Kerstrede van H. M. de
Koningin
a
a
I
Aan onze adverteerders I
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Feestavond
Utile Didci
afscheid in de
Weer
ren
A m bacht sch o< >1
Vele
voor
46
E
gelukwensen en geschenken
het nieuwe Chr. Lyceum
Kerstw jjdingsuitvoering Chr. Gem. Koor „Excelsior*
en de Chr. Muziekver. „Harmonie”
111e jaargang no. 103
Donderdag 27 dec. 1956
:r
Benoemd
RIJ
D 9
eu
Het Sneeker Nieuwsblad Is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT. SNEEKER COURANT en DRUFHOUTS NIEUWSBLAD
Nieuwe hoofdagenten
7.
H:
Een begeerde baan
Fries Scheepvaart Museum
kocht naastgelegen pand
Kerstviering Gerei. Jeugd
Centrale
Jaarvergadering Kon. Ned.
Verb. Watersportver.
B
Uitgaand publiek in 1955
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteur: L. KIEZEBRINK
tr
september
184
tAR
belastingopbrengst
•otdoi
De muziek.
bestuur
een
het
De heren J. Aukema en F. Ruis
bevorderd tot hoofdagent bij de
meentepolitie alhier.
bestuurs-
buitenboord motor-
zijn
Ge-
De heer en mevrouw Hardorff aan de
bestuurstafel. Geheel links de nieuwe
direkteur de heer fMak
Verschijnt
MAANDAGS w> DONDERDAGS
Administratie
Comb. Drijfhout-Kiezebrlnk Ce.
Kantoor GROOTZAND SS
Telefoon 3005 (K 5150)
Redactie-adres
KLEINZAND 7 - TeleL 2872
iii
■Ml
Wat het muzikale deel der uitvoering
betreft, „Harmonie” vergastte ons op
een schoon samenspel. Het saxofoon-
timbre versmolt over ’t geheel innig
met de fanfare en polijstte deze als ’t
ware. De ombouchure was soepel en
daardoor deed de ensembleklank (zo
Na dit tijdstip kunnen geen adver
tenties meer worden aangenomen.
Administratie
„SNEEKER NIEUWSBLAD”
De nieuwe Geref. Oosterkerk, smaak
vol versierd, is een ideale omgeving voor
een Kerstviering en de Geref. Jeugdcen-
trale heeft daar 2e Kerstdag een dank
baar gebruik van gemaakt. Voor een
groot publiek, ouderen en jeugd, heeft
zij een programma gegeven dat zeer
stemmingsvol was en diepe indruk maak
te.
Een goede leraar.
De nieuwe directeur is nog maar
kort in functie. Maar in die korte tijd
is mij toch al duidelijk geworden, dat
U een goed leraar is zei hij tot de heer
Hardorff. In Uw klas heerst een goede
orde en een prettige sfeer en daaraan
herkent men de goede leraar.
Volgens spr. stemde de dankbaarheid i
van het bestuur, de leraren, het perso-
Benoemd tot onderwijzer aan de Chr.
Nat. School te Wieringerwerf de heer R.
J. de Jong te Scharnegoutum.
Als herinnering zal de heer Hardorff
een boekenkast worden geschonken.
Hij moet daarvoor echter nog een keu
ze maken en daarom overhandigde de
voorzitter hem als symbool een aantal
tekeningen waaruit, hij die keuze kan
doen.
goede wensen een boek toevoegde.
Na de pauze met tractaties vertolk
ten Leo Heidenis en Wieger Dolstra op
rijm de gevoelens van de leerlingen
bij dit afscheid, wat ook nog werd uit
gedrukt in een boek voor mijnheer en
bloemen voor mevrouw, waarna de
heer Hardorff zelf een geestig' slot
woord sprak. Hij memoreerde daarin
heel in ’t kort zijn levensloop en dank
te, mede namens zijn vrouw, voor de
waarderende woorden en de cadeaus-
Voor de funktie van concierge in het
Gemeentehuis van Wymbritseradeel al
hier hebben zich 299 sollicitanten aan
gemeld.
