Koudum yn myn bernejierren
Uitspraken Kantongerecht
PUROL
rHuidgenezingl
S1wS
LEVENSAVOND
Liften per vliegtuig
„_l/uz huiS
I*
HAMER hand Gelei
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 15 OCTOBER 1954
Nederlaagwedstrij den
tachtigjarige
Verzoek van het LSC-
bestuur
Bevorderd
Mislukte truc
Grens dwars door een huis
fan S. FEENS1RA
r
Bioscoopnieuws
„SNEEKER NIEUWSBLAD”
„Kraak
Mevrouw Wheeïer krijgt zes
maanden
Herinneringen van een
door D. ZUIDERBAAN
Toanielpraetsje S. F. T.
Gangster in duel met politie
m”, Sneek
IS** 20 goed uit
Wethouder.
Advertentie I.M.
t
5
t
De voorgeschiedenis.
Advertentie
Ingez. Mededeling
Advertentie I.M.
r
i
Advertentie I.M.
l
.1
en
i
I
I
L
I
i
Vrouwen-Politie.
GOENGA. Onze vroegere dorpsgenoot
de heer O. Sijtsma is bevorderd tot agent
van politie te Den Haag.
Dan haldde hy efkes op, mar dan kaem
der efteroan:
In verband met de te verwachten grote
toeloop naar de wedstrijd L.S.C.Snéek
op a.s. Zondag, verzocht het bestuur van
L.S.C ons het publiek er op te willen wij
zen, dat de rijwielstalling zich buiten het
terrein bevindt.
Op het veld worden derhalve geen fiet
sen toegelaten.
Het plaats nemen van bezoekers achter
het Noordelijk doel kan evenmin worden
toegestaan.
l
t
l
Een vorstelijke handverzorging
1
doe’t ik in deuntsje floite en ek noch al
knap miende ik, „Ja myn jonge, der is
mar ien yn it doarp, dy’t it moai kin en
dat is Sjaentsje”.
En sjonge dat hy koe. Ik tink wol faek
as hy yn dizze tiid libbe hie, wie hy
misskien wol by de radio torjuchte komt.
In wike of seis foar Peaske kaem hy
yn aksje mei syn rommelpot. Dat wie in
krük of bus hwer’t in bargebongel oer
hinne spant wie en midden yn dy bongel
in eintsje stok of Spaensk reit. Hoe’t dy
stok der oan of yn dy bongel siet wit ik
net, mar as Sjaentsje mei in wiete han
om dy stok de op en del biweging mak-
Evenals in de natuur eb en vloed
elkaar geregeld afwisselen is het ook in
het maatschappelijk leven een telkens
opvolgen van op- en neergang wat zich
dan ook af spiegelt in rijks-, provinciale-
en gemeenteraadsbesluiten.
Wie tegenwoordig een wandeling maakt
of per fiets onze buitenbuurten bezoekt,
staat soms verbaasd over de prachtige
uitbouw van onze stad en ik kan me in
denken dat er zijn die zeggen of den
ken: hoe kan dat allemaal? Vooral wij
ouderen die zoveel moeilijke perioden
hebben meegemaakt en de tijden hebben
meebeleefd dat men in de raad over een
eenvoudige verbetering van onze oude
bewaarschool een langdurige discussie
hield over de „subsidiëring van het voor
bereidend onderwijs” en de vraag of de
gemeente daarbij een taak had. Wij staan
verbaasd, doch verheugen ons over de
prachtige kleuterscholen, die men heeft
gebouwd aan de rand van de stad, over
de speelplaatsen, die men overal ontdekt
en over de restauratie van ons „Sport
park”, dat straks weer kan dienen als
terrein voor de lichamelijke opvoeding
van de jeugd van alle scholen in onze ge
meente.
Maar in die eerste jaren na de eerste
wereldoorlog was er van dergelijke plan
nen geen sprake, integendeel, er kwam
een tijd dat er op alle gebied moest wor
den bezuinigd, al hoe ongaarne men bij
alle partijen daartoe geneigd was.
Het zijn die bezuinigingen geweest die,
hoe ongaarne ik er aan moest medewer
ken, er toe hebben geleid dat ik een zetel
in het dagelijks bestuur heb aanvaard.
