MHa
BUITENLANDS
OVERZICHT
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
ipf
fsfe ttS
Met de Vlaggezettersclub de
donkere nacht in
Gloeiende kleuren en geschiedenis
in Oosterse tapijten
F
Donderdag 31 mei 1956
Redacteur: L. KIEZEBRINK
J. H. H. Piccardt overleden
Mendes France uit de Franse regering
De nieuwe kleuterschool in
Prinses Irene voor de radio
Criminele recordhouder
Examen-suksessen
Tito gaat drie weken naar
Moskou
gebruik genomen
Bodempensioen direkt al
hoger
Redactie-adres
KLEINZAND 7 - Telef. 2872
--Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD
Oplichter
te Winschoten en werd volon-
Valavond
Kameeltassen
nacht ge-
Het doel
Als katten.
I
Vrijdag zal, in een van 20.05 tot 21
uur aan de Benelux gewijd programma
over de zender Hilversum II, prinses
Irene door een korte toespraak van haar
belangstelling voor de Beneluxgedachte
doen blijken.
En dan gaat het gebeuren! Op naar
de boerderij! Eerst nog lachend en zin
gend, maar dan opeens dempen de stem
men tot gefluister. We zijn er. De jas
sen gaan uit, de vlaggen worden aan de
stokken gebonden en sluipend gaat de
ploeg vooruit. Geen geluid wordt ge
hoord. Want dit is één van de tradi
ties niemand op de boerderij mag het
weten.
Bij de grote schuur gekomen, rijst
een muur van bijna drie meter hoog voor
ons op. Daar moeten ze tegen op. Zon-
Set de fuotten yn ’e goate en dan
hupsaké omheech,
Hiel it hüs sil yn ’e flaggen, ek al
is ’t karwei ek dreech.
Lit de Pompeblêdden waeije en üs
aide read-wyt-blau,
Yn de hege Fryske lof ten tusken
Snits en tusken Gau.
bezocht H.M. het Kasteel „De Sijpesteijn" te Nieuw Loosdrecht. FotoBij de aan
komst bij het Kasteel werd H.M. vergezeld door de voorzitter van de Stichting
Museum Sijpesteijn, Jhr A. van Lennep (rechts).
IJLST, 29 mei. Hedenmorgen werd het
kleuterpaleis officieel in gebruik geno
men. Met de drumband voorop marcheer
den de kinderen in feesttenue en een
vlagje in de hand van de oude school
naar de nieuwe.-
Het bodempensioen, dat gistermiddag
de algemene goedkeuring van de Eerste
Kamer heeft verworven, zal naar alle
waarschijnlijkheid wat hoger komen te
liggen dan 1338 gulden voor gehuwden en
804 gulden voor ongehuwden. Een stij
ging van de lonen zal moeten uitlopen
op een verhoging van het pensioen, zei
minister Suurhoff in de kamer, maar die
loonstijging kan pas na september wor
den vastgesteld.
De Sociaal-Economische Raad zal daar
over advies uitbrengen en daarna zal
worden bepaald hoe groot het pensioen-
bedrag, dat met ingang van 1 januari ’57
zal worden uitbetaald, zal dienen te zijn.
De minister gaf echter te kennen, dat het
wel hoger zal moeten zijn dat het aan
vankelijk vastgestelde bedrag.
Over de premie bestaat nog geen ze
kerheid, zodat de minister zich hield aan
de aanduiding van zes en een half tot
zeven procent.
Twaalf jaar met aftrek en terbeschik
kingstelling van de regering heeft de
officier van justitie bij de rechtbank te
Arnhem geëist tegen de machinebank
werker G. M. A. v. T. uit Nijmegen, die
er prat op ging alle criminele records
in ons land te hebben gebroken. Hij be
kende namelijk 176 inbraken, 53 rijwiel
diefstallen en zes aanrandingen op jonge
vrouwen. In een paar gevallen werden
de meisjes ernstig gewond. Naar schat
ting bedroeg de waarde van de buit,
die verdachte maakte in een paar jaar
tijds ten minste een ton. Bij interlocutoir
vonnis hield de rechtbank de zaak twee
weken geleden aan om alsnog een ge-
tuige-dczkundige te horen. Als getuige-
deskundige trad nu op de psychiater dr
W. A. Vaandrager, waarna de officier
requireerde en tot vermelde eis kwam.
