Fransen in Noord-Afrika worden met
Franse wapens bestreden
10e instructieve schoolreis O.L. scholen Sneek
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
IH U
Ijlst feestelijk
„Marty” in het Amicitia Theater
Rijdende muziektent in
in gebruik genomen
Emigreren
naar Canada
Mgr. Nierman tot
bisschop gewijd
tl
11 le Jaargang, no. 39
Maandag 14 mei 1956
Redacteur L. KIEZEBRINK
K.A.B. 400.000 leden
Dr. Rutgers vice-president
van de Raad van State
Opbrengst kollekte
Redactie-adres
KLEIN ZAND 7 - Telef. 2872
- 1 Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en ORIJFHOUTS NIEUWSBl AD
De werkers van de ,,kiepe-
pot” op stap
Marieke van Dijk met sukses
geopereerd
Winst voor Labour bij
gemeenteraadsverkiezingen
Mr. H. P. Marchant
overleden
Zeepost
'f'
Roode Kruis kollekte
Schuldvrjj.
Een prachtig’ stuk werk.
bracht. Via Belgische en, naar de Franse
geheime dienst zeker meent te weten,
ook via Nederlandse havens werden zij
dan naar Alexandrië en Kairo verscheept.
De kollekte voor de gezamenlijke Mili
taire fondsen heeft alhier opgebracht
ƒ518.78.
Verichijnt
MAANDAGS «n DONDERDAGS
Administratie
Comb. Drijfhout-Klezebrlnk Co.
Kantoor. GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
SNEEKER NIEUWSBLAD
moderne techniek, dat IJmuider sluizen
en Velzer hoogovens samen vormen. Op
natuurlijke wijze, n.l. door eigen ervaring
en aanschouwing, zal hun kennis worden
uitgebreid, zodat de naam instruktieve
schoolreis zeker op zijn plaats is.
Als U, lezer, nog een steentje wilt bij
dragen voor het welslagen van deze 10e
schoolreiser zijn nog enkele loten ver
krijgbaar. Informeert U even bij de scho
len? Hartelijk dank
In ons Cruycebroedershof zijn van die
nijvere werkers en op Hemelvaartsdag
gingen die van de „kiepepot” fijn een
dagje uit naar de bollevelden. In twee
auto’s de één bestuurd door de heer Zijl-,
stra, de tweede door de heer Wuring,
reden ze ’s morgens om 9 uur via Bols-
wardZurich naar de Afsluitdijk, waar
het monument werd bezichtigd, vandaar
naar Westerveld, Bloemendaal, Heem
stede, Keukenhof, Haarlem, Limmennaar
IJmuiden over de sluizen en toen weer
terug. De stemming was opperbest, er
was aan niets gebrek en moe maar vol
daan waren de reizigers ’s avonds 9 uur
weer thuis. Maar ze zullen nog dagen
en weken napraten over hun tocht, de
werkers van „kiepepot”.
De 8-jarige Marieke van Dijk, een Ne
derlands immigrantje dat in Croydon
bij Melbourne (Australië) woont, is vrij
dag in Stockholm geopereerd aan een
hersengezwel.
De bekende Zweedse chirurg prof. Oli-
vecrona, die de operatie verrichtte, ver
klaarde na afloop dat alles goed is ver
lopen en dat Marieke over drie weken
geheel hersteld kan zijn, als er zich geen
complicaties voordoen.
Marieke is vorige week met haar moe
der en haar broertje van vier jaar in
Stockholm aangekomen. Het geld voor
de operatie was in Croydon ingezameld
bij een grote kollekte, georganiseerd door
verpleegsters van het ziekenhuis van
Croydon waar Marieke niet geopereerd
kon worden. De kollekte bracht ruim
17.000 gulden op.
