Wat is er in onze
Balans Opruiming
f
M
Bi
a
1
I
S
i<
F
L
aan
EK
a»
^LDSKOF^I
ZELFBEDIENINGS-
OPRUIMING
u
STELLINGWERFF
SCHOENEN
i
S
DE KOFFIE- EN THEEZAAK
i
Fa, Gebr. Hempenius
F
■^3
■ft
Waar je ook komt/.,
je vindt er tien tegen één
De Gruyter's koffieklanten
s 3
7W
[EGRUïTÖ
Ii
Ifll
Spionne in Plastic
S^sLy
Wij gaan inderdaad ruimte maken I
1
B
te
iiBiamiiiiiiiiiiiw
halve prijs 1
it
1
f
VOORDEEL
z
^een
l!ll!lllllllllllllillfllllllllllllOIHIIIIUII»IHIIIinil|inS!!!ffl
VOORDEEL
elk tweede pak
reuze rijst voor I
ISf|
f #1
WOENSDAG 14 JANUARI 1959
SNEEKER NIEUWSBLAD
1
3
iüi
s
9
i
COUPONS
COUPONS
COUPONS
i
WONINGINRICHTING
I
GROOTZAND 35
TEL. 3060
SNEEK
1
IEDERE DAG NIEUWE KOOPJES
Zelfbediening
Zelfbediening
Damesschoenen vanaf
Kinderpantoffeltjes
Solexlaarzen
Kinderschoenen
Bij elke rookworst
pak erwtensoep voor 25 ct
l>// \,U<j
I
iOR
iff
8
KARPETTEN, LEDIKANTEN, BEDDEN, TAPIJT, TAFEL
KLEDEN, LOPERS, LINOLEUM, enz.
WIJDE BURGSTRAAT 8 SNEEK
Elke huisvrouw, die gesteld is op krakend
verse koffie, gaat naar De Gruyter.
Daar geldt al jaren als vaste regel: vers
gebrand, vers in de winkels. Een devies,
waardoor dagelijks honderden huisvrouwen
de kring van De Gruyter’s koffieklanten
komen versterken.
f 4.95
f 1.95
f 13.90
f 3.90
tc
y
Tekort aan
opslagruimte?
K
Oil
rw
Een pak mokkawafels 48 ct
v
^AAMBEIEN
SCHROMPELEN WEG
^NTEN KLAAfl
10
-■
1-
5
-
tl
-
2*ï
HET
4
1»
Wilt U enkele prijzen 1
99
590114
WA
Te.. 3671
SNBEK
Jean
35.
wat be-
Dat ze
ze
als je mij verkennen.
de
„Nu dame, wij zullen het aan de poli-
Dic middag was heel merkwaardig.
je
houden
Wórdt vervolgd.
I. <¥/d
je met vakantie? Waar?”
„Niet ver van de stad, maar ik laat
O
den over hem
„Volkomen. Hij gaat op reis, contro-
Daar had je het al, dacht ze.
moest ermee op de hoogte zijn.
„Dag Louise. Kind, wat zie je er af
getobd uit. Nog steeds aan ’t werk en
VERKOOP vanaf DONDERDAG 15 JANUARI ’s morgens 8.30
uur uitsluitend contant.
W
s
WEES WIJS
koopt f n
ROKERSPARAD1JS
z
o
cv
3
DE OKUWWEB
„Ja Paul. Maar
tot en met 20 jan. 1959
dat ik woensdagmiddag niet op die ver
gadering kan zijn, omdat ik daji... een
MASSAVERKOOP ZWARE ZUIVER WOLLEN DEKENS
v. Wijk, Zaalberg, Scheltema, enz. met kortingen van 10 tot 30%,
BW
Vraagt een» inlichtingen
bij
Wööter
op, thuis of op kantoor
„Goed zo. Welterusten, Louise”.
„Slaap lekker, Paul”.
