M®
1
goed
‘afcwaï
thans
ioet
Jfgc
■ute
»rtij
Tnge
vaïro
mijne
verbii
breng
Cairo
F
Stormen des Harten.
BdlTBUILA'fiö»
op
uaa1
D<
midd
eindi
roors
•crsc
tnaat
het i
zitter
egei
jan
OVERZICHT.
Door den minister Childers werd Maandag in
kelijk kan schijnen, dan zal ik de eerste zijn,
die er u dankbaar voor is.”
„Gij zijt immers mijne vijandin,*-’ antwoordde
Adelheid op doffen toom
„Neen, dat ben ik niet. Gij hebt steeds eene
welwillende vriendin in mij gevondenen gij zult
dat ook thans nog in mij vinden, alhoewel ik uwe
handelwijze verafschuw. Vertel het mij dus, en
ik zal u zooveel mogelijk helpen.”
„Ik durf hier niet langer bhjven om mijn ge
sprek met u voort te zetten,” antwoordde Adel
heid angstig. „Stel u eens voor, dat mijn man on
geduldig wordt en dat hij-zelf komt om mij te
zoeken, zooals gij dat hebt gedaan, en dat hij ons
beluistert, zooals gij hebt gedaan? Als ik het
u moet bekennen, laat ons dan in den donkersten
schuilhoek van het park gaanda;ir zal ik mis
schien den moed hebben tot spreken.”
lijm
elf.
■1008'
"freerd
dien
iaak
iiiiid'
heid
I Gc
zal 1
trek!
llilk
jjevei
•<ianc
Kiem
in el
■en
fijl
Boop
lijk i
coufc
■JSnaai
tand
i ilaat
jegei
der
regel
25 A
zins
^°0P
■laat
feenif
vreet
Kuae
J. Ui
“dat c
|jk,
riierh*
:®peu
i
“jog
■>je
■at
len
quae;
■ge
JJj.et
In
len
egee
■en
and.
reeri
■ustii
nate
4 eindt
ictw
;e bt
fuae
uj h
Jen
and’
»kad i
Kom
Ie k(
5 In
Ich
wet
ran
1 «gen
>ok i
moet.
in de Transvaal te vallen, zullen zij de
door minstens 5000 Boeren bezet vinden
deze zullen, dank zij het reeds behaalde
l
moeilijk te overwinnen tegenstand bieden.
Het blad meent dat generaal Colley niet voor
20 dezer tot een nieuwen aanval zal overgaan
en houdt de overgave der Engelsehe garnizoen»
in het binnenland voor zeer aanstaande.
De Maandagmiddag begonnen zitting van het
Engelsehe Lagerhuis duurde Woensdagmor
gen nog voort, daar de lersche leden voortdu
rend redevoeringen hielden en bij afwisseling
voorstelden de zitting te verdagen, zoodat het
niet tot een beslissing over Foster’s verzoek, om
de lersche uitzonderingswet te mogen indienen,
komen kon.
De minister en anderen hebben toen tot den
voorzitter de vraag gericht, of de Ieren zich niet
aan opzettelijke vertraging van het debat schul
dig maken. In den loop der discussie hierover,
valt Parnell een der sprekers in de rede. De
ex-minister van marine, Smith, vraagt of Par
nell zich daardoor niet schuldig maakt aan over
treding van het reglement. De vice-president
(die den voorzitter in deze zitting van tijd tot
tijd aflost) verklaart, dat hij Parnell daarom niet
straffen kan.
De meerderheid der conservatieven heeft ver
volgens na half twee de zaal verlaten.. De mi
nister Bright verklaart, dat de regeering de ver
antwoordelijkheid voor den tegenwoordigen toe
stand wel op zich wil nemen en maatregelen
zal beramen om een einde aan de zaak te ma
ken. Hij voegt er bij, dat hij het gedrag der
lersche leden voorbeeldeloos vindt en als de
grofste beleediging beschouwt, die ooit het par
lement werd aangedaan.
Woensdag morgen te negen ure verscheen de
voorzitter in het Lagerhuis. De discussion duur
den steeds voort. Te 9*/2 ure de voorzit
ter den spreker, die aan ’t woord was, in de re
de en verklaarde, dat hij geen verlof kon geven
de discussion verder voort te zetten. Een hef
tig tooneel was hiervan het gevolg. Daarop had
een stemming plaats, waarbij het Huis met 168
om over
door een arts, maar door den veldkornet. De
Transvaalsche Boer laat zijne jongens, die nog
niet genoeg gehard zijn om de vermoeienissen
van een veldtocht te doorstaan, bij zijne vrouw
en overige kinderen te huis en gaat zelf voor
zijne vrijheid en onafhankelijkheid vechten.