Het herenhuis Kleinzand 14, eigen aan
de heer K. Edel en thans bewoond dooi
de heer dr. P. Greep, is onderhands aan
gekocht door de Vereniging „Fries
Scheepvaart Museum’ alhier.
In de eerste plaats wil ik hier het
Kerstspel „Herodes Verraad” noemen.
Een eenvoudig sober spel, zeer goed ge
zegd en voorgesteld door deze jongeren
die de dramatische betekenis zuiver
voelden. Een climax van deze avond die
verder bestond uit samenzang onder lei
ding van de heer D. S, Algra, die de
gemeente de aloude Kerstliederen muzi
kaal gevoelig liet zingen.
Twee jeugdkoortjes, begeleid door een
pianist en vier jeugdige violisten, zon
gen verdienstelijk gedeelten uit ’t Kerst
oratorium „Christus Geboorte” van R.
Beintema, waarbij vooral de zuivere so
praan solo op viel.
De Kerstvertelling ontbrak al evenmin
De heer J. A. van Koeveringe bracht
met zijn verhaal „Het Kerstkindje in het
grote huis” iets goeds, en zijn manier
van voordragen was bijzonder beeldend.
Zo was deze Kerstavond inderdaad een
feest van zingende, blijde mensen zoals
de voorzitter, de heer W. G. Baarda, aan
het begin van de avond gewenst had.
„Laten wij zingen en blij zijn als de
herders en engelen. Ook toen was het
een tijd van tyrannie en bloed maar la
ten wij ’n dapper hart, een sterk geloof
hebben en de toekomst zien in Je
zus Christus”, aldus de voorzitter die
met Schriftlezing en gebed opende. Ds.
van Loo sloot met dankgebed deze avond
die nog lang in de herinnering zal blij
ven.
Na een inleidend woordje van de
directeur de heer A. Mak, kwam als
eerste spreker burgemeester Raster-
hoff als voorzitter van het schoolbe
stuur aan het woord, om hem te dan
ken voor alle werk in zijn veelzijdig
ambt aan deze school verricht. Er is in
deze 26 jaar veel veranderd. Leraren
uit Uw beginperiode zijn er niet meer
en leerlingen zeker niet. Maar waar
schijnlijk wel zonen van oud-leerlin-
gen. De eisen die de maatschappij en
het bedrijfsleven aan de leerlingen
stellen, zullen ook wel veel veranderd
zijn. U kunt echter op een drukke
werkkring terugzien. En naar wij ho
pen met voldoening. Want U heeft niet
alleen iets aan de school gegeven, maar
de samènwerking hier heeft ook U iets
gegeven dat waarde zal hebben als U
straks het leven van ambtloos burger
intreedt.
Spr. herinnerde er vervolgens aan,
dat het laatste jaar voor de heer Har
dorff (die een tijdlang waarnemend di
recteur was) niet het gemakkelijkste
is geweest. Het bestuur legde toen een
stellig niet meer verwachte taak op
zijn schouders, waarvan hij zich echter
goed heeft gekweten. Dat de moeilijk
heden welke de omgang met jonge
mensen met zich meebrengt thans van
Uw schouders worden genomen is stel
lig een verlichting, aldus de heer Ras-
terhoff, maar aan de andere kant zult
U nu straks een heel andere plaats in
de wereld innemen. Hij wenste de heer
Hardorff toe, dat hij er in zal slagen
zich daarbij aan te passen en ook in de
periode welke hem nu waoht dezelfde
bevrediging zal vinden die het werk
hem steeds geschonken heeft.
miek, frasering, voordracht, uitspraak
enz. waren punctueel verzorgd. De
crescendo’s en decrescendo’s waren in
één woord een juweeltje. Een majes
tueus slot van ’t vocale gedeelte
vormden de Engelenzang van Schulz,
bew. J. Nauta en „De Heemlen roe
men” uit die Schöpfung van Haydn met
dubbelkwartet en pianobegeleiding.
