over
i
Suiker-oom
Raad Wymbritseradeel: Gemengde
gevoelens over woningtoewijzing
Sneek gaf Unitas in laatste minuten
twee goals cadeau
Marianne van der Wal
eindigde op derde plaats
JUBILEUM
zalencentrum
Rang door verdiende overwinning op Drachten
kampioen
topM0DEL WONINGEN
OX^IN DE STADSFENNE
NIEUWSBLAD
S N EE K E R
Op volle loeren
MEMORANDUM
Deze week actie
Verkiezing Miss Teenager
OOSTERDIJK 7 - 9
Tennis
(Wordt vervolgd)
h.brenninkmeijerzn.n.v. <JN£[|(
Officieel erkend
Top-Form adviseur
In deze modelwoningen vindt U de bekende
TOP-FORM MEUBELEN in moderne en
klassieke stijl.
Ga ook eens een kijkje nemen.
Vrije bezichtiging dinsdags- en donderdagsmiddags van
2.30 - 9.00 uur en zaterdagsmiddags van 2.30 - 6.00 uur.
Subliem aanvalsspel van de thuisclub
YVC won met 5-2
van Black Boys
„Drie-in-één voor Pro Rege”
Veel gevaar
MAANDAG 29 MEI 1967
WONINGBOUW
WETHOUDERSSALARIS
ook
STEUN ’t FRIESE PAARD
Feuilleton door
Tom Lodewijk
8
Drie punten beheersten in feite deze
vergadering. Dat was de financiële ver
houding tussen gemeente en rijk, n.a.v.
het Memorandum van de FNP, waar
op een antwoord was gekomen van de
Ver. van Nederlandse gemeenten, dan
het voorstel om mee te werken aan
de bouw van 8 woningwetwoningen
en tenslotte de bovengenoemde subsi
dieregeling.
De heer Heeringa rakelde even een
oude kwestie op: de dakbedekking van
de chr. school te Woudsend. Hij infor
meerde welk advies b. en w. aan G.S.
hebben uitgebracht. De voorzitter ant
woordde, dat slechts de feiten waren
tóegelicht.
Het volgende punt, maar nog altijd
onder de ingekomen stukken, betrof de
KFFB. De heer Heeringa vroeg of het
niet tijd werd de bijdrage van f 50,
per jaar te verhogen.
Maar dat is een ander chapiter, al
dus de voorzitter. Hier ging het om het
verzoek om een tientje per jaar voor
het „berneboek”. Dat verzoek werd
afgewezen.
Woensdag 31 mei
18.30-18.45 Rono-dagboek.
18.45- 19.00 Dier en plant in Rono-land.
19.00-20.00 Het Studentenkoor en Or
kest Bragi uit Groningen o.l.v. dr.
Bertus van Lier: Jan Mul - Ouver
ture „Ik Jan Mul”; Jaap Geraedts -
Cantate: Grönniger Groen”, voor 3-
stemmig koor, spreker en orkest.
Donderdag 1 juni
18.30-18.45 Rono-dagboek.
18.45- 20.00 Grunneger oetzenden.
De heer Gerding had bij het schrij
ven van de Ver. van Nederlandse ge
meenten over het Memorandum van de
FNP een oordeel van b. en w. gemist.
Hij drong er op aan, dat het punt zou
worden aangehouden en dat b. en w.
dan met een nota zouden komen.
De voorzitter: Dit is een voorstel (nl.
het voorstel om liet stuk voor kennis
geving aan te nemen). Dat betekent,
dat b. en w. zich met het antwoord op
hun brief kunnen verenigen.
Gerding: Dan had de FNP dus wel
gelijk?
De voorzitter legde uit, dat de finan
ciële verhouding een ingewikkelde en
ingrijpende zaak is. Thans blijkt, dat
de wet, waarover men jaren heeft ge
daan om haar samen te stellen, niet in
alle opzichten voldoet. De Ned. Ver.
houdt zich met deze zaak bezig.
De heer Heeringa was aan de ene
kant wel met het schrijven ingenomen,
en ook met het antwoord van de voor
zitter. Maar waarom dan geen adhesie
betuiging aan het schrijven van de
FNP? Dat dit niet is gebeurd vond hij
jammer.