Londen is Jan Verschuur er dan geko
men, alles tezamen voor de somma van
39 dollar. Een beetje geld moest er wel
worden uitgegeven toen in Amerika een
tochtje moest worden gemaakt naar het
vliegveld van Washington, waar de kan
sen voor ’t liften goed lagen. Dat tochtje
werd gemaakt in een gecharterd parti
culier vliegtuigje.
Jan Verschuur was op tijd in Amster
dam en hij vierde er het feest. En toen
dat gebeurd was, ging hij weer terug, ge
woon, liftend. Frankfurt, in de Ameri
kaanse zóne van Duitsland, was een goe
de plaats om te starten. Hij is al weer in
Washington, waar hem een lift (per
vliegtuig uiteraard) is beloofd naar zijn
standplaats. „Nog steeds platzak, maar
het was eep prachtige tocht”, zei hij te
gen journalisten in New York.
(Alg. Dagblad.)
Vastenavond meisje
Heb je wel een man
Neen ik heb een orgeltje
Dat moet er vanavond an
Ik loop al langs de buren
Ik laat mijn potje schuren
al om een cent, al om een duit
De hele vastenavond uit.
Aan de traliën van het venster
Van de zware kloostermuur
Zat een jongeling te wenen
Op de tijd van het nachtelijk uur.
Hij riep Nora, mijn lieve Nora
Waarom scheidet gij dan van mij
O, verlaat dit treurig klooster
En kom leven aan mijn zij.
wie de ekers, dêr’t de ierdapels üt wie-
ne, noch ris op nij omhakje en hwat der
dan boppe kaem wie foar him. It barde
wol dat hij jouns mei in flink sekfol nei
hüs gyng, hwant der wiene wol boeren
dy’t by it dollen hjir en der hwat foar
him sitte lieten, ek al om’t hja wisten dat
hij it spul altyd kreas opredde.
Hwat hij ek tige koe wie floitsje en
sjonge. Fan Tsjerk Faber hearde ik ris,
ke, dan wie dat „hoerfipa hoempa, hoera-
pa”-lüd wit hoe fier fuort to hearren en
der song hy dan by.
Der rounen wol mear mei de rommel
pot, mar wy as jonges wiene meastal
efter Sjaentsje oan.
By elke doar stiek hy fan wal mei:
De ondernemende Britse bankrovers
hebben tevergeefs een nieuwe truc ge
probeerd. In Croydon was voor de nacht
kluis van een bank een metalen kast
aangebracht, waarop stond „Lloyds
Bank” tijdelijke nachtkluis. Een winke
lier stopte er 300 pond in, zijn ontvangst
van één dag. Een tweede winkelier, die
de zaak niet helemaal vertrouwde, omdat
hij geen slot zag, ging de politie waar
schuwen. Intussen hadden andere zaken
lieden reeds ruim 1000 pond gedeponeerd.
Volgens de politie hadden de „gladde
jongens” op een afstand hun eigen nacht
kluis in de gaten gehouden, maar waren
zij gevlucht voor de toeloop van mensen.
I Ruidzuryerheld.^uidgerondhejd
Dinsdag stond boer Luca Eller trooste
loos toe te kijken, toen een geallieerde
commissie zijn huis in tweeën sneed bij
de afbakening van de nieuwe Italiaans—
Zuidslavische grens in het gebied van
Triëst.
Hoewel Luca met tranen in de ogen
smeekte, sneed de commissie zijn kleine
huis in tweeën, evenals zijn wijngaard
en zijn stal in Zuidslavië.
De Engels—Amerikaans—Zuidelavische
commissie heeft een gele streep geschil
derd aan één kant van het huis over het
dak heen en aan de andere kant naar
beneden.
Eller, die Italiaan is, heeft de commis
sie gesmeekt zijn gehele huis in Italië te
laten, maar hiermee wilden de Zuidslavi
sche leden niet instemmen.
Een andere Italiaanse boer, Giusto Sa-
mec, had meer geluk. Hij had zijn huis
verlaten, omdat het op Zuidslavisch
grondgebied zou komen te staan. Giste
ren kwam de commissie tot de ontdek
king, dat er een kleine fout was ge
maakt. De grens is herzien, waardoor Sa-
mecs huis weer in Italië is komen te
staan. Hij en zijn gezin trokken er on
middellijk weer in.
