25jarifie HflwelijksvarBaniüiiig
ECHTS FRIpffl BOERENJONGENS,
in stop-
flesschen.
g
I
Verkoop Schepen.
H
s
H
S CÜBffl HroiSJ?D8 alöD1 ï8Wö 1 G°'S
e
e
o
e
B
ooeeeaeo
Den 17 Mei 1887 hopen onze waarde O
e
e
THEEËN
taMH MH—B
TABAK en
G. O. van GOHKV M.
I
I
n
>t
Q
e
a
a
i
a
Ondertrouwd
PIETER VISSER
en
MARIA VROLIJK.
Sneek, 13 Mei 1887.
Eenigste kennisgeving.
Geen Receptie.
O. LINDEMAN
M. OSINGA.
Sneek, 18 Mei 1887.
n
n
1-
n
r.
i-
le
it
a
t
a
r
t
3
5
f
Is
it
r-
n
Zoo de Heere wil
HINNE J. BLOK
GEESKE J. HOOGEBOOM
Deurwaarder J. W. DRIJFHOUT te Sneek,
zal op Maandag den 23 Mei, ’savonds 8 uur’
ten huize van den Logementhouder S. W. Ho
gerhuis te Sneek, tegen contante betaling ver
koop e n
finaal
de twee provisioneel geveilde BOKVAARTUI-
GEN met Inventaris, groot 14 en 13 ton, behalve
als vaartuigen ook zeer doelmatig als woningen
ingericht, liggende ter bezichtiging bij de Werf
van Asselman, Oppenhuisterbrug te Sneek.
Geboden de uiterst geringe sommen van 176
en f 63.
Provisioneel
ten verzoeke van L. KOOL, een best onder
den SCHUITJE, groot 16 ton, met completen
Inventaris, bevaren wordende door genoemden
Kool en 3 dagen vóór de veiling ter bezichtiging
liggende bij de Oosterpoortsbrug te Sneek.
Voormelde vaartuigen zijn inmiddels UIT DE
HAND TE KOOP. Te bevragen bij voor
noemden Deurwaarder.
jg EBEN HAËZER.
en wij leven hopen
8
s
uw naam misschien minder groot als hier, waar
alles zich nauwer bij elkaar aansluit en waar
zeker slechts een zeer korten tijd zou noodig
zijn, om onze geheele omgeving omtrent onze
verhouding op de hoogte te brengen. Toen
ik daarginds te Nizza uw grootmoedig aanbod
aannam, beschouwde ik mij als een stervende
moest ik aannemen dat mijne dagen geteld
waren en was ik niet sterk genoeg, het laatste
geluk af te wijzen, waarop ik ooit had durven
hopen. Thans echter zijn de omstandigheden
geheel veranderd, en als man van eer moet ik
tot mij-zelf zeggen, dat gij ook op uwe maat
schappelijke positie en op uwe familie dient te
letten, wat in zulk eene omstandigheid zwaar
der moet wegen als al het andere. Gedurende
menige slapelooze nacht heb ik mijn hoofd ge
pijnigd om een uitweg te vinden, die voor mij
niet al te hard en te wreed zou zijn, maar te
vergeefs er bestaat geen andere als die
welke ik u heb voorgesteld
Zij had hem stilletjes laten uitspreken en bij
zijne laatste woorden scheen het zelfs een oogen-
biik als vloog er een vluchtig trekje van jonk
vrouwelijke schalkschheid over haar lieflijk ge
laat.
„Gun mij nog eenige dagen den tijd, mijn
vriend,” fluisterde zij hem in ’t oor, „en als
het mij in dien tijd niet is gelukt een uitweg
„Waartoe die wreede woorden, mijn vriend
vroeg zy zacht. „Hebben wij elkaar geen trouw
gezworen, die tot over het graf zou voortduren
En gy zoudt mij van u willen stooten, thans,
nu er zoo’n zonnige hoop voor ons is opgegaan
thans, nu ik do zekerheid heb dat uwe
genezing met meer tot de onmogelijkheden be-
hooit
„Gave God dat gij u daarmee aan geen be-
dnegelijke hoop hebt overgegeven, myn liefste I”
antwoordde Dernberg met een diepe zucht.
