Voor de twaalfde maal dodenherdenking Zestig jaar boer en boerinne „Best verzorgde V.G.L.O.=school” in onze gemeente feestelijk in gebruik genomen I IJLST WYMBRITSERADEEL van en 1 Officieel Orgaan de gemeenten SNEEK, gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT Maandag 6 mei 1957 112e jaargang no. 36 Koopt Polio-sluitzegels 1 Zomerpostzegels V oor jaarsstierenkeuring Het Sneeker Nieuwsblad is een en DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD- Flamingo-paar in ’t Wilhelminapark Belangrijke gift van prinses Beatrix voor polio- bestrijding SNEEKER NIEUWSBLAD Redakteur: L. KIEZEBRINK Deersum. Veel veranderd. van de melkfabriek daar mee te ma- Een verbetering. U Van „Heite pleats” (Zie verder pagina 6). Hij heeft onder zes burgemeesters zit ting gehad en beschouwt het terecht als een grote eer, dat hij de nog altijd betreurde heer van Haersma Buma indertijd als burgemeester mocht in stalleren. Redaktie-adres KLEINZAND 7 - Telef. 2872 schap te werken. Hij was een van de mannen, aardig Intermezzo zorgden daarop de leerlingen onder lei ding van zuster Antonetti. Eerst ver tolkte Riekie v. d. Berg op loffelijke .vij- ze de gevoelens van de leerlingen en het personeel tijdens de verbouwing, maar ook op deze dag nu alle leed geleden is, waarna haar mede-leerlingen, in tenue van keukenprinses, op even charmante en geestige wijze de lof van de nieuwe keuken bezongen, waaraan het getik van de pollepels nog meer kracht bij zette. In de vele jaren dat ik hier ben is er veel veranderd en verbeterd in de school, het onderwijs en het aantal leerlingen, zo betoogde Deken van Gal k om, die als eerste spreker zjjn gelukwensen aanbood, en daarbij tevens een woord van waardering uitsprak jegens hen, die hier onder minder gunstige omstandig heden eveneens met veel toewijding heb ben gewerkt en daardoor deze uitbrei ding voorbereid. Hij hoopte dat met het onderwijs in deze nieuwe omgeving nog meer bereikt zal worden dan tot nu toe reeds het geval was en er zegen moge rusten op de school en de arbeid van de zusters en het bestuur. Op deze te Leeuwarden gehouden keu ring werden o.a'. de volgende dieren be kroond: 3-jarige Stieren: Schaap, Deersum; Adema, H. S. Wiarda en H. J. Bootsma, Njjland. Twenterstieren geb. Durf. En wat een herinneringen komen er los als we over de bezetting spreken. Als oude schipper verkleed, bracht de heer Atsma melk naar vrienden in de stad. Zijn durf tegenover de bezetter bracht hem echter in moeilijkheden, en hij moest tenslotte aftreden als wethou der en als raadslid. Maar ook die tijd is voorbij en als de kroon op een lang en arbeidzaam leven wacht hun nu het zestigjarig huwelijks feest. „We zijn zo dankbaar dat we dit mo gen beleven", zei het bruidspaar. Een dorpsgenoot vertelde ons later: „Ze zullen vast heel veel belangstelling hebben op hun feest, want we hebben allen grote waardering voor hen”. Naar deze twee echte Friese mensen van de oude stempel gaan op 8 mei de gedachten en wensen van velen uit. Moge het hun gegeven zijn dit feest in volle gezondheid en vreugde met hun familie te vieren. 