NIEUWS- EN ADVERTENTIE-BLAD VOOR DE
BINNENLAND.
GEMEENTE EN HET ARRONDISSEMENT SNEER.
No. 9 3.
WOENSDAG
23 NOVEMBER.
DUITSCBLAND EN RUSLAND.
O
eens
de oplossing
zeer
eene
Deze C O U R A N T verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden is binnen deze Stad ƒ1.65, buiten
de Stad franco ƒ1.90.
die voornemens is geweest
vrouwen in 1870’’ in het
en
de
waar
Het Dagblad verneemt, dat de heer Roest v.
Limburg nogmaals het reeds aan Z. M. den ko-
r.ing ingediend verzoek om ontslag uit zijne func
tie van minister van binnenlandsche zaken heeft
herhaald.
De Noordstardie niet gaarne den koning zou
willen geven, zegt dat er een gematigd conser
vatief ministerie moet optreden, doch geeft tegelij
kertijd, zonder het te willen of te weten, redenen op
waarom zoo’n ministerie niet moet optreden.
Want er moet, zegt zij, geen ministerie komen,
De heer Verwey
de «Liefdedaden der
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents
voor eiken regel daarenboven 7/2 Cents. - Alle brieven en stukken^
de uitgave of redactie betreffende, worden franco ingewacht.
ten slotte weinig of niets meer met elkander ge- j niets deinst het voor nietsniets hoegenaamd
terug.
Wat Pruisens houding zal zijn in den tegen-
woordigen toestand, is moeielijk te zeggen, om
dat niet bekend is, welke afspraken, overeen
komsten of beloften gedaan zijn maar dit is ze
ker datzoo het Rusland helpt in zijn onder
neming dit niet het gevolg is van sympathie
maar van noodzakelijkheid.
Zich feitelijk tegen Rusland te verzetten, ter
wijl de oorlog met Frankrijk voortduurt, zou zeer
zeker geen daad zijndie van staatswijsheid ge
tuigde.
Dat Rusland daarop gerekend heeftzal wel
geen betoog behoeven.
De vriendschappelijke houding, welke Rusland
tegenover Duitschland aanneemtis o. i. niets
anders dan eenepolitieke veinzerij. Daarvan kun
nen getuigen de zoogenaamde onafhankelijke Rus
sische bladen eigenlijk gezegd de officieuse pers,
die vuur en vlam tegen Pruisen spuwen en da
gelijks beweeren, dat het de Russische Oostzee-
provinciën bedreigtwaarin dan trouwens het
Duitsche element steeds toeneemt en op den weg
is het Russische zoo niet te verdringen dan toch
te overschaduwen.
De grooteen daarbij goed geoefende krijgsmacht,
welke de Noord-Duitsche Rond bezitis Rus
land een scherpe doren in het oog, maar welke
het tot zijnen spijt moet behouden.
De macht van Duitschland is een waarborg
voor Europa tegen de overheersching van den
Russischen kolos, en daarom moet men zich ver
heugen in Duitschlands grootheid.
Of van die grootheid veel voor Europa te vree-
zen is, mogen wij, wat het heden en de naaste
toekomst betreft betwijfelenwant behalve
Rusland, is het Latijnsche of Romanische Euro
pa een voor Duitschland niet te verachten vijan
delijk element, waartegen het altijd op zijne
hoede en gewapend moet zijn.
Die omstandigheden moeten wij bij hetbeoordee-
len van Pruisens handelingen wel in het oog
houden zullen wij geen onbillijk en zeer onjuist
oordeel vellen
De tijdwaarin Europa voor eene overheer
sching door Duitschland moet vreezenis, ons
erachtens nog verre afwantnaast Rusland
en het Romanisch Europaheeft Engeland in
allen gevallen een belangrijk gewicht in de schaal
te leggen.