Inderdaad ging ze nu naar bed,
was werkelijk doodmoe. De
Jss
Jean persoonlijk opbellen durfde
niet en dus bleef er als derde mogelijk
heid slechts over: iemand anders erbij
halen. Ja, maar wie? Tom Becker wens
te ze niet. Die zou uit het geval goede
munt slaan en de hele fabriek compro
mitteren. En Bonnard kon natuurlijk al
evenmin
Bij die naam bedacht ze, dat ze hem
nog ''est opbellen voor iets anders. Ze
had nog geen adres opgegeven, omdat ze
dit zelf nog niet wist. Nu kon ze dat
moeilijk doen, maar ze wilde toch in elk
geval aanstaande woensdagmiddag niet
07 de ve. gadering zijn. Dan zou André
immers juist ir hotel Mignon komen om
wat te halen. Ze besloot Bonnard toch
maar op te bellen. Hij moest nu bij zijn
ouders in Basel zijn, vanwaar hij mor
gen Duitsland in zou trekken. Ze had
hem weldra aan de telefoon.
„Hallo, Louise. Ik dacht dat
-
GORDIJNSTOFFEN, fantastische aanbiedingen.
Partij originele PLOEGSTOF in effen, gestreept en gebloemd
vanaf 1.75 2.25 2.75 enz.
Zeer speciale aanbieding in GORDIJNDAMAST, prachtstof,
van 5.50 voor 2.75 van 6.50 voor 4.25.
De Gruyter’s winkel te Hoorn
MM»
V
Wij zijn er in geslaagd om U een fraaie kollektie GORDIJN
VELOURS aan te bieden, deze uiterst gedistingeerde soepel val
lende stof verkopen wij zo lang de voorraad strekt
NIET voor 13.75, MAAR voor 9.50 per meter.
Wist U dat deze velours licht en zonecht is?
Kleuren: goud, beige, bleu, blauw, rood, cerise, terra, groen en grijs.
Een goede kwaliteit VITRAGE kost altijd nog 1.50 per meter.
In onze balansopruiming gaan wij 6 stukken prima effen marqui
sette verkopen, NIET voor 1.55 of 1.65. MAAR voor 1.15 p. mtr.
Afgepaste VITRAGE GORDIJNEN 2.10 hoog met zware ma
cramé kant van 9.50 voor 5.50 per stuk.
Ook in STUKGOED met fraaie randen, voordelige aanbiedingen.
Ook deze keer staan alle schoenen IN de winkel
uitgestald.
De prijs staat onder de schoenen, zodat U. zon
der vragen, ZELF kunt uitzoeken.
„Welke man bedoelt u?”
„Ja, tot kijk. Moed houden”. „Wel, toen ik naar de grenspost reed
Dat was dat. Nu ging ze eerst eens zag ik een man vla een boomtak over
geen vakantie?” Ze had geen zin om te
antwoorden, maar Tom ging verder:
„E’genaardige vergadering, niet? Men-
se die elkaar goed kennen doen net
alsof ze elkaar niet zien... Tussen twee
haakjes, wat je gistermiddag uitvoerde
leek me wel heel merkwaardig”.
Louise achtte het beter, dat hij over
wat rnders begon en dus verzon ze een
taktische afleidingsmanoeuvre.
juist een grote fout maakte door nu
plotseling wèl te willen praten, begreep
ze te laat
„Vind je dat? Mag een meisje niet
eens boompje klimmen als ze daar zin
in heeft? Wat bekrompen toch. En dat
van ",’n sportieve kerel, als jij bent”.
„Ja, bekrompen is het wel. Maar
juist omdat ik zo’n sportieve vemt ben
heb ik het óók eens geprobeerd. Ver
beeld je. Toen ik ging kijken zat het hek
met twee zware sloten dicht,aan de
binnenkant. Dat lijkt er op, dat ze je
een poosje wilden vasthouden. Kun jij
mij dat misschien ook verklaren?”
„Nee, want toen ik naar binnen ging
was het hek open”. Dat was waar ook.
„Hé, dat is vreemd. Wilden ze je dan
soms opsluiten? En het isi daar toch
particulier terrein met verboden wande
ling?”
„Niet voor mij. ’t Zijn goede kennissen
an me”.
„Hè. Wat voor kennissen. Kun je dat
3k zeggen? Weet je, ik ben van nature
.azend nieuwsgierig”.
„En razend brutaal”, ketste ze terug.
„Zoek dat zelf maar uit. Ga er gerust
heen: ’t zijn heel vriendelijke mensen en
ze z Hen je best willen ontvangen”.