Soldaat Jan B. Verschuub is, na zijn
bezoek aan Amsterdam, weer bijna terug
in Fort Louis, Washington. Dat is iets bij
zonders, want de reis heen en terug, ruim
25.600 kilometer, legde hij liftend af. Lif
tend per vliegtuig wel te verstaan, waar
mee dan een nieuwe vorm is ontstaan
van deze overal ter wereld bloeiende
sport
Jan Verschuur vertrok een kleine
twee jaar geleden als emigrant naar
Amerika en daar ging hij in het (Ame
rikaanse) leger. Zijn commandant streek
de hand over het hart, toen de 23-jarige
Jan vroeg om een bijzonder verlof. Zijn
ouders, in Amsterdam, waren 25 jaar ge
trouwd en dat feest wilde hij niet missen.
En de commandant was goed genoeg om
daar dertig dagen verlof voor te geven.
Een reisje naar Amsterdam maakt
men echter niet voor niets en dus toog
de ondernemende jongeman naar de
vliegbasis bij zijn legeringsplaats, om te
vragen of er misschien een toestel in de
voor hem goede richting zou gaan. Er
ging er een. Daarna gingen er op andere
vliegvelden wel weer andere toestellen,
ook in de richting van het verre Amster
dam. Via de Azoren, Marokko, Napels en
Er is aan die wethoudersbenoeming
heel wat voorafgegaan.
In 1927 was de raad omgegaan, het
werd inplaats van 8 links en 7 rechts,
8 rechts en 7 links, en ook werd de
meerderheid in het college van B. en
W. daarmee in overeenstemming ge
bracht. Tot wethouders werden benoemd
de h.h. Blok (a.r.) en Potma (c.h.), de
laatste verving de heer Breeuwsma (s.d.).
Na vier jaar bleek men in r.k. kring te
voelen voor het herstel van de toestand
van vóór 1927 nl. één rechtse en één
linkse wethouder en men bleek over dit
plan reeds vergaderd te hebben met de
S.D.A.P. Ook wij meenden dat de belan
gen van onze stad daarmee het best ge
diend waren. Toen de wethoudersverkie-
zing aan de orde kwam, werd bij eerste
stemming gekozen de heer S. Breeuw
sma (s.d.a.p.) en bij tweede stemming de
heer F, Boeijenga (a.r.), die echter be
dankte, waarop de heer Maseland (r.k.)
gekozen werd. De a.r. hadden de zetel
van hun aftredende wethouder Blok kun
nen behouden, als zij niet aan hun af
spraak met de c.h. hadden vastgehouden
nl. dat h.i. de uitslag der verkiezingen
hunne partijen het recht gaf op beide
wethouderszetels, die zij wederom bezet
wensten te zien door de ziitende.functio-
narissen. De langdurige ziekte van de
heer Breeuwsma had tot gevolg, dat deze
later werd vervangen door de heer Sy-
tema, die in Februari 1933 aftrad omdat
de s.d.a.p. zich niet kon verenigen met de
wijze waarop de regering, die toen aan
het bewind gekomen was, in het werk
der gemeenten ingreep. Aangezien de
overeenkomst inzake de wethouders-
keuze tussen r.k., s.d.a.p., v.d. en Vrij
heidsbond was aangegaan voor de volle
vier jaar werd de vrijgekomen wethou-
derszetel aan mijn partij aangeboden en
werd ik wethouder. In de beide laatste
jaren van deze zittingsperiode werden
nog belangrijke voorstellen door mij
mede voorbereid als de instelling van het
centraal kasbeheer en de modernisering
van de gasfabriek, waardoor dit mooie
bedrijf door de slechte tijden heen kon
worden geloodst. Al zou het dan mis
schien met de belangrijke saldi van Gas
fabriek en Waterleiding voorlopig ge-
keardel” yn 'e hüs hawwe woenen en hy
ek fan alles oanpakke, hwat der wie to
finen om as it koe wer in kwartsje of in
dübeltsje thus to bringen. Och hea, hwat
Maar te midden van zang en spelen
Kwam een hoofd tot de traliën uit,
En een stem die sprak vol tranen:
Noooooit, Nooooooit, Noooooit
Wordt Nora, Nora, uwe bruid.
Och minsken hwat wie dat in yndro-
vich liet, sa as Sjaentsje it song.
