J
AD VE il TEN Tl EN.
1 Mtewu»
40-JA8IGE ECUTVERBENIGING
I
ij
Scheepstijdingen van Harlingen.
Mr. F. J. KAPPEYNE van de GOPPELLO.
J. KAPPEYNE van de GOPPELLO—
7/4 V
ds-
waarop met het bom-
van
tie.
Heden overleed ons jongste ZOONTJE
u
val-
die
achterwege
den gouden aap, die
(Wordt vervolgd.)
I
I
der
side
isel
en
Ler-
i
ov
en
nen
et.”
blik
nde
zul-
eën
vol-
en
’s
rkt
iw-
ilen
oo-
!ge-
zen
;zig
was
3n,
en
na-
•erd
den
•eg1
■ek,
dat
be-
za-
vas,
iten
ge-
eine
aan
‘on
on
elk
half
ten,
et.:
;eft
der
ele
or
der
ken
ge-
'ij-
r’
ruim een half jaar oud.
Paterswolde 5 October 1870.
Hesselink.
fz
hoogst wijs en lief-
onze smart lenigen.
VAN
ALE van der SCHAAF
EN
JANTJE van LINGEN.
Sneek 9 October 1870.
I kennisgeving.
5/s
1,
>0,
Bevallen van
GELDER.Endtz.
Amsterdam 4 October 1870.
eene dochter L. A. van
Bij fatsoenlijke Burgerlieden te Sneek, een on
gemeubileerde of gemeubileerde ACHTERKAMER
met een of twee SLAAPKAMERTJES, desver-
kiezende met bediening.
Adres franco onder Letter K. bij den Heer
II. PIJ 1TERSEN Tz. Boekhandelaar te Sneek.
ik verklagen wil want hij heeft in de laatste
maanden”.
De vrede-regter, die in de meening verkeerde,
dat de Duitschers zoovele woorden noodig had
den, om een bevestigend antwoord te geven
kon zich natuurlijk met al dien omhaal niet op
houden daarom, met de hand wenkende, viel hij
haar in de rede op deze wijze:
»Ik verzoek u jufvrouw dat maar achterwege
te laten Van nu af verklaar ik u beidenlui-
dens de door den secretaris daarvan opgemaakte
akte (hierbij wees hij op ’t register) door den
echt vereenigdals man en vrouw. Niemand
heeft regt uw wettig gesloten huwelijk weder te
ontbinden, en de goede God verleene u beiden
zijnen zegen.”
Daarop reikte hij aan de weduwe zijne hand,
de hare regt hartelijk schuddende en deed het
zelfde met Pechtels die niets van de geheele
zaak begreep en eindelijk zeer ongeduldig tot de
weduwe zeide
»Nu jufvrouw Rossberg zou ik denken, dat
wij genoeg vervelende en langwijlige formalitei
ten vervuld hebben. Wil nu toch zoo vriendelijk
zijn met uwe klacht voor den dag te komen
want waarlijk ik heb niet langer tijd.”
Hij was al blijde met het vooruitzigtdat de
regter geen enkel woord van haar pleidooi ver
staan kon.
De kleine gebogchelde was druk in de
Van den 28 Sept. tot den 2 Oct.
Binnengekomen: 29 September. (European)
(S) Huil. 30 dito, Hollandia (S) Londen.
2 October W. Moss (Zenobia) Yarmouth. 3
dito, Alert (S) Hull. B. van der Gaast (Nep-
De heer von Bismarck heeft hierop geantwoord,
dat overwegingen van militairen aard het hem
oAimogelijk maakten aan het eerste gedeelte van
dit verzoek te voldoen; dat open brieven, die
uit een militair oogpunt niets bedenkelijks bevat
ten zuilen worden doorgelatenmaar dat ove
rigens het inwendige eener belegerde vesting niet
bijzonder geschikt is om lot middenpunt te dienen
voor diplomatiek verkeer. Ook de onzijdige
mogendheden zeide de heer von Bismarck
waren blijkbaar die zelfde meening toegedaan
daar zij anders hunne gevolmachtigden niet van
Parijs naar Tours zouden hebben gezonden.
F R A N K R IJ K.
