DE JACHT IS ALTIJD OPEN
Ut it deistich libben 4
Adverteert
Friso9
in
I
(Wordt vervolgde
„Waarom ben
PLAATSELIJK NIEUWS
20—20
FEUILLETON
no. 14
over-
door Gerrie Bos
0—2
1—1
1—1
2—0
1—1
1—1
1—1
2—0
2—0
1—1
1—1
0—2
1—1
0—2
2—0
1—1
0—2
1—1
2—0
0—2
VERKOPING
Het perceel no. 5 in de B.A. straat en
bewoond door Mevr. KI. Visser is on
derhands verkocht aan de heer J. K. Vis
ser te Staveren.
het natuurlijk nooit ge-
zo ver van Amsterdam,
daar bent u veel te jong
OOST EN WEST, EVEN BEST
HEIDENSCHAP. Donderdagavond wa
an een 40 tal dammers, gekomen uit Oost
en West van het Heidenschap, om in het
dorpshuis de beslisingswedstrijd te spe
len, daar ze na vier wedstrijden nog een
gelijk aantal punten hadden. Volgens de
toto had Oost de beste kansen, maar West
nam al direct de leiding en wist na twee
uur spelen met zes punten uit te lopen
Oost zette alles op alles en na 17 partijen
was de stand 18—16 in het voordeel van
West. Met het draaien van de klok steeg
de spanning ten top. De beslissing kwam
eindelijk met als uitslag 2020, dus Oost
en West even best.
Dat de wedstrijd spannend was blijkt
wel uit de tien gelijke spelen.
De aktieve voorzitter van Dam kon nu;
aan alle spelers een feestsigaar overhan-»
digen inplaats van aan één winnende*
groep zodat ieder met een dampende si-'
gaar aan huiswaarts keerde, in de hoop)
het volgende winterseizoen weer vol goe-'
de moed aanwezig te zijn.
De uitslag volgt hieronder
WEST OOST
A. D. BumaC. A. Buma
H. van DamTj. Huitema
B. Haanstra—L. Brandsma
R. de JongD. v/d Veen
P. PostmaD. Ykema
H. F. KuipersD. Dijkstra
O. FeenstraP. Noordenbos
U. WiersmaDoekele Dijkstra
M. HettingaJoh. Noordenbos
Tj. BumaE. v/d Wal
Tj. Hettinga-S. Hofstra
Lieuwe KampenTj. Westendorp
KI. van DamH. Roskam
Lolke KampenW. Haanstra
Hotse HaanstraP. Kroontje
Y. v/d GaastR. Visser
E. BoumaP. Dijkstra
G. KramerM. Groenhof
H. A. HaanstraJ. Roskam
J. H. HaanstraB. W. Haanstra
KERKERAAD VERGADERING
In het lokaal van de Herv. Gemeente
hebben de vier kerkeraden vergadert on
der leiding van ds. Blenkers, Baptist pre
dikant.
Ds. Schoneveld Ned. Herv. predikant
behandelde een onderwerp over de een
heid. Dat de eenheid er is, mag men te
Staveren reeds jaren meemaken. Elke
tweede kerkelijke feestdag wordt te Sta
veren een interkerkelijke dienst gehouden
Besloten werd daar anders twee predi
kanten in bovengenoemde diensten voor
gaan één predikant de dienst zal leiden.
Het ligt in de bedoeling om deze inter
kerkelijke kerkeraadsvergaderingen voort
te zetten.
het ter vergadering gesteld, beslissend
voor de levensvatbaarheid, wij mogen ook
stellen leefbaarheid van dit kleine dorp
met haar oude rijke geschiedenis! Op een
buitengewone ledenvergadering, sept. 1963
kwam deze zaak aan de orde werd toen
diep doorgesproken, ook het Raadslid A.