Ik wit noch it wie in deastille joun en
hy sjongde it oan ’e doar fan Wigle en
Ymkje, dy wennen der yn ’e buorren oan
’e tsjerkekant fan ’e blommewinkel.
Wigle en Ymkje en de greate famkes al-
legearre yn ’e gonjj en oan ’e doar en
wy as jonges net to fier óf d^r bütendoar.
Hy hie üs allegearre to pakken, hwant
sa moai as hy it ta utering brochte, koe
it net ien.
Wy rekken Sjaentsje kwyt, hwer’t hy
bilanne wier, wisten wy net.
Doe’t ik inkele jierren forlyn ris by
myn broer yn Ljouwert ütfanhüze, seach
hy ta it finster üt en doe sei er „Sjoch,
dér giet Sjaentsje nou”. Doe’t ik opseach
gyng dér in aid man, hy roun hwat krom.
Ik haw him doe net sprutsen. hy wie to
fier fuort.
Letter haw ik heard dat hy stoarn wie.
It wie in goede Sjaentsje.
Tonei oer hwat oars.
De uitslagen van de tegen T.T.C. Lem
mer gespeelde wedstrijden luiden: Kraak
’m I—Lemmer I 37; Kraak ’m IVLem
mer II 2—8.
Ook deze keer hadden de wedstrijden
ee- uiterst spannend verloop.
De nog te ontvangen clubs zijiy
Dinsdag 19 Oct. T.T.C. Vlecke uit Joure
Dinsdag 26 Oct. T.T.C. Tempo uit Sneek.
„Sjaentsje”. Hwat tink ik noch faek
oan him. Hy wie in jier alder as ik, mar
och dat sei net sa folie. Wy as jonges
wiene al in soad om him hinne, hwant
Sjaentsje koe alles en doarst alles en woe
ek altiid alles wol en ik wit wol, der
wiene net. folie .ünder 'e greate^,mipsken
seis yn it doarp, dy’t Sjaentsje net koe
nen en net lije mochten.
Hy hiet fan ruchtwegens „Marten”.
Hoe’t hy oan ’e namme fan Sjaentsje
komt wie, wit ik net, mar ja, dat gyng
yn it aide doarp noch al gau yn syn wurk
mei in bynamme. Hindrik Püdsje, Japik
kwartsje, Skaedlike Hootse, Broertsje
de knyn en och hea, to folie om op to
neamen. Allegearre bynammen dy’t sa-
mar sünder forkearde bidoelingen brükt
waerden om minsken oan to tsjutten dy’t
dochs oars wol in fetsoenlike namme
hiene.
Dat gyng mar sa gemoedlik wei.
Nou, Sjaentsje dan wie in noflike jon
ge en hy hie al folie in stikmannich fan
uzes om him hinne. Hy koe alles altiid it
béste. Hy koe fierwei it fjirste spuye fan
üs allegearre en it alderfaekste sweltsje-
tippe. Dat diene wy al folie oan ’e Molk-
warder wet Dat soe der nou ek sa bést
net mear gean, mar doe wie it in grint-
wei. Wy sochten dan de platte stientsjes
üt it hynstespoar en saeiden dy yn it
wetter en dan telle hoe faek dy stien
troch syn gong wer üt it wetter omheech
sprong en as dit dan in kear of fjouwer.
fiif barde, wiene wy al in hiele baes, mar
Sjaentsje koe it altyd in kear twa faker
Sikke F. H. te Scharnegoutum: Ge
maaid gras op de weg gooien, berisping;
Frans D. te Workum: Zwemmen op een
verboden plaats, teruggave aan ouders;
Jacob v. d. M. te Workum: idem, idem;
Jan v. d. Zee te Rijs: Niet rechts houden,
5 of 1 w. t.; Roelof J. te St. Nicolaasga:
Ongeoorloofd schoolverzuim, ƒ5 of 2 d.
