J AD VE il TEN Tl EN. 1 Mtewu» 40-JA8IGE ECUTVERBENIGING I ij Scheepstijdingen van Harlingen. Mr. F. J. KAPPEYNE van de GOPPELLO. J. KAPPEYNE van de GOPPELLO— 7/4 V ds- waarop met het bom- van tie. Heden overleed ons jongste ZOONTJE u val- die achterwege den gouden aap, die (Wordt vervolgd.) I I der side isel en Ler- i ov en nen et.” blik nde zul- eën vol- en ’s rkt iw- ilen oo- !ge- zen ;zig was 3n, en na- •erd den •eg1 ■ek, dat be- za- vas, iten ge- eine aan ‘on on elk half ten, et.: ;eft der ele or der ken ge- 'ij- r’ ruim een half jaar oud. Paterswolde 5 October 1870. Hesselink. fz hoogst wijs en lief- onze smart lenigen. VAN ALE van der SCHAAF EN JANTJE van LINGEN. Sneek 9 October 1870. I kennisgeving. 5/s 1, >0, Bevallen van GELDER.Endtz. Amsterdam 4 October 1870. eene dochter L. A. van Bij fatsoenlijke Burgerlieden te Sneek, een on gemeubileerde of gemeubileerde ACHTERKAMER met een of twee SLAAPKAMERTJES, desver- kiezende met bediening. Adres franco onder Letter K. bij den Heer II. PIJ 1TERSEN Tz. Boekhandelaar te Sneek. ik verklagen wil want hij heeft in de laatste maanden”. De vrede-regter, die in de meening verkeerde, dat de Duitschers zoovele woorden noodig had den, om een bevestigend antwoord te geven kon zich natuurlijk met al dien omhaal niet op houden daarom, met de hand wenkende, viel hij haar in de rede op deze wijze: »Ik verzoek u jufvrouw dat maar achterwege te laten Van nu af verklaar ik u beidenlui- dens de door den secretaris daarvan opgemaakte akte (hierbij wees hij op ’t register) door den echt vereenigdals man en vrouw. Niemand heeft regt uw wettig gesloten huwelijk weder te ontbinden, en de goede God verleene u beiden zijnen zegen.” Daarop reikte hij aan de weduwe zijne hand, de hare regt hartelijk schuddende en deed het zelfde met Pechtels die niets van de geheele zaak begreep en eindelijk zeer ongeduldig tot de weduwe zeide »Nu jufvrouw Rossberg zou ik denken, dat wij genoeg vervelende en langwijlige formalitei ten vervuld hebben. Wil nu toch zoo vriendelijk zijn met uwe klacht voor den dag te komen want waarlijk ik heb niet langer tijd.” Hij was al blijde met het vooruitzigtdat de regter geen enkel woord van haar pleidooi ver staan kon. De kleine gebogchelde was druk in de Van den 28 Sept. tot den 2 Oct. Binnengekomen: 29 September. (European) (S) Huil. 30 dito, Hollandia (S) Londen. 2 October W. Moss (Zenobia) Yarmouth. 3 dito, Alert (S) Hull. B. van der Gaast (Nep- De heer von Bismarck heeft hierop geantwoord, dat overwegingen van militairen aard het hem oAimogelijk maakten aan het eerste gedeelte van dit verzoek te voldoen; dat open brieven, die uit een militair oogpunt niets bedenkelijks bevat ten zuilen worden doorgelatenmaar dat ove rigens het inwendige eener belegerde vesting niet bijzonder geschikt is om lot middenpunt te dienen voor diplomatiek verkeer. Ook de onzijdige mogendheden zeide de heer von Bismarck waren blijkbaar die zelfde meening toegedaan daar zij anders hunne gevolmachtigden niet van Parijs naar Tours zouden hebben gezonden. F R A N K R IJ K. »De geest in Parijs is uitmuntend” zoo lezen we telkens in de fransche berichten. Of dit waar is zal spoedig moeten blijken ais men er de vuur proef zal hebben door te staan, die weldra zal losbarsten over zijne wallen straten en huizen. Het I en de mortieren der Duitschers positie gesteld zijn leder oogenblik zal dus dé eigenlijke aanval kunnen beginnen. Men is