Hier bewees het koor ook in de forto’s
en fortissimo’s, zijn lofwaardige capa
citeiten.
Evenals vorige jaren (’t wordt zo
langzamerhand traditie) werd donder
dagavond door bovengenoemde vereni
gingen resp. o.l.v. de heren J. Nauta
en P. Bakker een vocale en muzikale
Kerstwijding gegeven in „Ons Ge
bouw”, dat door zijn voortreffelijke
acoustiek zich zo uitermate voor zul
ke doeleinden leent. Medewerking bij
een viertal zangstukken verleende de
pianist-accompagnateur B. Nauta.
licht irriterend in een vrij beperkte
ruimte) toch weldadig aan. „Larghet
to” van Handel en „Amen” van Mol
met zijn prachtige fugatische doorwer
king, werden zeer beschaafd gespeeld.
Minder goed slaagde „The Lost Chord”
van A. Sullivan. Niet alleen maakte
een sopraan-saxofoon hierin een ont
sierend „slippertje”, maar ook verder
liepen 'e stemmen wat onzeker. „Lar
go” van Handel en „Panis Angelicas”
van C. Franck met een sublieme cano-
nische doorwerking werden op indruk
wekkende wijze vertolkt, evenals de
suite van Kerstliederen en „Veilig in
Jezus armen” van Alfred Delbecq. Met
devote aandacht werd deze plechtige
uitvoering aangehoord. Zaal en galerij
waren tot in alle hoeken bezet. Hier
past een woord van warme hulde a&n
de beide dirigenten: hun leiding was
correct, soepel, rustig, markant en be
heerst. En verder aan de nog jeugdige
pianist, wiens spel en accompagnement
goede beloften inhoudt voor de toe
komst.
Voor en na de pauze was er samen
zang, en de samenkomst werd besloten
met gemeenschappelijk zingen van
„Halleluja, eeuwig dank en ere” en
dankgebed. Deze Kerstwijding was een
waardige voorbereiding op de ernst, de
aanbidding en de jubel rondom Bethle-
hems kribbe. J. v. M.
Nadat de grote stoet aanwezigen het
hele gebouw had doorkruist, hield het
schoolbestuur een officiële receptie in
de aula, waar velen een gelukwens
kwamen aanbieden, veelal vergezeld
van een geschenk.
Als eerste sprak dr. Doornen
bal, die het verschil tussen oud en
nieuw nog eens onderstreepte.
Namens het provinciaal
bood gedeputeerde S. v. A b b e m a
een waardevolle sierschaal aan.
Burgemeester Rasterhoff sprak
namens het gemeentebestuur zijn blijd
schap uit over het tot stand gekomene,
waardoor de centrumpositie van Sneek
zeker weer versterkt zal worden. Hij
bood enige exemplaren aan van het
boekwerkje „Sneek Drie kronen met
Ere”, als aanvulling voor de boeken
kast en als hulp bij de geschiedenis
lessen.
De fraaie katheder in de aula werd
namens de architecten aangeboden
door de heer T e e u w. De fa. H. A.
B o o m s m a, de aannemer, bood een
draadfiguur aan één der trapwanden
aan, voorstellende de Verloren Zoon.
De schildersfirma S 1 u y t e r ver
rijkte de school met een prachtige zil
veren asbak.
Odysseus zet zijn zwerftocht langs
het Sneker schooltoneel maar voort.