„Ook mij schijnt het bijna toe, alsof hier een
wonder zou gebeuren, maar ik mag mij dooi
de gedachte aan die zwakke hoop niet laten
verleiden, uw eigen toekomst op het spel te
zetten en te dulden dat gij aan een doodzieken
man uw levensgeluk ten offer brengt. Het
valt mij niet gemakkelijk hierover te spreken,
maar het moet toch gebeuren, daar het mij
reeds heel veel zorg heeft veroorzaakt. Door
uwe trouwe toewijding stelt gij u te veel
bloot aan de slechte praatjes der wereld, en ik
ben helaas niet in staat u daarvoor die scha
deloosstelling aan te bieden, welke toch de eeni
ge was, waarvan hier sprake kon zijn. Ginds
in Italië, waar niemand ons kende en waar
niemand aanleiding had zich met onze afzon
dering te bemoeien om achter ons geheim te
komen, was het gevaar voor u en de eer van
die, in Rusland dagelijks herhaald, daar alge
meen geloof vonden en hij heeft het noodig
geacht te bewijzen, dat hij het niet is geweest,
die Rusland van de vruchten zijner overwinning
heeft beroofd. Hij heeft dit gedaan, zonder
zich er om te bekommeren, dat zijne onthul
lingen in Oostenrijk een zeer onaangenamen
indruk moesten maken. Nu dit is geschied,
tracht de Köln. Ztg., zeker niet zonder goed
vinden van den rijkskanselier, dien indruk uit
te wisschen. Zij verzekert, dat Oostenrijkers
en Hongaren evenmin als graat Andrassy en
de Minister Tisza zich iets behoeven aan te
trekken van hetgeen er voor hen onaangenaams
schijnt te zijn in hetgeen Bismarck door de
Norddeutsche openbaar laat maken omtrent de
geschiedenis van het Berlijnsche congres. De
Rijkskanselier zegt de Köln. Ztg. had
met die openbaarmaking geen ander doel dan
den Russen.te bewijzen, dat het maar praatjes
der Pansiavisten zijn, wanneer zij verklaren,
dat het Berlijnsche congres Bismarcks werk
wasdat hij op dat congres gebonden was door
Oostenrij ksch-Russische afspraken eener-, En-
gelsch-Russische anderzijds; dat de Russen het
dus aan Gortschakoff en niet aan hem te wijten
hebben, wanneer dat congres uitkomsten heeft
opgeleverd, die hun thans onaangenaam zijn.
Andrassy kan geene reden hebben, zich door
die onthullingen gekwetst te gevoelen, en Oos
tenrij k-Hongarije moet in sterker positie komen,
nu het voor de geheele wereld duidelijk ge
maakt wordt, dat de te Weenen en Budapest
gevolgde Oostersche politiek met en niet tegen
Rusland ondernomen is.
zoo nabij hebben laten zien, als Hij het ons
reeds weer zoo spoedig zou willen ontnomen.
Wij zullen dapper en standvastig stryden tegen
onzen gemeenschappelijken vijand en onze vol
harding en onze liefde zal hem zeker tot wijken
brengen.”
De professor antwoordde niet dadelijk. Hij
keek ernstig en peinzend voor zich, «u het was
blijkbaar eene gewichtige gedachte, welke hem
bezighield.
„Als uw hoop werkelijk vervuld werd, mjjne
geliefde,” zeide hij eindelijk, „dan zou het leven,
t welk mij als ’t ware op nieuw werd geschon
ken, toch zeker niet lang genoeg zijn om u
“ijn schuld van dankbaarheid ooit volledig te
kunnen vergoeden. Het offer, ’t welk gij’ mij
brengt, door den heerlijksten tijd uws levens te
*jjden aan de verpleging van een misschien
hopelooze zieke, is te groot, dan dat ik het zou
TU(Jgen aannemen, en op nieuw voel ik mij ge-
“rongen de bede tot u te richten, welke gij
j’eeds meer dan ééns uit mijn mond hebt ge
huurd de bedemij aan mijn lot over te
ateQ eiijUw jong, aan hoop zoo rijk leven, niet
aaa het mijne te ketenen, dat reeds half gebro
ken en halt verloren is 1”
Zij keek hem aan met eene smartelijke uit
drukking en met nog grootere teederheid drukte
aJ het hoofd tegen hem aan.
Wurtembergsche regeering wordt tegemoet ge
komen, Duitschland door een nieuwen band zal
vereenigen.
Woensdag heeft de Rijksdag het wetsontwerp
naar een commissie van 28 leden verzonden.
De minister van financiën betoogde vooraf
nogmaals de noodzakelijkheid der wet, teneinde
de hoogere uitgaven des rijks te kunnen be
strijden en de afzonderlijke staten te ontlasten.
Hij bestreed de bewering van Richter, dat de
it wet een nationale strijdvraag in het leven zou
roepen en slechts de schadeloosstelling der groote
grondeigenaars beoogde. Zij heeft alleen ten
doel, de stokerijen voor ondergang te behoeden.
Aan de aanneming van het voorstel wordt
trouwens niet getwijfeld, daar alleen de Duitsch-
vrijzinnigen en de sociaal-democraten er tegen
zullen stemmen.