Dit stuk valt mij wel wat tegen, al
dus de heer Heeringa. Waarom juist
in Oudega, Oosthem en Folsgare? Dat
is te weinig gemotiveerd. Is het wel
verstandig om in heel kleine dorpen,
Waarin de suiker-oom een karper
vangt en een compagnon vindt
„Zo”, zei Karel Kroonstuiver, „is die
ouwe sok er eindelijk es vandoor ge
gaan?”
„Wie bedoel je?” vroeg zijn moeder
scherp
„Laat me niet lachen,” verzocht Ka
rei moe, „je hoeft voor mij niet de
grande dame te spelen. Ik bedoel die
ouwe sok uit Brazilië.”
„Je Oom Simon logeert een pa» da-] Ben Kroonstuiver, een handige knaap,
zoals Folsgare te bouwen. Was IJs-
brechtum deze keer niet beter geweest?
En dan op drie verschillende plaatsen,
is dat wel verantwoord?
De voorzitter dacht van wel. De ver
deling is gemaakt aan de hand van de
cijfers van de woningcommissie. Men
moet ook niet vergeten, dat er in de
kleine dorpen evengoed mensen wo
nen,, die recht hebben op goed wonen.
Wethouder Gerbrandy merkte op,
dat men een plaats met de toewijzing
kan opbouwen of afbreken. Hier is een
poging gedaan om billijk en redelijk te
bouwen. Over de prijs hoeft men niet
in te zitten, misschien wel over de
vraag hoe ze bewoond worden.
De heer Grondsma toonde zich be
zorgd of de gemeente er huurders voor
zal vinden. Zijn ze straks niet te duur?
De heer Gerding vond het jammer,
dat het maar 8 woningen zijn. Geluk
kig is er in Folsgare al een timmerman
gevonden, die ze daar wil bouwen. Hoe
is dat elders?
De heer Gerbrandy betoogde, dat
daarover nog niets is te zeggen. Maar
de ervaringen zijn goed. Ook zijn de
woningen (in totaal zijn er een goede
80 van het type Kluiwstra gebouwd)
altijd nog binnen de tijd die er voor
stond gereed gekomen.
...VAN DIRREDOMDEINE
de
toeschouwers in de eerste helft goed
voetbal te zien. De bezoekers speelden
•niet tien man, hetgeen hun niet belette
om tot goede aanvallen te komen. YVC
was echter overwegend sterker.
De eerste aanvallen waren voor
Black Boys, doch de Ulster achterhoe
de wist hier wel raad mee. Daarna
nam de thuisclub de aanval over en
moest de doelman van de zwartjes en
kele malen ingrijpen, wat hem goed
afging. In de vijftiende minuut brak
Black Boys door, doch H. Schraa kon
de bal nog net wegwerken. Even later
kon de Black Boys-doelman nog net ’n
verre omhaal van Bootsma over de lat
tippen. De Boys namen de aanval over
en Bosma gaf de bezoekers de leiding
01. YVC werd daarna gevaarlijker,
maar X. Schraa schoot tot tweemaal
toe tegen de keeper op. Even voor rust
deed E. Bootsma het beter. Na een
goede aanval omspeelde hij een back
en bracht de partijen naast elkaar.
Na enkele wederzijde aanvallen in
de tweede helft zakte Black Boys af.
Het gemis van de elfde man werd toen
merkbaar. In de vijfde minuut werd
het door Bootsma 21 en 5 minuten
later door K. Schraa 31. Dezelfde
speler en H. Schraa brachten vervol
gens de stand op 51, waarna door een
goed doelpunt van de bezoekers de
eindstand van deze goede oefenwed
strijd tenslotte 52 werd. Scheids
rechter Reinalda leidde goed.
De heer Galama boekte donderdagavond in de raadsvergadering van
Wymbritseradeel een succesje. Dat heeft tot gevolg, dat de drumband (het
trommelkorps) van Blauwhuis in de toekomst bij concoursbezoek geen f 37,50,
maar f 75,krijgt aan extra subsidie. Dit amendement, dat onmiddellijk ge
steund werd door de heer Heeringa, werd met 9 tegen 6 stemmen aangeno
men. (Een amendement is een voorstel tot wijziging van een voorstel). Het
gewijzigde voorstel van b. en w. werd, evenals alle andere voorstellen, door
de raad zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Toch moest voor een korte
agenda, die ogenschijnlijk niet veel zou opleveren, nog meer dan 2 uur wor
den vergaderd. Dat kwam ook omdat er weinig schot in zat; het ging op z’n
elfendertigst.