»De geest in Parijs is uitmuntend” zoo lezen
we telkens in de fransche berichten. Of dit waar
is zal spoedig moeten blijken ais men er de vuur
proef zal hebben door te staan, die weldra
zal losbarsten over zijne wallen
straten en huizen. Het I
en de mortieren der Duitschers
positie gesteld zijn leder oogenblik zal dus dé
eigenlijke aanval kunnen beginnen.
Men is thans druk bezig barricades rondom
Parijs op te werpenze zijn samengesteld uit
aardesteenen en desnoods uit verlaten huizen
die beschermd worden door het vuur van de
wallen en de forten zij moeten de poorten van de
stad dekken en ze tegen eene nachtelijke verras
sing van den vijand beschermen. Op alle wegen
die naar Parijs geleidenzullen barricades wor-
den opgerichtmet een groot aantal is men ge
reed. Gelijktijdig met deze uitwendige barrica-
deering werkt men met den meesten ijver aan
de versperringen binnen de stad, die, tegen eene
zegevierende bestorming, door den vijand het
laatste bolwerk van de verdediging moeten wor
den.
Het bewind van de nationale verdediging heeft
de commissie voor de barricades aangevufd door
de benoeming van de heeren Albertoud lid van
hel voorloopig bewind in 1848, en Courtier. De
commissie bestaat nu uit negen ledenter zijde
gestaan door negen ingenieursdie de verdedi
ging in de stad zullen leiden. Secretarissen der
drie groepen zijn de heeren Louis UlbachErnst
Blum en Emile Raspail.
Intusschenal is de geest der parijsche bezet
ting en bevolking nog zoo uitmuntend, Parijs al
léén zal Frankrijk niet kunnen redden. Daartoe
zal noodig zijn dat alle levende krachten van
Frankrijk onverwijld voor den dag komen en de
hoofdstad steune in zijn moeilijke worsteling.
Zóó althans oordeelt de Constitutionnel. Doch
voegt zij er op weemoedigen toon bij men zou
thans schier het recht hebben om te vragen
waar ’s lands levende krachten zijn. Zij liggen
voorzeker niet zoo vervolgt het blad in
die voorzichtige plaatsen welke bij voorbaat voor
den vijand het nachtleger bereidenniet in die
regementen welke uiteen loopen of afdeinzen tor
naar de
>de
135
ar-
132
30
de
Ide
ild.
nte
net
len
Iet
fd-
jke 4 i
>Ü-
dat
128
ooi
)2,
JU-
ge-
jke
/an
erd
Ike
oo!
op
de zij zachtjes tegen Katharina. Frans was na
melijk eene soort van huisknecht, die bij haar
woonde, een jongen, van naauwelijks veertien jaren
oud maar die zeer goed Engelsch sprak. »Och,
dat zij hem nog konden laten komen (voegde zij
er bij) ik had gedachtdat wij hier iemand
zouden vinden die Duitsch verstaat.”
»Dat zou nog wel kunnen geschieden” ant
woordde Katharina die duidelijk inzagdat zij
met een paar woorden in ’t Engelsch’t ónmoge
lijk zouden redden, »zoo wij den wagen zonden,
om hem te halen. Binnen anderhalf uur kon hij
hier zijnen wij zijn er nu toch voor gekomen.”
«Wanneer hij ons niet verstaat, wat geeft het
dan (zeide de weduwe) en Pechtels moet er
in berusten, om een paar uren geduld te hebben.
Zoo gaat het toch nietdat merk ik duidelijk
genoeg.’’
«Well” zoo sprak de vrederegter, die de zaak
zooveel mogelijk wenschte te bespoedigen, nu de
bevolen vorm was in acht genomen. Tom de
gebogchelde secretarishad intusschen de gewo
ne aanteekeningen in het daarvoor bestemde re
gister geschreven en wendde zich het eerst tot
Pechtels, zeggende:
«Zijt gij bereid en willens Sir I die lady die
daar naast u slaattot uwe wettige vrouw te
nemen
»Yes” zei Pechtels, die lady hier wil mij ver
klagen. Laat zij haar zaak maar uiteen zetten.”