PARIJS. Het raadsel, hoe de rebellen in Noord-Afrika aan belangrijke par
tijen uitstekende moderne uapens komen, is opgelost door de Franse geheime
dienst, die tot haar spijt heeft moeten vaststellen, dat Frankrijk zelf die wapens
levert, aldu het Alg. Dajblad. Duizenden pistolen, vervaardigd in een fabriek
Bayonne, zijn uitgevoerd naar Saoudie-A -abië. Maar zij kwamen ‘'recht bij de
Noord-Af ikaanse rebellenorganisati in Kairo en Alexandrië, en werden van
daar geleverd aan de opstandelingen in Marokko en Algerije.
dat regisseur Mann de hoofdrollen aan
twee voor de film althans vrij on
bekende artisten gaf: Ernst Borgnine en
Betsy Blair. Belde spelen echter de rol
len van hun leven. Van de meer dan uit
stekende bijfiguren noemen wij in het
bijzonder de befaamde Italiaans—Ame
rikaanse actrice Esther Minciotti, die
een creatie maakt van de rol van Mar-
ty’s moeder.
Er was toen geen andere uitweg meer
dan de „gemeente”. Maar de heren zei
den ook niet direct „ja en amen”. Na
verloop van tijd evenwel zagen ze in, dat
het belang van IJlst dit vorderde en
kwam het voorstel van B. en W.: Voor
f 2000.moeten jullie zelf zorgen, dan
nemen wij de resterende f 4500 voor onze
rekening.
Op maandag 28 mei a.s. zullen de zesde
klassen van de openbare lagere scholen
in Sneek zich weer inschepen op de
„Vooruitgang III” uit Delfzijl voor de
reeds traditioneel geworden jaarlijkse
instruktieve schoolreis. Dit jaar wordt
deze reis voor de tiende maal onderno
men en bij deze mijlpaal mogen wij wel
een ogenblikje stilstaan.
Wat is er in deze 10 jaar van school-
reis-aktiviteit een werk verzet! Wat heeft
de organisatie vooral in het begin,
toen er nog veel geleerd moest worden
vaak veel moeite en zorg gegeven
Het lijkt misschien allemaal zo gemak
kelijk, wanneer men het schip op die
maandagmorgen ziet wegvaren. Maar re
kent U alleen maar eens uit wat er voor
150 opvarenden gedurende een week
allemaal nodig is.
Elk jaar geniet de jeugd echter weer
met volle teugen en wordt hun horizon
letterlijk en figuurlijk verruimd. Dat is
de grootste en mooiste beloning, die de
organisatoren zich kunnen wensen.
En nu is het dan bijna weer zover.
Er wordt hard gewerkt: er moeten slaap-
schepen worden gehuurd en levensmid
delen worden ingeslagen, havenmeesters
en brugwachters moeten gewaarschuwd
worden, enz. Straks plukken de leerlin
gen de vruchten van deze aktiviteit. Zij
zullen weer ademen in de middeleeuwse
sfeer van het Muiderslot, maar daarnaast
ook vol bewondering staan voor het brok
Zaterdagmorgen werd op het bonds-
bureau van de Katholieke arbeidersbe
weging te Utrecht het 400.000ste lid in
geschreven.
Direkt na het bekend worden van
dit nieuws werden de gewestelijke pro
pagandaleiders vrn de K.A.B. telegrafisch
op de hoogte gesteld. Een speciaal door
de Hilversumse tekenaar Cor van Velzen
o-'v.orpen feestaffiche werd in een op
laag van 30.000 exemplaren in alle afde
lingen van de K.A.B. in Nederland ver
spreid.
De schuld van deze transacties ligt niet
bij de afnemers, maar en dat maakt
de zaak veel ernstiger bij de fabriek
zelf. Niet alleen had die geen toestem
ming van de regering voor wapenleve-
ringen naar Saoudie-Arabië, maar zij
hield er zelfs twee boekhoudingen op na:
een voor de „levering aan Arabië” en
een voor de zwart aan de rebellen ver
kochte. Zij wist dus heel goed, dat zij dc
wapens leverde, waarmee landgenoten
om het leven gebracht zouden worden.
