NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
B 'O L S1
PENSIOEN- en auto FONDSEN.
g
i
M
s
E
r
L|
ABD WONSERAOEEE
No. 4.
HET GEHEIM VAN EEN VASES
Sg
Negen en Twintigste Jaargang.
1890.
B I N xN ENL A N D.
BUITENLAND.
DONDERDAG 23 JANUARI.
Isl
42
4
d
VOOR
DE UITGEVER.
trekken,
e
n
ADVERTENTIEPRIJS: 50 Cts. van 1—7 regels. Ver
volgens 10 Ct. per regel. Overigens naar plaatsruimte.
e
il
t
e
lod
de.
(de
es-
len
fid
rilt
ion
de
te
er-
3n,
en
)e-
lit-
II
do
ke
ür-
en
)r-
ics
50
ei-
ti
cs,
en
;n.
de
at
e-
er
er
ie
n-
iit
et
e-
)t
n
n
jf
et
3-
;e
levensduur aan. Dat wil zeggenals iemand van
25 jaar zich verzekert, neemt men aan, dat hij
nog zooveel jaren leven zal, als de groep, waar
toe hij behoort, dat is, als alle menschen van 25
jaar gemiddeld leven. Naar dien gemiddelden
levensduur wordt dus berekend, hoeveel jaren de
verzekerde bij levensverzekering de premie zal
betalen eer de verzekerde som moet uitgekeerd
worden, bij pensioenverzekering, hoe vele ma
len het pensioen moet uitgekeerd worden. Als
nu iemand, die een levensverzekering gesloten
heeft, sterft vóór hij zijn gemiddelden leeftijd be
reikt heeft, komt de Maatschappij of het fonds
waarbij hij verzekerd is, te korter worden niet
zoovele premien ontvangen als men berekend
had. Als er nu maar genoeg personen verze
kerd zijn is zoo’n geval, ook al komt het vele
malen voor, niet erg, want dan kan man er op
rekenen, dat tegenover sommigen die te vroeg
sterven, anderen staan, die langer dan den ge
middelden leeftijd leven, en die dus meer premiën
storten dan waarop gerekend was. Dit is het
heele geheim van het verzekeringswezen. Ook
bij pensioenverzekeringdoch daar in omgekeer
de richting, wie daarbij langer dan den gemid
delden leeftijd pensioen trekt, ontvangt meer dan
waarop bij het sluiten der verzekering gerekend
washet tekort dat daardoor ontstaan zou, is
inmiddels al gedekt door hen, die te vroeg ge
storven zijn, en dus niet zoovele uitkeeringen ont
vingen als er voor hen berekend waren.
Men ziet dus, dat zulke verzekeringen alleen
mogelijk zijn, waar de goede en de kwade kansen
tegen elkander opwegen. Hoe minder deelnemers
nu, hoe grooter gevaar voor afwijkingenhoe
meer deelnemers, hoe vaster men er op rekenen
kan dat de werkelijke uitkomsten met de bere
kende gemiddelden zullen overeenstemmen.
Daarom moet men geene afzonderlijke, beperkte
fondsen oprichten, maar zich aansluiten bij groote
Maatschappijen of fondsen.
Blijkt het bij raadpleging der tarieven, dat men
voor het geld, dat men als premie kan afzonde
ren, zich niet verzekeren kan wat men meent
noodig te hebben of verlangt, dan moet men niet
zich overgeven aan hopelooze berekeningen om
voor minder geld meer te bekomen, maar moet
men trachten de middelen te erlangen voor
werklieden bijv, door medewerking hunner werk
gevers om zijn premie te verhoogen of
zijn wenschen en begeerten in te krimpen. Al
wat men anders beproeft loopt op teleurstelling uit.
ABONNEMENTSPRIJS80 Cents per 3 maanden.
Franco per post 95 Cents,
Als premie-boekwerk voor het ©erste kwartaal in 1890 kunnen wij thans onzen
lezers aanbieden een oorspronkelijke!! Roman getiteld
Schrijfster van „Tweeërlei Kruis”.
Men leze s. v. p. achterstaande aankondiging en verzuime vooral niet het biljet aan ons
Bureau, met bijvoeging van 40 centen, op tijd in te leveren.