thans druk bezig barricades rondom Parijs op te werpenze zijn samengesteld uit aardesteenen en desnoods uit verlaten huizen die beschermd worden door het vuur van de wallen en de forten zij moeten de poorten van de stad dekken en ze tegen eene nachtelijke verras sing van den vijand beschermen. Op alle wegen die naar Parijs geleidenzullen barricades wor- den opgerichtmet een groot aantal is men ge reed. Gelijktijdig met deze uitwendige barrica- deering werkt men met den meesten ijver aan de versperringen binnen de stad, die, tegen eene zegevierende bestorming, door den vijand het laatste bolwerk van de verdediging moeten wor den. Het bewind van de nationale verdediging heeft de commissie voor de barricades aangevufd door de benoeming van de heeren Albertoud lid van hel voorloopig bewind in 1848, en Courtier. De commissie bestaat nu uit negen ledenter zijde gestaan door negen ingenieursdie de verdedi ging in de stad zullen leiden. Secretarissen der drie groepen zijn de heeren Louis UlbachErnst Blum en Emile Raspail. Intusschenal is de geest der parijsche bezet ting en bevolking nog zoo uitmuntend, Parijs al léén zal Frankrijk niet kunnen redden. Daartoe zal noodig zijn dat alle levende krachten van Frankrijk onverwijld voor den dag komen en de hoofdstad steune in zijn moeilijke worsteling. Zóó althans oordeelt de Constitutionnel. Doch voegt zij er op weemoedigen toon bij men zou thans schier het recht hebben om te vragen waar ’s lands levende krachten zijn. Zij liggen voorzeker niet zoo vervolgt het blad in die voorzichtige plaatsen welke bij voorbaat voor den vijand het nachtleger bereidenniet in die regementen welke uiteen loopen of afdeinzen tor naar de >de 135 ar- 132 30 de Ide ild. nte net len Iet fd- jke 4 i >Ü- dat 128 ooi )2, JU- ge- jke /an erd Ike oo! op de zij zachtjes tegen Katharina. Frans was na melijk eene soort van huisknecht, die bij haar woonde, een jongen, van naauwelijks veertien jaren oud maar die zeer goed Engelsch sprak. »Och, dat zij hem nog konden laten komen (voegde zij er bij) ik had gedachtdat wij hier iemand zouden vinden die Duitsch verstaat.” »Dat zou nog wel kunnen geschieden” ant woordde Katharina die duidelijk inzagdat zij met een paar woorden in ’t Engelsch’t ónmoge lijk zouden redden, »zoo wij den wagen zonden, om hem te halen. Binnen anderhalf uur kon hij hier zijnen wij zijn er nu toch voor gekomen.” «Wanneer hij ons niet verstaat, wat geeft het dan (zeide de weduwe) en Pechtels moet er in berusten, om een paar uren geduld te hebben. Zoo gaat het toch nietdat merk ik duidelijk genoeg.’’ «Well” zoo sprak de vrederegter, die de zaak zooveel mogelijk wenschte te bespoedigen, nu de bevolen vorm was in acht genomen. Tom de gebogchelde secretarishad intusschen de gewo ne aanteekeningen in het daarvoor bestemde re gister geschreven en wendde zich het eerst tot Pechtels, zeggende: «Zijt gij bereid en willens Sir I die lady die daar naast u slaattot uwe wettige vrouw te nemen »Yes” zei Pechtels, die lady hier wil mij ver klagen. Laat zij haar zaak maar uiteen zetten.” »En zijl gij even s (deze woorden voegde Boyles der weduwe toe’, verstaan en er dus ook geen nota van genomen had) dezen man, die daar naast u slaat, tot uwen wettigen echtgenoot aan te nemen «Ja welSir” zei de weduwe «hij is voorwaarts rukken; zij meer in die overblijfselen van 'i welke onze nederlagen ons hebben i I rendall. ge voordeelen op hem behaald. RUSLAND. Sedert