J
aid
{Wordt vervolgd.)
10-
1
A
W
I
.en
de
en
it
>P
le
at
in
gene-
meer
>au
ich
aor
ie-
al-
3U
ijs
S3,
en
le
af
let
an-
ien
itie
oor
de
lar
de
die
er-
te
in-
det
ir-
ik
ks
an
ie
le,
in
e-
id
ar
it"
Ig
10
d
if
n
n
it
e
Ir
an
de
.ar
on
tie
De
iet
en
an
op
de
;e-
.et
tie
31
29
de
de
id
an
niet groot. Eigenlijk wilde hij alle ministeri-
eele traktementen op 2000 pond brengen, daar
die ongelijkheid maar jaloezie onder ambtge-
nooten verwekken moet en de kanselier der
schatkist niets meer te doen heeft dan een zijner
ambtgenooten. Natuurlijk werd het voorstel
van Labouchère verworpen, hetgeen echter niet
belet dat vele zijner opmerkingen zeer gegrond
waren.
Te Strafford had Dinsdag een vergadering
plaats van conservatieve leden der beide parle-
mentshuizen, onder voorzitterschap van den
minister-president lord Salisbury, die verklaarde
dat de regeering, rekening houdende met de
zienswijze der liberale unionisten, wier steun zij
wenscht te behouden, besloten heeft met betrek
king tot hare lersche landwet zekere concessien
te doen. Deze zullen neerkomen op het laten
wegvallen van de bepaling omtrent bankroeten
op een voorloopige herziening van de gerechte
lijk vastgestelde pachtsommen.
Sir James Fergusson bevestigde in het La
gerhuis het reeds bekende bericht dat sir Henry
Drummond Wolff Turkije verlaten heeft, zonder
de ratificatie der conventie betreffende Egypte
verkregen te hebben. Daardoor is deze con
ventie zelf komen te vervallen.
Wat de verkiezing van prins Ferdinand van
Coburg tot vorst van Bulgarije betreft, voegde
hij er bj, deze keuze is nog niet door den
Sultan bekrachtigd en de Engelsche regeering
is dus nog niet in de gelegenheid om daarover
haar gevoelen kenbaar te maken.
Uit St. Petersburg wordt aan Daily News
geseinddat de Afghaansche grensregelings-
quaestie thans op bevredigende wijze is opgelost.
Rusland krijgt het gebied tussehen de rivieren
Küschk en Murghab, en neemt daarentegen ge
noegen met de Engelsche grenslinie aan den
Oxus en ziet af van zijn aanspraken op het
district Aug. Maruchak blijft dus aan Afgha
nistan.
Het gerucht, dat de Belgische Minister
van Oorlog, generaal Pontus, tengevolge van het
votum der Kamer over den persoonlijken mili
tairen dienst zijne portefeuille zou nederleggen,
schijnt niet juist te zijn. Het officieuse Journal
de Bruxelles althans bevat het volgende entrefilet
„De bladen die beweren, dat generaal Pontus
de portefeuille van oorlog slechts zou hebben
aangenomen op voorwaardo dat de persoonlijke
dienst in de wet voor het bestaande stelsel van
plaatsvervanging in de plaats treden zou, zeggen
iets wat volkomen onjuist is.
„In 1884 is er, noch bij de vorming van
het kabiuet-Malou, noch bij die van het mini
sterie-Beernaert, sprake geweest van de quaestie
der dienstvervanging. De persoonlijke dienst
plicht is eerst later op het tapijt gebracht door
het tegenwoordige kabinet.”
Wordt met deze woorden beoogd den minister
van oorlog tot aan blij veu te nopen en hem te
overtuigen, dat hij voor het votum der Kamer
niet behoeft te wijken, of strekken zij ter recht
vaardiging van het aanblijveu van den Minister
De Kamer heeft Dinsdag de algemeene be
raadslagingen voortgezet en ten einde gebracht
over het wetsontwerp tot beteugeling der dron
kenschap. Niet minder dan een 2otal amen
dementen zijn er voorgesteld, zoodat bet twijfel
achtig is of zij Woensdag de behandeling der
artikelen ten einde gebracht heeft. De ministers
bewaring, maar hij kon als voogd in elk geval
beschikken over de kolossale daaruit voortsprui
tende renten tot aan de mondigheid van zijn
pupil en daarvoor rustte enkel de verplichting
op hem, om het meisje volgens haar stand te
onderhouden en op te voeden. Op die wijze
waren zijne verlegenheden gedurende eene reeks
van jaren opgeheven. Hij trachtte met ijver
en nadruk zijne verplichtingen als voogd na te
komen. Norman-Hall, het in Suffolk gelegen
familie-goed, werd tot verblijfplaats gekozen’en
de opvoeding van het meisje werd aan dezelfde
dame en het onderwijs aan denzelfden leeraar
overgelaten, aan welke hare ouders dit reeds
hadden toe vertrouwd. Slechts in zoover werd
hierin eene verandering gebracht, dat de dochter
van den tegenwoordigen lord, Mary, die een
jaar jonger was als Alice, de lessen met haar
speelgenoote deelde.