Zondag is het stoffelijk overschot van eene
dame, die te Scheveningen eene villa bewoonde,
naar Gotha overgebracht om in het crematorium
aldaar te worden verbrand. Het is de eerste
Nederlandsche vrouw, wier lijk het crematie-
proces zal ondergaan.
Een zeer misplaatste grap werd dezer dagen
door een student van het Maastrichtsche gym
nasium uitgevoerd.
Door professor B. werd hem een niet onver
diende straf opgelegd, en uit wraak zond hij aan
de Limburger Koerier een overlijdings-annonce,
waarin de professor’s weduwe aan familie en be
kenden den dood berichtte van haar echtgenoot.
De heer B. diende dadelijk een klacht in, doch
heeft die weder ingetrokken en zich met een
flinke afstraffing van den student, welke tevens
van het gymnasium is weggezonden, tevreden
gesteld.
Dat aan het gymnasium te Maastricht profes
soren onderwijs geven en de leerlingen studenten
heeten, blijkt tevens uit dit bericht.
Ieder, die wel eens een poging heeft gewaagd
om in een wagon, die in beweging is, aanteeke-
ningen te maken, zal ondervonden hebben dat het
eenige middel om daarbij iets leesbaars voort te
brengen is, dat men zoowel het papier als het
gansche lichaam laat deelnemen aan de beweging
van het voertuig.
Eene inrichting, die geheel en al op dit beginsel
berust, is in Engeland uitgevonden en onder den
naam „easy writer” in den handel gebrachtnaar
een te Londen verschijnend vakblad meldt be
antwoordt het toestel aan zijn doel. Het is een
soort van houten lessenaar, klein genoeg om in
een der zakken van do overjas te worden gebor
gen of tusschen den riem van den reisdeken. Het
ondereinde vanditplankje door den arm vastgehou
den. terwijl het boveneinde, door middel van een
koord met een haak aan het einde bevestigd wordt
aan het net boven het hoofd der reizigers.
Het toestelletje is zeer aan te bevelen aan allen,
die voor zaken reizende, de vele uren, op de treinen
door te brengen, als zooveel verloren geld be
schouwen.
No. 3 van Eigen Haard bevat een zeer dui
delijke teekening van de wijze waarop men dit
toestel moet gebruiken.
Ook te Groenlo geven sommige kaarten
voor de volkstelling een vermakelijke lectuur.
Zoo heeft een jongejuffrouw, naaister van beroep,
achter de vraag: „Bezigt zij krachtswerktuigen?”
ingevuld: „Singer’s naaimachine”. Van zekeren
man is het beroep aangeduid met: „van ’t een
op ’t ander”.
Het eerste verslag is verschenen van de
commissie door de Maatschappij van Genees
kunde benoemd om een onderzoek in te stellen
naar den toestand der koepokinenting in Neder
land. Door 29 -van de 36 afdeelingen, 1076 ge
neeskundigen vertegenwoordigende, is medewer
king verleend. Uit de ontvangen antwoorden
blijkt, dat er tusschen de geneeskundigen bijna
volkomen eenstemmigheid heerscht omtrent de
toepassing der algemeen verplichte inenting. Een
wet deze voorschrijvende, vreesden zij echter,
dat afbreuk zou doen aan de thans voorgeschre
ven indirecte verplichting.
Omtrent de zoogenaamde gemoedsbezwaren
tegen de inenting teekent de commissie aan, dat
die bestaan bij eenige orthodoxen en minder ont
wikkelden, bij christelijk gereformeerden was de
tegenzin echter meer een gehoorzamen aan een
van boven gegeven wachtwoord dan wel het ge
volg van eigen overtuiging.
Te Hoofdplaat blijft de strijd tusschen bur
gemeester en gemeenteraad nog steeds bestaan.
Thans beeft de Commissaris des Konings in Zee
land den heer Jagerink, arts te Yzendijke, belast
met de doodschouw, de koepok-inenting, enz.
Dientengevolge kunnen overledenen, die niet on
der dokters behandeling zijn geweest, toch ter
laatste rustplaats bezorgd worden.
