Voor de twaalfde maal
dodenherdenking
Zestig jaar boer en boerinne
„Best verzorgde V.G.L.O.=school” in
onze gemeente feestelijk in gebruik
genomen
I
IJLST
WYMBRITSERADEEL
van
en
1
Officieel Orgaan
de gemeenten SNEEK,
gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT
Maandag 6 mei 1957
112e jaargang no. 36
Koopt Polio-sluitzegels
1
Zomerpostzegels
V oor jaarsstierenkeuring
Het Sneeker Nieuwsblad is een
en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD-
Flamingo-paar
in ’t Wilhelminapark
Belangrijke gift van prinses
Beatrix voor polio-
bestrijding
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redakteur: L. KIEZEBRINK
Deersum.
Veel veranderd.
van de melkfabriek daar mee te ma-
Een verbetering.
U
Van „Heite pleats”
(Zie verder pagina 6).
Hij heeft onder zes burgemeesters zit
ting gehad en beschouwt het terecht
als een grote eer, dat hij de nog altijd
betreurde heer van Haersma Buma
indertijd als burgemeester mocht in
stalleren.
Redaktie-adres
KLEINZAND 7 - Telef. 2872
schap te werken.
Hij was een van de mannen,
aardig Intermezzo
zorgden daarop de leerlingen onder lei
ding van zuster Antonetti. Eerst ver
tolkte Riekie v. d. Berg op loffelijke .vij-
ze de gevoelens van de leerlingen en het
personeel tijdens de verbouwing, maar
ook op deze dag nu alle leed geleden is,
waarna haar mede-leerlingen, in tenue
van keukenprinses, op even charmante
en geestige wijze de lof van de nieuwe
keuken bezongen, waaraan het getik
van de pollepels nog meer kracht bij
zette.
In de vele jaren dat ik hier ben is er
veel veranderd en verbeterd in de school,
het onderwijs en het aantal leerlingen,
zo betoogde Deken van Gal k om,
die als eerste spreker zjjn gelukwensen
aanbood, en daarbij tevens een woord
van waardering uitsprak jegens hen, die
hier onder minder gunstige omstandig
heden eveneens met veel toewijding heb
ben gewerkt en daardoor deze uitbrei
ding voorbereid. Hij hoopte dat met het
onderwijs in deze nieuwe omgeving nog
meer bereikt zal worden dan tot nu toe
reeds het geval was en er zegen moge
rusten op de school en de arbeid van de
zusters en het bestuur.
Op deze te Leeuwarden gehouden keu
ring werden o.a'. de volgende dieren be
kroond:
3-jarige Stieren:
Schaap, Deersum;
Adema, H. S. Wiarda en H. J. Bootsma,
Njjland.
Twenterstieren geb.
Durf.
En wat een herinneringen komen er
los als we over de bezetting spreken.
Als oude schipper verkleed, bracht de
heer Atsma melk naar vrienden in de
stad. Zijn durf tegenover de bezetter
bracht hem echter in moeilijkheden, en
hij moest tenslotte aftreden als wethou
der en als raadslid.
Maar ook die tijd is voorbij en als de
kroon op een lang en arbeidzaam leven
wacht hun nu het zestigjarig huwelijks
feest.
„We zijn zo dankbaar dat we dit mo
gen beleven", zei het bruidspaar.
Een dorpsgenoot vertelde ons later:
„Ze zullen vast heel veel belangstelling
hebben op hun feest, want we hebben
allen grote waardering voor hen”.
Naar deze twee echte Friese mensen
van de oude stempel gaan op 8 mei de
gedachten en wensen van velen uit.
Moge het hun gegeven zijn dit feest in
volle gezondheid en vreugde met hun
familie te vieren.
1B Yme 14. D. H.
IC Roosje’s Keizer
verhinderd was de opening bij te wonen,
voor de vele medewerking welke steeds
en ook nu weer van hem werd onder
vonden, wenste hij burgemeester Raster-
hoff namens de moeder-overste, het per
soneel en het bestuur van de school nog
maals geluk met de hem verleende ko
ninklijke onderscheiding en sprak hij
eveneens zijn erkentelijkheid uit voor
de medewerking van het gemeentebe
stuur, de architect, de aannemers en
hun personeel.