Demmer liet zich daarbij niet onbetuigd,
maar men kwam niet verder dan het be
noemen van een comm, van 5 personen,
aan wie werd opgedragen elders waar
de recreatie goed op gang kwam een in
formatief onderzoek in te stellen. Dat voor
deze samenkomst in bepaalde gevallen
door onjuiste voorstelling van zaken bij
de publiciteit door overdrijving de zaak
eer geschaad dan gebaat was, kan meteen
worden opgemerkt. Deze avond bij de
aansnijding van dit punt door de voorz.
werd aan deze comm. verzocht verslag uit
te brengen van ’t bevind van zaken’ en
daarop wist de heer Sonsma dan een uit
eenzetting te geven, o.a. over een te Wor-
kum gehouden samenkomst waar tal van
plaatsen vertegenwoordigd waren. Men
kon uit zijn relaas wel af leiden dat het
geen eenvoudige zaak was dit voorberei
dende werk in verenigingsverband, bijv,
door een VVV in het leven te roepen,
welke kan rekenen op subsidie! Lang en
breed werd over dit punt gesproken ook
nog bij de rondvraag. Men hoorde stem
men waaruit een zekere verwachting
doorklonk, maar ook andere meer scep
tisch staande personen gaven hun mening
ten beste en wij zouden gemakkelijk eni
ge vellen kunnen vol schrijven wanneer
wij al die meningsuitingen zouden wil
len weergeven.
Wij volstaan daarom met hetgeen van
dit alles ten slotte resulteerde, dit was een
besluit om deze 5 commissieleden te ver
zoeken over te gaan tot het onderzoeken
van de kansen hier een VVV op te rich
ten c.q. deze ver. in het leven te roepen.
Dit als een eerste noodzakelijke voor
waarde! Tijdens deze bespreking kwam
ook nog naar voren dat op de medewer
king van het gemeentebestuur kan wor
den gerekend, bij aldien men hier met
plannen welke iets beloven, zou kunnen
komen. Sommigen vonden bepaalde za
ken nogal vrij vaag gesteld. Tot zover
dus de hoofdmoot, afwachten dus wat
er uit de bus komt!
Met een vragenlijstje van wensen op
deze vergadering geuit kan het bestuur
zich straks wenden tot de gem. autoritei
ten.
Noodzakelijke verbetering van de be
ruchte weg Koudum-Molkwerum-Warns
Nieuwe woningen en verplaatsing licht
masten van de straatverlichting, betere
straatverlichting o.a. de stationsweg ge
breken aan waterlossing, een toren in de
solate toestand, de draagbaar bij de begra
fenissen te gebruiken, door Burenplicht
oud onderdeel van Dorpsbelang. Voor in
terne afdoening de rouwkleden, goed no
tulenboek, zeker geen al te zware opgaaf.
Voor de gemeente ook nog aanleg van
parkeerterrein auto’s liever aanwijzing:
het goed verharde voorgedeelte van het
uitgebreide stortingsbergplaats aan de
oude zeedijk leent zich bij uitstek voor.
Geen hoge kosten, alleen verzetten van
het afscheidingsstek of draad. Nu kan
het vee bij de vele aan de dijk geparkeer
de auto’s komen, schade niet geheel uit
gesloten. In de zomermaanden staan er
vele tientallen. Er is dus nog wel iets te
verbeteren in ,it lytse Molkwar’
Voorzitter dankte allen voor de pret
tige wijze waarop de besprekingen wer
den gevoerd hoopt dat zij vrucht moge
dragen en sluit met een hartelijk wol thus
VROUWENBOND
De afdeling Staveren van de Ned.
Chr. Vrouwenbond hield haar maande
lijkse vergadering in het Herv. lokaal,
onder leiding van Mevrouw Hoogsteen.
Spreekster voor die avond was mej. Bu-
walda uit Den Haag van het Voorlich
tingsbureau voor de voeding met het on
derwerp: .Gezonde voeding door goed in
kopen.’
Aan de hand van het flanelbord wer
den de verschillende voedingsstoffen op
overzichtelijke wijze besproken. Bij de ge
houden verkiezingen werd mevrouw
Goudswaard tot bestuurslid gekozen. Ver
volgens werden filmstrips vertoond.