De pistolen het gaat naar men meent
te weten om 20.000 stuks werden eerst
van Bayonne naar Parijs gezonden. Daar
werden zij bij een expeditiefirma door
enige Libanezen en Syriërs afgehaald.
In kleine partijen werden zij vandaar
door Arabieren in auto’s met diplomatie
ke nummerborden over de grens ge-
De heer Milburn vertelde, dat emi
gratie vooral voor jongere mensen aan
bevelenswaard is, hoewel ook personen
van 45 jaar met kinderen nog goede
kansen in Canada hebben. De kennis
van het Engels is een allereerste ver
eiste, omdat men anders vaak het opge
dragen werk niet kan uitvoeren. In de
landbouw en in de industrie is nog vol
doende vraag naar goede arbeidskrach
ten. Men moet in de eerste tijd bereid
zijn tot het aanpakken van verschillende
wérkzaamheden en zich niet voorstellen,
dat men direkt in het eigen beroep kan
worden geplaatst. Eerst moet men de
Eén der commissieleden kwam op het
idee de oude tent te verkopen. Dat ge
beurde. Eigenaar werd de heer S. Labor-
dus voor f 125.Om de toen nog ont
brekende ruim 150 gulden bijeen te
brengen, ging de commissie op stap. En
met sukses. In één dag werd f 300.bjj-
een gebracht en zodoende kan de tent
hedenavond schuldvrij worden overge
dragen, zo deelde spreker met voldoe
ning mede.
Vrijdagavond werd door de Algemene
Emigratie Centrale ih hotel Hanenburg
een voorlichtoingsavond gehouden over
emigreren naar Canada, waar gesprokén
is door de heren Milburn, ambtenaar bij
dn Canadese immigratie en ds. J. van
Kuiken, die al jaren in Canada woont.
Mej. G. A. de Lange, maatschappelijk
werkster bij de Algem. Emigratie Cen
trale, heette de aanwezigen en de spre
kers hartelijk welkom en deelde mee, dat
a.s. emigranten voor inlichtingen zich
nader kunnen Wenden tot het bureau
Grootzand 77 of Eewal te Leeuwarden,
waar men gaarne bereid is de formulie
ren in te vullen.
Advertentieprijs 15 ct. per m-m.
Bij contract (bandelsadv.) lager.
Abonnementsprijs f 3.- per half
jaar. Franco per post f 3-75 per
half jaar.
Giro 50748 ten name van firma
E. J. Drijfhout, Sneek.
„Marty” is de geschiedenis van een
zaterdagavond in het leven van een man.
De meest simpele liefdesgeschiedenis
misschien ook, waarmee de bioscoopbe
zoeker ooit geconfronteerd werd. Het is
het verhaal van de jongeman Marty,
die hoe sympathiek iedereen hem ook
vindt, precies dat schijnt te missen, wat
een meisje in een toekomstige echtge
noot zoekt en van zijn vrouwelijke
tegenhanger Clara, onderwijzeres en
weinig opwindend of aantrekkelijk. Rond
dit tweetal spon Paddy Chayefski een
fijnzinnig verhaal en Delbert Mann re
gisseerde er een film van die in Cannes
de Grand Prix verwierf, waarbij voor
het eerst in de geschiedenis van dit fes
tival ook een traditie werd gebroken:
iedereen was het nl. ditmaal met die on
derscheiding eens. Zoals ook de gehele
pers het er over eens is dat „Marty”
een van de beste Amerikaanse films der
In de Sint Martinuskerk aan het Aca
demieplein te Groningen is vrijdagmor
gen de hoge bedienaar van het kort ge
leden opnieuw fngestelde bisdom Gronin
gen gewijd. Monseigneur P. A. Nier
man, tot voor kort deken van Gronin
gen, werd onder zeer grote belangstel
ling, ook van de zijde van het wereldlijk
gezag bij rijk, provincie en gemeente, in
een luisterrijk ceremonieel bekleed met
alle waardigheden die de R. K. Kerk aan
het ambt van bisschop toekent.