Er blijft overigens nog veel, dat anders zijn
moest. Te Slikplaat staat het hoofd der school,
tengevolge der ziekte en het overlijden van den
hulponderwijzer, reeds maanden alleen voor een
aanzienlijk kindertal. De inning der zak- en
havengelden, de aanstelling van een vroedvrouw,
de hoofdelijjke omslag ’89 blijft nog steeds op
regeling wachten, en vermoedelijk zal de opma
king van de begrooting voor 1890 nog wel in
een verschiet liggen.
De moeder van Verwaaien, die den diefstal
van medailles bij den heer Krelage te Haarlem
pleegde, heeft gratie van zijn gevangenschap voor
hem verzocht, op grond, dat hij den kost voor
haar verdient.
De vrouw ziet over het hoofd, dat juist de
manier, waarop hjj zijn kost verdient, de aan
leiding was voor zijne straf.
Dezer dagen is uit zee opgevischt door F.
Tabeling een steenen beeldje, waarvan het hoofd
met een helm getooid is, vrouwentype. Het is
nauwsluitend gekleed tot over de heup, met
sterk naar achter uitstekend postuur (queue). De
houding is biddend of zwevend met opgeheven
handen. Bij het uit zee halen zijn de handen
echter afgebroken, men ontdekte daaruit dat de
stof, waaruit het vervaardigd is, van die soort
is, welke voor gewoon aardewerk gebezigd wordt,
ofschoon zij zeer hard is. Overigens is het fraai
gevormd. Het is wellicht zeer oud, de aange
groeide zeehoorntjes getuigen dat het zeer lang
op den bodem der zee heeft gelegen.
Belangstellenden kunnen het zien bij den
boekh. Berkhout en Co. te Helder.
In het Belgische mijndistrikt Charleroi is
de nieuwe werkstaking gelukkig niet algemeen
geworden, in de meeste mijnen is de arbeid her
vat. Alleen in de mijnen van eigenaren, die
zich niet aan de nieuwe regeling van den ar
beidsduur storen, haar althans niet zóó toepas
sen als de werklieden meenen te mogen eischen,
bleef het werk stilstaan. Een 5000tal arbeiders
maken grève.
De begrootings-commissie van den Duitschen
Rijksdag heeft de voordracht voor den stoom
vaartdienst op Oost-Afrika aangenomen, met be
paling dat er eene Nederlandsche of Belgische
haven aangedaan zal worden.
De hertog van Aosta, eenige broeder van
den Koning van Italië, is overleden. Hij was
in Mei 1845 geboren en eerst gehuwd met eene
gravin Mérode, daarna met de dochter van zijne
zuster en Prins Napoleon. Over Spanje regeerde
hij van 4 December 1870 tot 11 Februari 1873,
toen hij vrijwillig de kroon nederlegde.
De Kroonprins van Italië, die een reis naar
het Oosten heeft ondernomen, zal de gast zijn
van den Koning van Griekenland, den Sultan
van Turkije en den Koning van Rumenië.
De zucht, om op de eene of andere wijze voor
de toekomst te zorgen wordt meer en meer al
gemeen. Wij zien daarin een verblijdend ver
schijnsel een der vele middelen, die worden
aangewend om te komen tot wat men de oplos
sing der „sociale quaestie” noemt, een dier mid
delen die geen opzien baren, maar wel doel treffen.
Daarom is het jammer, dat men bij het voor
treffelijke van het doel, dat men najaagt, zich
dikwijls vergist in den weg, dien men inslaat,
om het te bereiken. Wij lazen dezer dagen weder
om tot pensioneering van zekere groepen van
menschen te komen, en wel van bakkersgezellen.
Deze hebben echter voor hun begeerd pensioen
fonds een uitkeeringsfonds in de plaats gesteld,
dat hun o. i. weinig baten kan. Iemand die
daarin deelneemt zal op 60jarigen leeftijd f 750
ontvangen. Wat moet hij daarmee nu doen?
Zich in een of ander oudemannenhuis een plaats
koopen f 759 is beter dan niets, natuurlijk
maar zorg voor den ouden dag kan men het toch
niet noemen, als men iemand zulk een sommetje
bezorgt. Hij moet in den regel blijven werken,
en als hij dat niet kan, van de goedheid van
anderen afhangen.
