r9.
T.I-
■Sa
ft. Bum B HIT miilMHT Sfflk.
WIS- Bi 1BIIllllUII.BUÏI* BI
Paardenmarkt
te Snoek.
I
Hl
1881..
Z E S-E ND E R.TIQSTEJ
No. 72
w O AG
SR,
y»
A
4:
9,É
6,5
d,t
Kui-
stig
1!) I
ske, I
,zv. I
n te I
t en I
dv. I
‘is
ER-
Söol
/M KV
W O E Pi S I> -A» O-
7
SB
V
C-’
tot de
door het afzonderlijk uitgeven
be-
grondwetsartikel: do Staten-Generaal vertegen-
Zij komen go- tig
A
.happelijke verhoudingen wordt in acht geno- het vloeden
en en nimmer straffeloos wordt miskend. Het l dat net met emm uj
,ndij
Ma
tter
olk-
rcob
idea
- -s..^ j
wel-
van
ileus
33
Eeu,
1 OJ!
tf.
■pt.
'!0
15/
/1Ö
IAAT.
J en ZATERDAGS,
voor 3 maanden ƒ1.franco per post ƒ1.25.
stukken, uitgave ot redactie betreffende, franco
1/
/IJ
I
/8 I
’/•l J
Idel
ater
js a'
kjes'
RS-
l’
2
i
gekomen
census.
iaat zich bij de oplossing door gevolgen van den census
de minste kleinigheid afschrikken.
invloed verzekeren.
dat hij in belang de normale leiddraad der
in de rechtszin van anderen, brengt hij onder j
het oog, dat niet hij te weinig, maar dat zijn j
tegenstanders te veel op dien rechtszin vertrou
wen. AA... - -
invloed en elke eenzijdigheid baart onrecht.
Breng niemand in conflict tusschen plicht en
belang, is de eenvoudige regel der wetenschap
,ue zooveel nu
sc'
m'--
cn-W-
ikto
Zoolang toch elke ]lct koningschap geen rekening meer gehouden;
van het kiesrecht,
het belastingstelsel
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7 '('2 Cents. Bij abonnement is de prijs be-
1 an gr ijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den
Uitgever.
buitengesloten. Een doel des volks zon zonnar
5 goeden grond bevoorrecht worden boven het ander.
En de uitgesloten loonarbeider erkent de kleine i
ondernemer en rentehefters niet als beter rechter
voor zijn aanspraken dan de rijke on groote.
Een en ander zou dus oorzaak zijn, dat de kloot
tusschen de beide deelen van het volk door census
verlaging eer zou worden verwijd dan gedempt.
Eerst is de heer Van Houten tot de erkenning
van het absoluut schadelijk van den
Naarmate hij als Kamerlid de noodlottige
s van nabij heeft waar
genomen, heeft hij loeren inzien dat de census
de beste staatsinstellingen ondermijnt on ook zelfs
de beste mensphen bederft. Geen rechtsstaat is
bestaanbaar met de eenzijdige vertegenwoordiging
door het censusstelsel. De afgevaardigde, die op
zijn mandaat prijs stelt, moet bewust of onbewust
letten op hen, die bij de stembus invloed hebben
en het is ónmogelijk dat do Kamer doorgaand
even goed kan letten op de belangen van hen,
die geen stem hebben. Een trek hebben alle
partijen in onze Kamer gemeenzij zijn bereid
onmiddellijk gemeene zaak te maken tegen ieder
die ook maar met den vinger wijst naar ’t geen
I het kapitaal als zijn recht beschouwt. Ons kies
stelsel kortwiekt alle talent en drijft het rechts
gevoel uit. Ideeën, die eenig voorrecht van de
bezittende klasse bedreigen of haar een onaan-
genamen plicht zouden opleggen, komen niet tot
ontwikkeling. Capaciteiten, die wogen inslaan
welke de kapitalisten onaangenaam zijn of haar
bedenkelijk schijnen, staan geïsoleerd en menigeen
is het slachtoffer geworden van die uit den census
noodwendig voortvloeiende omstandigheden.
Naar de heer Van Houten daarop nader uit
eenzet, is zijns inziens de val van Kappeyne het
gevolg van het feit, dat hij dreigde den census
aan te tasten.
