Friesfónd is nog steeds zuinig
op zijn monumenten
Twee goede kindervrienden in de
kleuterscholen
Sinterklaas weer bij zijn
oude „kinderen” in Amicitia
i I m
.1
IJLST
WYMBRITSERA DEEL
L. Kiezebrink
In Memoriam
Wij gedenken
V-
van
en
Bi
H
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK,
114e jaargang no. 98
Maandag 7 dec. 1959
h
Filmavond C.N.V.
Bromfiets vernield
Benoemd
Kerknieuw»
Jaarvergadering Herv.
V rouwen vereniging
Wie heeft zich vergist?
Verhoging van jaarlijkse restauratiebijdrage door
provincie geen overbodige luxe
G. Vrolijk Sr overleden
Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT on DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD
Zwarte Piet al 30 jaar met Sinterklaas mee
St. Nicolaas bij de kinderen
van het Lankhorst-personeel
Kerkelijke verkiezingen
St. Nicolaasfeest voor de
Eiland-jeugd
Sint Nicolaasavond
„Pier de Boer Stichting”
I
SNEEKER NIEUWSBLAD
DON-
en
Gelukkige kleintjes
Nooit bang voor Zwarte Piet.
Cadeautjes voor de oudsten
Onverwacht, maar welkom
Het Martenahuis te Franeker is een van
de vele Friese monumenten, die
gerestaureerd moeten worden.
Sybrandahuis en die van Schraard, de
toren van Pingjum en de kerk van Dan-
tumawoude.
Hij
■en
die
„Weet je nog wel, oudje dank voor
de mooie herinnering Zwarte Piet
OOSTHEM. Benoemd tot onderwijze
res aan de Q. O. van Swinderenschool te
Groningen, mej. G. P. Cnossen alhier.
Beroepen bij de Ned. Herv. Gemeente
te Boskoop Ds G. Kaastra te Oosthem.
Verschijnt
MAANDAGS
DERDAGS
Administratie:
Comb. Drijfhout-Kieze-
brink Co.
Kantoor:
GROOTZAND 55
Telefoon: 3005 (K 5150).
Advertentieprijs 15 ct per
mm.
Bij contract (handelsadv.)
lager.
Abonnementsprijs f 3,
per half jaar. Franco per
post f 3.75 per half jaar.
Giro 8 5 0 7 4 8 ten name
van Sneeker Nieuwsblad.
De heer L Kuipers uit IJlst was nog
een onverwacht, maar zeer welkom pro-
grammanummer. Hij verscheen op het
toneel om Sinterklaas en de directie van
de grotere kinderen die hem op straat
omringden en voor hem zongen, zon
gen. zongen zo maar, spontaan, om
dat ze hem hun liefde hebben gegeven,
voor nu en altijd.
Toen de heer O. Ypenga uit Rauwerd,
opzichter gemeentewerken van Rauwer-
derhem te Irnsum de vorderingen bij het
opspuiten van het industrieterrein ten
zuiden van Irnsum (langs de Boorn) in
specteerde, liet hfl zijn brommer even
achter langs het pad van de Rijksstraat-
weg naar de boerderij van de heer Th.
Dijkstra. Maar een koopman uit Forme-
rum die juist met zijn kleine vracht
wagentje van die boerderij naar de weg
reed, ramde de bromfiets, die daardoor
aan de voorzijde geheel vernield werd.
De Herv. vrouwenvereniging te Oost
hem hield haar jaarvergadering in ’t
Himsterhüs. Nadat de presidente mevr.
Kaastra deze feestelijke bijeenkomst had
geopend hield mevr. Hemstra een bijbel
inleiding, waarover een korte bespreking
volgde. Na het lezen van de jaarversla
gen, gaf mevr. Hemstra een overzicht
van het werk dat de vereniging in het
afgelopen jaar verricht had. Enkele le
den zongen op verdienstelijke wijze en
kele liederen en na de pauze werd nog
door vier leden de komische één-akter
„De ongehuwde dokter" ’opgevoerd. Dit
was een vermakelijk spet Nadat ook het
koortje nog enkele liederen had ge
zongen, sloot mevr. Kaastra deze gezel
lige vergadering.