eenigen tijd is men niet erg gerust over de houding van Rusland, Voortdurend loopen er geruchten van wapeningen door den noordschen kolossus zoo wat in stilte uitgevoerd, ’t Is waar, deze worden zoo nu en dan weer tegengespro ken zelfs officieus van i die tegenspraak eerlijk iszal de tijd ’misschien nog moeten leeren. Nii althans loopt weer Lv<. u nister van oorlog bevel heeft ontvangen om inlijving bij hel leger van oude soldaten en van hen die met verlof naar huis waren gezonden, te bespoedigen. Eene eerste afdeeling kozakken zou westelijke provinciën gezonden zijn. Als men denkt aan de bekende inslokkings- staatkunde van Rusland en zijn zucht om zich van den zieken man (Turkije) meester te maken, zou ’t vermoeden niet zoo vreemd zijn dat Rusland onverwacht zijn prooi zou zoeken te be machtigen, terwijl de andere groote vechtersbazen de handen vol hebben en misschien alleen Oos tenrijk en Engeland zich tegen zijne heerschzuch- tige bedoelingen zouden kunnen verzetten, ’t Is te hopen, dat het niet het doel van Rusland zij want dan zouden er op nieuw hoogst treurige verwikkelingen in Europa kunnen ontstaan. op het oorlogstooneelhouden de duitsche bla- zal geven van het tijdstip waarop met het bom den zich nog steeds onledig met de inlijvingskwes- I bardement van Parijs een aanvang zal worden tie. Hun taal wordt natuurlijk niet gematigder i gemaakt, en voorts, dat iedere week aan een sedert onderscheidene engelsche organen van hun- postbode met brieven vrijen doorgang zal worden ne instemming hebben doen blijken met de inlij- verleend. ving van den Elzas bij. Duitschland. Aan het hoofd der kolommen van de N.-Deutsche Allge- meine Zeitung staat o. a, een brief uit Ferriè- res van 29 Sept, j 1. De schrijver zegt daarin «Mijns inzienshebben de Engelschen volkomen gelijk maar al wat zij hieromtrent aanvoeren geldt evenzeer voor Metz en de omstreken. Het strijdt met ons gevoel, de Duitsche helden van Courcelles, Mars-la Tour en Gravelotte in Duit sche aarde te laten rusten, die alleen in poli- tieken zin niet Duitsch isomdat de geleerden ons vertellen dat de inwoners er volgens hunne taal Franschen zijn. Doch ook afgescheiden van al zulke consideratiën van gevoel moeten wij op strategische gronden Metz hebben, even als wij. op dezelfde gronden Duppel en Alsen moeten behouden. De slooping der werken van Metz is niet voldoende en zouals eene zaak van dwang voor het Fransche volk een veel sterker prik kel tot wraak zijn dan de afstand dier plaats. Over dien afstand zou het zich gemakkelijker heenzetten dan over eene sloopingmet welker handhaving een zeer onaangenaam servituut op Frankrijk zou worden gelegd. Honderd duizend ot zelfs nog wat meer Fransch sprekende onder danen binnen het Duitsche grondgebied zullen voor de Duitschers even weinig ja nog minder hinderen dan het nog groote aantal Denen en het nog veel aanzienlijker aantal Slaven, die om gelijke redenen tot ons hehooren. Binnen een kor ter of langer lijd zullen zij goedschiks of kwaad schiks geheel en al bij ons ingesmolten en totaal tot Duitschers gemaakt worden even goed als andere veel lastiger elementen.” Goed- of kwaadschiks wil men dus de inwo ners van de veroverde fransche provinciën tot de zegeningen van het duitsche burgerschap bren gen. Dat belooft veel voor de eerbiediging of erkenning van den volkswil 't Schijnt dat de duitschers nog steeds bezig zijn hunne krachten te verzamelen. Een