In eerste instantie had hij vijftien jaar
gevangenisstraf met aftrek en daarna ter
beschikkingstelling van de regering te
gen verdachte geëist.
1897
van
Advertentieprijs 15 ct. per num.
Bij contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs f3.- per half
jaar. Franco per post f 3.75 per
half jaar.
Giro 50748 ten name van firma
E. J. Drijfhout, Sneek.
Verschijnt s
MAANDAGS
Administratie
Comb. Drijfhout-Kiezebrink Co.
KantoorGROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
SNEEKER NIEUWSBLAD
Maarschalk Tito en zijn vrouw zjin
gisteravond uit Belgrado vertrokken voor
hun bezoek aan Moskou, zo meldt radio-
Moskou. Zij maken de reis via Roemenië.
voorjaars-
en eerst
Eigen vlaggen.
Ze hebben nu hun eigen vlaggen. De
vorigen woeien kapot toen zij ze in ja
nuari van dit jaar in hartje winter op
een boerderij zetten. De wegen waren
zó glad, dat men lopen noch rijden kon.
En stormweer bovendien. Maar toch
klauterde de club omhoog. De bevolking
bracht geld bijeen om nieuwe vlaggen
te kopen. Zoveel, dat er nog wat over
bleef ook. En daarvan organiseerden de
knapen een hardrijderij voor de kinde
ren van het dorp.
Als het karwei afgelopen is, schuife
len ze weer naar beneden. Eén voor één.
Maar de laatste, die de voorzitter ge
noemd wordt, klimt nog gauw even in
de vlaggestok omhoog, en even later
springen ze achterelkaar van de muur
weer op de veilige grond.
Later, op de weg, breekt de spanning.
Zijn het weer de jolige rakkers die dan
send, zingend en elkaar op de schouder
kloppend naar huis terug gaan. Want
morgen is het weer vroeg dag.
Op de bruiloft in het lokaal te Gauw
hebben we ze weer gezien. Maar toen
waren het weer gewone, ietwat verlegen
jongens, die de bruidsparen en de jubila
ris feliciteerden en daarna wat hoekig
en bedeesd het podium beklommen om
staande voor het front van een grote
schare familieleden en vrienden van de
feestende familie nogmaals hun Vlagge-
zetterslied te zingen. 'Het refrein werd
door allen meegezongen.
Geen kwajongensgroepje.
„Wij meenden”, zo sprak de ceremonie
meester, „dat die Vlaggenzettersclub ei
genlijk maar een kwajongensgroepje
was. Maar nu weten we wel beter”.
Inderdaad, cermoniemeester. Het is
anders. Zij zijn de levende getuigenis van
de innerlijke krachten in ons volk. Zij
houden een onzer mooiste oude gebrui
ken in stand en daarom spreken we hier
de hoop uit, dat, als ze eenmaal zelf ge
trouwd zijn, anderen de keten zullen ver
volgen.
kunt U deze unieke tentoonstelling nog
bezoeken, maar we vernamen dat de
Firma Aukema van plan is de collectie
in het. najaar weer naar hier te laten
komen.
waren ook in een grote stapel aanwezig.
De tassen uit Shiraz, gebruikt door de
minder gefortuneerden, hebben een won
derlijk diepe gloed waarin het patroon
bijna verdwijnt, de meer gefortuneerden
gebruiken in Beloudzj geknoopte tassen
met een rijk patroon Maar allen heb
ben over een kameelrug gehangen, de
kelimachterkant heeft soms gaten, en de
geur van de kameel hangt er nog aan!