1B Yme 14. D. H. IC Roosje’s Keizer verhinderd was de opening bij te wonen, voor de vele medewerking welke steeds en ook nu weer van hem werd onder vonden, wenste hij burgemeester Raster- hoff namens de moeder-overste, het per soneel en het bestuur van de school nog maals geluk met de hem verleende ko ninklijke onderscheiding en sprak hij eveneens zijn erkentelijkheid uit voor de medewerking van het gemeentebe stuur, de architect, de aannemers en hun personeel. Hij feliciteerde vervolgens de parochie, het gemeentebestuur en de zusters en onderwijzeressen met deze uitbreiding en herinnerde er daarna aan hoe zuster Ignatius hier op energieke wijze begon met de vernieuwing van het v.g.l.o, wat thans op een krachtige wijze door haar opvolgster zuster Eucharius wordt voortgezet. De taak van de onderwijze ressen is geen gemakkelijke, maar een belangrijke. De oudere meisjes verwach ten van hen de oplossing van hun pro blemen, en daarom wenste hij hun Gods zegen toe bij de opvoeding van de meis jes tot goede leden in de gezinnen en in de maatschappij. Na deze woorden verklaarde hij de school voor geopend. Voor een aan 'gegeven hebben. Dat betekent met een dat er een onverbrekelijke band is tussen hen en ons. welke wij slechts kunnen ondergaan als een mysterie. De grilligheid van het lot had hen immers kunnen sparen; het schot dat hen heeft geveld had u kunnen treffen, een gril ligheid van het lot dat zich ook open baart in het alledaagse leven, hoe vaak sterven immers ook dan mensen, wat wij noemen onnatuurlijk vroeg. Maar tussen hen die stierven gehoorzamend aan de waarden die zij en wij erkennen, en ons is nog een andere mysterieuze band. Want als wij hier in vrijheid kunnen spreken van die diepste waarden be tekent dit dat zij voor die vrijheid stand hebben weten te houden. Het le ven van individu en volk is altijd een erfenis voor voorgaande generaties, wat zij tot stand brachten wordt tijdelijk aan ons toevertrouwd. Wij zijn altijd maar schakels van een keten, beginnend in een oeroud verleden en strekkend naar een toekomst, waarvan wij ons geen voorstelling kunnen maken. Wat wjj dus zjjn, zjjn wjj niet door persoon- lyke kracht, maar door wat in een volk vanuit de oertijd geleidelijk ontstond en waarin bepaalde waarden gestalte ge kregen hebben. Wjj nu hebben de plicht die nalatenschap in dankbaarheid te aanvaarden en hen die na ons komen tot dankbaarheid te verplichten door hun die waarden, vermeerderd en onge schonden na te laten. De doden uit 1940 45 verliezen langzamerhand hun per soonlijk gezicht, de jongeren onder ons kunnen bij deze herdenking slechts den ken aan een collectieve groep; ze heb ben hen persoonlijk niet of nauwelijks gekend. Dat is onvermijdelijk, maar dan is het tevens nodig wat toen gebeurde te zien als een stuk van de grote geschie denis der mensheid waarin ’s mensen bestemming is het voortzetten van het werk van hen die heengingen. In dit licht gezien betekent onze rouw dan de diepste bezinning op de laatste waar- den van het bestaan, aan deze waar- deh trouw te blijven en er aan té ge hoorzamen, om zo het werk vóórt te zetten dat onvoltooid is nagelaten door hen die gevallen zijn. Laatste spreker was de heer A. Algra Aan de opening ging een gezongen H. Mis in de parochiekerk vooraf, waarbij de vaste gezangen gezongen werden door de leerlingen van Te en 8e klas onder leiding van zuster Constanzo, en de in zegening van het nieuwe gedeelte door de Hoogeerw. Heer Deken van Galkom, geassisteerd door de Eerw. kapelaans Galama en Diender, gevolgd door het hijsen van de vaderlandse driekleur aan de vlaggemast door de meisjes van de