Zagen we.’t 25ste boek van de Odyssee
enige weken geleden bij Dicendo Dis-
cimus, Utile Dulci bracht een andere
Jezing van dit boek vrijdagavond op
het toneel van de prachtige aula van
het nieuwe Chr. Lyceum. Een lezing
nu van G. W. Lawson, welke ons Odys
seus doet zien terug in de familiekring
na zijn twintigjarige zwerftocht; en
niet van zijn beste zijde. Want hij is
maar een vervelende kletsmeier ge
worden die niet ophoudt met leuteren
over zijn avonturen en daardoor zijn
taak als koning van Ithaka verwaar
loost. Hij hangt zijn Penelope danig de
keel uit, waarom zij vindt dat het heel
wat minder moeite kost de afwezige
held trouw te blijven, dan de opschep
per die zü nu weer voortdurend bij
zich heeft. En zoonlief Telemachos
wel een tikje veranderd sedert wij hem
kortgeleden op Scheria zagen ge
sterkt door de Spartaanse Pholoë, die
Odysseus listig aan Menelaos heeft
ontfutseld om zijn Pennie als kamenier
te dienen, zet zijn vader af, hij be
stijgt zelf de troon, maar maakt Odys
seus minister van buitenlandse zaken,
in welke functie hem nieuwe reizen en
dus avonturen wachten. Penelope zet
alvast een nieuw breiwerkje op! Een
aardig stuk, dat ook nog wat show
biedt, dank zij het optreden van een
groepje slavinnen. Wiebe Speelman
was koning Odysseus, Kees Vogelzang
koning Menelaos en zij gingen werke
lijk royaal met de beker om. Ofschoon
als onze herinneringen goed liggen, ten
deze overtroffen door koning Alkinoos
van Scheria, maar die had op het Ami-
citiatoneel dan ook de beschikking
over een soort teiltje, en zeker thans
door Jan Eringa als Iros, de in betere
doen geraakte bedelaar, die in kenne
lijke staat door Telemachos (Auke v.
d. Kooi) van het toneel moest worden
verwijderd. Tom v. d. Mark was de
zanger Phemios, en Rudolf de Bos Kuil
het oude heertje, die de proloog ver
zorgden. Tiny de Groot speelde Pene
lope, Sjoerd Tiemersma een ex-zwij-
nenhoeder, Geert Douma een slaaf en
Beatrix Greep de voedster van Odys
seus, Minny Hogerland Pholoë en Eise
Lodewijk een krijgshaftige Elpenoor.
Na de pauze, lang omdat het grote pu
bliek gelegenheid moest worden gege
ven het gebouw te bezichtigen, maar
misschien ook om Odysseus behoorlijk
tijd te laten zich te verwijderen vóór
Esmoreit er verscheen, zij zouden al
te zeer vei-wonderd zijn élkaar in deze
aula te ontmoeten volgde dan het
abele d.w.z. kunstige spel van de
Siciliaanse koningszoon. Kunstig, maar
allerminst gekunsteld, want dit spel is
ontroerend van eenvoud, ook al is het
tegenwoordig vrij moeilijk te spelen
omdat de taal zo zeer verschilt van ons
tegenwoordig Nederlands. Dit roept
door de gebondenheid van de spelers
aan de tekst problemen voor hen op,
zowel wat dictie als vlotheid en tempo
van spel betreft. Ze werden echter
gladweg opgelost door het groepje do
centen dat het stuk speelde en de ly-
ceumleerlingen ook op dit terrein een
lesje gaf. Het werd een heel knappe
opvoering welke uitbundige waarde
ring van het publiek oogstte. Nadat de
Siciliaanse prins en de Saraceense
prinses elkaar hadden gevonden en
naar behoren „de quade werken” van
Robberecht „te quader lone waren
ghecomen” volgde nog de sotternie
„Nu noch” (Toe maar!) het bekende
verhaal van de man die zijn helleveeg
van een vrouw denkt te hebben be
keerd. Ook deze opvoering door een
viertal docenten verwierf veel bijval.
Volgden de gebruikelijke bedankjes en
geschenkjes.
De U. D. voorzitter J. Heeres, die in
zijn openingswoord zich bijzonder ver
heugd h'ad verklaard thans voor de
eerste maal de aanwezigen op eigen
terrein te kunnen verwelkomen, be
dankte o.m. de hr. J. Pop, die dé regie
had van „Esmoreit” en „Nu noch”, en
dhr. A. G. v. d. Berg regisseur van het
25ste boek van de Odyssee en die,
voegenwij er aan toe zonder de
anderen te kort te willen doen, ook zo
voortreffelijk de rol van Esmoreit en,
in „Nu noch”, van de man speelde.