Wat een bezit een kussen van zo’n tas
gemaakt.
Van een kameeltas naar een groot in
China geknoopt tapijt met blauwe dra
ken op een oranjefond, is hier maar een
kleine stap. En meteen gaan onze ogen
alweer over een moskeetapijtje, dat ons
tegen gloeit. Eens het eigendom van 'een
hooggeplaatst priester en volkomen ver
schillend aan dat van een lagere pries
ter, dat in gedempte bruine tinten ge
houden is. Naast een rode afghaan hangt
een hemelsblauw kleed en daarnaast een
dat duidelijke kleurverschillen in de
grondtoon heeft. De Oosterling kleurt
zijn wol nl. zelf met dierlijke en plant
aardige verven, en als tijdens het knopen
de gekleurde wol op raakt, gaat hij rus
tig verder met nieuw geverfde wol
waaraan hij nooit dezelfde tint kan
geven.
der ladder, zonder hulp. Maar nog geen
minuut later zijn ze al op het hoge dak
en klimmen ze als katten omhoog met
alleen een draad van de bliksemafleider
als houvast. Maar het zijn echte Friese
jongens met kracht en moed in hun
body. Daar zijn ze al boven. Op handen
en voeten kruipen ze over de smalle naald
van voren naar achteren en plaatsen de
vlaggen.
Geboeid zien we toe. Is dat niet iets
om trots op te zijn Ze doen het immers
voor niets. Alleen om het avontuur.
Maar ook omdat ze, onbewust misschien,
hoeders zijn van het erfgoed hunner va
deren.
en DONDERDAGS
WIE IN DE MEIMAAND door Friesland reist, zal daarbij meermalen bevlagde
boerderijen tegenkomen. Mei is hier nl. vanouds de maand van de huwelijken
en de bruiloften.
Opvallend is evenwel, dat de vlaggen en de plaatsing niet altijd gelijk zijn. Soms
waait alleen de nationale driekleur, maar ook ziet men wel de driekleur plus de
Friese Pompeblêdden. En de ene keer staat de Friese vlag op het vooreind en
het rood-wit-blauw achter op de schuur, een andere maal is de volgorde net
andersom.
En hier gaat ’t nu juist om. Dit vlaggen èn de plaats van de vlaggen hebben een
betekenis. De zin en de oorsprong daarvan verliest zich wel in de oudheid,
maar de kern van deze symboliek is tot op heden zuiver bewaard gebleven.
De Algerijnen vragen zich af waarom
wat voor Marokko en Tunis goed is, niet
voor hun land kan gelden. Voor de
Fransen is er echter een groot verschil.
Tunis en Marokko waren slechts Franse
protektoraten, maar Algerije, waar zich
sedert lang een groot aantal Franse ko
lonisten had gevestigd, is een Frans de
partement; het is dus een brok moeder
land. Sentiment en de banden met de
Fransen in Algerië spelen een rol bij de
houding der verschillende Franse par
tijen en groepen ten opzichte van Al
gerije, en beletten dat zij voldoende oog
hebben voor het tempo waarin zich het
ontvoogdingsproces der koloniale volken
over heel de wereld voltrekt. Er behoort
visie en moed toe om voor die ontvoog
ding in een land als Frankrijk op te ko
men, want de meerderheid van het Fran
se volk is waarschijnlijk niet rijp voor
deze gedachte. Mendès France heeft wel
licht die moed ofschoon ook zijn ideeën
over wat op het ogenblik in Algerije no
dig is, nauwelijks gelijke tred houden
met het snelle tempo waarin de eisen
van het Algerijns nationalisme zich ont
wikkelen, onder de zweepslagen van het
Frans vergeldingsoffensief tegen het Al
gerijnse terrorisme. Het verschil van in
zicht tussen Mollet en Mendès France
betreft immers vooral het tijdstip van
het invoeren van belangrijke politieke
hervormingen, Mollet wilde ze uitstellen
tot de rust in Algerije is hersteld. Men
dès France wilde ze op korte termijn in
voeren om de gematigde Algerijnen het
vertrouwen in de Franse bedoelingen te
rug te geven. Maar het gaat de laatste
maanden de Algerijnen niet meer om
politieke hervormingen voor Algerije
binnen het raam van het Franse staats
bestel doch om een principieel vrij Al
gerije buiten dat bestel, zij het niet ge
heel zonder banden met Frankrijk en
mèt een garantie voor de erkenning van
de grote Franse minderheid in Algerije.