Men begrijpt nu, wat het „zware verlies der
Boeren” te beduiden heeft. Weduwen en weezen
bij menigte, vernietigde welvaart, zelfs hongersnood
door gebrek aan zaaikoorn in het vooruitzicht,
zooals Pretoriüs jammert in zijn de 3 December
aan den administrateur, kolonel Lanyon, ge
schreven treffenden brief.
Het is om die reden, medeburgers, dat zelfs in
het gunstigste geval, dat namelijk de Britsche
regeering eindelijk hare dwaling inziet en bevel
geeft tot staking der vijandelijkheden, wij, Neder
landers, gereed moeten staan om onzen Transvaal-
schen stamgenooten op een gegeven oogenblik te
hulp te komen, niet door de wapenen, maar door
liefdewerken, om het doorgestane leed zooveel
mogelijk te verzachten. Het is hiervoor, dat in
de eerste plaats geld noodig is, veel geld zelfs.
Geeft het met ruime handen, en weest verzekerd
dat het goed besteed zal worden.
Eergisteren heeft te Rotterdam een vergadering
plaats gehad, waarin van gedachten gewisseld
is over de uitzending van geneeskundige hulp
naar de Transvaal. De heer As. van Reeseman
presideerde. De oproeping tot de vergadering
ging mede uit van de hh. dr. A. P. G. Jorissen,
dr. A. V. W. Bikkers, R. Drost, H. J. Meer
kamp van Embden, P. R. Mees en mej. Groen,
gewezen ziekenverpleegster van het Roode Kruis.
De heer Gramberg, die het initiatief genomen
heeft voor het Oranje-Kruis, was mede in de
zaal aanwezig en werd uitgenoodigd zich naast
het bestuur te voegen.
De heer Bikkers deed daarop verslag van
een onderhoud, ’t welk hij had gehad met eeni.ge
leden van ’t Nederl. hoofdbestuur van ’t Roode
Kruis. Bij die gelegenheid werd hem het vol
gende medegedeeld: Het Roode Kruis is geen
Nederlandsche, maar een internationele veree-
niging. Zij is gehouden aan een internationale
conventie, waarin o. a. deze bepaling voorkomt,
dat zij alleen handelend kan optreden in over
leg met den minister van buitenlandsche zaken.
Na de verklaring van den minister Childers,
dat de Transvaalsche Boeren als oorlogvoerende
partij zouden worden beschouwd, stelde zich nu
het hoofdbestuur van het Roode Kruis voor, om
zoo spoedig mogelijk in consult te treden met
den minister van buitenlandsche zaken. Zoo
mogelijk zou men heden met den minister een
onderhandeling hebben. Het hoofdbestuur van
het Roode Kruis zou voorts gaarne eventueel
de gelden en goederen in ontvangst nemen, af
gestaan voor het kennelijk doel van uitzending
van geneeskundige hulp naar de Transvaal.
Nu het alzoo duidelijk bleek, dat het Roode
Kruis bereid is handelend op te treden, werd
besloten dat men zich met haar in contact zou
stellen en alles wat voor de Transvaal gezonden
werd, aan haar overdragen. De Rotterdamsche
afdeeling zou tijdelijk werkzaam blijven in het
belang der gekwetsten. Ook de^ heer Gramberg
verklaarde, dat hij zijn Oranje-Kruis ophief en
de ingekomen gelden aan het Roode Kruis zou
overdoen. Nadat nog besloten was bij het Roo
de Kruis op spoed aan te dringen, wijl de tijd
verliep en men op 30 dagen zeereis en 14 da
gen landreis moest rekenen, werd de vergade
ring gesloten.
Met bovenstaande mededeelingen strookt ge
heel een bericht, in ’t Vad. opgenomen, dat ten
gevolge de verklaring van de Engelsehe regee
ring in het Parlement het bezwaar is opgeheven,
Eene vertelling van Fr. Levanti.
XVIII.
(Vervolg.)
Eindelijk beurde Leonore het hoofd weer
en keek Adelheid aan.