Het wetsontwerp, inhoudende eene nieuwe
indeeling der districten van de provinciën Po
sen en West-Pruisen, is door het Huis van
Afgevaardigden aangenomen. Van Poolsche
zijde werd natuurlijk tegen de voorgestelde in
deeling geprotesteerd, op grond dat zij geheel
en al er op is ingericht om overal in de ver
tegenwoordiging der districten eene Duitsche
meerderheid te verzekeren, zoodat het plan
volstrekt geen administratieve, maar louter een
politieke maatregel is. Daarentegen werd van
andere zijden juist om die reden het ontwerp
toegejuicht. Ten slotte werd wel de indeeling
van het West-Pruisische district Neustadt bij
staking van stemmen (118 tegen 118) verwor
pen, maar overigens werd alles aangenomen.
Men weet hoeveel moeite het Bradlaugh ge
kost heeft om in het Engelsche parlement
te worden toegelaten, ook nadat hij zich bereid
had verklaard den voorgeschreven eed af te
leggen. Thans heeft deze afgevaardigde een
voorstel gedaan om zoowel in het parlement als
voor de rechtbanken den eed door een verkla
ring te doen vervangen. Daarover werd lang
durig beraadslaagd en een voorstel om het on
bepaald te verdagen werd verworpen, zoodat
de beslissing nu weldra volgen zal.
De hardnekkigheid, waarmede de Times de
echtheid volhoudt van den door haar medege-
deeiden brief en Parnell uitdaagt, haar garech-
telijk te vervolgen, zou, naar men verzekert, in
lersche nationale kringen de vrees hebben op
gewekt, dat het blad in het bezit is van stuk
ken, die voor vele leden der partij zeer com-
promitteerend zijn.
De,„vereeniging der aan het Rijk getrouwe
Ieren” heeft bovendien mededeelingen verspreid
over de verhouding van Patrick Egan, den ge
wezen schatmeester der land-iigue, tot de moor
denaars, die zich de „onoverwinnelijken” noem
den, en over de bekentenissen van James Carey
en anderen. Voor een deel zijn die mededee
lingen overdrukken uit dagbladen dar ligue,
Zoo wordt b.v. in het geheugen teruggeroepen,
dat toen in 1882 een lid der ligue had voor
gesteld 2000 p. st. voor de ontdekking der
moordenaars van Burke en Lord Cavendis uit
te loven, Patrick Egan uit Parijs had getele
grafeerd, dat hij zijn betrekking zon nederleg-
gen, wanneer een penny voor dat doel werd
besteed.
Dat uit het fonds der ligue zoogenaamde
„maanlichters” werden ondersteund en als zij
waren gevat, hunne advocaten werden betaald,
Wordt als bewezen aangenomen.
Velen, die in die duistere handelingen waren
gemengd, duchten, dat in de processen, die door
S Den 17 Mei 1
O Oom en Tante
Sj. POSTMUS
KLAASJE de VRIES
X hunne 30-JARIGE ECHTVEREENI- X
B. N. POSTMUS.
Sj. POSTMUS.
Joh. POSTMUS.
te vinden, waarmêe wij beiden tevreden kunnen
zijn, dan zal ik mij gehoorzaam onder uwe be
schikkingen nêer geven en u, als gij er dan
nog bepaald op staat, aan uw lot overlaten.
Tot zoolang echter en dat moet gij mij vast
beloven zal daarover tusschen ons niet meer
worden gesproken, want het is toch evenzeer
eene wreede marteling voor u, als voor mij.”
De professor keek haar met eenige verwon
dering in ’t gelaat, dat met een zacht blosje
was bedekt. Tot nu toe had zij al zijne op dat
doel gerichte wenschen zoo beslist mogelijk
afgewezen, en de bereidwilligheid, welke thans,
zij ’t dan ook slechts voorwaardelijk, uit hare
woorden sprak, moest hem dan ook wel eenigs-
zins verrassen. Hij twijfelde er niet aan, of
zij had daarmee de een of andere bedoeling,
welke zij voorloopig nog voor hem wenschte
geheim te houden. Maar hij spande zich te
vergeefs in, die bedoeling te raden, en daar zij
buitendien op dat oogenblik door het binnen
komen van den bediende, die de bevelen van
den professor kwam vragen, in hun verder
gesprek werden gestoord, richtte hij ook geen
vragen meer tot haar, en besloot hij geduldig
af te wachten tot zij-zelf den tijd zou gekomen
achten, hem omtrent haar raadselachtig voor
nemen in te lichten.
(Wordt vervolgd.)
den 18 Mei a. s. hunne 25-JARIGE
ECHTVEREENIGING te gedenken.
De familiebetrekkingen.
•Ut Geheel eenigste kennisgeving.
Sneek, Mei 1887.
