Ulle Bulle is lustoord voor kunstliefhebbers
IJLST
sneker>(koerier
en
van
Flatbewoners Stadsfenne
moesten traplopen
Friesland niet
één gewest!
MARCUS HOFSTRA 40 JAAR
IK DE KERMIS-BRANCHE
l T
de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL
Officieel Orgaan
X
Dirk S. Donker
EEN KOEIESTAL VOL SPULLEN UIT GROOTMOEDERS TIJD
B. EN W. VAN SNEEK
1.
bespeelt vanavond
Sneker beiaard
John Hofland kreeg
hartaanval op
woelig Sneekermeer
y SNEEKER NIEUWSBLAD
O®
r:w.^
Mlp!
ii
de
1IIIIIBIBIIIIIIIHIIIIIIIIM
-
GESLAAGD
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1972
127e JAARGANG No. 64
Dit blad verschijnt bovendien
donderdags huis-aan-huis In
GAASTERLAND, SLOTEN e.o
Hei Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT, DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD en
-
ggr* MM
'H’U
Foto Studio Ger Dijs
(Foto Studio Ger Dijs).
Verschijnt:
maandags en donderdags
meer
tijd”.
UITGEVERS:
Drukkerij H. Doevendcms b.v.
ADMINISTRATIE:
Singel 17, Sneek, Postbus 11,
Telefoon 05150-4233, 5169.
Kantooruren: maandag t.e.m.
vrijdag 8-12 en 13.30-17.30 uur
Na kantooruren telefoon 4234
4235, 2247. Gironr. 932730.
Bank: Raiffeisen- en Amro-
bank.
f SNEEKER NIEUWSBLAD
Een storing in de reminstallatie van
een lift in één van de fiats aan de
Loëngasterlaan zorgde ervoor, dat
de bewoners van dit gebouw bijna
een week lang van de trap gebruik
moesten maken. Op het eerste ge
zicht lijkt dit niet zo erg, maar als
men even doordenkt komt men tot
de conclusie dat het tamelijk lastig
moet zijn voor de huisvrouwen om
elke dag tientallen malen de trap op
en neer te draven voor de bakker,
de groenteboer en de andere leve
ranciers die langs komen, maar op
de begane grond blijven. Ook kin
derwagens laten zich moeilijk tien
trappen op en af vervoeren, om
nog maar niet te spreken van het
gesjouw met boodschappen.
Frans Houtman en Jan André zijn rekwisiteurs. Zij zijn mensen die bij een
film-, toneel of wat voor produktie dan ook de rekwisieten leveren. Zij bou
wen dekors op, geven kleuradviezen en leveren alle voor de produktie beno
digde voorwerpen. Dit varieert van een eenvoudig porseleinen vaasje tot
kamelen en oude vliegtuigen. „Voor de meest krankzinnige dingen komen ze
bij ons”, aldus Frans Houtman, hoofdbewoner van „Ulle Bulle”, een ver
bouwde boerderij te Harich. Zijn compagnon Jan André vertoeft momenteel
op de filmlökatie van „Turks Fruit”. „Maar dit zal wel een van onze laatste
grote opdrachten zijn”. Houtman en André, bekende namen in de vader
landse film- en toneelwereld, willen er een punt achter zetten en zich terug
trekken op hun boerderij in Gaasterland.
Hoe kon dit alles gebeuren? In het
begin van de vorige week weigerde
de lift verdere diensten en de heer
J. Breeuwsma, de beheerder van
de fiat, maakte er direkt werk van.
Hierbij stuitte hij echter op een on
gelukkige samenloop van omstan
digheden: de monteur die met het
repareren belast moest worden,
bleek op vakantie, zodat een plaats
vervanger gezocht moest worden.
Toen die eenmaal gevonden was,
kwam deze tot de ontdekking dat het
te vervangen onderdeel uit Rotter
dam moest komen. Dat nam ook de
nodige tijd in beslag. Dank zij snel
werk van verschillende mensen kon
den de flatbewoners vrijdagavond
weer gebruik maken van de lift die
het nu weer prima doet.