„Gij hebt u aan de gruwelijkste, meest ge-
wetenlooze handelwijze schuldig gemaakt, waar
van ik ooit heb gehoord,” zeide zij. „Toorn
maakt zich van mij meester, als ik er aan denk,
en ik huiver reeds, als ik bedenk wat Werner
er van zeggen zal, als hij het verneemt.”
„Gij behoeft het aan hem niet te zeggen
o, gij zult het zeker aan hem niet zeggen!”
riep Adelheid smeekend en vol angst uit. „Het
zóü meer dan wreed van u zijn, als gij hetdeedt.
Alles toch is van Clara uitgegaan!”
Het is dus een feit, dat uw eigen zoon, Wer-
7!
het Engelsehe Parlement meegedeeld, dat de
geheele naar de Transvaal gezonden Verster
king uit 4500 man bestaat en dat meer dan de
helft dezer troepen reeds in Zuid-Afrika is aan
gekomen, terwijl de rest vóór 10 Februari te
Durban verwacht wordt. Vóór het uitbreken
van den opstand beschikte generaal Colley over
4100 man, die echter over Natal en de Trans
vaal verstrooid waren. De Boeren, deelde de
minister verder op de aanvraag van verscheiden
radicale leden mede, zullen geheel naar de re
gelen van beschaafde oorlogvoerende partijen be
handeld worden, ook wat betreft het wederzijds
uitleveren van gevangenen. Het bericht van
den correspondent der Times, dat de Engelsehe
gewonden in koelen bloede door de overwin
naars waren afgemaakt, blijkt, zooals te verwach
ten was, volkomen bezijden de waarheid geweest
te zijn; generaal Colley telegrafeert zelf, dat de
Boeren de gewonden humaan en vriendschappe
lijk behandelen.
De door de Engelsehe troepen in de Transvaal
geleden nederlaag wordt, volgens een depeche
uit Durban aan de Köln. Ztg., daar als zeer
ernstig beschouwd, vooral met het oog op de
vermoedelijke gevolgen. Alle autoriteiten in de
Kaap-kolonie zijn van oordeel dat de behaalde
overwinning de Boeren zal versterken in liun
besluit om den tegenstand tot het uiterste te
drijven, dat alle wijfelaars daardoor zullen over
gehaald worden om mede te doen en een grooto
éenheid onder de Boeren daarvan het gevolg
wezen moet. Als de Engelschen andermaal
pogen
passen
en
succes, in het bewustzijn hunner kracht een
hetwelk het hoofdcomité van het Roode Kruis
belette dadelijk werkdadig op te treden, zoodat
nu voorloopige onderhandelingen daaromtrent
plaats hebben.
Te Zutphen is de slagerij van den heer Oor
sprong en de naastgelegen stal van Van Gend
en Loos afgebrand. In de slagerij kwam een
man in de vlammen om.
SNEEK, 4 Februari.
Op den 3 dezer werd in het Waterschap van
Wijmbritseradeels c. a. Contributie Zeedijken
overgegaan tot de opening der stembriefjes, tot
benoeming van 6 Volmachten, tengevolge perio
dieke aftreding op 1 Maart 1881.
Het bleek daarbij, dat in de 4 Afdeelingcn
van het Waterschap waren ingekomen 289 stem
biljetten, waarvan geene van onwaarde zijn ver
klaard zoodat de volstrekte meerderheid van
stemmen bedroeg 145.
De uitslag is geweest, dat gekozen zijnde hh.
K. K. Kooij te Snoek, met 284; M. 11. Tromp
te Woudsend, met 287; J. Y. Bootsma te Schar-
negoutum, met 276; S. S. Kooistra te Folsgare,
met 272W. F. Boomstra te Goënga, met 196
en J. J. Boschma te Oudega, met 199 stemmen.
Op de hh. S. J. Gerbrandij te Goënga en B.
U. de Jong te Uitwellingerga waren uitgebracht
respectievelijk 63 en 65 stemmen, terwijl de ove
rigen onder onderscheidene personen waren ver
deeld.
In de jl. Woensdag avond gehouden ver
gadering van de Afd. Sneek van „Volksonder
wijs” is o. a. verslag uitgebracht over den toe
stand der Afd. in het afgeloopen jaar. Daaruit
bleek, dat het getal leden in het geheel 121
bedroeg. De ontvangsten bedroegen f 143.25
de uitgaven f 175.915, zoodat de kas een nadee-
lig saldo aanwees van f 32.66s. Van de kas
vroeger van de vereeniging tot wering van school
verzuim ontvangen, was een overschot van f59,10.