Op deze basis heeft dezer dagen o.a. een
belangrijke figuur als Nehroe zijn be
middeling in het FransAlgerijnse ge
schil aangeboden, terwijl ook het Noord-
Afrikaanse bevrijdingscomité, dat Joe
goslavië, Italië en Egypte in een bemid-
delingscommissie zou willen doen plaats
nemen zich een dergelijke regeling
schijnt voor te stellen. Hierboven hebben
wij echter al gezegd dat wij er aan twij
felen of het Franse volk en de Franse
partijen in meerderheid al rijp zijn voor
zo’n oplossing. Misschien zal dat blijken
bij de debatten en de stemmingen welke
deze of volgende week in de Franse
Nationale Vergadering zullen worden
gehouden. Mollet heeft er terecht
overigens op gestaan dat deze verga
dering haar oordeel over de politiek van
het kabinet zal uitspreken, nu Mendès
France uittrad en daarmee de houding
der radicalen vooral van de jongeren
in die partij onzeker geworden is.
Een boeiend schouwspel, die entoesiaste
jonge kerels, ineengehurkt in een koe
stal. Een oude koperen ketel staat te
blinken en ze drinken koffie uit witte
kommen. Over de bruine houten schut
tingen hangen de vlaggen. De Pompe
blêdden links, het rood-wit-blauw rechts.
Wat trekt leek en vakman toch zo
aan in Oosterse tapijten? Zijn het de
gloeiende kleuren, de motieven, de weel
derige dikte van zo’n tapijt die tot de
verbeelding spreken? Misschien wel
maar achter dit alles voelen we nog iets
anders: de geschiedenis van zo’n tapijt.
Wie een Perzisch tapijt bekijkt, geknoopt
in Kirman, in Shiraz, voelt dat hier „Het
Leven” achter zit. Van de Oosterling die
er al zjjn gevoelens in knoopte.
Wie dezer dagen in Rest. Piso de rijke
collectie tapijten bekeek welke door het
Meubelhuis Aukema was ten toon gesteld,
kwam zeker tot zulke overpeinzingen
Neem bijv, het grote, uit het keizerlijk
paleis afkomstige en door kinderhanden
geknoopte tapijt met de levensboom,
de islamlamp, de afbeeldingen van pa
leis en liggende kamelen. Bij het zien
daarvan voelen we wel heel duidelijk de
levensgeschiedenis van het tapijt. Er is
meer kinderwerk bij: kleine vierkante
kleedjes met bloemmotief, zonder voor
beeld geknoopt.
Men meent overigens dat Mendès France
niet alleen bezwaar had tegen de Alge
rijnse politiek van Mollet maar ook meer
grieven koesterde. Bij de debatten zal
ook de belastingpolitiek wel weer een
rol spelen, nu de Senaat de door de Na
tionale Vergadering reeds aangenomen
belastingwetten om het ouderdomspensi
oen te verhogen, heeft verworpen. En
ten slotte is daar de houding van de
Franse communisten, die tot nog toe
Mollet steunden, maar geneigd zouden
kunnen zijn hem in de steek te laten nu
Mendès France een radikaler standpunt
dan Mollet inneemt in de Algerijnse
kwestie. Anderzjjds zouden zij Mollet
kunnen blijven steunen, omdat de huidi
ge Algerijnse politiek op de duur dreigt
een chaos in Frankrijk te veroorzaken;
steeds meer opgeroepen reservisten wei
geren naar Algerije te gaan en financi
eel zijn de lasten voor de Franse staat
haast niet meer op te brengen. Van zo’n
chaos moeten de communisten het juist
hebben.