Vooral vóór en tijdens de Sneek-week liggen er elk jaar veel schepen van gasten dicht aaneengerygd langs de oever
van de Oudvaart onder het lommer van de fraaie bomengordel aan de rand van het Burgemeester de Hooppark.
Maar ook op andere dagen in het vaar- en toeristenseizoen is dit een aantrekkelijke en druk gebruikte aanlegplaats.
Opvallend en bevreemdend is echter het totaal ontbreken van sanitair en waterleiding. Zou het gemeentebestuur
hieraan niet eens aandacht kunnen besteden? (foto Studio Ger Dijs)
’s Winters staat zijn kraam met koop
waar op stal, maar het seizoen zet
voor hem al weer vroeg in: in febru
ari is hij van de partij bij het carna
val in Limburg, waar hij een dochter
heeft wonen die eveneens een kraam
heeft. Dat is trouwens niet zijn enige
dochter in de kermissector: in Aals
meer woont er een die hij altijd be
zoekt tijdens het bloemencorso. Men
kan dus wel met recht zeggen dat de
heer Hofstra van alle markten thuis
is. Op de vraag wanneer hij van plan
is er mee op te houden, antwoordt
hij: „Nooit, ik ga door zo lang ik kan.
Ik kan er trouwens niet mee ophou
den, ze rekenen er allemaal op dat ik
kom. Als ik straks niet in Blauwhuis
ben, worden ze daar kwaad. Ik moet
er bij wezen.”
Sinds 1932 is de Sneker kermis on
denkbaar zonder de figuur van de
heer M. Hofstra, want vanaf die tijd
is hij elk jaar in zijn kraam met toe
ters, molens en vliegende vogels te vin
den. Hij begon met zijn handel op ze
ventienjarige leeftijd, net in de crisis
tijd: „Het kostgeld was toen een gul
den, en je had soms dagen waarop je
niks verdiende.” De heer Hofstra, die
steeds alle dorpsfeesten bijwoont is ook
geen onbekende in de rest van Neder
land. In 1937 was hij bij de Wereld
jamboree te Vogelenzang bij Haarlem
met een kar vol vliegende vogels.
Maar ook nu nog reist hij heel Neder
land door. Als de Sneekweek afgelo
pen is gaat hij naar Limburg om ver
volgens door te trekken naar Budes
heim In Dutsland, waar hij ook altijd
zijn handel vandaan haalt. 25 augustus
is hij weer present op de dorpsfeesten
in Blauwhuis.
John Hofland, de 56-jarige Regenboog-
zeiler uit Rotterdam, kreeg dinsdag
morgen tjjdens de eerste teamwed
strijd in de Regenboogklasse op het
Sneekermeer een hartaanval en is op
genomen in het Sint -Antoniuszieken-
huis. De wedstrijd, waarbij drie Frie
zen op kop lagen, werd afgebroken.
De wedstrijden op woensdag en van
morgen zijn normaal verzeild.
De heer Hofland zeilde in een voorde-
winds rak nabij de strekdam bij Terhor-
ne toen hij plotseling onderuit zakte.
Hein de Goederen, die in de buurt
voer, werd gewaarschuwd door de be
manning van Hofland en stuurde zijn
„Maas” langszij. De Goederen is op
de „Beneventum” van Hofland overge
sprongen en heeft de Regenboog, onder
escorte van de Waterpolitie naar het
Paviljoen gezeild, waar een inmid
dels per mobilofoon opgeroepen ambu
lance klaar stond. Pogingen om de
heer Hofland over te nemen in een
vlet strandden in de woelige golven,
waardoor de schepen flink lagen te
slingeren.
