Gruno’s Bessenluin.
Fatthan Bsswwiffl Wlinan.
te Gr»
zal aanstaanden MAANDAG en DINSDAG
den 8 en 9 AUGUSTUS, te SNEEK te con-
sulteeren zijn in het Hotel de Wijnberg, over
het vervaardigen van KUNSTTANDEN, tot
zeer billijken prijs, fraai en solied bewerkt; is
tevens te consulteeren over alle MOND- en
LANDZIEKTEN.
BUITENLAND.
I
des rijks waarborgden. De uitsluiting ot het
mo-
4|
l
levendig betreurd,
heeft voorgeateld,
K1
l
Loppersum. R. v. d. VEEN.
Representant te SN EEK de Heer
A. SLIER,
Getrouwd
D. J, FERWERDA
en
M. de ROOS.
Sneek, 4 Augustus 1887.
Eenigste kennisgeving.
a v s si ss as x s s
dat gij hierin eene verstoring van onze goed-
overlegde plannen zult zien, welke met beslist
heid moet worden tegengegaan.”
„Het ontbrak er waarlijk nog maar aan, dat
wij hierop moeilijkheden zouden kunnen stuiten,
waarop wij in ’t minst niet hadden gerekend.
Ik zal die zottin het hootd wel weten recht to
zetten, reken daar maar op, Carringshliff!”
„’t Ware in elk geval beter geweest, het
meisje reeds vroeger omtrent het onvermijdelijke
in te lichten, als eerst heden. Het is nu trouwens
de zaak van mylord, om het verzuimde in te
halen. Ik laat dit gaarne aan u over.”
Met deze woorden, waarop de lord het ant
woord schuldig bleef, maakte de advocaat een
buiging en ging heen.
De andere keek hem met donkere blikken
na; een zucht ontsnapte aan zijn borst. „Gij
begint het masker op te lichten,” mompelde hij
halfluid voor zich, „’t welk gij tot nu toe goed
gevonden hebt te dragen. Vervloekt zij het
oogenblik, waarin ik u tot mijn vertrouwde
maakte. Maar, geduld! Ik zal met u afreke-
zekere voorzichtigheid in acht, daar men inzag,
dat van Frankrijk in den eersten tijd niet veel
zou zijn te verwachten, en dat evenmin op Rus
land te rekenen viel, zoolang dit door vriend
schappelijke betrekkingen met Duitschland was
verbonden. „Thans echter” zegt de Neue
Freie Presse „heefc men het vijgeblad afge
legd. De Deensche Minister van Oorlog bespreekt
in eene openbare vergadering ronduit de vraag,
of Denemarken den tijd sedert. 18S4 goed gebruikt
heeft om zich op een revanche-oorlog tegen
Duitschland voor te bereiden, en hij betoogt de
noodzakelijkheid, om de uitvoering zijner mili
taire ontwerpen te bespoedigen, door te beweren,
dat er haast bij het werk is. Waarom? Blinken
de Duitsche bajonetten reeds dreigend aan de
grens Kruist de Duitsche vloot begeerig voor
de haven van Kopenhagen Daarvan is niets
te bespeurenDuitschland geeft den Denen niet
de geringste aanleiding tot vrees voor een onver-
hoedschen aanval. Maar deze vrees is ook slechts
een voorwendselin waarheid wil Denemarken
zich gereed maken om, als bondgenoot van
Duitschlands vijanden, zijn voordeel te doen met
de algemeene constellatie, en deze is tegenwoor
dig van dien aard, dat men te Kopenhagen
hopen mag, spoedig den dag der afrekening te
zien aanbreken.” De Presse herinnert, dat de
Czarina eene Deensche Koningsdochter is, en de
Prinses van Wales, de toekomstige Koningin
van Engeland, eveneens. „Thans, nu de Czaar
Rusland van de Duitsche vriendschap heelt
losgemaakt, en de mogelijkheid van een Russisch-
Fransch bondgenootschap aan den politieken
horizon opdoemt, neemt natuurlijk het zelfver
trouwen der Denen toe, en al heelt de Czaar
zijnen zwager, Prins Waldemar van Denemar
ken, het aannemen der Bulgaarsche vorstenkroon
verboden, omdat, zooals hij zich uitdrukte, „de
koninklijke hoogheid, zijn zwager, voor de Bul
garen te goed was,” zal hij toch niet weigeren,
eene behoorlijke betaling voor alliantie-diensten
uit ta keeren, als het groote hallali tegen Duitsch-
land begint.” De Presse denkt bij die betaling
niet slechts aan Sleeswijk en Holstein, maar ook
aan de bevrediging der aanspiakeu van den Hertog
van Cumberland, den schoonzoon van den Koning
van Denemarken en den zoon van den onttroon
den Koning van Hannover.
wachten, zoolang het zich niet heeft ontslagen
van de door hem ingevoerde westersche bescha
ving.