Grote dank verwierf ook de heer
Struik als immer de ontwerper van de
knappe decors. Zijn taak, vulde rector
dr Greep later nog aan was extra
moeilijk geweest omdat de ontwerpen
al moesten worden opgezet voor de
maten van het toneel nog bekend wa
ren. Tenslotte riep de rector de mede
werking der hogere klassen in, om dit
prachtige gebouw met een aula, welke
waarschijnlijk enig in Nederland is, in
ere te houden, de jongere leerlingen
zullen dan vanzelf hun voorbeeld vol
gen. Na samenzang van Gez. 148 eer
ste en laatste vers ging dr Greep voor
in dankgebed.
Het rijke waardige programma paste
geheel in de sfeer van Kerstmis. De
verenigingen traden om beurten op.
Excelsior op het podium, „Harmonie”
er voor, waardoor het hinderlijke en
tijdrovende opkomen en afgaan bij de
verwisseling werd vermeden.
Na opening met gebed door de voor
zitter van „Excelsior” en de door
„Harmonie” begeleide samenzang van
Gez. 1 (Herv. B.) rees het zangkoor op
voor zijn eerste twee nummers. Wat
een machtig koor! Om trots op te zijn!
Goed stemmenmateriaal, met name
ook de tenoren. De bas kan nog iets
aan klankvolume winnen; de sopranen
kunnen vooral in de hoge regionen,
zich nog meer toeleggen op homogeni
teit. In „Op U, mijn Heiland, van J. W.
Franck, klonk alles wat aarzelend,
waardoor de voordracht, de frasering
en de zuiverheid ernstig gevaar lie
pen. Maar in „Dochter Sions” van Han
del kwam het koor beter op dreef. La
ter kon „Aan Jezus denken”, van IJ.
G. Visser ons maar matig imponeren.
De Hymne van Ch. Palmer met piano
begeleiding werd daarentegen prachtig
uitgevoerd. Zo ook de Belmont-Hymne,
bew. J. Nauta, die met zijn afwisselend
mannen- en vrouwenkoor plechtig
klonk, verheven en indrukwekkend.
Maar niet minder „Advent” met ac
compagnement, bew. J. Nauta.
Na de pauze beluisterden we achter
eenvolgens .„Herders ik boodschap”,
„Oud HoIL lied”, zeer zuiver, correct
en pit ’g gezongen, „Nu zijt welleko-
me”, bew. J. Nauta, „Stille nacht” van
Gruber, bew. J. Nauta, Koraal uit can
tate no. 147 van J. S. Bach met piano.
De uitvoering van deze stukken vol
deed aan hoge technische eisen, dyna-
Acbt en dertig jaren en drie winterhalfjaren heeft de heer M. Hardorff,
leraar aan de Ambachtsschool alhier, de adspirant metaalbewerkers les ge
geven in vaktekenen en vaktheorie. Eén jaar tijdelijk in Alkmaar, drie
winter-cursussen aan de Avondschool in Den Helder (waar hij tijdens zijn
militaire diensttijd tekenaar op de Marinewerf was) 11 jaar in Terneuzen en
de laatste 26 jaar hier in Sneek. Maar nu is hij met de laatste loodjes bezig.
Als de kalender straks 1 januari 1957 aanwijst is hij gepensioneerd. Ambt
loos burger.
Vrijdagmiddag 21 december, vóór de Kerstvacantie aanbrak, nain hij af
scheid. Van de school, z’n collega’s, z’n leerlingen en z’n werk, dat hij
steeds met zoveel toewijding verrichtte. Maar dit afscheid, dat toch ook een
beetje sterven betekende, werd hem ongetwijfeld lichter gemaakt door de
vele lof die hem en zijn echtgenote in het versierde vaktekenlokaal
werd toegezwaaid en de cadeaus en goede wensen welke hem daarbij werden
aangeboden.
’s-GRAVENHAGE H.M. de Koningin heeft op de eerste Kerstdag via beide
Nederlandse radiozenders een uiterst persoonlijke Kerstboodschap uitgesproken.