De wijding geschiedde door drie bis
schoppen: één consecrator, de aartsbis
schop van Utrecht mgr. dr. B. J. Alfrink
en twee mede-consecratoren, waarmee
men wil aanduiden dat deze gebeurtenis
de hele R. K. Kerk aangaat. Het is een
der schoonste plechtigheden die deze
kerk reeds sinds vele eeuwen kent.
De wijdingsplechtigheid is ingevoegd
in een Pontificale H. Mis, d.w.z. een H.
Mis die wordt opgedragen door een bis
schop, in dit geval door de consecrator,'
en in het verloop van de plechtigheid
door consecrator èn nieuwe bisschop.
Vóór de Mis werd de pauselijke last
brief voorgelezen, waarna volgens ca
nonieke (kerkrechtelijke) regels een on
derzoek naar de rechtgelovigheid van de
wijdeling werd ingesteld.
De eigenlijke wijding bestond uit de
rituele handoplegging, de zalving van
hoofd en handen en de overhandiging
van staf, ring en Evangelieboek. Later
werden de mijter en de witte handschoe
nen daaraan toegevoegd.
Nadat het prachtige, feestelijke Te
Deum had geklonken, gaf de nieuwe
bisschop zjjn zegen.
Mede-consecratoren waren monseig
neur dr. J. H. G. Lemmens, bisschop van
Roermond en monseigneur C. Kramer,
bisschop van Luanfoe (China) die mo
menteel te Bolsward vertoeft.
De plechtigheid werd door circa elf
honderd mensen bijgewoond en duurde
drie uren. Onder de aanwezigen waren
de internuntius in Nederland, mgr. Pao
lo Giobbe, de ministers prof, dr L. J. M.
Beel, ir H. B. J. Witte, A. C. de Bruyn
en prof, dr J. van Oven. Ook de tach
tigjarige moeder van de nieuwe bisschop
woonde de plechtigheid bij.
De gemeenteraadsverkiezingen, die in
Engeland en Wales gehouden zijn, heb
ben winst opgeleverd voor Labour, doch
in nog 75 procent van de gemeenteraden
hebben de niet-socialisten de meerder
heid. Bij de verkiezingen buiten Londen
werd slechts een derde van de raden
vernieuwd. (De geschiedt elk jaar, zo
dat na drie jaar deze gemeenteraden ge
heel vernieuwd zijn). De Labourparij
verklaart een nettowinst van 270 zetels
te hebben behaald. In negen gemeente
raden veroverde de Labourpartij de
meerderheid, in vijf gemeenten ging de
Labourmeerderheid verloren. In de 28
plaatselijke raden in Londen, die geheel
vernieuwd zijn, boekte de Labourpartij
een nettowinst van 23 zetels. In 19 ra
den heeft zij, volgens de nog niet vol
ledige uitslagen, haar meerderheid ge
handhaafd.
In Londen zorgden de communisten
voor een verrassing door bij elkaar vier
zetels op Labour te veroveren. Labour
meent dat haar succes te danken is aan
ontevredenheid onder de kiezers over de
economische politiek van de Conserva
tieve regering.
Het is een prachtig stuk werk, deze
tent, die door de firma Spijkerstaal te
Spijkenisse werd gebouwd. Ze rust op
vier zware luchtbanden, die ook buiten
werking kunnen worden gesteld als ze
op een onegaal of hellend terrein moet
worden geplaatst en biedt plaats aan een
groot aantal personen. Als ze buiten ge
bruik is, neemt de tent echter maar
weinig plaats in. Ze kan nl. geheel wor
den samengevouwen en zodoende in een
kleine ruimte worden opgeslagen.