De Sneker Tennisclub „Rang” be
haalde afgelopen zondag door een 62
overwinring op Drachten III haar vier
de ove. winning. Deze zege betekent
dat met nog één wedstrijd te spelen de
kampioensvlag kan worden gehesen.
De enkelspelen leverden geen pro
blemen op. Bij de heren won Edy
Brandsma met 62 en 63, terwijl
Joop Jansen na een moeilijke eerste
set toch tot een overwinning kwam
75 en 61. Gerda Veldman en Ma
rijke Silvius konden hun partijen ook
snel in hun voordeel beslissen met
resp. 63 en 64 en 63 en 60.
Bij de dubbelspelen bleek echter dat
de wedstrijd nog niet gewonnen was.
Drachten sloeg n.l. hard terug. De he
ren verloren de eerste set vrij snel met
60; terwijl na een in het begin gelijk
opgaande strjjd ook in de tweede set
het onderspit werd gedolven en wel
met 64. De dames gaven beter partij
dan de heren, maar konden toch niet
losmaken van de korpsen om aan meer
subsidie te komen. Hij stelde voor, dat
ze een opgave moesten doen van hun
instrumentarium.
De heer Veldhuis wilde .zelfstandige’
drumbands tussen aanhalingstekens
zetten. Hij dacht, dat men in Blauw
huis beter van tamboer- en trompetter
korps kon spreken. Het zou mooi zijn
als dit korps tot bloei kwam en even
tueel sport- en culturele dagen ging
opluisteren.
Het voorstel van de heer Galama om
het bedrag bij concoursbezoek te ver
hogen tot f 75,werd aangenomen
met 9 tegen 6. Voor waren: Galama,
Ketelaar, Grondsma, Visser, Sijbran-
dij, Attema, Veldhuis, Gerding en Hee
ringa.
De zeventienjarige Marianne van der
Wal uit de Johan Willem Frisostraat is
zaterdag 20 mei j.l. bij de verkiezing
van Miss Teenager ’67 op de derde
plaats geëindigd. Aan deze finale-ver-
kiezing, die werd georganiseerd door
het muziekblad Muziek Parade, namen
tien meisjes uit alle delen van ons land
deel. De verkiezing vond plaats in het
Tolhuys te Utrecht.
De titel werd in de wacht gesleept
door Lizabeth Verhoeven uit Vught.
Op de tweede plaats eindigde het Rot
terdamse meisje Tineke Sneijer. Ma
rianne, die als enige uit Friesland mee
dong, kreeg voor haar derde plaats
een zogenaamde Bobby Brooks garde
robe en een paar modieuze schoenen.
In de jury zaten o.a. Miss Teenager van
vorig jaar Liesbeth Smit en disc-joc-
key Rob Out.
En toen was daar opeens aan de ho
rizon de gestalte opgedoemd van een
onbekende suikeroom. Oom Simon.
Meteen had ze gedacht aan Herman,
haar man, de bankman. Bij uitstek
de vertrouwensman. Soms, in ogen
blikken van alleenzijn, spon ze aan een
stoutmoedige droom. Oom Simon, die
voor al z’n zaken overlegde met Her
man. Oom Simon, die merkte hoe in
haar huis alles op rolletjes liep en hoe
verdienstelijk ze zich maakte voor ge
zin en maatschappij. Waarbij ze dan
een enkele keer eens zou kunnen zuch
ten, hardop, dat dit alles van haar man
en haar constant offers vroeg, dat, als
de tijd van werken voorbij - -as, ze ei
genlijk maar zo weinig voor zichzelf
hadden
Ze was geschrokken van het incident
met Saskia. Wat voor indruk moest
oom Simon krijgen van z’n nichtje?
Ze zou Sas wel eens onderhanden ne
men, haar duidelijk maken dat oom
Simon een heel apart type was, maar
dat het de moeite loonde een goede in
druk bij hem te maken. En als Karei
misschien binnenkort thuiskwam, maar
niet te veel heldendaden van het Corps,
maar degelijke praat over studie. En
dan kon hij wat laten doorschemeren
dat hij altijd op zwart zaad zat, dat was
normaal voor een student.