Wij betreuren die op zich zelf staande pogin
gen, om meer dan eene reden.
Vooreerst omdat het doel, 't welk men beoogt,
te goed is om niet te wenschen, dat het bereikt
worde, en men dus met leedwezen moet aanzien
al wat daarvan afleidt.
En wat daarvan afleidt is in de eerste plaats
het verkeerd begrip omtrent de grondslagen van
een pensioenin ’t algemeen van een verzeke-
ringsfonds. Telkens en telkens weer gaan er
menschen, die ’t goed meenen, neerzitten om uit
te rekenen, hoe zij weinig gevende, veel kunnen
terugbekomen. Alle verzekering nu' berust op
vaste grondslagen. De som die men, ’t zij in
eens, ’t zij bij wijze van jaarlijksche uitkeering
kan ontvangen op een voorafbepaalden leeftijd,
hangt af van den leeftijd dien men heeft op den
dag, dat men zich verzekert van het bedrag dat
men jaarlijks als premie betaalt.
Daarom is het tweede bezwaar, dat wij hebben
dit, dat men telkens hetzelfde werk doet, om, als
het goed is, tot dezelfde uitkomsten te komen, of
als men tot andere komt later de ervaring op te
doen, dat men zich vergist heeft, en dit laatste
vooral is zeer betreurenswaardig. Zoo heeft men
met een weduwenfonds voor onderwijzers de treu
rige ervaring opgedaan, dat men niet kan blijven
uitkeeren wat men beloofd had.
Maar het grootste kwaad is dit, dat men op
die wijze de krachten versnippert. Wij zullen
trachten dit duidelijk te maken. Bij levensver
zekering, dat is, bij verzekering van eene som,
die na het overlijden van den verzekerde moet
worden uitbetaald, zoowel als bij pensioenverze
kering, dat is bij verzekering eener jaarlijksche
uitkeering, die op een vooraf bepaalden leeftijd
aanvangt en tot den dood voortduurt, komt de
gemiddelde levensduur1 in aanmerking. Dat wil
zeggen nauwkeurige waarnemingen hebben ge
leerd, dat van een zeker aantal menschen van
gelijken leeftijd, na verloop van 10, 20, 30 jaren,
telkens een even groot gedeelte ongeveer over
leden is. Wie zal nu echter juist dien gemid
delden leeftijd bereiken Wie langer leven, wil
eerder sterven Dat weet niemand, men kent
den gemiddelden levensduur, meer niet. Nu neemt
men voor eiken verzekerde dien gemiddelden
Sm
De miliciens van 1890, die er prijs op stel
len om in het garnizoen en bij het wapen hun
ner keuze de zeemilitie daaronder begrepen
geplaatst te worden, kunnen dit voordeel ver
krijgen, als zij in de maand Maart a.s. aan een
examen voldoen, waarvan het programma voor
dit jaar is vastgesteld
1°. het schrijven van een goed leesbare hand
2°. de kennis van de gronden der spelling van
de Nederlandsche taal, welke blijken moet uit een
te vervaardigen opstel3°. de vier hoofdbewer
kingen der rekenkunde met geheele getallen
4°. de kennis van het Nederlandsche stelsel van
maten en gewichten5°. eenige bekendheid met
de vaderlandsche geschiedenis6". voldoende
kennis der aardrijkskunde van Nederland.
De militieplichtigen, die met voldoenden uit
slag aan dit examen hebben deelgenomen, mogen
bovendien afzonderlijk logeeren en met elkander
worden gevoed.
In het verslag van een terechtzitting te
’s-Gravenhage komt de opmerking voor, dat in
den laatsten tijd de publieke tribune van de
rechtbank bijna uitsluitend wordt ingenomen
door jongens van 15 tot 19 jaar, die men, zegt
de verslaggever, zeer dikwijls eenigen tijd daarna
ziet verhuizen naar het bankje der beschuldigden.
Niettegenstaande een groot deel van den Ge
meenteraad te Oosterland (prov. Zeeland) tot de
anti-revolutionaire partij behoort, werd naar de
N. B. C. mededeelt, dezer dagen door dien Raad
met algemeene stemmen besloten, aan den Koning
dispensatie te vragen voor het geven van kosteloos
onderwijs aan de openbare gemeentescholen.