Aan het bureau van politie zijn In de
loop van de vorige week meerdere ken
nisgevingen gedaan van verwisseling
van damesrijwielen. Vermoedeiyk zijn er
dames op geleende rijwielen aan het
winkelen geweest en hebben zy abusie-
velyk een ander rijwiel meegenomen.
Dames, die in het bezit zijn van een
verkeerd rgwiel wordt verzocht dit aan
het bureau van politie op te geven.
die nog niet aan die herinneringen toe
zijn, maar Zwarte Piet nog als een
vriend in hun midden hebben. Piet zingt
voor hen, en hoe met een stem als een
klok en een prachtige duidelijke voor
dracht. De ogen van de kinderen blin
ken, ze luisteren vol bewondering het
jongetje dat de roe voor hem mag vast
houden zal daar nooit weer bang voor
zijn. Zwarte Piet zingt en lacht, gul en
hartelijk, en brengt ook nog de juffen
één voor één naar Sinterklaas die hen
vaderlijk toespreekt. Het hoofd van de
school, mej. Schuhmacher, kreeg een
extra prijzend woord en een vaasje met
bloemetjes, maar ze werd ook, met
de andere juffen, vermanend toegespro
ken omdat ze zo ondeugend „koekoek”
zongen achter een ernstig Sinterklaas
lied.
De kinderen hebben het strafgericht
voldaan aangehoord. Aan hun rechtvaar
digheidsgevoel was voldaan en men kan
zich als kind zo braaf voelen als juf
een berisping krijgt.
Het feest werd voortgezet, dit heer
lijke onvergetelijke feest van Sinter
klaas èn Zwarte Piet, dat verder ge
vierd werd met strooien, chocolademelk
drinken, kindergebakjes eten, cadeau
tjes in ontvangst nemen, door Sint en
door de kinderen, cn met zingen, zingen,
zingen waarbij zelfs onze fotograaf
voor pianobegeleiding zorgde.
Eindelijk reed de auto weer voor, het
ogenblik van afscheid nemen was weer
aangebroken. Vriendelijk wuivend en
knikkend stapte Sinterklaas in de auto,
maar Zwarte Piet kon niet scheiden van
Amicitia dank te brengen, voor de uit
nodiging, die de jongens van de Pier de
Boer Stichting hadden ontvangen om de
ze mooie middag voor de eerste maal
mee te maken ,maar hij eindigde met een
paar humoristische voordrachten die ge
weldig in de smaak vielen.
Daarna was het toch echt wel tijd voor
Sinterklaas geworden om te vertrekken.
Er wachtten hem deze dag nog veel be
zigheden. Het zou ons duizelen als wij
in de vijf theaters van de heren Miede-
ma (Emmen, Meppel, Hoogeveen, Steen-
wijk en Sneek) zo’n 2000 ouden van da
gen moesten toespreken, maar Sint heeft
daarnaast ook nog tijd en aandacht voor
duizenden kinderen. Na het vertrek van
Sinterklaas en zijn fleurige Zwarte Piet,
werd een Dierentuin-filmpje vertoond,
waarbij al dadelijk hartelijk gelachen
werd om de gezellig-etende mensapen.
De thee-pauze was oergezellig en van
de grote film die tot slot gedraaid werd,
Grafin Maritza, heeft iedereen geweldig
genoten.
De heren Miedema hebben na afloop
vele handen moeten schudden en er is
vrolijk geroepen: „Tot volgend jaar!”