»En zijl gij even s
(deze woorden voegde Boyles der weduwe toe’,
verstaan en er dus ook geen nota van genomen
had) dezen man, die daar naast u slaat, tot uwen
wettigen echtgenoot aan te nemen
«Ja welSir” zei de weduwe «hij is
voorwaarts rukken; zij
meer in die overblijfselen van 'i
welke onze nederlagen ons hebben i
I rendall.
ge voordeelen op hem behaald.
RUSLAND.
Sedert eenigen tijd is men niet erg gerust over
de houding van Rusland, Voortdurend loopen er
geruchten van wapeningen door den noordschen
kolossus zoo wat in stilte uitgevoerd, ’t Is waar,
deze worden zoo nu en dan weer tegengespro
ken zelfs officieus van i
die tegenspraak eerlijk iszal de tijd ’misschien
nog moeten leeren.
Nii althans loopt weer Lv<. u
nister van oorlog bevel heeft ontvangen om
inlijving bij hel leger van oude soldaten en van
hen die met verlof naar huis waren gezonden, te
bespoedigen.
Eene eerste afdeeling kozakken zou
westelijke provinciën gezonden zijn.
Als men denkt aan de bekende inslokkings-
staatkunde van Rusland en zijn zucht om zich
van den zieken man (Turkije) meester te maken,
zou ’t vermoeden niet zoo vreemd zijn dat
Rusland onverwacht zijn prooi zou zoeken te be
machtigen, terwijl de andere groote vechtersbazen
de handen vol hebben en misschien alleen Oos
tenrijk en Engeland zich tegen zijne heerschzuch-
tige bedoelingen zouden kunnen verzetten, ’t Is
te hopen, dat het niet het doel van Rusland zij
want dan zouden er op nieuw hoogst treurige
verwikkelingen in Europa kunnen ontstaan.
op het oorlogstooneelhouden de duitsche bla- zal geven van het tijdstip waarop met het bom
den zich nog steeds onledig met de inlijvingskwes- I bardement van Parijs een aanvang zal worden
tie. Hun taal wordt natuurlijk niet gematigder i gemaakt, en voorts, dat iedere week aan een
sedert onderscheidene engelsche organen van hun- postbode met brieven vrijen doorgang zal worden
ne instemming hebben doen blijken met de inlij- verleend.
ving van den Elzas bij. Duitschland. Aan het
hoofd der kolommen van de N.-Deutsche Allge-
meine Zeitung staat o. a, een brief uit Ferriè-
res van 29 Sept, j 1. De schrijver zegt daarin
«Mijns inzienshebben de Engelschen volkomen
gelijk maar al wat zij hieromtrent aanvoeren
geldt evenzeer voor Metz en de omstreken. Het
strijdt met ons gevoel, de Duitsche helden van
Courcelles, Mars-la Tour en Gravelotte in Duit
sche aarde te laten rusten, die alleen in poli-
tieken zin niet Duitsch isomdat de geleerden
ons vertellen dat de inwoners er volgens hunne
taal Franschen zijn. Doch ook afgescheiden van
al zulke consideratiën van gevoel moeten wij op
strategische gronden Metz hebben, even als wij.
op dezelfde gronden Duppel en Alsen moeten
behouden. De slooping der werken van Metz is
niet voldoende en zouals eene zaak van dwang
voor het Fransche volk een veel sterker prik
kel tot wraak zijn dan de afstand dier plaats.
Over dien afstand zou het zich gemakkelijker
heenzetten dan over eene sloopingmet welker
handhaving een zeer onaangenaam servituut op
Frankrijk zou worden gelegd. Honderd duizend
ot zelfs nog wat meer Fransch sprekende onder
danen binnen het Duitsche grondgebied zullen
voor de Duitschers even weinig ja nog minder
hinderen dan het nog groote aantal Denen en
het nog veel aanzienlijker aantal Slaven, die om
gelijke redenen tot ons hehooren. Binnen een kor
ter of langer lijd zullen zij goedschiks of kwaad
schiks geheel en al bij ons ingesmolten en totaal
tot Duitschers gemaakt worden even goed als
andere veel lastiger elementen.”