Ook toevoeging der zoogenaamde capaciteiten
de toekenning van het kiesrecht aan perso
nen van hoogere opleiding, ook wanneer zij geen
belasting betalen zal de eenzijdige geest van
ons kiesstelsel niet verbeteren. 7j
noegzaam allen uit de nu reeds vertegenwoor
digde volkslagen voort en men zou dus louter
versterking van de reeds vertegenwoordigde klas
se krijgen. Bovendien zou de bureaucratie er
door versterkt worden, want het aandeel van
hen die alleen ter wille van een baantje, een
hoogere opleiding genieten, is overwegend groot.
Wilde men onder de burgers bokken en scha
pen scheiden, dan zou men op het zedelijk ge
halte moeten letten en naar personen zoeken
wier rechtsgevoel ontwikkeld en wier geest vrij
is. Maar hoe die weinigen uit de massa te vin
den? Men moet bij de organisatie van staats
instellingen niet in oen dergelijk onderzoek dor
menschen treden. Men moet ze nemen zooals
ze zijn, maar trachten hun min goede neigingen
en hun natuurlijke aandrift door een goede or
ganisatie zooveel mogelijk te neutraliseorcn. Al
lereerste regel is daarom, dat men bij conflict
van belangen den rechterstoel niet dóór één der
partijen late bezetten, maar aan allen gelijken
invloed verzekeren.
Dengenen, die den heer Van Houten verwij
ten dat hij in belang de normale leiddraad der
handelingen ziet en te weinig vertrouwen stelt i
in de rechtszin van anderen, brengt hij onder
het oog, dat niét hij te weinig, maar dat zijn j
anuers vwh up uwu icuuvomu
Het belang heeft op de rechtsopvatting hand te wijzen.
voor
eenvoumge regei uec weteuBvuap den zegen c_
oo-elijk bij de ordening van maat- gelijks leven geduri
'o. J J ii r noVnn veroorde
SM1 Eli lilt CO
r/ van die, door den neer van iiuuiun
steld, waarin verklaard werd, dat „’s lands be
den 1 verbood de herziening
it 5') W
census-kiesstelsel nu leidt de staatslieden in
voortdurende verzoeking en in voortdurenden
strijd tusschen plicht on belang.
Het Artikel wordt besloten mot een warmo
aansporing tot, allen, om een einde te maken
aan de scheiding tusschen burgers en burgers
welke door den census wordt gehandhaafd en
die onze eenheid naar binnen en onze kracht
naar buiten bedreigt. Met en door het initiatief
der uitvoerende macht is de noodige ingrijpende
hervorming reeds nu bereikbaar, ’t Komt detr
heer Van Houten voor, dat de kroon niet kan
aarzelen, nu de motie van de heeren van Dol
den c. s. haar tot handelen dwingt, zich vóór
afschaffing van den eensus te verklaren. Mocht
echter de beweging, welke uit de motie van 25
Mei noodwendig moet voortvloeien, ontaarden
in een kleingeestig gescharrel der partijen van
het verleden, om, met bepaalde, oogmerken, hier
of daar de cijfers van den census te veranderen
of een kiesdistrict te verknippen, hij, Van Hou
ten, zal zich in den strijd niet mengen, maar hij
zal de nieuwe consuskamer begroeten, met het
verzoek om h uir eigen doodvonnis te ondertee-
kenen, gelijk de bestaande het op 25 Mei deed.
Do N. Veend. Ct. bevat een hoofdartikel over
den eed der gemeenteraadsleden, onderteekend
door H. U. M. Wij ontleenen daaromtrent het
volgende:
De schrijver zegt, dat tegen de bepaling, dat
door ieder „op de wijze zijner godsdienstige ge
zindheid” de eeden of beloften moeten worden
afgelegd, een nieuw benoemd raadslid (in Assen)
in verzet is gekomen. Dit lid heeft op politiek
gebied overgebracht wat op kerkelijk gebied
reeds lang in zwang was. Als bepalingen der
kerkelijke reglementen in conflict komen met
heilige overtuigingen van de leden der kerk,
dan plegen zij eerst tor zijde gesteld en daarna
opgeheven, eerst feitelijk en dan in geschrifte
afgeschaft te worden. Dit de weg dor revolu
tie. De Kerk is in de meeste gevallen onmach-
vig om te verhinderen, dat de leden dien weg
bewandelen. De Staat daarentegen pleegt te
dezen opzichte minder tolerant te zijn. Daar
geldt de regel: eerst gehoorzamen, dan pro-
testeeren; de wetten eerbiedigen, zoolang zij in
zwang zijn, en dan langs wettigenweg ze door
andere trachten te vervangen. Wie tot lid van
den gemeenteraad benoemd wordt en bezwaar
heeft tegen het afleggen van den daartoe gevor
derden eed, zou voor zijne benoeming moeten
bedanken tot tijd en wijle, dat hij zelf, of zijn
kiezers, of hoogere autoriteiten zullen hebben
bewerkt, dat de bepaling wordt opgeheven. Door
zijne betrekking te aanvaarden, zijn geloofsbrie
ven in te zonden en ter vergadering te verschij-
non met den eisch om, schoon niet varende
onder Doopsgezinde vlag, van den eed te_ W’-
den vrijgesteld, betreedt de nieuw benoemde den
weg der revolutie.