Op die wijze ging nagenoeg een jaar voorbij,
toen de met de opvoeding van de beide meisjes
belaste personen allengs begonnen te klagen,
dat Alice niet meer den noodigen ijver en vlijt
aan den dag legde, om het voor hare vorderin
gen noodzakeiyke doel te bereiken, maar dat zich
meer en meer bij haar een lust tot traagheid en
nalatigheid begon te openbaren. Lord Norman
deed dadelijk alle onderwijs staken, voorge
vende, dat Alice door de bovenmatige inspan
ningen van het leeren overladen was geworden
en hare verstandelijke vermogens, die daaronder
geleden hadden, vóór alles behoefte hadden aan
intressen daarvan de huurpenningen hunner wo
ning te dekken. Deze ontdekking was te hard
voor Ralph, dan dat hij in staat was zich met
gelatenheid daarover heen te zetten. Zijn on
tevreden en gesloten karakter kwam daarbij in
al zijn naaktheid aan het licht, en hij liet het
zijne echtgenoote duidelijk voelen, dat het niet
haar persoon, maar veeleer het in het vooruit
zicht gestelde vermogen was geweest, ’t welk
hem tot haar had getrokken. De arme vrouw,
die buitendien sedert de geboorte van haar
dochtertje lijdende was, teerde tengevolge de
ruwe behandeling van haar echtgenoot binnen
weinige jaren uit, tot de dood een einde maakte
aan het ongelukkig huwelijk.
Drie jaren na den dood van Ralph’s vrouw
werd lord Frederik tot zijne vaderen vergaderd
en het allodium geraakte, zooais wij reeds heb
ben vermeld, in uandeu van zijn broeder. Dat
was echter, zooais hij zeer terecnt opmerkte, ei
genlijk weinig meer, als het verkrijgen van een
hoogen titel, welke hem verplichtingen oplegde,
tot welker vervulling hem gedurende eene lange
reeks van jaren bijna alle middelen ontbraken.
De bitterheid van deze daadzaak had echter
voorloopig althans een zoete nasmaak, want
volgens het in de familie eens voor al aange
nomen gebruik, werd hij als de naaste manne
lijke bloedverwant tegelijkertijd voogd over de
door zijn broeder nagelatene dochter. Het ver
mogen van het kind nam, zooais in alle soort
gelijke gevallen, de rechtbank wel is waar in
ie»
m-
'8.
>2, j
lie zou commissie er dus tegen
m-
bepaalde rust. De onderwijzers schudden het
hoofd over die opvatting, zonder het evenwel
te wagen, den wil van den lord te weerstreven,
en Mary ontving alléén het verdere onderwijs.
Ongeveer vier weken later reisde haar vader
naar Londen en nam zijne pupil mede, om,
zooais hij zeide, den raad van beroemde genees-
heeren omtrent haar toestand in te winnen.
Bij zijn terugkomst gebeurde er voor allen iets
heel onverwachts de lord verklaarde, dat men
hem dringend had aangeraden, vóór alles bedacht
te zijn op den ernstige bezorgdheid verwek-
kenden gezondheidstoestand van zijn pupil, welke
eene verandering van lucht en omgeving drin
gend noodzakelijk maakte. Deze verklaring
werkte des te onaangenamer, omdat de toebe
reidselen voor een langdurig verblijf op het
vasteland met zulk een haast, ja zelfs overhaasting
gemaakt werden, ais men met het oog op het
voorgewende doel minder doelmatig zou achten.