H.M. zeide: „De ster van Bethlehem, een licht van boven ons aardse leven, was
zichtbaar voor drie wijzen die de dwaasheid, zo leek het, hadden dat te volgen.
En zo kwamen zij terecht bij het begin van dat beslissende wereldgebeuren dat
de mensheid van toen af nooit meer rust, noch duur heeft gelaten. Alleen door
enkelen wier ogen nog anders open waren dan die van anderen werd het opge
merkt. Maar het veroorzaakte onrust bij een machtige collaborateur, die willekeu
rig wraak nam op onschuldigen. Het gebeurt meestal onopgemerkt, dat wat we
zenlijk van belang is! Hiertoe kan men rekenen alle gebeurtenissen, groot of
klein, waarbij het licht het wint van de duisternis, de waarheid van de leugen,
het recht van het onrecht, het grootse van het benepene, de liefde van de haat,
het leven van de dood.
het hoogste daar
hij meent het te vinden, ergens
dat wat Christus gepredikt heeft,
gaande diens persoonlijke houding, als
men meent dat die persoon ze bepaald
weten moet? Ook dit heb ik ervaren.
Wat bezielt zulke mensen dan toch? Wat
zijn hun eigenlijke drijfveren? Maar: heb
ook ik soms niet het recht te trachten
mezelf te zijn?
Laat ons dan in donkere tijden ons
meer dan ooit aaneensluiten als bewusje
mensen die duidelijk voelen wat er op
aankomt en wat niet. We leven in een
tijd die ons meer dan ooit laat zien de
ernst van het erop of er onder.
vftoral wie in Gods leiding gelooft, ziet
in dat het niet voor niets is wanneer
Gods smeltkroes staat op een zo heet
vuur als waarvan de thans levende ge
slachten kunnen getuigen. Maar al dat
wat de toets der tijden zal kunnen door
staan en dat dan levend zal zijn gebleken
begint even teer als het mensenleven op
aarde begint. Een kind vertrouwde God
aan ons, de mensheid, toe waarbij hij
wist dat wij het tenslotte zouden ver
moorden. Hij deed het toch en he t kin-
deke overwint toch de wereld. Ook de
tere groei van al wat werkelijk levens
vatbaar zal blijken vertrouwt hij aan ons
toe. En dat zal het winnen, wat wij ook
doen, wat Wij ook misdoen.
Aan ons is de eervolle taak, Gods me
dewerkers te mogen zijn. Zodra wij die
bewust hebben aanvaard beseffen wij
deze verantwoordelijkheid die ons tevens
bevrijdt uit het kale eigenbel~ng en die
voor ons de sleur laat uiteenvallen in
handelingen die onnut en die wezenlijk
belangrijk zijn.
Op deze vergadering te Amsterdam
gehouden heeft de voorzitter de heer
Crone namens het bestuur nog eens toe
gelicht waarom het zich niet achter het
besluit van het Ned. Olymp. Comité
heeft geschaard om niet deel te nemen
aan de Olympische spelen te Melbourne.
De afgevaardigde van Vennemeer be
tuigde zijn spijt over de houding in
dezen door het bestuur aangenomen. Er
werd vrij lang gesproken over de voor
stellen van Sneek en Het Witte Huis
om het gebruik van andere zeilen dan
die vervaardigd uit katoenweefsels voor
de nationale wedstrijdklassen te verbie
den. Tenslotte werd besloten dat geen
draconzeilen bij de Regenbogen mogen
worden gebruikt, en wat de Valken be
treft, niet in de eerste twee jaar.
Er zal dit jaar geen prijsvraag voor
een ontwerp motor- of zeiljacht worden
uitgeschreven daar de vergadering niet
akkoord kon gaan met het
voorstel voor een
toerboot, geschikt om er achter te wa
terskiën.
