lets echt Amerikaansch.
ACHTUREN ARBEID.
I
GEMENGD NIEUWS.
W*
J
J
cz>
L
'AU!
12,25
9,20
8,—
LLI
Van
land vruchtbaar is. Bij genoemde zeer belangrijk'
3.
er zich niet weder
UJ
3,45
4,25
5,45
a.
v.
6,30
7,10
9,35
10,45
2,10
2,45
3,26
4,
1,—
1,40
EENE FANTASIE.
6,30
7,45
8,30
9,20
10,-
10,40
11,15
2,10
2,55
3,5
3,52
4 30
Sneek
Bolsward
Te Harlingen
7,30
8,15
8,55
9,45
4,15
4,50
5,30 7,45
6,10 8,30
8,35
9,10
5’45
6,25
7,—
7,45
9,35
10,10
10,45
11,20
9,20
10,
11,15
1-
2,30
3,—
3,40
12.25
1
1-
1,40
a.
v. 5,30
6,10
Ja, nu ben ik er achter, maar voortaan
zal ik maar loopen.
Dat doen ze allemaal, zeide de koetsier,
maar daar wij er toch moeten zijn, legt de pa
troon er geld bij.
De eenmaal zoo drukke straten van het stadje
of dorp Warren in Indiana zijn doodstil geworden
en verlaten. De winkeliers staan met de handen
in de zakken rond te kijken en vragen verbaasd
hoe lang zal dat nog duren Het gras groeit
nog wel niet in het midden der straten, maar
dit zal spoedig volgen, indien Warren in den ban
blijft. Het stadje is namelijk door de onderlinge
hulpvereeniging der omwonende boeren gevon-
nisd. De plaats telt ruim 1000 inwoners en is
omgeven van een der rijkste landbouw-districten
in Illinois. Ze bestaat enkel uit woonhuizen en
winkels, welke laatsten geheel bestaan van den
handel met de landbouwende bevolking, die daar
gewoon was ter markt te komen. Ze genoot
eene hooge mate van welvaart en van bankroe
ten hoorde men er zelden.
In de laatste jaren zijn echter ook in dezen
omtrek eene menigte loges opgericht van de
„Farmers Metual Benefit Association.” De meeste
inwoners van Warren wisten niet wat dat te
beduiden had, totdat ze het opeens gewaar wer
den toen al de winkeliers een officiëele uitnoo-
diging ontvingen om in te schrijven voor de
„Clandizie” van de leden der associatie, die voor
taan een deel der winst willen hebben. De win
keliers staken de hoofden samen en besloten te
staan of te vallen met elkaar. Antwoorden aan
de associatie worden geschreven, gezegeld en
verzonden. In de eerstvolgende vergadering der
hulpvereeniging zouden deze brieven gelezen
worden. De landbouwers lachten al in hun vuistje
toen ze zulk een dik pak brieven zagen, die ze
voor inschrijvingen hielden. Doch hoe stonden
ze te kijken, toen alle antwoorden eenparig luid
den
Indien wij geen regelmatigen handel met u
kunnen drijven, zullen we ophouden zaken te
doen. Gij kunt onze waren koopen, indien ge
ze verlangt, zoo niet dan kunt ge het laten.”
De boeren waren nijdig over dit onbeleefd,
hoewel duidelijk bescheid. Ze hielden redevoe
ringen, namen besluiten enz. en den anderen
morgen verscheen in de „Warren News” deze
kennisgeving
„Weshalve de meerderheid der neringdoenden
te Warren onze associatie niet erkent, wordt
besloten een koopman van buiten uit te noodigen
met hen in concurrentie te komen treden en wordt
verder besloten dat wij enkel handel zullen drij
ven met mannen, met wie onze Commissie eene
overeenkomst zal gesloten hebben.
Het gevolg was, dat de handel der boeren zich
verplaatste naar andere plaatsen, misschien min
der gunstig gelegen, maar daar ziet men in zoo’n
geval niet op. Men reist nu van 3 tot 10 mijl
ver naar de „association stores.”
