het Amicitia
Theater
melk-
Naar
nieuwe
en
pachtprijzen
Enny Mols-de Leeuwe als
moeder de Wit
Vreugdevolle dag voor het
G ereformeerd Verpleeghuis
„Mambo
in
van
Het eerste kievitsei
Sipke Feenstra hjoed
85 jier
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJ 1ST
8
Maandag 11 maart 1957
112e jaargang no. 20
Redakteur: L. KIEZEBRINK
ii
Kintsje Klazes.
w
Redaktie-adres
KLEINZAND 7 - Telef. 2872
Voor f 1.8 millioen kinder
postzegels
Geef ons maar die film I
Hei Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD
Vrouwenwereldgebedsdag
Receptie Diamanten
echtpaar Heijmans
Den Doolaard voor v. d.
Meulen’s Boekenspaarclub
SNEEKER NIEUWSBLAD
I
In de knel.
•X-
ze
Intermezzo.
L
v’
wensen in vervulling zullen gaan
sloot daarop met het Onze Vader.
spr. een zeer kortzichtige politiek is
geweest, in strijd met het belang van
boer en arbeider. De tweehonderd mil
joen gulden ter correctie zijn daarom
niet onbillijk.
Vragen.
Een viertal aanwezigen stelde de heer
Swierstra vragen, o.a. of de regering
film, die geladen is met het opzwepend
ritme van een wilde dans. In deze film
treden ook Katherine Dunham en haar
ballet op.
Administratie:
"ïomb. Drijfhout Kiezebrink Co.
Kantoor: GROOTZAND 55
Telefoon 3005 (K 5150)
Verschijnt:
MAANDAGS en DONDERDAGS
De postzegelactie „Door het kind
voor het kind” 1956, de dertigste sedert
1924, heeft dank zij de medewerking
van ruim een half miljoen schoolkinde
ren van ruim 17.000 scholen, een netto
bedrag opgebracht van f 1.800.000.
Dit is 400.000 gulden méér dan in 1955
en 800.000 gulden meer dan in 1953.
.Alweer nieuwe plannen.
Tot besluit deelde spr. nog mede, dat
het bestuur nog verdere uitbreidings
plannen heeft, waarvoor al weer een be
lendend perceel is aangekocht. Aan een
inrichting als deze bestaat in onze om
geving nl. grote behoefte.
w
Aan de inleiding was een kort huis
houdelijk gedeelte voorafgegaan, waarin
de penningmeester, de heer G. Miedema,
verslag uitbracht en de heer H. Wind,
die periodiek aftrad, bij acclamatie als
bestuurslid werd herkozen, Voorzitter
was de heer P. Kramer.
Vermeld zij nog, dat de nieuwbouw
en uitbreidingen werden uitgevoerd
door de Aannemingsmij. Friso alhier. De
electrische installatie is aangelegd door
de heer M. Troelstra, de centrale ver
warming door de firma Swart te Leeu
warden. Firma Lucas de Vos verrichtte
het schilderwerk, de heer E. Metz de
stoffering.
De hear Sipke Feenstra to Snits, ber-
ne de 11e maert 1872 to Kouduin, bitinkt
hjoed yn alle stilte yïi ’t formidden fan
neiste famylje syn 85e jierdei. Bikend
man is hy by de alderein yn ’e Südwest-
hoeke, populair folksman to Snits, dêr’t
er nou amperoan sechtlch jier tahalden
hat. Feenstra makke him altyd tige
fortsjinstellk om syn aktiviteit, hy is
immen mei in helder forstan en hie in
sterke opmerkingsjefte en in tük ünt-
hald.
De -heer Naber, direkteur van de
Federatie van Verpleeginrichtingen voor
langdurige ziekten, las, alvorens hij zijn
gelukwensen aanbood, een gedeelte voor
uit een artikel in de Legerkoerier, waar
in herinnerd wordt aan de nacht welke
tijdens de oorlogsjaren tien gijzelaars in
het Verpleeghuis doorbrachten. Spreker
bood dit nummer aan het bestuur aan.