Te Tongeren is een kanarievogel gestorven,
die den ongemeen hoogen leeftijd had bereikt van
28 jaar en dat nog wel, omdat men verzuimd had
het diertje van water te voorzien.
De Haagsche briefschrijver der Midd. Ct.
verhaalt het volgende, dat onlangs op de Witte
Sociëteit in de residentie geschiedde
„Een van de leden miste op zekeren dag zijn
nieuwe overjas uit de jassenkamer en vond een
oude in de plaats hangen. De met een uitge
breide jassenkennis begaafde jassenknecht lette
weken achtereen op, of de verlorene niet weder
eens aan een kapstok kwam hangen, doch steeds
tevergeefs, tot na verloop van twee maanden de
gestolen jas werd herkend. De knecht waar
schuwde de eigenaar, en toen de gebruiker zich
weder met zijn nieuwe jas wilde verwijderen,
stond hij eensklaps tegen over iemand „van den
geruchte”, die zijn eigendom opeischte. De man,
nog wel een ambtenaar aan een der ministeriën,
was niet zoo goed of hij moest zijn jas weer uit
trekken, en ging met beschaamde kaken heen.
Dat hij nu ook juist het kleedingstuk van een lid
van de staande magistratuur had uitgekozen 1”
In Portugal geeft het misnoegen over En-
geland’s toepassing van het recht van den sterk
ste zich nog voortdurend lucht in anti-Engelsche
demonstraties, welke de Regeering niet schijnt
te kunnen beletten. Voor den handel op Enge
land is dit incident doodend.
Martinez, voorzitter der Spaansche Kamer,
heeft de taak van Kabinetsformeerder opgegeven,
de Koningin heeft nu weder bij Sagasta heul
gezocht.
In het station van den Oosterspoorweg te
Parijs is, volgens le I^etit Journal, een zonder
linge gebeurtenis voorgevallen. Vrijdagochtend
te 5 uren haalden de beambten van de Express-
Orient uit een wagen een kist, welke één meter
vijftig hoog was en waarvan de inhoud, volgens
den vrachtbrief, bestond uit een „houten beeld,
90 kilo‘s. breekbaar14. Op de voorzijde stond in
het Duitsch geschreven„Breekbaar. Niet om-
keeren.44
De sjouwerlieden brachten de kist naar een
loods, in afwachting dat de eigenaar haar kwam
opeischen.
Plotseling, omstreeks 9 uren, riep een beambte
die in de loods werkzaam was, zijne kameraden
toe„Kom eens hier, de kist beweegt zich.44
Allen snelden naar de kist, waaruit eensklaps
een kleine man met blonden knevel en de klee-
deren vol stroo te voorschijn kwam.
Nadat de beambten van hunne verbazing be
komen waren, brachten zij het mannetje naar het
bureel der douane.
In het Duitsch ondervraagd, verklaarde bij Her
mann Zeitung te heeten, geboren te Warschau.
Te Weenen had hij als tailleur voor dames
slechte zaken gemaakt en besloten naar Parijs te
gaan om eene machine tot het passen van dames,
door hem uitgevonden, in de mode te brengen.
Daar hij geen geld had voor de reis, had hij
de kist gemaakt en was er ingekropen, na van
te voren de noodige maatregelen genomen te heb
ben om de bewuste kist aan zijne woning te la
ten afhalen en verder te vervoeren.
Hermann Zeitung is Dinsdagavond van Weenen
vertrokken en was ongeveer zestig uren in de
kist verbleven. De zonderlinge reiziger is, be
schuldigd van oplichterij, door de Parijsche politie
ingerekend.
Wel had hij aan den stationschef te Parijs be
loofd het reisgeld terug te geven van het geld
dat hij te Parijs zou verdienenmaar de spoor-
weg-maatschappij heeft geen vertrouwen gesteld
in de uitvinding van Hermann Zeitung.
Lr?
>1 -
l.HITMH
Bolswardsche Courant
gl
1
I
L
i
j
l
l
l
ir
if
n
9
a
DOOR