school, die later ook nog op andere wjjze kleur gaven aan deze voor de parochie en de school, maar ook voor de gehele gemeente zo belangrijke en blijde dag. Na deze openings-ceremonieën kwam het gezelschap in een der nieuwe boven lokalen bijeen, waar de heer F. T r o m p, voorzitter van het schoolbestuur, een be groetingswoord sprak, waarbij hij zich in ’t bijzonder richtte tot de oud-con- cierge de heer Damhuis om hem te dan ken vooi- de wijze waarop hjj zo vele jaren zjjn beste krachten aan de school heeft gegeven. Verder dankte hij de Inspecteur, de heer R. J. Sipkens, die earizer opsette en de skuon oan. Dat is ek in toer. Myn mütse is net sa skjin, mar de oare lit ik krekt waskje yn Blauhüs. Dan is dy skjin foar it feest. Dat balde wy hjir yn it lokael”. Haar bril moest even afgezet worden voor de foto, maar haar ogen zijn nog helder genoeg om haar man te zien, die al die jaren zo’n trouwe steun voor haar geweest is. De voorzitter van het 5 Mei-comité de heer P. Been wees er op dat de dodenherdenking ditmaal een dubbele betekenis heeft, omdat die vrijheid waarvoor onze doden in 194045 voch ten, het vorig jaar elders opnieuw werd neergeslagen; daar in Hongarije ging de jeugd, waarover overal zoveel geklaagd wordt, tanks met de blote vuist te lijf terwille van het vrijheidsideaal. Spr. hoopt dat ook onze jeugd zoveel moed zal kunnen opbrengen voor haar idealen als het nodig mocht zijn. Laten wij onze vrjjheid toch als een kostbaar kleinood en een gave van Boven hoeden. Spr. ein digde met de declamatie van drie ver zen uit: „Wer binn’ de fjilden grien”. Burgemeester Rasterhoff Burgemeester Rasterhoff herinnerde er aan hoe het eerst ingediende plan door Gemeentewerken gewijzigd is, reden waarom hij de vordering van de bouw met meer dan gewone belangstelling gevolgd heeft. Maar nu alles klaar is meende hij te mogen constateren, dat de bestaande gebouwen niet zijn aangetast en van de Leeuwarderweg af gezien zelfs een veel betere indruk maken dan voorheen. Hij prees vervolgens in gees tige bewoordingen de voortvarendheid van zuster Eucharius evenals hetgeen hier thans tot stand is gekomen. Men vraagt zich wel eens af of het onderwijs wel gelijke tred heeft gehouden met de verfraaiing en verbetering van de school gebouwen, m.a.w, of de onderwijs vernieuwing in wezen wel aan de gang is, maar, zo vervolgde spreker, wij we ten dat het in deze school niet bij woor den is gebleven. Hier heeft het nieuwe onderwijs al wortel geschoten en zal het zeker vruchten dragen. Verder werd nog het woord gevoerd door de architect de heer S. G. Walinga, die een electrische klok in de hall aan bood; de heer W. J. N. Brouwer, uit voerder van het schilderwerk, onder aanbieding van een kruisbalk met cor pus in moderne stijl vervaardigd door de beeldhouwer Baldorp te 's-Hertogen- bosch en de heer F. H. Ringnalda, aan nemer van de verbouwing, die de hall met een rotan-meubeltje verrijkte. Vriuhijnt: MAANDAGS en DONDERDAGS Administratie: 'omh Drijfhout Kiezebrink Co. Kantoor: GROO1ZAND 55 Telefoon 5005 (K 5150) verhuisden ze naai' hun tegenwoordige boerderij in Oppenhuizen, vlak tegen over de Herv. Kerk. Zo ging een men senleeftijd voorbij en nu is het over een paar dagen weer 8 mei. Het jonge bruidspaar van 1897 is dan zestig jaar getrouwd. Daar zitten ze in de grote voorkamer van de boerderij, waar het theeblad