Dokter K. v. d. H e u v e 11 sprak als
voorzitter van de Vereniging van Sne-
ker huisartsen, die het prettig vinden
in dit huis, waar ze door ervaren ver
pleegsters worden bijgestaan te kunnen
werken.
Ds. D. v. d. Werf bracht de geluk
wensen over van de Ned. Herv. Kerk,
waarvan de leden blij zijn dat de Gere
formeerde gemeente hier dit tehuis op
deze wijze kon openen. Hij vestigde er
de aandacht op, dat het niet alleen voor
Gereformeerden bedoeld is en sprak de
ho’p uit, dat velen hier het licht van
Jezus Christus op hun oude dag en in
moeilijke en vaak ook blijde omstandig
heden zullen zien.
De oud-voorz., initiatiefnemer en mede
oprichter (met de heren P. Flach, J. Blok
en M.Dethmers)Lt.kolonel Ds. H. St e e n-
h u i s, herinnerde aan de begintijd. Di
rect toen hij hier als predikant in Sneek
kwam, verwonderde hij zich er al over
dat in dit overwegend protestantse deel
van Friesland alleen maar een R.K. zie
kenhuis was. Het uitgangspunt bij de
oprichting is daarom geweest dat daar
aan iets gedaan moest worden en spre
ker noemde het een groot voorrecht,
Daar stond ze dan donderdagavond op
het podium van de grote zaal Hanen
burg. In het dagelijks leven heet
Enny Molsde Leeuwe, maar voor de
leden van Baarda’s boekenclub, die de
zaal tot de laatste stoel bezetten, was ze
mevrouw de Wit. Met haar waren mee
gekomen de schrijver van hoorspel en
boek Jan de Vries, en de heer Dubois,
die de geluiden bij het hoorspel verzorgt.
Als eerste trad de schrijver, de heer de
Vries, naar voren, die vond dat hij hier
op historische grond stond omdat een
voorvader van hem in 1796 in Sneek ge
storven is. Natuurlijk werkt zo’n feit in
spirerend en de schrijver vertelde dan
ook boeiend over zijn hoorspel, waarmee
hij in een tijd van ziekte begonnen is.
Zelf lid van een groot gezin wilde hij
een beeld geven van een Prot. christe
lijk gezin en hij heeft er steeds naar
gestreefd de jeugd van dit gezin zo le
vensecht mogelijk te maken. Dat hem
dit wel gelukt is blijkt wel uit de stapels
fan-mail die hij geregeld krijgt. Luiste
raars feliciteren de familie de Wit met
het 25-jarig huwelijksfeest. En als de
zoon Gerrit ziek blijkt te zijn, komt er
een hartelijke brief van een groep pa
tiënten uit een sanatorium, die hem
schrijven dat er op de herenzaal nog
Wat de regering wil blokkering van 50 miljoen der vergoedingen voor de
lasten van eigenaren van de bedrijfsgebouwen iri de landbouw leidt tot een
geweldige administratieve rompslomp. Ais ze ’t volle bedrag niet direct in han
den krijgen, zal in de toekomst voor verbetering van de gebouwen het dub
bele bedrag nodig zjjn.
De eenvoudigste methode de moeilijkheden in de landbouw op te heffen is ver
hoging van de pachtprijs en een vrijere economie.