Friesland beeft echter meer te restau
reren, dan alleen deze poorten. Archi
tect Baart had plannen uit de gehele
provincie in zijn tas, toen hij naar de
residentie reisde, achttien stuks >n to-
„De Schierstins in Veenwouden wordt
oudheidkamer, de toren van Kollumer-
zwaag is een bouwval, die van Murmer-
woude moet opgeknapt worden. De kerk
van Waaxens takelt snel af en van de
kerk in Witmarsum is het dak zo lek
als een zeef”, zegt architect Baart, die
ook nog plannen onder handen heeft
voor de toren van Grouw, de kerk van
Donderdag is in Nieuw Frittemahof
alhier op 91-jarige leeftijd overleden de
heer Gerben Vrolijk. De heer Vrolijk
die vroeger bakker is geweest, was tot
Vrijdagavond hield de besturenbond
van het C.N.V. een film-avond in het
Himsterhüs te Oosthem, waar de prach
tige kleurenfilm „Echo der bergen” ver
toond werd. De heer Stienstra van IJlst
opende deze bijeenkomst op de gebrui
kelijke wjjze en besprak, na een woord
van welkom tot de aanwezigen, het vele
werk dat het C.N.V. in de afgelopen 50
jaar heeft verricht en wat hierdoor tot
stand is gekomen. Vooraf werd de film
„Lente over Nederland” gedraaid. Een
prachtig schouwspel over de bloemen
weelde in Nederland. Daarna volgde nog
een korte film over de herdenking van
het 50-jarig bestaan van het C.N.V. wat
in Utrecht werd gehouden. Na de pauze
werd de prachtige gekleurde hoofdfilm
„Echo der bergen” gedraaid, waarbij de
aanwezigen konden genieten van de
schoonheid van Tirol, die op indrukwek
kende wijze op het doek werd gebracht
en ook spannende momenten bevatte. De
zaal was flink bezet, zodat het voor het
C.N.V. een geslaagde avond was.
Op deze plaats in het blad waar
aan hij het grootste deel van zfjn
leven heeft gewijd, herdenken wy met
weemoed onze redacteur de heer L.
Kiezebrink, die donderdagavond na
een zeer kortstondige ziekte plotse
ling is heengegaan. Hij bereikte de
leeftijd van 71 jaar, waarvan hij bijna
een halve eeuw als journalist in onze
stad werkzaam is geweest.’
Hoewel de heer Kiezebrink, na de
H.B.S. alhier te hebben doorlopen in
Bolsward voor zuiveldeskundige werd
opgeleid en ook als assistent in
een zuivelfabriek heeft gewerkt, nam
zijn leven een andere wending. Hij
stak de oceaan over en werkte enige
jaren in diverse functies in Amerika
en Mexico om na zijn terugkeer in het
vaderland als medewerker aan een
financieel blad in Den Haag het pad
der journalistiek te betreden. Van
daar kwam hij omstreeks 1912 in
onze stad terug, waar hij als redac
teur en mede-uitgever aan de Nieuwe
Sneeker Courant verbonden werd.
Tot de oorlog heeft hy zijn grote
kennis en schier onbegrensde werk
kracht aan dat blad gegeven. Daarna
heeft het Sneeker Nieuwsblad, dat
door een combinatie van de Nieuwe
Sneeker Courant en Drijfhouts
Nieuwsblad tot stand kwam, er op
dezelfde wijze in zo ruime mate van
geprofiteerd.
De overledene was echter niet al
leen een bekwaam journalist en een
op hoge leeftjjd een enthousiast beoe
fenaar van de zeilsport en is o.a. met
zijn bekende boeier „Maria” en daarna
met de D’er „Watersport” ook een suc
cesvol wedstrijdzeilen geweest.
De overledene bewoog zich ook op
kerkelijk en maatschappelijk terrein. Hij
was vele jaren diaken van de Ned. Herv.
Kerk en lid van het toenmalige Arm
bestuur en heeft zich bovendien ver
dienstelijk gemaakt voor de Vereniging
„Hulp in Nood”, welke vereniging hij
als commissielid ruim veertig jaren
diende en waaruit hy zich pas enige ja
ren geleden terugtrok. Ook was hy een
van de oprichters van het tegenwoordige
„Dr Wumkeshüs” en indertjjd lid van
het Crisis-comité, waarvoor hy een me
daille van de Koningin ontving.
