasgoed. Intens-
zuiverende ozon, dat elk vlekje radicaal uittrekt. Even veilig als de zon maakt Radion
Uw was hagelwit, 's Zomers, ’s winters, altijd geeft Radion met „zonnewerking” U een
smetteloze was, want er zit zon m dat sop!
UW GOED RUIKT HEERLIJK FRIS. Fris geurt het sop, fris geurt Uw wasgoed. Zo.
fris of het heerlijk in zon en buitenlucht geweest is. Nog vóór U het ophangt.
RADION IS ZACHT VOOR UW HANDEN! Gebruik geen wasmiddelen, die Uw huid
ontvetten. Het stevige, schuimende zeepsop van Radion is zo zacht, dat Uw handen
nooit schraal worden. Zo zacht voor Uw handen betekent: mild en veilig voor de
teerste weefsels en... voor het kostbare materiaal van ketel, wringer en wasmachine!
RW».
XSftfUSi
Der is noch gelegenheit Jo
op to jaen foar de
Vrijdag 1 t/m Maandag 4 October, iedere
avond te 8 uur en Zondag tevens te 5 uur
brengen wij
dat Kappie hem bij het stuurrad zou hij nog leeft! Ga vlug naar hem toe en heen; en het keek Ah Sing dreigend aan.
t...... het is nog Ah Sing.vluchtte meteen naar de brug.
DE VOORBEREIDINGSCURSUSSEN VANGEN WEER
AAN IN DE MAAND OCTOBER. Allen die hier belang
in stellen worden verzocht aanwezig te zijn in /Ere Peren-
nius op MAANDAG 4 OCT. '54 ’s avonds 8 UUR; óók zij
c’e zich reeds opgegeven hebben of die reeds eerder de les
sen volgden.
Het was al half elf toen Rob weer door
de stille straten liep. Zijn hoofd gonsde.
Die cursus, dat was in orde. Koster had
hem een en ander laten zien. Het leek
hem niet zo vreselijk moeilijk. Er waren
lastige berekeningen bij, maar Koster zei,
dat je daar doorheen moest kijken, en als
je snapte waar het om ging, dan deden
die cijfers er niets toe. Hij hoefde ook
niet beslist dat diploma te halen, al zou
het wel mooi zijn. Meepikken wat je kon,
de rest laten schieten, misschien leerde je
dat later vanzelf. Koster zou het prospec
tus en een proefles voor hem aanvragen.
Volgende week zou hij terugkomen en
dan zouden, ze samen eens kijken.
Volgende week. dan zou hij.... ja,
zou het meisje, zou Rie er ook weer zijn?
Rob liep langzamer, diep in nadenken
verzonken. Voor hem doemde een ander
beeld op: diepblauwe ogen in een mat
bleek gezicht, ravenzwart haar, een
slank, aristocratisch figuurtje, een mond
die zo mysterieus glimlachen kon. Isa-
beau! In gedachten zag hij haar weer
zweven met de jonge adelborst over het
gladde parket. Hij hoorde weer haar
stem, haar lage, melodieuse stem. Hij zag
haar in haar elegante avondjurk, in de
patricische omgeving van het burge
meestershuis.
En daartegenover zette hij nu, critisch
en nuchter, dit andere meisje. In de ka
mer met het pluche tafelkleed, de koffie
op het lichtje, de familiefoto’s op de
schoorsteen. Met de eenvoudige, eerlijke
werkman, die haar vader was, de blozen
de, wat dorpse moeder, de nauwe gang
met de kapstok, de pendule met coupes.
En danRie. Zo heel gewoon. Zo wei
nig romantiek, zo weinig elégance. En
tochwas ze niet een goed type? Wa
ren haar eenvoudige kleren niet goed,
smaakvol en keurig? Was het geen rustig
genoegen geweest, haar te zien zitten,
wat onverschillig maar toch niet lomp,
met het licht van de lamp op het strakke
blonde haar, de vrijmoedige ogen boven
door TOM LODEWIJK
NIEUWE RADION
dan enig ander wasmiddel!
„Kijk es”, ging Koster voort, „op zo’n
school leer je een hoop dat je strikt ge
nomen niet nodig hebt” Rob knikte in
stemmend en dacht aan Karei de Kale en
het ministerie-Thorbecke. „Zo’n cursus
auto-techniek bepaalt zich tot het nood
zakelijke. En als je die ondergrond een
maal hebt, dan krijg je misschien de
smaak te pakken. In ieder geval, wat je
leert is nooit weg”.
Rob was al half besloten. En Koster
wou hem helpen. Hij mócht Koster. En
hij mocht deze moederlijke vrouw. En
misschien was dit meisje er dan ook
wel.... maar dat was niet zo prettig. Hij
werd warm bij de gedachte dat ze hem
zou zien stuntelen, dat die heldere ogen
misprijzend of medelijdend naar hem
zouden kijken.