„Nee. Ik
de met me thee te willen drinken
in de stad. Misschien zie je niets in
me, dat weet ik natuurlijk niet. Ik
kan me evenwel niet voorstellen, dat
je zo wreed zult zijn om te zeggen:
Dank je wel, Gijs, voor deze middag.
Het beste met je werk en zo. En dan
voorgoed verdwijnen."
Ze zuchtte opnieuw. Op een gege
ven ogenblik keek ze hem scherp aan
en onwillekeurig begon ze hem ook
te tutoyeren. „Heb je er eigenlijk
wel een idee van, hoe oud ik ben?"
Hij schudde zijn hoofd. „Ik ben te
behoorlijk opgevoed om een dame
naar haar leeftijd te vragen. Het is
zelfs niet in m’n gedachten opgeko
men."
„Je hebt mijn toestemming om te
raden. En eerlijk asjeblieft.”
„Nou. laten we zeggen: vier.
vijf en twintig."
Haar gezicht betrok,
je niet eerlijk?”
„Sorry, Dorien. Ben ik onbeschoft
geweest? Natuurlijk ben je veel jon
ger, maar dat kun je tegenwoordig
zo verdraaid moeilijk schatten. Jullie
fcien er allemaal zo aanbiddellijk uit."
Ze keek hem hoofdschuddend aan.
„Hou je je nu zo of meen je het?"
„Ben je soms nog minderjarig? Ben
je daarom bang voor thuis?"
Ze schoot in een parelende lach.
„Hou alsjeblieft op. ik ben negen
en twintig. Bekijk mijn haar maar
eens goed. Dan kun je de grijze er zo
uithalen."
Hij kreeg een kleur en stotterde:
„Negen en twintig? Ik geloof er geen
steek van."
SCHAKEN
STAVEREN. De Philidor 1 speler, de
heer S. H. Postma (afkomstig uit Stave
ren) heeft een simultaansêance gegeven
tegen de schaakclub Rijs. Aan dertien
borden wist de schakende schoolmeester
te zegevieren. Alleen de heer KI. Jelle
Visser uit Staveren wist remise te spelen.
Wie het boek ,De gekke dokter’ van
Arie van de Lugt nog niet gelezen heeft,
wil ik aanraden, dit toch te doen. Het
brengt u in kennis met eilandbewoners
en mensen van een zeer bijzondere men
taliteit die géén eilanders zich tussen er
bij die bevolking uitermate thuis voelen.
U moet niet menen dat de titel van het
boek op de verstandelijke vermogens van
de dokter wijst. Het bedoeld alleen te zeg
gen dat hij een ander soort dokter is dan
wie ook. Jaren geleden heb ik eens het
optreden van één van Nederlands grootste
kleinkunstenaars meegemaakt.
Het was een prachtavond. Doch toen de
zaal ten slotte leegstroomde hoorde ik
een paar maal zeggen: .mensen, mensen
wat een gek.’ Welnu zo ongeveer moet u
de titel van dit boek dan ook maar op
vatten. Ja u moet het beslist lezen. Het
is wel een tikkeltje realistisch soms en
wat ruw maar die fijne humor dat doet
’m dat ik het nu voor de zevende maal
lees. Toen ik het boek de eerste maal las
heb ik het als ,je reinste kolder’ be
schouwd en was ik met me zelf eens dat
zulke dokters slechts leven in het brein
van een half zotte romanticus.
Toen ik het boek herlas kwam bij me
op dat ik toch eens een eiland moest be
zoeken. Omstandigheden en bewoners van
nabij moest leren kennen en het type mens
moest gaan bekijken dat van elders af kom
stig zich zo goed tussen hen thuis voelt.