gedeelte van het legerdat thans door de overgave van Straatsburg vrij geworden is, zou naar Lyon op rukken het overige gedeelte is bestemd om de troepen, die thans Parijs belegeren te versterken. Van de Fransche vestingen en versterkte ste den zijn tot nu toe: 1. belegerd en genomen: Straatsburg, Toni, Lulzelstein en Lichtenberg; 2. stormerhand veroverd Weissenburg 3. na korten tegenstand overgegeven: Marsal, Sédan, LaonVitry le Francais. De belegerde plaatsen die nog niet gecapituleerd hebben zijn: Metz Parijs Pfalzburg Meziéres Thionville Bitsch en Mont -Médy. Wijders zijn Verdun, Schlett- sladtNeu-BrissachLongwy, Soissons en Carig nan niet belegerdmaar ingesloten of worden geobserveerd. In het oosten van Frankrijk is al leen Belfort nog vrij. Volgens het Pruisische regeeringsblad heeft de heer Favre zich gisteren (Maandag) namens het corps diplomatique, lot den heer von Bis- marek gewend met het verzoekdat deze kennis i tunusvan Archangel laatst van het Nieuwe- f diep. UitgegaanD. LeidsRa (Hillegonda Maria) A- lendall M. Larsen (Julie) Frederikstad. Mm. J horbecke (S) boter, vee, eet. Huil. No- ra (S) id Londen. J. Klein, (de Jonge Rieka) Memel. - E. Mooi (Elisabeth) Noorwegen. I October, Hollandia (S) boter, vee, etc. Lon den. European (S) id. Hull. Hansen (An na llarboe) Avontuur. die er uitzagen alsof zij op de regtskunde betrek king haddenmaar zelden er af genomen en nog zeldzamer opengeslagen werden. Tom had intusschen den jongen met de stroop kan geholpen en weg gezonden en de deur van den winkel, volgens gebruik, op slot gedaan. Juist kwam hij binnen, toen Boyi.esverlegen hoe iets verstaanbaars te zeggen, voor zijne gas ten stonden ving hij aan het noodige gereed te maken. Voor alles nam hij van de boeken plank een bijbel, die op zijde lag en, zonder nog- thans ooit geopend te wordenoogenschijnlijk dikwijls dienst deed, om er den zuiveringseed op af te leggen. Dezen lag hij op tafelstreek een blad papier glad, doopte eene pen in den pot met inkt en reikte ze vervolgens over aan Boyles met een gezigt alsof hij zeggen wilde»’t Is klaar, ga nu je gang maar!” Boyles kon ook wel be grijpen dat langer talmen hem niets verder zou brengen. Om evenwel iets te kunnen uitrigten moest hij de namen van »hem” en «haar’, kennen. De vraag »your name T’ verstond Pechtels en noemde den zijnen tot groot bezwaar van Tom die wel over het «Frederik.” heen kwam, maar in het Pechtels steken bleef. 'allow do you spell that?” (hoe spelt gij dat) vroeg hij, tot drie malen toe; maar Pechtels verstond volstrekt nietwat ’t woord spell betee- kende; echter zag hij duidelijk, dat de kleine man verlegen was, hoe zijn naam te schrijven, en gir.g daarom naar de tafel nam eene pen in de vin gers en schreef zijn naam op een stuk papier. Met den naam Mary Rossberg ging het beter. Pechtels vroeg of er niet iemand in de buurt wasd e Duitsch verstond, waarop Tom, die hem niet begreep, beteekenisvol met het hoofd schudde, terwijl Boyles, die niet gaarne veel tijd met den j I w -- o- - uu W6GT zoo bereid en willens Lady om alle documenten weg te bergen. daar hij hetgeen Pechtels had gezegd, niet bijbel 'X^op^e^plank6 tFlégg^nTh^TchlTt daarna het register in de lade vouwde het pa pier te zamen en opende de deur met een: »all I right.” het, dien i wijl zij zouden kunnen i- zijn helaas niet meer in die overblijfselen legerkorpsen, v--" gelatenen wier ordelooze 'aftocht zich zoo jam merlijk