KAPPIE en de reis met Troeteltje
Gaat Sneek ook water leveren
aan
de omliggende dorpen?
De Zoon
Burgemeester
Dageraad
y
Gemeentebestuur zegde z.m. medewerking toe
Brandladder in de sloot
Ingezonden
Kerknieuws
Afscheid Ds. A. Ferwerda
te Gaastmeer
Schutjaspartij te Heeg
Het millioen nahij
Film: Stel je voor dat ik d<
dominee trouwde
De boerderijbrand te
Heidenschap
V erkeersongelukken
Paard valt op jongen
Opbrengst collecte
Oudega 1 - Hommerts 2 6-2
Duits motorschip gezonken
V erkeersongelukken
Feuilleton
Klaproosdag
Klok doodt klokkemaker
O
gor, <QO— 111
i Maat, ter-
Een vreugdevolle dag.
haai
23
In Restaurant Piso
waardering,
Rie dan ook; „eerlijk,
en
daarna.
door
24
HOOFDSTUK XI.
De Breuk
middelen
situatie sober samen, „dat wij
steek laat.”
van een
Wordt vervolgd.
GAASTMEER, 7 November. Na in de
morgendienst nog eens het Heilig Avond
maal met zijn gemeente gevierd te heb
ben, nam ds. A. Ferwerda hedenmiddag
afscheid van de Geref. Kerk alhier. Hij
had daarvoor als tekst gekozen 1 Tim
3 16. Na de prediking werd ds. Ferwer
da toegesproken door ouderling A. Vis
ser, die hem liet toezingen Ps. 21 4. Ds.
v. d. Plaat van Oudega (W.) sprak na
mens de classis en als collega en de Herv.
predikant Ds. J. Bruinsma als afgevaar
digde van de Herv. Gemeente en als
vriend. Ds. Ferwerda dankte allen voor
de toespraken en voor al het goede dat
hij met zijn gezin in de 5 jaar die hij hier
woonde, ondervonden had. Aan het slot
deelde hij nog mede dat de alhier beroe
pen predikant candidaat Gravendeel uit
Rotterdam het beroep had aangenomer
en nog voor do Kerstdagen zijn intrede
hoopt te doen.
Geref. Kerken. Beroepen te Scheemda
uS. G. Finia te Jutrijp- Hommerts.
Ir. Hulsbergen sprak namens het voor
melde Rijks Instituut, de he
Jong als uitvoerder van Friso
HEEG. Uitslag van de door de K.A.B.
gehouden schutjaspartij. 44 deelnemers
le prijs H. Hettinga en E. Gerritsma; 2e
pr. O. Agricola en J. van Asma; 3e pr. S.
Flapper en W. Portiek; Troostprijs H
Bokma en D. de Jong; 2e troostprijs S. J.
Hettinga en W. Bonte; Poedelprijs L. v.
d. Pol en Joh. Potma; 2e poedelprijs B.
Roodhof en J. J. v. d. Pol.
Voor de vluchtelingenhulp was Zater
dag 913.000 totaal bijeen.
„Ze hebben m’n lieve Troeteltje gesto
len!" jammerde de Maat. „Ik zal en
van de
TOM LOOEWIJK
Tj. de
en de
heer S. Bos voor Landustrie. Allen had
den ook veel waardering voor de pret
tige samenwerking met het gemeentebe
stuur en de directie van Gemeentebe
drijven.
De heer Ek gaf nog een nadere uit
eenzetting van de functies van de kel
der en de watertoren en roemde weder
kerig de prettige samenwerking met het
Instituut, de I.W.G.L. en de aannemers
alsmede de kwaliteit van het geleverde
werk, waarna de heer J. Zij Is tra, voor
zitter van het O.B.W. als laatste spreker
zijn gelukwensen aanbood.