Dertig jaren heelt hij volhardend en onvermoeid
in het Dagblad van Moskou, zijne meeningen
verkondigd. Het eerst werd zijn naam iu 1863
in Europa bekend, toen hij, in strijd met de
meening van het gouvernement, verlangde, dat
het opgestane Polen onverbiddelijk zou worden
gerussificeerd. Den Polen moesten de Katho
lieke godsdienst en hun taal worden ontnomen,
maar tegelijkertijd verlangde hij, dat zij zouden
worden bevrijd van de heerschappij van den
adel en dat hun eenige vrijheid zou worden
geschonken. Dit systeem is inderdaad in Polen
toegepast en wanneer er van werd afgeweken
ten gunste van autonomie en verzoening, verhief
Katkow zijn machtige stem en hij vond meestal
gehoor.
Even onverbiddelijk als tegen de katholieken
in Polen, was hij tegen de protestanten in Lijfland.
Hij tiiomfeerde, toen de drie-keizersboud op
hield te bestaan, omdat hij den vreemden geen
invloed gunde op de politiek van Rusland, on
der wiens heerschappij alle Slavische volken
moeten worden vereenigd, om te zamen de
wereld te beheerschen. Katkow heeft geen an
der openbaar ambt dan dat van professor bekleed,
maar hij is de machtigste man in Rusland ge
weest.
Zijn dood wordt door de Fransche bladen
en de ex-minister Loekroy
een zijner Fransche collega’s
naar Moskou te zenden om een krans op zijn
graf te leggen. Ook de Duitsche bladen zijn
vol beschouwingen over zijn dood. Volgens de
Kreuzzeitung bestond Katkow’s invloed op den
Czaar hierin, dat hij korte beschouwingen over
politieke vraagstukken voor den Czaar uitwerkte.
Bij de zeldzame persoonlijke audiënties, welke
hij bij gewichtige gelegenheden wist te verkrij
gen, werd Katkow door den Czaar, naar diens
gewoonte, meestal zwijgend aangehoord. Of
hij zijn pleit gewonnen of verloren had bleek
hem eerst later. Ook slechts de schijn van een
rechtstreekschen invloed zou Alexander nooit
hebben geduld, en Katkow was veel te slim
om dit niet steeds in het oog te houden. Zgn
macht over den Czaar sproot hoofdzakeljjk voort
uit een innerlijke sympathie: uit het feit dat
de vorst in liefde en in haat alle beschouwingen
deelde, welke deze journalist hem van zijn eerste
jeugd af voorgepredikt had. Hieruit nu komt
de Kreuzzeitung, evenals alle Berlijnsche en
ook Fransche bladen, tot de slotsom, dat Kat
kow’s dood geen verandering zal teweeg brengen
in Ruslands anti-Duitsche politiek.
De oorlogszuchtige berichten ten opzichte van
Rusland en Duitschland, die de Indépen-
dance dezer dagen bevatte, zijn op zich zelf
blijven staan en niet rechtstreeks bevestigd.
Wel is waar bevat het officieele orgaan der
Russische regeering eenige mutaties in de com-
mandementen in Polen, doch uit niets behoeft
men af te leiden dat men hier met iets anders dan
met geheel gewone maatregelen te doen heeft.
Volgens de Kurier Lwowska zou er zelfs een
liberale wijziging in de administratie van Rus
sisch Polen te wachten zijn en generaal Gurko
als gouverneur door Loris Melikoff vervangen
worden. Dit zou geschieden bij gelegenheid
van een bezoek, omstreeks de helft dezer maand
door den Czaar aan Warschau te brengen. Ook
dit bericht zal eerst nog wel nader bevestigd
dienen te worden.
De Neue Freie Presse vestigt de aandacht op
eene onlangs door den Deenschen Minister
van Oorlog, Bahnson, gehouden redevoering,
waarin hij zijn haat tegen Duitschland lucht gaf.
Na den Fransch-Duitscfien oorlog nam men
verbod op te heffen tot voortzetting der werken
aan den Kanaaltunnel, waarmede de onder.ie- I
mers een onderaar o sche gemeenschap tussen en
Frankrijk en Engeland hoopten te verkrijgen.
Het Huis heeft verder, na een debat van acht
dagen, de behandeling van al de artikelen der
wetsvoordrecht op het landbezit in Ierland ten
einde gebracht. De regeering liet bet artikel
vallen, waarbij bepaald wordt dat insolvente
pachters in staat van faillissement kunnen ver
klaard worden.
