WO’ WWWWM.
1
1
20 Augustus.
Donderdag
Buitenlandsch Overzigt.
I
I
Bij deze Courant wordt een bijvoegsel
uitgegeven.
-
1800
ACHTSTE -JALTYItGrTViMGE
IVo. 34.
BOLSWARDSCHE COURANT
den dom der Invaliden, en
hun ouden aanvoerder. En-
de acht perso
en hen op
levensbehoud
brengen.
De daad volgde terstond op het woord.
De Uitgave dezer Courant, die eiken Don
derdag het licht zietgeschiedt door
1’ C P K II S Az. te Solswardwien men
alles dit Blad betreffende, uiterlijk tot Woens-
dag-morgen 12 ure, franco gelieve toe te zen
den. Alle briefporten komen op rekening der
inzenders.
om naar Corsica te rei
nu den Napoleonsdag
van
gidsdie hij meende dat hem misleid had ter dood te
Onder de acht
personen bevonden zich twee jongelingen die nog geen
achttien jaren oud waren; en de gids wel ver van tot de
als zijn
van
de gidswel ver van tot de
Carlisten te behooren was een progressist, even t'
vaderdie eene betrekking vervult op de bezittingen
den generaal Minandel Bosch.
Zulke daden dienen de voorloopige regering zeer slecht
Casalis heeft verdiend streng gestraft te worden. Zulke
vrienden zijn voor de hoeren Prim c. s. erger dan vijan
den. ’t Wordt dien mannen lastig genoeg de affaire zoo
langer op te houden zij zullen wel verlangendat zij die
op eene geschikte manier aan een geschikt persoon kun
nen overdoen.
De heer Wellsluchtreiziger van beroephad op een
plaatsjeniet ver van Milaan zijn ballon halt gevuld en
besloot toen er mee naar genoemde stad te kuijeren. Men
wees hem eenen weg, langs welken hij haar bereiken kon,
maar weldra ondervond hij dat zijn wegwijzer geen ver-
Den 15 Augustus 1769 wordt gehouden voor den dag,
waarop Napoleon I het eerste licht zag. Er is getwijfeld, of
die dag eigenlijk wel des grooten mans geboortedag is ge
weest, maar de twijfelaar heeft geen gehoor ontvangen en
de man die thans zit op den troon van Frankrijk, had
groolsche plannen gevormd om den 15 Augustus 1869
als den honderdsten geboortedag zijns ooms te vieren. Er
is zelf sprake geweest, dat Z. M. zich op Corsica, het ge-
boorteoord zelf, zijn eens zoo magtigen voorganger wilde
herinneren. Maar
»’t Gene dat de mensch vermag
»0p ’t midden van den schoonen dag,
«Weet hij niet of hij zal vermogen,
«Wanneer het duistere avond wordt,
«Alzoo, met dikke wolken zwart
»’t Besluit des Hemels is omtogen.”
Die regels van Hooft bevatten waarheidNapoleon
heeft het weer ondervonden. Het plan
zen, gaf hij reeds eerder op; hij wilde
vieren onder zijne soldaten in ’t kamp van Chalons. Maar
ook dat werd door een paar kleinigheden verhinderd. De
keizer wordt een dag ouder en ook bij hem komt de ouder
dom met gebreken' Ligchamelijke ongesteldheid deed hem
besluiten niet naar Chalons te gaan en zielsdroefheid be
nam hem zelfs het genoegen, om op den grooten dag aan
de grootheid van zijn oom of aan zijne eigene grootheid
te denken. Immers op den avonddie het feest vooraf
ging, werd hem weder een steun zijner grootheid ontnomen.
Maarschalk Niel, de minister van en voor den oorlog, moest
den maarschalksstaf laten glippen en afstand doen van de
ministeriële portefeuille. De dood, van ouds een spelbreker,
eischte den maarschalk op en gaf den keizer eens weder
eene herinneringdat hij tot digt bij den troon durft ko
men en ook den troon zelven niet zal ontzien. Hoe zou
dan de keizer nog lust hebben kunnen gevoelen in het
feest ter eere van een mandie wel inzonderheid een
toonbeeld is geweesthoe ’t aardsch geluk niet anders is
dan »een bloem schoon opgedaan van zwakke struiken.”