Vóór burgemeester Rasterhoff hedenmorgen de installatie van de nieuwe Rein
waterkelder in werking stelde, werd op het Stadhuis, waarvan de vlaggen wap
perden, een bijeenkomst gehouden, waarbij behalve B. en W. en een aantal raads
leden, onder wie de leden der Commissie voor de Gemeentebedrijven en het oud
lid dezer commissie de heer O. Lindeman, ook aanwezig waren vertegenwoordi
gers van het Rijks Instituut voor de Drinkwatervoorziening i'n Den Haag en
van de N.V. Interc. Waterleiding Gebied Leeuwarden, de directeur van de Ge
meentebedrijven de heer Ek en diens collega uit Meppel, de voorzitter en secre
taris van het College van Regenten van het O.B.W., de hoofden van dienst in de
Gemeente, het administratief en hoger technisch personeel der Gemeentebedrij
ven, alsmede directieleden en personeel van Friso en Landustrie. De Ver. v.
Exploitatie van Waterleidingbedrijven te Amsterdam had een bloemstuk gezon
den.
OPPENHUIZEN. Door het losraken
van de koppelii gebakte Zaterdag een
brandladder die ac ter de brandweer
auto gekoppeld was in de sloot zondei
ongelukken te veroorzaken. Met een
kraanwagen is het geval met veel moeite
weer op het droge gebracht.
met die „scharrel” van Robert, dat
er niet is. Durven met dat kind niet voor hart was zij nooit tevreden geweest met
De veronderstelling, dat de boerderij
brand te Heidenschap zou zijn ontstaan
door het ontploffen van een oliestook-
kachel, is thans op losse schroeven gezet
Het dienstmeisje van de heer Dijkstra
zou de gewone stookkachel aanzetten
met petroleum. Zij nam daarvoor de aan
gewezen bus, die echter geen petroleum,
maar benzine bevatte. De knecht had
namelijk bij vergissing de bus met de
verkeerde vloeistof gevuld. Het gevolg
was, dat de handen van het meisje vlam
vatten. Toen zij trachtte het vuur van de
handen te slaan, kwamen enige vonken
in de bus benzine terecht, die direct
sprong. De brandende benzine verspreid
de zich onmiddellijk, zodat weldra de
boerderij in lichter laaie stond.
Fr. Dagblad.
OUDEGA (W.). Bij de gehouden stem
ming is tot notabel herkozen de heer C
Veninga.
HEEG Ii de plaats van wijlen de het,
R, Cnosse1 is gekozen tot ouderling in de
Ned. Herv Kerk aihier de heer P. v. d
Velde.
het vrijwel evenzo.
haar milieu ontgroeid. Zij was bijdehand
helaas te laat. Voor ons, die deze regels
nu lezen, Goddank, net op tijd!
En dan vragen wij u allen: „Denkt u
na -10 jaren nog wel eens aan die dagen?
Hadden we er toen ons hele bezit niet
voor over gehad, als we alleen maar
„vrij" waren?
We zijn vrij, we zijn weer vrijom
te mopperen. Vrijom te zeggen, wat
we willen, maar wij mogen ons nimmer
en nimmer vrij voelen van de grote ver
plichting om tenminste éénmaal per jaar
door het dragen van de klaproos te to
nen, dat we cis altijd zullen herinneren,
hoe vurig dankbaar wij waren voor de
ons gebrachte vrijheid.
Denkt allen op Zaterdag 13 November
eens goed na, en dan zult u als de col
lectebus u wordt aangeboden, ongetwij
feld zeggen: „Hoeveel was mijn vrijheid
mij vel waard?"
En als allen dit eens goed bedenken,
dan zullen er geen bussen genoeg zijn..
13 November „Vrijheidsdag”.
hebben daarna nog verschillende spre
kers het woord gevoerd.
De heer Boelhouwer, adj. directeur
van de I.W.G.L. wenste, evenals allen
die na hem kwamen, het gemeentebe
stuur geluk met deze aanwinst.
Misschien bestaat nu ook de gelegen
heid een lang door ons gekofesterde wens
de dorpen in de omgeving vanuit
Sneek van leidingwater te voorzien
in vervulling te doen gaan, aldus spr.,
waarop de burgemeester antwoordde,
dat het Gemeentebestuur voorzover dit
mogelijk is gaarne met de Intercommu-
Het viel allemaal nogal mee.