Het bestuur zal met een lid worden
uitgebreid, waardoor de mogelijkheid
ontstaat de aftredende directeur van het
Centraal Bureau, ir. J. Loeff, in het be
stuur op te nemen. De voorzitter dankte
in een zeer waarderende rede de heer
Loeff voor de vele verdiensten, welke hij
voor de watersport heeft gehad. Als be
wijs van de grote waardering benoemde
de vergadering de heer Loeff tot ere
lid van het Verbond.
Belangrijke wedstrjjddata zijn o.a.:
1314 juli W.V. Braassemermeer.
2024 juli Kaagweek.
2/5 augustus Holland Week ILoos-
drecht.
8/11 augustus Holland Week IIZui
derzee.
12/13 augustus Flevorace.
17/22 augustus Sneek-Week.
24/27 augustus Alkmaardermeer wed
strijden.
14/1521/22 september Nationale
kampioenschappen Westeinder plassen.
Advertentieprijs 15 ct. per m.
Bi) contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs f 3.- per half
jaar. Franco per post f 3.75 per
half jaar.
Giro 85074° ten name van
Sneeker Nieuwsblad.
Na de plechtige opening van het nieuwe Lyceumgebouw vorige donderdag
in de Hervormde Kerk, waren zeer vele belangstellenden getuige van de
d-a Iwerkelijke ontsluiting van de school. Deze werd verricht door de verte
genwoordiger van de minister van O., K. en W„ Dr P. Doornenbal, die de
sleutel ontving uit handen van Tine Greep een dochter van de rector.
Namens de technische adviseurs
bood de heer B o o t s m a een handge-
weven wandkleed aan ten behoeve van
de rectorskamer, een mythologische
figüur voorstellende.
Namens het lerarencorps sprak dr.
H. Hof s tra, en het gezamenlijk ge
schenk van leraren en leerlingen werd
aangeboden door de voorzitter der
lyceïstenvereniging, de heer J. Hee
res en de heer R. Steen s m a. Het
bestond uit een luidklok voor de bui- I
tenkant der school en de complete
Winkler Prins Encyclopaedie.
Tenslotte sprak de directeur der 2e
Chr. H. B. S. te Groningen namens de
vereniging van leraren bij het Chr.
Voorbereidend Hoger- en Middelbaar
onderwijs.
’s Avonds werd in de aula een gezel
lige bijeenkomst gehouden voor lera
ren, oud-leraren en oud-leerlingen en
vele genodigden.
De heer J. Brink, bestuurslid ver
toonde een heel aardige door hemzelf
opgenomen film over het begin van de
school en de toestand anno 1956 in
het oude H.B.S. gebouw.
De docenten speelden daarna „Esmo
reit” en de klucht „Nu Noch”.
neel en de leerlingen de heer Hardorff
ongetwijfeld tot vreugde, maar aan de
andere kant laat hij een goede sfeer
achter en daarvan te scheiden valt al
tijd moeilijk. De heer Mak was evenals
de voorzitter van mening, dat in het
laatste jaar meer van de scheidende is
gevraagd dan eigenlijk mogelijk was.
Want naast de functie van waarne
mend directeur behield hij zijn 40 les
uren. Hij heeft de rust daarom wel
verdiend en spr. hoopte, dat hij daar
van ook lang zal kunnen profiteren.
Namens het personeel van de dag- en
van de avondschool bood hij tot slot
de heer en mevrouw Hardorff de beste
wensen aan voor de toekomst, verge
zeld van het door hen zelf gekozen ge
schenk: een tuinparasol, en kreeg me
vrouw bovendien nog een boeket bloe
men.
Namens de collega’s en mede na
mens de afdeling van de Bond, sprak
de heer A. B. H. Hagens, die aan zijn
Teneinde een tijdige bezorging
van ons blad op MAANDAG 31
DECEMBER a.s. te waarborgen, is
de termijn van inzending van adver
tenties die dag-gesteld op ui terlijk
TIEN UUR ’S MORGENS.
