Schoter-veemarkt.
floüWaï UApTil
vaart de AKKRUM-
MERBOOT ’s morgens
5,15 en 8,30 van SNEER naar AKKRUM.
BOELGOED,
op Woensdag 11 Mei 1887, in de Concert
zaal te Sneek, van
MEUBELEN, 0DISSERADEN enz.
Ontvangen
eene groote partij beste
WESTFAALSCHK SLUIMER,
van 3 tot 10 Kilo.
UM VOOBMIDDAfi II lillt
Firma IJ. TEN GATE,
ver-
Sneek, 12 April 1887.
te doen. J
lidoff tusscheubeide trad
zonder twijfel broeit
Emir. Deze heeft,
wr
ste
Ik
w
>a
ten
too
■us
at-
is
nt
een
is
per
ie»
aen
va-
he
.’er-
jud I
ijnt I
‘jn.
ge-
del I
der
le»
ne.
dal
1
jen
die
ten I
pee t j
-on 11
ds
om
au-
ige,
ar-
ie»
A
,tk
in
dy.
rit
a-
ie
e-
e-
Kapt. ZWART,
Goederen kunnen worden ingebracht, waar
van tijdig opgaaf wordt verzocht aan JANSEN of
J. W. DRIJFHOUT, Deurwaarder.
A9 V&SffiK t IE
Bevallen van een Meisje,
T. RIENKSv.d. Meer,
Sneek, 10 April 1887.
Eenige kennisgeving.
in
les
de
3g«
er
en
lie
rn-
de
>te
en
te
s
ter
en
>P
Voor levering blijft zich minzaam aanbevelen
Sneek, Kruisebroederstraat.
8G D jn de Voorzaal
van den Heer R. AGE MA te Sneek, van:
MEUBELEN en HUISGERADEN enz. (vroe
ger geadverteerd) en waarbij nog eene prachti
ge groote Volière met schammels, een Vogel
vlucht en een fraai 3 lichts Kristallen Gasor
nament. Laatstgenoemde te bezichtigen ten
huize van den Heer P. J. GIJLSTRAaan het
Grootzand.
gostelden weg van het slot in. Hij wist wel
precies van welken aard de gebeurtenissen waren,
welke thans achter de van verre zichtbare ver
lichte vensters van het slot werden afgespeeld,
en hij verlangde er volstrekt niet naar daarvan
getuige te zijn, daar hij met zelfvoldoening
kon zeggen, dat door zijne tegenwoordigheid van
geest alles weer den gewenschten loop had ge
nomen en dat hij over den afloop van een en
ander tijdig genoeg zou worden onderricht.
De laatste die de noodlottige plaats verliet,
was de jonge romein, die zich plotseling alleen
bevond en ook te vergeefs rondkeek naar
den bediende, die hem naar den uitgang van het
park had kunnen geleiden. Het viel hem niet
gemakkelijk, dien uitgang zonder vreemde hulp
te vinden, want hij had bij de enkele nachtelijke
bezoeken, welke hij tot nu toe aan het park
Miraflore had gebracht, nooit bijzonder gelet op
den erg kronkelenden weg naar het plaatsje van
rendez-vous, en bovendien was het hoofd hem
thans zoo zwaar en het hart zoo vol van
tegenstrijdige gevoelens, dat hij tekens weer in
de boschjes en het kreupelhout verdwaalde, tot
hij eindelijk, het vruchteloos zoeken moede, op
de eerste de beste plaats met de behendigheid
van een geoefend gymnast zijn weg nam over
den niet zeer hoogen ringmuur.
De vroegere plechtige nachtelijke stilte rustte
weder op het heerlijke park aan de blauwe
Tyrrheensche zee, en slechts een zacht nauw
hoorbaar geritsel en gefluister der bladeren in
de toppen der boomen scheen te verhalen van
de bittere, onbeschrijflijke smart, welke hier
zoo pas in twee jonge menschenharten was
binnengedrongen.