Rob en Rie hadden het grootste deel
aan
De 44-jarige mejuffrouw G. W. van B.
ui, Den Haag is bij een verkeersongeluk
om het leven gekomen. Fietsend bij het
kruispunt Oltmanstraat Jonathanstraat
Potgieterstraat, verleende zij geen
voorrang aan een uit de Potgieterstraat
komende 6-wielige benzinetankauto.
Mej. van D. werd gegrepen en tegen de
grond geslingerd. Zij liep een schedel-
basisfractuur op en is overleden.
Op de Rijksstraatweg te Haarlem is de
35-jarige mejuffrouw A. Boots tijdens het
oversteken door een vrachtauto aange
reden. Ze werd zwaar gewond naar het
Grote Gasthuis overgebracht, waar zij
een half uur na aankomst overleed.
De twee agenten sprongen dus op
Kappie af en grepen hem grommend
beet
„Wat moet dat verbeelden!" riep Kappie.
„Blijf van me af kerels!”
„We hebben ’em!” schreeuwden de agen
ten trots, terwijl ze Kappie hardhandig
in de armen en schouders knepen. „En
waar is dat beest, vriend? Die Troetel?
Spreek op! Lelijke dief!”
De Maat was intussen ook naderbij ge
komen en hij hoorde juist de laatste
woorden.
Stilletjes slopen ze de deur uit. In de
zaal dreunde de harmonica en zongen
allen uit volle borst: „Sien, sien, siene
la me los!" Toen stonden ze weer buiten.
De 17-jarige landbouwerszoon J. A. M
Siero te Vecht-Terwolde is Zaterdag
middag, doordat hij onder een paard be
kneld raakte, om het leven gekomen dooi
verstikking. Het slachtoffer zat op de bok
van een driewielige kar. Naast hem zaten
een broer en een zusje. Paard en kaï
kwamen in de zachte berm van de weg
terecht, waarna de wagen kantelde. Di
twee jongens en het meisje sprongen van
de wagen af. De zeventienjarige jongen
kwam in de sloot terecht, waarna het
paard boven op hem viel. (Vrije Volk.)
het sterk
genjeente,
van deze
kelder heeft geleid, die onder alle om
standigheden zijn functie in de drinkwa
tervoorziening kan blijven vervullen.
Tot besluit bracht de heer Rasterhoff
dank aan allen die aan het project heb
ben medegewerkt, niet in de laatste
plaats aan de directeur, die op welover
wogen en bedachtzame wijze naar een
oplossing heeft gezocht die ook voor de
toekomst afdoende is. De drie heren van
het Rijks Instituut v. d. drinkwatervoor
ziening kregen bovendien iet’ r een bus
Sneker Drabbelkoeken mee naar huis.
Nadat de heer Ek een technische uit
eenzetting ”an de bouw en de inrichting
van de kelder had gegeven, begaven al
len zich naar deze uitbreiding waar Bur
gemeester Rasterhoff de opening ver
richtte.
HEEG. De P.I.T.-collecte heeft alhier
55.— opgebracht
OUDEGA (W.) Ih het eerste kwar*
tier was Hommerts sterker, maar het
beschikte niet over een goede schutter.
Daarna golfde het spel op en neer tot
linksbinnen Reinstra van 20 m. afstand
een hard schot op het doel van Hom»
merts loste, dat de keeper niet zag aan-,
komen, stand 10 voor Oudega. Spoe
dig maakte echter Hommerts door een
misverstand in de Oudega achterhoede
gelijk. De thuisclub kwam nu geweldig
opzetten en na een hevige worsteling
voor de goal schoot een der Hommert-
s^r backs in eigen doel (21) en Rein
stra maakte er spoedig 31 van, terwijl
midvoor H. Abma de stand op 41
bracht. Door een blunder van de Oude-
gaster keeper werd het echter 42. Di
rect zaten de Oudegaster jongens ech
ter weer'op de bal en Reinstra scoorde
zijn vierde doelpunt (52). Hoewel het
veld al slechter werd door de regen,
scoorde de Oudegaster l.buiten nog een
doelpunt (62).
