LIEFDE
I
VAN HIER EN DAAR
nl
PORSELEIN
45 mille voor onderhoud in de
Sneeker Jachthaven
Filmavond
emigranten
voor
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD”
A.N.G.B. familie-avond
Jongen stal vrachtauto
SNEEK: WIJDE BURGSTRAAT 13
Openbare vergadering
P. v. d. A. te Ijlst
Wild West op Sociale
Zaken
In 365 dagen 365 eieren
Ned. Chr. Bouwbedrijfsbond
Half millioen schade
IS VAN
Kerstviering in het Paleis
voor de radio
Voetbalprogramma voor
Zondag
GRÉ DE BOER
Overhemd
o/ sokken
het zijn de détails,
die de doorslag
geven als U
goed gekleed
wilt gaan.
voor
iets
goeds
Heren- en Jongenskleding
„SNEEKER
Elf doden bij botsing
Bolsward schakelde over
op aardgas
Voor de Vluchtelingen
Kleine huurverhoging
was noodzakelijk
Tien onderwijzeressen
omgekomen
i
DINSDAG 21 DECEMBER 1954
Ingez. Mededeling.
dvertentle
er
Feuilleton
HOOFDSTUK 4.
By de meisjes is het gezellig.
Ingez. Mededeling.
Wordt vervolgd.
Advertentie
DOOR
Verkrijgbaar in alle goede Herenkledingzaken
Een Aaltense kip heeft de ongekende
prestatie geleverd om in 365 dagen ook
365 eieren te leggen. Dat is volgens des
kundigen wel het meeste wat een kip
kan presteren. (Vrije Volk).
die
de
de
wat
over
een
de
5.
Oxftrö
De uitgebreide collecties in onze
speciale afdeling Herenmode
maken U de keuze gemakkeltjk.
De schade, die de brand heeft aange»
richt in de banket-, chocolade-, biscuit-
en suikerwerkfabriek De Valk aan ds
Eerste Van Leden Gaelestraat te Vlaar-
dingen, wordt geraamd op bijna een
half millioen guden. De gehele fabriek
met de kostbare machines en veel ma
teriaal, waaronder grote voorraden em
ballage, is tot de grond toe afgebrand.
Verzekering dekt de schade.
Volgens traditie zal ook dit jaar het
Nederlandse volk via de radio kunnen
meeleven met de Kerstviering van het
koninklijk gezin, samen met het perso
neel en de kinderen van de koninklijke
paleizen. Dit jaar zal de bijeenkomst in
het paleis Soestdijk worden gehouden op
Woensdagmiddag 22 December. De uit
zending zal over beide zenders geschie
den van drie uur tot half vijf, waarbij
Herman Felderhof als reporter zal op
treden, meldt het Alg. Dagblad.
Het programma zal evenals andere ja-
ren o.a. worden gevormd door het lezen
van het Evangelie door de Koningin, een
toespraak door Prins Bernhard en het
zingen van Kerstliederen, terwijl dit
jaar voorts een Kerstspel zal worden op
gevoerd door de kinderen, zowel enkele
prinsessen als kinderen van het perso
neel.
Met een dolle sprong belandde de 27-
jarige metselaar Harman P. te Sneek
in het afgesloten lokaal van de Dienst
voor Sociale Zaken. Men had hem ver
wacht en uit voorzorg de deuren geslo
ten, maar de man wist zich te behelpen
en sprong door het loket het bureau bin
nen, waar zich de sociale verzorgster
mej. Zwart bevond. P. verdacht mej. Z.
ervan dat zij de hand er in had, dat de
vrouw, met wie hij leefde en die steun
genoot, geen uitkering meer kreeg, om
dat geconstateerd was, dat zij met een
man samenleefde. Mej. Zwart moest een
slag in het gelaat incasseren en toen de
jonge ambtenaar A. Schurer een stoel
gveep om te hulp te snellen, stak ver
dachte hem met een dolkmes in de rug.
Voor dit feit had de rechtbank P. ver
oordeeld tot een jaar gevangenisstraf
met aftrek. In appèl deden zich geen
nieuwe gezichtspunten voor. De Procu-
reur-Generaal vorderde dan ook beves
tiging van het vonnis. (Fr. Dagbl.)