(JFordf vervolgd.)
onherroepelijk beschouwen, alvorens het uit den
eigen mond van mevrouw de vorstin te hebben
gehoord en ik veronderstel dat het mij geoorloofd
zal zijn, haar met de wenschee van mijn hart
bekend te daken.”
„Gij vergeet alleen maar, dat ik het hoofd
der familie ben en dat gij u door uw straf
waardig en eerloos gedrag zelfs het recht
hebt benomen om met die onderscheiding te
worden behandeld, welke men u misschien an
ders zou hebben bewezen. Ik raad u derhalve
aan, alle pogingen in den door u bedoelden zin
te laten varen, want deze zouden in geen geval
voor u een gunstig succès kunnen hebben en
allicht op eene vernedering voor u uitloopen.
Mijne zuster zal u evenmin ontvangen, als het
u geoorloofd zal zijn de prinses weder te zien.
Kom 1 Margherita”, aldus wendde hij zich tot het
jonge meisje, dat daar sprakeloos en doodsbleek
voor hem stond, „dit onaangenaam onderhoud
heeft reeds veel te lang geduurd en wij hebben
mijnheer den afgevaardigde daarmede meer eer
bewezen, als waarop een onbevoegde nachtelijke
indringer op vreemd terrein onder gewone om
standigheden het recht heeft.”
Hij vatte Margherita bij de hand, en terwijl
hij Ernesto een bevelenden blik toewierp, die de
uitnoodiging inhield hem eveneens te volgen,
trachtte hij ’t jonge meisje haastig met zich meê
te trekken. Maar ondanks al dien haast kon
hij toch niet verhinderen, dat zij, die tot nu toe
geheel had gezwegen, zich thans haastig en
met een moedig besluit tot haar geliefde om
keerde en hem, luid genoeg om door allen te
worden verstaan, toeriep
„Wat er ook moge gebeuren, Ricardo, ik
verwacht van u dat gij trouw en standvastig
zult blijven, zooals ik ook tot in den dood trouw
zal zijn aan mijne belofte.”
Oudergeteekende betuigt, mede namens
hare kinderen, haren opregten dank voor de
zoo talrijke en hartelijke blijken van deelneming
bij het overlijden van haren Echtgenoot.
Wed. K. F. ROOSDORP—
de Pecker.
i ander nieuws, dat intusschen alles, behalve van
geruststellenden aard is.
De panslavisten zien in al deze berichten in
triges van Engeland in verband met het Bul-
gaarsche vraagstuk, en de Nowoje Wremja noemt
het daarom niet meer dan verstandig van den
Britschen onder-secretaris van staat, dat hij de
bovenbedoelde geruststellende verklaring heeft
afgelegd. „Trouwens, hij behoeft,” zoo zegt het
blad, „niet te gelooven dat zijn démenti de op
merkzaamheid der Russiche overheden aan de
Afghaansche grens kan alleiden. Overrompelen
kunnen ons de Afghanen en hunne bondgenoo-
ten aldaar nieten hunne aanvallen af te slaan,
dit zal thans niet moeielijker zijn dan op den
dag van het gedenkwaardig gevecht aan de
Koeschk, hetwelk onze soldaten op zulke schit
terende wijze er van overtuigde dat de krijgers
van den Emir juist zulke „Aziaten” zijn, als de
overige aldaar tehuis behoorende volksstammen,
met welke de Russische troepen reeds te doen
hebben gehad.”
Zij kon niets meer zeggen, want de bisschop
trok haar met bijna brutaal geweld met zich
meê. Ricardo had haar geen antwoord gegeven;
maar zijne oogen schoten vuur en zyn° borst
zwoegde onder zijne ademhaling, als worstelde
hij met een moeilijk en gewichtig besluit. On
danks de barsche en trotsche manier
waarop de bisschop een einde aan het gesprek
had gemaakt, was de jonge afgevaardigde oogen-
schijnlijk noch terneergeslagen noch vernederd.
Hij was klaarblijkkelijk bereid den strijd met
zijne machtige tegenstanders te aanvaarden, en
dapper te strijden voor die kostbare bezitting,
welke men dreigde hem te zullen ontrukken.
