MOM»®!
a
6 Ji
al n
gew
In hooge kringen,
Roman van Reinhold Ortmann.
een
B tl 1 T K N L. A.
ges
we
xoc
dat
ma
dot
me
vat
nal
nie
ont
V
staki
stad
dag
alle
zich
ven
deel,
vers;
grov
D
hoog
vleet
men
met
slott
voor
heef
ondf
ten
verb
vlee;
(lépe
waai
natu
D
dag
dooi
gadt
en
da<
rig
bli
pk
he
Zijl
van
toes
II
dan
lala;
wen
te v
en
uit
den
het
vers
hÜ
A
gem
brei
1
gels
ter
van
verl
trei
wei
den
teel
de
mat
onn
gra
vac
I
Tm
paa
woi
dit
van
ren
een
gev
deli
ree'
gel
gel
Men klaagt wel eens dat de oppassers dor
officieren te veel aan den dienst worden ont
trokken. Als een staaltje van de wijze hoe
daarmee wel eens in Den Haag wordt omgegaan
kan dienen dat, naar men aan de N. Rott. Ct.
mededeelt, reeds sedert een maand, een korporaal
en eenige manschappen van het regiment gre
nadiers en jagers aan geen enkele oefening of
dienst deelnemen, omdat hun is opgedragen
boeken af te borstelenop het ministerie
van oorlog.
slot
Miraflore lag in zulk een diepe, vreedzame rust,
XLVIII.
“Weer was de nacht aangebroken en het
jlliranuie 111 /.ui^ cvu u.vpv, .xovu&uiuv «uov,
alsof de daemons van het ongeluk en van den
misdaad hier nooit hun zetels konden opslaan.
De gangen en trappen van het uitgestrekte ge
bouw waren slechts flauw verlicht en ’t was
overal zoo doodstil, dat men wel moest aanne
men dat alle bewoners van het huis in de
diepste rust lagen. Daar werd voorzichtig een
der deuren geopend het was de deur die
naar de vertrekken leidde van de jonge prinses
en Ernesto trad, met den hoed op en de overjas aan,
met zachte schreden op den corridor. De flauwe
verlichting droeg er misschien het hare toe bij
om aan zijn gelaat een terugstootende, verwron-
De verkiezing voor een lid der Tweede Ka
mer in het hoofdkiesdistrict Deventer (vacature-
Blussè) is bepaald op 14 Juni, herstemming op
28 Juni.
OVERZICHT.
De pogingen van den heer Bouvier tot het
opsporen van een stel ministers voor de Fran
se he Republiek zijn vruchteloos gebleven.
Achtereenvolgens bezocht de voorzitter der be
waard toescheen. Niet te vergeefs had hij ge
durende de laatste uren al zijne scherpzinnigheid
te hulp geroepen om eene mogelijkheid te be
denken, hoe hij aan geld aan veel geld zou
kunnen komen, om daarmee do vlucht te kunnen
bewerkstelligen, die hij bepaald en onherroepelijk
nog dezen nacht wilde nemen. En nu was hem
een kastje in de gedachte gekomen, dat zich in
het boudoir der vorstin bevond en dat zij eens
in zijne tegenwoordigheid geopend had om den
hofmeester eene belangrijke som ter hand te
stellen. Zij had hem bij die gelegenheid een
kunstig bewerkt, zeer oud familie sieraad laten
zien, en hij had daardoor bemerkt dat dit kastje
een menigte kostbaarheden en misschien een
aanzienlijk bedrag aan contanten zou moeten
bevatten. Hij had toen weinig acht geslagen
op die ontdekking en zij was hem bijna geheel
uit het geheugen gegaan. Maar thans, nu de
angst der wanhoop al zijn geestkracht scherpte
en tot het uiterste gespannen hield, was tiem'
dit weder in den zin gekomen en hij had er
sedert zijne gedachten niet weer kunnen afzetten.
Als het Hem gelukte, zich ongehinderd meester
te maken van den inhoud van dat kastje, dan
zou hij zich ongetwijfeld in het bezit gesteld
zien van een vermogen, ’t welk hem in staat
Te Amsterdam is de heer Sonneman, de
welbekende kapelmeester van het zevende re
giment, overleden.