Hij feliciteerde vervolgens de parochie,
het gemeentebestuur en de zusters en
onderwijzeressen met deze uitbreiding
en herinnerde er daarna aan hoe zuster
Ignatius hier op energieke wijze begon
met de vernieuwing van het v.g.l.o,
wat thans op een krachtige wijze door
haar opvolgster zuster Eucharius wordt
voortgezet. De taak van de onderwijze
ressen is geen gemakkelijke, maar een
belangrijke. De oudere meisjes verwach
ten van hen de oplossing van hun pro
blemen, en daarom wenste hij hun Gods
zegen toe bij de opvoeding van de meis
jes tot goede leden in de gezinnen en in
de maatschappij.
Na deze woorden verklaarde hij de
school voor geopend.
Voor een
aan 'gegeven hebben. Dat betekent met
een dat er een onverbrekelijke band is
tussen hen en ons. welke wij slechts
kunnen ondergaan als een mysterie. De
grilligheid van het lot had hen immers
kunnen sparen; het schot dat hen heeft
geveld had u kunnen treffen, een gril
ligheid van het lot dat zich ook open
baart in het alledaagse leven, hoe vaak
sterven immers ook dan mensen, wat
wij noemen onnatuurlijk vroeg. Maar
tussen hen die stierven gehoorzamend
aan de waarden die zij en wij erkennen, en
ons is nog een andere mysterieuze band.
Want als wij hier in vrijheid kunnen
spreken van die diepste waarden be
tekent dit dat zij voor die vrijheid
stand hebben weten te houden. Het le
ven van individu en volk is altijd een
erfenis voor voorgaande generaties, wat
zij tot stand brachten wordt tijdelijk
aan ons toevertrouwd. Wij zijn altijd
maar schakels van een keten, beginnend
in een oeroud verleden en strekkend
naar een toekomst, waarvan wij ons
geen voorstelling kunnen maken. Wat
wjj dus zjjn, zjjn wjj niet door persoon-
lyke kracht, maar door wat in een volk
vanuit de oertijd geleidelijk ontstond en
waarin bepaalde waarden gestalte ge
kregen hebben. Wjj nu hebben de plicht
die nalatenschap in dankbaarheid te
aanvaarden en hen die na ons komen tot
dankbaarheid te verplichten door hun
die waarden, vermeerderd en onge
schonden na te laten. De doden uit 1940
45 verliezen langzamerhand hun per
soonlijk gezicht, de jongeren onder ons
kunnen bij deze herdenking slechts den
ken aan een collectieve groep; ze heb
ben hen persoonlijk niet of nauwelijks
gekend. Dat is onvermijdelijk, maar dan
is het tevens nodig wat toen gebeurde
te zien als een stuk van de grote geschie
denis der mensheid waarin ’s mensen
bestemming is het voortzetten van het
werk van hen die heengingen. In dit
licht gezien betekent onze rouw dan de
diepste bezinning op de laatste waar-
den van het bestaan, aan deze waar-
deh trouw te blijven en er aan té ge
hoorzamen, om zo het werk vóórt te
zetten dat onvoltooid is nagelaten door
hen die gevallen zijn.
Laatste spreker was de heer
A. Algra
Aan de opening ging een gezongen H.
Mis in de parochiekerk vooraf, waarbij
de vaste gezangen gezongen werden door
de leerlingen van Te en 8e klas onder
leiding van zuster Constanzo, en de in
zegening van het nieuwe gedeelte door
de Hoogeerw. Heer Deken van Galkom,
geassisteerd door de Eerw. kapelaans
Galama en Diender, gevolgd door het
hijsen van de vaderlandse driekleur aan
de vlaggemast door de meisjes van de
school, die later ook nog op andere wjjze
kleur gaven aan deze voor de parochie
en de school, maar ook voor de gehele
gemeente zo belangrijke en blijde dag.
