Friesfónd is nog steeds zuinig op zijn monumenten Twee goede kindervrienden in de kleuterscholen Sinterklaas weer bij zijn oude „kinderen” in Amicitia i I m .1 IJLST WYMBRITSERA DEEL L. Kiezebrink In Memoriam Wij gedenken V- van en Bi H Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, 114e jaargang no. 98 Maandag 7 dec. 1959 h Filmavond C.N.V. Bromfiets vernield Benoemd Kerknieuw» Jaarvergadering Herv. V rouwen vereniging Wie heeft zich vergist? Verhoging van jaarlijkse restauratiebijdrage door provincie geen overbodige luxe G. Vrolijk Sr overleden Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT on DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD Zwarte Piet al 30 jaar met Sinterklaas mee St. Nicolaas bij de kinderen van het Lankhorst-personeel Kerkelijke verkiezingen St. Nicolaasfeest voor de Eiland-jeugd Sint Nicolaasavond „Pier de Boer Stichting” I SNEEKER NIEUWSBLAD DON- en Gelukkige kleintjes Nooit bang voor Zwarte Piet. Cadeautjes voor de oudsten Onverwacht, maar welkom Het Martenahuis te Franeker is een van de vele Friese monumenten, die gerestaureerd moeten worden. Sybrandahuis en die van Schraard, de toren van Pingjum en de kerk van Dan- tumawoude. Hij ■en die „Weet je nog wel, oudje dank voor de mooie herinnering Zwarte Piet OOSTHEM. Benoemd tot onderwijze res aan de Q. O. van Swinderenschool te Groningen, mej. G. P. Cnossen alhier. Beroepen bij de Ned. Herv. Gemeente te Boskoop Ds G. Kaastra te Oosthem. Verschijnt MAANDAGS DERDAGS Administratie: Comb. Drijfhout-Kieze- brink Co. Kantoor: GROOTZAND 55 Telefoon: 3005 (K 5150). Advertentieprijs 15 ct per mm. Bij contract (handelsadv.) lager. Abonnementsprijs f 3, per half jaar. Franco per post f 3.75 per half jaar. Giro 8 5 0 7 4 8 ten name van Sneeker Nieuwsblad. De heer L Kuipers uit IJlst was nog een onverwacht, maar zeer welkom pro- grammanummer. Hij verscheen op het toneel om Sinterklaas en de directie van de grotere kinderen die hem op straat omringden en voor hem zongen, zon gen. zongen zo maar, spontaan, om dat ze hem hun liefde hebben gegeven, voor nu en altijd. Toen de heer O. Ypenga uit Rauwerd, opzichter gemeentewerken van Rauwer- derhem te Irnsum de vorderingen bij het opspuiten van het industrieterrein ten zuiden van Irnsum (langs de Boorn) in specteerde, liet hfl zijn brommer even achter langs het pad van de Rijksstraat- weg naar de boerderij van de heer Th. Dijkstra. Maar een koopman uit Forme- rum die juist met zijn kleine vracht wagentje van die boerderij naar de weg reed, ramde de bromfiets, die daardoor aan de voorzijde geheel vernield werd. De Herv. vrouwenvereniging te Oost hem hield haar jaarvergadering in ’t Himsterhüs. Nadat de presidente mevr. Kaastra deze feestelijke bijeenkomst had geopend hield mevr. Hemstra een bijbel inleiding, waarover een korte bespreking volgde. Na het lezen van de jaarversla gen, gaf mevr. Hemstra een overzicht van het werk dat de vereniging in het afgelopen jaar verricht had. Enkele le den zongen op verdienstelijke wijze en kele liederen en na de pauze werd nog door vier leden de komische één-akter „De ongehuwde dokter" ’opgevoerd. Dit was een vermakelijk spet Nadat ook het koortje nog enkele liederen had ge zongen, sloot mevr. Kaastra deze gezel lige vergadering. Aan het bureau van politie zijn In de loop van de vorige week meerdere ken nisgevingen gedaan van verwisseling van damesrijwielen. Vermoedeiyk zijn er dames op geleende rijwielen aan het winkelen geweest en hebben zy abusie- velyk een ander rijwiel meegenomen. Dames, die in het bezit zijn van een verkeerd rgwiel wordt verzocht dit aan het bureau van politie op te geven. die nog niet aan die herinneringen toe zijn, maar Zwarte Piet nog als een vriend in hun midden hebben. Piet