De Belgische regeering heeft bij de Kamer
een crediet aangevraagd van 1,000,000 frs, tot
verbetering van de haven te Ostende. Hierdoor
hoopt de regeering de exploitatie der postdien
sten te bevorderen. Het geheele bedrag der
werken zal bedragen 3,000,000 fres., maar voor-
loopig is een crediet van 1,000,000 tres, vol
doende.
Tevens wordt 1,300,000 francs gevraagd tot
aankoop van een nieuwe snelvarende stoomboot
voor het vervoer van reizigers en goederen tus-
schen Ostende en Dover.
De Tribune noemt het een wijzen maatregel
dat de koning van Italië Crispi tot minister
van buitenlandsche zaken ad interim benoemd
heeft, omdat dit voorspelt dat hij Crispi defini
tief tot opvolger van Depretis zal benoemen,
gelijk de openbare meening verlangt. De Ltalia
gelooft dat Crispi het voorzitterschap van den
ministerraad zal aanvaarden en de portefeuille
van binnenlandsche zaken niet zal nederleggen.
Dadelijk na de opening der kamerzitting zal
Crispi ’t wetsontwerp betreffende de reorganisatie
der ministenën in behandeling brengen en tot
een reconstructie van het Kabinet overgaan.
Over Weenen komt het bericht dat de politie
te Lecce (in het voormalige koninkrijk Napels)
drie geheime bergplaatsen met bommen ont
dekte en een aantal arrestatien deed, terwijl
tegelijkertijd te Ferrara (voorm. Kerkelijke
Staat) een groot aantal manifesten in beslag
werd genomen, waarin Istrië, Dalmaiie en Triest
voor Italië opgeëischt werden.
De Bulgaarsche minister Nutschewitsch
heeft Zondag te Ebeuthal een langdurige con
ferentie met prins Ferdinand van Coburg gehad,
waarvan na afloop het gerucht ontstond, dat bij
Dinsdag naar Sofia gaan zou. inmiddels kwam
de ernstige raad van Turkije om zulks niet te
doen en tot nog toe heeft de telegraaf verder
over de zaak gezwegen, zoodut het niet te zeggen
is of dit al dan niet op zijn besluit heeft geïn
fluenceerd.
Naar de Polit. Corr. uit Konstantinopel ver
neemt is de gedachte, om voor de regeling der
Bulgaarsche quaestie een conferentie bijeen te
roepen, een oogenblik ernstig ter sprake geko
men, doch men heeft er van afgezien, omdat
men toch geen kans ziet om Ruslands toestem
ming te verkrijgen.
De prins van Coburg heeft nog altijd niet
kunnen besluiten om zijn definitief oesluic mede
te doelen. Hg wordt te Sofia verwacht, doch
de regeering aldaar weetnog niet wanneer.
De Novoie Wremja zegt echter dat do komst
van den prins in Bulgarije een directe uittar
ting zijn zou en een voldoende reden voor Rus
land om tusschenbeiden te komen, een interven
tie waartegen ditmaal niet óen der groote
gendheden ernstige bezwaren hebben zou.
De beroemde Russische publicist Katkoff
is, gelijk men weet, op zijn buitenverblijf bij
Moskou overleden.
De groote invloed, dien hij bij dezen en den
vorigeu Czaar uitoefende, had hem eene geheel
eenige positie verschaft. Zijn blad alleen had
den censor niet te duchten. Hij was een der
krachtigste van die Kussen, die nog altijd Peter
den Groote zijne hervormingen niet kunnen
vergeven en die voor Rusland geen heil ver
goed zult zijn mij van uw succes of uwe teleurstel
lingen in kennis te stellen. Wanneer mag ik
op eene zoodanige mededeeling reu enen?”
„Niet dan na verloop van verscheidene dagen,
want ik zal genoodzaakt zijn, uitgebreide inlich
tingen in te winnen. Als mylord zoo goed zou
willen zijn, dien tijd van afwachten te besteden,
om aan uw pupil eenige nadere inlichtingen
te geven omtrent onze verhoudingen, dan zou ik u
daarvoor dankbaar zijn.”
»Wat zijn dat nu weer voor nieuwe fratsen,
Carringshliff Het meisje weet, wat het weten
moet, om onze plannen, die toch grootendeels
op haar voordeel uitloopen, niet te dwarsboomen.