Ik heb dat gedaan en doe het steeds vaker
en heb indrukken opgedaan die mij be
wijzen dat genoemd boek heus zo gek niet
is. In tegendeel. Ik heb de indruk dat een
verhuizing naar een eiland een klein beet
je emigreren is en voor emigratie moet
men de geschikte persoon zijn. Men moet
zich kunnen aanpassen wanUeilandbewo-
ners richten zich niet naar uw inzichten
doch blijven boven alles zichzelf. Zij spre
ken over hun eigen problemen en mensen
en slechts bij uitzondering van ,de wal’
waarmee het vaste land bedoeld wordt.
Zij hebben en beleven hun eigen gemeen
schap en wie in hun levenspatroon niet
past wordt niet geaccepteerd zal spoe
dig een vlucht naar de wal voorbereiden.
Nu versta ik het volk nog veel beter en
geniet er dubbel zo veel van enheb
natuurlijk naar de dokter van het eiland
gespeurd.
Een gekke’ dokter zou Arie van der
Lugt hem noemen. Een ,rivell(ist)’ noem
ik hem. .Anders dan anders’ alsu begrijpt
wat ik bedoel. Want dat is hij evengoed
als de harige mensaap de Geus van van
der Lugt die in zijn tijd op een stoomfiets
over het eiland knalde. Mijn Rivellist ge
selt de zand en duinwegen met een oude
leger jeep en is bij nacht en ontij diep in
de polders te vinden De eilandbewoners
kunnen hun boodschappen aan het dok
tershuis afgeven maar wanneer hij komt
is een open vraag en daarom laten ze ’s
nachts de deur maar los. Komen doet hij
zeker maar wanneer? Dat regelt mijn Ri
vellist zelf en hoe? De jonge opoe (ruim
50) klaagde alsmaar over slapeloze nach
ten en de dokter had z’n zwaarste spul
len op haar afgevuurd en nog kon opoe
de slaap niet vatten en wéér kwam een
boodschap aan het doktershuis ,Ik kom’
was het antwoord maar wanneer, dat zou
de slapeloze opoe moeten afwachten. Op
een morgen toen haar man naar z’n werk
ging vond hij een briefje op tafel waarop
te lezen stond: ,ben vannacht 2 uurwezen
kijken doch u sliep als een roos. Opdat gij
niet twijfele: U was gehuld in een ouwe
OUDERAVOND O.L. SCHOOL
WARNS. De feestelijke ouderavond van
de O.L. school te Warns, gehouden in zaal
Speerstra onder leiding van B. Dijkstra te
Molkwerum had als hoogtepunt de opvoe
ring van: ,De heks fan 't Reaklif’ geschre
ven door de heer M. Bakker,
Een zeer passend stuk voor kinderto-
neel, met opvoedkundige tendensen en
doorweven van ’n stukje fryske histoarje
en ’n gepaste aanduiding t.o.v. het school
leven.
Het telde 2 bedrijven met scenes zo wel
aparte voor jongens als voor meisjes.
Maar ook gedeelten waarbij beide groepen
een aandeel hadden.
Deze premiere was voor de auteur die
met zijn echtgenote in de zaal aanwezig
was ook een grote voldoening. Afgezien
van ’n enkele onder deze omstandigheden
toch vergeeflijke tekortkoming was de
jeugd er volkomen in.
En er was voldoening bij auteur en
.instructeurs’! Natuurlijk werd de jeugd
royaal en verdiend getracteerd. Er was
ook een afscheid op deze avond, mevr.
H. Wikel-Mellema thans Oudemirdum die
jarenlang handwerk onderwijs aan de
school gaf, meende nu afscheid te moe
ten nemen. Zij kreeg namens de ouders
van de voorz. loffelijke woorden van dank
en een fraai zilveren bonbonnierre, van
de heer G. Thijssen namens personeel als
dank ’n mooie plant.
af gedankte zomerjurk met blommetjes.’
Uw dokter groet u!