Na deze openings-ceremonieën kwam
het gezelschap in een der nieuwe boven
lokalen bijeen, waar de heer F. T r o m p,
voorzitter van het schoolbestuur, een be
groetingswoord sprak, waarbij hij zich
in ’t bijzonder richtte tot de oud-con-
cierge de heer Damhuis om hem te dan
ken vooi- de wijze waarop hjj zo vele
jaren zjjn beste krachten aan de school
heeft gegeven. Verder dankte hij de
Inspecteur, de heer R. J. Sipkens, die
earizer opsette en de skuon oan. Dat
is ek in toer. Myn mütse is net sa skjin,
mar de oare lit ik krekt waskje yn
Blauhüs. Dan is dy skjin foar it feest.
Dat balde wy hjir yn it lokael”.
Haar bril moest even afgezet worden
voor de foto, maar haar ogen zijn nog
helder genoeg om haar man te zien, die
al die jaren zo’n trouwe steun voor haar
geweest is.
De voorzitter van het 5 Mei-comité
de heer P. Been wees er op dat de
dodenherdenking ditmaal een dubbele
betekenis heeft, omdat die vrijheid
waarvoor onze doden in 194045 voch
ten, het vorig jaar elders opnieuw werd
neergeslagen; daar in Hongarije ging de
jeugd, waarover overal zoveel geklaagd
wordt, tanks met de blote vuist te lijf
terwille van het vrijheidsideaal. Spr.
hoopt dat ook onze jeugd zoveel moed
zal kunnen opbrengen voor haar idealen
als het nodig mocht zijn. Laten wij onze
vrjjheid toch als een kostbaar kleinood
en een gave van Boven hoeden. Spr. ein
digde met de declamatie van drie ver
zen uit: „Wer binn’ de fjilden grien”.
Burgemeester Rasterhoff
Burgemeester Rasterhoff herinnerde
er aan hoe het eerst ingediende plan door
Gemeentewerken gewijzigd is, reden
waarom hij de vordering van de bouw
met meer dan gewone belangstelling
gevolgd heeft. Maar nu alles klaar is
meende hij te mogen constateren, dat de
bestaande gebouwen niet zijn aangetast
en van de Leeuwarderweg af gezien
zelfs een veel betere indruk maken dan
voorheen. Hij prees vervolgens in gees
tige bewoordingen de voortvarendheid
van zuster Eucharius evenals hetgeen
hier thans tot stand is gekomen. Men
vraagt zich wel eens af of het onderwijs
wel gelijke tred heeft gehouden met de
verfraaiing en verbetering van de school
gebouwen, m.a.w, of de onderwijs
vernieuwing in wezen wel aan de gang
is, maar, zo vervolgde spreker, wij we
ten dat het in deze school niet bij woor
den is gebleven. Hier heeft het nieuwe
onderwijs al wortel geschoten en zal het
zeker vruchten dragen.
Verder werd nog het woord gevoerd
door de architect de heer S. G. Walinga,
die een electrische klok in de hall aan
bood; de heer W. J. N. Brouwer, uit
voerder van het schilderwerk, onder
aanbieding van een kruisbalk met cor
pus in moderne stijl vervaardigd door de
beeldhouwer Baldorp te 's-Hertogen-
bosch en de heer F. H. Ringnalda, aan
nemer van de verbouwing, die de hall
met een rotan-meubeltje verrijkte.
Vriuhijnt:
MAANDAGS en DONDERDAGS
Administratie:
'omh Drijfhout Kiezebrink Co.
Kantoor: GROO1ZAND 55
Telefoon 5005 (K 5150)
verhuisden ze naai' hun tegenwoordige
boerderij in Oppenhuizen, vlak tegen
over de Herv. Kerk. Zo ging een men
senleeftijd voorbij en nu is het over een
paar dagen weer 8 mei. Het jonge
bruidspaar van 1897 is dan zestig jaar
getrouwd. Daar zitten ze in de grote
voorkamer van de boerderij, waar het
theeblad gezellig op de grote tafel staat
en een mooie pentekening van de plaats
aan de wand hangt.
Vier kinderen zijn nog ongetrouwd, ze
hebben 11 kleinkinderen en 5 achter
kleinkinderen. Maar men ziet Oer-Pake
en Beppe hun hoge leeftijd, 85 en 80
jaar, niet aan.