Bedrijvig liep Jannie heen en weer in
de ruime zitkamer, die ze met haar
vriending deelde. Eens kijken... ja, die
kussens moesten eigenlijk allemaal maar
op de divan. Mannen hielden niet erg
van een kussen op de stoel. Nu ja, stoel
...de vier crapeaudjes waren maar wat
behaaglijk. Eigenlijk stond ze in dubio,
waar ze zouden gaan zitten: bij de
haard of bij het raam. Daar had je na
tuurlijk een mooi uitzicht over de Am-
stelveenseweg, vooral op Zondagmiddag
met al die auto’s en straks, als het sta
dion weer uitgingMaar het was
vrij koud en bij de haard, die zo heerlijk
brandde, zou het ook wel lekker zijn.
„Zeg, Ria, waar zullen we hem plan
ten? Bij het raam of bij de haard?”
De aangesprokene, die als gewoonlijk
languit op de divan lag te lezen en te
grepen de handen een stukje IJslands
mos. Werkt dat ook op uw verbeelding?
Dat licht gekleurde mos dat het publiek
,,rendier”mos noemt en dat uit Finland
of Noorwegen komt? Finland, je zou
zeggen het land van de Kerstman. Op
het IJslands mos werden paddestoeltjes
bevestigd en het gevalletje werd voor
de tak blauwspar gepoot. Dat was nu
het hart van het nestje. En naar dat
hart toe werden nu de kleine takjes
hulst in het nestje gestoken, zo maar
tussen de takken van de wanden door
en het stond los en levendig en 't geheel
werd een beeldig Kerstmandje. Waar,
zo gebaarden de kunstzinnige handen
die het maakten, nog een hoge dunne
witte Zweedse kaars uit moest oprijzen.
Maar die kaarsen waren nog niet uit
gepakt Wat wilt U een paar dagen
voor Kerstmis dén is het pas hoog sei
zoen in de werkplaats achter de bloe
menwinkel. Dan pas komen ook de rode
tulpjes, de kerststerren en kerstrozen.
Dan werkt men met de grijze bolletjes
van de eucalyptus, de vruchten van de
dadels en de rode en gele Spaanse
pepers. De échte, niet de takken met
die geverfde watten propjes, die wij,
onnozele halzen, wel in onze kamers heb
ben gehad.
De bloemisten grijpen gelukkig tegen
woordig naar de natuur. Ze kennen de
schoonheid van een knoestige gebogen
Elf mensen kwamen om het leven
toen vlak bij de Algerijnse stad Constan
tine een bus op de rails in botsing
kwam met een militaire trein. Alle do
den vielen in de bus, die door de locomo
tief van de trein werd verpletterd en
daarna in brand vloog.
Sinds Donderdag is Bolsward, dat
meer dan 90 jaar gewoon gas heeft ge
bruikt, op het aardgasnet aangesloten.
Woensdag was de vlag nog halfstok op
de oude gasfabriek gehesen, maar Don
derdag was de grote dag voor Bolsward
aangebroken en in één dag zag men
kans over te schakelen op het nieuwe
aardgas, dat een druk heeft van 300 mm
waterkolom. De ingebruikstelling van
het aardgas geschiedde op originele wij
ze door de minister van Economische
Zaken, prof, dr J. Zjjlstra. Met een spe
ciaal daarvoor aan hem aangeboden
aansteker heeft hij de aardgasvlam voor
het stadhuis ontstoken. Even tevoren
had hij in het stadhuis een rede gehou
den, waarin hij zijn vreugde had uitge
sproken over het feit, dat de proble
men, welke zich met betrekking tot het
aardgas hebben voorgedaan thans opge
lost zijn. Binnenkort zal Friesland prao
tisch geheel op het aardgas z(jn over
geschakeld. Het grote voordeel voor
Bolsward is in de eerste plaats, dat de
gasprijs daar met 1 cent kon worden
verlaagd.
IJLST. In het Gebouw hield de afd.
IJlst van de P. v. d. A. Donderdagavond
een openbare vergadering, waar als
spreker optrad de heer ten Cate, redac
teur van de Friese Koerier te Heeren-
veen met het onderwerp: P. v. d. A.