De volgende zonderlinge uitspraak is door de
rechtbank te Middelburg gedaan: Zekere M te
Westkapelle heeft in de maand Maart jl. op
verschillende dagen aan eenige bewoners te West
kapelle tarwemeel verkocht, bestemd om daar
van brood te bakken, terwijl hij wist dat dit
meel was vermengd met gemalen witte boonen,
welke omstandigheid hij voor de koopers had
verzwegen.
De bekl. werd van alle rechtsvervolging ont
slagen, o. a. op grond dat door de bewezen ver
klaarde bijmenging de geldswaarde van het tar
wemeel niet verminderd is evenmin als de voe
dingswaarde, terwijl de verkoopwaarde alleen
dan zou verminderd zijn, wanneer het was ver
kocht aan een handelaar of fabrikant, die zelf
weder zuiver tarwemeel moet leveren, zij het
ook in den vorm van daarvan gebakken brood
doch niet in een geval als in casu, waar het
meel wordt verkocht aan particuliere personen,
die daarvan tot eigen gebruik brood bakken;
dat eindelijk door die bijmenging de bruikbaar
heid van liet tarwemeel niet verminderd is, om
dat van het boonenmeel een even goed voed
zaam en voor de gezondheid ouschadeljjk brood
kan gebakken worden als van het tarwemeel.
SN EEK, 27 Mei.
Van wege de vereeniging Floralia alhier zijn
aan 251 aanvragers 1115 planten uitgereikt.
f Een jongmonsch van ruim vijftien jarigen
leeftijd, die zijn zinnen had gezet op ’t ontvreem
den van gewichten bij verschillende winkeliers
hier ter stede en ze daarna voer een cent of
drie vier weer van de hand deed, heeft in het
begin dezer week door bemiddeling der politie
dat handwerk voorloopig moeten staken.
Wonseradeel, 26 Mei. De regen was goed,
zeer goed,” zeggen de boeren, „maar het weer
kon wel beter.” Niet zonder bezorgdheid bren
gen ze dan ook het vee van het eene stuk land
in het andere, terwijl ze zich zelf bedenkelijk
I afvragen: „Waar moet het hooi weg 1100130?”
Komt er niet spoedig warmte, dan is de kans
op een goeden hooioogst uiterst gering en kan
zelfs de groei van het gras in de weiden geen
gelijken tred houdeu met de consumptie der
koeien en van al het andere vee, dat er graast.
Over den stand der veldvruchten, hoe gehavend
ook door *den wind, heeft de landbouwer niet
te klagen. Door de weelde van een zacht voor
jaar niet bedorven of verweekelijkt zijn ’t ste
vige planten; de ondervinding leert dan ook,
dat de akker de beste granen oplevert bij veel
noordenwind. Bijzonder druk is het tegenwoor
dig niet bij den boer en vele arbeiders liepen
reeds om, hoewel de regen daarin nu een ge-
wenschte verandering gebracht en het wieden
weder noodig gemaakt heeft. En voor den boer
èn voor den arbeider is 't echter nog geen cou
leur de rose, zooals de Franschman zegt, maar
wel, zooals we ’t een Hinken arbeider, met
talrijk kroost gezegend, hoorden zeggen:
„Vele handen, weinig werk,
„Vele monden, maak je sterk.”
die als bedienaren van den godsdienst bij eenig
wet ehjk bestaand kerkgenootschap werkzaam
J „Dit is inderdaad naar het in de Grondwet
aangenomen beginsel en in het stelsel der re
geering zelve het minste wat men verlangen
kan Over de bijzonderheden kan men nog
verschillen, maar de hoofdtrekken dezer regeling
schijnen ons onaantastbaar.”
De Amst. acht het amendement van weinig
beteikenis. „Meent gij nu vraagt het blad -
aan de voorstellers van dit amendement, dat het
aannemen van dit amendementje, waarbij een
principieel onherroepelijk veroordeeld stelsel een
beetje wordt opgepoetst, op de helft der natie,
die het kiesrecht niet verkrijgt, een beteren
indruk zal maken dan Heemskerks conservatief
add. artikel?”