Goed- of kwaadschiks wil men dus de inwo
ners van de veroverde fransche provinciën tot de
zegeningen van het duitsche burgerschap bren
gen. Dat belooft veel voor de eerbiediging of
erkenning van den volkswil
't Schijnt dat de duitschers nog steeds bezig
zijn hunne krachten te verzamelen. Een gedeelte
van het legerdat thans door de overgave van
Straatsburg vrij geworden is, zou naar Lyon op
rukken het overige gedeelte is bestemd om de
troepen, die thans Parijs belegeren te versterken.
Van de Fransche vestingen en versterkte ste
den zijn tot nu toe: 1. belegerd en genomen:
Straatsburg, Toni, Lulzelstein en Lichtenberg;
2. stormerhand veroverd Weissenburg
3. na korten tegenstand overgegeven: Marsal,
Sédan, LaonVitry le Francais. De belegerde
plaatsen die nog niet gecapituleerd hebben zijn:
Metz Parijs Pfalzburg Meziéres Thionville
Bitsch en Mont -Médy. Wijders zijn Verdun, Schlett-
sladtNeu-BrissachLongwy, Soissons en Carig
nan niet belegerdmaar ingesloten of worden
geobserveerd. In het oosten van Frankrijk is al
leen Belfort nog vrij.
Volgens het Pruisische regeeringsblad heeft
de heer Favre zich gisteren (Maandag) namens
het corps diplomatique, lot den heer von Bis-
marek gewend met het verzoekdat deze kennis
i tunusvan Archangel laatst van het Nieuwe-
f diep.
UitgegaanD. LeidsRa (Hillegonda Maria) A-
lendall M. Larsen (Julie) Frederikstad.
Mm. J horbecke (S) boter, vee, eet. Huil. No-
ra (S) id Londen. J. Klein, (de Jonge Rieka)
Memel. - E. Mooi (Elisabeth) Noorwegen.
I October, Hollandia (S) boter, vee, etc. Lon
den. European (S) id. Hull. Hansen (An
na llarboe) Avontuur.
die er uitzagen alsof zij op de regtskunde betrek
king haddenmaar zelden er af genomen en nog
zeldzamer opengeslagen werden.
Tom had intusschen den jongen met de stroop
kan geholpen en weg gezonden en de deur van
den winkel, volgens gebruik, op slot gedaan.
Juist kwam hij binnen, toen Boyi.esverlegen
hoe iets verstaanbaars te zeggen, voor zijne gas
ten stonden ving hij aan het noodige gereed
te maken. Voor alles nam hij van de boeken
plank een bijbel, die op zijde lag en, zonder nog-
thans ooit geopend te wordenoogenschijnlijk
dikwijls dienst deed, om er den zuiveringseed op
af te leggen. Dezen lag hij op tafelstreek een
blad papier glad, doopte eene pen in den pot met
inkt en reikte ze vervolgens over aan Boyles
met een gezigt alsof hij zeggen wilde»’t Is klaar,
ga nu je gang maar!” Boyles kon ook wel be
grijpen dat langer talmen hem niets verder zou
brengen. Om evenwel iets te kunnen uitrigten
moest hij de namen van »hem” en «haar’, kennen.
De vraag »your name T’ verstond Pechtels
en noemde den zijnen tot groot bezwaar van
Tom die wel over het «Frederik.” heen kwam,
maar in het Pechtels steken bleef.
'allow do you spell that?” (hoe spelt gij dat)
vroeg hij, tot drie malen toe; maar Pechtels
verstond volstrekt nietwat ’t woord spell betee-
kende; echter zag hij duidelijk, dat de kleine man
verlegen was, hoe zijn naam te schrijven, en gir.g
daarom naar de tafel nam eene pen in de vin
gers en schreef zijn naam op een stuk papier.
Met den naam Mary Rossberg ging het beter.
Pechtels vroeg of er niet iemand in de buurt
wasd e Duitsch verstond, waarop Tom, die hem
niet begreep, beteekenisvol met het hoofd schudde,
terwijl Boyles, die niet gaarne veel tijd met den j
I w -- o- - uu W6GT
zoo bereid en willens Lady om alle documenten weg te bergen.
daar hij hetgeen Pechtels had gezegd, niet bijbel 'X^op^e^plank6 tFlégg^nTh^TchlTt
daarna het register in de lade vouwde het pa
pier te zamen en opende de deur met een: »all
I right.”
het, dien i
wijl zij zouden kunnen i-
zijn helaas niet meer in die overblijfselen
legerkorpsen, v--"
gelatenen wier ordelooze 'aftocht zich zoo jam
merlijk door gansch Frankrijk heen als verlengt.