Als lid van het bestuur werd herkozen de heer
F. H. W. Mulder, secretaris der Afdeeling.
Op voorstel van het bestuur werd besloten
voor rekening der Afd. twee zonen van onbe
middelde ouders te plaatsen op de Huis vlij tschool
en werden de hoofden der scholen No. 3 en 4
alhier uitgenoodigd een drietal leerlingen aan
het bestuur aan te bieden ter keuze.
Belangrijke besprekingen -werden gehouden
naar aanleiding van de gestelde vraag„Zijn
afzonderlijke jongens- en meisjesscholen aan te
bevelen Met algemeene stemmen vereenig-
den de leden zich met de motieAfzonderlijke
jongens- en meisjesscholen zijn niet wenschelijk.
Ten slotte werd door een der leden voorge
steld, dat de Afd. zich zou wenden tot den Ge
meenteraad met het verzoek, dat ook in de te ma
ken schoolverordeningen verbods-bepalingen zou
den worden opgenomen tegen het arbeiden van
kinderen beneden de 12 jaar. Bij acclamatie
vereenigde zich de vergadering met dit voorstel.
Het Bestuur van „de Club” verzoekt ons
heden, alsnog te willen melden, en met ge
noegen voldoen wij aan dat verzoek dat thans
het geheele bedrag der recette bij de uitvoering
op 23 Januari jl., ad f254,56, aan de Algemee
ne Commissie v. d. Watersnood is overgemaakt,
Met het oog hierop komt het ons minder ge
past en wenschelijk voor, ons berichtgever zal
ons dit zeker ook toestemmen nog verder in
ons blad op deze zaak terug te komen.
ner’s kind, gestorven is, en dat uwe bewering,
dat het kind zich in een hygiënisch gesticht
bevond, gelogen is?”
„Ja, dat is waar!”
„Maar waarom handeldet gij toch zoo
Waarom hebt gij die vreeselijke leugen uitge
dacht? Gebeurde dat uit zucht tot gewin, op
dat Ebersdorf met zijne inkomsten u niet ont
gaan zou?”
„Ja, natuurlijk, een andere beweeggrond kón
er bij mij niet bestaan, daar gij-zelf wel weet
dat het erfrecht van Ebersdorf geheel op den
zoon en niet op de weduwe overgaat. Gij be
hoeft mij mijne zonden niet stuk voor stuk on
der de oogen te brengen.”
„Maar, Adelheid, gij draagt toch een hart in
uw boezem, gij hebt toch gevoel en gij weet wat
eer is; hoe kondet gij dan uwe toestemming
geven tot zulk een leugen?”
„Gij zoudt dat toch niet begrijpen, ook al
zei ik het u,” antwoordde Adelheid. „Niemand
kan dat begrijpen, als ik-zelf.”
„Vertel het mij, Adelheid, vertel het mijen
als er ook maar een vonkje van verstand in
doorstraalt, waardoor de daad minder versehrik-
Generaal een adres doen tcekomen, waarin zij
den wensch uitdrukt, dat de Kamer ten spoe
digste, vóór andere zaken, art. 76 der grondwet
zal herzien en wel zoodanig, dat in Nederland
het algemeen kiesrecht ingevoerd worde met
volstrekt geheime stemming, of, zoo de Kamer
mocht voornemens zijn tot geheele herziening
der grondwet over te gaan, dan Z. M. den Ko-
ning voor te ste len een commissie te benoe
men, door het geheele volk gekozen, om bij die
herziening haar advies uit te brengen. Het adres
is voor 5 ets. verkrijgbaar gestold.
lu strijd met de laatste mededeeling aangaande
het treurige geval te Nietap, wordt van eene.al
leszins bevoegde zijde bericht, dat de plaats gehad
hebbende lijkschouwing veel grond heeft gegeven
aan de meening, dat het meisje zich zelf heelt
doodgeschoten, en dat de oom, uit wanhoop, een
einde aan zijn leven heeft willen maken.
In het U. D. werd onlangs bericht, dat van-
we°-e de orde van Nederlandsche vrijmetselaren
en 'door den grootmeester-nationaal adressen aan
de groote loge en aan H. M. de Koningin tan
Engeland, in zake de Transvaalsche quaestie,
zouden zijn gericht.