De junioren speelden ook tegen de
Hommertser junioren met uitslag 71
voor de thuisclub. Tjitte Wassenaar
maakte niet minder dan zes van de
zeven doelpunten.
Ten Noorden van Terschelling is het
Duitse motorschip Christel op een mijn
gelopen en gezonken. Van de beman
ning van vier koppen is de kapitein, die
op een luik dreef, door een ander Duits
schip gered. De andere drie worden ver
mist
„Laten
Robert mag
„Maarehdat is hem niet!” ze!
hij, „Dat is Kappie! Laat hem los!"
„Wat moet dit allemaal beduiden,
klont?” schreeuwde Kappie, toen hij
weer vrij was. „Wat doe je hier? Waar
om ben je niet op tijd terug gekomen?
Ik heb d hele nacht op je zitten wach
tenwe hadden allang kunnen ver
trekken! En wat doen die agenten
hier?"
Ze keek hem vorsend aan, in haar ogen leurstelllng die haar zoon haar had be-
onzekerheid en twijfel. reid, over de stukgeslagen toekomst-
dachten dat Kappie de dief was. Ze hol-
waar zou hij nu den met hun gummiknuppels zwaaiend,
moet hem terug hebben, anders kan ik
niet verder leven! Twee dezelfde mannen
hebben het gedaanik zou ze zo her
kennen als ik ze zag!”
„Tjong! Ik dacht dat je dat ellendige
beest allang kwijt zou zijn!” zei Kappie.
„Dat was toch de afspraak?”
„Komt er nog wat van?" vroeg één den
agenten ongeduldig. „Zijn we op weg on»
twee dieven te vangen of is het de be
doeling kletspraatjes op straat te hou
den?"
we 1
genoeg aan elkaar hebben, denk je?” zich niet heenzetten over de diepe te-
Onder auspiciën van de Ned. Ver. v.
Sexuele hervorming draait hier Woens
dag a.s. in het Amicitia theater de verfil
ming van het bekende boek: „Stel je
voor dat ik de dominee trouwde”. De
film behandelt het probleem van een
ionge vrouw die tegen haar wil zwangei
wordt. In de hoofdrollen spelen Viveca
Lindfors en Georg Rydeberg. Mevrouw
G. Mulder, bestuurslid van bovenge
noemde vereniging zal voor de aanvang
van de film een inleiding houden en het
standpunt van deze ver ten aanzien van
het vraagstuk der geboorteregeling uit
eenzetten. De toegang is boven 18 jaar.
Op de rijksweg onder Ridderkerk is
een autobus bestuurd door de 23-jarige
vliegtuigmonteur D. J. Theunissen uit
Den Haag geslipt en op een tegenligger
gereden. De heer Th. werd daarbij ge
dood.
Te Ede werd de 72-jarige heer W. v. d.
Elskamp bij het oversteken van de VerL
Maanderweg door een auto gegrepen
gedood.
Nabij het station ArnhemVesperpoort
is de 32-jarige schilder T. J. W. op de
spoorbaan door een trein gegrepen en
gedood.
Bij Westzaan is de 52-jarige vertegen
woordiger J. Kayer toen zijn bestelwagen
van een weg reed, uit die wagen geslin
gerd en gedood.
In Rotterdam werd bij een botsing tus
sen twee auto’s de 59-jarige heer van der
Zwet uit zjjn wagen geslingerd en ge
dood.
chologie een modevak is, ieder praat bijv,
over
men
een beetje te-
wou ze je ’s afleren!” wïst niet, dat zijn eigen vader, in een
„Ja, een bar feestvarken ben ik niet nogal stormachtig onderhoud met Rob’s
geweest”, stemde Rob toe. moeder, dit had geconstateerd.
Maat met de agenten door de straten daar zag de Maat Kappie lopen. „Daar
en toevallig dacht de klont juist aan heb je ’em!” schreeuwde
Kappie. „Zou de „Kraak” al vertrokken wijl hij naar Kappie wees.
zyn?” dacht hi). „Zonder mij? Kappie „Pak ’em!” schreeuwden de agenten die
zal me we) nooit weer willen zien.
dat is toch wel erg
zijnin Kappie’s richting, voordat de Maat
Juist gingen ze toen een hoek om en iets had kunnen doen of zeggen.