De aanneming van dit amendement zal, even
als het voorstel der rogeering, „door zijn on
regelmatige werking en ongerechtvaardigde uit
sluitingen er slechts toe kunnen leiden, de agitatie
op dit gebied te verlevendigen en dadelijk een
nieuwe kieswet te doen eischen.
Volgens de Amsi. Ct. bevinden zich thans op
de marinewerven (met inbegrip van de vier
kanonnen, die nog in Oost-Indie op de Prins
Hendrik als bangmakers figureeren) voor oud
roest 46 kanonnen, 1900 glasharde puutkogels,
2337 glasharde granaten, 1831 gewone granaten,
243 stalen granaten en 648 kartetsen, alles te
zamen een waarde van f 1,537,318 vertegen
woordigende. Ongerekend nog de kostbare af
fluiten, gereedschappen enz.
Naar men aan de Haart. Ce. bericht, is op
een stal in de gemeente Beek (Limburg) de
longziekte onder het vee uitgebroken.
Het herbouwde kurhaus te Scheveningen is
thans verzekerd op beurspolis bij 35 binnen en
buitenlandsche verzekeringsmaatschappijen to
een bedrag van f 1,110,000.
Woensdag voormiddag is, naar de N. R. C.
meldt, in de manufacturenfabriek der firma Pol
let en Zonen te Tilburg de stoomketel uiteenge
sprongen. Zware stukken ijzer werden door
het raam geslingerd. De geheele machine is
verbrijzeld of verbogen. Persoonlijke ongelukken
zijn niet te betreuren. De stoker had juist de
machinekamer verlaten; hij ware anders zeker
getroffen.
Door eenige Nederlandsche schippers, die bij
Lobith op den Rijn lagen, is in een herberg
op Duitsch grondgebied duchtig huis gehouden.
Na eerst alles kort en klein te hebben geslagen,
brachten zij aan de leden van ’t gezin van den
kastelein verscheiden verwondingen toe. Toen
de Duitsche politie verscheen, hadden zij zich
op Hollandsch gebied begeven, wat hun echter
niet veel baatte, wijl zij hier door onze politie,
uit Lobith gekomen, in hechtenis genomen zijn.
Naar aanleiding van het verkoopen der Fran-
sche kroonjuweelen vraagt een Indisch oudgast
aan de Arnh. Crt. waar de groote diamant, dien
wij op den sultan van Bandjermasin veroverd
hebben en die in de Java-bank bewaard werd,
is gebleven. In 1863 te Batavia zijnde, had hij
gehoord dat de gouverneur-generaal hem aan
den minister van koloniën had gezonden, om,
zoo meende men althans, aan H. M. onze Ko
ningin te worden vereerd.
Weet iemand daaromtrent ook eenige bijzon
derheden 'mede te deelen vraagt het blad.
zou stellen zijn vlucht naar een ver afgelegen
land te kunnen bewerkstelligen. Of het ook
toereikend zou zijn om hem later in verre landen
een onbekommerd bestaan te verzekeren, was
hem in de gemoedsstemming waarin hij zich
thans bevond totaal onverschillig, want in zijn
hersens was op dit oogenblik voor niets anders
plaats als voor den brandenden wensch, om de
muren van dit slot niet meer voor zich te zien
en den bodem van Italië niet meer onder zijne
voeten te voelen.
Met eene koelbloedigheid, welke hem onder
de tegenwoordige omstandigheden zelf verbaasd
had doen staan, had Ernesto zijn plan in ah0
bijzonderheden overwogen. Hij was genoeg op
de hoogte van de plaatselijke gesteldheid, o®
vooruit alle zwarigheden te overwegen, welks
hij bij het volbrengen van zijn daad zou kunnen
ontmoeten en de middelen te beramen o®
deze uit den weg te ruimen. Hij wist dat men
eerst een voorkamer moest doorgaan om in het
boudoir der vorstin te komen, en dat beid0
vertrekken gewoonlijk niet werden afgesloten’
Maar hij wist ook evenzeer, dat de slaapkamer
van Beatrice onmiddellijk naast het boudoir w»8
en dat de doorgang tusschen die beide ver
trekken slechts door een gordijn van flawemi
hij zou moeite hebben gehad hem te herkennen.