Intusschen blijven de kooplui te Warren op
hun stuk staan. Ze denken, dat de boeren het
wel gauw zullen opgeven. Voorloopig zijn daar
van evenwel geen teekenen en zijn de gevolgen
der boycot al van belang. De „Warren News”,
het eenige nieuwsblad, heeft de uitgave moeten
staken omdat de boereu hun abonnement opzeg
den en men vreest, dat de jaarlijksche „Fair”,
die altoos zoo druk bezocht werd en zooveel winst
afwierp, dezen zomer niet zal kunnen doorgaan.
Als het systeem maar eenmaal goed in
werking is zult u de schade wel inhalen, trooste
Holyday, en vergeet niet hoe ontzaglijk veel de
arbeidende bevolking er bij profiteert.
De patroon haalde de schouders op, ’t was
hem nog zoo duidelijk niet, maar ’t kon komen.
Dien nacht werd Holyday door de dochter
zijner hospita gewekt. Hare moeder was plotse
ling zoo „naar” geworden en de dochter wist
niet wat ze met haar beginnen moest. Zij kon
haar niet verlaten om naar een dokter te gaan
en de meid durfde ’s nachts niet alleen over
straat, want ’t was er zoo onveilig sinds de dienst
tijd der politie-agenten op acht uren was gebracht.
Holyday schoot zijne kleederen aan en ging naar
den dokter in de buurt. Deze stak even het
hoofd door het raam en verklaarde meer dan
zijn acht uren te hebben gehad. Hij moest dus
maar een anderen dokter opzoeken. De tweede
was ook al over zijn tijd bezig geweest. De
derde echter, die een ver eind af woonde en
wiens praktijk en om reden onbeduidend
was, had nog een paar uur tot zijne beschikking
en zou komen, als men hem een rijtuig zond.
Stalhouderijen met „dubbele ploeg” waren in
Holyday’s stadje nog niet en het gevolg was,
dat er geen dokter verscheen en de hospita
uit zichzelve beter werd.
Toen Holyday dit vernam, werd zijn vertrou
wen in het acht uren stelsel, dat eenigzins ge
schokt was, opnieuw versterkthet bleek toch
hoe vaak men voorheen geheel onnoodig van de
menschen een langeren werktijd eischte.
Een jaar later deelde de patroon van Holyday
dezen mede, dat hij zijn fabriek sloot. Als hij
nog een paar jaar voortwerkte zou hij geheel ge
ruïneerd zijn. Hij had daarom besloten wat hij
bezat te gelde te maken en Forestanië te verla
ten. Hij twijfelde niet of de werklieden waren
tegenwoordig heel gelukkig met hun werktijd
van acht uren, maar om hun geluk te doen
voortduren moest hij in staat wezen hun het
loon te blijven uitkeeren, en zooveel wierp de
fabriek niet meer af. Holyday trachte hem over
te halen om de dubbele ploegen arbeiders in te
voeren, maar de patroon wees hem op de onder
vinding van andere fabrikanten, die na de in
voering van dat stelsel wel meer voortgebracht
hadden, maar zooveel aan loon hadden moeten
uitbetalen, dat zjj er eveneens over dachten hunne
fabrieken te sluiten.
Holyday zag in, dat het stelsel der acht uren.
land vruchtbaar is. By genoemde zeer belangrijke
omstandigheden komt een derde factor, namelijk
eene gunstige ligging voor den afvoer van de
landbouwproducten, waardoor men zeker is om
een goeden marktprijs te bedingen. Bergen maïs
zoo goed als onverkoopbaar, hebben betrekkelijk
geen waarde. Waar men twee bushels maïs moet
leveren voor een bushel steenkool, daar heeft de
vruchtbaarste bodem weinig waarde. Uit deze
oorzaak valt dan ook het succes te verklaren
van de Nederlandsche kolonie in Minnesota, welke
door gunstige verkeerswegen met de zeer voor
name handelsteden Duluth, Sint Paul en Minne
apolis verbonden, steeds op een goeden prijs voor
landbouwproducten mag rekenen.