„U blijft natuurlijk eten”, had ze ge
zegd.
Voor het eten schonk Herman uit
In deze oefenwedstrijd kregen
Een ander voorstel, nl. om f 50,
per jaar aan subsidie te geven aan de
„Werkgroep Instandhouding Friese
Paard”, deed de heer Osinga zich af
vragen of er geen betere manier was
om te steunen. Maar op de vraag of hij
die dan wist bleef hij het antwoord
schuldig.
De burgemeester had voorgesteld om
geen bezwaar te maken tegen verho
ging van de wethouderssalarissen.
Maar de heer Couperus had wel enkele
bedenkingen. Hij was er niet op tegen,
maar, zo betoogde hij, er gaat geen
raadsvergadering voorbij of er is spra
ke van een loonsverhoging. Dat is een
spiraalwerking. Sinds 1963 staat Ne
derland t.o.v. het buitenland aan de
spits. De heer Couperus toonde dit aan
met cijfers van de Nederlandse Bank.
Tegen het algemene loonbeleid van de
regering had hij daarom bezwaar, want
onze concurrentie t.o.v. het buitenland
wordt langzamerhand minder.
De voorzitter vroeg zich af hoe de
verhoudingen in 1963 dan wel waren.
Nederland moest toen een achterstand
inhalen. Overigens is dat een zaak van
centraal loonbeleid. De wethouderssa
larissen zijn gewoon een aanpassing
aan de algemene verhogingen.
De heer Heeringa had uitgerekend,
dat deze verhoging (f425 per jaar
erbij) 7%% bedraagt. Maar de algeme
ne loonronde is slechts 4%%. Worden
de wethouders soms onderbetaald?
Inderdaad is het niet om over naar
huis te schrijven, aldus de voorzitter.
Er wordt veel van ze gevraagd, wat dat
aangaat zijn de salarissen nog niet op
peil.
De zomerse temperatuur had wel een
groot aantal belangstellenden er van
weerhouden de gang naar de Lemmer
weg te maken (er waren naar schat
ting nauwelijks 2000 toeschouwers),
maar belette de thuisclub intussen niet,
onmiddellijk fel in het offensief te
gaan. Met voortreffelijke combinaties
sneden de in het oranje gestoken Sne-
kers door de trage Unitas-verdediging
en er ontstonden dan ook vrijwel di
rect al enkele doelrijpe kansen. Scho
ten van Gerrit en Anno Abma stuit
ten af op de roodwitte achterhoede,
Deze week gaat de Koninklijke Mili
taire Bond Pro Rege zijn actie „Drie-
in-één” in Friesland houden: Pro Rege
heeft nl. grote financiële zorgen om
het werk in en voor de militaire te
huizen te kunnen doorzetten en in
stand te houden. Het provinciaal Ver
band van Friesland (voorzitter majoor
b.d. Tj. Walburg te St. Annaparochie)
gaat nu een actie houden om aan meer
geld te komen.
De bond heeft al meer dan 50 mili
taire tehuizen in exploitatie. In dit
voorjaar is er in Weert nog een nieuw
tehuis gereed gekomen.
Het actiecomité, dat in Friesland
werd opgericht, bestaat uit: mevr.
Greidanus-Bruins in Tzum, mej. W. W.
Veenhof uit Buitenpost, J. Alkema te
Sneek, D. Bloem, Koudum, die het
secretariaat behartigt, A. Dekker,
Leeuwarden, en S. Venema te Koudum.
Het drie-in-één betekent, dat er drie
mogelijkheden zijn, nl.: 1. zich als lid
van de bond opgeven; 2. als men al
lid is vrijwillig de contributie te ver;
hogen; 3. een bedrag beschikbaar te
stellen als éénmalige gift.
De 4—3 eindstand in de belangrijke strijd tussen Sneek en Unitas zou kun
nen duiden op een uiterst moeizaam behaalde overwinning voor de thuisclub.