Van ,de gekke dokter’ staat geschreven
dat hij d’r verzot op was kleine Tralietjes
en Troeltjes op de wereld te helpen en met
dokter Rivellist is het even zo. Als het
moeilijk schijnt te worden klopt hij de
aanstaande moeder geruststellend op de
schouder en zegt: .maar tante Gretha (de
baker) en ik sturen je niet naar de wal.
wij zullen het klaren daar kan je ge
rust op vertrouwen’ En klaren doen ze het
al zal de dokter ook twee nachten en da
gen blijven. Nog onlangs heeft hij het ge
presteerd dat hij twee volle nachten er
gens voor de haard lag te dromen om bij
elke trammelant onmiddellijk bij de hand
te zijn
Hij moet tijdens de zes en dertig uur
wachten enorme hoeveelheden stampot
van zuurkool en speklapjes verslonden
hebben maar het lukte en verrijkte het
jonge paar met een fijn, fris kereltje dat
zonder de hulp van dokter Rivellist zeker
geen .echte’ eilander zou zijn geworden.
Bij de andere dokter was het een ,wal-
kind’ geworden maar wat is nu per slot
een .walkind’ voor echte eilander ouders?
Pietje de Bot een jonge van zo’n jaar of
veertien kreeg machtige scheuten in z’n
onderlijf en dokter Rivellist constateerde
dat het z’n blindedarm was maar.
het eiland was in dichte mist en ijs gevat
zodat geen boot kon varen, geen vliegtuig
dalen kon ,Dan haal ik je met m’n jeep
naar m’n huis zei Dokter Rivellist, en gaan
we bij me thuis het feest vieren want het
komt zo het komt het ding moet er uit.’
En Pietje de Bot is een paar weken de
gast van z’n dokter geweest en toen minus
blindedarm per dokters jeep naar huis ge
bracht.
Het is niet eenvoudig dokter op eeen ei
land te zijn. Doch een grote rijkdom is
als zo’n dokter een vrouw heeft die van
wanten weet en er niet tegen opziet dat
haar huis bij tijd en wijle voor ziekenhuis
en operatiezaal wordt gebruikt. Zijn er
kortgeleden ten huize van dokter Rivellsit
niet twee kleine eilandertjes tegelijk aan
geland? De aanstaande moeders woonden
wel twintig kilometer van elkaar af. Dat
was geen doen voor de dokter dat kan ie
der vatten en daarom heeft dokter Rivel
list hen alle twee met z’n jeep naar het
doktershuis gehaald en na een dag of wat
monter en wel bij de gelukkige vaders
afgeleverd. Maar dokter kan al dat kleine
grut natuurlijk niet nalopen. Daar heeft
hij doodeenvoudig de tijd niet voor. Wan
neer d’r wat is met een kleintje dan moe
ten de ouders maar een boodschap aan
mevrouw afgeven en dan zal de dokter
wel ’es effetjes aanlopen als’s nachts
de deur maar los is. Zo kon het gebeuren
dat een poosje terug ergens een briefje
op de tafel gevonden werd waarop als
volgt geschreven:
„Ben tegen drieën even wezen kijken.
Heb baby onderzocht; is kern gezond;
voeding zo maar doorgaan. Heb luier uit
kast gehaald en baby even verzorgd.
Uw dokter groet u!’
Zo is die eilanddokter Rivellist nu een
maal en ik vindt het een prachtvent!
Ja u moet toch beslist ,De gekke Dokter’
van Arie van der Lugt eens gaan lezen.
H.Z.
ner had de inhoud geteld en rondge-
bazuind, dat er vijf en twintig gul
den aan ontbrak. Ome Giep had dood
bedaard zijn eigen portefeuille voor
de dag gehaald en een briefje van
vijf en twintig neergelegd. Daarna
was hij opgestaan en had tot Gijs ge
zegd: Kom op, jongen, we gaan er
gens anders logeren. Waar de mensen
meer gevoel voor humor hebben en
niet een arme goochelaar voor vijf
en twintig piek oplichten. Maar in
het andere hotel had ome Giep vier
biiefjes van tien te voorschijn geto
verd. Heb ik er toch altijd nog vijf
tien pop aan verdiend, constateerde
hij toen doodleuk. En in die tent had
Dorien Laarhof naar hun goochel-
programma gekeken.