De verlichting geschiedt door vijf
sterke electrische lampen, de open zij
kanten kunnen bjj wind worden afge
schermd, waarbij de uitvoerenden echter
goed zichtbaar blijven en wat het
allerbelangrijkste is de accoustiek vol
doet aan de hoogste eisen.
Zo stond dan zaterdagavond onze
nieuwste aanwinst met de Nederlandse
vlag op de nok van ’t dak en bij de ingang
getooid met de driekleur en de Pompe-
blêdden, voor de eerste maal voor het
Gemeentehuis opgesteld en even vóór
achten brak het lang verbeide moment
aan, toen „Concordia” met een plechtig
Wilhelmus en een pittige mars de tent
in gebruik nam, gevolgd door de Chr.
Zangvereniging „Euphonia”, die een
drietal liederen ten gehore bracht.
Daarna trad de heer K. Franken a,
voorzitter van de tentcommissie, naar
voren, die een terugblik wierp op het
werk van de commissie. Vijf jaar ge
leden zei de burgemeester tegen hem:
„do giest dyn gong no mar en do keapest
mar in musyktinte”, maar er ging vijf
jaar mee heen eer het zo ver was.
De heren R. Westerdijk en A. Brens
gaven de. eerste stoot, maar het viel niet
mee een commissie in het leven te roe
pen en het duurde niet zo heel lang of
er gingen in haar midden al stemmen op
de zaak maar „blauw-blauw” te laten.
Gelukkig echter kon de meerderheid zich
daar niet mee verenigen en werd de
zaak voortgezet. De eerste actie bestond
uit een huis-aan-huis kollekte, die f 280
opbracht. De tweede was een oliebollen
dag, de derde was een bazar met ver
loting. Maar omdat deze gehouden werd
op de stormavond vóór de Watersnood
ramp van 1 februari 1953, bracht ze
maar 1717 gulden en wat centen op. Bij
lange na niet genoeg, en omdat de ma-
teriaalprijzen steeds meer stegen, leek
het een onbegonnen werk.
Alles ging echter en gaat nog
via „Concordia”, omdat deze rechtsper
soonlijkheid bezit, maar de tent is er
voor alle verenigingen die er gebruik
van willen maken.
Tenslotte dankte de heer Frankena B.
en W. en de raad voor hun royale hou
ding, de burgerij, de firma Woudstra, die
kosteloos onderdak verleende voor het
opbergen van de tent, de gevers en
geefsters die het tekort van f 300.
dekten, de muziek- en de zangvereni
ging, de commissieleden B. G. Wester
dijk, E. Woudstra, E. Buma, G. Visser
laatste jaren is. Het Alg. Handelsblad
noemt het een der eerlrjkste, menselijk
ste films, die na de oorlog uit de V.S.
tot ons zijn gekomen; de Tijd schrijft:
„Meesterlijk”; de Volkskrant: „Gezond
en boeiend”; het Rotterdamsch Nieuws
blad: „geen liefdesgeschiedenis, die ont
roerender en hartverwarmender is dan
Marty, een magistrale film”; de N.R.
Crt.: „een klein kunstwerk”; Vrije Volk:
IJLST. Het is er dan toch van gekomen. Na enige malen door weers- en an
dere omstandigheden te zijn uitgesteld, kon onze nieuwe rijdende muziektent
zaterdagavond overgedragen en feestelijk in gebruik worden genomen.
