INGEZONDEN.
GEMENGD NIEUWS.
uj
-u
T
o
a
m f
SneekBolswardHarlingen.
Éii
iXl
c/j
toepassing
siscbe bevolking is ook volkomen
den 35sten zet
8
7
6
-
5
4
3
2
1
b
d
o
8
7
6
5
4
3
2
1
d
c
e
LU
ca
a.
v.
a.
v.
Ferwerd en Omstreken en Bolsward.
der partij is na den 33en zet van wit
a
a.
v.
a.
v.
5,15
6,—
5,15
6-
7-
8,15
8,55
7,15
8-
9,15
9,—
9,40
9
9,40
3,20
3,55
5,15
12,15
1,50
2,30
6,50
8-
8,45
9,5
9,50
7,15
8,—
9,15
3,30
4,55
5,5
5,45
6,—
6,35
7,50
5,5
5,45
6,50
8,—
8,45
tr
6,—
6,35
7,50
BAPPORT van de COMMISSIE der
VEREENIGING tot WERK
VERSCHAFFING te Bolsward
1891—1892.
a b
Wit.
32e zet P a5+b7
33e zet T el—cl
-
a
geving uitsteekt. Ook hier weder konden wij tal
van kapellen en kappelletjes bezichtigen, inwendig
geheel bezet met kleine steentjes van verschillende
kleur, een echt geduld werk, maar bovendien een
fraai mozaïek vormend. Dat hjerj aan voorstel
lingen uit de lijdensgeschiedenis ge^n gebrek was,
zal ik wel niet behoeven te zeggen, te minder nog
wanneer' ik er bij voeg, dat evenals de Wahlfahrts-
kirche op den Kreuzberg, ook -deze kerk vele
bedevaartgangers van heinde en verre trekt,
waaronder zij die leniging zoeken voor hoofdpijnen
het hoofdaantal vormen. De kerk zelve een
prachtig gebouw, munt uit door hooge eenvoud,
en is versierd door prachtige schilderijen, tafe-
reelen weergevend, zoowel uit het oude als het
nieuwe testament. In de onmiddellijke nabijheid
der kerk bevindt zich een soort van ruïne, waar
toe men toegang krijgt langs io den rots uitgehou
wen trappen, die tot een klein plateau voert
waarop een levensgroot beeld van Franciscus
Haverius zich verheft.
Intusschen trekt zich aan den horizon een don
derbui samen, die steeds meer nadert en ons met
angst onze bestoven kleederen doet aanzien, zoo
dat wij het geraden achten te trachten hier of
daar onder dak te komen. Gelukkig drijft de bui
na eene korte poos over, maar wij achten het toch
geraden maar naar Remagen terug te keeren, al
ware het maar alleen om den inwendigen mensch
te vriend te houden, die verbazend groote eisohen
ging stellen. Wordt vervolgd.
Stoomdruk Firma B. Cuperus Az.
Bolsward.
De teleurstelling was verschrikkelijk, het voor
uitzicht nog geruimen tijd dorst te moeten lijden
alles behalve aangenaam, doch, wjj moesten be
rusten, dat; was het eenige wat er, behalve zoo
spoedig mqgelijk teruggaan, op zat. Op goed
geluk volgden wij nu een pad, dat zich door een
vlasveld naar omlaag slingerde, een smal, onaan
zienlijk wegje, dat bijna niet begaanbaar was.
Telkens dachten wij aan het eind te zijn, maar
telkens moesten wij ondervinden, dat bij iedere
kronkeling het pad nauwer en slechter werd en
reeds dachten wij er aan in ’s Hemelsnaam maar
weer terug te gaan toen een woedend hondenge
blaf ons de nabijheid van een menschelijke woning
verkondde.
En jawel, nauwelijks hadden wij een hoek
omgeslagen toen wij ons en face bevonden van
een arbeiderswoning, die wij zeker niet van de
gewone zijde naderden, want de geheele familie
kwam uitloopen om ons aan te gapen. Onheusch
was men echter niet, want slechts een paar woor
den waren voldoende om ons een paar glazen
heerlijk frisch water benevens een paar gulhartig
aangeboden zure appelen te bezorgen, terwijl
dadelijk een der kleinen als cicerone ons werd'
toegevoegd, om ons op den goeden weg terug
te brengen, en na een halve mark geofferd te hebben
voor de spaarpot der kinderen, blijkbaar ver
tegenwoordigde die gift daar een burgermansfor-
tuintje namen wij van de hupsche gastvrouw
afscheid en hadden wij, dank zij onzen geleide
spoedig weder het rechte pad bereikt. Natuurlijk
togen wij nu naar de Apollinaris kerk, die op
eene verhevenheid gebouwd, verre boven de om-
VI.