zingt voor hen, en hoe met een stem als een klok en een prachtige duidelijke voor dracht. De ogen van de kinderen blin ken, ze luisteren vol bewondering het jongetje dat de roe voor hem mag vast houden zal daar nooit weer bang voor zijn. Zwarte Piet zingt en lacht, gul en hartelijk, en brengt ook nog de juffen één voor één naar Sinterklaas die hen vaderlijk toespreekt. Het hoofd van de school, mej. Schuhmacher, kreeg een extra prijzend woord en een vaasje met bloemetjes, maar ze werd ook, met de andere juffen, vermanend toegespro ken omdat ze zo ondeugend „koekoek” zongen achter een ernstig Sinterklaas lied. De kinderen hebben het strafgericht voldaan aangehoord. Aan hun rechtvaar digheidsgevoel was voldaan en men kan zich als kind zo braaf voelen als juf een berisping krijgt. Het feest werd voortgezet, dit heer lijke onvergetelijke feest van Sinter klaas èn Zwarte Piet, dat verder ge vierd werd met strooien, chocolademelk drinken, kindergebakjes eten, cadeau tjes in ontvangst nemen, door Sint en door de kinderen, cn met zingen, zingen, zingen waarbij zelfs onze fotograaf voor pianobegeleiding zorgde. Eindelijk reed de auto weer voor, het ogenblik van afscheid nemen was weer aangebroken. Vriendelijk wuivend en knikkend stapte Sinterklaas in de auto, maar Zwarte Piet kon niet scheiden van Amicitia dank te brengen, voor de uit nodiging, die de jongens van de Pier de Boer Stichting hadden ontvangen om de ze mooie middag voor de eerste maal mee te maken ,maar hij eindigde met een paar humoristische voordrachten die ge weldig in de smaak vielen. Daarna was het toch echt wel tijd voor Sinterklaas geworden om te vertrekken. Er wachtten hem deze dag nog veel be zigheden. Het zou ons duizelen als wij in de vijf theaters van de heren Miede- ma (Emmen, Meppel, Hoogeveen, Steen- wijk en Sneek) zo’n 2000 ouden van da gen moesten toespreken, maar Sint heeft daarnaast ook nog tijd en aandacht voor duizenden kinderen. Na het vertrek van Sinterklaas en zijn fleurige Zwarte Piet, werd een Dierentuin-filmpje vertoond, waarbij al dadelijk hartelijk gelachen werd om de gezellig-etende mensapen. De thee-pauze was oergezellig en van de grote film die tot slot gedraaid werd, Grafin Maritza, heeft iedereen geweldig genoten. De heren Miedema hebben na afloop vele handen moeten schudden en er is vrolijk geroepen: „Tot volgend jaar!” Friesland beeft echter meer te restau reren, dan alleen deze poorten. Archi tect Baart had plannen uit de gehele provincie in zijn tas, toen hij naar de residentie reisde, achttien stuks >n to- „De Schierstins in Veenwouden wordt oudheidkamer, de toren van Kollumer- zwaag is een bouwval, die van Murmer- woude moet opgeknapt worden. De kerk van Waaxens takelt snel af en van de kerk in Witmarsum is het dak zo lek als een zeef”, zegt architect Baart, die ook nog plannen onder handen heeft voor de toren van Grouw, de kerk van Donderdag is in Nieuw Frittemahof alhier op 91-jarige leeftijd overleden de heer Gerben Vrolijk. De heer Vrolijk die vroeger bakker is geweest, was tot Vrijdagavond hield de besturenbond van het C.N.V. een film-avond in het Himsterhüs te Oosthem, waar de prach tige kleurenfilm „Echo der bergen” ver toond werd. De heer Stienstra van IJlst opende deze bijeenkomst op de gebrui kelijke wjjze en besprak, na een woord van welkom tot de aanwezigen, het vele werk dat het C.N.V. in de afgelopen 50 jaar heeft verricht en wat hierdoor tot stand is gekomen. Vooraf werd de film „Lente over Nederland” gedraaid. Een prachtig schouwspel over de bloemen weelde in Nederland. Daarna volgde nog een korte film over de herdenking van het 50-jarig bestaan van het C.N.V. wat in Utrecht werd gehouden. Na de pauze werd de prachtige gekleurde hoofdfilm „Echo