Een oorspronkelijke roman
door
W. GELDOF
Pracht kwaliteit VELOURS DAMAST, absoluut lichtdicht
kleurecht, in 4 kleuren, grijs, beige, lever en bordeaux
NU per meter, slechts 6.25.
nog steeds niet hier kunt komen. En
hoe gaat het verder?”
„Best Jean. Maar wat doet André te- „Ja”, antwoordde ze verrast, „en u
enwooidig? Ben je nu helemaal tevre- ook. Zag ik u gisteren niet in het bos wèl verscheen Tom Becker. Hij sleepte
met de honden?” zeer nonchalant een stoel aan en zette
„Zeker, dame. Dat was ik. Ik houd zich zonder veel plichtplegingen naast
leert alles, heeft de inkoop al gedeelte- van jagen en aan de andere kant zit veel haar neer.
lijk in handen, ja, onder mijn supervisie wild. Ik herkende u, omdat u gisteren zo
uiteraardvrolijk groette”.
In de aangegeven woningen
mag de huisvrouw
gratis De Gruyter’s koffie schenken.
Als zij zich bekend maakt aan De Gruyter,
Postbus 276, ’s-Hertogenbosch, krijgt zij
gratis een kilo Goudmerkkoffie.
oO
óók aan. Die vergadering is nl. verzet
naar morgenmiddag. Ja, zelfde tijd en
plaats. Die neem je dus voor mij waar?
Mooi En waar zit je nu?”
„Wel Paul, dat wilde ik liever niet
zeggen. Ik wilde deze week nl. niet ver
der gestoord worden. Vind je dat heel
erg
Er was even stilte. Toen klonk Bon-
nard's stem zacht: „Louise.
tekent dit? Wat zit daai achter? Waar
om ben je niet helemaal eerlijk tegen
over me? Ik hoor heel duidelijk aan je
stem, dat er wat aan ’t handje is. Ik...
ik ben misschien wel erg vrijpostig te
genover je geweest, je weet wel wat ik
bedoel, maarwij waren toch altijd
goede vrienden, nietwaar? Kun je me
nu niet een heel klein beetje vertrouwen
schenken? Je weet, als er iemand is die
je graag helpen wil, dan ben ik het, ’t
geeft niet waarmeeDe tranen
sprongen haar in de ogen.
„Het kan niet, Paul”, fluisterde ze
schor, „en ik weet niet of ik de volgen
de week wel bfl je terug kom. Wacht
alles maar rustig af. Ikik kan het
niet helpen”.
„Zo”. Bonnard’s stem klonk opeens
felhard. „Dan spijt het me je te moeten
zeggen, dat je niet eerlijk bent, Louise, ik
zou kunnen laten nagaan uit welke
mÖ plaats jij me nu opbelt, maar dat is niet
gisteravond wel in mijn pension zou op- meer nodig. Tom Becker heeft het me
hc’len, maar dat heb je zeker vergeten? zojuist al verteld. Genève. Ben ik ver
Nu, vaar zit je en wat is het telefoon- mis?”
nummer? Bevalt het je?” Louise zweeg. Maar Bonnard ging
„Irul... ik wilde alleen maar zeggen, voort: „Wat je daar uitvoert moet je
natuurlijk zelf weten, maar ik vind het
erg vreemd, dat een secretaresse haar
uit: apje met vrienden moet maken, dat verblijfplaats geheim tracht te
absoluut door moet gaanvoor haar chef. Vind je dat zelf ook
..Hoera Je bent een schat dat je daai niet?”
t over begint, want nu denk ik er
Él
Pijn en jeuk g
verdwijnen
«V bloeden houdt op
De wetenschap heeft thans
W eennleuwehelendesubstan-y®
tie ontdekt met de verba-Ss
zlngwekkende eigenschap®
l’j de aambeien eenvoudig te KJ
W doen wegdrogen - pijn ver-3‘
K dwijnt, bloeden houdt op. S
W Toegepast In SPERTI-zalf,
IV doet dit weefsel-vemieu-K
K wende Bio-Dyne zelfs deSf.