Warber man meij’ wy him neame,
Man, dy’t folie goeds fuortbrocht
Man, dy’t trou de mienskip tsjinne,
Dy’t syn krêft yn d’ ienfald socht
Gjin kabael fan boppe mjitte,
„Sljucht en Rjucht” en dêrmei wei
Dy prinsipes stribbe Feenstra
Yn syn libben altyd nei 1
Fiif-en-tachtich wurdt hy hjoed dan,
Rint noch o, sa fluch en kwyk,
Regelt noch syn boekhaldsaken
As in jonge man gelyk 1
Feenstra heart by sterke, sterken,
Nettsjinsteande wol-is-wier
Op sa’n leeftiid weage einlings
Wöl de léste leadsjes sWier
Hulde by dit jubileum I
Feenstra, bliuw noch lang hwat soun
Toevjen mank jins neisten, freonen,
Op üs Aide, Snitser groun I
Het is vandaag voor onze vereniging een
ver gekomen, dat wij het nieuwe gedeelte van ons huis officieel kunnen openen.
En wjj willlen graag, dat anderen in onze vreugde delen. Want zoals gedeelde
De 10-jarige Sipke Buma te West-
hem en de '11-jarige Broer Adema te
Oudega (W.), leerlingen van de Herv.
School te Oudega (W.), hebben heden
morgen terwijl ze op weg naar school
waren het eerste kievitsei gevonden.
Het lag een klein eindje vanaf de weg.
Burgemeester Tjaberings is vanmor
gen nog met de jongens naar Soestdjjk
vertrokken om het ei aan de Koningin
aan te bieden.
zich geheel in haar rol ingeleefd zij
is inderdaad moeder de Wit zoals hij
haar voor zich heeft gezien toen.hij het
ontwerp voor het hoorspel maakte. „Be
halve dan haar lichamelijke omvang”,
zegt mevrouw Molsde Leeuwe guitig
die een klein tenger figuurtje heeft,
dat niet doet denken aan de ronde dik
ke moeder de Wit die ze voor moet stel
len. Maar de stem en het warme moe
derlijke hart heeft ze wel en ze laat
ze beidén voelen in het stuk dat ze uit
het eerste boek van „de jeugd vliegt
uit” voorleest. Een mooi fragment uit
het zeer aantrekkelijk uitgegeven boek
dat door boekhandel Wielenga (W. G.
Baarda) samen met andere boeken, op
twee tafels uitgestald was en veel be
langstelling had van de leden van de
boekenclub.
Na de pauze las mevrouw Enny Mols
de Leeuwe nog een gedeelte voor uit
het tweede deel van het boek, dat de
toehoorders diep ontroerde. Binnenkort
verschijnt van dit aardige, vlot geschre
ven boek een derde deel, terwijl een
boek over het meisje Maartje in voorbe
reiding is. Jonge lezers van 1418 jaar
zullen er zeker plezier aan beleven.
Het gezelschap begaf zich hierop naar
het Verpleeghuis, waar een erehaag van
verpleegsters stond opgesteld en de
burgemeester door het ontsluiten van de
hoofddeur het gebouw officieel opende.
Na de bezichtiging kwam men weer
in de nieuwe zaal van Hanenburg bijeen,
waar nog tal van sprekers het woord
voerden.
Burgemeester Rasterhoff zei, dat
allen onder de indruk waren gekomen
van de verbeteringen en veranderingen
welke zij bij de bezichtiging hadden aan
getroffen. Namens het gemeentebestuur
complimenteerde hij het bestuur met dit
succes, waarna hij een uitvoerige be
schouwing wijdde aan de bejaardenzorg
en de zorg voor chronische patiënten.
Wij mogen ons gelukkig prijzen, dat
hierin thans in Sneek op zulk een voor
beeldige wijze wordt voorzien en het is
wel een plaatsje vrij is. Deze brieven
zo serieus gemeend zijn voor de
schrijver een heerlijk bewijs van mee
leven, maar laden ook een zekere ver
antwoordelijkheid op hem.
Natuurlijk is het succes van een stuk
voor een groot deel afhankelijk van
spelers en regisseur en de heer de Vries
is dan ook alle spelers dankbaar voor
de wijze waarop zij zijn stuk brengen.