Thans kan het Vad. met volkomen zekerheid
zeggen, dat te dezen opzichte noch door het
Groot-Oosten, noch door Z- K. H. prins h rede-
rik der Nederlanden in bovenvermelde betrek
king eenig adres is afgezonden.
Het Hoofdcomité tot behartiging van de be
langen der Transvaalsche Boeren heeft in zyn ver
gadering van Donderdag 27 Januari jl. besloten,
een krachtig en dringend beroep te doen op den
geldelijken steun zijner landgenooten.
Niet alleen heeft het Hoofdcomito veel geld,
zeer veel geld noodig, om te kunnen voortgaan
met het uitgeven en verspreiden van kleine
stukjes ter voorlichting der publieke meening,
vooral in Engeland, om zoodoende tot herstel
van de onafhankelijkheid van de Z.-Afnkaansche
Republiek te geraken, maar bovenal zuilen, nu
een bloedige strijd is uitgebroken, ruime toe
zendingen van geld tot leniging van de rampen
door den oorlog veroorzaakt, dringend noodig zijn.’
Met vertrouwen richt zich dan ook het Hoofd
comité met bovenstaand verzoek tot zijn landgenoo
ten, die, wanneer voor een grootsch en een edel
doel een beroep op weldadigheid werd gedaan,
nimmer achtergebleven zijn in het verleenen tan
geldelijken steun. Ook de geringste gave zal
welkom zijn, terwijl, behalve ’t Hoofdcomité, ook
de redactie van 't Utrechtsch Dagblad zich vol
gaarne bereid verklaart, giften voor dit doel in
ontvangst te nemen,
Prof. P. Harting voegt aan deze oproeping de
volgende opwekking toe:
Medeburgers!
De Transvaler» hebben hun dag der iher-
mopylen gehad. Zij hebben hunnen zoo veel beter
gewapenden vjjand afgeslagen en hem het door-
dringen in hun vadoi’land belet. Het kan niet
anders, of zelfs dien vijand hebben zij achting
ingeboezemd. Toch staat het te vreezen, dat die
heldhaftige verdediging weinig baten zal. Nieuwe
scharen rukken aan en men kan eindelijk
zelfs een bergkloof met lijken dempen.
De blanke bevolking der Transvaal staat tot
die van Engeland als óen tot achtduizend
In het ontvangen bericht luidt het„Ook de
Boeren leden zware verliezen”. Weet gij waarin
die verliezen bestaan? Bijna uitsluitend in vaders
van huisgezinnen. De Transvaalsche Boer trouwt
vroeg. Na zijn een-en-twintigste jaar is hij dienst
plichtig. Ouderdom en lichaamsgebreken geven
wei vrijstelling, doch de keuring geschiedt met
kigste vrouw op de wereld. Ach, hoe weinig
had ik gedacht, toen ik hem voor de eerste
maal zag, dat Felix van Welden mij eenmaal
te gronde zou richten. En het schijnt bijna,
Leonore, alsof gij hem hadt aangemoedigd, om
voor u in bewondering te geraken.”
„Ik ben met u naar hier gegaan,
u-zelf te spreken en niet over Welden,” ant
woordde Leonore. „Vertel mij de geheele waar
heid, anders zou ik u niet kunnen helpen.”
„Het was niet mijne schuld,” jammerde Adel
heid. „Ik had aanvankelijk volstrekt geen be
drog in den zin. O, Leonore, wat moet ik
doen? Geloof mij, tot op dit oogenblik heb ik
eigenlijk nog nooit recht begrepen wat ik gedaan
heb! Wees toch goed tegen mij, lieve Leonore
wees toch goed!”
„Ik ben goed tegen u, ik ben de beste
vriendin, die gij kunt hebben. Vertel mij de
volle waarheid en daarna zal ik zien, op welke
wijze ik u helpen kan. Vertrouw op mij
Haar edel gelaat boog zich over de schreiende
heen en hare armen omvatten haar.
„Ik weet niet, hoe ik het u zal zeggen,” snikte
Adelheid. „Er valt daarbij zooveel te vertellen.
Beide verlieten de plek en drongen dieper
door in het park, waar de schaduwen der nacht
dichter waren. Hier wierp Adelheid zich op
het grasbed neer.
„Ik wou wel, dat ik reeds lang gestorven
ware!” snikte zij. „Ik ben toch de ongeluk-
1 I
Eg
n
>011.
j Ad
lalve