Zijn stoffelijk overschot is hedenmid
dag op de Alg. Begraafplaats alhier ter
aarde besteld.
Woensdagmiddag boden de directie en
de personeelwr. van de n.v. Lankhorst
Touwfabrieken in Fredehiem de kinde
ren van 4 t.e.m. 8 jaar van het perso
neel een St. Nicolaasmiddag aan. De 118
kinderen waren weer in gespannen af
wachting en onder hun gezang van Sin
terklaasliedjes kwamen Sint en Piet
binnen. Ze werden verwelkomd door de
voorzitter van de personeelsver. de heer
M. Rlngma die zeide dat hij blij was dat
de Sint, ondanks de grote drukte die hij
had, ook even op bezoek kwam bij de
kinderen van het Lankhorst personeel.
Sinterklaas vond dit echter fijn naar hij
zei en vertelde dat hy een zware reis
achter de rug had gehad een paar weken
geleden en dat hjj erg verkouden was.
Dat kwam omdat Piet met de zakdoek
van Sint diens schoenen, die nat waren,
had schoon gemaakt en dat Sinterklaas
die zakdoek daarna gebruikt had. Zwar
te Piet meende dat er stoute kinderen
by waren, maar hij had het deze keer
mis want toen de Sint het grote boek
opensloeg zag hij alleen de namen van
kinderen die hun best hadden gedaan en
daarom bij hem mochten komen. Wel
was er een jongen bij die beweerde dat
St. Nicolaas niet bestaat, maar toen hij
voor de goedheilig man stond, werd hij
een beetje bleek om de neus. Er was ook
een kleine jongen van vier jaar bij die
een vriendje van twee jaar uit het water
had gehaald. Sint vond hem een flinke
jongen, maar drukte de kinderen op het
hart niet by het water te komen. Ook
groten moesten bij hem komen. Die zijn
soms veel ondeugender dan kinderen.
Die dikke mijnheer byv., die altyd be
weerde dat hy de grootste vissen vangt
maar nooit met vis thuiskomt, maar nu
beloofde nooit meer te zullen jokken.
Een andere grote was erg ondeugend
geweest. Deze kreeg van Piet met de
roe en moest voor straf een versje zin
gen. De kinderen leefden volop mee.
Steeds kon men horen: hoe weet de Sint
dat allemaal? Zij werden verder bezig
gehouden door de heer Jorna met zyn
poppekast. De kinderen genoten en leef
den geheel mee met de lotgevallen van
Jan Klaassen en Katryn. Onder de be
drijven door werden ze getracteerd en
tot slot kregen ze van St. Nicolaas al
lemaal een cadeau en een zak met in
houd mee naar huis. Het was weer een
gezellige St. Nicolaasmiddag voor de
kinderen. Directie en personeelsver. kun
nen er met voldoening op terugzien.
Welnee als U dat denkt kent U
Zwarte Piet niet, die nu al zoveel jaren
Sinterklaas op zijn tochten langs de
kleuterscholen begeleidt.
„Al dertig jaren, op de kop af, ga ik
met Sinterklaas mee”, vertelde Zwarte
Piet opgewekt.
„Mien moeke is ook dertig jaar”, riep
een klein meiske.
Het paste me niet me in ’t gesprek te
mengen, maar hier wil ik het zeggen:
in al die dertig jaren, minstens 250
schoolbezoeken, is geen kind ooit bang
geweest voor Zwarte Piet.
Hij is zo zwart als roet, zyn ogen
en tanden blikkeren in al dat zwart
en als je hem goed bekijkt heeft hij
een nogal grote kromme neus
maar hy heeft ook een gouden hart
dat warm voor kinderen klopt. Kin
deren voelen dat door al het zwart
sel heen en daarom heeft deze Piet
bij al zijn bezoeken alleen maar
lachjes en nooit traantjes gezien.