’t Feest ging er zijn gang om, maar was weinig fees
telijk. Des morgens had" te Parijs in de Notre-Damedie
behoorlijk door huzaren was afgezethet te Dciim plaats.
Er was veel volks op de been en dat is in Parijs niets
bijzondersmaar het roepen van «leve de keizer 1” werd
overgelaten aan de soldaten in ’tkamp, die ook niet regt
schik hadden, nu de keizer zich niet vertoonde. De 150
soldaten van ’teerste keizerrijk, die nog in leven zijn,
trokken onder trommelslag naar den dom der Invaliden, en
strompelden om het graf van
kelen durfden daarom lagchenwat hun vast niet mooi
stond. De meeste pret hadden do straatjongens de bede
laars en de straatmuzikanten, die het toch ook niet konden
helpen dat de keizer pijn gevoelde, en dat Niel juist nu
op zijn begrafenis wachtte. De jongens wierpen met voet
zoekers de bedelaars bedelden naar hartelust en de mu
zikanten speelden alles behalve treurmuziek. Treuren de
den ook zij nietdie volgens het besluit des keizers uit
de gevangenis waren ontslagen voor hen heeft de feest
dag zeker wel de gewigtigste heteekenis.
Maarschalk Niel is begraven nadat zijn lijk gedurende
eenen nacht in eene verlichte kapel te kijk had gestaan.
Met de uitdrukking van kalmte en rust op ’t gelaat lag hij
daar; de verstijfde regterhand omklemde den maarschalks
staf de linkerhand rustte op het zwaard, dat bij Solferino
de overwinning had helpen bevechten. Met veel pracht en
onder het donderen van ’t geschutvoorafgegaan en ge
volgd door krijgsmakkers, familie en hooge staatsbeambten,
werd de doode in een met zes paarden bespannen wagen
naar ’t station van den zuiderspoorweg gebragtom met
den spoorwagen naar Muret vervoerd en daar bijgezet te
worden.
De berigten uit Spanje hebben veel overeenkomst met
de weersgesteldheid in Augustus 1869. Zonneschijn en re
gen wisselen elkander plotseling af, maar de regen heeft
toch de overhand en de lucht is veelal duister. De stofre
gen der Carlisten schijnt te hebben opgehouden toch wil
de zon nog niet regt doorkomen. Een duistere, zeer duistere
wolk is de handelwijze van den luitenant-kolenel der kari-
biniers don José Casalis die in Catalonië aan het hoofd
eener kolonne stond om de Carlisten te vervolgen. Bevel
ontvangen hebbende om de omstreken van Montealegre
nabij Barcelonaaf te loopenten einde te onderzoeken of
er zich ook Carlisten ophielden zag hij te Fiana iemand
aan het venster staan, wien hij vroeg of er geen gewapen
de mannen door het dorp waren gekomen. «Ik weet het
nietantwoordde de man «want ik heb geslapen en ben
pas opgestaan.” «Kent gij goed het land vroeg hem de
officier, »en zoudt gij ons tot gids kunnen dienen?” «Wel
zeker was het antwoord. De man nam toen een jagtge-
weer en stelde zich ter beschikking van den officier.
Na een togt van bijna driekwart uiirs stond de kolonne
plotseling voor acht mannen gewapend met jagtgeweren
in de schaduw van een klein bosch uitrustende. Of zij tot
eene carlistische bende behoorden weet men nietzooveel
is zekerdat zij de kolonne van ver hadden kunnen her
kennen en dus gemakkelijk hadden kunnen vlugten.
De luitenant-kolonel gaf daarop last om
nentwee aan tweestevig vast te binden
staanden voet te fusilleren. Hun smeeken om
baatte niets; zelfs gaf de luitenant-kolonel last om ook den
De Abonnements-prijs is 0,80 per drie
maanden franco per post f 0,95.
De prijs der Advertenticn is van 17
regels 50 Cts elke regel meer kost 10 Cts.
Groote letters worden naar plaatsruimte
berekend.