der bergen” gedraaid, waarbij de aanwezigen konden genieten van de schoonheid van Tirol, die op indrukwek kende wijze op het doek werd gebracht en ook spannende momenten bevatte. De zaal was flink bezet, zodat het voor het C.N.V. een geslaagde avond was. Op deze plaats in het blad waar aan hij het grootste deel van zfjn leven heeft gewijd, herdenken wy met weemoed onze redacteur de heer L. Kiezebrink, die donderdagavond na een zeer kortstondige ziekte plotse ling is heengegaan. Hij bereikte de leeftijd van 71 jaar, waarvan hij bijna een halve eeuw als journalist in onze stad werkzaam is geweest.’ Hoewel de heer Kiezebrink, na de H.B.S. alhier te hebben doorlopen in Bolsward voor zuiveldeskundige werd opgeleid en ook als assistent in een zuivelfabriek heeft gewerkt, nam zijn leven een andere wending. Hij stak de oceaan over en werkte enige jaren in diverse functies in Amerika en Mexico om na zijn terugkeer in het vaderland als medewerker aan een financieel blad in Den Haag het pad der journalistiek te betreden. Van daar kwam hij omstreeks 1912 in onze stad terug, waar hij als redac teur en mede-uitgever aan de Nieuwe Sneeker Courant verbonden werd. Tot de oorlog heeft hy zijn grote kennis en schier onbegrensde werk kracht aan dat blad gegeven. Daarna heeft het Sneeker Nieuwsblad, dat door een combinatie van de Nieuwe Sneeker Courant en Drijfhouts Nieuwsblad tot stand kwam, er op dezelfde wijze in zo ruime mate van geprofiteerd. De overledene was echter niet al leen een bekwaam journalist en een op hoge leeftjjd een enthousiast beoe fenaar van de zeilsport en is o.a. met zijn bekende boeier „Maria” en daarna met de D’er „Watersport” ook een suc cesvol wedstrijdzeilen geweest. De overledene bewoog zich ook op kerkelijk en maatschappelijk terrein. Hij was vele jaren diaken van de Ned. Herv. Kerk en lid van het toenmalige Arm bestuur en heeft zich bovendien ver dienstelijk gemaakt voor de Vereniging „Hulp in Nood”, welke vereniging hij als commissielid ruim veertig jaren diende en waaruit hy zich pas enige ja ren geleden terugtrok. Ook was hy een van de oprichters van het tegenwoordige „Dr Wumkeshüs” en indertjjd lid van het Crisis-comité, waarvoor hy een me daille van de Koningin ontving. Zijn stoffelijk overschot is hedenmid dag op de Alg. Begraafplaats alhier ter aarde besteld. Woensdagmiddag boden de directie en de personeelwr. van de n.v. Lankhorst Touwfabrieken in Fredehiem de kinde ren van 4 t.e.m. 8 jaar van het perso neel een St. Nicolaasmiddag aan. De 118 kinderen waren weer in gespannen af wachting en onder hun gezang van Sin terklaasliedjes kwamen Sint en Piet binnen. Ze werden verwelkomd door de voorzitter van de personeelsver. de heer M. Rlngma die zeide dat hij blij was dat de Sint, ondanks de grote drukte die hij had, ook even op bezoek kwam bij de kinderen van het Lankhorst personeel. Sinterklaas vond dit echter fijn naar hij zei en vertelde dat hy een zware reis achter de rug had gehad een paar weken geleden en dat hjj erg verkouden was. Dat kwam omdat Piet met de zakdoek van Sint diens schoenen, die nat waren, had schoon gemaakt en dat Sinterklaas die zakdoek daarna gebruikt had. Zwar te Piet meende dat er stoute kinderen by waren, maar hij had het deze keer mis want toen de Sint het grote boek opensloeg zag hij alleen de namen van kinderen die hun best hadden gedaan en daarom bij hem mochten komen. Wel was er een jongen bij die beweerde dat St. Nicolaas niet bestaat, maar toen hij voor de goedheilig man stond, werd hij een beetje bleek om de neus. Er was ook een kleine jongen van vier jaar bij die een vriendje van twee jaar uit het water had gehaald. Sint vond hem een flinke jongen, maar drukte de kinderen op het hart niet by het water te