Natuurlijk heeft Sinterklaas in de afgelopen dagen ook de kleuterscholen be
zocht. Hij moet zich wel thuis voelen by de kleintjes die nog zo’n roerend
vertrouwen in hem hebben.
By de jl. gehouden kerkelijke verkie
zingen te Nij land is als ouderling geko
zen in de vac. F. Breeuwsma, de heer M.
Posthuma. In de vacature R. Feenstra
werd als diaken gekozen de heer K
Beuckens, terwijl de heren L. Feenstra
en P. Jongema gekozen werden als nota
belen. De enkele candidaatstelling van
de heren T. Heegsma en G. M. Gerbran-
dU maakten voor deze heren een stem
ming overbodig.
Zaterdagmiddag waren om 2 uur
meer dan 200 kinderen van het Eiland
aanwezig in zaal Hanenburg. Na het
openingswoord van Mevr. Moust zongen
de kinderen, begeleid door de heer Lin
deman, enkele St. Nicolaasversjes, waar
na Appo, de sneltekenaar voor hen op
trad. Met een leuk verhaaltje en prach
tige tekeningen wist hy de hele schare
te boeien. Aan het slot van z’n optreden
hield de heer Roosensteln nog een teken-
wedstrijd op een draaiend bord. Beide
deelnemers kregen ven prysje en met
een fraaie tekening van St. Nicolaas
nam Appo afscheid. Toen volgde de pop-
pekastvoorstelling, welke vooral by de
kleintjes zeer in de smaak viel. Jan
Klaassen haalde weer de nodige streken
uit en het was als altijd met een happy
ending. Nadat alle kinderen op een glas
limonade waren onthaald, kwam het
grote moment toen even over drieën
Sint en Piet binnenkwamen. Onder da
verend gezang werden zij naar het to
neel gebracht, waarna de Sint verschei
dene kinderen by zich liet komen. Zelfs
de grootste deugnieten bleken diep res
pect voor hem te hebben. Tegen vier uur
vertrokken Sint en Piet om de zieke
kinderen op het Eiland nog een bezoek
te brengen, maar eerst deelde Zwarte
Piet nog taaipoppen en pepernoten uit.
Hierna werden de cadeautjes uitgei eikt,
zodat al de kinderen opgetogen naar
huls gingen. Enkele pakjes werden niet
afgehaald daar de kinderen reeds weg
waren, doch voor zover ze niet bezorgd
worden, kunnen ze worden afgehaald by
de bekende adressen. P.
Zwarte Piet is niet jong meer en
eenmaal zal de tijd komen dat U hem
op 5 december in burger door de stra
ten van Sneek zult zien wandelen,
zal dan de naam Schurer aangei
hebben, maar veel grote mensen
eens klein geweest zyn, zullen hem op
die dag een knipoog geven.
Toen kwam dan de ontmoeting van
Sinterklaas met Jan Woudstra. Sint daal
de op merkwaardige vlugge voeten naar
hem af en de twee oudjes hadden een
gezellig gesprekje, waarna Woudstra een
cadeautje in ontvangst mocht nemen.
Mevrouw Adema, 87 jaar, bleek de
oudste in de zaal aanwezige vrouw te
zijn. Sinterklaas kende haar heel goed
als de moeder van Stien en Melis, die
samen al 54 jaar in dienst van de direc
tie van Amicitia zyn. Natuurlijk sprak
hy ook deze kranige mevrouw heel har
telijk toe en zijn cadeautje werd dank
baar aangenomen<
De stemming in de zaal was intussen
al opperbest geworden. Johan Bok speel
de geïnspireerd, de gasten zongen en het
moet gezegd dat de woorden van de al
oude Sinterklaasliedjes steviger in de
hoofden zaten dan die van het over
bekende Friese lied Rólje-rólje-, dat op
verzoek van Sinterklaas gezongen werd.