De heer Hofland, die al vaker een
hartattaque heeft gehad, mocht eigen
lijk geen wedstrijden meer zeilen. Dit
was ook de reden waarom tijdens de
Kaagweek zijn dochter de „Beneven
tum” stuurde en Hofland zelf als be
manningslid aan boord was. Later
heeft de heer Hofland de raad van de
medici in de wind geslagen en bracht
hij tijdens de Alkmaardermeer Week
de nationale titel op zijn naam.
Ulle Bulle verloor een jaar of vier ge
leden de funktie als boerderij. Door
de ruilverkaveling „Gaasterland”
kwam ’t gebouw vrij en heeft ’t een tijd
leeg gestaan, totdat een beatgroep de
kwaliteiten als oefenruimte er van ont
dekte. De jongens maakten er evenwel
een puinhoop van, de buren gingen
klagen over het lawaai en de gemeen
te heeft de formatie daaron de deur
gewezen. En het was toen dat de heer
Houtman via een relatie, en na moei
zame onderhandelingen, de boerderij
op de kop wist te tikken.
Aan heit Instituut Vakopleiding van
Tandtechnici te Utrecht slaagden de
heren D. L. Makken en R. M. Mak
ken jr. respectievelijk voor de diplo
ma’s „Inleg- Kroon en Brugtechniek”
en „Prothese-techniek”.
De boerderij is een lustoord voor de
kunst- en antiekliefhebber. Houtman
heeft zich namelijk in een heel apar
te vorm van kunst bekwaamd: hij is
een hartstochteljjk liefhebber van het
naaldschilderen. „Dit kun je beschou-
zonder verf. Ik
met knopen,
Zijn werken
1 in de
schuur, die je na een ingrijpende ver
bouwing nauwelijks meer als zodanig
herkent. De stal wel, die is onveran
derd gebleven en op de plaatsen waar
daan, nadat de aannemer „het grote
werk” had verricht. Alle binnenmuren
vielen onder de slopershamer en het
interieur werd, met uitzondering van
de stal, omgebouwd tot een gezellige
woon- en werkruimte. De buitenmuren
werden wit geschilderd en het dak van
een nieuwe rietbedekking voorzien.
HERENKAPPER
„Mijn hobby’s waren vroeger altijd
kussens maken en kleden knopen. Ik
bekleedde ook wel eens een oud stoel
tje en in dit werk lag mijn hart. Ik
was herenkapper, toen ik met de heer
André in kontakt kwam. Hij had een
antiekzaak en daar lag m’n werk. Die
kapperszaak werd gewoon een obses
sie voor me. Ik moest daar weg.
André en ik kregen toen een aanbod
van een vriend die in Parijs een oes
terbar exploiteerde. Vlak bij hem was
nog zo’n zaak te huur en of wij er iets
voor voelden. Wel, ik nam m’n ontslag,
André stapte uit de zaak en wij naar
Parijs. Maar dat liep niet allemaal
zoals we het ons hadden voorgesteld.
(Vervolg op pagina 9)
,,’t Was een behoorlijke troep. De
balken waren volgespijkerd met dui
zenden doppen van bierflesjes. Man,
man, wat hebben we een werk gehad
om die dingen eraf t halen”, herin
nert de heer Houtman zich, die het
meeste verbouwingswerk zelf heeft ge-
Aan de Harichsterdyk, ongeveer twee
kilometer buiten Harich staat een
boerderfj, die door de eigenaar (op de
voorgrond) Frans Houtman de naam
„Ulle Bulle” meekreeg. „Het is een
verzinwoord. We zochten naar een
naam die blijft hangen, namen als
Boszicht of Landzicht vergeet men zo
gauw”, zegt de 59-jarige rekwisiteur,
die in de schuur een permanente ex
positie van naaldschilderkunst eta
leert.
wen als schilderen
maak een „schilderij”
draadjes en kraaltjes”,
zjjn permanent geëxposeerd
REDAKTIE:
Singel 17, Postbus 11.