door gansch Frankrijk heen als verlengt. Zeo klaagt datzelfde blad ooken o. i. terecht, over eigenmachtige en gewelddadige handelingen van overheden of republikeinsche comité’s te Toulouse, te Lyon en le Nantes. «Dal is eene regeeringloosheidwaarvan wij ons schier geen denkbeeld kunnen vormen; zegt dat blad ten allen tijde zouden zulke handelingen laakbaar zijn; thans echter, nu het vaderland in het ui terste gevaar verkeertzijn zij misdadig. Eene voegzame houding en waardigheid voor het oog van den vijand ontbreken ons. Laat ons de ne derlaag lijdenindien deze ramp ons door de krijgskans beschoren isdoch, inwoners van Mar seille van Toulouse, van Nantes, van Grenoble en andere volgelingen van Lyon, maakt u niet belachlijk ’t Is méér dan belachlijk. ’t Is hoogst treu- ng, dat men in zulke dagen als Frank- 7“’ ,u1"p'vr.,ura riJk thans beleeft> haarkloverijen momentelijk I dien fortificatiënvan gering belang - niet voor een oogenblik i belegeringsgeschut ter zijde kan stellen om alléén te denken aan de f s moeten reeds in nationale zaak. I De laatste fransche berichten gewagen vin, kleine gevechten met den vijand geleverd en eeni- Heden avond werden wij in diepen rouw gedompeld door herover lij den van onze zoo in- Een langdnrig doch geduldig lijden zes maanden r ons zoo dierbaar leven in den ouderdom fje I achttien jaren gesloten winkel wilde verloren laten gaan (hij had namelijk op straat eene kar hooren rollen en die kon wel eens klanten voor hem bevatten) eenvoudig tot zijn secretaris zeide «Laat hen zweeren, Tom, wij moeten maken, dat we klaar komen.” Dat gebeurde in den behoorlijken vorm, nadat de vrede-regter hen gevraagd had, of zij niet reeds gehuwd waren, en zij beiden daarop met het hoofd hadden geschud daarmede willende te kennen geven dat zij de vraag niet verstonden, reikte Tom hun den bijbel over, om dien ter be vestiging der woorden (die zij niet gesproken had den) te kussen. Pechtels was vroeger eens, toen hij pas te New-York voet aan wal gezet hadgetuige van eene dergelijke handeling geweest, die voorviel bij een Duitsch vrede-regter voor hem was zij dus niet nieuwmaar voor jufvrouw Rossberg was t iets onbekends; doch gelukkig had Katha rina eenmaal een getuigenis voor ’t geregf moe ten afleggen en toen deze haar beduid had, dat de formule niets anders beteekendedan dat zij zwoer de waarheid, de volle waarheid en niets dan de waarheid te zullen zeggenwas ook zij gereed dat boek te kussen. Zij kon ’t na deze inlichting ook gerust doen want zij wilde niets behalve de zuivere waarheid zeggenen daarom kuste zij, even als Pechtels, den bijbel. Jufvrouw Rossberg begon inmiddels bij zich zelve te overleggen hoeveel moeite het wel zou kosten, om den vrede-regter hare zaak regt dui delijk te maken ja zij twijfelde er reeds aan of bij ooit het onderscheid zou kunnen zien tus- schen den gouden leeuw en volkomen op elkander geleken. j «Hadden wij Frans maar mede genomen” zei- russische zijde maar of ni" geliefde jongste Dochter KLASKE. 'ÜJ ii Een iangdnrig doch geduldig lijden van ruim zes maanden maakte een einde aan haar voor het gerucht dat de mi- i ons zo° dierbaar leven in den ouderdom van achttien jaren en negen j/2 maanddiep betreurd door ouders, broeders en zusters. Alleen de gedachte aan een devol Godsbestuur kan deze Loënga 1 October 1870. R. D. BOERSMA. A. K. WIGLEDAM.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1870 | | pagina 3