In West-Duitsland is een 43-jarige
Egyptenaar, Mohammed El Seoud, de
zoon van een oud-premier, gearresteerd
in verband met de grootste zwendelzaak
uit het na-oorlogse Duitsland. De Egyp-
tenaar heeft aan vijftien vooraanstaand
de Duitse industrieën vervalste export*
orders tot een totaal bedrag van onge
veer 380 miljoen gulden verstrekt. Hij
ontving reeds 180.000 mark provisie en
hem waren nog 4% millioen mark be
loofd.
Wat reeds lang verwacht werd is ge
beurd: Mendès France, de vice premier
in het Franse kabinet-Mollet is afge
treden. Tot een breuk tussen de socialis
tische partij en de radicale, die samen de
minderheid in de Nationale Vergadering
vormen, waaruit het kabinet voortkwam,
is het door dit aftreden van de radicale
fractieleider echter nog niet gekomen.
Want Mendès France heeft zijn radicale
collega-ministers uitdrukkelijk verzocht
in het kabinet te blijven. Deze waar
schijnlijk grootste politieke figuur in het
huidige Frankrijk beseft heel goed dat
een breuk tussen deze beide progressieve
partijen en het aftreden van het kabinet
allerminst een oplossing zou brengen in
de kwestie welke hem vooral genoopt
heeft tot aftreden. Die kwestie was de
Algerijnse. Eigenlijk al heel kort na de
geboorte van het kabinet-Mollet ont
stond tussen premier en vice-premier
verschil van mening over deze zaak.
Toen Mollet begin februari persoonlijk
naar Algerije ging om zich van de stand
van zaken op de hoogte te stellen, is hij
sterk onder de druk van de kringen der
Franse kolonisten geraakt er zijn
ruim 1 millioen Fransen tegen 8 millioen
Algerijnen die zich door het Algerijn
se extremisme zeer bedreigd voelden.
Het gevolg was dat Mollet de pas aan
gestelde minister-resident in Algerije,
generaal Catroux, weer ontslag verleende
en Lacoste in zijn plaats aanstelde. Ca
troux had direct ver gaande politieke
hervormingen in Algerije willen invoe
ren, welke naar hij en Mendès France
en aanvankelijk ook Mollet hoopten de
gematigd gezinde Algerijnen aan Franse
zijde zouden hebben gehouden. Onder in
vloed van de Franse kolonisten en de in
druk van het aantal slachtoffers dat on
der hen viel door het optreden der Alge
rijnse extremisten, gaf Mollet nu Lacoste
de instructie dat eerst de orde in Alge
rije moest worden hersteld en de opstan
dige beweging neergeslagen vóór politie
ke hervormingen zouden worden inge
voerd. Sedert dien heerst er een genade
loze oorlog in Algerije, waarvan men
wel de indruk krijgt dat hij onder de op
standelingen meer slachtoffers maakt
dan onder de Fransen, maar die tot zulk
een verbittering heeft geleid, dat steeds
meer ook gematigde Algerijnen de zijde
van de opstandelingen kozen, zo niet
metterdaad dan toch moreel. Daartoe
heeft ook sterk meegewerkt de ontwik
keling der verhouding tussen Frankrijk
ener- en Marokko en Tunis anderzijds.
Beide deze gebieden, die van Parijs aan
vankelijk binnenlandse zelfstandigheid
kregen, hebben zo stilaan zonder veel
daadwerkelijk Frans verzet ofschoon
de Franse nationale vergadering zich
over deze ontwikkeling nog moet uit
spreken de allures van bijna volko
men onafhankelijke staten aangenomen.