Kansas, Nebraska, South- en North-Dakota,
en andere ver van de hoofd-koopsteden voor den
graanhandel afgelegen Staten zijn in slechte con
ditie door de hooge vrachten op hunne land-
bouwartikelen vallende, en als zich daarbij voegt
gebrek aan spoorwegmaterieel, dan is de ellende
voor kleine eerstbeginnende farmers niet te over
zien.
Bij het kiezen van een nieuwe woonplaats
moet met omstandigheden als boven aangeduid,
worden gerekend. Ned. Am. W.
„Een persoon, die een Staatsambt in Kansas
bekleedt en dus vertrouwbaar geacht moet wor
den, heeft onlangs medegedeeld, dat hij op een
reis door het noorden van genoemden Staat op
verscheidene plaatsen de maïs als brandstof zag
gebruiken. In sommige Counties moet de prijs
van maïs nog geen 15 cent per bushel bedragen,
terwijl de steenkool van 25 tot 35 cents per bus
hel kost. Maïs is uitstekende brandstof en overal
is de oogst buitengewoon overvloedig geweest,
zoodat de spoorwegmaatschappijen geen wagens
genoeg voor het vervoer kunnen leveren en de
maïs dientengevolge in hooge bergen ligt opge
stapeld.”
Bovenstaand bericht geeft aanleiding om na
te denken bij eventuëele vestiging in eene nieuw
te kiezen woonplaats. Het is niet voldoende dat
men land goedkoop koopt, en ook niet dat het
Bij het hevig onweder, dat zich Vrijdag
boven Walcheren ontlastte, is de bliksem geslagen
op den draad van de telephoon tusschen de fa
briek De Schelde en het havenkantoor. Daardoor
is in den tuin van den heer van Unen, op de
Dokkade te Vlissingen, de draad in tweeën ge
sprongen en ontlastte de bliksem zich op het kan
toor van de havenwerken voor een gedeelte aan
den toestel, terwijl op het administratiekantoor der
fabriek De Schelde de geleiddraad door midden
sprong en een aantal vonken op het kantoor wer
den waargenomen, die met een sissend geluid uit
elkander spatten. Hoewel men hevig verschrikte,
bekwam niemand eenig letsel. Op het bureau
was een sterke zwavellucht waar te nemen.
Bij de school te Appingadam heeft men bij
het graven van een kuil om een regenbak te
metselen, eene bewaarplaats van vele menschen-
beenderen gevonden. Behalve eenige rijen dood
kisten, liggen daar vele menschengeraamten door
een.
Men vermoedt, dat ze afkomstig zijn van de
kozakken, die daar in 1812 gelegerd waren en
waarvan de doodon in een kuil werden begraven.
't Zijn geen Amsterdammers Van den
len Juli af zijn alletram-maatschappijen in New-
York gedwongen des nachts minstens vier trams
per uur te laten loopen. De politie heeft gecon
stateerd, dat meer dan 109,000 personen des nachts
werken en heeft daarop onmiddelijk bovenge
noemden .nachtdienst der maatschappijen geëischt.
Op een avond in de vorige week liepen
twee arbeiders door de straten van Berlijn te
zwieren. Zij ontmoetten een kameraad, zekeren
S., en tracteerden ook hem. Bij wijze van grap
werd tot den gast gezegd: „Als we straks op de
Oberbaumbrug komen, zullen we je verdrinken.”
Toen zij nu ’s nachts ten één ure over genoemde
brug kwamen, herinnerde zich plotseling de een
5,30
6,10
gemerkte Tram vertrekt Woensdags om 1.30 van Harlingen en
den Amsterdamschen tijd.
daarna sprak een der leden van het comité voor
ontvangst hun eenige hartelijke woorden toe,
waarin hij vooral deed uitkomen de innige ver
wantschap, die tusschen Duitschers en Hollan
ders bestaat, wat zeden, taal en wereldbeschou
wing betreft, en de vriendschap, die reeds sedert
eeuwen tusschen beide rijken heerscht.