Engeland moge door zijn stelsel van non-inter-
venlie het geloof opgewekt hebbendal het zich
met de zaken van het vaste land niet zal bemoei
en maar dat geloof is ijdelwantwaar En
geland tol nog toe zweeghad het geen belang
om te sprekenen dat zou het wel hebben voor
het gevaldal Duitschland aan Europa de wet
wilde stellen.
Even zoo goed als het Turkije tegen Rusland
beschermd heeftevenmin zal het duldendat
Duitschland de heheerscher van Europa wordt.
Wie weet iets met zekerheid van
onzer minister-crisis? Hij zegge ’tl
Tot nu toe is het nog steeds: «Zuster Anna
N NJ! in°a k°men?/ -.en het geduld van
t Nederlandsche volk wordt niet minder dan dat
steld*16 heidin Vit het Sprookjen °P de Pr°ef ge-
Reeds vier weken duurt die crisis voort en
nog altijd weinig vooruitzicht op spoedige op
lossing. Namen van hen die aangezocht
zijn of aangezocht moesten worden, zijn er
reeds vele genoemd, maar de ambitie om de
vacante mimster-zetels in te nemen schijnt niet
groot te zijn. Na de mislukte poging van den
heer van Reenendie men eerst het voornemen
toedichtte een gematigd conservatief en later weêr
een bontgekleurd kabinet in elkaar te willen zet
ten, bericht men nu weer als ’t nieuwste
gerucht, dat de heeren Fock en Rrocx ambtge
noten zoekendat de heer Rooms minister van
Oorlog zou worden, maar dat van Rosse met
het cijfer der begrooting niet weer in de kamor
wil verschijnen. Of ’t waar is en zoo ja 1 of ze
slagen zullen Nog maar wêer wat geduld
en we zullen meer weten. (Zie telegram).
Reeds voor lang is er op gewezen, dat de
rich'ing dezer tijden een streven aantoont naar
eenheid door 't samenvoegen van verscheidenheid
na die van hare scherpste kanten te hebben ont-
daannaar eenheid dus in hoofdzaken. De N.-
Duitsche Rond is het praktisch gevolg geweest
van dat streven in Duitschland. In Noord-Ame-
rika heeft deze eenheid zich nog meer en beter
verwezenlijkt in de Unie. Eenheid in het noo-
dige is een machtig beginselzooals reeds voor
drie eeuwen de Unie van Utrecht dat geleerd
heeft. Komt die eenheid tol stand in de Staten,
zonder dat zij indruischt of in strijd is met de
eenheid der deelendan kan in eene vereeni
ging van Staten eendracht heerschen en door
haar eene groote macht ontstaan. Daarom be
veelt een Europesche Statenbond zich zoo zeer
aan.
De voorstanders van den vrede zien dat
goed in en daarom zijn zij ijveraars voor
Europesche Staten-eenheid.
Wanneer toch een aantal kleinere en groolere
Staten zich vereenigd hebben als deelen van een
geheel tot ééndan is het niet mogehjkdat
zij elkander onderling zullen beoorlogenhoe
zeer er ook ongelijkheid van oorsprong moge
bestaan hebben.
Het is bijv, eene ondenkbare zaak dat de
verschillende provinciën van ons vaderland het
zwaard tegen elkander zullen trekken.
Dal is één voordeelvrede onder de deelen
maar er zijn er nog anderen. De kosten van
bestuur nemen niet toe, naar mate de bevolking of
<le ornvang van een land grooter wordtterwijl
de verschillende krachten vereenigd oneindig meer
waarde hebbendan wanneer zij afzonderlijk
ieder voor zich werken.
De N.-Duitsche eenheid is tot stand gekomen en
reeds dadelijk is de waarheid van deze bewee-
ring in de praktijk geblekenzij is tot stand ge
komen, niettegenstaande de aanspraken van enkele
individuën en de belangen hunner familiën. Met
andere woorden: hebben de vorsten moeten toe
geven omdat de wil van ’t volk om éénheid riep.