„Waar denkt u aan, meneer Bol?"
Hij kwam met een schok tot zich
zelf. „Sorry, dat is erg onbeleefd van
me. Ik durf ’t trouwens niet te zeg
gen.”
Hij speculeerde op haar nieuws
gierigheid en zij trapte er in. „Is het
zo erg?”
„Integendeel. Ik dacht er juist aan.
dat mensen soms op zo’n wonderlij
ke wijze met elkaar in aanraking ko
men. Neem nu ons geval. Ik was in
de gelukkige gelegenheid u van
dienst te kunnen zijn. Als gevolg
daarvan had ik het genoegen een
uurtje bij u thuis in uw gezelschap
te mogen vertoeven. Vandaag ont-
Ze schudde haar hoofd. „Nee, dat
is het niet. Het moet langer geleden
zijn. Wacht eens. in de oorlog.
nee, dat kan natuurlijk niet. Ik was
de twee laatste oorlogsjaren in Eer
beek. Dat is bij Apeldoorn. Bij een
tante. Toen zijn we naar een feest-
avondje geweest en daar was een
Goochelaar aan het werk. Hij had een
assistent, die alles verkeerd deed de
dolste dingen. Ik weet nog wel,
dat ik ontzettend gelachen heb
Hij leek op u. o pardon, dat is
natuurlijk niet aardig van me."
Gijs keek haar vriendelijk lachend
aan. „Waarom is dat niet aardig? Ik
vind het integendeel juist erg grap
pig-”
„U kunt
weest zijn,
Bovendien,
voor."
Hij boog. „Dat is een compliment.
Ik ben heus bijna 26.” En in stilte
dacht hij: Wat is de wereld toch
klein. Ome Giep en hij waren daar
een keer, hij herinnerde 't zich nog
wel. De sneeuw lag een meter hoog
Desondanks was de zaal tot de laatste
plaats bezet. Ze hadden in dat dorpje
enorm succes gehad. Eerbeek....
nou, of hij het zich herinnerde. Ome
Giep had daar een kelner zijn porte
feuille gerold. Zo maar, voor de grap.
Als een soort reclame voor zichzelf
Een paar minuten later had hij hem
een gezellig uurtje aan het water."
Ze keek naar een voorbijglijdende
rondvaartboot. „Voor mij is het ook
prettig. Ik ga zelden uit.”
Hij keek verwonderd op. „Maar
juffrouw Laarhof. U wilt toch niet
zeggen, dat u iedere dag en avond
thuis zit? Mij dunkt, er is in Amster
dam genoeg vertier."
Ze knikte. „Men moet er om ge
ven," antwoordde ze diplomatiek.
Hij voelde terstond, dat er iets
niet in de haak was. Ze heeft verdriet
in haar leven gehad. Misschien een
gescheiden vrouw. Of een verbroken
verloving.
„U hebt een huiskleur, juffrouw
Laarhof. U moet er eigenlijk meer
uit."
„Ik doe haast iedere dag bood
schappen in de stad," antwoordde ze
kalm. „En thuis heb ik ook mijn
werkzaamheden."
„U bent niet ergens op kantoor of
zo?"
Ze schudde haar hoofd,
ben heel gewoon thuis."
„Met een zee van vrije tijd."
Ze haalde haar schouders op.
„Soms. Er is altijd wel wat te doen.”
„Wilt u nog thee?"
„Graag."
„Juffrouw Laarhof, ik had u eigen
lijk willen uitnodigen voor een bios-
coopje vanavond.”
Ze keek hem verschrikt aan. „Dat
is uitgesloten. O nee, dat kan echt
niet."
Spijtig keek hij over het water.
„Jammer. Ik had me er al zo’n beetje
op verheugd. Wat denkt u dan van
een wandelingetje, morgenmiddag?"