Het is dan ook begrijpelijk dat men
overal in de wereld de ontwikkeling
van de toestand in Frankrijk met grote
belangstelling volgt, tenslotte is dit land
een der belangrijkste leden van de Navo.
Vooral ook in Amerika kijkt nien met
aandacht naar Parijs. Men betreurt
daar mede het FransAlgerijns geschil
omdat het afbreuk doet aan Frankrijks
militaire kracht in Europa, terwijl een
aantal Congresleden van mening is dat
Frankrijk, Engeland en W. Duitsland
toch al te weinig bijdragen tot de geza
menlijke verdediging, zodat zij Amerika
de wapens, die het nu aan deze landen
zendt, liever naar vrienden van de Ver.
Staten in Azië zouden willen doen sturen.
Wat Engeland betreft zou de Engelse
regering inderdaad overwegen om in
verband met de nog altijd precaire eco
nomische toestand, welke in de hand
wordt gewerkt door de voortdurende
stijging van lonen en prijzen 400 miljoen
gulden op de defensieuitgaven te bezui
nigen. Wat nieuw ongenoegen in de Ver.
Staten zou wekken omdat er daar meer
en meer op gerekend wordt dat de
Amerikaanse bases in Europa gaande
weg door minder Amerikaanse en meer
Europese strijdkrachten zullen worden
verdedigd. Deze kwestie behoort tot de
strijdvragen tussen het Amerikaanse
leger, de vloot en de luchtmacht, welke
dezer dagen tot groot ongenoegen van
president Eisenhower in het openbaar
aan de orde zijn gekomen. Het leger
twijfelt nl. aan de juistheid van de
grondslagen der huidige Amerikaanse
strategie die gebaseerd is op de stra
tegische luchtmacht en reusachtige
vliegkampschepen. Het meent dat de
grondstrijdkrachten dienen versterkt,
omdat als beide partijen terugschrikken
voor een wereldconflict dat met H-
bommen enz. zou worden uitgevochten,
het toch niet uitgesloten is dat ergens
in de wereld een lokaal conflict zou ont
staan, waarbij de communistische lan
den in het voordeel zouden zijn als Ame
rika zijn grondstrijdkrachten verwaar
loost. Dit geschil tussen de onderdelen
van de Am. strijdkrachten vindt mede
zijn oorzaak in de overtuiging dat wat
de luchtmacht betreft de Russen nu wel
minstens gelijk staan met de Amerika
nen. En we zijn benieuwd waarmee de
eersten de Westerse luchtmachtexperts
die op 24 juni naar Moskou zijn uitge
nodigd voor de dag der Russische lucht
macht, weer zullen trachten te overdon
deren. Intussen heeft de Navo-leiding
bij Nederland gepleit voor een tweede
Ned. parate divisie die dus steeds bij
de hand zal zijn zelfs indien dit ten
koste zou gaan van een vermindering
van de mobilisabele strijdkrachten.
Zelfs met de verwachte Duitse bijdrage
zou de parate verdediging in het grote
DE KLVB IS IN AKTIE
J. S. Oosterhof, Jurjen Oosterhof, Auke v. d. Heide, Tjeerd Betten, Jouke Ger-
brandij en Siemen Sijperda. 16 26 jaar oud.
Dit oude gebruik is nl. van geslacht op
geslacht in zwang gebleven door de zgn.
Vlaggenzettersclubs. De Legegean heeft
er ook een, en daarvan willen wij hier
nu eens iets vertellen. De vorige week
hebben we nl. met de leden van die club
kennis gemaakt toen ze op een nacht in
actie waren. Want de traditie wil ook,
dat het vlaggenzetten in de
beurt.