De onderwijzeres en de onderwijzer werden
plotseling, en het overige dienstdoende personeel
voor en na ontslagen. Bijzonder opvallend was
het daarbij, dat geen enkele van het dienstdoend
personeel, in welke betrekking dan ook werk
zaam, van dat ontslag werd uitgesloten. Alle
bedienden, ook de oudsten en getrouwsten, wer
den ontslagen, wel is waar niet dan na van
lord Norman eene behoorlijke schadeloosstelling
te hebben ontvangenmaar zij moesten
toch weg.
einde was, verloste hem de dood.
Ingevolge de directe mannelijke erfopvolging
verviel de baronie aan zijn broeder Ralph.0 De
vroeger vermelde toelage, die hij na het huwe
lijk van zijn broeder geregeld van dezen had
ontvangen, was de oorzaak geweest, dat ook bij
besloten had, kort na het huwelijk van zijn
broeder, eene echtverbintenis aan te gaan. Hjj
ging echter bij het doen zijner keuze van an
dere grondstellingen uit, als die zijn naaste bloed
verwant had gevolgdhet was bij hem vóór
alles eene uitgemaakte zaak, dat het burgerlijk
element daarbij geheel buitengesloten zou blij
ven. Slechts in een enkel opzicht harmonieer
den de broeders, en wel in het verlangen naar
eene vrouw met vermogen. Ralph had in dat
opzicht natuurlijk een moeilijker taak als de
i andere. Toch gelukte het hem, zich de
genheid te verwerven van de reeds niet
Jonge dochter van een baronet, die van haar
moeders zijde een niet onaanzienlijk vermogen
moest te wachten hebben.
Een jaar na het huwelijk van zijn broeder
voerde Ralph zijn rouw met zich naar huis.
■Run huwelijk scheen aanvankelijk gelukkig te
sullen wordenook daaruit werd een meisje
M geboren. Toen evenwel twee jaren later Ralph’s
schoonmoeder stierf, bleek tot zijn groot leed
wezen, dat het vermogen, ’t welk men haar
ad toegelegd, niet noemenswaard was, en
at het deel, ’t welk zijne vrouw daarvan toe'
wam, nauwelijks voldoende was om met de
Beernaert en de Volder hebben het wetje krach
tig verdedigd tegen de heeren Woeste, Bara en
Colaert, die het onuitvoerbaar achten, omdat,
als het met kracht gehandhaafd wordt, het
hoogst onbillijk en ongelijk werken zal. De
eerste schijnt zijne stem afhankelijk te maken
van de aanneming van een door hem voorgesteld
amendement, om den verkoop van sterken drank
in de huizen van ontucht te verbieden, waar
tegen de minister Beernaert zich echter aange
kant heeft, omdat daardoor het bestaan dezer
huizen wettelijk erkend zou worden, waarop de
heer Woeste weder antwoordde met de opmer
king, dat waar de wet met de zeden in strijd
is, de laatste steeds de sterkere blijken te zijn,
en de prostitutie een veel te ingewikkeld vraag
stuk is, dan dat men met eene eenvoudige
negatie er zich van zou kunnen afmakenbo
vendien door een kwaad te beteugelen, wettigt
men geenszins in beginsel het kwaad. De
minister Beernaert trachtte daarop de aanneming
van het amendement te voorkomen door de
formeele verklaring, dat hij voornemens was
nog in deze zittiug een wetsontwerp in te dienen,
waarbij de huizen van ontucht verboden zullen
worden eu het houden daarvan strafbaar gesteld
wordt. Overigens verdedigde hij het aanhangige
wetsontwerp als een maatregel ten gunste van
den werkman, en wel door vermindering der
oorzaken van verleiding en door schulden, we
gens verteringen in drankhuizen, in rechten niet
invorderbaar te verklaren. Wat echter zijn
„dettes de cabaret De heeren Bara en Co
laert, die de ondernemers van ververschingslo-
kalen beklaagden, omdat zij van deze bepaling
t slachtoffer zouden zijn, noopten den rapporteur,
den heer de Rubempré, eene definitie te geven
van het begrip „caóaret”, in welke poging hij
niet volkomen slaagde, daar de grens tusschen
een koffiehuis en een „cabaret” onmogelijk te
trekken is, waarop de minister Beernaert weder
antwoordde, dat elke eisch tot betaling van
scnuld wegens het gebruik van sterke dranken
niet invorderbaar zou zijn. De oppositie was
ook hierdoor niet bevredigd, en zij wees op de
zonderlinge tegenstrijdigheiddat verteringen,
in hetzelfde lokaal gemaakt, deels niet en deels
wel in rechten invorderbaar zouden zijn. Waar
over deze vraag nu reeds zooveel verschil be
staat, daar laat zich de klacht van den afge
vaardigde Visart, burgemeester van Brugge
volkomen verklaren, dat de wet onvermijdelijk
zeer ongelijk zal worden toegepast.