Gedurende eenige seconden stonden Ernesto en
Ricardo nog van aangezicht tot aangezicht tegen
over elkaar, en zonder dat een van beiden een
woord sprak konden zij toch op eikaars gelaat
lezen, dat er voortaan tusschen hen niets anders
kon bestaan dan een vreeselijke, verbitterde
strijd, een strijd op leven en dood, een strijd
waarin geen sprake kon zijn van vergiffenis
of bijleggen, een strijd, die niet anders kon ein
digen dan met den ondergang van een van beiden.
Geene verdere bedreigingen of smaadredenen
waren daarbij meer noodig. Zonder een woord
te spreken volgde Ernesto den vorst en de thans
in stilte schreiende Margherita, en alleen Roe-
deler kon niet nalaten den afgevaardigde in
zijn slecht italiaansch in het voorbijgaan op half
spottenden, half vertrouwelijken toon toe te
fluisteren
„Besteed uw tijd aan betere zaken, mijnheer
Door u met deze te bemoeien zult gij zeker niet
veel dank inoogsten en zult gij geen andere
belooning ontvangen als de vloek van eene
onsterfelijke belachelijkheid, of hoogstens een
stukje lood tusschen de ribben.”
Hij groette spotachtig en sloeg den tegenover-
■waarlyk al een zeer slechten weg ingeslagen.
Als gij u niet aan het gevaar wilt blootstellen
om voor een lasteraar en eerroover verklaard
te worden, dan zult gij mij de bewijzen voor
uwe verdenking niet schuldig blijven. Komen
deze niet binnen zeer korten tijd in mijn bezit,
dan zal ik ze openlijk van u vorderen en
het aan het oordeel van het publiek overlaten,
over uwe handelwijze te oordeelen.”
Ricardo maakte eene buiging voor den bis-
schop en antwoordde nadrukkelijk en ernstig
»ik zal de bewijzen leveren, al ben ik dan ook
misschien beden of morgen daartoe nog niet in
staat. Maar toch meen ik het spoor reeds te
hebben gevonden, ’t welk mij tot mijn doel zal
brengen, en als uwe doorlucutigheid mij gedu
rende een der volgendo dagen een onderhoud
Wil toestaan, dan ben ik bereid u al de punten
van aanraking omtrent mijne verdenking mee te
deelen, welke ik tot nu toe heb verzameld.”
schijnt in elke richting eene zeer beminne
lijke attentie te hebben voor de aangelegenhe
den van mijn huis,” zei vorst Clemens met
I bijtende ironie. „Het spijt mij wel dat wij tot
1 du toe zoo weinig aanleiding nebben, u daar
voor te bedanken. Tot een onderhoud zal ik
Dnj op een der eerstvolgende dagen beschikbaar
stellen in mijn paleis te Rome. Zooals van zelf
spreekt kan daarvan in het huis mijner zuster
Seen sprake zijn, want ik zal u wel niet uit
drukkelijk behoeven te zeggen, dat zoowel het
slot Miraflore als dit park voor altijd voor u
gesloten zijn.”
Die laatste woorden werden op scherpen, bijna
verachtelijken toon uitgesproken, en de advocaat
beet zich op de lippen, ofschoon hij ook thans
Dog zijn kalme houding bewaarde.
alk kan zulk een verbod, ’t welk voor mij
van zoo groote beteekenis is, niet eerder als
De Directie der BUITEN-SO-
CIETEIT „DE HARMONIE”
heeft bij deze de eer H.H. Leden te berichten,
dat bovengenoemde Sociëteit volgens het aan
genomen reglement wordt gecontinueerd. Zij,
die nog wenschen te bedanken, kunnen dit ta
kennen geven door weigering der kwitantie.
Een exemplaar van het nieuwe reglement zal
den leden daarbij worden aangeboden.
De eerste ballotage van nieuwe Leden zal
plaats hebben Zondag 1 Mei e. k. en
volgens eiken eersten Zondag der maand.