Koster stond op. „Ik heb boven nog
een prospectus liggen van de cursus die
ik zelf gevolgd heb. Die is nu al wat ver
ouderd, natuurlijk, maar dan weet je zo’n
beetje waar het om gaat. Ik weet zeker
dat de baas het ook zal waarderen als je
er wat bijleert. Je moet zien als je boven
andere jongens uitkomt, zoals die lange
sladood, diö ik liever vandaag dan mor
gen zie vertrekken, en die rooie vrind
van ’em. Die zie je iedere avond op de
Hogedijk met een sigaret, fluiten naar de
grieten, of ze zitten in de bios. Jij kunt
wel verder, Rob. Wie weet, misschien
kun je later als vertegenwoordiger de
weg op, dan is het goed als je alles van
de wagen af weet. Wacht, ik haal de
rommel even” Meteen was hij opge
staan Moeder Koster was in de keuken
aan ’t koffie filtreren. Opeens was hij
met het meisje alleen.
„De studie ligt jou zeker niet zo bar,
hé?” vroeg ze rondweg. Hij voelde met
ergernis dat hij kleurde.
„Geneer je niet” zei ze glimlachend,
„niet iedereen heeft een studiekop. Als je
een paar goeie handen aan je lichaam
hebt, en je gebruikt je gezond verstand,
kun je het een eind brengen. Dat zie je
aan m'n vader. Die is als loopjongen be
gonnen”.
Rob voelde opeens de overweldigende
begeerte eens tegen iemand te kunnen
de rechte neus en die vastbesloten mond,
die toch zo innemend glimlachen kon?
Nog verder gingen zijn gedachten..,,
en toen duwde hij nijdig zijn handen in
zijn zakken. Hij zat tussen de wal en
het schip. Wat moest dat worden in de
toekomst?
Maar toen zijn hoofd het kussen raakte,
sliep hij binnen twee minuten als een
roos.
8 De maat kon de tijd niet afwachten, in een aquarium in mijn hut rond... als water over de randen van het aquarium
dat Kappie hem bij het stuurrad zou hij nog leeft! Ga vlug naar hem toe en heen; en het keek Ah Sing dreigend aan.
aflossen. Hij dacht maar steeds aan geef hem wat te etenhet is nog Ah Sing.vluchtte meteen naar de brug.
zijn Troetelje, die daar eenzaam in zijn maar zo’n klein diertje!” Ah Sing liep „Het is een draak!” gilde Ah Sing. „En
B-BB
-■ L'
4 jl-
|IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH^
MGM presenteert vol trots een
der merkwaardigste films van de I
laatsterren met een rol-bezetting I
van louter sterren
THE STORY Of THREE LOVES SIDNEY fRAHKUR
Oanjefte leaf st sa gau mooglik by
J. v. d. KAMP, Anna Paulownastrj. 2
A. v. d. LEIJ, Jollestrj. 4, Suits
HOOFDSTUK VI
Ontmoeting
Rob liep de Wagenstraat uit en de
Lange Zijl op, de winkelstraat van Lier-
hoven, de „stijfselbaan”, zoals de ouderen
de brede straat noemden die vroeger een
gracht was geweest, waarlangs nu vele
winkels en filiaalbedrijven zorgden voor
een feestelijke verlichting, en waar twee
bioscopen felle rode en groene neonschit-
teringen zonden door het gebladerte van
de statige bomen, die nog niet alle had
den moeten wijken voor het drukke ver
keer. Hij had een auto moeten wegbren
gen naar een cliënt, een advocaat op de
Groenmarkt. Mevrouw had hem twee
kwartjes in de hand gedrukt.... het was
een zeer merkwaardige ervaring. Zijn
eerstefooi! Een beetje bedremmeld
had hij staan kijken naar de beide zil
veren geldstukjes en pas toen hij zag, dat
mevrouw een beetje scherp naar hem
keek, besefte hij, dat hij onbeleefd was.
t Leek of ’t hem niet genoeg was! Ik
dank U wel mevrouw, had hij gezegd en
de argwaan in haar ogen was toegeno
men op zijn toon.
Hij wist niet, dat ze, in de kamer te
ruggekeerd, tegen haar man gezegd had:
..Zeg, Korrenga heeft toch geen zoon?”
„Drie dochters, bij m’n weten”, had de
advocaat geantwoord. „Hoezo?”
„Er kwam zoeven iemand de wagen
terugbrengen en ik gaf hem een paai^
kwartjesen hij stond er net naar te
kijken of hij ze nog nooit gezien had.
En de manier, waarop hij bedankte! Zo
correct! Ik zal toch geen blunder gesla
gen hebben, dacht ik, en de zoon van de
baas twee kwartjes fooi gegeven heb
ben?’
„Hij heeft geen zoon”, stelde de ad
vocaat beslist vast, „maar je vergeet,
Margot, dat beleefdheid en goede manie
ren tegenwoordig een uitzonderig vor
men
Rob moest achteraf glimlachen, Hfl
leerde gestaag. Nu weer, om in een fooi
niets vernederends te vinden. Vroeger
gaf hfl ze zélf. Nu wist je eens hoe dat
voelde. Het was eerder het bewijs dat
hij helemaal in dit leven was onderge
dompeld. Wordt Mivcugd.
zeggen hoe het precies zat. Eens vrijuit
te praten. Iemand te hebben tegenover
wie hij niet behoefde te zwijgen, schuile
vinkje te spelen. Maar hij bleef zwijgen.