Ofschoon wij niet gehoord hadden dat de
verkiezing van den prins van Coburg tot vorst
van Bulgarjje de Porte aanleiding gegeven
had om een circulaire tot de mogendheden te
zenden, werd toch uit Konstantinopel gemeld
dat de mogendheden reeds op deze circulaire
hebben geantwoord. De Russische regeering
schrijft dat zij wel is waar persoonlijk niets op
prins Ferdinand heeft aan te merken, doch dat
zij geen beslissing kan aannemen door de tegen
woordige, onwettig saamgestelde Sobranje ge
nomen. Duitschland, Oostenrijk en Italië ver
klaren zich bereid tot goedkeuring van elke
opiossing van het Bulgaarsche vraagstuk, niet
in strijd met het verdrag van Berlijn. Wat
Engeland geantwoord heeft, is nog niet bekend.
Een deel der Bulgaarsche deputatie zou,
volgens de Köln. Ztg.Woensdag uit Weenen
vertrekken, doch de meeste leden waren van
plan er nog tot het einde der week te blijver
vertoeven. Maandag hadden Stronskyen Tont
schew op nieuw een onderhoud met prins Fer
dinand en trachtten zij hem nogmaals te bewegen
terstond met hen naar Sofia te gaan, al ware
het slechts voor enkele dagen, en daar aan
Rusland’s zoogenaamde eischen, het ontslaan
van het regentschap en het ontbinden der So
branje, te voldoen. Doch de prins was daartoe
niet te bewegen en wilde eenige weken wachten,
om eerst de mogendheden te kunnen raadplegen.
Te Weenen, voegt het genoemde blad er bij,
verwacht men niet dat hij werkelijk als vorst
van Bulgarije zal optreden,
Volgens de Times is dit onder anderen ta
wijten aan prins Alexander van Battenberg, die
weigert om openlijk afstand van den troon te
doen en dus nog grooter struikelblok dan Rus
land of de mogendheden voor den prins van
Coburg wezen zou.
Het Berl Tgbl, meldt dat de Sobranje Zater
dag avond, nadat de zitting reeds officeel ge
sloten en voor onbepaalden tijd verdaagd was,
voor het laatst nog eens bijeenkwam om te
spreken over den toestand naar aanleiding der
zeer gereserveerde houding van den gekozen
vorst. De minister-president, dr. Stoiloff, ver
klaarde dat Bulgarije’s taak op dit oogenblik
was afgeloopen en Europa nu beginnen moest.
Stoiloff was vol vertrouwen op de groote mo
gendheden, die niets liever dan een oplossing
der crisis wenschten. Als het echter blijken
mocht dat de vereeniging van Bulgarije en Oost-
Rumelie op bezwaren stuitte, dan zou de Sobranje
weder moeten optreden, doch voorloopig moest
men alles aan den nieuw benoemden vorst over
laten. De vergadering ging toen uiteen, na
Stoiloff sterk toegejuicht te hebben.
Geheel in strijd met deze lezing zijn echter
twee telegrammen uit Bucharest, waarin gezegd
wordt dat de Sobranje Maandag weder bijeen
kwam en dat deze zitting geweldige tooneelen
aanbood, ongehoord in de annalen der parle
mentaire geschiedenis. Aanleiding daartoe gaf
de beschuldiging, door den oud-president Rados-
lavoff den regenten naar het hoofd geworpen,
betreffende misbruik van gezag, knevelarij en
verspilling van ’s lands gelden. De aanhangers
van het regentschap maakten rumoer, en daar
zij bij hun vrienden ondersteuning bleven vinden,
wierpen de regeeringsgezinden zich op de afge
vaardigden der oppositie en noodzaakten hen
de zaal te verlaten.