Het licht, de levendwekkende geest,
zal zegevieren door de loop aller eeu
wen heen. Weerstand daartegen heeft
geen kans op uiteindelijk^ triomf, hoe
hevig hij zich ook roeren kan. Want
het kwade, dat dus verkeerd is, en niet
deugt in de schepping, moet vroeger of
later worden uitgeworpen. Die zekerheid
van het nutteloze van het kwaad mogen
wij juist met Kerstmis elkaar wel be
lijden, want Hij die toen geboren is
heeft ze ons gegeven, met Zijn leven en
Zijn boodschap, en Hij heeft de daad
aller tijden gesteld.
De strijd tussen licht en duisternis is
de strijd van deze wereld en van .alle
mensen die daarin leven. Hoe wijder wij
de ogen van onze geest open hebben,
hoe beter zien wij het licht als een ster
van Bethlehem schijnen dwars door de
duisternis heen en hoe duidelijker zien
wij de richting waarin wij moeten koer
sen. Het licht is er altijd, maar hoe vaak
zien wij het niet. Maar steeds als ergens
een geestelijke overwinning plaats heeft,
gebeurt er een ommekeer van wezenlijk
belang.
Dit wordt vaak door niemand opge-
merkt, maar deze zaken zijn belangrijker
dan welke andere gebeurtenissen ook.
Ik weet dat gij die naar mij luistert
zeer verschillend geaarde mensen zijt,
die langs vele eigen egen gaan en die
ieder voor zich het recht opeisen om te
volgen wat zij in hun eigen innerlijk
houden voor de ster die hen naar Beth
lehem voert of naar wat voor hen de
plaats des heils dan is. Ieder zoekt de
verwezenlijking van
waar
waar
in de hoogste mate tot werkelijkheid
wordt gebracht die hij maar kent. Ik
spreek graag tot u allen, ieder verschil
lend van de anderwant het ligt geheel
in de lijn van mijn opvoeding en ambt
en van mijn natuurlijke neiging, dat ik
wil zoeken naar datgene dat al’.a bindt.
Aan het slot van haar rede zeide H.M.
o.m.
Of men nu het hoofd stoot aan traag
heid. onbegrip of de lagere menselijke
reacties, laten we ons met Kerstmis, en
heel het jaar voor ogen houden dat het
licht dat we waarnemen het zal win
nen van de duisternis die ons omvat.
Hoe scheller het licht dat ons doel is
voor ons schijnt, hoe erger lijkt ons het
contrast met het donker. Maar het is de
sterkere inacht die zal zegevieren.* Laat
ons daarentegen ook volle waardering
hebben voor al het goede dat we van
onze medemensen ervaren. Er is bij hen
veel warm spontaan gevoel en veel eer
lijk denken. Ook ik heb dit ondervonden
en het vervult me met diepe ’dankbaar
heid.
Er is geen groter smart dan te zien
hoe het kwaad, het onrecht zijn beloop
heeft, zoals we dit op allerlei wijze in
het nu aflopende jaar hebben zien ge
beuren. Waarom, bijvoorbeeld, vallen
sommige mensen iemand aan langs slink
se wegen met onware beweringen?
Wa ,rom. bijvoorbeeld, trachten zij een
wig te drijven tussen een man en
vrouw in vergeefse pogingen tot
vernietigen van een diepgewortelde een
heid? Waarom valt men daarbij nog an
deren aan dan degene die men op het
oog heeft? Kan men aan diegene dan
niet zelf eerlijk rechtstreeks schrijven
wanneer men zekere bezwaren voelt aan-
Blijkens de zo juist door het Centraal
Bureau voor de Statistiek gepubliceerde
cijfers werd in 1955 f 128 miljoen (1954
f 114 miljoen) voor het bezoek aan ver-
makelijkheidsinstellingen (exclusief ker
misbezoek) uitgegeven, d.i. f 11.94 per
inwoner (f 10.84).
Er werden 114 miljoen plaatsbewijzen
gekocht d.i. 10.7 per inwoner (10.4).
Hiervan betrof 57% bioscoopbezoek
(58%).
Van elke gulden die het publiek uitgaf,
betaalde bet gemiddeld 19 cent belasting.
De totale belastingopbrengst bedroeg
f27 miljoen.