De spreker eindigde zijn toespraak met een
Hoch! op de Hollanders. De voorzitter der Rotter-
damsche afdeeling dankte in sierlijk Duitsch den
spreker voor zijn waardeerende woorden en het
comité voor zijn hartelijke ontvangsthij besloot
zijn woorden met een Hochop de Duitsche
broeders. Het Berl. Tagebl. zegt„De Hollan
ders maakten in hunne donkerblauwe uniformen
met gouden uitmonstering een zeer gunstigen
indruk.”
Men deelt aan de N. B. C. mede
Van de adspiranten voor cadet bij de Kon.
Mil. Academie te Breda worden dit jaar velen
afgekeurd wegens z.g. aderspatten, het gevolg
van geforceerde tochten per rijwiel.
Dit bericht valt toevalligerwijs samen met een
beschouwing van dr. 8. Sr. Coronel in het Haag-
sche Dagblad over „Zenuwlijders.” Daarin leest
men o. a.
Toen, een tiental jaren geleden, bij ons zich
een beweging voor lichaamsoefeningen in de open
lucht openbaarde, en die met zekere onstuimig
heid optrad, waarschuwde ik ons volk om zich
niet te laten opwinden door het voorbeeld van
andere natiën, wel wetende dat ons volkskarak
ter meebrengt jarenlang achter te blijven en dan
opeens met onstuimige vaart zich in de bewe
ging te storten. Men luisterde echter niet. En
thans hebben wij, evengoed als de Engelschen,
ons port, met al de nadeelen van een nog niet
van jongsaf gestaald lichaam, dat er eer door
ten ondergang gedoemd dan versterkt wordt. De
athletenkunst van het sport heeft ten onzent meer
kwaad dan goed gesticht en niet weinig meege
werkt om de heirscharen zenuwlijders te vergroo-
ten.
Uit het feit dat een zeemansbroek van was
doek, behoord hebbende aan een man der equipage
van de Jeannette, welk schip in de Stille Zuidzee
is geweest, op de kust van Groenland is gevon
den, maakt men op dat het kleedingstuk, waar
schijnlijk door een golfstroom meegevoerd, over
de Noordpool is gegaan. Dr. Nansen acht het
daardoor bewezen, dat een schip dezelfde reis
kan doen.
Om tot vastere overtuiging omtrent dit punt
te geraken, zou het misschien aanbeveling ver
dienen eens een twaalftal gewaste zeemansbroe
ken, onder gunstige omstandigheden, in den Stil
len Oceaan los te laten. Aan de uitkomst der
blijde verwachting valt niet te twijfelen.
Zaterdagmiddag ten ongeveer 6 ure steeg
de heer H. Rodenhof, in gezelschap van den heer
Mersman, op met zijn reuzenballon te Amsterdam
in het Paleis. Een nog al krachtige Zuidwes
tenwind dreef den ballon voort in Noordoostelijke
richting over het IJ. Slechts twintig minuten on
geveer bleef hij boven, na eene hoogte bereikt te
hebben van 950 meter. Hij daalde neer op het
weiland eener hoeve te Lansdorp, waar den ka
pitein van de toegesneide mannen op de meest
bereidwillige wijze hulp werd geboden. Een nogal
kluchtig voorval ging daarmede gepaard. Deon-
derhandeling over den prijs voor het vervoer van
schuitje en ballon geleek op een aanbesteding bij
afslag. De een nam op zich, den ballon voor 5
gulden te vervoeren; twee anderen verklaarden
het te willen doen voor respectievelijk 2 en 1
gulden. Hieruit ontstond een woordenwisseling
tusschen de beide laatsten, die weldra tot een
vechtpartij oversloeg, totdat de kapitein eene be
slissing nam, waardoor „het werk werd gegund
aan den hoogsten inschrijver”, dus voor 5 gul
den.