Onder de officieren van het garnizoen te Rust-
schuck zoo wordt eveneens over Bucharest
gemeld -—heeft een vijandig vertoon tegen
prins Ferdinand plaats gehad. Het word uitge-
iokt door een demonstratie van enkele officieren
ten gunste van den prins; de meeste anderen
verklaarden zich echter daartegen en werden
door de menigte en de onderofficieren onder
steund. De aanhangers van den prins werden
uiteengejaagd en daarop trok men door de stra
ten der stad, onder het aankeffen van juichkreten
voor Rusland en de onafhankelijkheid van Bul
garije.
Geheel pluis schijnt het dus in het ongeluk
kige land nog niet te wezen
VERSLAG van het verhandelde in de Vergadering van
de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Sneek, op
19 Juli 1887.
Tegenwoordig de heeren:
H. Jongbloed, plaatsvervangend Voorzitter, H. Jz. Kingma,
en ©eredienst over den pastoor van Chateau villain,
die tot de gewichtigste parochie in het departe-
ment is beroepen, nadat de rechter hem 200
francs boete had opgelegd voor zijn verzet tegen
de politie bij de gerechtelijke sluiting der fabrieks-
kapel aldaar. De bevolking ziet daarin, volgens
den spreker, een aanmoediging tot opstand.
De minister Spuller antwoordde dat de bisschop
recht had tot het benoemen van een pastoor
aan een hulp- of bijkerk, doch van dat recht
op een onbehoorlijke wijze gebruik maakte. De
regeering heeft den bisschop schriftelijk met
haar gevoelens dienaangaande bekend gemaakt,
en hem uitgenoodigd den pastoor te verplaatsen.
Mgr. Freppel verdedigde de handeling van
den bisschop.
Verscheidene motion van orde waren voorge
steld. Aangenomen werd met 338 tegen 144
stemmen die van den afgevaardigde Rivet, waarbij
de regeering wordt uitgenoodigd van al haar
rechten gebruik te maken jegens de bedienaren
van den eeredienst.
De Senaat nam de voorstellen aan tot vorming
van nieuwe regimenten infanterie en cavalerie
en die betreffende de directe belastingen. Het
voorstel betreffende de mobilisatie van een
legercorps bij wijze van proefneming, werd om
de daaraan verbonden kosten naar de commissie
voor de begrooting verzonden.
Woensdag bracht Tirard namens de begroo-
tingscommissie rapport uit over dat voorstel.
Hij wees op het bezwaar eener nieuwe uitgave
van 6’/, millioen. Uit een financieel oogpunt
i moeten zijn,
doch zij week voor de overwegingen der tech
nische raadslieden en durfde de verantwoording
voor een verwerping niet op zich nemen. Zij
verzette zich dus niet tegen de aanneming.
Heden, Donderdag, komt de zaait in beraadsla
ging en daarna zullen de beide Kamers op
reces scheiden.
De intransigenten trachten nu de oppositie
tegen het ministerie in het land te organiseeren
louder voorwendsel van het arrangeeren vaneen
groot nationaal feest, bij gelegenheid van het
eeuwfeest der revolutie in 1889 te vieren. Een
oproeping is gedaan, geteekend door Clemenceau,
Rochefort, Naquet en honderden afgevaardigden
en leden van den Parijscheu gemeenteraad van
dezelfde kleur. Zij zijn van plan overal locale co
mités op te richten waarbij allen zich kunnen aan
sluiten, die aan de revolutie hechten, en waarvan
ten strengste zullen worden uitgesloten zij die
J het concordaat nog verdedigen en niet opzien
tegen het sluiten van een compromis met de
royalisten. Het behoeft dus wel niet gezegd te
worden dat de aanval direct het tegenwoordige
ministerie geldt.
In de eentonige debatten van het Engel
sche parlement heeft de radicale afgevaardigde
Labouchère in eene der laatste zittingen eenige
afwisseling gebracht door een fulminatie tegen
de hoog opgevoerde jaarwedden van den eersten
lord der schatkamer, Smith, en van den kanselier
der schatkist, Goschen, die thans 5000 pond
sterling of 60.000 gulden bedragen en die La
bouchère tot 3000 pond meende te moeten
verminderen. Dan nog krijgen zij meer dan
Bismarck, die als rijkskanselier maar 2000 pond
sterling ontvangt. Men zegt dat het leven in
Londen zoo duur is, maar in Washington is het
Dog duurder en met Berlijn is het verschil ook