De vraag is evenwel of in sommige gevallen
revolutie, die knoopen doorhakt, niet doeltref
fender is dan hervorming.
Tegen de beloften en verklaringen op zich
zelve°hebben de openenten geen bezwaren, maar
slechts tegen den vorm, waarin zij vervat zijn.
Met name geldt het de welbekende formule:
„zoo waarlijk helpe mij God almachtig
Welke reden is er, om dezen volzin van de
Men zou kunnen zeggen: geene. Althans niet
lieden, die gewoon zijn den naam Gods, of
den ze°en of de verdoemenis Gods, ia het da-
’g aan te roepen. Indien wij
h ffJ vloeken veroordeeleu, dan is het meer om-
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS
Abonnementsprijs
Alle brieven en
in te zenden.
1 II—
Bij dit nummer wordt een bijblad uitgegeven.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS dor
Met het nemen van krachtige maatregelen om
dit euvel te doen ophouden, heeft men zoolang
getalmd, dat de ziekte gevaarlijk dreigt te worden.
ï)it is te wijten aan de partij, die in een reeks
van jaren in ons land de overhand heeft, welue
partij de vraagstukken niet meer onder de oogen
durft zien en met sussende middeltjes het drei
gend gevaar wil bezweren. Dit soort van op
portunisme, het uitstellend opportunisme, is het
ellendigste dat men bedenken kan. Men ver
klaart zich in beginsel voor de ,eenof andere
verbetering, maar l..„.- -
de minste kleinigheid afschrikken. Men zoekt
excepties om zijn stilzitten te vergoelijken.
De schrijver gaat daarop in ’t kort don toe
stand onzer staatsinstellingen na, en geeft een
schets van ’t geen het uitstellend opportunisme
van onze staatsinstellingen heeft gemaakt. Een
Eerste Kamer is, goed samengesteld, nuttig, wijl
zij al ware het alleen door hare aanwezigheid,
corruptie keert. Haar bloot controleerende rol
maakt het echter op zichzelf reeds ónmogelijk,
dat zij een levende staatkundige macht wordt,
terwijl het kleingeestig plutocratiesch beginsel
van samenstelling bij onze Eerste Kamer ge
huldigd de beperkte keuze uit de hoogstaan
geslagenen haar nog te meer van het volk
verwijderd houdt.
an iiouieu nevu. m I)e Tweede Kamer is de wezenlijke volksver
re Vragen des Tijds het besluit, tegenwoordiging. Zij is als zoodanig erkend zoo
lang de staatkundige strijd tusschen volk en re-
geering duurde. Toen evenwel de strijd met de
kerkelijke partijen op den. voorgrond trad, begon
zij achteruit te gaan, tei ff ijl haar eigenlijk verval
dagteekent van den tijd sedert de economische
strjd van belangen, tusschen do loontrekkende
eenerzijds en de ondernemers en rentenieis an
derzijds meer en meer tot bewustheid kwam, en
het overwicht van de laatsten bij de samenstel
ling der Kamer praciische beteekenis kreeg.
De” census is partijdig en maakt het kapitaal tot
partij en rechter te gelijk. De bezittende klas-
sen, die reeds in de Eerste Kamer een speciale
vertegenwoordiging hebben, krijgen er nu een
tweede bij door den census, die loontrekkenden
uitsluit en hen overlevert aan het billijkheidsge-
voel der wederpartij.
Onder dozen stand van zaken zou in normale
omstandigheden het zinkende aanzien der kroon
zich hebben kunnen herstellen, maar ook dit is
het geval niet. Als iverlcelijke, macht wordt met
het is een blo’ote vorm, een zuiver politieke
instelling, een louter symbool geworden. De
kroon heeft, door het stelselmatig steunen van
al wat versleten is, zelf haar eigen onmacht be
werkt. Zij is op ’t oogenblik phis bourgeoise
qeu la bourgeoisie.