„Natuurlijk kom je”, zei Robert vast
beraden, „ze moeten er maar aan wen
nen, hoor.”
„Heus Rob, ’t is beter van niet,” hield
Rie vol, „je moet zulke dingen niet for
ceren. Ik heb je al eerder gezegd: reken
er maar op dat we straks alléén komen
te staan. Ik voel me niet thuis in jouw
familie, jij bent niet op je gemak bij de
mijne
„Leuterpraat”, stelde Robert kortaf
vast, maar zijn overtuiging was niet zo
krachtig als zijn woorden. Rie had in
derdaad de situatie kort en krachtig sa
mengevat. In het kleine gezinnetje van
Koster voelde hij zich thuis, maar Rle’s
andere familieleden, beste lui allemaal...
ze waren van een ander slag. En het
ergste was: ze vonden hèm een ander
s'ag. Hij was niet een der hunnen en
Den Haag. Het zijn allemaal goeie, bes- zo- het nooit worden. En met Rie was
te, hartelijke mensen, en die Lien...” het vrijwel evenzo. Zij was eigenlijk
„Ja, die Lien”, glimlachte Rob. haar milieu ontgroeid. Zij was bijdehand
„Nou ja... die is een beetje vrij uit- en intelligent genoeg, om zich overal te
gevallen, maar ze vond jou natuurlijk kunnen bewegen. Zij sloeg geen slecht
een beetje tegereserveerd en dat figuur in de burgemeestersfamilie. Rob
wou ze je ’s afleren!” wist niet, dat zijn eigen vader, in een
geweest”, stemde Rob toe. i -
„Ik zie er van komen”, vatte Rie de we nuchter zijn, Agnes!
situatie sober samen, „dat wij straks zijn handen dichtknijpen dat dit meisje
helemaal op onszelf staan. Los van mijn hem hebben wil”.
familie, los van de jouwe. Zouden we Maar mevrouw Van Liempden kon
Is de klaproos-inzameling zo maar een
collecte zonder meer?
Neen, sedert onze zo vurig begeerde
bevrijding is de klaproosdag de enige
dag, waarop wij aan onze geallieerde be
vrijders ons bescheiden offer kunnen
brengen voor het hoogste offer dat velen
van hen brachten.... hun leven.
Op deze dag gaan in duizenden gezin
nen in het buitenland de gedachten uit
naar ons kleine land, waar hun dierba
ren in de gruwelijke strijd om onze vrij
heid een laatste rustplaats vonden,
En helaas aan de onvermijdelijkheid
van het noodlot, dat zich over die meer
dan dertigduizend jonge levens in ons
land voltrok, kunnen wij niets veran
deren. Wij kunnen hun graven met
bloemen tooien, wij kunnen hun enorme
offer op hoogtijdagen gedenken, wij kun
nen hun nabestaanden tot troost zijn,
maar ja, verder staan wij hier machte
loos in onze kleinheid, tegenover iets
dat wij nu nog na tien jaar als zo wreed
en mogelijk zinloos voelen.
Ja, „oorlog is zinloos”, doch niet hun
offer. Waren zij niet gevallen, dan leef
den wij nog in slavernij en vreemde on-
derdrukkiog. Men hoort in deze dagen zo
vaak mopperen. Maar denkt nu in 1954
nog wel eens iemand aan de oneindige
oorlogsjaren, toen ons iedere dag meer
werd ontnomen?
Duizenden van onze beste landgenoten
werden wreed van ons weggerukt. Dui
zenden werden van have en goed beroofd
er toen tenslotte het water ons tot de lip
pen stond, toen mopperden wij niet eens
meer, maar wachtten slechts op dat éne,
dat onze geallieerde bevrijders ons in
samenwerking met onze eigen verzets
helden zouden brengen „de Vrijheid”.