Deze voor ons stadje zo belangrijke gebeurtenis bracht heel wat mensen op de
been. Niet alleen uit IJlst zelf, maar ook uit de omgeving, en zo stonden er
dichte rjjen belangstellenden bij het gemeentehuis, de Kerkebrug en aan de
overzijde toen deze tweede rijdende muziektempel in Friesland (Drachten had
de primeur en in Wonseradeel is een in de maak) aan de Ijlster verenigingen
werd overgedragen.
en S. Bakker en last but not least de
heren B. Fijlstra, B. en J. Westerdijk en
J. Zwering die zich bereid hebben ver
klaard telkens als dit nodig zal zijn de
tent op te bouwen en later weer op te ber
gen. Hij droeg daarna de tent in eigendom
aan de verenigingen over, waarbij hij
een beroep deed op de vele jonge men
sen zich aan te sluiten bij de muziek- c
zangverenigingen. Het is in een plaats
als IJlst toch niet nodig dat deze „nood
lijdend” moeten zijn.
Nadat nog medegedeeld was, dat het
Doopsgezind Kerkkoor op deze avond
niet aanwezig kon zijn, dankte de heer
E. Woudstra de heer Frankena voor
het verrichte werk en het zeer gewaar
deerde doorzettingsvermogen van de
commissie.
Daarna traden nog op: het muziek-
ploegje van „Meiinoar len”, de Chr.
Zangvereniging „Looft den Heer” en het
Jeugdcorps, waarna „Concordia” deze zo
geslaagde gebeurtenis besloot.
werkwijze leren voor men er toe over
gaat te veranderen. Er zijn sociale ver
zekeringen, doch deze zijn anders dan
in Nederland, de huren van huizen zijn
vooral in de grote steden nogal hoog,
omdat ook daar woningnood heerst. Wel
verleent de Emigratie Centrale de eerste
tijd hulp, doch door de vele aanvragen
kan deze hulp niet lang duren. Na een
jaar verblijf in Canada kunnen a.s. moe
ders opgenomen worden in een zieken
huis. Voor kinderen van vijf jaar wordt
kindertoeslag gegeven, welke twee jaar
later verhoogd wordt. Een vergelijking
met de lonen hier en daar is moeilijk,
omdat de levensstandaard daar heel an
ders dan in ons land. Is men een tijd
in Canada dan kan men meestal slagen
in het verkrijgen van een eigen zaak,
waarin natuurlijk meerdere kansen lig
gen voor een meer zelfstandig bestaan.
Ds. van Kuiken zeide, dat wel eens
vragen gedaan worden of het in Canada
wel zo goed is als men vandaar wel
schrijft. Vooral wordt men hier wel eens
verontrust door verhalen van mensen,
die teruggekeerd zijn en in Canada niet
geslaagd zijn. Nu is het percentage niet-
geslaagden slechts 3 a 4 en dat zijn
dan mensen die niet voldoende energie
konden ontwikkelen om aan te pakken
en door te zetten. Voor hen die de eerste
moeilijke tijd weten door te komen, is er
in Canada een goede boterham te ver
dienen. Voor men gaat emigreren dient
men zich echter goed te bezinnen wat
men wil doen. Het moet niet zo zijn, dat
de man met geweld doorzet om welke
reden dan ook te emigreren, want als
er dan moeilijkheden komen, heeft men
geen steun in het eigen gezin. Dan
wordt doorzetten een zware opgaaf. Is
men het met elkaar eens, dat in Canada
goede kansen zijn en vooral als men ge
looft in een albestierend God, dan kan
men veel rustiger de donkere tijden
doorworstelen. Spr. heeft ervaren, dat
velen in het vreemde land tot dit geloof
zijn gekomen. Als men over emigratie
gaat denken, moet men niet over ijs van
één nacht gaan. De voorbereiding is
vooral wat studie van de Engelse
taal betreft beslist nodig, anders komt
men vaak in rare situaties. Wel is de
Canadees een vriendelijk mens, die gaar
ne bereid is tot helpen. Canada is een
groot land, waar per vlerk, mijl echter
nog geen 10 mensen wonen, terwijl er
hier 800 wonen. Er zijn verschillende
bureaux, die de nieuw aangekomenen
opvangen, en vooral de kerken doen
hierin goed werk. 69 van de bevolking
is kerkelijk en velen, die hier nooit naar
de kerk omzagen komen daar tot de
kerk. De Canadezen hebben het liefst
Nederlandse of Duitse emigranten, met
wie ze het best opschieten. Men moet
niet vooraf gaan solliciteren, omdat de
Canadees is als vroeger de Friese boe
ren wanneer ze hannekemaaiers huurden:
ze willen de man zelf zien. Canada is
een land, dat bezig is een cultuur op te
bouwen. Muziek en schilderkunst wordt
er hoe langer hoe meer gewaardeerd.