Reformatie en het Mandement. Een
vraag werd nog gesteld over de samen
werking met de K.V.P., welke door de
spreker werd beantwoord.
helemaal alleen,
„Ik hoop, dat het
De dagopbrengst van Vrijdag in de actie
voor de vluchtelingen is de grootste, die
het Comité Vluchtelingenhulp 1954 tot ne
toe heeft gehad. Er kwam een bedrag bin
nen van 147.000 gulden. Daardoor is de
totale opbrengst gestegen tot 2.447.000 gul
den.
Ie klas A: LONGAExcelsior, Den
Haag/R’damVeendam, Stormvogels
Amsterdam, Zwolse BoysEmma, Leeu
wardenGo Ahead, NACMVV, DOS
RODA.
Ie klas B: Fortuna '54Sparta, Rig-
tersbleekElinkwyk, BrabantiaDWS,
HeraclesHeerenveen, Wageningen
EDO, Willem II—ADO, SVV—Sittardia.
Ie klas C: RapidAlkmaar, Vitesse
Hermes DVS, HaarlemPSV, Feyenoord
—Ensch. Boys, GVAV—NOAD, Blauw
Wit—NEC, EBOH—Limburgia.
Ie klas D: RBC—HVC, DFC—VW,
AGOVVDe Volewjjckers, XerxesBe
Quick, BW—VSV, Ajax—De Graaf
schap, EnschedeEindhoven.
2e klas A: FVCHelpman, Nicator
GRC, LSCFrisia, FrieslandHaren.
3e klas A: Black BoysOlyphia, WZS
Harlingen, MSCDe Kooi.
Res. Ie klas: Sneek 2Be Quick 2,
Achilles 2Oosterparkers 2, Zw.west-
einde 2—GVAV 2.
Res. 2e klas A: Sneek 3Nicator 2,
FVC 2Harlingen 2, Black Boys 2
Frisia 2, Rood Geel 2Alcides 2, Leeu
warden 3MSC 2.
een heel andere uitdrukking in je ogen”.
„Is 't werkelijk?” vroeg Jannie ver
baasd. Meteen liep ze naar een spiegel
en controleerde zichzelf. „Gek, mijn baas
zei ook al zoiets. Van de week, op een
morgen keek hij me lachend aan en zei:
„Als ik niet beter wist, zou ik zeggen,
dat Jannie verliefd is”. Ik proestte het
uit, maar ik geloof toch, dat ik gebloosd
heb.”
„Meid, je moet je wat meer beheer
sen. Mannen vinden er niets aan, als een
meisje haar gevoelens op de een of an
dere manier uit.”
Jannie lachte spottend. „Ik zou haast
denken, dat je uit ondervinding spreekt”.
Ria haalde haar schouders op en ver
diepte zich weer in haar boek. „O nee,
de man, die mij uit mijn evenwicht zal
brengen, moet waarschijnlijk nog gebo
ren worden.”
„Zeg, vind je het geen vervelend idee,
later met een veel jongere man te trou
wen?”
„He? Wat?” Ria begreep haar niet
dadelijk, maar meteen drong het toch
tot haar door. „Onzin, Jannie, ik denk
niet, dat ik ooit zal trouwen. Daar heb
ik op het ogenblik een te gemakkelijk
leventje voor. Ik zie dagelijks mannen
genoeg aan het loket. Maar er is tot nu
toe nog geen geweest, die ook maar op
de geringste manier mijn hart kon doen
ontvlammen.”
Jannie ging op de punt van een cra-
peaud zitten en keek haar vriendin on
derzoekend aan. „Zeg, je hebt vroeger
toch geen nare dingen beleefd op het
terrein van de liefde?”
Ria schuddend ontkennend haar hoofd,
zonder van haar boek op te kijken. „Nee,
meid, dat was er voor mij niet bij. In
het weeshuis had ik de bijnaam van de
„ongenaakbare”. Ik had heel wat aan
gewaaide broers, die smoor op me wa
ren. Maar ik had nooit enige belangstel
ling voor hen.”
„Hoe ben je eigenlijk aan dat baantje
bij de Spoorwegen gekomen?”