Niets is echter minder waar, want toen Anno Abma 5 minuten voor het laat
ste fluitsignaal van de zwak leidende arbiter G. Moos, de stand op 41 had
gebracht, was dit eigenlijk maar een zwakke afspiegeling van de krachtsver
houding. Een vooral aanvallend subliem spelend Sneek hal immers geduren
de het grootste gedeelte van de strijd het initiatief gehad en gevaarlijk wa
ren de gasten maar nauwelijks geweest. Een onattente Sneek-defensie (die
blijkbaar onder volle druk moet staan om op dreef te zijn) moest ech
ter in de laatste 4 minuten nog twee treffers toestaan, zodat het een voor de
gasten geflatteerde eindstand 43 werd.
van de gasten. Rechtsbuiten Van Lig-
ten kopte, na een voorzet van Heste^
man, rakelings naast en de beste man
bij de gasten, J. de Boon, kopte even
eens langs de verkeerde kant van de
paal.
Na de hervatting draaide Sneek, on
danks de broeierige warmte, weer on
middellijk op volle toeren, al lag het
tempo, begrijpelijk, wel iets lager dan
voor de thee. Uitstekend gestuwd door
de voortreffelijke middenspelers Van
Ruiten en Veluwenkamp, bleef de Sne
ker aanvalslinie, goed combinerend, ’t
Unitas-doel bedreigen.
Hofstra kwam net iets te kort bij een
pass van Van Ruiten, een indrukwek
kende solo-rush van Gerrit Abma re
sulteerde in een trekbal, waaruit Hof
stra hard over schoot en voor de der
de maal moest een rood-witte achter
speler de bal van de doellijn halen,
nu na een inzet van Anno. Even leek
de stemming (mede wellicht door de
soms merkwaardige beslissingen van
scheidsrechter Moos), wat geprikkeld
te zullen worden (er kwamen kleine
incidentjes), maar gelukkig bedaarden
de gemoederen spoedig weer en kon
de strijd in de beste verstandhouding
voortgezet worden. Van Duuren moest
zich na een kwartier spelen laten ver
vangen door Smid, die het direct al
moeilijk kreeg bij een gladde combi
natie tussen Joop Abma en Hofstra.
Ook de doorgebroken Anno kreeg nog
een goede kans, maar zijn schot eindig
de op de vuist van doelman Swanen-
berg. In de 22ste minuut legde Gerrit
Abma de grondslag voor het derde
Sneker doelpunt, door de bal uit een
corner precies op het hoofd van broer
Anno te mikken, die met een simpele
beweging de bal in het uiterste rech-
terhoekje liet verdwijnen. (31).
Doelman Swanenberg kreeg het
daarna nog bijzonder druk met onder
meer een dreun van Anno en een po
ging van Hofstra. en zag tot zijn op
luchting, dat Veluwenkamp, die na
een pass van Joop prachtig in de vrije
ruimte was gesprint, de bal met kracht
tegen de paal schoot. Aan de andere
kant greep doelman Feenstra goed in
bij een kopbal van J. de Boon en een
voorzet van Hesterman.
Toen Anno Abma 5 minuten voor het
einde, na een pass van Hofstra via de
paal de stand op 41 had gebracht,
leek de zaak wel bekeken. Een tweetal
verrassende akties van de tot dat mo
ment teleurstellende Unitas-aanval ver
oorzaakten echter nog enkele, nodeloos
moeilijke ogenblikken voor Jasper c.s.
Eerst greep Kok mis op een aktie van
Van Li th, die daarna met een trekbal
J. de Boon in staat stelde, de stand op
42 te brengen, en een minuut
vóór tijd was het opnieuw J. de Boon,
die met een kopbal, waar Feenstra
royaal over heen dook, tenslotte de
eindstand op 43 bepaalde. Gelukkig
voor Sneek was de resterende tijd te
kort voor de bezoekers om nog meer
onheil aan te richten.
Voor de aan vang' van de wedstrijd
werd een minuut stilte in acht geno
men in verband met het overlijden
van mevr. Boot.
een goede fles een glas sherry.
„Dat ,u het hier maar naar uw zin
moogt hebben”, toostte hij, en hij
meende het ook nog, want Herman was
in zijn hart een goede vent, zolang hij
niet werd opgejaagd door eigen eer
zucht en die van zijn vrouw. Ook hij
voorvoelde vaag, dat de overkomst van
oom Simon mogelijkheden bood, maar
hij was te reëel om daarop vooruit te
lopen. Dat kwam vanzelf. Het eerste
wat nodig was, was een „goed kli
maat”.