Vooral mevrouw Molsde Leeuwe heeft
Een alleraardigst intermezzo van deze
avond was zeker de „demonstratie” van
de heer Dubois. Hij onthulde iets van de
geheimen uit de „geluidskeuken” van
een studio en toonde aan hoe men,
dooi1 over een binnenband te wrijven,
voetstappen in de sneeuw kan imiteren.
Mocht U een oude boender bezitten
ga er dan eens met een broodzaag over
en U imiteert prachtig de broodsnijden-
Deze opgewekte woorden sprak Ds. E.
N. van L o o, voorzitter van de Gere
formeerde Vereniging tot verzorging
van zieken en verplegingsbehoevenden
alhier vrijdagmiddag in de korte bijeen
komst welke voorafging aan de officiële
openstelling van de nieuw gebouwde
Kraamkliniek en de uitbreiding der af
deling voor Chronische patiënten van
het Gereformeerd Verpleeghuis. Hij ver
welkomde daarna de vele genodigden en
belangstellenden, onder wie zich ook
burgemeester en mevrouw Rasterhoff
bevonden, wethouder Blok en de ge
meentesecretaris, beide eveneens verge
zeld van hun dames, vele doktoren en
de directrice met haar staf en een aan
tal verpleegden.
Na gebed en het lezen der gelijkenis
van de barmhartige Samaritaan uit
Lucas 10 sprak ds. van Loo nog een
kort woord. Wij hebben allen naar deze
officiële opening uitgezien, maar ze is
later dan we aanvankelijk gedacht had
den. Wij hadden gaarne al in het najaar
van 1956 in ons huis willen beginnen,
zo begon hij. Toen was het ook juist
twintig jaar geleden, dat het werk in
het Verpleeghuis een aanvang nam,
waarbij het altijd de bedoeling is ge
weest iets te laten zien van barmhar
tigheid en christelijke liefde. De eerste
periode was niet gemakkelijk. Het toen
malige bestuur heeft met talloze moei
lijkheden te kampen gehad. De moeilijke
oorlogsjaren en die daarna werden ook
meegemaakt maar in de laatste tijd
werd een periode van ongekende bloei
beleefd. Niet ’t minst nadat zuster
Boersma de interne leiding op zich ge
nomen had.
Enige jaren geleden, aldus spr., wa
ren wij genoodzaakt tot een grote uit
breiding over te gaan. Toen werd in de
tuin achter het huis de afdeling voor 20
chronische patiënten gebouwd, en het
belendende perceel aangekocht en tot
zusterhuis ingericht, aar het hoofdge
bouw, hoe ook door deskundigen ge
roemd, voldeed niet aan de eisen welke
aan een dergelijke inrichting gesteld
kunnen worden. Na lang wikken en
wegen zijn we er daarom toe gekomen,
het hoofdgebouw aan de Wijde en de
Nauy/e Noorderhorne geheel omver te
werpen. De hoofdgevel moest echter be
staan blijven, omdat die prijkte op de
lijst van monumentenzorg. Wel een eer
voor ons, maar niet buitengewoon voor
delig. We konden daardoor niet doen
wat we graag wilden.
De Kraamkliniek
heeft in het nieuwe gedeelte weer een
bijzondere plaats gekregen. De vorige
was niet in overeenstemming met onze
bedoeling en bood ook maar plaats aan
acht vrouwen. De nieuwe aan veertien.
De gehele inrichting bevat thans 70
bedden.
Na te hebben stilgestaan bij de niet
gemakkelijke taak van de directrice en
haar personeel tijdens de verbouwing
toen het zusterhuis tijdelijk tot kraam
kliniek moest worden ingericht, maar er
juist vele geboorten waren, sprak ds.
van Loo zijn erkentelijkheid uit jegens
de bouwers, maar ook jegens zuster
Boersma en haar medewerksters en
zuster Weijma die haar werk eveneens
tot grote tevredenheid van het bestuur
en haar patiënten verricht.
dat geheel het oude bestuur dit nog
mocht beleven en zien. Ook voor de ver
dere plannen wenste hij het bestuur
Gods zegen toe.