„O, een beetje protectie. Een broer
van de Vader van het Huis was in
Utrecht op het hoofdbureau. Die kwam
wel eens bij ons en toen hij hoorde, dat
ik tamelijk vlot vreemde talen sprak,
beloofde hij er voor te zullen zorgen, dat
ik bij de Spoorwegen kwam. Eerst was
van het Australische landschap, het ple
zierige leven in de badplaatsen, en voor
al het vissen en zeilen op de meren,
waarbij elk Nederlands hart wel moet
opengaan.
De heer N. J. Krook, hoofdagent van
de Rotterdamse Lloyd, sloot de avond
met de verzekering dat elke belangstel
lende nadere inlichtingen kan krijgen
aan zijn kantoor Waterpoortsgracht.
In de buitengewone vergadering van
aandeelhouders der N.V. Sneeker Jacht
haven, die Donderdagavond in „Onder de
Linden” gehouden werd, is op voorstel
van de Raad van Beheer besloten de
schiphuishuren ingaande 1 Januari 1955
met 10 te verhogen. Het onderhoud
van de jachthuizen en de wallen zal nl.
krachtig worden voortgezet, waarvoor
naar raming een bedrag van 45000 gul
den nodig is, verdeeld over een periode
van 15 jaar.
Het is- voor de leden en genodigden
van de afd. Sneek van bovengenoemde
bond Donderdag in Aere Perennius een
zeer gezellige avond geweest, toen zij
in jaarvergadering bijeen waren. Niet
het minst heeft daartoe bijgedragen het
toneelgezelschap „Foarüt” van Poppin-
gawier, dat met een familietragedie „De
Adema’s” optrad en een prachtige ver
tolking van dit stuk gaf. Alle medewer
kenden gaven een aannemelijke weer
gave van hun rol, waarbij mej. Ekewel
in. het bijzonder mag worden genoemd,
die haar zware rol op een sublieme wijze
tot uiting bracht. Een hartelijk applaus
was hun beloning.
De voorzitter, de heer H. Molenma
ker, had allen welkom geheten; de secre
taris, de heer H. Visser, deelde mee dat
het aantal leden thans 114 bedroeg, ter
wijl de penningmeester, de heer B. de
Jonge, na het noemen van een belangrijk
aantal cijfers, tot de mededeling kwam
dat er een batig saldo was van f 200.
De districtsbestuurder, de heer J. H.
Hazes, wenste de afd. geluk met deze
feestavond en wekte de leden op in
grote trouw het bestuur ter zijde te
staan in zijn arbeid voor de Chr. vak
organisatie. De 2e voorzitter heeft dan
een zeer aangename taak te verrichten,
nl. de huldiging van de penningmeester,
de heer B. de Jonge, die 25 jaar lang de
financiën heeft beheerd op een waarlijk
voorbeeldige wijze en de leden in voor
hen kritieke ogenblikken tot een grote
steun is geweest. Namens de leden bood
hij de jubilaris een rooktafel aan, ter
wijl hij namens het bestuur een doos ta
felmessen overhandigde. Ook de heer
Hazes mocht zich namens het H.B. aan
sluiten bij de toegezwaaide hulde en
hem een geschenk ter hand stellen, ter
wijl deze tevens de secretaris een uitge
steld cadeau aanbood voor diens lang
jarige arbeid als zodanig. De beide
heren dankten hartelijk voor deze waar
dering, waarop een vertegenwoordiger
van de afd. Leeuwarden zich gaarne
aansloot bij de talrijke gelukwensen aan
beide jubilarissen. Na een dankwoord
aan alle medewerkenden, niet het minst
aan het toneelgezelschap, ging de 2e
voorzitter in dankgebed voor. Een col
lecte voor D.E.L. bracht f 13.42 op.
veel hoger zijn.
Nu staan in de winkels weer die spe
ciale Kerstplanten, witte cyclamen,
rose begonia’s, rode poinsettia’s, en wij
geven ze aan die ons lief zijn. De
„bloemen-express” bezorgt ze, via uw
bloemist, aan uw vrienden in welke
plaats van Nederland ook. „Bloemen-
express”, is men in dit vak altijd zo
dichterlijk, of valt ons dat juist op in
deze dagen voor Kerstmis
kauwen, richtte zich even op van haar
lectuur en keek de kamer rond. „Bij het
raam natuurlijk; dan kun je hem goed
bekijken.”