Zo bracht hij zaterdagmorgen o.a. een
bezoek aan „de Klimop” aan de Parallel
weg. Alle lokalen waren versierd met
mooie slingers; het hinderde geen sik
kepit dat de kinderen, allemaal in feest
kleren, even moesten wachten op de
auto van Sinterklaas want er was ver
bazend veel voor hen te zien. Het was
de eigen vertrouwde school, maar zó
fleurig en zó prachtig met witgedekte
•tafels en uitgestald speelgoed Zelfs de
schattige zelfgemaakte zwarte Pieten
koppen en de rode mijters, allebei voor
zien van een bakje waar de gegrabbelde
pepernoten in gestopt moesten worden,
waren nieuw in deze feestelijke om
geving.
De juffen vertelden, er werd gespeeld
en gezongen en toen stond opeens de
auto voor de school. De kinderen ver
drongen zich voor de ramen, een klein
meisje dacht dat het haar plicht was
een paar tranen op Sints altaar te
storten, maar ze hield meteen verbaasd
op met „huilen” toen ze zag hoe vroiyk
iedereen was en hoe gewoon Sinterklaas
en zwarte Piet door het schooltje wan
delden. Dit waren geen „hoge bezoe
kers”, dit waren twee goede kinder
vrienden. Sinterklaas ging op de voor
hem bestemde stoel zitten, een klein
jongetje zat vertrouwelijk naast hem en
alle kleuters zongen een mooi wel
komstlied.
uitnemend verslaggever, maar boven
al een goed en hulpvaardig mens en
collega, die ook buiten zyn veelom
vattend beroep in onze stad grote
bekendheid genoot en in brede kring
gewaardeerd werd. Doch hoe gezien
en hoe bekwaam hy ook was, hy is
zyn gehele leven toch een zeer be
scheiden man gebleven, die niet
graag aan de weg timmerde en bef st
onopgemerkt zijn taak plichtsge
trouw verrichtte.
Hij heeft zijn gaven en werkkracht
echter niet alleen aan de krant ge
geven. Hy zette ze ook in voor maat-
schappeiyke doelen. Zo was hij inder
tijd sekretaris van het Propaganda
Comité Rijksweg 43, dat yverde voor
een goede verbinding met de Afsluit
dijk, had een lange reeks van jaren
zitting in het algemeen bestuur van
het Fries Scheepvaart Museum en
was nog bestuurslid van het Depar
tement Sneek der My. tot Nut van
't Algemeen. Na de bevrijding maak
te hij ook deel uit van het Comité
Sneek-Canada, in welke functie hy
veel voor de ontspanning en het con
tact met de burgery van de hier toen
gelegerde Canadese militairen heeft
kunnen dcen. Daarom had hij ook
vele vrienden in Canada, die stellig
dezelfde goede herinneringen aan hem
zullen bewaren als de velen in onze
stad en gewest, die hem in zyn werk
zame en welbestede leven hebben
leren kennen.
In de komende zitting van de provin
ciale staten van friesland zal weer de
aandacht vallen op de restauratie van
monumenten in Friesland. De staten
zullen niet alleen een min of meer prin
cipiële beslissing moeten nemen ten aan
zien van restauratie van oude poortge
bouwen, waarvan Friesland er nog maar
enkele heeft, doch tevens zal een alge
hele verhoging van de jaarlijkse restau
ratiebijdrage uit de provinciekas aan de
orde komen. Dat is geen overbodige
luxe. Er moet in Friesland nog een reeks
monumenten worden gerestaureerd, het
geen niet slechts blijkt uit enkele voor
stellen die de provinciale staten zuller
behandelen.
Uit een gesprek met de bekende
restaurateur, de architect A. Baart jr.
te Leeuwarden wordt wel zeer duidelijk,
dat Friesland ook voor het behoud van
zijn monumenten waakzaam dient te
zyn.