gezellig op de grote tafel staat en een mooie pentekening van de plaats aan de wand hangt. Vier kinderen zijn nog ongetrouwd, ze hebben 11 kleinkinderen en 5 achter kleinkinderen. Maar men ziet Oer-Pake en Beppe hun hoge leeftijd, 85 en 80 jaar, niet aan. „We eten nog lekker en slapen goed”, knikt de heer Atsma, die ons eers* ont vangt. Zijn vrouw komt wat later de kamer binnen, wat moeilijk lopend en leunend op een stok. „Rimmetyk”, zegt ze verklarend. „Ik moast earst even it Prof. dr. G. Stuiveling zeide o.m. dat een herdenking van de doden alleen zin heeft als we hen als levenden herdenken, anders zou het schijnen alsof zij niets beters hadden gedaan dan te sterven. Wij willen hen herdenken als mensen, die in het verzet waarden hebben erkend en gehoorzaamd welke groter waren dan het individuele bestaan of dat van generaties, de waar den van vrijheid, gerechtigheid, vrede; in de loop van de geschiedenis steeds weer verraden maar waarvoor de besten van alle tijden ook steeds bereid waren te leven en te sterven. Zo gezien is het herdenken geen plicht maar een recht dat die levenden toekomt die bereid zijn aan deze waarden dezelfde plaats toe te kennen welke de gevallenen er- De zomerpostzegels 1957, die onze scheepvaart tot onderwerp hebben, wor den dit jaar verkrijgbaar gesteld van 13 mei tot en met 26 juni. In 1956 brach ten de zomerzegels netto f 156.345,93 op tegen f 135.928,48 in 1955. Zoals men weet wordt de opbrengst verdeeld onder instellingen op het gebied van volksge zondheid, maatschappelijk werk en culturele zorg, met die verstande, dat 75 pet wordt uitgekeerd aan organen met een landelijk arbeidsterrein en 25 pet. aan de provincies ten behoeve van in stellingen met een provinciaal en regio naal karakter. Elke provincie krijgt een aandeel op basis van het bedrag aan zomerzegels, dat in de provincie werd verkocht, terwijl ook rekening wordt ge houden met de oppervlakte en het zie lental. De uitkeringen voor Friesland werden vorig jaar als volgt verstrekt: Provinciaal Anjerfonds f 1.092,92; Stich ting Revalidatie Friesland f 257,48; Con sultatiebureau voor Alcoholisme f257,48 en het Groene Kruis afdeling Lemmer (voor kleuterbureau) f 514,98. ff i w •rw.jf’.-. -x-, w. uit Leeuwarden, die betoogde dat God ons het wondere vermogen heeft ge geven, om te gedenken. We hebben met het verleden nooit afgedaan; wat we heden zijn, zijn we door het verleden ge worden en dat blijft steeds tot ons spre ken. Nu bedreigt ons echter het gevaar van het vergeten en dat is een kwaad, ook wat het vergeten betreft van wat m oorlog en verzet voorviel. Spr. ge looft dat dit tekort aan piëteit ook een tekort van school en gezin is en een ontkennen van de weergaloze macht van God, Die ijzeren grendels kan ver trouwd door burgemeester Tromp en «au „cv x Zondags trouwden ze in de Hervormde Beatr^-pöliofondsTe" 's-G^avenhagê* on- j kerk van der vermelding van: „Voor x vel sluit zegels”. Door het bestellen en gebruiken van dezez sluitzegels steunt U de bestrijding van de kinderverlamming en geeft anderen het goede voorbeeld Vrijdag is in het Wilhelminapark een Flamingopaar gearriveerd. De exotische vogels voelden zich daar bij het vijvertje al gauw op hun gemak. Voor het lamawijfje in het de Hoop- park was ’t ook al een blijde dag. Vorig jaar september verloor het haar echtge noot door verdrinking, nu heeft