„We eten nog lekker en slapen goed”,
knikt de heer Atsma, die ons eers* ont
vangt. Zijn vrouw komt wat later de
kamer binnen, wat moeilijk lopend en
leunend op een stok. „Rimmetyk”, zegt
ze verklarend. „Ik moast earst even it
Prof. dr. G. Stuiveling
zeide o.m. dat een herdenking van de
doden alleen zin heeft als we hen als
levenden herdenken, anders zou het
schijnen alsof zij niets beters hadden
gedaan dan te sterven. Wij willen hen
herdenken als mensen, die in het verzet
waarden hebben erkend en gehoorzaamd
welke groter waren dan het individuele
bestaan of dat van generaties, de waar
den van vrijheid, gerechtigheid, vrede;
in de loop van de geschiedenis steeds
weer verraden maar waarvoor de besten
van alle tijden ook steeds bereid waren
te leven en te sterven. Zo gezien is het
herdenken geen plicht maar een recht
dat die levenden toekomt die bereid
zijn aan deze waarden dezelfde plaats
toe te kennen welke de gevallenen er-
De zomerpostzegels 1957, die onze
scheepvaart tot onderwerp hebben, wor
den dit jaar verkrijgbaar gesteld van 13
mei tot en met 26 juni. In 1956 brach
ten de zomerzegels netto f 156.345,93 op
tegen f 135.928,48 in 1955. Zoals men
weet wordt de opbrengst verdeeld onder
instellingen op het gebied van volksge
zondheid, maatschappelijk werk en
culturele zorg, met die verstande, dat 75
pet wordt uitgekeerd aan organen met
een landelijk arbeidsterrein en 25 pet.
aan de provincies ten behoeve van in
stellingen met een provinciaal en regio
naal karakter. Elke provincie krijgt een
aandeel op basis van het bedrag aan
zomerzegels, dat in de provincie werd
verkocht, terwijl ook rekening wordt ge
houden met de oppervlakte en het zie
lental. De uitkeringen voor Friesland
werden vorig jaar als volgt verstrekt:
Provinciaal Anjerfonds f 1.092,92; Stich
ting Revalidatie Friesland f 257,48; Con
sultatiebureau voor Alcoholisme f257,48
en het Groene Kruis afdeling Lemmer
(voor kleuterbureau) f 514,98.
ff i
w •rw.jf’.-. -x-, w.
uit Leeuwarden, die betoogde dat God
ons het wondere vermogen heeft ge
geven, om te gedenken. We hebben met
het verleden nooit afgedaan; wat we
heden zijn, zijn we door het verleden ge
worden en dat blijft steeds tot ons spre
ken. Nu bedreigt ons echter het gevaar
van het vergeten en dat is een kwaad,
ook wat het vergeten betreft van wat
m oorlog en verzet voorviel. Spr. ge
looft dat dit tekort aan piëteit ook een
tekort van school en gezin is en een
ontkennen van de weergaloze macht
van God, Die ijzeren grendels kan ver
trouwd door burgemeester Tromp en
«au „cv x Zondags trouwden ze in de Hervormde
Beatr^-pöliofondsTe" 's-G^avenhagê* on- j kerk van
der vermelding van: „Voor x vel sluit
zegels”.
Door het bestellen en gebruiken van
dezez sluitzegels steunt U de bestrijding
van de kinderverlamming en geeft
anderen het goede voorbeeld
Vrijdag is in het Wilhelminapark een
Flamingopaar gearriveerd. De exotische
vogels voelden zich daar bij het vijvertje
al gauw op hun gemak.