Toen op de rijksbegroting in het
hoofdstuk Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen was voorgesteld de post
van monumentensubsidies voor het ge
hele land te verhogen van 2 tot 7,5 mil-1
joen gulden, hetgeen betekende, dat de
restauratiemogelijkheden verruimd zou
den kunnen worden, is de heer Baart
spoorslags naar Den Haag gereisd met
een tas vol plannen en foto’s, teneinde
de Friese belangen te bepleiten.
In de afgelopen tien jaar heeft de
provincie voor bijna f 700.000,aan
restauratiebydragen toegezegd, maai
daarmee is het allemaal nog niet be
keken. Er wordt nu voor restauraties
een ton extra uitgetrokken en bovendien
is er het voorstel tot verhoging van de
jaarlijkso bijdragen van f 50.000,tot
f75.000,— in totaal. Uit dit alles biykt
wel, dat de Friese staten ook in de ko
mende jaren nog regelmatig restaura-
tie-aangelegenheden voorgelegd zullen
krygen. Nog in deze zitting wordt het
voorstel behandeld om bij te dragen in
de restauratie ven de zeventiende-
eeuwse poort van de vroegere stins
Jongema State te Rauwerd. Friesland
heeft om te beginnen nog vijf van die
poorten, namelijk te Herbayum, Sexbie-
rum, Beers, Waaxens en Marssum. De
poort van het Poptuslot te Marssum is
de enige in de rij, waaraan niets behoeft
te gebeuren. De achttiende-eeuwse poort
van de vroegere Uniastlns in Beers is
we: de slechtste. De restauratie daarvan
gaat rond f 38.0C0,kosten. Deze poort
zou ongetwyfeld het eerst in aanmer
king zyn gekomen, als de eigenaars er
van wettelijk in staat zouden zijn ge
weest de poort te verkopen of bereid
zouden zyn in de herstelkosten by te
dragen.
taal.
Het Martenahuis in Franeker, waar
eens Hessel van Martena Bokke Ennes
de handen afkapte uit pure wraak, zal
ook worden gerestaureerd en dat is dan
nog niet eens alles. De toren van Tzum,
waarvan de spits vervaarlyk heen en
weer zwaait, wanneer het stormt, is een
van de grootste zorgenkinderen van de
heer Baart en met hem van de kerk
voogdij, die de verantwoordelijkheid voor
de huidige situatie eigenlijk niet meer
aandurft.
Dit alles deed de heer Baart naar
Den Haag reizen. Dit alles maakt het
verheugend, dat gedeputeerden van
Friesland van oordeel zyn, dat een aan
tal restauraties nu vrij snel tot uitvoe
ring zal kunnen komen.>
Een gewest als Friesland, dat uit een
rijke historie nog ettelyke monumenten
over heeft, dient daar zuinig op te zyn,
om te verzekeren, dat het cultuurbezit,
waaraan met name in de vorige eeuw
onherstelbare schade werd aangericht,
wordt veiliggesteld.
Fier rechtop stond de oude heer Jan
Woudstra zaterdagmiddag In Amicitia
voor Sinterklaas. Hy had er alle reden
voor, want al kon hij in leeftyd niet
wedyveren met de Sint, met zyn negen
tig jaren was hy toch maar de oudste
gast van de heren Miedema die de ouden
van dagen uit onze stad weer de al tra
ditioneel geworden filmmiddag aan
boden.
Sinterklaas was met veel statie en on
der het zingen van de gasten binnenge
schreden, gevolgd door zijn zwarte Piet,
en sprak van het toneel de „kindertjes"
in de zaal toe, nadat hy Johan Bok voor
zyn medewerking bedankt had. Sint be
dankte ook Firma Tonnema voor de aan
bieding van de King pepermuntjes en
verder de directie van Amicitia, de he
ren Miedema, die in al hun theaters deze
filmmiddagen geven. En het personeel
gaf met vreugde zijn vrye middag voor
deze oudjes die nog zo jong van hart
zyn.
Het plotseling overly den van de heer
Kiezebrink heeft allen, die hem hebben
gekend zeer getroffen.