Een soldaat, die reeds elf jaren diende bij
het Nederlandsch Indische leger, te Samarang,
was voor vijf maanden gedeserteerd en scheepte
zich in naar Antwerpen. Daar wondde hij in een
vechtpartij zijn tegenstander en vond het nu gera
den, naar Nederlanl te vluchten, waar hij zich
te Bergeu-op-Zoom als deserteur bij de militair
autoriteiten aanmelde. Hij werd nu onder geleid
naar Harderwijk gebracht. Zijn kleeding geleek
veel op die van een sjouwerman. Moeilijk was
de soldaat in hem te herkennen. In welke qualiteit
en op welke wijze het hem is gelukt zoo’n reis
te maken, is niet voldoende bekend, daar hij be
paalde inlichtingen hieromtrent voor zich hield.
Hij reisde zeker incognito.
Sneek—BolswardHarlingen.
Op Vk erkdagen
- 3,45
4,30
5,15
5,50
1,15*
2,5
2,45
3,—'
3,40
Op Zondagen
9,20
lo
ll,10
12,30
5,45
7,—
7,45
6,15
7,—
7,40
8,15
Van Harlingen
Extr
dins. nm. dond,
1,45
2,45
3,20
3,50
6,45
7,25
8.
toch moeten zijn, legt de pa-
Hij betaalde dubbele vracht en bereidde zich
voor op gelijke moeilijkheid als hij den vorigen
avond had ondervonden. Tegen zijn verwachting
in word hij dadelijk geopend en vond hij huis
knecht, kellners en kamermeisjes nog in dienst.
Dit w’as wel in strijd met de wet, maar nu hij
zelf het gemak ervan ondervond, zweeg hij maar.
Later, als hij weer thuis was, zou hij op de niet-
naleving van de wet de Regeering opmerkzaam
maken. Hij soupeerde dus alsof er geen wet
bestond en begaf zich ter ruste.
Den anderen morgen na zijn ontbijt vroeg hij
zijn rekening, omdat hij niet meer voornemens
was in het logement terug te komen. Zij bedroeg
juist het dubbel van hetgeen hij vroeger had
betaald.
Maar dat moet een abuis zijn, riep hij uit
’t is tweemaal te veel.
Toch niet, mijnheer, wij werken met dub
bele ploeg zeide de kellner.
Wat blief? Met dubbel krijt meent ge.
Met dubbele ploeg, mijnheer. Wij hebben
het acht uren stelsel en de patroon heeft nu
tweemaal zooveel personeel noodig. U begrijpt
dat hij dit niet voor zijn rekening kan nemen.
Maar het middagmaal, het avondeten, het
ontbijt is toch niet dubbel.
Wel het personeel dat alles moet klaarma
ken en de leveranciers moeten ook tweemaal
meer menschen in dienst hebben.
Misschien moet ik nu ook wel een dubbele
fooi geven ook
Dat is ten minste de gewoonte van de heeren.
Holyday betaalde; ’t was toch geen geld
van zichzelf, maar hij vond, dat het acht uren
stelsel toch wel een schaduwzijde had.
De zaak met den leverancier was spoedig in
orde en hij kon nog juist den trein halen, die
hem, zonder overschrijding van het stelsel, dien
avond thuis bracht.
De directeur der fabriek was niet zeer ge
sticht over de rekening en evenmin over het
lang uitblijven van Holyday.
In gewone tijden kan het er af, zeide hij,
maar thans moet ik op de kleintjes letten. Nu
de werklui ook maar acht uur arbeiden, produ-
ceeren wij veel minder en ’t zal dus toch al een
kwaad jaar zijn.
Zij, die in de zaal waren, begonnen te fluiten,
te schreeuwen en te trappen. De politie ver
scheen aan de ingangsdeuren, maar het kabaal
hield aan. Het bedaarde echter toen het scherm
weder opging en de regisseur optrad, die mede
deelde, dat het stuk drie en een half uur had
geduurddat de acteurs een uur te voren zich
hadden moeten voorbereiden en kleeden, dat zij
dien morgen een reis met den spoortrein hadden
gemaakt, waarvoor minstens drie en een half uur
moest worden gesteld.
De legale acht uren waren dus om en niemand
had recht de acteurs te dwingen tot een lange
ren arbeid.