Niet altijd gaat het op het stuk van verlichting
zoo grootscheeps toe als heden het geval was, de
oorzaak daarvan moet gezocht worden in het
feest van den dag, dat besloten zoude worden met
een fakkeloptocht. Gelukkig voor ons zou de
stoet langs ons hotel komen, zoodat wij haar dood
op ons gemak konden af wachten. Het terras was
meer dan bezet, dank zij het fraaie weder en het
ongewone schouwspel, althans voor Hollandsche
oogen. Onze gespannen verwachting werd weldra
bevredigd, want al zeer spoedig klonken de opwek
kende tonen der muziek en zagen wij in de verte
een zee van flikkerend licht zich in onze richting
voortbewegen steeds meer naderend en een prach
tig effect op het water te voorschijn brengend.
Nu trekt de stoet ons voorbij, het eene muziek
korps voor, het andere na, en daar tusschenin
duizend en meer ballons in allerlei kleur en vorm,
gedragen door mannen, vrouwen en kinderen,
terwijl de jubilaris, omstuwd door een juichende
menigte zich in het midden bevond. Aan bengaalsch
vuur, pijlen en ander knallend en lichtend ver
toon ontbrak het natuurlijk niet, maar ook aan
deze heerlijkheid kwam een einde en weldra ver
viel de Rijnkade weder tot haar gewoon kalm
•aanzien en keerde ook, nadat de optocht ontbonden
was, in het stadje alles weer tot rust terug. Wij
volgden al heel gauw dit goede voorbeeld, om
d.en volgenden dag weer frisch te zijn, want wij
Ter voldoening aan Artikel 13 der Statuten
hebben wij de eer verslag te doen van de
werking onzer vereeniging over het afgeloopen
winterhalfjaar.
Op bericht van den stations-chef te Sneek van
den 14 December 1891, dat het aangekochte hout
van Stemerdink te Veenendaal was aangekomen,
begaven zich acht personen naar Sneek tot af
halen van dat hout en dient men den aanvang
der werkverschaffing ’91— ’92 van dien datum te
rekenen. Intusschen werden door een Commissie
uit ons midden bovendien nog pogingen in het
werk gesteld tot het aankoopen van hout te
Hichtum, welke pogingen als goed gelukt mogen
worden beschouwd.
Met den vervoer van het laatst aangekochte
hout hielden zich vijf personen eenigen tijd bezig.
Bij de aangifte van werklieden hadden zich
37 sollicitanten aangemeld, waaruit 25 personen
werden gekozen, waarvan een drietal, die werk
bij particulieren konden vinden, bedankten.
Den 28 December 1891 werd begonnen met
drie hakkers en drie zagers en den 30sten daar
aanvolgende bovendien met 6 klompenmakers,
ten einde de werkverschaffing geregeld te kun
nen aanvangen.
Aan de werklieden werd onmiddellijk kennis
gegeven, dat direct per paar zoude worden ge
werkt en dat de betaling zou geschieden naar
24 ct. per paar, onder voorwaarde echter, dat 4
paar boven de 100 paar moest worden gemaakt,
zonder daarvoor betaling te kunnen erlangen en
dit wel in verband met de aflevering, waarbij
ook het gebruik is 4 paar boven de 100 paar te
leveren.
Werd vroeger door de hakkers per uur ge
werkt, thans werd ook met dezen de maatregel
genomen per stuk te laten werken en wel naar
3 ct. per vol gerekende paren klompen.
Het toezicht werd evenals vorige jaren opge
dragen aan A. Koekendaal te Doetinchem en
werd R. van der Zee wederom als helper voor
den leermeester aangewezen.
Geregeld werd gewerkt met 20 a 24 man,
waaronder 3 timmerlieden, werkzaam aan het
maken van kruiwagens en eindigde de winter-
campagne den 5 Maart 1892.
Daarna waren nog een paar dagen drie per
sonen met den baas-klompenmaker bezig tot het
afwerken enz. der klompen.