«meest hardnekkige aam-41
beien ineenschrompelen, zórA'
i’afdoend dat ze thans geen ra*
SI probleem meer zijn. M
SPERTI-zalf is zacht en SB
s’t desinfecterend - bevat géénQj
glverdovende middelen. Voor te
veilige, rechtstreekse be-Jtó
Is handeling van aambeien,
Sjeen tube SPERTI f. 3.30. IS
„Waarom vertel je niet eerlijk wat er Daar had je het al, dacht ze. Jean „Dat was geen wonder. Het was ook
aan ’t handje is?” moest ermee op de hoogte zijn. Wat een raar gezicht, die man over de om-
„Kun je daarop wachten, Paul?” snel brak ze het gesprek af. „Nu, tot heining te zien klimmen.”
„Heel moeilijk. En als ik morgen niet vanmiddag dan maar hè? Dag
Duitsland in moest, kwam ik je wel op
zoeken. Maar omdatnu ja, omdat
ik je heel graag mag, zal ik beleefd zien, welk geheim aan de andere zijde de omheining klauteren en toen ik te-
wachten tot het je belieft het mij te ver- van de rotswand bij Mignon verscholen rugl.wam stond u met de honden bij het
tellen”. Zijn stem klonk nu weer ge- was. Ze wilde echter niet dezelfde weg gaas. U kwam dus juist te laat. Was
woon plagend. nemen om niet herkend te worden, het een inbreker?”
„Je bent een schat, Paul”. Daarom reed ze naar Annemase, de grens „Daar gaat het veel op lijken. Het hek
„Meen je dat werkelijk?” over en ging van daaruit het terrein was nl. dicht, dus die man voerde wat
„Werkelijk een beetjeals je mij verkennen. Het bleek dat ze de weg in zijn schild. Misschien was het een
tijd geeft. Misschien bel ik je nog wel naar Annecy moest nemen en dan links- stroper of inbreker. Kunt u zijn singna-
af slaan. Ze kwam op een vrij druk lement opgeven?”
bereden weg waaraan vele hotels ston- „Zo’n beetje wel.” Vlot gaf Louise
den. Ze kwam nu in het gebied achter hierna het Ignalement van Tom Becker
Ze de hoge rotswand, maar van deze kant op. Het kon geen kwaad, als deze op
volgende was daar niets van te zien. Dit was de zijn beurt eens door de smokkelaars
dag had ze alleen de morgen tot haar zonzijde, hier lagen wijngaarden die zich v erd gevolgd.
beschikking. Ze belde eerst Jean op, om tot grote hoogte uitstrekten. Toch hield
te horen of die ook de vergadering zou eensklaps de begroeiing op en een kaal tie doorgeven. Misschien is het een oude
bijwonen. stuk rotsachtige berg dat steiler en bekende van de justitie. En in elk geval
„Ha, die Louise. Alles goed? Ja, ik steiler werd kwam er voor in de plaats, heel hartelijk dank”.
wilde deze keer ook eens komen. Ben Op zekere plaats, rechts van de weg, Met een zucht van opluchting i'eed
de laatste keren niet geweest en moet was een stuk rots opgeruimd. Daar was Louise weg. Ze wist nu wat ze weten
me toch ook eens vertonen. Jij kunt je een garage met benzinepomp gebouwd, wilde en had zichzelf van alle verden-
verslag wel in tweevoud maken, niet? Dit kwam juist goed uit en ze besloot king gezuiverd.
Dan krijg ik ook wat. Wat zeg je, ben te gaan tanken. Toen zag ze dat ze op
de goede plek was gekomen, want de Ze was al een tikkeltje nerveus, omdat
man in vuile overall die haar hielp her- Jean Dubois in de zaal zat en ze geen
me natuurlijk niet bij jou in de buurt kende ze opeens als één der mannen met teken van herkenning mocht geven. Als
zien. En denk er om, dat je me vanmid- de honden van de vorige dag. Maar hij secretaresse van Bonnard kreeg ze een
dag niet herkent, hè?” herkende haar ook, dat zag ze aan zijn tafeltje met stoel achterin de zaal toe
„Allicht niet. Ja, 't is beroerd dat je blik. gewezen en ze verwachtte Mar Dupit
„Vandaag aan deze kant van de grens, ook weer te zien. Maar die verscheen
dame?” vroeg hij achteloos. niet, evenmin als vele anderen, want het
„Ja”, antwoordde ze verrast, „en u was nog enigszins vakantietijd. Maar