h.; Rinkje v. d. W. te St. Nicolaasga:
idem, 2.50 of 1 d. h.; Jan D. te Koufur-
derrige: Geen radioluistervergunning,
schuldig zonder straf; Pieter S. te Harich:
Binnen 2 jaar op dezelfde grond aardap
pelen verbouwen, 25 of 5 d. h.; Wijpke
M. te Oudega (W.): Geen voorrang ver
lenen, 15 of 7 d. h.; Petrus Y. te Bols-
ward: Bromfiets zonder twee remmen,
5 of 2 d. h.; Tjerk B. te Rauwerd: Trac
tor zonder rem en bord, 2 x ƒ2 of 2 x 1
d. h.; Jan B. te Rauwerd: idem, f7.50 of
2 d. h. ƒ2.50 of 1 d. h.; Thijs R. te
Sneek: Vrachtauto met te zware wiel-
druk, ontslag van rechtsvervolging; Ro-
bertus J. V. te Strijen: Motorrijwiel zon
der achterlicht en kenteken, 5 of 2 d. h.
f 10 of 3 d. h.; Aaltje T. P. te Heme-
lum: Fiets onbeheerd laten staan, f 1 of
1 d. h.; Frans J. te Sneek: Openbare
dronkenschap, 30 of 15 d. h.; Petrus C.
v. L. te Schagen: Zich met een windbuks
op de openbare weg bevinden, f 15 of 6
d. h. -|- verb, verkl.; Andries H. te Har
lingen: Fiets zonder koplicht, 3.50 of 2
d. h.Jan B. te HichtumFiets
zonder achterlicht, 3.50 of 2 d. h.; Simon
R. de B. te Irnsum: idem, idem; Johannes
A. N. te Bakhuizen: idem, idem; Oege W.
te Tirns: idem, idem; Sieds S. te Sneek:
idem, idemJacob v. d. H. te Balk
idem, idemJacob S. te Koudum
idem, idem; Jan de J. te Sneek: Fiets
zonder verlichting, 2 x ƒ3 of 2 x 2 d. h.;
Franke J. v. N. te Koufurderrige: Brom
fiets zonder achterlicht, ƒ4 of 2 d. h.;
Wietze W. te Imsum: Bromfiets zonder
goed werkende remmen, 15 of 6 d. h.;
Cornelis G. te Woerden: Parkeren op
verboden plaats, ƒ1 of 1 d. h.; Feite K.
te Tjerkgaast: idem, 4 of 2 d. h.; Jan
daan zijn, de gezondheid van deze beide
eigen bedrijven was o.i. boven alle twij
fel verheven. Ook op het gebied der uit
breiding onzer gemeente en de bevorde
ring van hare plaats in het vreemdelin
genverkeer hebben wij mogen medewer
ken aan enkele belangrijke werken nl.
de weg naar 't paviljoen, en het nieuw
te graven kanaaltje OudvaartHouke-
sloot, met de daaraan voorafgaande on-
derhandelingen met het waterschap de
Sneeker Oudvaart. Wat de positie van ’t
gemeentepersoneel betreft waren wij
door de omstandigheden genoodzaakt
herhaaldelijk mede te werken aan in
trekking van verschillende faciliteiten
als: vacantietoeslag, premie v.j pensioen
enz. Ook moest tot een definitieve sala
ris- en loonsverlaging voor bijna het ge
hele personeel worden overgegaan.
Een bezoek door ons aan de betreffen
de minister gebracht voor toekenning
van rijkssubsidie voor een nieuwe Huis
houdschool leverde goede resultaten op.
De nieuwe school kwam er.
Een ander bezoek aan een onzer mi
nisters over de weg HeerenveenSneek
Afsluitdijk heeft eveneens het zijne er
tc_ bijgedragen, dat in 1935 de eerste
werkzaamheden begonnen; werkzaamhe
den welke een flink deel onzer werklo
zen aan een, zij het dan tijdelijk, zelf
verdiend loon hielpen.
Wordt vervolgd.
ECHT ZllVER - VERZILVERD
SNEEK BOLSWARD
LEMMER
En kaem hy dan oan in doar hwer’t
jongfolk yn ’e hüs wie, dan hie hy in
ekstra nümer, dan kaem hy earst rjucht
los:
Der wurdt üs trochdien:
De hjerstige simmer is foarby, en de
hjerst hat him nou net sa simmerich
oantsjinne. Lykwols, de fekansjes binne
ófroun, en mei de simmerwille is it dien.
Mar der wurde al wer drok tariedings
makke foar de kommende winterjoune-
nocht en üntjowing, hwerby it toaniel-
spyljen wer in fornaem plak ynnimt.