Van G. Stemerdink te Veenendaal werden vol
gens berekening gekocht 25 M3 hout voor een
som van f 225,—
Verder werden te Hichtum gekocht 19 boomen
voor een som van f 39.06.
Gedurende dit saisoen werden vervaardigd 1904
paar klompen.
Er werden verkocht 1480 paar klompen tegen
een gemiddelden prijs van f 34,per 100 paar.
Voorts 79 afgekeurde paren, die tegen een ge
middelden prijs van 30 ct. per paar werden ver
kocht.
Tevens werden gefabriceerd 84 kruiwagens,
waarvan 16 stuks werden verkocht, tegen den
gemiddelden prijs van f 2,25.
Uit dit verslag blijkt, dat deze werkverschaf
fing nuttig werkt en met succes tevens.
Te meer is het daarom te betreuren dat, nu
dit afgeloopen jaar f 256,03 meer aan werkloon
werd betaald dan het vorige jaar, de contribu
tion en donateurs daalden met f 232,50,—.
zouden een kort bezoek gaan brengen aan Re
magen en moesten daarvoor al zeer vroeg op het
pad zijn.
Het tochtje aan Remagen maakten wij per
salonboot, prachtig ingerichte vaartuigen, welke
eenige honderden passagiers kunnen bergen en
uitmuntend uitgerust zijn ter bevrediging van de
functiën der maag, met andere woorden, waar
men heerlijk kan eten en drinken. Wij hadden
spoedig het doel van onze reis bereikt, brachten
een kort bezoek aan het armelijk stadje, waar
van het hotel Furstenberg het glanspunt uitmaakt
en gordden ons nu aan tot de beklimming van
den Victoriaberg. Het was geen baantje,want
de hitte was bijna ondragelijk, maar het vooruitzicht
dat ons op den top een goede restauratie wachtte
gaf ons kracht en moed om vol te houden. Ein
delijk daar bereikten wij het plateau, waar eene
prachtige gelegenheid was om uit te rusten en
van waar wij een zeldzaam schoon gezicht hadden,
niet alleen op Remagen, maar ook op de beide
oevers van den Rijn, terwijl ter linkerzijde de
Apollinaris kerk uit eene omlijsting van frisch
groen te voorschijn trad. Bij het mooie uitzicht
bleef het echter. Baedeker plaatst achter de Res
tauratie op de Victoriaberg een kruisje ten teeken
dat het daar zeer goed is; wij vonden een soort
van koepel of tuinhuisje, geflankeerd door ledige
flesschen en overigens geheel gesloten. Wij had
den goed kloppen, er was niemand die open deed,
en daar zaten wij nu, eenige honderden meters
boven den beganen grond, moederziel alleen, hon
gerig en met brandenden dorst, en geen kans
om ook maar een glas water machtig te worden,
Bij de correspondentiepartij, welke
gespeeld wordt tusschen de schaak
club „Philidor” uit Leeuwarden en
de schaakclub „Westergoo” alhier, is de stand
der partij na den 35sten zet
Van Sneek
Te Bolsward
Harlingen
Van Harlingen
Te Bolsward
Te Sneek
niet was. Hevige opschudding om den boom. De
jongere partij vooral was verontwaardigd en ge
lukkig dat de openbare macht in den persoon van
een diender de juffrouw tegen baldadigheden be
schermde; anders had het haar een kwartje gekost.
De vertoornde loodgietersjongen vroeg, of hij
daar nu maar mêe tevreden moest zijn. En de
diender ’t was nog maar een „derde klasse
die nog veel leeren moet gaf hem den raad
„weetje wat, ga jij naar een advocaat!"
Een Echtscheidingsproces. De bladen in de
Hongaarsche hoofdstad houden zich op het oogen-
blik bezig met een zonderling echtscheidingspro
ces, dat in kunst-kringen groot opzien wekt. De
echtgenoote, die in de aanvraag tot echtscheiding
van vervalsching van haar geboortebewijs wordt
beschuldigd, is eene zangeres, die vroeger om haar
schoonheid en glasheldere en zuivere kolloratuur
zeer geliefd was. De echtgenoot is Baron Wal
ter, de echtgenoote Bianca Bianchi en de aan
leiding tot de scheidingsaanvraag is geen echt
breuk of haat, maar de ouderdom der kun
stenares.