komen. Ook groten moesten bij hem komen. Die zijn soms veel ondeugender dan kinderen. Die dikke mijnheer byv., die altyd be weerde dat hy de grootste vissen vangt maar nooit met vis thuiskomt, maar nu beloofde nooit meer te zullen jokken. Een andere grote was erg ondeugend geweest. Deze kreeg van Piet met de roe en moest voor straf een versje zin gen. De kinderen leefden volop mee. Steeds kon men horen: hoe weet de Sint dat allemaal? Zij werden verder bezig gehouden door de heer Jorna met zyn poppekast. De kinderen genoten en leef den geheel mee met de lotgevallen van Jan Klaassen en Katryn. Onder de be drijven door werden ze getracteerd en tot slot kregen ze van St. Nicolaas al lemaal een cadeau en een zak met in houd mee naar huis. Het was weer een gezellige St. Nicolaasmiddag voor de kinderen. Directie en personeelsver. kun nen er met voldoening op terugzien. Welnee als U dat denkt kent U Zwarte Piet niet, die nu al zoveel jaren Sinterklaas op zijn tochten langs de kleuterscholen begeleidt. „Al dertig jaren, op de kop af, ga ik met Sinterklaas mee”, vertelde Zwarte Piet opgewekt. „Mien moeke is ook dertig jaar”, riep een klein meiske. Het paste me niet me in ’t gesprek te mengen, maar hier wil ik het zeggen: in al die dertig jaren, minstens 250 schoolbezoeken, is geen kind ooit bang geweest voor Zwarte Piet. Hij is zo zwart als roet, zyn ogen en tanden blikkeren in al dat zwart en als je hem goed bekijkt heeft hij een nogal grote kromme neus maar hy heeft ook een gouden hart dat warm voor kinderen klopt. Kin deren voelen dat door al het zwart sel heen en daarom heeft deze Piet bij al zijn bezoeken alleen maar lachjes en nooit traantjes gezien. Natuurlijk heeft Sinterklaas in de afgelopen dagen ook de kleuterscholen be zocht. Hij moet zich wel thuis voelen by de kleintjes die nog zo’n roerend vertrouwen in hem hebben. By de jl. gehouden kerkelijke verkie zingen te Nij land is als ouderling geko zen in de vac. F. Breeuwsma, de heer M. Posthuma. In de vacature R. Feenstra werd als diaken gekozen de heer K Beuckens, terwijl de heren L. Feenstra en P. Jongema gekozen werden als nota belen. De enkele candidaatstelling van de heren T. Heegsma en G. M. Gerbran- dU maakten voor deze heren een stem ming overbodig. Zaterdagmiddag waren om 2 uur meer dan 200 kinderen van het Eiland aanwezig in zaal Hanenburg. Na het openingswoord van Mevr. Moust zongen de kinderen, begeleid door de heer Lin deman, enkele St. Nicolaasversjes, waar na Appo, de sneltekenaar voor hen op trad. Met een leuk verhaaltje en prach tige tekeningen wist hy de hele schare te boeien. Aan het slot van z’n optreden hield de heer Roosensteln nog een teken- wedstrijd op een draaiend bord. Beide deelnemers kregen ven prysje en met een fraaie tekening van St. Nicolaas nam Appo afscheid. Toen volgde de pop- pekastvoorstelling, welke vooral by de kleintjes zeer in de smaak viel. Jan Klaassen haalde weer de nodige streken uit en het was als altijd met een happy ending. Nadat alle kinderen op een glas limonade waren onthaald, kwam het grote moment toen even over drieën Sint en Piet binnenkwamen. Onder da verend gezang werden zij naar het to neel gebracht, waarna de Sint verschei dene kinderen by zich liet komen. Zelfs de grootste deugnieten bleken diep res pect voor hem te hebben. Tegen vier uur vertrokken Sint en Piet om de zieke kinderen op het Eiland nog een bezoek te brengen, maar eerst deelde Zwarte Piet nog taaipoppen en pepernoten uit. Hierna werden de cadeautjes uitgei eikt, zodat al de kinderen opgetogen naar huls gingen. Enkele pakjes werden niet afgehaald daar de kinderen reeds weg waren, doch voor zover ze niet bezorgd worden, kunnen ze worden afgehaald by de bekende adressen. P. Zwarte Piet is