Voor het lamawijfje in het de Hoop-
park was ’t ook al een blijde dag. Vorig
jaar september verloor het haar echtge
noot door verdrinking, nu heeft het een
nieuwe echtvriend gekregen. De dieren
zijn afkomstig uit Ouwehand’s dieren
park te Rhenen dat op zijn beurt een
viertal herten uit het de Hooppark
kreeg.
legde er de nadruk op dat al willen we
by deze twaalfde dodenherdenking op
nieuw uiting geven aan onze droefenis,
en aan onze dankbaarheid voor het gro
te offer dat de gevallenen brachten en
aan ons medeleven met de zo zwaar be
proefde nabestaanden, dat toch niet de
hoofdzaak van deze herdenking moet
zjjn. Daarvoor moeten wij een groter
doel in het oog vatten. Het ideaal waar
voor de gevallenen streden en waarvan
wij droomden: een wereld waarin vrede,
welvaart, gerechtigheid, broederschap
zouden heersen, is niet in vervulling ge
gaan. Leest de koppen in uw krant er
maar op na: een Amerikaanse vloot in
de Middellandse zee, geschaduwd door
Russische onderzeeboten, strijd in Afri
ka, West-Europa moet kernwapens heb
ben, de atmosfeer in Europa de laatste
dagen bezwangerd met radio-actieve
stof, volksrechtbanken en doodvonnissen
in Hongarije. Een Nederlands weekblad
publiceerde enkele weken» geleden een
aantal artikelen over Mussert. De re
actie was: een groot aantal anonieme
stukjes, waarvan de inhoud neerkwam
op: ,.en toch zal het Nationaal socialis
me terug komen en wacht maar, de tijd
van afrekenen komt wel”. Ja, om ons
heen onrust, strijd, verwarring en drei
gementen. Oorlogsdreiging en oorlogsge
weld zijn elementen, waarmede wjj door
lopend in aanraking komen en die ons
geestelijk evenwicht bedreigen en ons
vertrouwen in de toekomst schokken.
Heeft de nagedachtenis aan de verzets
helden ons, luisteraars, in dit opzicht
iets te zeggen? Ja Zij smeedden hun
plannen en voerden hun strijd, toen het
oorlogsgeweld was losgebroken, tóen
overal harde slagen vielen en er, als de
zaak nuchter werd bekeken, nauwelijks
hoop was dat de kracht van de onmen-
seljjke bezetter zou kunnen worden ge
broken. En ondanks die schijnbaar ho
peloze situatie, waarin wij verkeerden,
heerste er toch bij de strijders en bij
vele anderen, misschien ook bij u, ver
trouwen. Een vertrouwen, dat de inner
lijke zekerheid gaf: wat er voor ver
schrikkelijks nog over ons mag komen,
toch zal er een einde komen aan onder
drukking en dwingelandij. Toch zullen
vrjjheid, vrede en gerechtigheid zege
vieren. Zij die wij vandaag herdenken
werden door die zekerheid geleid en het
vertrouwen, waarop die zekerheid stoel
de, gaf hun kracht te strijden en te
offeren. Laten wjj een voorbeeld nemen
aan de bezieling van „hen, die vielen”,
laten wij putten uit het vertrouwen, dat
zij in zo donkere tijden, *hadden. Laten
wij, nu telkens opnieuw dreigende wol
ken aan de horizon verschenen, ons
niet van de kook laten brengen, maar
vol vertrouwen de toekomst tegemoet
zien, met de innerlijke zekerheid dat
ten slotte vrijheid, vrede en gerechtig
heid zullen overwinnen, overal. Laten
wij niet ongeduldig of moedeloos wor
den. Een wijziging van een wereldbeeld
gaat met moeilijkheden, met vulkanische
uitbarstingen en overstromingen ge
paard en kost bloed en tranen. Onze
oude aarde, vol rijkdom, vruchtbaarheid
en pracht heeft in dat opzicht veel moe
ten doorstaan. Ook het geestelijk we
reldbeeld komt niet zondér schokken
tot verandering en ontplooiing. Wjj zul
len daarvan zeker de gevolgen ondervin
den. Maar ten slotte zal oc»k dit gewij
zigd beeld worden aanvaard en zullen
wij elkaar niet meer zien als Nederlan
ders, Marokkanen, Russen, Amerikanen,
Hongaren en Chinezen, waarvan de ene
groep de ander wil overheersen, maar
als mensen, die gezamenlijk de wereld
bevolken en gezamenlijk moeten stre
ven, al ware het alleen maar uit zelfbe
houd, naar vrede, welvaart en gerech
tigheid. Een utopie, hoor ik u verzuch
ten, maar toch, laten wjj vertrouwen
hebben in de toekomst, vertrouwen in
het plan dat de Almachtige met onze
wereld voor heeft. Vertrouwen ook in de
medemens.