Het is een rijk land, want de bodem be
vat grote schatten aan mineralen. Voor
het onderwijs wordt veel gedaan, de
moeilijkheden om te slagen in het leven
„simpel meesterwerk”. Nog zij vermeld worden daar al onder de ogen gezien.
- - --- --Spr. wekte Op niet ongerust te zijn om
trent de kinderen daar en eindigde met
de uitnodiging als men plannen voor
emigratie heeft om dan aan Canada te
denken en zich met de Algemene Emi
gratie Centrale in verbinding te stellen.
Nadat enkele vragen beantwoord wa
ren werd een film over Canada gedraaid,
waarna de leidster allen dankte voor
hun aanwezigheid en de sprekers voor
hun voorlichting.
Tot vice-president van de Raad van
State is bij Koninklijk Besluit be
noemd dr. A. A. L. Rutgers thans lid
van de Raad van State, groot-officier
in de Orde van Oranje-Nassau, oud-
gouverneur van Suriname. Hij volgt
jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland op,
die in maart van dit jaar overleed.
Te Den Haag is op 87-jarige leeftijd
overleden mr H. P. Marchant, nu een
vergeten figuur, maar eenmaal zeer be
kend politicus uit de Vrijzinnig demo
cratische partij. Hij werd in 1933 minister
van onderwijs, doch trad in 1935 af, toen
hij tot het katholicisme was overgegaan.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld.
Argentinië: s.s. Argentina (15 mei)J
Australië: s.s. Strathaird (14 mei); via
Engeland (19 mei); Brazilië: s.s. Argen
tina (15 mei); Brits O. Afrika: s.s. Afri
ca (17 mei); Canada: s.s. Groote Beer
(19 mei); Chili: via New York (16mei)
Indonesië: m.s. Willem Ruys (15 mei)$
Ned. Antillen: s.s. Triton (14 mei); Ned.
Nw. Guinea: m.s. Willem Ruys (15mei);
Nieuw Zeeland; via Engeland (19 mei);
Suriname: m.s. Vestor (16 mei); Unie
van Z. Afrika en Z.W. Afrika: m.s.
Arundel Castle (19 mei).
Inlichtingen betreffende de verzen-
dingsdata van postpakketten geven de
postkantoren.
In één van de in de Wip geplaatste
korven zat een eend op 10 eieren te
broeden. Toen zondagmiddag de jonge
kuikens uit de dop kropen, verdween
moedereend echter met één kuiken. De
heer W. Wuring van het Schaapmarkt-
plein heeft zich toen over de rest ont
fermd en de korf met 7 kuikens bij de
kachel gezet. Hedenmorgen echter kwam
de moedereend terug, zodat de zeven
spruiten alsnog aan haar zorgen konden
worden toevertrouwd.
ZONDAG 13 MEI, MOEDÈRdAG
Met pakjes en bloemen op weg ngar huis.
Naar men ons meedeelt zal de kollekte
van het Ned. Roode Kruis op 1 en 2 juni
alhier gehouden worden. Is een woord
ter aanbeveling nog nodig Men weet nu
zo langzamerhand ook hier wel dat het
Roode Kruis niet alleen een taak in tijd
van oorlog heeft, maar dat het enorm
veel en belangrijk werk in vredestijd,
ook nu en hier doet, in het belang van
allen die in nood verkeren. Daarommen
geve mildl