Voordracht-briefjes verkrijgbaar bij den So-
cieteit-houder.
Sneek, 12 April 1887.
Namens de Directie,
STüVEL, Secretaris.
land gelegen bezittingen.
Om de bloedige oorlogen der verschillende
stammen, over welke de Emir van Afghanistan
heerscht, heeft Europa vroeger zich weinig
bekommerd, doch tegenwoordig, nu alleen dit
land nog de Engelsche en Russische veroveraars
scheidt, wordt, wat daar voorvalt, met bezorgd
heid gade geslagen,
De Emir, vroeger een vluchteling op Russisch
gebied, is, zoodra hij zich van de regeering had
meester gemaakt, een bondgenoot van Engeland
geworden. Nu een gevaarlijke opstand tegen
hem is uitgebroken, ontstaat daarom van zelf
het vermoeden, dat Rusland daarin de hand
heeft, ofschoon de half wilde stammen ook zon
der vreemde aansporing gemakkelijk de wapenen
tegen elkander opvatten.
De Russische bladen verbergen hunne vreugde
niet over de gebeurtenissen in Afghanistan in
Midden-Azië, meenen zij, staan voor Rusland
de kansen beter dan in Bulgarije. In den laat-
sten tijd is veel gedaan om de wegen naar
Badakschan te verbeteren en de spoorwegen
naar Herat en Bochara vorderen snel. Maatre
gelen zijn genomen om de troepen naar het
Transkaspisch gebied te zenden en de Novoje
Vremja verzekert, dat men niet bevreesd behoeft
te zijn, dat de regeering zich aan de grenzen
van Afghanistan door Engeland zal laten ver
rassen.
In de telegrammen van Engelsche bladen
worden de vrienden of agenten van Rusland
beschuldigd, dat zij onware berichten omtrent
Afghanistan uitstrooien; de toestand van den
Emir zou volstrekt niet zoo gevaarlijk zijn, als
zij willen doen gelooven. Onjuist is dan ook,
dat de Emir de hulp van den onderkoning van
ludië zou hebben ingeroepen.
Wat er in Afghanistan tegenwoordig gaande
is, valt nog niet met zekerheid te zeggen, maar
er iets in het rijk van den
volgens een telegram uit
Indië, zijn volk opgeroepeu tot den heiligen
oorlog tegen Rusland, en ofschoon de onder
secretaris van staat voor Indië in het Britsche
Lagerhuis heeft verklaard, dat „er geen aanlei
ding is te gelooven dat Rusland voornemens zou
zijn tegen Afghanistan op te rukken”, en het
Journal de St. Petersbourg deze woorden heeft
bevestigd, blij It er toch onzekerheid heerschen
omtrent de Afghaansche zaken.
Dag aan dag komen er te Londen berichten uit
Afghanistan: nu eens melden zij dat de Emir
zijne infanterie op geregelden voet tracht te
brengen, zijne cavalerie te vermeerderen, dat
de Britsch-Indische regeering eenige Afghaan
sche regimenten vau repeteer-geweren heeft
voorzien, dat de artillerie iu Afghanistan goed
in orde moet zijn, dan weer heeft de Emir tien
duizend man naar Herat gezonden om eene
overrompeling dier stad door den gouverneur
van Turkestan te voorkomen, een ander maal
dat de Emir een zijner ondernoorige hoofden
wegens Russisehgezinde gevoelens heeft doen
ombrengen, en zóó is er elke dag het een of
I stormd, want iedereen wilde persoonlijk tele
grammen van gelukwensching naar den prins
zenden. Nooit, zelfs gedurende de aanwezigheid
van den prins, had zulk eene manifestatie plaats.
Zonder de tusschenkomst van het gouvernement,
zou de geheele stad hebben gevlagd. De win-
I kels werden gesloten, en een „Te Deum” werd
gezongen. In de volkrijkste wijken ontstonden
er botsingen tusschen de politie en particulieren
die hunne huizen wilden versieren. Zoodra de
politie zich had verwijderd, wapperden aan de
gevels der woningen vlaggen.