het een nieuwe echtvriend gekregen. De dieren zijn afkomstig uit Ouwehand’s dieren park te Rhenen dat op zijn beurt een viertal herten uit het de Hooppark kreeg. legde er de nadruk op dat al willen we by deze twaalfde dodenherdenking op nieuw uiting geven aan onze droefenis, en aan onze dankbaarheid voor het gro te offer dat de gevallenen brachten en aan ons medeleven met de zo zwaar be proefde nabestaanden, dat toch niet de hoofdzaak van deze herdenking moet zjjn. Daarvoor moeten wij een groter doel in het oog vatten. Het ideaal waar voor de gevallenen streden en waarvan wij droomden: een wereld waarin vrede, welvaart, gerechtigheid, broederschap zouden heersen, is niet in vervulling ge gaan. Leest de koppen in uw krant er maar op na: een Amerikaanse vloot in de Middellandse zee, geschaduwd door Russische onderzeeboten, strijd in Afri ka, West-Europa moet kernwapens heb ben, de atmosfeer in Europa de laatste dagen bezwangerd met radio-actieve stof, volksrechtbanken en doodvonnissen in Hongarije. Een Nederlands weekblad publiceerde enkele weken» geleden een aantal artikelen over Mussert. De re actie was: een groot aantal anonieme stukjes, waarvan de inhoud neerkwam op: ,.en toch zal het Nationaal socialis me terug komen en wacht maar, de tijd van afrekenen komt wel”. Ja, om ons heen onrust, strijd, verwarring en drei gementen. Oorlogsdreiging en oorlogsge weld zijn elementen, waarmede wjj door lopend in aanraking komen en die ons geestelijk evenwicht bedreigen en ons vertrouwen in de toekomst schokken. Heeft de nagedachtenis aan de verzets helden ons, luisteraars, in dit opzicht iets te zeggen? Ja Zij smeedden hun plannen en voerden hun strijd, toen het oorlogsgeweld was losgebroken, tóen overal harde slagen vielen en er, als de zaak nuchter werd bekeken, nauwelijks hoop was dat de kracht van de onmen- seljjke bezetter zou kunnen worden ge broken. En ondanks die schijnbaar ho peloze situatie, waarin wij verkeerden, heerste er toch bij de strijders en bij vele anderen, misschien ook bij u, ver trouwen. Een vertrouwen, dat de inner lijke zekerheid gaf: wat er voor ver schrikkelijks nog over ons mag komen, toch zal er een einde komen aan onder drukking en dwingelandij. Toch zullen vrjjheid, vrede en gerechtigheid zege vieren. Zij die wij vandaag herdenken werden door die zekerheid geleid en het vertrouwen, waarop die zekerheid stoel de, gaf hun kracht te strijden en te offeren. Laten wjj een voorbeeld nemen aan de bezieling van „hen, die vielen”, laten wij putten uit het vertrouwen, dat zij in zo donkere tijden, *hadden. Laten wij, nu telkens opnieuw dreigende wol ken aan de horizon verschenen, ons niet van de kook laten brengen, maar vol vertrouwen de toekomst tegemoet zien, met de innerlijke zekerheid dat ten slotte vrijheid, vrede en gerechtig heid zullen overwinnen, overal. Laten wij niet ongeduldig of moedeloos wor den. Een wijziging van een wereldbeeld gaat met moeilijkheden, met vulkanische uitbarstingen en overstromingen ge paard en kost bloed en tranen. Onze oude aarde, vol rijkdom, vruchtbaarheid en pracht heeft in dat opzicht veel moe ten doorstaan. Ook het geestelijk we reldbeeld komt niet zondér schokken tot verandering en ontplooiing. Wjj zul len daarvan zeker de gevolgen ondervin den. Maar ten slotte zal oc»k dit gewij zigd beeld worden aanvaard en zullen wij elkaar niet meer