In Engeland is de vraag gerezenof voor Ne
derland eene aansluiting bij den Rond niet wen
selijk zoude zijn en daaraan wordt in het be
roemde Fraser’s Magazine een belangrijk arti
kel gewijd.
Oppervlakkig en in het afgetrokkene beschouwd
kan op die vraag geen ander dan een bevesti
gend antwoord gegeven worden.
Inlusschen is hetgeen in ’t afgetrokkene waar
schijntin de werkelijkheid onmogelijk.
Geen deelen kunnen te zamengevoegd worden,
me niet bij elkander passen. Tusschen Neder
land en Duitschland bestaan vele punten van over
eenstemming, maar hoe groot ook in aantal, zijn
Ze allen gering in gewicht. Maar, zelfs aange
komen dat door den loop der tijden de scherpe
hoeken en ruwe kanten zouden afslijten, dan nog
sou eene vereeniging onmogelijk zijn omdat in
Nederland eene andere taal dan in Duitschland
gesproken wordt. En wat men ook zeggen mo
ge van verwantschap van looten van denzelfden
slamhet beduidt nietsomdat die looien zijn
°Pgegroeid tot krachtige hoornen die zelfstandig
Z1jn ontwikkeld en geheel van elkander vervreemd.
Nederland en Duitschland zijn van denzelfden,
Germaanschen stam doch zoo opklimmende
tot vroegere dagen zijn alle volken uit Azië af-
otnslig en zijn bijna alle in Europa gesproken
Wordende talen dochteren van ééne moeder
echter allen eenen
hebben
I dat een eeuwigen partijstrijd voerten niets is
zeker ongelukkiger dan eene regeeringdie niet
weet wat zij wil, die eene zoogenaamde mod der-
pohhek volgt, eene regeering, die, om zich staan
de te houden, aan elke partij iets geeftten ein-
de ze allen te vriende te maken.
Wel is waar zou zulk een kabinet dan eens
meer door de «liberalen” dan weer meer door
de «conservatieven” gesteund wordenmaar dat
(meent zij) is nietszoo het zich er niet op toe
legt om aan elke partij te believen.
«Het goedgezinde deel der natie is de partij
mimsteriën moede.”
Juist daarom zou, o. i.een ministerie, zooals
de Noordstar den koning aanraadtonbestaan
baar zijn.
En dat ziet het blad dan ook wel inals het
zegt, dat wanneer een gematigd conservatief ka
binet de teugels van het bewind in handen nam,
de beide deelen der liberale partij met nog an
deren de handen in één zouden slaanom aan
zulk een kabinet ’t regeeren onmogelijk te ma-
,_Dj‘ is /eer Juisl &ezien> want de kamer telt
45 liberalen en met «die anderen” zou het cij
fer der oppositie tot 59 klimmen, zoodat zoo’n
kabinet slechts een vierde der leden plus één op
zijne zijde zoude hebben. Doch daarvoor weet
het blad ook raad namelijk: ontbinding, waar
tegen slechts twee argumenten zouden zijn aan
te voeren, te weten: 1°. de bijna verroeste wa
penen uit het arsenaal van 1866 en 67, om op
dezelfde valsche gronden als toen haar af te keu
ren en de ministers, die haar voorstelden af te
schilderen als reactionairenenz. en 2°. om 'dat
binnen eenige maanden toch de vernieuwing
ben heift ^Weede Kamer moet plaats heb-
Vielen die verkiezingen dan niet goed uit, wel
nu, dan zou men de Kamer vóór hare bijeenkomst
ontbinden. Niet waar waarom niet
Intusschen zou de Noordstar een radicaal tus-
schen-ministerie nog al geschikt achten om tot
na de verkiezingen in 1871 te regeeren en dan
de portefeuilles over te geven aan de partij ver-
wanten van Sijpestein c.s. maar eigenlijk houdt
zij dat toch ook niet voor goedderhalve moet
er zegt zij ten slotteeen «cabinet d’ affaires”
optredendat alleen de quaestie der census her
ziening ten einde brengt.
meen hebben.