En die Vrijheid is gekomen. Voor velen
nale zal samen werken teneinde
wens in vervulling te doen gaan.
billijk, er de schuld van gaf, de jongen
te hebben „ingepalmd”.
_i„’t ïs geen leuterpraat”, antwoordde samen gereisd, arriveerden gelijk
Rob, eigenlijk het station en daar wachtte Vera met
vind ik je vader een schat. Het is voor de wagen. Vera en Rie konden uitste-
hem een teleurstelling, maar hy ziet de kend met elkaar opschieten. Weldra
dingen nuchter. Hij is aardig voor me. waren ze in de burgemeesterswonlng ge-
die zag me liever arriveerd. De burgemeester was harte
lijk, blij zgn zoon weer te zien. Hij had
goede berichten over hem ontvangen uit
Op een hoogte van twintig meter bo
ven het drukke verkeer van het Lon-
dense Strand, is een klokkemaker doe
in de grote klok van het gebouw va
Justitie gevonden. Hij was naar bovi
ge lommen om het uurwerk te regel»
maar zijn kleding werd gegrepen d<
een vlugdraaiende spil, zodat hij in 1
raderwerk getrokken werd. Waarsch
lijk heeft hij om hulp geroepen, m
door het lawaai van het drukke verk
kon niemand hem horen. De klok 1
zonder de geringste storing verder. Ti
het opviel, dat hij te lang weggeblevi
was, klom iemand naar de klok; hij vond
hem daar dood.
De klok van het gebouw van Justitie
i een van de bezienswaardigheden van
Londen. Zij werd 75 jaar geleden ont
worpen door een timmerman die noch
lezen noch schrijven kon.
Zij loopt perfc t en is een van de
weinige Londense klokken die niet door
de sterrenwacht van Greenwich geregeld
wordt. Pogingen om zo’n klok nog eens
te bouwen, hebben gefaald.
(Vrije Volk.)
In de trein, waar ze de coupé weer
alleen hadden, zwegen beiden lange tijd.
Rie was de eerste die sprak.
„Zo”, zei ze bitter, „nou zie je wat
je hebt aangehaald. „Jouw familie lust
me niet, mijn familie lust jou niet”.
„Wie zegt dat?” protesteerde Rob
zwakjes.
„O, je behoeft je niet te verontschul
digen”, ging ze voort en haar stem
klonk hard. „Ik voel me er net zo min
in thuis. Ik zie er op neerwaarom?
Ieder viert feest op zijn eigen manier,
en ik vind Jan en zyn vrouw er geen
zier minder om. Ik zit niet heel de
avond met één opgetrokken neusvleugel
te kijken, zoals m’n schoonzuster uit
De burgemeester noemde deze Maan
dag een vreugdevolle dag voc Sneek nu
twee inrichtingen in bedrijf worden ge
steld en verwelkomde in ’t bijzonder de
grote zuster de Interc. Waterleiding te
Leeuwarden en de vertegenwoordigers
van het O.B.W. dat indertijd met het
Gemeentebestuur aan de wieg van het
Waterleidingbedrijf heeft gestaan.
Hij ging daarna even terug naar de
tijd vóór 1908 toen Sneek nog geen wa
terleiding had en het drinkwater uit het
Sneekermeer gehaald moest worden, en
bracht hulde aan het gemeentebestuur
uit die tijd voor zijn vooruitziende blik
het bedrijf zo royaal op te zetten. Ver
der schetste hij de taak van het waterlei
dingbedrijf dat jaarlijks een enorme hoe
veelheid water in de woningen brengt
tegen tarieven die ook voor de oorlog
golden. Een opmerkelijke prestatie!
Daarom ook is het goed dit bedrijf eens
een enkele maal in het middelpunt der
belangstelling te plaatsen.
Daarna stond spr. stil bij
gestegen watergebruik in de
wat tot het totstandkoming
dat je me helpt, dat je me niet in de thuishoorden. Wat hun zelf niet
steek laat.” lukt, zouden de kinderen hun verschaf-
„Zeg, wat denk je wel van me?” in- fen.
formeerde hij. „Ik hou je heel de avond
op m’n knie, Is dat goed?”