„Hé nee, zeg, dat is toch onbeleefd.
Nee, we zetten de crapeauds rond de
haard en het kleine tafeltje in het mid
den. Dat is eigenlijk veel gezelliger. En
dan de grote schemerlamp aan.”
„Mijnentwege”, antwoordde Ria min
of meer onverschillig. „Kind, ga nu toch
eens rustig zitten. Het lijkt wel, of de
Prins op visite komt!”
Jannie bleef even midden in de kamer
staan en lachte. „In zekere zin is het
ook de Prins.”
De ander kwam nu geheel overeind en
keek haar vriendin aandachtig aan.
„Zeg, je lijkt wel verliefd. Sinds jij die
avond met hem uit bent geweest, heb je
juffrouw Ria Berghuis.”
Kees lachte en drukte Ria stevig de
hand. „Dus U bent de vriendin van
Jansje
„Jawel, meneer Kooger. Prettig met
U kennis te maken en leuk, dat U ons
eens komt opzoeken.”
Even later zaten ze gedrieën rond de
haard. Ria presenteeerde sigaretten en
keek van terzijde af en toe naar Kees.
Knap was hg, ontegenzeggelijk. Hoewel,
er waren harde trekken om zijn lippen.
Waarschijnlijk iemand van het type, dat
over lijken zou gaan, om een eenmaal
vooropgesteld doel te bereikenRia
kende dat type welhaar chef was
immers net zo?
Kees keek eens rond, terwijl hg, ge
heel op zgn gemak, rookte. „Fijne ka
mer”, zei hij prijzend. „Je kunt echt
zien, dat hier vrouwenhanden regeren...
zo aan verschillende kleinigheden... kus
sens op de divan... een bloemetje op de
Nadat hij wegens onenigheid uit de
ouderlijke woning was weggelopen heeft
een 12-jarige jongen uit de Spijkerstraat
te Bussum een grote vrachtwagen van
de fa. van Dalen uit Naarden gestolen.
Met een van de vier contactsleutels, die
hij in bezit had, bracht hij de motor op
gang. In dikke mist is hij met een snel
heid van 70 km weggereden in de rich
ting Laren. Onder Eemnes op de weg
EemnesHoevelaken heeft hij de auto
willen parkeren, hetgeen mislukte. De
auto gleed de berm af. Personeel van
een nabijgelegen benzinestation heeft de
jeugdige avonturier, die ongedeerd de
wagen had kunnen verlaten, aan de poli
tie overgeleverd. De vrachtauto had
aanzienlijke schade opgelopen.
Door het bestuur van de Afd. Sneek
van de Algemene Ned. Grafische Bond
was Vrijdagavond in het „Piter Jelles
Hüs” een zgn. Familie-avond belegd,
waarbij leden en hunne dames waren
uitgenodigd. In zijn openingswoord
sprak de voorzitter de heer M. Steeg-
stra er zgn vreugde over uit dat de op
komst zo bemoedigend was, er waren
ongeveer 60 personen aanwezig. Dit
was de eerste contact-avond waarbij da
mes tegenwoordig waren en spr. verze
kerde dat dit niet de laatste keer zal
zijn. Binnenkort zal wederom een der
gelijke avond worden gehouden. Spr.
spoorde vooral de jongeren aan zich
hecht in hun organisatie aaneen te slui
ten en een voorbeeld te nemen aan de
ouderen, want zij zijn het geweest
de grondslag hebben gelegd voor
gunstige omstandigheden, waarin
werkers in de grafische bedrijven thans
leven. Hierna volgde een vertoning van
de Friese Wintersportfilm over de ja-
ren 1933, 1940, 1947, bevattende diverse
schaatswedstrijden en flitsen van elf
stedentochten. Een fraaie rolprent van
de heer Bart Tromp, waarvan de aan
wezigen volop hebben genoten en waar
voor na afloop de voorzitter dank bracht
aan de filmoperateur, de heer A Wit
voet. Maar de clou van de avond vormde
natuurlijk het kienspel met als hoofd
prijs een rollade van 6 pond en andere
prijsjes die door de leden waren aan
geboden. Ongeveer 11 uur sloot de voor
zitter met dank voor het prettige ver
loop deze zeer gezellige avond.