Verder spraken nog de heren L. J. H.
R o g h a i r namens de specialisten, en
de oud-bestuursleden P. Flach en mr.
A. W. Haan, de laatste mede als
voorzitter der Vereniging van Stichtin
gen voor Ouden van Dagen waarvan de
Talma-rusthuizen, uitgaan, waarna Ds.
van Loo, die alle sprekers direct al ge
antwoord had, nogmaals dankte voor de
felicitaties en waarderende woorden,
evenals voor de geschenken welke van
talloze kanten waren aangeboden. Hij
hoopte dat met Gods hulp alle goede
en
vriend Mario
Deze Rossi, ge-
door Gassman,
zijn vriendin met
graaf Enrico Marisoni in
het huwelijk laten treden,
omdat hij weet dat deze
ongeneeslijk ziek is, en na zijn dood hij
en Giovanna een weelderig leventje zul
len kunnen leiden van het geld van de
graaf. Giovanna’s verlangen gaat er
echter naar uit danseres te worden, een
verlangen aangemoedigd door Tony Sa
lerno (Shelley Winters) leidster van
het ballet van Katherine Dunham, die in
haar een danstalent meent te hebben
ontdekt. Hoe Giovanna haar roeping na
vele opwindende maar ook droeve erva
ringen, die samen een duistere achter
grond vormen, toch volgt vertelt deze
een gelukkige gedachte, aldus spr., dat
het bestuur nog meer plannen heeft en
de revalidatie daarbij ook zijn aandacht
heeft. Misschien kunnen we dat bij een
volgende uitbreiding zien.
De burgemeester bood hierna het
reeds eerder toegezegde televisietoestel
en de gelukwensen van het gemeente
bestuur aan, waarna zijn echtgenote,
die driemaal in de kraamkliniek ver
pleegd werd, uitdrukking gaf aan
haar prettige herinneringen aan die
tijd. 'Zij bood daarvoor bloemen aan en
sprak de hoop uit, dat de huiselijke
sfeer, die er steeds heerste, altijd be
waard zal blijven.
sake it byltsje der by del to lizzen,
lichamelik en geastlik wie hy doe noch
to flink (lyk as nou ek noch) om stil
,to sitten en tomear, hy hie perspektiven
yn oerfloed, hie administraésje en
boekhalden by de han fan forskillende
dingen, joech him op it paed as taksa-
teur mei huzeforkeap en boppe dat al
les wie hy doe al in bütenwenstige krêft
mei yn it bistjür fan de pleatselike for-
iening „Hulp in Nood”. A.1 sünt amper
oan 25 jier nimt Feenstra de bistjürs-
funksje as sadanich nou noch waer. Lit
üs bislute mei it folgjende oan him wijde
ferske
In de Doopsgezinde Kerk werd vrij
dagavond de jaarlijkse samenkomst van
vrouwen gehouden om in gemeenschap
pelijk gebed en zang de nood der we
reld te gedenken. Over heel de wereld
worden deze samenkomsten gehouden,
en elk jaar is het aantal landen, dat
aan deze gebedsure deelneemt, weer
groter, zodat ditmaal het aantal met 20
is toegenomen, en thans reeds 134 telt.
Het thema dat nu aan de orde was, was
ontleend aan de brief van Paulus aan de
Romeinen, hoofdstuk 8 35 „Wie zal
ons scheiden...” De liturgie werd ge
sproken door mevr. Wiegers en mevr.
Lindeman, welke afgewisseld werd door
het zingen van enkele psalm- en gezang
verzen. In grote stilte luisterden de aan
wezigen naar het gesproken woord, zo
dat er een gewijde aandacht merkbaar
was. Aan het einde werd een collecte
voor de zending gehouden.
feestelijke dag. Eindelijk is het zo
ons huis officieel kunnen openen.
smart halve smart is, is gedeelde vreugde dubbele vreugde.