De echtverbintenis was tot stand gekomen door
middel van een advertentie. Baron N. Walter liet
nl. vóór drie jaar in een courant een advertentie
plaatsen, waarin hij bekend maakte, dat hij een
vrouw zocht, die echter 100,000 gulden mee ten
huwelijk moest brengen. Er meldde zich ook een
dame aan, Bianca Bianchi, die beweerde dat zij
300,000 gulden bezat en bovendien, als lid van
het Kon. Hongaarsche operagezelschap 15,009 gul
den per jaar verdiende.
Na korten tijd werd het huwelijk gesloten. Na
anderhalf jaar bemerkte de baron, dat zijn echt
genoote van de door haar opgenoemdo goede
eigenschappen slechts die bezat, lid te zijn van
het operagezelschap. Hij droeg daarom zijn rechts
geleerden vriend dr. Wilh. Bolink op een aanvraag
tot echtscheiding in te dienen, waarin zijn vrouw
van valschheid in geschrifte werd aangeklaagd,
daar zij in haar geboortebewijs een kleine ver
andering had aangebracht, waardoor zij vijftien
jaar jonger scheen te zijn dan zij werkelijk was.
Verder, heette het in de aanklacht, had zijn vrouw
verzwegen, dat zij uit haar eerste huwelijk drie
kinderen had.
Eene poging, om de echtgenooten te verzoenen,
mislukte.
Handel zóó, dat het eene belooning ver
dient, maar verlang er niet naar.
Een arme weet gewoonlijk precies te zeggen
wie familie van hem is. Het geheugen van een
rijke faalt neg al eens in dit opzicht.
Wie is de mensch die behagen schept in
hem toegebrachte valsche loftuitingen en die ont
stelt zoodra hij belasterd wordt? Hij is het, die
slechts in schijn een braaf mensch is en inder
daad een bedorven hart bezit. Horatius.
siscbe bevolking is ook volkomen van toepassing
op de Utrechtsche toestanden. Ook hier weigeren
de menschen eenvoudig geneeskundige hulp in te
roepen en de ontsmetters en taxateurs hebben
eene niet te benijden taak, daar zij overal tegen
werking ondervinden.
De doctoren genieten bij dat gedeelte der be
volking de onderscheiding, verdacht te worden
van de menschen af te maken een wagen met
voor do consumptie geschikt water, die aan den
Jutphaasschen weg rondging, kon onverrichter
zake huiswaarts gaanniemand wilde er van ge
bruiken, omdat ze er wat ingedaan hadden.
Treurige toestanden Aan de eene zijde gemeen
tebestuur en particulieren die krachtdadig optre
den, aan de andere zijde een onwil en pertinent
weigeren, waarop alles afstuit."
Verleden week werd tegen den avond een
mevrouw, die met twee dienstboden op een bo
venhuis aan de Weteringschans te Amsterdam
woont, plotseling opgescheld. Toen zij de deur
opentrok en riep „wie daar kreeg zij geen
antwoord, doch twee mannen kwamen, binnen,
sloten de deur en klommen de trap op. Zij vroe
gen of mijnheer thuis was en toen hierop ont
kennend geantwoord werd, eischten ze op bru-
talen toon geld. Mevrouw had geen geld bij zich
en riep de dienstbode te hulp, die slechts achttien
cent bij zich had.
De beide mannen stelden zich hiermede tevre
den, blijkbaar omdat zij vreesden de beide vrou
wen uit het oog te verliezen, waardoor ze uit
het raam hulp zouden hebben kunnen roepen en
verwijderden zich.
Onmiddellijk werd de politie gewaarschuwd en
den volgenden dag werden do beide mannen
gearresteerd, juist nadat zo op de Prinsengracht
een dergelijk brutaal stukje hadden uitgehaald.
Als een staaltje van brutale oplichterij kan
het volgende dienen.
Dezer dagen kochten een drietal kooplieden
te Eemnes van een landbouwer drie vette koeien,
welke te Watergraafsmeer afgeleverd moesten
worden. De zoon van den boer bracht ze er heen,
waarop ze door de kooplieden in ontvangst werden
genomen. Een van hen ging met den buitenman
naar het nabijzijnde koffiehuis om af te rekenen.