Toen ging de regisseur heen en wie er nu nog
kabaal maakte werd door de politie gewaar
schuwd dat proces-verbaal tegen hem zou wor
den opgemaakt, als anderen willende dwingen
om langer dan acht uren te arbeiden.
Die vermaning had de bedoelde uitwerking.
Men ging uiteen, maar mopperend en ontevre
den en men zwoer, dat men c. _1_’.L. ,.„2„
aan bloot zou stellen.
Holyday vond dit kleingeestig, te meer omdat
de laatste acte van een goed tooneelstuk eigen
lijk eene overbodigheid was.
Den weg in de stad kende hij niet en hij nam
een rijtuig om zich naar zijn logement te laten
brengen: de huisknecht zou wel op zijn hand
zijn en hem wel weder opendoen. Het was wel
medeplichtigheid aan het ontduiken van de wet,
maar in exceptioneele gevallen was dit veroor
loofd.
Toen hij den koetsier betalen zou, vroeg deze
hem het dubbele van het tarief.
Maar man, ’t is nog geen elf uur, zeide
Holyday.
Ik ben van de tweede ploeg, antwoordde
de koetsier.
Dat begrijp ik niet.
’t Is toch heel duidelijkde koetsiers rijden
niet langer dan acht uur de stalhouder heeft
nu een tweede ploeg in dienst genomen, maar
dat brengt hem op dubbele kosten. Dus neemt
hij het dubbele geldde helft voor zijn vasten
koetsier, dien hij toch betalen moet, en de an
dere helft voor mij.
wet gevaar liep. Hij ging naar de verschillende
fabrikanten en wist hen te bewegen tot eene al-
gemeene bijeenkomst, waarin tot een verhooging
der prijzen besloten werd. Daardoor was alles
gevonden. Men behoefde de artikelen maar vijf-
en-twintigpercent op te slaan, en er werd geld
genoeg verdiend om met een dubbele ploeg ar
beiders van acht uren te werken en zelfs nog
goede winst over te houden.
De prijsverhooging werd ingevoerd en daar er
eene hooge boete werd vastgesteld voor den fa
brikant die er zich niet aan hield, werden in alle
winkels de waren dertig percent duurder. De
winkeliers toch zagen in, dat de omzet wel wat
zou verminderen en zij dus iets meer op de arti
kelen moesten winnen.
Toen alle dingen bijna een derde duurder
waren geworden, deed zich echter het verschijn
sel voor, dat de winkeliers, die artikelen ver
kochten van weelde of althans van geen volstrekte
noodzakelijkheid, nagenoeg niets daarvan afzet
ten. De menschen hadden hun geld noodig voor
zaken, die ze niet missen konden en waarvan
de prijzen nu zoo gestegen waren, dat zij zich
onthouden moesten van tallooze dingen, welke
het leven veraangenamen.
Families die twee dienstboden hielden, behiel
pen zich met eene, verfraaiingen van woningen
kwamen niet meer voor, verbeteringen bepaalden
zich tot de hoog noodzakelijke, daar, behalve de
grondstoffen, nu ook, wegens de ingevoerde „dub
bele ploegen”, de werkloonen zoo aanzienlijk ge
stegen waren. De eigenaars van huizen sloegen
de huur met veertig percent opmaar meer dan
de helft hunner huizen verloren hunne bewoners.
De gezinnen, die vroeger een heel huis hadden,
offerden zich op en vereenigden zich om met
eene andere familie samen te wonen, wat niet
tot verhooging van het levensgenot strekte. Ook
de minvermogenden waren tot hetzelfde redmid
del gedwongen, en dat samenwonen leverde nog
meer onaangenaamheden op, omdat de arbeids
tijd slechts acht uren bedroeg.
Gelukkig voor de mannen waren er nog an
dere lokalen dan de huiskamer, maar door de
algemeene prijsverhooging en het stijgen der
huishuren, was het gelag meer dan dubbel zoo
duur gewordende kasteleins toch moesten nu
in acht, uren verdienen, wat zij anders in zestien
uren konden maken. Slot volgt.