„Je moet het doen”, zei ze toen beslist.
„Probeer het Rob. Je voelt je veel zeker
der....” en toen bloosde zij.
Rob maakte een nerveus gebaar. Hoe
had dit meisje zijn onzekerheid gemerkt?
En zo rustig-weg geconstateerd? En op
een manier die hem niet vernederde?
„Ik gé het ook proberen”, antwoordde
hij opeens, „maar ik ben helemaal geen
genie.,.. Rie”.
„Móét dat dan?” vroeg ze, en toen
kwam Koster weer binnenstommelen, be
laden met schrifturen.
Da maat had Ah Sing voor het maat uit. „Wat heb je nou toch gedaan? Maar toen htf op de brug kwam zag hij
stuurrad geduwd. „Je hoeft er niet Ben jij zo stiekempjes gegroeid om de daar tot zijn grote verbazing Ah Sinsr
aan te draaien!” zei hjj. „Alleen als maat aan het schrikken te maken? En staan 8
er een schip aan komt, maar dat ge- dat zonder iets te eten! Wat ben jij een „Aaah, Kappie!” riep Ah Sing Ikke
beurt haast nooit!” Daarna holde de knap beestje! Dat had de maat nooit stulen zo goed! Ikke wil stuulman” wol-
maat naar zyn hut toe en de adem stok- gedacht. Kleine grappenmaker! Je past den!” „Wat moet dat betekenen"
te in zjjn keel, toen hij zag, dat zijn niet eens meer in dat prachtige aquari- schreeuwde Kappie, buiten zichzelf van
Troeteltje inderdaad veel groter was ge- um! Wat moet de maat nu met je be- woede. „Wat doe Ui daar’ Waar is de
„Maar... maar.., heb ik ooit!” bracht da maat te gaan aflossen btf het stuurrad.
Learg. A en B, 20 lessen.
Konversaesje.
WIJZIGING UITBREIDINGSPLAN IN ONDERDELEN.
Het hoofd van het gemeentebestuur van Sneek brengt
ingevolge artikel 37, lid 4 der woningwet ter openbare ken
nis, dat van 1 October 1954 af gedurende vier weken op de
2e afdeling der gemeentesecretarie voor een ieder ter inzage
ligt het ontwerp tot wijziging van de bebouwingsvoorschrif-
ten behorende bij het uitbreidingsplan in onderdelen dezer
gemeente, hetwelk mede ter inzage is gelegd.
Gedurende deze termijn van vier weken kunnen
belanghebbenden bezwaren tegen het ontwerp bij de ge
meenteraad indienen.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat slechts die
genen, die zich met bezwaren tot de raad hebben gewend,
later bij gedeputeerde staten bezwaren tegen de door de
raad vastgestelde wijziging kunnen indienen.
Sneek, 28 September 1954.
hut waszonder eten. Het hart van naar de kombuis en stak een snee brood helemaal niet klein. Het komt die^aqua-
de maat brak bijna. Gelukkig kwam Ah in zijn zak, waarmee hij vervolgens naar Hum uit. Ikke duif niet blood geven....
Sing hem een kop erwtensoep brengen, de hut van de maat liep. Hij was erg ikke niet!” „Komt Troeteltje het aqua-
„Ach, breng mijn Troeteltje wat brood- nieuwsgierig naar het kleine beestje, rium uit?” vroeg de maat geschrokken,
kruimeltjes!” zei de maat meteen. „Het maar bleef verbaasd op de drempel „Dat kan niet! Ik moet gaan kijken...
arme diertje is de hongerdood nabij!” staan. Hij zag het aquarium staan, maar stuur jij maar zo lang... gewoon recht-
„Wie is Troeteltje?” vroeg Ah Sing ver- dat was geheel gevuld met een raar uit, rechtaan!”
K
WESTERSINGEL
Tel. 3197, SNEEK j
IllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
Wat bij Ca A voor kleine beurzen
aan smaakvolle en modieuze
k rok en blouse-combinaties
wordt getoond, grenst aan
het ongelooflijke III I
Moderne jfeHj
rayon ga- V
bardine rckA
knoopgarne- W.
ring aan zak- V
jo en zijplooi.sB
diverse f O 75V
kleuren! X 1
Effen zuiver wollen
J pullover, kimonomouw
en ajoureffect, pittig
kraagje. Dl- 4*) 7 5
verse kleuren
38 t/m 48
ll
01
Sportieve multicolor
wollen tweed rok. plooi
achter, zakje met rits
sluiting voor, diverse
fca 1475
Kreukherstellende
georgette blouse,
lange mouw en Zwit-
serse kantinzet. Wit,
I ecru, zwart
40 t/m 52 1675
Zuiver wollen weve-
«Uve™ HX75
kleuren