Saskia, die inmiddels was teruggeko
men, wer door moeder Thea opgevan.
gen en kreeg de pen op de neus. Ze
was intelligent genoeg om te begrijpen,
dat haar beste bijdrage tot de conver
satie zou zijn een geanimeerde belang
stelling voor de ervaringen van oom
Simon in den vreemde. Ze wist, door
haar werk, iets van Brazilië af, en ze
zag kans zo hier en daar een zinnetje
te plaatsen dat de indruk wekte dat ze
er nog veel meer van wist. Thea luis
terde met genoegen en trots.
Het was een geslaagde maaltijd, al
vond oom Simon al dat gedoe met
vingerdoekjes en zo al net zo ver
moeiend als bij Ben, en dacht hij met
enige weemoed aan de huiselijke maal
tijd bij zijn nichtje Anneke.
En hij beloofde, dat hij volgende
week voor een lang weekend bij zijn
nicht Thea zou komen logeren.
HOOFDSTUK IV
RESTAURANT S. v. d. WAL
Leeuwenburg 5-11 - Sneek
Telef. 3863
een jongen waar wel wat inzat. Dou-
we Krol mocht hem wel. Hij wist dat
zijn Janneke, met haar hoogrode kleur
en haar eigenaardige loop (net of ze
achter de melkkar loopt, had haar
neefje Kees eens gezegd) moeders
mooiste niet was; dat ze een behoor
lijke bom centen meebracht, zou onge
twijfeld zijn nut hebben. Maar hij zag
haar toch niet graag r et een leegloper
en duitendief getrouwd. Nu, dat was
Ben Kroonstuiver niet. Hij kon Janne-
ke’s centen best gebruiken, rraar niet
om er van te rentenieren en zijn ideaal,
een eigen bedrijf, kon hij er mee ver
werkelijken. Hij had de conjunctuur
mee. In het begin was het hard ploe
teren. Janneke zelf deed de admini
stratie en de boekhouding.
Nu was ze geen Janneke meer, maar
Jeanne. Ze woonde in een mooi groot
huis vlak bij de fabriek. Ze had al
gauw gesnapt dat je aan geld op zich
zelf niets had, als je er niets mee wist
te doen. Ze zag geen kans in de kring
van de upper ten te komen, maar er
kwam tóch een kring van „zakenvrien
den” en hun vrouwen, waarin Jeanne
probeerde de boventoon te voeren.
Haar zoon Karei, leek uiterlijk meer
op zijn vader, maat had het karakter
van zijn moeder. Hij was ook bepaald
geen studiebol en had moeizaam en
met diverse herhalingen de mulo afge
lopen. Tot hij in militaire dienst moest,
had hij een beetje omgehangen, want
het stond immers vast dat hij bij vader
in de zaak zou komen.
Hij was de hoop en de trots van zijn
moeder. De streken die hij uithaalde,
het weinig positieve dat hij presteerde,
het werd allemaal op rekening ge
schreven van „wilde haren”. Ook Ben
klemde zich vast aan de gedachte dat
zulke jongelui later de braafste huis
vaders en de beste zakenmensen wer
den.
Maandag 29 mei
18.30- 19.00 Rono-dagboek.
19.00-19.50 Muziek. „Uit ons repertoi
re”, ingeleid door Frits Smienk. Sa
mengesteld programma met diverse
orkesten uit Rono-gebied.
Dinsdag 30 mei
18.30- 18.45 Rono-dagboek.
18.45-19.00 Landbouwjournaal.
19.00-19.15 Literair kwartier. Drs. B. C.
van Houten bespreekt „Wittgenstein
in de mode”, van W. F. Hermans.
Uitgave: „De Bezige Bij”.
19.15-20.00 Fryske ütstjüring. Redaksje
drs. D. van Dam.
Foar de bern: Johan van der Zee
forfeit oer „De trouwe houn”,
in forhael fan H. M. Hoeve.
„Minske en mienskip”, in pro
gram oer in biskaet facet fan it
maetskiplik libben yn Fryslan.
„Njjsco”, in traktaesje fan nijs-
gjirrichheden, nijs en kommen-
taer.