„Net als 'n sprekende pop
buikspreker”, lachte ze. „Nou, enfin,
het zal dan gaan gebeuren.”
Toen sloegen ze de armen om elkaar
heen, er was toch niemand die het zag,
en terwijl de vlakke weilanden voorbij
gleden, gehuld in de zwarte duisternis,
wisten ze, dat ze bij elkaar hoorden.
Maar de herinnering aan die verloren
feestavond bleef, nog lang
schrijnen als een oude wond....
Voor de afd. Sneek van de Dageraad
sprak Zondagmorgen in zaal-Piso de heer
J. Verster van Groningen over
„Minderwaardigheid psychologisch be
schouwd”. Spr. wees er eerst op dat psy-
onzekerheid en twijfel. i _L_2_ 1
„Ik wil alleen verder mét jou”, zei hij dromen, en omdat haar egoïstische moe-
stug, „en de rest kan naar de maan derliefde de zoon ontzag, richtte zich
lopen!" haar afkeer op het meisje, dat ze, on-
Maar je moeder
de lucht invliegen."
„Nou nou”, suste Robert.
„Nou nou”, imiteerde ze smalend, „zeg Rotterdam. Hij zelf betrok Rie in ’t ge-
eens of 't niet waar is. En om weer op sprek en kwam opnieuw tot de conclu-
ons uitgangspunt terecht te komen, sie, dat ze een flinke meid was met een
Rob, onder die omstandigheden voel ik goed stel hersens, en daarenboven nog
er weinig voor, op jouw verjaardag te erg prettig om naar te kijken. Echt
komen, 't Treft nog allerongelukkigst goed Nederlands product, meende hij en
ook, een weekeind, ik zit er de Zondag verzoende zich steeds meer met ’t denk-
waarschijnlijk ook nog aan vast. Opzit- beeld, haar tot schoondochter te krijgen,
ten en pootjes geven, tegen het zure ge- Zo’n meisje moest een kans hebben.
zicht van je mama aankijken, nee jon- Mevrouw Agnes was stilletjes, wel
gen. Ik krijg wel griep.” vriéndelijk, maar afgetrokken. Niemand
,’^lksdaarvan besliste Rob, „de ko- wist van het felle gesprek dat zij de
keïk' Pn dag tevoren had gehad met haar vrien
din, mevrouw Bikkers geboren Hartse-
ma van Vloten. De beide dames hadden
indertfld al zo half en half bekokstoofd
dat de combinatie Robert van Liemp-
zicht van je mama aankijken, nee jon
gen. Ik krijg wel griep.”
’NTily-G rlo o 1—14 4.
gel moet maar c
je nu niet, Rie, dat dit de zaak steeds
maar erger maakt? Iedereen weet zo
langzamerhand wel dat ik een meisje
heb. De mensen die komen
„Wie komen er allemaal?” vroeg ze den van HeerwaardenIsabeau Bikkers
verschrikt. lang niet gek zou zijn. Mevrouw Bikkers
„Een paar intieme vrienden, meer gaf haar dochter graag de oude, trotse
niet”, stelde hij gerust, „die weten het. naam der Van Liempdens, mevr. Van
En die zeggen: d’r is zeker wat loos Liempden droomde zich de mooie, frêle,
__i ze rijke Isabeau tot schoondochter. In haar
22 Kappie had in de vroege morgen
stond ook oesloten iets te gaan
doen. „Zo gaat het ja niet langer!”
zei hij tot zichzelf. „Ik moet die klont
zien te vinden en het lijkt me het beste,
dat ik maar meteen naar de politie
stap.'"
Juist toen Kappie op weg was. liep de
de dag komen. Wie weet wat voor 'n de positie van burgemeestersvrouw van
schepsel het is! En misschien komen er Beerzoyen. Rob moest een representa-
nog heel andere praatjes in de wereld tief baantje hebben, liefst in Den Haag.