In de toelichting tot het voorstel deel
de de voorzitter, de heer H. A. Tromp,
mede, dat de huren voorheen veel te
laag waren waardoor een belangrijke
achterstand in het onderhoud is ont
staan. Toch is het noodzakelijk dat de
gebouwen en wallen goed’ worden onder
houden. We zijn allen trots op onze
mooie haven, maar dat moet ook zo
blijven.
Het ligt in de bedoeling in de komen
de 15 jaar alle daken en wallen onder
handen te nemen, terwijl van vele jacht
huizen ook de onderbouw moet worden
vernieuwd. De kosten hiervoor worden
begroot op 45000 gulden. In totaal zal
na de verhoging ieder jaar 6000 gulden
voor onderhoud beschikbaar zijn, waar
van 3000 voor het zgn. kleine onder
houd.
Na enige besprekingen ging de verga
dering eenstemmig met het voorstel ac-
coord.
Bij de rondvraag werden nog enkele
December is voor mij altijd „de” maand
geweest. Als jong meisje kon ik staan
watertanden voor de Sinterklaas-etala-
ges, maar voor de Kerstetalages stpnd
ik te dromen. Dat geflonker van enge
lenhaar en ballen waar je „in” kon kij
ken en dan de bloemenwinkels met de
hulst en rode tulpjes uren kon ik er
over dromen en fantaseren. Zo ben ik nu
niet meer, het nuchtere leven heeft ook
mij opgeslokt, en ook ik jacht door en
het het „druk” gekregen als alle men
sen
En nu ben ik een bloemenwinkel bin
nengestapt en van uit die zaak beland
de ik achter een wat verveloze deur
Ik stond in een tuintje, een binnen
plaatsje... och, wat doet het er toe wat
het eigenlijk was. Daar op dat stukje
grond lag de hulst met bessen hoog op
gestapeld, daar stonden manden met
extra mooie hulst en daar lagen takken
van de douglas spar en de nog mooiere
takken van de blauwspar, met dat on
wezenlijk mooie blauwe waas er over.
Dacht ik heus dat ik het gedroom ont
groeid was? Ik snoof die speciale geur
op, ik betastte voorzichtig de hulst, de
prikkelende blauwe spar en toen ik met
de bloemist terugliep naar de winkel,
was ik al zo ver weg dat ik de neerklet
terende bui niet telde. Om mij waren
het grote zachte sneeuwvlokken geweest
die het naderende Kerstfeest aankondig-
den
In de winkel keek ik maar even met
een scheef oog naar de gele narcissen,
de duindoorn... nu geen voorjaar, geen
voorbije herfst maar Kerstfeest,
Kerstsfeer. En die vond ik volop in de
werkplaats achter de winkel. Daar
werkte men aan de Kerst„stukjes” die
nu weer in de etalages prijken en
die U en ik met graagte zullen kopen.
Hoe men werkte?! Och, ik moest me
dwingen om daar nu eens op te letten,
ik rook alweer die dennengroengeur en
de hulst prikte me en ik dacht aan de
legende die er om heen geweven is.
Maar ze riepen me tot de orde en ze
plantten een rond mandje voor m’n neus
een nestje van takken. En toen gin
gen de handen van de bloemist aan het
werk. Het nestje werd gevuld met voch
tig veenmos, daarop kwam prachtig
donker groen dekmos en toen werd er
gezocht naar iets „centraals”, een mid
delpunt dus en het werd gevonden in
een mooie grote tak blauw spar. Daar
naast werd een bemoste larix-tak gezet
en ik was al tevreden. Maar toen
interne zaken besproken en werd ook
aandacht geschonken aan een eventueel
noodzakeltfk optreden van de Brand
weer in de haven. De Raad van Beheer
gaf de verzekering, dat de daarvoor no
dige maatregelen spoedig zullen worden
getroffen.
De dikke mist heeft Donderdag in
Frankrijk tien mensen het leven gekost.