Terwijl wij in die mooie
nacht de Legegean inreden
niets anders zagen dan nu en dan de
contouren van een boerderij groot en
fors met kleine donkere arbeidershuisjes
aan de voet, ontdekten we plotseling in
het licht van onze koplampen omhoog
geheven handen. We stapten uit en wer
den ergens naar een kleine boerderij ge
bracht, waar in een lege koestal de plan
nen werden besproken.
laagvlaktegebied van Midden Europa
anders onbehaaglijk dun blijven. Overi
gens heeft president Eisenhower nog
eens betoogd dat veiligheid niet slechts
door wapens kan worden verworven,
doch dat het vooral aankomt op stabili
teit en solidariteit van de vrije wereld,
waarbij hij nog eens aandrong op snelle
Europese integratie. Ook in Europa is
het belang daarvan de afgelopen week
in tal van internationale bijeenkomsten
nog eens in het licht gesteld en er op
gewezen dat het nu de tijd is om de in
tegratie door te zetten, nu er nog aller-
wege welvaart heerst, welke de offers
die zullen moeten worden gebracht ter-
wille van de eenheid gemakkelijker te
dragen maakt. Een welvaart die overi
gens haar eigen problemen meebrengt,
zoals dr. Adenauer vorige week in W.
Duitsland ondervond, toen hij in hevig
conflict met zijn ministers van financiën
en economische zaken geraakte omdat
deze vrij scherpe maatregelen hadden
genomen om het gevaar voor inflatie de
kop in te drukken. Dr. Adenauer vond
de maatregelen wat te impopulair voor
al met het oog op de naderende ver
kiezingen, doch het conflict schijnt bij
gelegd te zijn in het voordeel van zijn
deskundige ministers. Van verkiezingen
gesproken, zondag en maandag hebben
in Italië verkiezingen voor de gemeente
en provinciale raden plaats gehad. De
communisten en neo-fascisten hebben
verliezen geleden ten voordele van de
Nenni-socialisten (die vaak met de
communisten samenwerken) en de chris
ten democraten. De uitslag is, terwijl
wij dit schrijven, nog niet officieel, doch
het schijnt dat in tal van steden de
christen-democraten met de Nenni-socia
listen zullen moeten samenwerken als zij
de aansteling van een regeringscommis
saris willen vermijden. Intussen heeft
nu ook de Italiaanse communistische
partij bakzeil tegenover Tito gehaald;
haar leider Togliatti, die eenmaal het
besluit ondertekende waarbij Z. Slavië
uit de Kominform werd verwijderd, is
thans in Belgrado om excuses te maken
en de vrienschap te herstellen. In Grie
kenland is Theotokis, de minister van
buitenlandse zaken die het hoofd koel
hield en de banden met Engeland en de
Navo niet wilde doorsnijden ondanks het
geschil over Cyprus, toch tot aftreden
gedwongen en vervangen door een fi
guur van heel ander kaliber, die de si
tuatie ook tussen Griekenland en Tur
kije waarschijnlijk nog moeilijker zal
maken.
Gistermorgen is te Haren overleden
de heer J. H. H. Piccardt, oud-burge-
meester van Adorp, Finsterwolde en
Wonseradeel en oud-voorzitter van de
Raad van Arbeid te Sneek. Ook op so
ciaal terrein heeft de overledene zeer
veel gedaan.
De heer Piccardt werd op 20 juni 1866
te Adorp geboren. Hij volgde het gym
nasium
tair op de gemeentesecretarie te Gro
ningen, tot hij in 1893 burgemeester
werd in zijn geboorteplaats. In
werd hij burgemeester-secretaris
Finsterwolde en van 1901 tot 1919 was
hij burgemeester van Wonseradeel. Het
was typerend voor de persoon van de
heer Piccardt, dat zijn installatie-rede
bestond uit de woorden: „Wacht op mijn
daden”, schrijft het Nieuwsblad v. h.
Noorden.