Als een rustig kabbelende beek ver
liep de vergadering. Zo kwam men bij
de woningbouw terecht. De eerste die
hier wat over te zeggen had was de
heer Grondsma. Hij betuigde zijn er
kentelijkheid, dat de kleinere dorpen
nu worden bedeeld. Hij sprak ook even
als inwoner van Oosthem dat 4 wo
ningen krijgt. Wanneer zouden ze klaar
zijn? Maar dat bij de 20 woningen nu
12 als aanvullend contingent bedoeld
in 1966 waren begrepen is een tegen
valler. Hoe is het mogelijk, dat G,S.
niet meer oog hebben voor de woning
bouw in deze gemeente. Oorspronke
lijk zouden toch ook de gemeenten
rondom de kerngemeente (trekpaard)
delen in de faciliteiten. Mogen ze soms
wel de werkkrachten leveren en niet
de voordelen hebben van extra wonin
gen? De heer Grondsma hoopte, dat
er dit jaar nog een extra contingent te
verdelen zou zijn.
,,’t Klinkt üs as lij wetter yn ’e
earen”, aldus de voorzitter. Hij toonde
zich overigens wat G.S. betreft wel op
timistisch en dacht dat er in de toe
komst meer met de feitelijke omstan
digheden rekening zou worden gehou
den.
De heer Couperus was blij met de in
het vooruitzicht gestelde bejaardenwo
ningen. Hij wilde graag een stuk of
wat in de verschillende dorpen, c_l.
met het oog op de doorstroming.
De voorzitter noemde dit het in
trappen van een open deur. Het is mo
gelijk om in de sector woningwetwo
ningen ook bejaardenwoningen te bou
wen. Maar dat levert moeilijkheden op,
daarom wordt overwogen om ze in de
premiesector te realiseren.
WEL VERSTANDIG?
voorkomen dat met 75 en 75 werd
verloren. De totaalstand was op dat
moment dus 42 in het voordeel van
Rang. Een gelijk spel zat er toen in,
daar in de dubbelspelen gebleken was
dat de spelers van Drachten beter op
elkaar ingespeeld waren.
De mixed partijen gaven echter een
heel ander beeld te zien. Het spel van
de Drachtenaren deed vermoeden dat
zij zich te buiten gegaan waren aan de
voortreffelijke soep die geserveerd
werd. Het duo Jan van der Laan
Gerda veldman won gemakkelijk met
60 en 64, terwijl Joop Jansen en
Marijke Silvius na in het begin een
achterstand van 51 te hebben opge
lopen toch nog met 97 en 61 won
nen.
Voor promotie naar de vierde klas is
nu nog ’t wachten op de promotiewed
strijden, die waarschijnlijk zeer zwaar
zullen worden. De tegenstanders zijn
echter nog niet bekend.
De Sneek-attaques, zowel over links
als over rechts, bleken veel meer ge
vaar in te houden en het was dan ook
niet zonder het nodige geluk, dat de
gasten de schade voorlopig nog kon
den beperken tot één doelpunt. Een
fraaie kopbal van Hofstra werd even
fraai door rechtsachter Wildschut op
de doellijn onschadelijk gemaakt, maar
in de 22e minuut was het toch raak,
toen Joop Abma, goed doorzettend,
Hofstra lanceerde, die op beheerste
wijze het net achter doelman Swanen
berg voor de tweede maal strak trok
(20). Een tweetal pogingen van An
no werden op het nippertje afgestopt
en opnieuw moest ’n Unitas-achterspe-
ler (nu was het aanvoerder C. de
Boon) op de doellijn redding brengen,
na een harde kopbal van Anno Ab
ma. Broer Joop kon daarna alleen door
een grove charge van linksachter
Kroon gestuit worden.
Een misser van de deze middag niet
zo zekere doelman Feenstra schonk
linksbuiten Hesterman na een half uur
spelen de gelegenheid de achterstand
te verkleinen (2—1), hetgeen tevens
de inleiding vormde tot een offensief
een omhaal van Anno na een fraaie
combinatie met Hofstra vloog rakelings
over de lat en Veluwenkamp (zwaar
gehinderd) mikte net naast.