Een autobus vol met onderwijzeressen,
die op weg waren naar een onderwijs-
congres in Atrecht in het noordwesten
van Frankrijk, botste vlak bij Lens
tegen een vrachtauto en reed daarna
door het hek van de brug over de spoor
weg LensRijssel. De autobus stortte
van de weg op de tien meter lager ge
legen spoorbaan. Tien van de 45 inzit
tenden waren vrijwel onmiddellijk dood,
twintig van hen werden met tamelijk
ernstige verwondingen in een ziekenhuis
opgenomen.
Vrijdagavond gaf passagebureau Ruys
en Co. in zaal Hanenburg een film
avond voor emigranten, waar als steeds
wel belangstellin voor was.
De heer Krook, directeur van het bij
kantoor in Sneek, wees er op hoe com
fortabel de emigrant tegenwoordig reist
met de boten van de Rotterdamse Lloyd
en hoe correct Ruys en Co. de reizigers
helpt met alle formaliteiten die nu een
maal aan emigratie verbonden zijn. Met
hun jarenlange ervaring, sedert 1868,
staan zij de emigrant in alles ter zijde
en de boten waarmee de emigranten ver
voerd worden bieden een summum van
comfort. Als voorbeeld hiervan aan
schouwde men op het witte doek een
reis met de Sibajak, en inderdaad zou
men er naar verlangen zo’n zeereis te
mogen meemaken! Daar zijn de com
fortabele hutten, de keurige slaapzalen,
het sportdek waar, onder leiding van
een sportleraar, het overtollige vet weg
gewerkt kan worden. Intussen worden
de kinderen bezig gehouden in de ge
zellige kinderkamer of er worden wed
strijden voor hen georganiseerd en
mocht er onverhoopt een passagier ziek
worden dan gaat de deur van de zie
kenzaal open en dokter en verpleegster
treden aan. Ja, zo’n zeereis is best de
moeite waard, maar wat gebeurt er
vooraf en er na? Ook dat toonden de
films. Men volgde de emigranten op
hun moeizame, met paperassen bezaai
de weg, en kan veilig aannemen dat hier
de aangeboden hulp van Ruys en Co.
wel nodig was. En na de bewuste reis
komt men dan in het vreemde land en
wat hun daar wacht zagen de toe
komstige emigranten in de zaal al weer
op het doek. Canada het grote land
met de weinige inwoners dat emigran
ten vraagt voor zijn enorm uitbreidende
industrie, de autofabrieken b.v., maar
ook voor z'n lood- en zinkmijnen, zijn
houthakkerskampen in Noord-Quebec,
en vooral voor zijn farms. Het leven op
en rondom zo’n Canadese farm liet de
film uitvoerig zien en hierbij aan sloot
de volgende film die het stamboekvee
van Canada liet zien. Dat er nog paar
den zgn in Canada liet de film ook zien.
Krachtige werkpaarden en sierlijke rij
paarden. Dan de varkens, die speciaal
gemest worden voor het geliefde bacon,
de Engelse en Schotse schapenrassen.
Van schapen gesproken
enorme kudden dwalen
„grote stille heiden” van Australië. En
wat een prachtig land. O, natuurlijk
ook hier industrie-steden die emigranten
vragen en aantrekken, mijnen waar
werkers moeten komen, maar daarnaast
toonde de film de toekomstige emigran
ten in de zaal de grote schoonheid
Friese Voetbalbond.
26 December
Res. 2e klas A: Black Boys 3Lem
mer 3, WZS 2—LSC 4, Friso 2—Sneek 4.
3e klas A: Black Boys 4WZS 4,
Sneek 5—WZS 3.
Junioren Hoofdafd.: DrachtenSneek.
Ie klas A: Black Boys laCAB la,
RES la—LSC la.
2e klas A: Sneek 2aLSC 2a.
Junioren B. Afd. M: Sneek 1bRES
1b, LSC 1b—Black Boys lb. Afd. N:
LSC 2bSneek 3b.
tak, een stuk boomschors, een grillig ge
vormde steen. En ze verwerken dat al
les in hun bloemstukjes.
Stil ik ben nog altijd in de Kerst
sfeer en ik mag zelf m’n mandje vul
len. Mijn handen grijpen takken, snij
den op hoog bevel de stelen puntig. Als
ik het steeds weer vergeet, door de
schoonheid van die blauwspar, wipt het
zaakje om. Welja, nuchter blijven, na
denken en omzichtig werken ondanks
al het afleidende mooie om me heen.