De l’ransche taal bijv, bevat eene menigte
woorden aan het oude Grieksch ontleend en toch
zal geen Franschmantenzij hij taalvorscher is,
dat gelooven.
Die gemeenschappelijke afkomst van talen
volken is goed voor het studeervertrekvoor
wetenschap maar heeft geen beteekenis
sprake is van vereeniging van volkeren.
Volken, die eene afzonderlijke taal spreken,
zijn niet te vereenigenwant, om dat te kunnen
bewerkstelligen zou men de taal van het eene
volk moeten doen aannemen door hel andere
t geen onmogelijk is. Wij spreken natuurlijk
niet van ’t geen na eeuwen kan geschieden.
De geschiedenis van de vereeniging van Belgie
met Nederland heeft het geleerdwaarop zulk
eene onnatuurlijke samenvoeging moet uitloo-
pen en meer en meer begint zich daar eene
voorgenomene scheiding tusschen het Waalsch-
enVlaamsch-sprekende gedeelte op vijandige wijze
te uiten.
In dit opzicht is het waarde taal is gansch
het volk.
Eene aansluiting van Nederland bij Duitschland
is eene onmogelijkheid.
Alle voordeelen die daaruit voor beide landen
moeten voortvloeien zouden dubbel en dwars te
niet gedaan worden door dit ééne struikelblok
verschil van taal.
Hierop steunt dan ook voor een goed deel de
niet-Pruisenvreeswelke wij hebben. Eene vrees
trouwens door baatzuchtige en eerlooze lieden
tegen hun beter weten aan, met een schandelijk
doel, verspreid onder eene onkundige en dus licht-
geloovige gemeente en hen door oudwijfachtige
praatjes-praters en politieke tinnegieters nage
bauwd.
De Duitsche eenheid is van meer dan eenen
kant beschouwd een werkelijk geluk voor Europa.
Onder die meerdere kanten noemen wij er
eenen, te welen Duitschland als tegenwicht van
Rusland.
Zonder eenigen twijfel heeft Rusland die een
heid met leede oogen aangezienen zou het in
den tegenwoórdigen strijd Duitschland liever het
onderspit hebben zien delven dan de overwinning
behalen, indien het voor Frankrijk met bevreesd
ware en het wegens deU Krimoorlog evenzeer
haatte als het Engeland benijdt wegens Britsch
Indie, waar het ouder gewoonte steeds aan het
intrigueren en complotten maken is.
In Azië toch is de mijn door Rusland aange
legd, waarin het vroeg of laat de lont zal ste
ken zooals het zonder twijfel den opstand onder
Nenah Saïb heeft verwekt, althans aangestookt.
Wel is waaris de Pruisische koningsfamilie
met den Czar verwant, en heeft de laatste de
overwinningen der Duitschers in den vorm van
ridderorden toegejuichtdoch men vergete niet,
dat, zoo familiebetrekkingen in het dagelijksch
leven al heel weinig gewicht in den schaal leg
gen legen het eigenbelangzij onder vorsten nog
veel minder beteekenen terwijl het decoreeren
van officiers vaak eene beleefdheid is, onder wel
ken schijn de vijandigste oogmerken worden ver
borgen.
Ruslanddat het panslavisme wilmoet het
vereenigen der Duitsche elementen tot een geheel
vreezen en hem of hendie daarvan de oorzaak
zijn met een doodelijken haat haten.
Daarenboven ziet Rusland zeer goed in, dat
elke toeneming der Duitsche krach!en een ver-
grooling is van het bolwerk, tegen zijne machts-
vermeerdering opgeworpen. En machtsvermeer-
die j dering is het streven van Rusland, om dat te
gansch anderen levensloop j bereiken zoo als Peter be Groote het in zijn
gehadhuwelijken hebben gesloten en politiek-testament heeft aangewezenontziet het I
■r
S NIlk ER COURANT
I
I*1