En dan binne wy binijd, hwat it Frysk
toaniel yn dit winterskoft wer oer de
fuotljochten bringe sil. Like it der op,
dat ünderskate skriuwers de léste tiden
hwat skruten (mooglik troch de skerpe
krityk?) har pinne ünder de dop Mid
den, der binne nou dochs wer frijhwat
nije stikken yn ’t Ijocht komt, hwerfoar
wy de skriuwers en ütjowers in kom
pier ent meitsje foar har bisykjen
ündernimmen.
Alve skriuwers hawwe it seis bisocht
in stik yn to stjüren op in priisfraech,
ütskreaun troch it I.F.A.T. Hoe’n nuodlik
ündernimmen soks is, die al wer bliken.
Der wurdt hiel hwat easke om in stik
op ’e merk to krijen en fan dy alve stik
ken, koe dan ek gjin ien in bikroaning
helje. Twa kamen yn oanmerking foar
in earfolle formelding, njuggen krigen in
nul op it rekest. Ien fan dy twa earfol
formelde stikken, „De Stikelboer” fan K.
Woudstra, sil troch it „Snitser Frysk
Toaniel” op 17 en 18 Novimber opfierd
wurde en wol as première foar it Noar-
den,
„De Stikelboer”. Och sa’n namme seit
sa net folie, mar de ynhald is yngeef en
it probleem hwer’t it stik üt opboud is, is
troch de skriuwer treflik en suver, mar
ek skerp steld. Eat hwat jin yn ’t moea
taest, hwer’t jin yn meilibje, en hwer’t
men hwat fan meinimt. De 1200 minsken
fan it S.F.T. sille der straks fan tsjügje
en har faeks fornuverje, dat sa’n stik net
mear fortsjinnet dan in earfolle formel
ding. Mar fêst stiet wol, dat de leden wer
in prachtich stik sjen en bilüsterje kinne,
en dat hja dy’t noch gjin lid binne, en
dat geniet ek smeitsje wolle, net for-
somje moatte, de adfortinsje yn dit blêd
to lézen.
Nadat zij er 142 minuten over had ge
dacht, besliste een uit negen mannen en
drie vrouwen bestaande jury te Salisbury
(Engeland) dat mevrouw Mavis Wheeler
wel met opzet op haar vriend lord Vivian
had geschoten, maar niet met de bedoe
ling hem te doden. Daarom werd de
knappe 39-jarige, die een bekende figuur
is in de Londense uitgaande wereld, tot
zes maanden gevangenisstraf veroor
deeld.
Lord Vivian zelf ontbrak op deze zit
ting van het gerechtshof te Salisbury. Op
de vorige zittingen was hij, hoewel hij
nog niet geheel was genezen van de
schotwonden, wel verschenen. Om te ver
klaren, dat hij niet geloofde, dat mevr.
Wheeler ooit de bedoeling had gehad
hem te verwonden. Jammer genoeg kon
hij zich de gebeurtenissen van de fatale
avond niet precies meer herinneren,
want men had „wel iets” gedronken. Na
dat men een feestje bij vrienden had
opgeluisterd, en nadat men daarna nog
wat had gedronken in een café, waren
mevrouw Wheeler en lord Vivian naar
haar weekeindhuisje vlak bij Salisbury
gegaan, waar zij ontdekten, dat zij de
sleutel niet hadden. Zij zijn toen door
een raam naar binnen geklommen, lord
Vivian heeft het huis weer verlaten, en
toen hij voor de tweede maal door het
raam wilde binnenklimmen, werd op
hem geschoten.
Tijdens het proces wachtte een grote
menigte op de uitspraak. Zij verbrak het
politiecordon, toen mevrouw Wheeler
werd weggevoerd in een auto, tussen
twee bewaaksters in. Het was haar toe
gestaan, voor haar overbrenging naar de
gevangenis een onderhoud te hebben met
Lord Vivian. Het proces heeft in geheel
Engeland veel opzien gebaard.