De vraag doet zich op of de oogen der re-
geering zullen opengaan, nu de Tweede Kamer
zelf zoo eenparig het schip van staat wrak heeft
verklaard. Zal zij in den besten zin van het
woord opportunistisch handelen en de gelegenheid
aangrijpen, die zich thans aanbiedt, om een
Kamer in het leven te roepen, die werkelijk kan
optreden voor het geheele volk?
Met behoud van den census is dit, volgens den
heer Van Houten, ónmogelijk. Een census, hoog
of laag, heeft altijd ten doel en gevolg, den in
vloed der voor loon werkenden kunstmatig te
verzwakken en dien der renteheffers en onder
nemers te versterken. De staat wordt daardoor
niet een wachter voor de rechten van allen,
maar een.dienaar der belangen van een deel.
Verlaging van den census geeft niet genoeg.
Wel zullen daardoor kleine ondernemers en klei
ne bezitters binnen komen, marr zelfs de beste
arbeiders, die geen kapitaal bezitten, blijven
L>.
)W.
•en
iske
iedo
LOU-
aikc
Jo-
i.
am
is en
Ja- I
to I
a en I
i J. I
I gemeente Snoek, maken hiermede bekend, dat de
foajaars-Paardenmarkt
dit jaar invalt op V OENSDAG den 21sten
SEPTEMBER E. K.
J. van DRIESSEN, Burgemeester.
J. W. BENNEW1TZ, Secretaris.
P E R S.
-van 25 Mei
jl. werd de volgende motie, voorgesteld door de
hh. Van Dolden, Idzerda en van R --
algemoene stemmen aangenomen:
UIT DE
In de zitting der Tweede Kamer
hh. Van Dolden, Idzerda en van Rees, met
„De Kamer, van oordeel dat herziening van
„het kiesrecht wenschelijk is, gaat over .tot de
„orde van den dag.”
Deze motie werd ingediend tot vervanging
die, door den heer Van Houten voorge-
van het kiesrecht
nog langer te verschuiven.”
De heer Van Houten hooft in het jongste
nommor van c_
door de Tweede Kamer metalgmeene stemmen
genomen, nader ter toetsing gebracht, en tevens
Al „A-dAj'- van het artikel
gezorgd, dat hot groote publiek, en niet alleen
de lezers van de Vragen des Tijds, met zijn be
schouwing in kennis kunnen worden gesteld.
In den aanhef van het artikel wordt gewezen
op ’t gewicht dor beslissing van de Kamer, wel
ke zich door deze motie op de meest formeele
wijze heeft aangesloten bij het denkbeeld reeds
in het land tot gemeenplaats geworden, d!lt het
v oordigeu het geheele Nederlandsche volk, vol-
1 o non onwaarheid is. De weifelende leden der
Kamer hebben, door voor deze inotie te stemmen,
partij gekozen en thans zal moeten worden ge
kozen tusschen twee meeningen: afschaffing of
verlaging van den census.
De gevoelens van den heer Van Houten zijn
bekend. Alleen reeds op finaneieele gronden zou
hij den band tusschen het belastingcijfer en het
kiesrecht willen losmaken.
finaneieele maatregel de meest ingrijpende ge
volgen heeft op het gebied
is grondige hervorming van
ónmogelijk. Geen staatsman kan bij het tegen
woordige stelsel van vaste middelen zuinig blijven.
De vaste middelen moeten altijd wat ruim wor
den genomen. Nu leidt eeu ruime beuis van
zelfs tot een weelderig beheer. Daarbij komt,
dat het politiek belang bij het tegenwoordig
stelsel niet tot zuinigheid dringt. Een zuinig
staatsman kwetst allerlei belangen, zonder dat de
tevredenheid der belastingschuldigen over een
minder Imogen aanslag een tegenwicht in de schaal
legt. Bij het stelsel van vaste middelen vernemen
de belastingschuldigen eerst, hoe er met hun geld
is omgesprongèn, als het te laat is. Het is daai-
om zaak belastingstelsel en kiesrecht van elkan
der los te maken, ter voorbereiding van de heffing
van een directe belasting als sluitpost der be
groeting.
Op zichzelf zou echter dit argument wellicht
geen grondwetsherziening wettigen. Het afdoend
argument daarvoor is trouwens van politieken aard.
Een beschaafd volk kau in onzen tijd met be
staan zonder een wezenlijke volksvertegenwoordi
ging, en deze is, met behoud van de census,
niet te erlangen.