Ik kan het niet en ben heimelijk blij dat
de droom dus nog altijd in me leeft.
Het praktische werk voor de vakman,
het genieten voor mij. Men vertelt me
dat al die hulst, dat groen, uit onze
eigen Friese woudstreken komt. Een
voordeel voor ons, want kwam het uit
verder gelegen oorden, dan zou de prijs
ik in Deventer. Toen ik meerderjarig
was geworden, solliciteerde ik naar Mo-
kum en ik werd meteen geaccepteerd.
O, ik zit al bijna vijf jaar hier aan het
loket”
„Vind je het werkelijk leuk werk Het
lijkt me zo geestdodend, telkens maar
kaartjes te moeten geven, geld in ont
vangst nemen en wisselgeld teruggeven.
Vergis je je nooit?”
„Natuurlijk wel. Iedereen maakt fou
ten. Tot nu toe heb ik geluk gehad, want
ik had, als de kas niet klopte, altijd te
veel.”
„Je doet zeker heel wat mensenkennis
op.”
„En of. En daarom ben ik misschien
op de duur wat onverschillig geworden
ten opzichte van de mannen.”
Op dit moment ging de bel en Jannie
sprong overeind. „Zeg, blijf niet zo han
gen op de divanga behoorlijk er
gens zittenen doe dat kauwgum uit
je monden
„Ja, ja, ’t is al goed. Doe maar gauw
open, dan zal ik me als een jongedame
gedragen...,..”
Op zijn rustige, zelfverzekerde manier
kwam Kees boven. Ria, die in werke
lijkheid nieuwsgierig was, hoewel ze het
niet wilde weten, keek de binnenkomen
de scherp aan, terwijl ze opstond. Jan
nie stelde blozend voor: „meneer Kooger
kast
Ria keek geamuseerd naar het vaasje
bloemen op het dressoir, dat hy „kast”
noemde. „Dat is ook het enige, wat wjj
hebben, meneer Kooger, een gezellige
kamer.”
„Zeg, laten we dat vormelijke „me
neer” wegdoen”, stelde Jannie voor.
„Zeggen jullie maar gewoon Ria en
Kees, hoor.”
„Och ja, laten we maar doen, alsof we
elkaar al jaren kennen”, viel Kees
lachend bij.
Jannie stond op. „Thee, Kees
„Ja, nou, wat graag. Laat ik me eens
een keer verwennen”.
„Waarom ook niet, he?” Jannie lachte
en haar lach klonk door de hele kamer.
Ria keek haar even aan. Ze is zenuw
achtig, dacht ze. En stapel verliefd op
hem. Nu ja, hij is de moeite waard en ze
kennen elkaar uit hun jeugd.
Jannie presenteerde thee en gebak.
Kees vertelde een paar leuke gevalletjes
van de winkel. En de meisjes luisterden
geïnteresseerd.
„Woon je daar
Kees?” vroeg Ria.
geen al te vrijpostige vraag is
Kees wuifde met zijn hand. „Welnee,
vraag maar, hoor. Ja, ik ben min of
meer een kluizenaar, maak 's morgens
en ’s middags mijn brood zelf klaar en
krijg ’s avonds eten in een bus,”
Jannie keek hem verbaasd aan. „In
een bus? Autobus?”
„Welnee!” Kees schaterde het uit. „Je
hebt hier in de stad verschillende hui
zen maisons noemen ze dat die
diners uitzenden. Dat is vrij billijk en je
krijgt elke morgen, als ze de lege bus
ophalen, keuze uit een drietal menu’s”.
Ria luisterde geboeid. „En heb je dan
niemand, die ehde boel een beetje
opruimt. Of stofzuig je zelf ook alles?”
Kees schudde ontkennend het hoofd.
„Ik heb een werkster, drie dagen in de
week. En ik moet zeggen, dat het een
juweel is. Ze zorgt er voor, dat alles
piekfijn in orde is, achter de winkel wel
te verstaan. In de winkel doen we alles
zelf, mijn bediende en ik. Daar komt
geen ander aan te pas.”