W. G. te Amsterdam: idem, idem; Ber
nard G. D. te Sneek: Niet rechts houden,
3 of 1 d. h.; Piebe H. te Tjerkwerd:
idem, 4 of 2 d. h.; Antje R. te Sneek:
idem, idem; Ale D. te St. Nicolaasga: Rij
den in verboden straat of weg, 12.50 of
6 d. h.; Durk v. d. W. te Bakhuizen: idem,
4 of 2 d. h.; Auke S. te Wijckel: idem,
idem; Luite L. te Sneek: Vee niet rechts
geleiden, schuldig zonder straf; Johannes
J. |e Sneek: idem, idem; Ulbe C. te
Sneek: Twee paarden op een fiets gelei
den, 4 of 2 d. h.; Lieuwe K. te Sneek:
Rijbewijs vergeten hebben, 1 of 1 d. h.:
Huite R. te Workum: Geen rijbewijs, ƒ25
of 8 d. h.; Haye H. te Witmarsum: idem,
idem; Klaas V. te Heeg: idem, ƒ4 of 1 d
h.; Thijs de J. te Sneek: Kisten op het
trottoir laten staan, 10 of 3 d. h.; Hen
drik A. Z. te Groningen: Lopen op ver
boden grond, 4 of 1 d. h.; Willem v. d
Wte GroningenVissen met 2 hen
gels zonder acte en vergunning, 2 x 2.50
of 2 x 1 d. h.; Hendrik v. d. M. te Molk-
werum: Aanvaring te IJlst, ƒ2.50 of 1 d.
h.; Jacob H. te Harich: Verkeer in ge
vaar brengen, 25 of 5 d. h.Jan K. te
Surhuisterveen: Verkeersongeval te
Scharnegoutum, ƒ40 of 10 d. h.; Francis-
kus H. J. S. te Harlingen: Aanrijding on
der Wons, ƒ30 of 15 d. h.; Douwe Y. te
Witmarsum: Aanrijding te Makkum, 45
of 11 d. h.; Bauke L. te Sneek: Aanrijding
te Balk, vrijspraak; Janna W. P. B. te
Creil (N.O.P.): Aanrijding te Hommerts,
ƒ25 of 4 d. h. -j- ontzegging rijbewijs 6
maanden; Johannes B. te Schamegou-
tum: Aanrijding onder Loënga, 30 of 15
d. h. onvoorw., 30 of 15 d. h. voorw.
proeftijd 2 jaar; Jan v. d. M. te Loënga:
idem, ƒ30 of 12 d. h.; Jan D. te Gronin
gen: Aanrijding te Irnsum, ƒ20 of 4 d. h.;
Roelof K. te Haren: Truck met oplegger
zonder deugdelijke bedrijfsrem, ƒ25 of 4
d. h.; Jan C. te Sneek: Aanrijding te
Sneek op het Hoogend, ƒ10 of 2 d. h. -f-
5 of 1 d. h.; Stoffel V. te Balk: Parkeren
op verboden plaats, ƒ20 of 5 d. h.
Honderden voorbijgangers hebben
Vrijdag in New York staan te kijken,
hoe de politie negentig minuten lang een
vuurgevecht hield met een revolverheld,
Robert Ricks. Toen een politieagent
Ricks namelijk wilde aanhouden om hem
enige vragen te stellen, trok die zijn re
volver en begon op de agent te schieten.
De agent, die spoedig assistentie kreeg
van enige collega’s, begon uiteraard
terug te schieten. Naarmate het gevecht
in hevigheid toenam, achtte het publiek
het raadzaam zich wat verdekter, om
hoeken van straten en in portieken, op te
stellen. Doorzeefd met kogels en niet
meer bij machte zich overeind te houden,
staakte de man ten slotte de strijd boven
aan een trap op de derde verdieping van
een blok flatwoningen, waar hij stelling
had gekozen. Hij overleed in een zieken
huis.
In het Amicitia Theater draait van
Vrijdag 15 t.e.m. Maandag 18 October de
film „Vrouwen-politie”. Deze film is een
pendant van „The Blue Lamp en gaat
over het werk van de vrouwenpolitie in
Londen. Zij is geregisseerd door een
vrouw en wel door Muriel Box. Muriel
Box heeft het vak geleerd naast haar
echtgenoot, de producer Sydney Box, die
met haar het draaiboek voor de film ver
vaardigde. En ze heeft het vak goed ge
leerd, want „Vrouwenpolitie" is een on
derhoudende film geworden. De stof, die
als materiaal had kunnen dienen voor
een interessante documentaire is hier
verwerkt tot een boeiende thriller, die
ons bovendien nog allerlei leert, maar
geheel onopzettelijk, over het nut van
vrouwelijke politiebeambten. Het is een
actuele film, want Amsterdam heeft juist
dezer dagen vrouwelijke politiebeambten
i dienst gesteld en gezien de tekenen
der tijden zullen andere plaatsen wel
volgen. Een voortreffelijke film die ze
ker niet is gespeend van spanning en
humor.
as ien fan uzes en it nuvere wie: Wy
sochten earst wit hoe lang om in moaije
platte stien en hy pakte sa mar ien op,
efkes in losse swaei mei syn earm en
och heden, syn stien makke reuzespron-
gen.