Stoomdrukkerij Firma B. Cuperus Az.
Bolsward.
6,15
7-
8,15
Van Harlingen
Bolsw.
Te Sneek
De met een
komt 2,50 te Bolsward aan.
De uren van vertrek en aankomst worden geregeld naar
wat er gezegd was, en onder algemeene vroolijk-
heid, ook van den derden man, werd besloten
„verdrinkertje te spelen. Men greep hem aan
en hield hem eene poos over de leuning, hem
daarop weer naar binnen halende. Maar toen zij
de grap wilden herhalen, gleed een van hen door
een ongelukkig toeval uit, tengevolge waarvan S.
in de diepte stortte en verdronk.
De beide vrienden zijn in hechtenis genomen.
Een Kamperstreek. Zondagmorgen was
het vervoer op de Noord-Hollandsche stoomtram
zeer druk, zoodat de tweede klasse waggons over
vol waren en vele tweede klasse passagiers ge
plaatst moesten worden in de waggons eerste
klasse. De conducteur scheen zich daarin niet
geheel te kunnen schikken en vond ’t blijkbaar
wel wat jammer, dat de eerste klasse kussens
door tweede klas broeken en japonnen versleten
zouden worden. Hij nam daarom de kussens er
uit en legde ze op den wagen, waar zij niet ver
sleten maar nat regenden.
In no. 7 van De navorscher deelt de heer
G. F. Roos iets mede over de afkomst van het
lied: „Ach, mein lieber Augustijn”. A. was een
Duitsch balmuzikant, die op een winternacht in
een sneeuwgroeve viel,‘dnsliep en ’s morgens door
een bekende werd gevondendeze riep jamme
rend uit„Ach, du lieber Augustijn” en dat bracht
den muzikant op het idéé het liedje te maken.
De mooiste vrouwen der wereld. Een Russi
sche dame, de barones Klara von der Deckler,
noodigt per advertentie alle „mooie vrouwen” uit
haar een portret toe te zenden. Al deze portretten
zullen door een jury van artisten worden beoor
deeld en de mooiste er uit zullen worden ver
zameld in een album, getiteld„Typen van
schoone vrouwen op het einde der 19e eeuw,” welk
album in het museum te Moscou zal geplaatst
worden. Vrouwen van alle standen en van elke
nationaliteit kunnen aan dien schoonheidswedstrijd
deelnemen.
Eene stad in 't donker. Op een avond
in de vorige week had te Triënt (Tyrol) eene
feestviering plaats, die besloten werd met een
schitterend vuurwerk op eenigen afstand van de
stad. Te half twaalf ongeveer keerde de groote
massa bezoekers van het feest naar de stad terug
hoe waren zij verwonderd, toen zij de stad in
diepe duisternis vonden. Wat was het geval
De electrische verlichting, die eerst voor weini
ge dagen was ingevoerd, weigerde dien avond
haar dienst door eene tot nu toe onbekende oor
zaak. Bij nader onderzoek vond men de hoofd
draden doorgesneden, zoodat men alle reden beeft
aan kwaadwilligheid te denken.
Dief-. „Uw geld of uw leven!”
Aangevallene„Hoor eens, je kunt op mij
schieten als je wilt, maar ik heb geen roode duit
meer- Ik kom juist met mijn vrouw en kinderen
van een badplaats, en
Dief: „In orde, oude heer, ik weet wat dat
beduidt ga maar door.”
Nederlanders te Berlijn. De Rotterdammers,
die zouden deelnemen aan den internationalen
schietwedstrijd voor scherpschutters te Berlijn,
zijn aldaar op de meest hartelijke wijze ontvan
gen. Bij hunne aankomst speelde eene Duitsche
kapel het Neêrlandsch volkslied, waarbij de Rot
terdammers zich om hun vaandel schaarden
fl
S3
O
Van Sneek
Bolsward
Witm.
Te Harlingen
Witm.
Bolsw.
Te Sneek
a
r
r
n
■o
nm»
1’40
a
O
H
o3
bD
Q
1 03
O
o
n
X 30
02