zien als Nederlan ders, Marokkanen, Russen, Amerikanen, Hongaren en Chinezen, waarvan de ene groep de ander wil overheersen, maar als mensen, die gezamenlijk de wereld bevolken en gezamenlijk moeten stre ven, al ware het alleen maar uit zelfbe houd, naar vrede, welvaart en gerech tigheid. Een utopie, hoor ik u verzuch ten, maar toch, laten wjj vertrouwen hebben in de toekomst, vertrouwen in het plan dat de Almachtige met onze wereld voor heeft. Vertrouwen ook in de medemens. „Ik draech it earizer noch”, zegt ze 1 trots en voldaan. „Der binne net sa folie mear dy’t dat dogge. Doe wy yn Lutje- winkel wiene, moast ik op it podium komme om it sjen to litten. Mar ik sei: hwa’t it sjen wol, komt mar by my”. „In Lutjewinkel?” „Ja”, knikte haar man. „We zijn in ons trouwen twee maal één nacht sa men van huis geweest. Éénmaal naar een familielid in Heidenschap en één- 1 maal naar Lutjewinkel om de opening van de melkfabriek daar mee te ma ken”. „Altijd een druk leven gehad natuur lijk”, zeg ik tegen zijn vrouw, die be vestigend knikt. „Büter en tsiis haw ik seis nea mak ken”, zegt ze. „Ja, ien kear foar mem en doe hie ik de tsjerne to hjit. Ik sei tsjin mem dat ik it ek seis yn ’t fetsje dwaen woe, oars merkte hja dat de tsjerne to hjit wie, fansels. Mar 't wie goede büter hjer, gjin twadde keur!” We lachten om die herinnering uit een ver verleden en luisterden dan weer naar haar man, die niet minder boeiend kan vertellen over alles wat hij beleefd heeft als boer, als bestuurslid van vele verenigingen en instellingen en als raads lid. die in 1902 de Coöp. Zuivelfabriek in üit- wellingerga oprichtten, waarvan hjj ook jaren bestuurslid is geweest, eerst secretaris, toen voorzitter. Hij richtte in 1917 de Boerenleenbank mee op, was een lange reeks van jaren raads lid, wethouder en tenslotte loco-bur- gemeester van Wymbritseradeel, en voorts van 19241954 nog bestuurs lid van de Onderl. Brandwaarborg- maatschappü „De Zuidwesthoek” te Koudum. Advert ntteprijs 15 ct per mm Bij contract (handekadv.) lager Abonnementsprijs t 5. per half jaar Franco per post f 3.75 per half jaar. Giro 857’48 ten name van Sneeker Nieuwsblad. Op feestelijke wjjze, in tegenwoordigheid van het voltallige college van B. en W., de directeur van Gemeentewerken, de H.E. Heer Deken J. van Galkom, h.h. Kerkmeesters, het schoolbestuur, personeel, de schoolarts, de architect, aannemers en vele andere genodigden, is hedenmorgen het nieuwe gedeelte van de K.K. Meisjesschool aan de Leeuwarderweg in gebruik genomen. Door deze uitbreiding en verbouwing, nodig geworden om het voortgezet la ger onderwijs volledig tot zijn recht te doen komen, is volgens burgemeester Rasterhoff de best toegeruste v.g.l.o,-school in onze gemeente tot stand geko men, waarin het onderwijs op hoog peil staat en veel belangstelling trekt. Dc onder wijs-vernieuwing is hier nl. niet bjj woorden gebleven, maar heeft in deze school reeds gestalte gekregen, zo constateerde de burgemeester met voldoe ning. voor 1 maart 1955 2A Friso Juwelier, A. T. Hettin- i ga, Comjum en K. en Tj. v. d. Velde, i Geboren na 28 febr. 1955 IC Yme 16, D. H. Schaap en Zn„ Deer sum; 2e Berend, M. H. v. d. Hoek, Hom- inerts; 3e Weister Fokje’s Prins, J. A. 1 Dijkstra, Koufurderrige. Enterstieren geb. in oktober en no vember 1955: IB Leopold, H. M. Ger- brandij, Nijland; 2e Collins, A. M. Wier