niet jong meer en eenmaal zal de tijd komen dat U hem op 5 december in burger door de stra ten van Sneek zult zien wandelen, zal dan de naam Schurer aangei hebben, maar veel grote mensen eens klein geweest zyn, zullen hem op die dag een knipoog geven. Toen kwam dan de ontmoeting van Sinterklaas met Jan Woudstra. Sint daal de op merkwaardige vlugge voeten naar hem af en de twee oudjes hadden een gezellig gesprekje, waarna Woudstra een cadeautje in ontvangst mocht nemen. Mevrouw Adema, 87 jaar, bleek de oudste in de zaal aanwezige vrouw te zijn. Sinterklaas kende haar heel goed als de moeder van Stien en Melis, die samen al 54 jaar in dienst van de direc tie van Amicitia zyn. Natuurlijk sprak hy ook deze kranige mevrouw heel har telijk toe en zijn cadeautje werd dank baar aangenomen< De stemming in de zaal was intussen al opperbest geworden. Johan Bok speel de geïnspireerd, de gasten zongen en het moet gezegd dat de woorden van de al oude Sinterklaasliedjes steviger in de hoofden zaten dan die van het over bekende Friese lied Rólje-rólje-, dat op verzoek van Sinterklaas gezongen werd. Zo bracht hij zaterdagmorgen o.a. een bezoek aan „de Klimop” aan de Parallel weg. Alle lokalen waren versierd met mooie slingers; het hinderde geen sik kepit dat de kinderen, allemaal in feest kleren, even moesten wachten op de auto van Sinterklaas want er was ver bazend veel voor hen te zien. Het was de eigen vertrouwde school, maar zó fleurig en zó prachtig met witgedekte •tafels en uitgestald speelgoed Zelfs de schattige zelfgemaakte zwarte Pieten koppen en de rode mijters, allebei voor zien van een bakje waar de gegrabbelde pepernoten in gestopt moesten worden, waren nieuw in deze feestelijke om geving. De juffen vertelden, er werd gespeeld en gezongen en toen stond opeens de auto voor de school. De kinderen ver drongen zich voor de ramen, een klein meisje dacht dat het haar plicht was een paar tranen op Sints altaar te storten, maar ze hield meteen verbaasd op met „huilen” toen ze zag hoe vroiyk iedereen was en hoe gewoon Sinterklaas en zwarte Piet door het schooltje wan delden. Dit waren geen „hoge bezoe kers”, dit waren twee goede kinder vrienden. Sinterklaas ging op de voor hem bestemde stoel zitten, een klein jongetje zat vertrouwelijk naast hem en alle kleuters zongen een mooi wel komstlied. uitnemend verslaggever, maar boven al een goed en hulpvaardig mens en collega, die ook buiten zyn veelom vattend beroep in onze stad grote bekendheid genoot en in brede kring gewaardeerd werd. Doch hoe gezien en hoe bekwaam hy ook was, hy is zyn gehele leven toch een zeer be scheiden man gebleven, die niet graag aan de weg timmerde en bef st onopgemerkt zijn taak plichtsge trouw verrichtte. Hij heeft zijn gaven en werkkracht echter niet alleen aan de krant ge geven. Hy zette ze ook in voor maat- schappeiyke doelen. Zo was hij inder tijd sekretaris van het Propaganda Comité Rijksweg 43, dat yverde voor een goede verbinding met de Afsluit dijk, had een lange reeks van jaren zitting in het algemeen bestuur van het Fries Scheepvaart Museum en was nog bestuurslid van het Depar tement Sneek der My. tot Nut van 't Algemeen. Na de bevrijding maak te hij ook deel uit van het Comité Sneek-Canada, in welke functie hy veel voor de ontspanning en het con tact met de burgery van de hier toen gelegerde Canadese militairen heeft kunnen dcen. Daarom had hij ook vele vrienden in Canada, die stellig dezelfde goede herinneringen aan hem zullen bewaren als de velen in onze stad en gewest, die hem in zyn werk zame en welbestede leven hebben leren kennen. In de komende zitting van de provin ciale staten van friesland zal weer de aandacht vallen op de restauratie van monumenten in Friesland. De staten