‘En dan mei it sleatsjespringen. Faek
wit hoe lang stiene wy to driigjen: doar
ik of doar ik net en dan de pols mar wer
op ’e nij forsette, mar by him wie it dae-
liks klear, syn tsjent wie nea to lyts of
to great; hy kaem foar de sleat en syn
birekkening wie net faek mis. Efkes yn
’e hannen spuie en sa stie hy mei droege
fuotten oan ’e oare kant.
En hy doarstte ek alles. Ik wit noch
hiel skoan, tusken ’e pastorytün en ’e
tün fan Gerben Jaarsma stie in rigle
iepenbeammen en yn ien dêrfan siet al-
hiel yn ’e top in eksternest. Och hwat
wiene wy al faek yn dy beam op west
mar net ien doarste nei dat nest. As jo
der op in foech jelne nei oan ta wiene
bigoun dy tinne tüke sa freeslik tc
roeyen, dat dan mar gau wer in eintsje
leger, dit wie to slim, mar op in Woans-
deitomiddei helle Sjaentsje der seis
aeijen üt.
Ja, en dan mei it iis. Wy rieden op
Symkewyk, al mar dat eintsje fan ’e wa'
óf oan hwer’t nou de fabryk stiet ta. De
var der doarsten wy net heal op, dy wie
hast noait fortroud tusken dy fjouwer
streamsluzen Staveren, Hynljippen, Molk-
war en Warkum yn.
Op in middei dat wy wer op ’e wyk ri-
den, stiek Sjaentsje mei in flinke gang
óf. Earst oan ’e doarpskant de var üt oan
’e Houkesleat ta, doe stiek hy oer en oan
’e oare kant werom oan ’e bartelsbrêge
ta, doe wer dwersoer en sa werom nei de
wyk en ja, do doarstten wy ek wol.
Ja, hy doarstte en koe in soad en hy
woe ek altyd wol, mar dat kaem him ek
fan pas, hwant syn jongesjierren wiene
net maklik.
Hy libbe mei syn mem en ik mien
fan trye suskes. Mei syn heit wie it hwat
in üngelokkich gefal. Dy hie hwat dien
hwat net mochtte. Doe net en nou ek
nel
Ik wit noch skoan dat it bard is. Och
hwat waerd der oer praet en hwat wie
dy man nei dat gefal in strieminnen ien.
En ja, it wie min hwat hy dien hie, mar
as it nou bard wie, och dan waerd alles
goed ündersocht hwat de oanlieding ta
sok dwaen west wie of’t greate krapte
him der ek ta dreaun hie faeks, en
krapte wie der doe in soad, mar né, it
gyng doe oars, daelk oppakke en op-
slute en foar twa, trije of fjouwer jier yn
it tichthüs en dy’t dan werom kamen dy
wiene brutsen en bleauwen letter ek
noch foar altyd de ütstjittene en sa wit
ik wol is it ek sahwat mei Sjaentsje syn
heit gien, mar dat kaem earst letter.
Sjaentsje, in jonkje noch, en syn mem
moasten mar sjen dat hja itende bliuwe
koenen en dat wie in hiele toer. Syn
mem üt to arbeidzjen, foar sa fier’t der
minsken wiene dy’t „dat wiif fan dy
hat hy hwat ófwrotten.
Hy hie it gelok elk woe him wol yn it
wurk hawwe. By de timmerlju hüs-
haldde hy noch al folie, mar ek by de
boer hie hy faek oanslach; hwer’t mar
hwat wie to fortsjinjen, gyng hy op óf.
Hjerstdeis as it wurk sawhat op wie
stie hy folie to „ierdapelprykjen”. Dat