Onze eerste gedachten gaan daarbij uit
naar zyn familie, die wij onze welge
meende deelneming betuigen met dit
grote verlies. Daarnaast nam hij ook een
belangrijke plaats in in onze Sneker sa
menleving.
In hoge mate bescheiden en de een
voud zelve, zocht hij nimmer zichzelf
maar diende hij ons aller belangen.
Deze algemene dienst was hem moge-
lyk door middel van zijn blad. En dan
denken wij in het bijzonder aan de tal
rijke, veelal zeer uitgebreide verslagen,
die hij in de loop van een groot aantal
jaren, naar aanleiding van gehouden ver
gaderingen en uitvoeringen daarin heeft
opgenomen.
Het is het Natuurkundig Genootschap
dat daarvan wel in byzondere mate heeft
geprofiteerd. Van de dikwijls ingewik
kelde problemen op het gebied van de
natuur- en scheikunde, biologische en
medische onderwerpen maakte de heer
Kiezebrink steeds een zeer deskundig en
uitvoerig verslag.
Zyn kennis van al deze onderwerpen
was dan ook fenomenaal en heeft menig
spreker, die ons verzocht het verslag van
de door hem gehouden lezing toe te zen
den, verbaasd. Soms was dit verslag oe-
vatlyker en daardoor „beter” dan de
gehouden voordracht.
Daardoor bleef de inhoud van de gehou
den lezingen niet beperkt tot de kring
der directe hoorders die groter kan
zyn maar werd deze indirect verdei
uitgedragen tot een groot aantal belang
stellenden.
Bij de herdenking van het honderd
jarig bestaan van het Genootschap wer
den hem indertijd daarvoor dan ook
woorden van grote dank en waardering
toegesproken.
En nu, men zegt, dat niemand onmis
baar is, maar wy zullen hem, die steeds
in het midden van onze vergaderingen
op zijn v^ste plaats aanwezig was, node
missen. Dit gemis zal groot zijn en niet
daar alleen, maar in onze gehele Sneker
gemeenschap, gezien zijn eigengeaarde
persoonlij kheid.
Zoals hy zich onder ons bewoog, deed
hij denken aan een filosoof of verstrooi
de geleerde en was hy uiterlijk niet een
imponerende figuur. Maar dit was ken
nelijk ook niet zyn bedoeling en juist
als zodanig was hy een levend protest
tegen de drukke, lawaaiige en klankvolli
maar dikwyls inhoudloze geest van onze
tijd.
Dat dit protest niet tevergeefs moge
geweest zijn en zijn werken hem blyven
volgen.
Met dankbaarheid en waardering zul
len wy hem blyven gedenken.
Dr H. Hofstra
Voorz. v. h. Natuurk. Genootschap
In de feesteiyk versierde werkplaats
van de Pier de Boer Stichting alhier
werd op 3 december een zeer geslaagde
Sinterklaasavond gehouden.
De organisator van het feest, die heer
I. Kuipers van IJlst, opende deze avond
met een woord van welkom aan de ruim
120 aanwezigen. Hierna had de intocht
van Sinterklaas met zyn zwarte Piet
plaats. Deze reikte, onder een toepasse-
lyk woordje, aan ieder van de jongens
een pakje óver. Na het vertrek van
Sinterklaas verscheen de goochelaar op
het toneel. Deze verblufte de aanwezi
gen met zijn goochelkunsten, teveel om
op te noemen. Dat een en ander in de
smaak viel bleek wel uit het voortdu
rend handgeklap. Tenslotte werd er nog
een verloting gehouden, waarvoor door
vele zakenlieden, zowel uit Sneek als
daarbuiten, fraaie artikelen ter beschik
king waren gesteld.
Tot slot bracht de heer Kuipers nog
een woord van dank aan allen, die hun
medewerking hadden verleend tot het
slagen van deze avond. AI met al was
het een zeer geslaagde Sinterklaas
avond.