„Ik draech it earizer noch”, zegt ze
1 trots en voldaan. „Der binne net sa folie
mear dy’t dat dogge. Doe wy yn Lutje-
winkel wiene, moast ik op it podium
komme om it sjen to litten. Mar ik sei:
hwa’t it sjen wol, komt mar by my”.
„In Lutjewinkel?”
„Ja”, knikte haar man. „We zijn in
ons trouwen twee maal één nacht sa
men van huis geweest. Éénmaal naar
een familielid in Heidenschap en één-
1 maal naar Lutjewinkel om de opening
van de melkfabriek daar mee te ma
ken”.
„Altijd een druk leven gehad natuur
lijk”, zeg ik tegen zijn vrouw, die be
vestigend knikt.
„Büter en tsiis haw ik seis nea mak
ken”, zegt ze. „Ja, ien kear foar mem
en doe hie ik de tsjerne to hjit. Ik sei
tsjin mem dat ik it ek seis yn ’t fetsje
dwaen woe, oars merkte hja dat de
tsjerne to hjit wie, fansels. Mar 't wie
goede büter hjer, gjin twadde keur!”
We lachten om die herinnering uit een
ver verleden en luisterden dan weer
naar haar man, die niet minder boeiend
kan vertellen over alles wat hij beleefd
heeft als boer, als bestuurslid van vele
verenigingen en instellingen en als raads
lid.
die in
1902 de Coöp. Zuivelfabriek in üit-
wellingerga oprichtten, waarvan hjj
ook jaren bestuurslid is geweest, eerst
secretaris, toen voorzitter. Hij richtte
in 1917 de Boerenleenbank mee op,
was een lange reeks van jaren raads
lid, wethouder en tenslotte loco-bur-
gemeester van Wymbritseradeel, en
voorts van 19241954 nog bestuurs
lid van de Onderl. Brandwaarborg-
maatschappü „De Zuidwesthoek” te
Koudum.
Advert ntteprijs 15 ct per mm
Bij contract (handekadv.) lager
Abonnementsprijs t 5. per half
jaar Franco per post f 3.75
per half jaar.
Giro 857’48 ten name van
Sneeker Nieuwsblad.
Op feestelijke wjjze, in tegenwoordigheid van het voltallige college van B. en
W., de directeur van Gemeentewerken, de H.E. Heer Deken J. van Galkom,
h.h. Kerkmeesters, het schoolbestuur, personeel, de schoolarts, de architect,
aannemers en vele andere genodigden, is hedenmorgen het nieuwe gedeelte van
de K.K. Meisjesschool aan de Leeuwarderweg in gebruik genomen.
Door deze uitbreiding en verbouwing, nodig geworden om het voortgezet la
ger onderwijs volledig tot zijn recht te doen komen, is volgens burgemeester
Rasterhoff de best toegeruste v.g.l.o,-school in onze gemeente tot stand geko
men, waarin het onderwijs op hoog peil staat en veel belangstelling trekt. Dc
onder wijs-vernieuwing is hier nl. niet bjj woorden gebleven, maar heeft in deze
school reeds gestalte gekregen, zo constateerde de burgemeester met voldoe
ning.
voor 1 maart
1955 2A Friso Juwelier, A. T. Hettin- i
ga, Comjum en K. en Tj. v. d. Velde, i
Geboren na 28 febr. 1955
IC Yme 16, D. H. Schaap en Zn„ Deer
sum; 2e Berend, M. H. v. d. Hoek, Hom-
inerts; 3e Weister Fokje’s Prins, J. A. 1
Dijkstra, Koufurderrige.
Enterstieren geb. in oktober en no
vember 1955: IB Leopold, H. M. Ger-
brandij, Nijland; 2e Collins, A. M. Wier
sma, Roodhuis; Buringa’s Hiltje’s Ade
ma, A. F. Grashuis, Deersum en R. Y.