Met de grondrente zitten de regering
en het parlement sterk in de knel. De
minister wil haar op een minimum be
drag vaststellen (wat neerkomt op de
halve waarde van het land) en de boe
renstand .minimumprijzen garanderen
maar volgens de heer Swierstra wordt
daarmee erkend, dat bij meer welvaart
het volle bedrag moet worden berekend.
De Sociaal Economische Raad is van een
ander principe, de opbrengst van de
minst waardevolle grond, uitgegaan.
Dat is zo zuiver mogelijk gesteld,
maar de regering wilde er niet aan om
dat het haar te duur wordt.
Het is merkwaardig hoe ontzettend
ingewikkeld men a'ies houdt in Den
Haag. Het Pachtbesluit gaat uit van een
redelijke winst voor de pachter, maar
moet daarvoor nu zo’n ingewikkelde
administratie worden opgezet als de re
gering wil en 50 miljoen geblokkeerd
worden? Op die manier krijgt de pach
ter straks twee eigenaren: de verpach
ter en de staat. Maar het parlement wil
dat ook niet, gezien de vele moties wel
ke in de Kamer zijn ingediend.
Dat de regering de bedrijfsgebouwen
nu nog niet wil verbeteren in verband
met de hoge bouwprijzen is onbillijk. Ze
zijn dringend aan verbetering toe. Maar
bovendien zien we nu reeds dat door de
bestedingsbeperking de prijzen voor
grote bouwwerken dalen. Als nu ook de
woningbouw eens tijdelijk wat kon wor
den beperkt, zouden misschien ook de
kosten voor verbetering van de boeren
bedrijven lager worden.
Spr. conclusie was tenslotte, dat aan
de boeren te veel geld voor de verbete
ring van hun bedrijven is onthouden,
terwijl men dat voor de industrie wel
gegeven heeft.
Wie kent in Nederland vader en moeder de Wit met hun spruiten niet? De
radio-uitzending „de jeugd vliegt uit” is zeer populair, het boek van dezelfde
naam is, met een goed Nederlands woord, een best-seller geworden. Ieder
een spreekt over die levensechte familie de Wit, van welke de moeder zeker wel
de meest dominerende figuur is.
Dat zeiden vijf soldaten van het leger
kamp Schaarsbergen bij Arnhem, die
liever naar de bioscoop gingen dan de
uitrusting poetsen. Zij zijn wegens on
gehoorzaamheid door de krijgsraad te
velde Oost te Arnhem ieder veroordeeld
tot een maand militaire detentie plus
uitlezing van het vonnis voor het front
van de troep.
De soldaten waren op weg naar de i
cantine, waar een spannende film zou
draaien, toen zij door een sergeant wer
den teruggeroepen, omdat er gepoetst
moest worden. Zij stoorden zich niet aan
het bevel en liepen gewoon door. In de
filmzaal werd hen nog eens op het ver
keerde van hun houding gewezen, maar
ook dit hielp niet. Gina Lollobrigida
bleek een sterkere aantrekkingskracht
te hebben dan de sergeant.
uitspraak deed de
secretaris
Deze uitspraak deed de heer H.
Swierstra, secretaris van Het
Friesch Grondbezit, zaterdagmorgen in
de ledenvergadering van de afdeling
Sneek/Wymbritseradeel, toen hij sprak
over de nieuwe melk- en pachtprijzen.
Hij stond eerst uitvoerig stil bij de
achtergrond van de moeilijkheden waar
mee de Landbouw momenteel te kam
pen heeft. Het kardinale punt daarbij
is, dat de lonen en de sociale lasten te
hoog zijn geworden. Vooral na het in
voeren van de vrijere loonvorming zijn
de moeilijkheden sterk toegenomen.