zullen niet alleen een min of meer prin cipiële beslissing moeten nemen ten aan zien van restauratie van oude poortge bouwen, waarvan Friesland er nog maar enkele heeft, doch tevens zal een alge hele verhoging van de jaarlijkse restau ratiebijdrage uit de provinciekas aan de orde komen. Dat is geen overbodige luxe. Er moet in Friesland nog een reeks monumenten worden gerestaureerd, het geen niet slechts blijkt uit enkele voor stellen die de provinciale staten zuller behandelen. Uit een gesprek met de bekende restaurateur, de architect A. Baart jr. te Leeuwarden wordt wel zeer duidelijk, dat Friesland ook voor het behoud van zijn monumenten waakzaam dient te zyn. Toen op de rijksbegroting in het hoofdstuk Onderwijs, Kunsten en We tenschappen was voorgesteld de post van monumentensubsidies voor het ge hele land te verhogen van 2 tot 7,5 mil-1 joen gulden, hetgeen betekende, dat de restauratiemogelijkheden verruimd zou den kunnen worden, is de heer Baart spoorslags naar Den Haag gereisd met een tas vol plannen en foto’s, teneinde de Friese belangen te bepleiten. In de afgelopen tien jaar heeft de provincie voor bijna f 700.000,aan restauratiebydragen toegezegd, maai daarmee is het allemaal nog niet be keken. Er wordt nu voor restauraties een ton extra uitgetrokken en bovendien is er het voorstel tot verhoging van de jaarlijkso bijdragen van f 50.000,tot f75.000,— in totaal. Uit dit alles biykt wel, dat de Friese staten ook in de ko mende jaren nog regelmatig restaura- tie-aangelegenheden voorgelegd zullen krygen. Nog in deze zitting wordt het voorstel behandeld om bij te dragen in de restauratie ven de zeventiende- eeuwse poort van de vroegere stins Jongema State te Rauwerd. Friesland heeft om te beginnen nog vijf van die poorten, namelijk te Herbayum, Sexbie- rum, Beers, Waaxens en Marssum. De poort van het Poptuslot te Marssum is de enige in de rij, waaraan niets behoeft te gebeuren. De achttiende-eeuwse poort van de vroegere Uniastlns in Beers is we: de slechtste. De restauratie daarvan gaat rond f 38.0C0,kosten. Deze poort zou ongetwyfeld het eerst in aanmer king zyn gekomen, als de eigenaars er van wettelijk in staat zouden zijn ge weest de poort te verkopen of bereid zouden zyn in de herstelkosten by te dragen. taal. Het Martenahuis in Franeker, waar eens Hessel van Martena Bokke Ennes de handen afkapte uit pure wraak, zal ook worden gerestaureerd en dat is dan nog niet eens alles. De toren van Tzum, waarvan de spits vervaarlyk heen en weer zwaait, wanneer het stormt, is een van de grootste zorgenkinderen van de heer Baart en met hem van de kerk voogdij, die de verantwoordelijkheid voor de huidige situatie eigenlijk niet meer aandurft. Dit alles deed de heer Baart naar Den Haag reizen. Dit alles maakt het verheugend, dat gedeputeerden van Friesland van oordeel zyn, dat een aan tal restauraties nu vrij snel tot uitvoe ring zal kunnen komen.> Een gewest als Friesland, dat uit een rijke historie nog ettelyke monumenten over heeft, dient daar zuinig op te zyn, om te verzekeren, dat het cultuurbezit, waaraan met name in de vorige eeuw onherstelbare schade werd aangericht, wordt veiliggesteld. Fier rechtop stond de oude heer Jan Woudstra zaterdagmiddag In Amicitia voor Sinterklaas. Hy had er alle reden voor, want al kon hij in leeftyd niet wedyveren met de Sint, met zyn negen tig jaren was hy toch maar de oudste gast van de heren Miedema die de ouden van dagen uit onze stad weer de al tra ditioneel geworden filmmiddag aan boden. Sinterklaas was met veel statie en on der het zingen van de gasten binnenge schreden, gevolgd door zijn zwarte Piet, en sprak van het toneel de „kindertjes" in de zaal toe, nadat hy Johan Bok voor zyn medewerking bedankt had. Sint be dankte