Zeo klaagt datzelfde blad ooken o. i. terecht,
over eigenmachtige en gewelddadige handelingen
van overheden of republikeinsche comité’s te
Toulouse, te Lyon en le Nantes. «Dal is eene
regeeringloosheidwaarvan wij ons schier geen
denkbeeld kunnen vormen; zegt dat blad
ten allen tijde zouden zulke handelingen laakbaar
zijn; thans echter, nu het vaderland in het ui
terste gevaar verkeertzijn zij misdadig. Eene
voegzame houding en waardigheid voor het oog
van den vijand ontbreken ons. Laat ons de ne
derlaag lijdenindien deze ramp ons door de
krijgskans beschoren isdoch, inwoners van Mar
seille van Toulouse, van Nantes, van Grenoble
en andere volgelingen van Lyon, maakt u niet
belachlijk
’t Is méér dan belachlijk. ’t Is hoogst treu-
ng, dat men in zulke dagen als Frank-
7“’ ,u1"p'vr.,ura riJk thans beleeft> haarkloverijen momentelijk I
dien fortificatiënvan gering belang - niet voor een oogenblik i
belegeringsgeschut ter zijde kan stellen om alléén te denken aan de f
s moeten reeds in nationale zaak. I
De laatste fransche berichten gewagen vin,
kleine gevechten met den vijand geleverd en eeni-
Heden avond werden wij in diepen rouw
gedompeld door herover lij den van onze zoo in-
Een langdnrig doch geduldig lijden
zes maanden r
ons zoo dierbaar leven in den ouderdom
fje I achttien jaren
gesloten winkel wilde verloren laten gaan (hij
had namelijk op straat eene kar hooren rollen en
die kon wel eens klanten voor hem bevatten)
eenvoudig tot zijn secretaris zeide
«Laat hen zweeren, Tom, wij moeten maken,
dat we klaar komen.”
Dat gebeurde in den behoorlijken vorm, nadat
de vrede-regter hen gevraagd had, of zij niet reeds
gehuwd waren, en zij beiden daarop met het
hoofd hadden geschud daarmede willende te
kennen geven dat zij de vraag niet verstonden,
reikte Tom hun den bijbel over, om dien ter be
vestiging der woorden (die zij niet gesproken had
den) te kussen.
Pechtels was vroeger eens, toen hij pas te
New-York voet aan wal gezet hadgetuige van
eene dergelijke handeling geweest, die voorviel
bij een Duitsch vrede-regter voor hem was zij
dus niet nieuwmaar voor jufvrouw Rossberg
was t iets onbekends; doch gelukkig had Katha
rina eenmaal een getuigenis voor ’t geregf moe
ten afleggen en toen deze haar beduid had, dat
de formule niets anders beteekendedan dat zij
zwoer de waarheid, de volle waarheid en niets
dan de waarheid te zullen zeggenwas ook zij
gereed dat boek te kussen. Zij kon ’t na deze
inlichting ook gerust doen want zij wilde niets
behalve de zuivere waarheid zeggenen daarom
kuste zij, even als Pechtels, den bijbel.
Jufvrouw Rossberg begon inmiddels bij zich
zelve te overleggen hoeveel moeite het wel zou
kosten, om den vrede-regter hare zaak regt dui
delijk te maken ja zij twijfelde er reeds aan
of bij ooit het onderscheid zou kunnen zien tus-
schen den gouden leeuw en
volkomen op elkander geleken.
j «Hadden wij Frans maar mede genomen” zei-
russische zijde maar of ni" geliefde jongste Dochter KLASKE.
'ÜJ ii Een iangdnrig doch geduldig lijden van ruim
zes maanden maakte een einde aan haar voor
het gerucht dat de mi- i ons zo° dierbaar leven in den ouderdom van
achttien jaren en negen j/2 maanddiep betreurd
door ouders, broeders en zusters.
Alleen de gedachte aan een
devol Godsbestuur kan deze
Loënga 1 October 1870.
R. D. BOERSMA.
A. K. WIGLEDAM.