Hier gekomen, begaf zich de zoon op verzoek van
den koopman naar het aangrenzend vertrek, waar
hij spoedig het geld ontvangen zou. Doch de
boer moest zoolang tevergeefs wachten, dat hij
argwaan begon te voeden. Hij verliet het koffie
huis, maar kon van de kooplieden geen spoor
meer ontdekken. Terstond vertrok hij naar Am
sterdam en ging naar het abbatoir, waar hij reeds
twee zijner koeien geslacht vond. Ook vernam
hij hier, dat de beide runderen door andere
slagers er gebracht waren. Na lang zoeken ont
dekte hij een der kooplieden, die nu door de
politie werd gearresteerd, zoodat de justitie de
bedriegers in handen heeft.
Nadat eenige dagen geleden de bakkers te
Zevenbergen hunne broodprijzen verlaagden, heb
ben zij nu opnieuw den prijs met één cent per
kilogram verminderd, zoodat thans het tarwe
brood aldaar tien cent per kilo kost.
Het gelruik van hondenvleesch te München.
Het is een feit, dat tegenwoordig te München
het aantal slachtplaatsen voor honden zeer is
toegenomen. Dit is daaraan toe te schrijven, dat
de meeste dieren, die er heen gevoerd worden,
van diefstal afkomstig zijn. Het schijnt dat de
vreemde gewoonte, om hondenvleesch te eten te
München is ingevoerd door de talrijke Italiaanscbe
arbeiders, die tegenwoordig in die hoofdstad wer
ken. Men bezigt dat vleesch niet alleen, om worst
te vervalschen, maar men gebruikt het eveneens
op verschillende wijzen toebereid. Dat de Chi-
neezcn reeds sedert lange tijden zich aan honde-
boutjes te goed doen, is overbekend. Een rei
ziger uit China deelt mede, dat toen hij eens de
gast was aan de tafel van een aanzienlijken Chi
nees, een sterk vermoeden bij hem oprees, dat
hij bezig was een poes te verorberen. Daar hij
de Chineesche taal niet machtig was, drukte hij
zich op vragenden wijze uit door den klank
„miau?” De Chinees antwoordde hoofdschuddend:
„wau, wau
In een schrijven aan de Arnh. Ct. uit het
noorden van ons land, wordt, handelend over het
volksonderwijs, gewezen op een aantal kinderen,
die totaal van onderwijs verstoken blijven. Het
zijn de kinderen van kermisreizigers.
„Mijne aandacht op deze misdeelden"aldus
schrijft de correspondent, „viel onlangs bij
vernieuwing op dit punt, toen ik een allerliefst,
schrander jongetje sprak, dat niet schoolging,
evenmin als zijne vier broertjes en zusjes, die in
de schooljaren vallen. Een dier broertjes (vier
jaren nog maar!) moest reeds voor clown dienen.
Het laat zich wel hooren, dat menig kind van
kermisreizigers verongelukt, dat het zedelijk
bederft."
Voor twintig jaren werd in Spanje een
moord gepleegd, welks bedrijver aan het gerecht
wist te ontkomen, door naar Algerië te vluchten.
De zoon van den vermoorden man, toen de mis
daad gepleegd werd een kleine jongen, ging, man
geworden, op reis om den moordenaar van zijn
vader te zoeken. Hij wist, dat de man twee
vingers van de rechterhand miste, en onlangs
ontdekte hij te Bel Abbe iemand met dat lichaams
gebrek. Verschillende andere omstandigheden
maakten het waarschijnlijk, dat die man de moor
denaar was, en bij nader onderzoek werd dit
vermoeden bevestigd. De man is gevangen ge
nomen en hij zal eerstdaags terechtstaan.
Een Rechtsvraag. Op den Tolsteegsingel te
Utrecht stond Donderdag na den middag een tal
rijke groep menschen en kinderen rondom een
hoogen boom, die vergeefs trachtten met hunne
blikken door het dicht gebladerte te dringen. Van
boven uit dien boom klonk een zacht en klagelijk
miauw, maar aangezien niemand gewoon is en
men dan ook niet verwacht, dat een kat het
lö Vivat zingt, maakten de klaagtonen uit den
boom niet zulk een indruk op de toehoorders,
dat men nu juist behoefde té vreezen hen in
tranen te zullen zien uitbarsten. Integendeel, het
miauwen werd met een vrij algemeenkatsssch
beantwoord en eenige jongens wierpen zelfs in
den blinde met steenen tusschen de takken om
het beest uit den boom te verjagen. Alleen een
oude juffrouw, die toevallig voorbijging meende
de stem van haar poesje te herkennen en tuurde
van den voet des booms naar omhoog en lispel
de op haar vriendelijketen toonMimi mimiEn
of het katje hare meesteres herkende, dan wel
of het angst was voor de steenen, die de jongens
steeds menigvulder naar omhoog wierpen, haar
miauw klonk telkens opnieuw en luider dan te
voren.