Een uitgekookte pass van Gerrit
naar broer Anno in de 10e minuut
vormde de inleiding voor de eerste
treffer. Anno gleed behendig langs
rechtsachter Wildschut, trok toen de
bal voor, waar Hofstra in eerste instan
tie miste, maar Veluwenkamp gereed
stond om met een hard en laag schot
doelman Swanenberg te kloppen 10).
Even werkten de gasten zich wat los
en konden, veelal via hun ,spielmacher’
J. de Boon, enkele tegenaanvallen op
zetten. De afwerking bleek echter niet
het sterkste punt bij de roodbroeken te
zijn. Zo schoot Henke in goede positie
hoog over en wist ook van Lith geen
raad met een vrije kans.
Nadat de heer Heeringa nog had op
gemerkt, dat hij het woordje abri lie
ver door b.v. wachthokje zag vervan
gen en de heer Osinga geïnformeerd
had naar de uitgifte van een dichtzet
in gemeentewater, was de subsidiere
geling voor muziekkorpsen en koren
aan de beurt.
De heer Galerna was blij met het
voorstel. Maar waarom zou een drum
band maar 50% ontvangen van wat een
muziekkorps krijgt als dat naar een
concours gaat? Hij dacht dat de kosten
zelfs meer zouden zijn.
Wethouder Gerbrandy. Dit moet men
niet zien als kostenvergoeding, maar
als aanmoediging.
De heer Nauta liet een heel ander
geluid horen. Een drumband kan vol
gens hem nooit de plaats innemen van
een muziekkorps. Hij vond het daar
om niet billijk, dat een muziekkorps
met drumband f 50,extra krijgt bo
ven het subsidie en een zelfstandige
drumband f 225,zou krijgen. Een
verhouding van 2 9. Dat verschil was
hem te groot.
Gelukkig was de secretaris van de
Kulturele Ried (in de persoon van de
heer H. de Blauw) bij de hand om het
college te steunen in z’n antwoorden op
deze moeilijke vragen. Er werd naar
voren gebracht, dat het instrumentari
um van een zelfstandige drumband
aanmerkelijk meer kost dan van een
drumband bij een muziekkorps. Denk
maar aan het Sneker Advendo.
De heer Heeringa waarschuwde, dat
de drumbands zich wel eens konden
gen bij oom Herman en tante Thea,”
zei Jeanne stijfjes.
„O, dus hij komt weer terug? Heb
ben jullie hem voor vast?”
„Ik zie niet in, wat jou dat aan
gaat”, zei z’n moeder scherp, „zelfs al
was het zo”.
„Dus het is niet zo.”
„Wat kan het je schelen?”
„Ik hou niet van klaplopers.”
Jeanne kreeg rode plekken in haar
hals, altijd als ze zich opwond. En dat
ze zich opwond, kwam omdat deze
zoon een aartje naar zijn moeder had,
en in vele opzichten dacht als zij. Ka
rei kon soms zo ongemakkelijk dicht
komen bij een waarheid, die Jeanne
Krol zichzelf niet wilde bekennen om
dat het niet fatsoenlijk was zoiets te
zeggen, zélfs al dacht je het.
Jannetje Krol’s vader was mest-
handelaar geweest, iets waarover ze
zich niet krhoefde te schamen, al deed
ze het. De oude Krol maakte het woord
van keizer Vespasianus tot het zijne:
„geld stinkt niet”. Hij had buitenge
woon genoten toen iemand hem eens
verteld had, dat de keizer dit zei om
dat hij met mest werd gegooid, nadat
hij een belasting op mest had geheven.
Douwe Krol had al zijn bruine tanden
bloot gelachen en zijn hond Vespasia
nus genoemd. Hij had, vooral in en na
de oorlogsjaren zeer veel verdiend, en
als was er een hoop zwart geld bij, hij
stond „aan de goeie kant” en had zelfs
zo af en toe onderduikers een handje
geholpen. Hij was met geldverdienen
opgehouden toen hij het genoeg vond
om te gaan „zitten leven”, maar ter
wijl iedereen dacht dat hij wel hon
derd kon worden, sloeg hij op z’n hoge
fiets linksaf zonder op of om te kijken
en toevallig passeerde juist een zware
vrachtauto, Douwe Krol had geen kans
en Jannetje was wees. En enig erfge
name.
Ze had toen al kennis gemaakt met
DERDE BLAD