De Rumeensche regeering heeft gelast om
slechts zulke Bulgaren in Rumenie toe te laten,
die bewijzen kunnen dat zij in hun onderhoud
kunnen voorzien of een geregeld beroep uitoe
fenen. Op deze wijze hoopt men de minder
gewenschte elementen over de grenzen te kun
nen houden.
Uit Konstantinopel meldt de Daily News, dat
Bulgaarsche vluchtelingen, aanhangers van Zan-
koff, naar St. Petersburg vertrekken, ten einde
Ruslands tusschenkomst in Bulgarije te verzoe
ken. Naar het heet, is aan de deputatie eene
officieuse ontvangst beloofd.
De Porte heeft een met buskruit geladen Ita
liaansch vaartuig den doortocht vergund door de
Dardanellen met bestemming naar Odessa, nadat
Rusland daarop had aangedrongen echter slechts
op voorwaarde dat een Turksch officier aan boord
I zal gaan, om de zekerheid te hebben dat het
buskruit niet aan de Turksche kust gelost worde.
De Standard verneemt uit Sofia, dat de re-
I geering te Konstantinopel officieel heeft doen
I tegenspreken, dat zij voornemens zou zijn, Bul-
garije’s onafhankelijkheid uit te roepen.
Uit Konstantinopel wordt aan hetzelfde blad
I geseind, dat de Porte, Ruslands antwoord op
Bevallen van een Dochter,
L. BOERRIGTER—Douma.
Sneek, 11 April 1887.
In den nacht van 8 April overleed na
een zeer langdurig en smartelijk lijden JANNA
H. LENTING, dierbare Echtgenoote van F. van
GORKUM en teerbeminnende Moeder harer
kinderen en behuwdkinderen, in den ouderdom
van 70 jaren.
Hare hoop en vertrouwen op de toekomst
deed haar kwellend lijden steeds geduldig dragen.
Sneek, April 1887.
Den 10 April jl. overleed te Zaltbora-
mel onze geliefde Zuster en Behuwdzuster
HENRIETTE GIJSBERTHA SMITS geb.
Mathlener Loderus.
S. GORTER.
C. J. GORTER—
Mathlener Loderus.
H. Jz. KINGMA.
A. P. C. KINGMA—
Mathlener Loderus.
Sneek, 12 April 1887.
hare voorstellen onbevredigend achtende, be
sloten was van verdere pogingen af te zien om
Ruslands medewerking in de Bulgaarsche zaken
te verkrijgen, en daarom een beroep op Europa
te doen. Reeds was de nota gereed, toen Ne-
lidofl tusscheubeide trad en verkreeg dat de
verzending der nota verdaagd werd.
De onderhaudeiingen van Sir Drummond
Wolff vlotten goed. De Sultan scuijut zijne
bezwaren tegen eene onzijdig verklaring van
Egypte te hebben laten vuren, nadat Engeland
toegestemd had het tijdstip der ontruiming te
bepalen. De Fransche en Russische intriges
tegen Engeland zijn geheel mislukt en evenzeer
Ismael Pacha’s intriges voor diens troonherstel;
do Sultan verwerpt dit denkbeeld onvoorwaar-
dehjk, en zelfs heeft hij aan Ibrahim, Ismaël’s
zoon, de vergunning geweigerd om naar Kon
stantinopel te komen.
Het Russische blad Nieuwe Tijd verneemt
dat de minister van financiën van plan is ook
in Rusland gevestigde of bij Russische industri-
eelen, handelaars enz. aangestelde buitenlanders
te betrekken in het besluit tot invoering eener
belasting op buitenlandsche passen. Uitgezon
derd zullen alleen zij worden die niet meer dan
drie maanden vertoeven op hun in het buiten-
211-
i,e
!8t,
iet
ier
dfl
t.Ül
Ui
tui-
tide
•lil. i
ei
ns
■tl.
51Jt
n
ts-
£0
eli
tes
Ier,
ion
De
be-