Oostra, Weidum; Haubois Reino’s Ade
ma. J. R. Bootsma, Loënga. Geboren in
december 1955: IB Laborus, A. Steen-
sma e.a., IJlst. Geboren in januari ’56:
IA Kielewierster Stilma, I. en P. de I
Boer, Tirns; 1B Vrijke’s Piet Eduard, S.
U. Lemstra en Zn., Scharnegoutum: 3e
Tietje’s Paul, R. Tj. Bottema, Rauwerd;
Feite, M. S. Jansma, Sijbrandaburen.
Geboren in februari ’56 1B Baenster
Frits, J. J. Sikma, Rauwerd; IC Jelsu-
mer Rudolf Willem, M. M. Koopmans,
Abbega; 2e pr. Arnold, H. J. Bootsma,
Nijland; 3e pr. Trijntje’s Diamant, H.
M. Heeg, Ytens. Geboren in maart 1956:
IB Raerder Teo, K. P: Hornstra, Rau
werd; IE Rutje’s Pietje’s Eduard. D. S.
Kiestra en B. Tj. de Vries, Koufurder
rige; 3e pr. Frisia Bleske’s Rudolf Jan,
fa. Hoogterp. Deersum: FryslAn Wil
helm, K. v. d. Velde Tjzn. en Tj. v. d.
Velde Kzn., Deersum. Geb. in april ’56:
2e pr. Geertje’s Godfried, J. K. Hai-
ma, Leeuwarden en Th. Jonkman, Ytens;
3e pr. Blanco, M. M. Koopmans, Abbega.
brijzelen. Deze mensen, die vielen, waren
instrumenten in Zjjn Hand. Zo moeten
wij het zien. Zij waren zelf klein van
kracht, vaak bang, geen avonturiers,
maai' bereid alles op alles te zetten om
dat zjj door God gegrepen waren en
liefde tot God, tot de naaste en de jeugd
waren de drijfveren die velen van hen
bewogen. Zo stonden protestant, rooms
katholiek en humanist eensgezind naast
elkaar in het verzet toen het ging om
het hoogste goed, de geestelijke vrij
heid. En velen van hen getuigden „Als
God je vordert moet je toch!” En als
ze dan in 's vijands handen vielen, was
er vaak bittere strijd om niet te capitu
leren. Maar duizenden hielden stand, ge
trouw tot in de dood, biddend dat ze
mochten staan voor de lopen der ge
weren onbevreesd, stervend voor een hei
lig doel. Zo gedenken wij ook honder
den gevallenen in Friesland, ruim 30 in
Sneek. Gedenken wij hen als helden en
heldinnen? Neen, wij gedenken hen als
kostelijke instrumenten Gods door wie,
hoe klein ook in eigen kracht, zoals van
Prins Willem werd getuigd, de Heer veel
goeds heeft gewrocht.
Nadat de twee minuten stilte in acht
waren genomen stelde het Stedeljjk Mu
ziekkorps dat de plechtigheid had om
lijst met koraalmuziek zich op voor het
leiden van de stoet naar het monument
en het gedenkteken aan de Grote Kerk
voor de kranslegging. Voorop in deze
stoet gingen burgemeester en mevrouw
Rasterhoff, de beide wethouders en de
gemeentesecretaris, die de krans van
het gemeentebestuur droegen. Na de
bloemenhulde ging de stoet opnieuw
naar de Marktstraat waar ze, nadat het
Stedelrjk Muziekkorps het Wilhelmus
had gespeeld, werd ontbonden.
Op zaterdag 8 mei 1897 kwam van üitwellingerga een open sjees naar Sneek
gereden. In die sjees zat een bruidspaar: hjj, 25 jaar, in zjjn beste pak, zjj, 20
jaar. in een nieuwe grjjze jurk en met een grjjs hoedje op het oorijzer, dat na
tuurlijk voor de trouwdag aangeschaft was. De „bruidssjees” werd gevolgd
door een oude glazen wagen waarin de ouders van de bruid en de vader van de
bruidegom gezeten waren.