De oude juffrouw stond wanhopig en bezwoer
de jongens toch met steenen gooien op te houden,
maar deze meedoogenlooze bengels verdubbelden
hunne steenworpen, zoodra zij bemerkten, dat
zij door ééne daad een mensch en een dier tege
lijk leed konden doen en dus twee vliegen in
één klap slaan.
Eindelijk sloeg zij den naasten weg naar het
hart van de straatjongens in, en zei: „die mijn
poesje er uithaalt, krijgt een kwartje!”
Fluks stond een jongen het was natuurlijk
pen loodgietersjongen op de schouders van
een kameraad en klom van daar in den stam.
Aan den eersten tak heesch hij zich op en
weldra was hij in de bladeren verdwenen, terwijl
de oude juffrouw beneden maar steeds: mimi
mimi! lispelde. Doch nog niet lang was de jongen
onzichtbaar of men hoorde daarboven een luid
geblaas, onmiddellijk gevolgd door een welge
meend auw, van den jongen, die daarop naar be
neden riep: „da’s eene kr.hij krabt me!”
„Aaach, dat doet ie anders nooit” riep de juf
frouw, maar nauwelijks had zij het woord gespro
ken of de kat, die door een vluggen sprong aan
zijn vervolger was ontkomen, liet zich aan de na
gels haastig langs den stam naar beneden zakken
en gaf de oude juffrouw, die hem wilde grijpen,
blazend een krap over de hand. „Da’s een lille-
kert," schreeuwde zij; maar tegelijk voegde zij
er triomfantelijk bij, terwijl het dier vluchtte:
„maar ’t is ook mijn poes niet, ik dacht het wel,
die is zoo valsch niet!”
De loodgietersjongen kwam met open gekrabde
wang uit den boom en vroeg om zijn kwartje.
De oude juffrouw weigerde, omdat het haar kat
e f g h
Zwart.
b7—b6
T g8—c8
Correspondentiepartij tusschen de schaakclubs
- --- De stand
a
Wit.
34e zet T bl +b4
35e zet D f3c3
9,5
9,50
10,5
11,30
7,-
8,15
8,55
Op Zondagen
12,30
1,10
2,30
9,25
10,45
11,30
{Tijd van Greenwich.)
Op Werkdagen:
12,30
1,10
2,30
9,25
10,45
11,30
f g h
Zw art.
Pih5—f6
Van het eiland Urk wordt geschreven, dat
de toestand op dat eiland treurig is te noemen.
Niet alleen, dat er weinig visch gevangen wordt
en dat, wat nog gevischt wordt, bijna waardeloos
is omdat geen visch wordt uitgevoerd maar ook
de typhus is nog niet van het; eiland geweken.
Eenige personen zijn nog lijdende aan genoemde
ziekte en de vorige week is er een aan over
leden.
Daarbij komt, dat deze gemeente reeds gedu
rende een dag of drie zonder geneeskundige
hulp is.
De pogingen van den burgemeester, om een
geneesheer te krijgen, tot het bezoeken der lij
denden en het schouwen der dooden, zijn gelukt.
Vrijdagmorgen kwam een dokter uit Kampen,
zoodat de twee overledenen kunnen worden ter
aarde besteld.
In de Betuwe merkt men het, misschien
niet onverklaarbare feit op, dat de tafelperen
goedkoop, pot- of stoofperen betrekkelijk duur
zijn. Zoo werd voor de fijnste soorten liandpe-
ren f6 f7, voor stoofperen tot f 5 per HL. be
steed. Met den geheelen vruchtenoogst is men
bezig.
Met betrekking tot de cholera te Utrecht
schrijft men vandaar aan de N. R. Ct.
„Wat gemeld is omtrent de houding derRus-
Van Sneek
Te Bolsward
Harlingen
Van Harlingen
Te Bolsward
Sneek
R
I
W
ft
i£
s
CZ2
XXX
85»»
XXX
XXX
K&X