sma, Roodhuis; Buringa’s Hiltje’s Ade ma, A. F. Grashuis, Deersum en R. Y. Oostra, Weidum; Haubois Reino’s Ade ma. J. R. Bootsma, Loënga. Geboren in december 1955: IB Laborus, A. Steen- sma e.a., IJlst. Geboren in januari ’56: IA Kielewierster Stilma, I. en P. de I Boer, Tirns; 1B Vrijke’s Piet Eduard, S. U. Lemstra en Zn., Scharnegoutum: 3e Tietje’s Paul, R. Tj. Bottema, Rauwerd; Feite, M. S. Jansma, Sijbrandaburen. Geboren in februari ’56 1B Baenster Frits, J. J. Sikma, Rauwerd; IC Jelsu- mer Rudolf Willem, M. M. Koopmans, Abbega; 2e pr. Arnold, H. J. Bootsma, Nijland; 3e pr. Trijntje’s Diamant, H. M. Heeg, Ytens. Geboren in maart 1956: IB Raerder Teo, K. P: Hornstra, Rau werd; IE Rutje’s Pietje’s Eduard. D. S. Kiestra en B. Tj. de Vries, Koufurder rige; 3e pr. Frisia Bleske’s Rudolf Jan, fa. Hoogterp. Deersum: FryslAn Wil helm, K. v. d. Velde Tjzn. en Tj. v. d. Velde Kzn., Deersum. Geb. in april ’56: 2e pr. Geertje’s Godfried, J. K. Hai- ma, Leeuwarden en Th. Jonkman, Ytens; 3e pr. Blanco, M. M. Koopmans, Abbega. brijzelen. Deze mensen, die vielen, waren instrumenten in Zjjn Hand. Zo moeten wij het zien. Zij waren zelf klein van kracht, vaak bang, geen avonturiers, maai' bereid alles op alles te zetten om dat zjj door God gegrepen waren en liefde tot God, tot de naaste en de jeugd waren de drijfveren die velen van hen bewogen. Zo stonden protestant, rooms katholiek en humanist eensgezind naast elkaar in het verzet toen het ging om het hoogste goed, de geestelijke vrij heid. En velen van hen getuigden „Als God je vordert moet je toch!” En als ze dan in 's vijands handen vielen, was er vaak bittere strijd om niet te capitu leren. Maar duizenden hielden stand, ge trouw tot in de dood, biddend dat ze mochten staan voor de lopen der ge weren onbevreesd, stervend voor een hei lig doel. Zo gedenken wij ook honder den gevallenen in Friesland, ruim 30 in Sneek. Gedenken wij hen als helden en heldinnen? Neen, wij gedenken hen als kostelijke instrumenten Gods door wie, hoe klein ook in eigen kracht, zoals van Prins Willem werd getuigd, de Heer veel goeds heeft gewrocht. Nadat de twee minuten stilte in acht waren genomen stelde het Stedeljjk Mu ziekkorps dat de plechtigheid had om lijst met koraalmuziek zich op voor het leiden van de stoet naar het monument en het gedenkteken aan de Grote Kerk voor de kranslegging. Voorop in deze stoet gingen burgemeester en mevrouw Rasterhoff, de beide wethouders en de gemeentesecretaris, die de krans van het gemeentebestuur droegen. Na de bloemenhulde ging de stoet opnieuw naar de Marktstraat waar ze, nadat het Stedelrjk Muziekkorps het Wilhelmus had gespeeld, werd ontbonden. Op zaterdag 8 mei 1897 kwam van üitwellingerga een open sjees naar Sneek gereden. In die sjees zat een bruidspaar: hjj, 25 jaar, in zjjn beste pak, zjj, 20 jaar. in een nieuwe grjjze jurk en met een grjjs hoedje op het oorijzer, dat na tuurlijk voor de trouwdag aangeschaft was. De „bruidssjees” werd gevolgd door een oude glazen wagen waarin de ouders van de bruid en de vader van de bruidegom gezeten waren. Geen grote stoet geen rjjkdom. Maar dat laatste kon men ook niet verwach ten in het Friesland van omstreeks de eeuwwisseling, toen een boer voor 160 pond boter en 300 pond kaas een bedrag van f 75.ontving. Sjees en glazen wagentje reden tussen zonnige landen door naar Sneek, dat nog tussen de stadswallen lag, en hielden stil voor het gemeentehuis van Wymbritseradeel aan de Marktstraat. Daar werden bruid en bruidegom ge- toeu men weer terug reed zat het jonge echtpaar Geert Frankes Atsmav. d. Lei fier en gelukkig in vader Atsma’s oude sjees. Daar kwam geen fotograaf bjj te pas. Ze waren „om itenstiid wer thus”. Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Beatrix heeft zich met een zeer belang rijke jaarljjkse bijdrage als donatrice van het naar haar genoemde Nationaal Fonds voor de Bestrijding van de Kin derverlamming laten inschrijven. Doel van dit Fonds is de bestrijding van de oorzaak en gevolgen van de kinderver lamming in de ruimste zin des woords. Overweldigend was de belangstelling bjj de Dodenherdenking zaterdagavond op de Marktstraat t-o. café Onder de Linden weer niet. Zjj die echter de koude hadden getrotseerd, hebben kunnen luisteren naar redevoeringen waarin de na druk werd gelegd op het feit dat deze dag iets meer moet zjjn dan een simpel herdenken, nl. dat er een oproep van dient uit te gaan aan huidige en ko mende generaties om mee te werken aan de verwezenlijking van de idealen, waarvoor zjj die in 194045 vielen het hoogste offer brachten. Veie organisaties en instellingen, die niet over de mogelijkheid beschikken uitvoeringen, wedstrijden, enz., te orga niseren, hebben de wens te kennen ge geven toch op een of andere wijze daad werkelijk aan het gevecht tegen de po lio in Nederland deel te willen nemen. Speciaal voor deze categorie van be gunstigers heeft het Prinses Beatrix- Poliofonds sluitzegels doen vervaardi gen. Deze typografisch zeer verzorgde zegels zijn in een driehoeksformaat uit gevoerd en dragen het embleem van het Prinses Beatrix-Poliofonds. De zegelf worden beschikbaar gesteld in vellet van honderd stuks. De prijs per vel be draagt f10.De zegels zjjn verkrijg baar bij het Centraal Bureau van het Prinses Beatrix-Poliofonds. Bezuiden- houtseweg 253 te ’s-Gravenhage of door storting op giro 969 van het Prinses I ging wonen in een klein koemelkerjjtje: bruid en bruidegom namen elk drie koelen mee. „To min”, zei een zwager. „Ik ha noch wol een kou foar jim oer”. En hjj verkocht hun een koe voor f 65.op afbetaling. „Nou moasten jim der eigenliks noch ien by ha”, zei een aid omke van de vrouw, en hij kocht op de markt in Nieuweschoot een prachtige bonte melk koe, die de jonge boer van de boot kon afhalen. Negentig gulden en een rijks- daalder moest gaandeweg afbetaald worden aan Omke, die overigens geen haast bij de zaak had. Geen rooskleurige tjjd. Want het was geen rooskleurige tijd in 1898 zoals we al vertelden. De jonge boer bracht elke dag de melk naar de fabriek in Sneek en kwam dan zater dags met f19.thuis. Bovendien brak er in Friesland mond- en klauwzeer uit en er stierven twee koeien van de jon gelui... De koeien waren nog niet af be taald, maar zwager en omke ontvingen na verloop van tjjd prompt hun voorge schoten geld terug. Na een jaar verhuis den ze naar de familie-boerderij in Uit- wellingerga, waar vader Atsma boer-af werd, en daar hadden ze 3032 koeien. Boer en boerin konden zich hier ten vol le ontplooien. Ze werkten beiden hard in het bedrjjf en er werden zes kinderen geboren. Maar toch vond de heer Atsma ook altijd nog tijd om voor de gemeen-

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1957 | | pagina 1