Geen grote stoet geen rjjkdom. Maar dat laatste kon men ook niet verwach
ten in het Friesland van omstreeks de eeuwwisseling, toen een boer voor 160
pond boter en 300 pond kaas een bedrag van f 75.ontving.
Sjees en glazen wagentje reden tussen zonnige landen door naar Sneek, dat
nog tussen de stadswallen lag, en hielden stil voor het gemeentehuis van
Wymbritseradeel aan de Marktstraat. Daar werden bruid en bruidegom ge-
toeu men weer terug reed zat het jonge
echtpaar Geert Frankes Atsmav. d. Lei fier en gelukkig in vader Atsma’s
oude sjees.
Daar kwam geen fotograaf bjj te pas. Ze waren „om itenstiid wer thus”.
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses
Beatrix heeft zich met een zeer belang
rijke jaarljjkse bijdrage als donatrice
van het naar haar genoemde Nationaal
Fonds voor de Bestrijding van de Kin
derverlamming laten inschrijven. Doel
van dit Fonds is de bestrijding van de
oorzaak en gevolgen van de kinderver
lamming in de ruimste zin des woords.
Overweldigend was de belangstelling bjj de Dodenherdenking zaterdagavond op
de Marktstraat t-o. café Onder de Linden weer niet. Zjj die echter de koude
hadden getrotseerd, hebben kunnen luisteren naar redevoeringen waarin de na
druk werd gelegd op het feit dat deze dag iets meer moet zjjn dan een simpel
herdenken, nl. dat er een oproep van dient uit te gaan aan huidige en ko
mende generaties om mee te werken aan de verwezenlijking van de idealen,
waarvoor zjj die in 194045 vielen het hoogste offer brachten.
Veie organisaties en instellingen, die
niet over de mogelijkheid beschikken
uitvoeringen, wedstrijden, enz., te orga
niseren, hebben de wens te kennen ge
geven toch op een of andere wijze daad
werkelijk aan het gevecht tegen de po
lio in Nederland deel te willen nemen.
Speciaal voor deze categorie van be
gunstigers heeft het Prinses Beatrix-
Poliofonds sluitzegels doen vervaardi
gen. Deze typografisch zeer verzorgde
zegels zijn in een driehoeksformaat uit
gevoerd en dragen het embleem van het
Prinses Beatrix-Poliofonds. De zegelf
worden beschikbaar gesteld in vellet
van honderd stuks. De prijs per vel be
draagt f10.De zegels zjjn verkrijg
baar bij het Centraal Bureau van het
Prinses Beatrix-Poliofonds. Bezuiden-
houtseweg 253 te ’s-Gravenhage of door
storting op giro 969 van het Prinses
I ging wonen in een klein koemelkerjjtje:
bruid en bruidegom namen elk drie
koelen mee.
„To min”, zei een zwager. „Ik ha
noch wol een kou foar jim oer”. En hjj
verkocht hun een koe voor f 65.op
afbetaling.
„Nou moasten jim der eigenliks noch
ien by ha”, zei een aid omke van de
vrouw, en hij kocht op de markt in
Nieuweschoot een prachtige bonte melk
koe, die de jonge boer van de boot kon
afhalen. Negentig gulden en een rijks-
daalder moest gaandeweg afbetaald
worden aan Omke, die overigens geen
haast bij de zaak had.
Geen rooskleurige tjjd.
Want het was geen rooskleurige tijd
in 1898 zoals we al vertelden. De jonge
boer bracht elke dag de melk naar de
fabriek in Sneek en kwam dan zater
dags met f19.thuis. Bovendien brak
er in Friesland mond- en klauwzeer uit
en er stierven twee koeien van de jon
gelui... De koeien waren nog niet af be
taald, maar zwager en omke ontvingen
na verloop van tjjd prompt hun voorge
schoten geld terug. Na een jaar verhuis
den ze naar de familie-boerderij in Uit-
wellingerga, waar vader Atsma boer-af
werd, en daar hadden ze 3032 koeien.
Boer en boerin konden zich hier ten vol
le ontplooien. Ze werkten beiden hard in
het bedrjjf en er werden zes kinderen
geboren. Maar toch vond de heer Atsma
ook altijd nog tijd om voor de gemeen-