Die daden zijn vele geweest en niet
alleen voor Wonseradeel. Hij was mede
oprichter en hoofdbestuurslid van het
Friese Groene Kruis, mede-oprichter van
de afdeling Friesland van de Vereniging
van Nederlandse Gemeenten, mede-op-
richter van het Fries volkssanatorium
(ook op ander gebied deed hij veel voor
de t.b.c.bestrijding), hoofdbestuurslid
van de Maatschappij tot Nut van ’t Al
gemeen en secretaris van het district
Friesland, lid van de Commissie van
Toezicht op de Kerkvoogdijen in Fries
land. -
In 1919 volgde zijn ben&'eming tot
voorzitter van de Raad van Arbeid te
Sneek, welke functie hij tot zijn 65ste
jaar vervulde. Ook hier ter stede bewoog
hij zich veel op maatschappelijk terrein.
Hg is o.m. voorzitter van de commissie
van toezicht op het middelbaar onder
wijs geweest en deed veel voor de Ver.
van slechthorenden en voor de reclas
sering. Toen hij Sneek verliet vestigde
de heer Piccardt zich aanvankelijk te
Hilversum, maar verwisselde deze woon
plaats later met Haren. Ook daar is hij
weer aan het werk gegaan. Hij hielp bij
de oprichting van het departement Ha
ren van het Nut, was bestuurslid van
het Groene Kruis en heeft veel gedaan
voor de Zilverpapier-Actie. De stad-
Groningers kennen de heer Piccardt
vooral door zijn werk voor de Bond van
Volkstuinders. De naam Piccardthof
spreekt daarvan.
Het einde van dit zo werkzame leven
zal veel ontroering wekken. Tragisch is,
dat dinsdagmorgen de enige dochter van
de heer Piccardt, mevrouw W. S. J.
van der BurgPiccardt te Groningen, is
overleden.
De begrafenis van de heer Piccardt,
die 89 jaar oud werd, heeft zaterdag 2
juni te Adorp plaats.
Voor het diploma Vakbekwaamheid
Kantoorboekhandel slaagde te Utrecht
de heer J. Nooitgedagt alhier.
Geslaagd voor diploma B voor de
„C.C.V.” afd. Eigen Vervoer de heer G.
Ligthart, Sneek.
Bij het op 25 mei j.l. gehouden examen
in stenografie en machineschrijven, af
genomen door „De Unie” slaagden de
volgende candidaten, allen leerlingen
van Instituut „Groote” alhier.
Blindtypen: de dames C. P. Bosma,
Oosterwierum; T. T. Ypma, Oosterend;
Dirkje v. d. Meer, Scharnegoutum en
Joke Piersma, Sneek en de heren H. D.
Mous en Tj. de Vries te Sneek. Cursus
Lemmer: de dames J. v. d. Berg, Oos-
terzee; KI. Wagenmakers, Sj. Kuipers
en de heer J. Postma, allen te Lemmer.
Mulo Koudum: de dames P. Veersmaen
N. de Roos, Staveren; G. Grasman en
G. Postma, Molkwerum; H. P. Schilstra,
Scharl; G. Schakel, M. E. Brunox, Kou
dum en G. Visser, Hemelum en de heren
B. Pijlman, P. v. d. Wal en L. Griek te
Koudum en A. Smits, Staveren. Mulo
Balk: de dames W, Postma, Woudsend;
W. H. M. de Vreeze, Sloten; Y. Schota
nus, Sondel; R. v, d. Goot, Harich en
de heren R. Schilstra, Oudemirdum; G.
Schotanus, Wijckel; G. v. d. Brink, Slo
ten en A. Lootsma, Harich.
van deze nacht was de boerderij van G.
Boschma te Goëngamieden. De boer en
boerinne waren 40 jaar getrouwd; op
diezelfde dag (24 mei) trouwde hun
dochter Anna en was J. Heeringa 35 jaar
als arbeider bij de familie werkzaam.
Alles werd in de brede besproken,
waarna tot besluit het Vlaggezetterslied
opklonk:
aan
1