De laatste vier en twintig uren hadden hem
jaren verouderd. Diepe rimpels groefden zijn
vaalbleek gelaat, zijne ingevallen oogen waren
door donkere kringen omgoven, even als bij een
doodelyke zieke, en enkel het flikkerende vuur,
’t welk er ingloeide, verkondigde dat er nog levens
kracht en zucht om te leven in hem woonde.
De jonge man scheen een oogenblik te aar
zelen of hij zich naar den uitgang van het slot
zou wenden, of de trappen opgaan. Maar die
besluiteloosheid was slechts van zeer korten
duur.
„Geen zwakheid meermompelde hij halfluid
in zich-zelf, als moest het geluid zijner eigene
stem hem moed inspreken voor een moeilijke
taak. „Met leege handen ga ik niet heen
het kosie dan wat het wil. Ik heb toch niets
meer te verliezen.”
En met zachte, onhoorbare schreden liep hij
de trap op, scherp om zich heen ziende of er
ook iemand was dio hem zou kunnen bespieden.
Alles was echter als uitgestorvengeen enkel
i geluid brak de bijna angstwekkende stilte af,
zijn gelaat e§n terugstootende, verwron- welke in het geheele huis heerschte. Hij stond
gen uitdrukking te geven; althans als een zijner I thans voor de deur, waarachter hij hoopte te
kennissen hem op dit oogenblik had ontmoet, I vinden wat hem thans alleen nog begeerens-
Men schrijft uit Den Haag aan de Zw. Ct.
Het was zeker een goede gedachte, om met
eenig eer- en feestbetoon den 80en geboortedag
van dr. Van Koetsveld te gedenken, die zoowel
op wetenschappelijk als litterarisch gebied een
zoo eervollen naarn heeft, en bovendien door
eenvoud van wandel, door oprechtheid en be
langeloosheid aller achting waard is.
Maar dan mag ook wel de aandacht gevestigd
op het 80e jaarfeest, den 28 dezer invallende,
van een ander man, die óok zijn land tot eere
strekt, die strijd en moeiten gekend en gevaren
getrotseerd heeft en wel eens miskenning
geoogst, waar hij beter verdiende.
A.s. Zaterdag 28 Mei zal de gep. Luit -Gen.
Van Swieten, de Oud-Legerkommandant van
Ned.-Ind., de Civ. en Mil. Bevelhebber in Atjeh,
Oud-Lid der Staten-Generaal, enz. enz., mede
dien Imogen leeftijd bereiken. Al leeft de gene
raal in de laatste jaren zeer teruggetrokken, ook
tengevolge van velerlei teleurstellingen, hij ver-
neme toch, dat op dien datum velen hem ge
denken, en een eerbiedigen groet brengen aan
den man, dien de Hooge Regeering haar hoogste
eereteeken geschonken heeft: het Grootkruis
met het schoone devies „voor Moed, Beleid en
Trouw 1”
grootings-eommissie de heeren Ferry, Fallières,
Spuller, Jullien en tal van andere invloedrijke
mannen, maar niemand waagde het den stap in
het donker te doen en onder Bouvier’s leiding
een ministerieele portefeuille te aanvaarden,
Onverrichter zake moest de heer Bouvier te-
rugkeeren naar het Elysée, waar hij den pre
sident als zijne meening mededeelde, dat„alleen
een kabinet de concentration républicaine gevormd
kon worden door een minister-president, die
reeds meermalen in dergelijke omstandigheden
als zoodanig was opgetreden.”
President Grévy ontbood toon ten tweeden
male den heer Floquet, wien hij de vorming
van een ministerie opdroeg. De voorzitter der
Kamer wees deze opdracht echter terstond van
de hand en herhaalde nogmaals, dat de heer
De Freycinet de eenige man is, die onder de
tegenwoordige omstandigheden als minister
president kan optreden. Op verzoek van pre
sident Grévy zou de heer Floquet zich daarop
naar De Freycinet begeven, ten einde hem tot
het aanvaarden der opdracht over te halen.