Ze ging rechtop zitten en wachtte
even, tot de dienster de kopjes had
neergezet en weer vertrokken was.
„Meneer Bol, het kan echt niet. Ik
kan het niet uitleggen, maar ik heb
er vanmiddag in toegestemd, omdat
ik u toch op de een of andere manier
DORPSBELANG
MOLKWERUM. De vergaderingen van bo
vengenoemde vereniging dragen te Molk
werum altijd een bijzonder prettig ka
rakter,! Voorz. was de heer B. Tj. Dijk
stra, Er was naast een kort openingswoord
goede notulering van seer. R. Hornstra en
een bevredigend financieel jaarverslag
van penn. Klaas Kramer, Saldo 115.98
Bestuursverkiezing: aftredend seer. R.
Hornstra, niet herkiesbaar. Na 3 stemmin
gen gekozen S. Keizer. Dat ging alles heel
vlot! Langere tijd was er nodig voor
twee onderdelen van de agenda:
Bij de rondvraag was wel het belang
rijkste hoofdthema: de mogelijkheid van
recreatie voor Molkwerum. Zijn er kan
sen, hoe ze te benutten en wat moet er
gebeuren? En men weet hoe bij een zo
ingrijpende zaak tal van factoren een rol
spelen. Juist mee door het feit dat er
zo wel belanghebbenden als minder ge
ïnteresseerde personen aan debet zijn. Dat
deze eerste groep, de middenstanders wel
degelijk belang hebben bij recreatie welke
vele mensen kan aantrekken, is vanzelf
sprekend! En dat van hen ook ter verga
dering waren ligt voor de hand, doch min
der begrijpelijk achten wij de houding van
andere neringdoenden, die schitterden
door afwezigheid.
Dit vraagstuk van het al dan niet sla
gen van recreatiemogelijkheden is zo werd
deed. Maar na vanmiddag. Toe,
vergeet u me maar. Dat is het beste."
Hij schudde zeer beslist zijn hoofd.
„Tenzij u natuurlijk een gruwelijke
hekel aan me hebt in dat geval
verdwijn ik natuurlijk, zodra u dit
wenst of mijn baan niet in
eenstemming is met.
Ze greep plotseling over de tafel
zijn hand. „Toe, zegt u dat toch niet.
Ik vind u heel sympathiek. Maar ge
looft u me alsjeblieft.... het zou
voor u alleen maar teleurstellingen
opleveren.’’
Hij pakte op zijn beurt haar hand
vast en drukte die. „Maar Dorien.
ik mag wel Dorien zeggen, he?
Noem me alsjeblieft Gijs.... dat
gemeneer en juffrouw. Maar Do
rien, kun je me dan niet de reden
vertellen? Ben je soms verloofd of
zo?"
Ze schudde haar donkere lokken
op heftige wijze. „O nee. Maar echt
wees tevreden met deze middag.
Ik vond het ontzettend prettig nader
met u kennis gemaakt te hebben."
„Dorien. ik ben vertegenwoor
diger van beroep en ben gewend me
niet zo gauw te laten af schepen,” zei
hij glimlachend. „Als je geen nieuwe
afspraak wilt maken, dan ga ik op
wacht staan op de Lelylaan, bij de
Sloterhof. Eens komt de prinses dan
toch wel eens uit haar paleis."
Er kwam een glimlach op haar ge
laat en gelijk trok ze haar hand te
rug. Ze begon ijverig in haar thee te
roeren, waarbij ze een diepe zucht
loosde. En toen ze bleef zwijgen, ver
volgde hij: „Luister eens naar me,
Dorien, ik heb nooit veel om vrou
wen gegeven. Misschien kwam dat
wel, om dat ik nog steeds niet de
ware trof in mijn leven. Bovendien
nam mijn werk me teveel in beslag.
Maar jij hebt een diepe indruk op me
gemaakt. Ik was ontzettend blij, toen
ik je vanmiddag weer ontmoette en