Door de overeenkomst tussen het
L.E.I, en de Stichting voor de Land
bouw wordt de kostprijs niet berekend
naar de eigen-, maar naar de pachtbe
drijven. Daarom zijn de melkprijzen en
de huren te laag gebleven, wat volgens
Advert ntieprijs 15 ct per mm
Bij contract (handelsadv.) lager.
Abonnementsprijs f 3. per halt
jaar. Franco per post f 3.75
per half jaar.
Giro 850748 ten name van
Sneeker Nieuwsblad.
de moeder de Wit. Wie een kinder
tafeltje ronddraait in een kartonnen
doosje, maakt het geluid van een wek
ker die energiek opgewonden wordt,
zweepslagen zijn eigenlijk maar ach,
Iaat ik u alle illusies niet ontnemen,
het leven is al nuchter genoeg.
Nuchter en fantasieloos kan men de
heer Dubois niet bepaald noemen. Hij
is de man die autoportieren laat dicht-
kleppen, voetstappen op de trap laat
klinken en voor het straatrumoer bij
verkeersongelukken zorgt. Hoe dat al
les in de studio gemixd wordt tot een
boeiend hoorspel, werd tot slot van de
avond nog gedemonstreerd.
De heer Baarda overhandigde bloe
men en drabbelkoeken aan mevrouw
Molsde Leeuwe, en de heren de Vries
en Dubois. Hij animeerde de enthousias
te toehoorders lid te worden van de
boekenclub en kondigde aan dat Mary
Pos op 27 maart voor de club komt
spreken.
De heer en mevrouw Heymansvan
Dam hebben gisteren in restaurant Piso
vele handen gedrukt en talrijke geluk
wensen met hun zestigjarig huwelijks
feest in ontvangst genomen.
Burgemeester Rasterhoff, die in gezel
schap was van de gemeentesecretaris
de heer Koster, kwam het bruidspaar
en de familie feliciteren, terwijl verder
veel vooraanstaande ingezetenen van
Sneek en Leeuwarden aanwezig waren.
De burgemeester huldigde de heer en
mevrouw Heymans in een hartelijke toe
spraak als mensen die een eigen plaats
innemen in het Sneker gemeenschaps
leven. Zij zijn de vertegenwoordigers van
een groep die eigen aard, karakter en
geloof bewaard hebben en toch voelen
zij zich verbonden met de gehele bur
gerij. Burgemeester en bevolking ver
heugden zich dat het bruidspaar deze
dag heeft mogen beleven, al hebben ook
zij de zeer moeilijke periode moeten
doorworstelen waar wij allen met ’n ge
voel van beschaming aan moeten terug
denken. Het gemeentebestuur had zijn
belangstelling en medeleven al tot uit
drukking gebracht door het zenden van
een bloemenmand, waaraan de burge
meester nog graag het geschiedenisboek
over Sneek „Drie kronen met ere” wilde
toevoegen Hij zou dan voor deze gele
genheid de titel willen veranderen in
„Zes kruisjes met ere
Verder werd het bruidspaar nog toe
gesproken door de heer H. Beem, na
mens de joodse permanente commissie,
en de oud-leerling H. de Jong, namens
de oud-leerlingen en de joodse gemeen
te in Leeuwarden. „Het joodse kerkbe
stuur”, aldus de heer de Jong, „heeft
ter Uwer ere een boom in Israël laten
planten. Deze boom is een symbool van
uw eigen vruchtbaar leven en wij wen
sen dat hij veel vruchten zal afiwerpen.
Moge uw boom groeien in een gezegend
vrij land”.
Ten slotte sprak de heer A. Kuyt,
voorganger van de Joodse gemeente in
Leeuwarden, een persoonlijk, zeer in
drukwekkend woord naar aanleiding
van het derde Thoraboek, waar staat:
God riep Mozes. Woorden die ook op de
heer Heymans toepasselijk zijn.