ook Firma Tonnema voor de aan bieding van de King pepermuntjes en verder de directie van Amicitia, de he ren Miedema, die in al hun theaters deze filmmiddagen geven. En het personeel gaf met vreugde zijn vrye middag voor deze oudjes die nog zo jong van hart zyn. Het plotseling overly den van de heer Kiezebrink heeft allen, die hem hebben gekend zeer getroffen. Onze eerste gedachten gaan daarbij uit naar zyn familie, die wij onze welge meende deelneming betuigen met dit grote verlies. Daarnaast nam hij ook een belangrijke plaats in in onze Sneker sa menleving. In hoge mate bescheiden en de een voud zelve, zocht hij nimmer zichzelf maar diende hij ons aller belangen. Deze algemene dienst was hem moge- lyk door middel van zijn blad. En dan denken wij in het bijzonder aan de tal rijke, veelal zeer uitgebreide verslagen, die hij in de loop van een groot aantal jaren, naar aanleiding van gehouden ver gaderingen en uitvoeringen daarin heeft opgenomen. Het is het Natuurkundig Genootschap dat daarvan wel in byzondere mate heeft geprofiteerd. Van de dikwijls ingewik kelde problemen op het gebied van de natuur- en scheikunde, biologische en medische onderwerpen maakte de heer Kiezebrink steeds een zeer deskundig en uitvoerig verslag. Zyn kennis van al deze onderwerpen was dan ook fenomenaal en heeft menig spreker, die ons verzocht het verslag van de door hem gehouden lezing toe te zen den, verbaasd. Soms was dit verslag oe- vatlyker en daardoor „beter” dan de gehouden voordracht. Daardoor bleef de inhoud van de gehou den lezingen niet beperkt tot de kring der directe hoorders die groter kan zyn maar werd deze indirect verdei uitgedragen tot een groot aantal belang stellenden. Bij de herdenking van het honderd jarig bestaan van het Genootschap wer den hem indertijd daarvoor dan ook woorden van grote dank en waardering toegesproken. En nu, men zegt, dat niemand onmis baar is, maar wy zullen hem, die steeds in het midden van onze vergaderingen op zijn v^ste plaats aanwezig was, node missen. Dit gemis zal groot zijn en niet daar alleen, maar in onze gehele Sneker gemeenschap, gezien zijn eigengeaarde persoonlij kheid. Zoals hy zich onder ons bewoog, deed hij denken aan een filosoof of verstrooi de geleerde en was hy uiterlijk niet een imponerende figuur. Maar dit was ken nelijk ook niet zyn bedoeling en juist als zodanig was hy een levend protest tegen de drukke, lawaaiige en klankvolli maar dikwyls inhoudloze geest van onze tijd. Dat dit protest niet tevergeefs moge geweest zijn en zijn werken hem blyven volgen. Met dankbaarheid en waardering zul len wy hem blyven gedenken. Dr H. Hofstra Voorz. v. h. Natuurk. Genootschap In de feesteiyk versierde werkplaats van de Pier de Boer Stichting alhier werd op 3 december een zeer geslaagde Sinterklaasavond gehouden. De organisator van het feest, die heer I. Kuipers van IJlst, opende deze avond met een woord van welkom aan de ruim 120 aanwezigen. Hierna had de intocht van Sinterklaas met zyn zwarte Piet plaats. Deze reikte, onder een toepasse- lyk woordje, aan ieder van de jongens een pakje óver. Na het vertrek van Sinterklaas verscheen de goochelaar op het toneel. Deze verblufte de aanwezi gen met zijn goochelkunsten, teveel om op te noemen. Dat een en ander in de smaak viel bleek wel uit het voortdu rend handgeklap. Tenslotte werd er nog een verloting gehouden, waarvoor door vele zakenlieden, zowel uit Sneek als daarbuiten, fraaie artikelen ter beschik king waren gesteld. Tot slot bracht de heer Kuipers nog een woord van dank aan allen, die hun medewerking hadden verleend tot het slagen van deze avond. AI met al was het een zeer geslaagde Sinterklaas avond.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1959 | | pagina 1