De heer Floquet, voorzitter der Kamer van
Afgevaardigden, heeft echter den president der
republiek schriftelijk medegedeeld, dat hij, na
rijp beraad, meent geen gevolg te kunnen geven
aan zijne belofte, om den heer De Freycinet
alsuog tot de vorming van een nieuw Kabinet
over te halen. De voorzitter der Kamer voert
daarbij o. a. aan, dat hij niet tusschenbeiden
kan komen in reeds aangeknoopte onderhande-
lingen.
De heer Duclerc werd toen op het Elysée vdrie
ontboden. Gelijk men weet is deze door veel
jarige vriendschap aan den heer Grévy ver
knocht hij meende dan ook zich niet te mogen
onttrekken aan het beroep, dat de president
der republiek op zijne welwillendheid maakte.
Zonder zich als officieel met de vorming van
een nieuw Kabinet belast te achten, beloofde
hij toch in de republikeinsche groepen van Se
naat en Kamer de elementen op te sporen voor
een „ministère de concentration.” Hij onder
hield zich daarop met den heer De Freycinet,
doch deze verklaarde opnieuw dat hij geen deel
van een Kabinet wilde uitmaken. Men is dus
nog niet veel gevorderd.
De arbeidersbeweging in B e 1 g i e breidt zich
meer en meer uit en de werkstaking krijgt ge
heel en al het voorkomen van een groote poli
tieke demonstratie. Te Le Louvière en te
Charleroi, in de Borinage en te Seraing wordt
bijna niet meer gewerkt en te Luik aan beide
oevers van de Maas zou dit voorbeeld worden
gevolgd.
In een Zondag te Seraing gehouden en door
1800 personen bijgewoonde samenkomst werden
als redenen o. a. genoemd een belasting, door
den gemeenteraad ingevoerd, welke, naar men
beweerde, den prijs der levensmiddelen deed
stijgen, en voorts het door de Kamer aangenomen
ontwerp betreffende de invoerrechten op vleesch.
Verder werden geëischt algemeen stemrecht,
amnestie voor de verleden jaar veroordeelde
werklieden, afschaffing der conscriptie, verplicht
wereldlijk onderwijs, vaststelling van werkuren
en loonen, enz. enz. Indien, zeide de voorzitter,
deze hervormingen niet onverwijld werden inge
voerd, zou het volk ze nemen.
Volgens de Etoile Beige is in een vergadering
te Farciennes, die door een paar duizend werk
stakers werd bijgewoond, besloten om een kolos-
salen optocht naar Brussel te organiseeren o®
de eischen der arbeiders aan de Kamers bekend
te maken. De politie heeft echter last om dit
te voorkomen.
In de vergadering van het Nederlandsch
RundveestamboekWoensdag te Amsterdam
gehouden, was ook aan de orde het voorstel van
het hoofdbestuur, om „jiogingen in het werk
te stellen den vrijen invoer van rundvee in
Engeland te verkrijgen.”
Er werd op gewezen dat wanneer het hoofd
bestuur optrad om bij de hooge regeering aan
te dringen om vrijen invoer in Engeland te
verkrijgen, het wel degelijk zeker moest wezen,
dat Engeland dan niet op andere wijze in het
nadeel van Nederland zou handelen en vooral
dat men daardoor niet den goeden gang van
zaken met Duitschland benadeelde. Deze ziens
wijze vond bijval.
Verschillende sprekers namen aan het debat
deel. De vergadering bleek over het algemeen
van gevoelen, dat de wederopenstelling der En-
gelsche havens niet te duur mocht gekocht
worden. Men behoorde wel in acht te nemen,
dat de toestanden in de laatste jaren aanmer
kelijk gewijzigd waren. Door de enorme aan
voeren van vleesch uit Amerika en Australië
zou wellicht blijken, dat de vraag in Engeland
toch lang zoo groot niet meer is als voorheen.
Ten slotte werd besloten dat het bestuur mon
deling met den minister in betrekking zou treden.
dat
op
we
aai
vet
we
opt
B K M L< A M