Je weet hoe de mensen zijn. Neé Rie, Het vermogen van Bikkers en de even-
we moeten kleur bekennen. Als ik jarig min onaanzienlijke middelen' van de
ben, is mijn verloofde er ook. Wie 't Van Liempdens zouden de beide jongelui
niet zint, die blijft maar weg.” in de gelegenheid stellen een behoorlijke
Ze drukte zijn arm. staat te voeren, relaties te maken. En
„Ik hou van je, als je zo praat”, be- dan zouden de beide oudere datnes eln-
kende ze. „Goed, ik wil komen, Rob. delijk weer eens zich opgenomen weten
Maar denker om dat je bij me blijft, in de kring waarin ze, naar ze meenden,
was ge
in de oorlogsjaren werd >p last van de
Duitsers de molen „De Bazuin" te Har
lingen afgeoroken. Er is thans een actie
op touw gezet om de molen weer te her
bouwen. Een plaatselijk comité maakt
er propaganda voor en zamelt gelden in.
Er wordt ook een beroep op de oud-
Harlingers gedaan om een steentje bij te
dragen. Het gironummer is 9 9 40 0. Op
de foto de molen, zoals ze vóór de
oorlog het stadsbeeld van Harlingen
markeerde.
minderwaardigheidscomplexen, doch
moet met het hanteren van de ter
men der psychologie uiterst voorzichtig
zijn, er wordt veel misbruik van ge
maakt en men kan daarmede bepaalde
personen ontzaglijk kwetsen, terwijl men
er ook bij de opvoeding der kinderen
zeer voorzichtig mee moet zijn. Nooit
dient men ook te vergeten dat de psycho
logie een objectief vak is, een weten
schap ook, welke wetenschappelijk moet
worden gebracht, ze onthoudt zich van
doch oordeelt zakelijk, ob
jectief. In een discussie met zijn toehoor
ders kwam spreker vervolgens tot con
cretisering van het begrip minderwaar
digheid, waarna hij in het tweede ge
deelte van zijn betoog, door het voorle
zen van twee verhalen resp. het minder-
wamdtgheidsgevoel en het minderwaar
digheidscomplex bij de mens demon
streerde. Met het minderwaardigheids
gevoel deed hij dr.t oor de beschrijving
van het type van de dyomer, die omdai
hij zich minderwaardig voelt, vlucht in
dromen en tantasi en, waarin hij de
machtigste is, hij ontwijkt dus de situatie.
Deze gevallen komen veel voor, ook bijv,
bij het kind, dat in het gezin de jongste
is en naast zich heeft broers of zusters
die in het oog van de jongste alles kun
nen. Om een voorbeeld van dit type te
geven, vertelde spr uit Le Mur van
Sartre het verhaal dat getiteld is Hero-
straat. en waarin een type mens wordt
geschilderd ongeveer geluk aan die oude
Epheziër, die'om belangrijk te worden, de
tempel van Artemis in brand stak. De
door Sartre besch: \i i persoon, wil
steeds uit de realiteit vluchtende, epn
moord plegen, en ook hij is een duidelijk
ty*-e van de mens die zich echt minder
waardig voelt. Maar een scheef beeld van
de werkelijkheid zou men toch krijgen
als men zou menen dat iemand, die min
derwaardig is, altijd de situatie ontwijkt
Er is ook een mensentype, dat minder
waardig is. dit echter niet voelt en de
situatie wel degelijk aandurft, het ont
wil kt om het zo eens uit te drukken, het
examen met, doch gaat het aan en doet
allerlei ngen - n zijn meerwaardigheid
te bewijzen. Ter demonstratie van eer
dergelijk type, dat If niet weet dat het
aan een minderwaardigheidscomplex
lijdt, las spr. uit „Kleine apocrieve figu
ren” van Capek „de biecht van don
Juan”. In de discussie welke daarna
volgde, had spr. nog gelegenheid er op
tg wijzer dat er ongetwijfeld velen zijn,
die zelf hun minderwaardigheidsgevoel
weten te overwinnen, doch dat ook de
medemens vaak gelegenheid heeft daarl
de helpende hand te bieden. Voorzitter
Dijkstra bracht tenslotte de spreker dank.
pr