Telefoon 05150-4233 b.g.g,
3779, L. Jellema, redakteur
EOTOREDAKTIE:
Studio Ger Dijs, Schoolstr. 19
Telefoon 05150-3596.
Wil Steunebrink
Telefoon 05150-5323
ABONNEMENTEN
Abonnementsgeld f 5,50 per
half jaar (bij vooruitbetaling
Postabonnementen f 8,— per
half jaar (bij vooruitbetaling
ADVERTENTIETARIEVEN
18 et. per mm, ingezonden
mededelingen dubbel tariej
Bij kontrakt lagere mm-prijs
De organist Dirk S. Donker uit Sneek
zal vanavond van 8 tot 9 uur het Sne
ker klokkenspel op de Martinikerk be
spoten. Hij zal een zevental werken uiit-
voeren, geopend wordt met a. Prelu
dium, b. Menuetto en c. Allegro I.
Vervolgens geeft de heer Donker een
inleiding, lied en fuga over „Wie dat
zichzelf verheft temet”, als derde on
derdeel vermeldt het programma een
Andante Cantabile.
De beiaardier brengt voorts twee va-
leriusliederen, een petite suite Fran-
caise en drie volksliedjes ten behore.
Het concert wordt besloten met een
Turkse mars.
„De omgeving trok me ontzettend
aan. Ik was hier wel eens bij een
kennis geweest en had me Fries
land Voor die tijd voorgesteld als een
kale weilandenvlakte met koeien. Ik
wist niet wat ik zag toen ik hier in
deze bosrijke omgeving kwam,” zo
vertelt Houtman, die eigenlijk een
opslagruimte voor zijn rekwisieten
alias antiek zocht. „We huurden een
pakhuis in Amsterdam voor 350,
per maand, maar de zaak was als
maar dicht.' We hadden het gewoon
veel te druk, en toen kwam hier
(in 1969) die pracht-boerderij vrij.”
B. en w. van Sneek wijzen het idee,
om van Friesland één gewest te ma
ken af. Dit blijkt uit een voorstel, dat
zij de raad toezonden, en waarover
volgende week dinsdagavond verga
derd zal worden. Onder het hoofd
stuk „Welke omvang dient een gewest
te hebben?” schrijft het Sneker pre
sidium, dat het van belang is, dat aan
de zuidoostkant het gehele Tjeuke-
meer binnen de grens van de regio
Sneek valt, en aan de noordoostzijde
het Sneekermeer. De ten oosten van
het Sneekermeer liggende dorpen zijn
naar de mening van b. en w. op an
dere centra dan Sneek georiënteerd.
Een en ander betekent, dat het colle
ge met de begrenzing van de regio
Sneek, zoals deze is vervat in de con-
cept-structuurschets accoord gaat. Ook
kan het zich verenigen met de meer
in details aangegeven begrenzing van
de regio Sneek. Wel, aldus b. en w.
van Sneek blijken er een aantal onre
gelmatigheden, waardoor de eerder
uitgesproken mening wordt bevestigd,
dat de indeling van gewesten paral
lel moet lopen met de gemeentelijke
herindeling. Over het afwijzen van
Friesland als één gewest, merkt het
college nog op, dat bij de totstand
koming van gewesten er tussen de
samenstellende delen van het gewest
een vrjj nauwe verwevenheid van een
groot aantal problemen van lokale
aard aanwezig moeten zijn. „Aan dat
criterium wordt bij het idee om van
Friesland één gewest te maken niet
voldaan. Er kan dan nog bezwaarlijk
gesproken worden van lokaal bestuur.”
eens „Anna” en haar soortgenoten
(de namen van de koeien staan nog
op de balken) een plaats vonden, is
nu een verzameling antiek uitgestald.
„Antiek kun je het eigenlijk niet noe
men hoor. Daar zijn we niet voldoen
de kapitaalkrachtig voor. Het zijn
spulletjes uit grootmoeders