Igs,
zal aanstaanden MAANDAG en DINSDAG
den 16 en 17 Mei te Sneek, in het Hotel de
Wijnberg, van den Heer Stellingwerff, te
consulteeren zijn over het vervaardigen van
KUNSTTANDEN en KUNSTGEBITTEN^
tot zeer billijke prijs, fraai en solied bewerkt,
is tevens te consulteeren voor alle MOND-
en TANDZIEKTEN.
zijn te bekomen bij
Th. GROEKTEVELD,
Oosterdijk, Sneek.
N.B. Slijters genieten RABAT.
PER LITER ƒ1.30.
0.65.
Te bekomen bij
de dwangwet zullen worden in het leven geroe
pen, hunne daden zullen worden aan het licht
gebracht en verlaten daarom het land.
.De Belgische Kamer van Vertegenwoor
digers nam het wetsontwerp-Dumont, betreffende
het invoerrecht op slachtvee en vleesch, in zijn
geheel aan met 69 tegen 54 stemmen. Vijf
leden namen geen deel aan de stemming.
Aan de eindstemming was de behandeling der
voorgestelde amendementen voorafgegaan, van
welke slechts twee zijn aangenomen. Door
Simons, een der Brusselsche „onafhankelijken,”
die in beginsel tegen het voorstel was, maar
tengevolge van het aannemen van zijn amen
dement zich ten slotte van stemming heeft ont
houden, was voorgesteld den invoer te verbieden
van geslacht vleesch anders dan in den toestand
van het geheele beest, het halve beest of het
éen vierde voorste gedeelte, zoodat in elk geval
de longen onderzocht konden worden om het
overbrengen van tuberculose te voorkomen.
Zoowel de minister-president, die bij deze gele
genheid nogmaals de Kamer (hoewel te vergeefs
tegen de heffing van een invoerrecht waarschuw
de, als Woeste, de aanvoerder der protectionis
tische rechterzijde, bestreed het amendement,
hetwelk desniettegenstaande eeist bij zitten en
opstaan en in tweede lezing met 69 tegen 53
stemmen werd aangenomen.
Ook Fris, afgevaardigde van Mechelen, was
gelukkig met zijn amendement, volgens hetwelk
de regeering gemachtigd wordt vrijstelling van
invoerrecht te verleenen voor het vee, hetwelk
in Belgie ter markt gebracht wordt met bestem
ming van weder-uitvoer. Het doel van dit
amendement was, de veemarkt van Mechelen
voor ondergang te behoeden, waar vooral vee
uit Nederland ter markt gebracht wordt, hetwelk
voor een belangrijk deel ook weder wordt uit
gevoerd. Dit amendement, hetwelk niet door
de regeering en de leiders der rechterzijde werd
bestreden, verwierf de groote meerderheid van
89 tegen 33 stemmen.
De onlange door de Nordd. Allg. Ztg. gedane
mededeeling, dat reeds vóór den oorlog tusschen
Rusland en Turkije een overeenkomst was ge
sloten tusschen eerstgenoemd rijk en O osten
rij k-Honga rij e over de bezetting van Bosnië
en de Herzegowina, werd dadelijk door de
Hongaarsche officieuse bladen onwaar genoemd,
doch weldra werd in Oostenrij ksche bladen de
waarheid dier mededeeling althans gedeeltelijk
erkend.
Zy zeggen, dat, toen de Russisch-Turksche
oorlog onvermijdelijk was geworden, Oostenrijk
met Rusland was overeengekomen, dat dit ze
kere grenzen niet zou overschrijden en dat,
indien Rusland het deed, het op gewapend
verzet van Oostenrijk zou zijn gestuit.
Maar het orgaan van het Duitsche gouver
nement doet het voorkomen, alsof Oostenrijk,
om de twee Turksche provinciën te kunnen
annexeeren, zijne ondersteuning had beloofd aan
eene politiek, welker einddoel de Russische
bezetting van Konstantinopel is.
De leider der oppositie in het Hongaarsche
Huis van Afgevaardigden heeft nu de Regeering
over deze zaak geïnterpelleerd en men zegt
dat graaf Andrassy, die als Minister van Bui-
teulaudsch© Zaken die bedoelde overeenkomst
zou hebben gesloten, naar Weenen is gegaan
om den Keizer vergunning te vragen, daarop
betrekking hebbende stukken bekend te maken.
Bismarck is waarschijnlijk ongeduldig gewor
den over de beschuldigingen tegen zijne politiek,
GING te gedenken te Voorburg.
t
f
i
i
VAN
EN
i-
1-
e
>r
i.
r
5
e
i-
i.
,s
EN
EN
jïMfe Cr T 1ST 6»- crndAnlrnn
n
e
e