„U heeft uw vooraanstaande positie in
het joodse leven altijd met bescheiden
heid vervuld en juist daardoor hebt U
zich zo bemind gemaakt”, zei de heer
Kuyt, die de heer Heymans dankte voor
de wijze waarop hij de joodse jeugd
met de waarde van het geloof vertrouwd
heeft gemaakt. Mevrouw Heymans was
hem daarin een trouwe hulp. De heer
Kuyt gaf het bruidspaar de priester
zegen.
Zeer velen drukten daarna nog de
handen van de heer en mevrouw Hey
mans, die onvermoeibaar leken en voor
allen een dankwoord hadden.
Op maandagen 18 en 25 maart zal voor
van der Meulens boekenspaarclub in de
foyer van Amicitia optreden de bekende
spreker en auteur' A. den Doolaard, ook
uit de oorlogstijd nog welbekend van
Radio Oranje. Zijn lezing zal nu gewijd
zijn aan Joegoslavië, dat eigenlijk zijn
tweede vaderland is geworden, hij ook
van alle kanten heeft doorkruist en door
en door kent. Hij vertelt zowel van de
oude volkscultuur als van de partisanen-
strijd en licht de lezing toe met licht
beelden, veelal in kleur, en grammo
foonplaten van de volksmuziek en par-
tisanenliederen.
Silvana Mangano, de ster
uit „Anna” en „Bittere
Rijst” en Vittorio Gass
man spelen de hoofdrol
len in deze nieuwe en
heftige Paramountfilm,
geregisseerd door Robert
Rossen. Silvana Manga
no is in Mambo het
knappe Venetiaanse
meisje Giovanna Maset-
ti, een verkoopstertje in
een winkel, met een si
nistere
Rossi.
speeld
wil
Dit léste docht wol bliken as men sa
foar en nei syn mannige bydragen folge
yn it Snitser Nijsblêd en de Balkster
krante mei it bikende opskrift: „Kou-
dum yn myn bernejierren”, biskriu-
wingen, sa byldryk werjoun üt syn
jeugdtiid, dy’t mei graeohte en nocht al
tyd lézen véaerden.
Yn’t forline wie Feenstra timmerman,
earst as jongmaetsje to Koudum en
kontreijen en doe yn Grinslan en Hollan.
Dérnei waerd hy op likernóch 28-jierrige
leeftiid bineamd as timmerman oan it
süvelbidriuw „Normandia” to Snits en
troude meiiens ek yn dy dagen. Doe’t
Feenstra neijerhan 65 jier did waerd,
naem fansels syn taek bij „Normandia”
in ein en yntusken wie syn hüsgesin
dan ek al ütgroeid ta greate bern. Al
wie de man om syn leeftiid doe need-
niet te laat heeft ingezien dat haar
landbouwpolitiek na de oorlog fout is
geweest. Op dit laatste durfde de heer
Swierstra echter niet volmondig met ja
of nee te antwoorden. Wij mogen dank
baar zijn, dat wij Mansholt als minister
van landbouw hebben gehad, zei hij. Die
had het ook heel moeilijk. Een pluspunt
in zijn beleid is, dat hij de landbouw
op hoger peil heeft gebracht, maar
misschien heeft hij daarvoor te weinig
uit de staatskas gevraagd en de boeren
te veel afgenomen. De grote schuld ligt
echter mee bij de boerenorganisaties, die
het pachtprijsbeleid hebben gesteund.
De pachtprijspolitiek had de excessen
moeten uitroeien. Nu is ze gebruikt om
de kosten van de producten laag te hou
den waardoor de stadsbevolking ver
wend is.
De melkprys moet met tien cent om
hoog. Dat komt de boer toe. Overigens
ben ik niet zo bevreesd voor de pacht
prijzen en de grondrente. De minister
heeft al toegezegd daarover nog wel
eens te willen spreken, zo besloot de
heer Swierstra.