Waartoe zou dus dat meerdere dienen
»De jonge dame behandelde mij bij onze
samenkomst van zoo straks op eene wijze, welke
ik niet nog eens wensch te ondervinden,” zei de
advocaat op vasten toon. „Dit echter slechts
111 ’t voorbijgaan. Maar daar zij tegelijkertyd
°P beslisten toon hare bedoeling te kennen gaf,
°m mij niet met het beheer over haar vermogen
lastig te willen vallen, zoo vermoed ik, mylord,
mededeelingen te doen. Neem een rijtuig hier
is geld voor uwe uitgaven. Breng mij hier
nog heden uwe berichten ik zal op u wachten.’
De klerk ging heen, zonder een woord te
zeggen. Zijn chef begon zich met zijn cliënten
bezig te houden, die hem tot aan den avond in
beslag namen.
Pas was de laatste vertrokken, toen de klerk,
dien de advocaat naar Richmond-street had
gezonden, weer bij zijn heerschap verscheen.
Hij berichtte op eene afgebroken wijze, alsof hij
zijne aanteekeningen van een briefje las:
„Familie Lunddrie personen, moeder, zoon
en dochter. De moeder een oude, domme, praat
zieke vrouw, de dochter onbeduidend, beide
zonder beroep. De zoon, klerk bij Guilleray
en Muttson, jong, bij de hand, levendig, goed
hartig, heeft drie honderd pond inkomen. Een
klein vermogen voorhanden. Menschen geheel
zonder relaties met het publiek of in het gezel
lig verkeer.”
„Het is goed, SmithZiedaar een drinkgeld
voor uwe bemoeiingen,” zei Carringshliff.
(Wordt vervolgd.}
nen en wel hoe eerder hoe beter
Carringshliff had intusschea het huis verlaten,
eene ledig voorbijrijdende cabriolet aangeroepen
en was daarmee naar zijn kantoor gereden.-
Hij vond zjju voorkamer vol cliënten; zijne’
adviezen werden zeer gezocht want hij stond be
kend als een uiterst geslepen en bekwaam ad
vocaat.
Alvorens echter een der wachtenden in zijn
spreekkamer te laten, wenkte hij een kleinen,
gebochelden klerk, die bij een venster in de
voorkamer aan ’t werk was. De man stond
dadelijk op en volgde zijn heer, die hem voor
ging. Toen zij in het naaste vertrek samen
alleen waren, zei de advocaat
„Ik heb eene nauwkeurige en uitvoerige op
gave noodig over eene familie Lund, die in
Southwark, Richmondstreet, nummer 227 woont.
Op alles moet gelet wordende verschillende
leden der familie, hunne bezigheden, karakter,
leefwijze, of zij vermogen bezitten of hoe zij
in hun onderhoud voorzien; om kort te gaan,
op al die dingen moet gelet worden, waarom-
trent gij gewoon zijt mij in dergelijke gevallen
OVERZICHT.
L De Fransche bladen blijven zich bezig
I houden met den oud-minister generaal Boulanger.
Zijn duel met Jules Ferry heeft nog niet plaats i
gehad, doch zal vermoedelijk wel doorgaan en
men zegt dat de twist met pistolen beslecht zal i
worden. De afgevaardigden Laur en Paul de
Cassagnac werpen elkander in hun bladen allerlei j
schimpredenen naar het hoofd, maar tot een
tweegevecht komt het niet, daar De Cassagnac
zijn tegenstander niet als man van eer erkennen i
I wil, voordat hij de namen noemt van hen, die
Boulanger tot een coup d’état aanzetten. Laur
heeft den afgevaardigde Delafosse als zoodanig i
genoemd, doch deze verklaart alleen uit zijn
eigen naam en over allerlei onschuldige dingen
met Boulanger gesproken te hebben en wil nu
op zijn beurt Laur uitdagen om met hem te
vechten. Men ziet dat het parlementaire recès
L te Parijs toch niet geheel zonder afwisseling
I koor bij gaat 1
De Parijsche correspondent der Times deelt
I den tekst mede van het rondschrijven, door de
I Fransche regeering gezonden aan haar vertegen-
I woordigers in het buitenland, betreffende de
I Egyptische conventie. Daarin verklaart Flourens
dat twee punten der conventie onaannemelijk
zijn, vooreerst de verdeeling der Egyptische
soevereiniteit tusschen den Sultan en koningin
I Victoria. Dit zoude het prestige van den Sultan
F ondermijnen, hetgeen Frankrijk niet kon gedoo-
gon. Voorts behelsde de conventie geen vasten
termijn voor de ontruiming door de Britsche
troepen in Egypte. Frankrijk zoude de her
opening der onderhandelingen over de conventie
tusschen Turkije en Engeland gaarne zien, mits
daarbij een conventie werd beoogd zonder de
I bovengenoemde bezwaren. Flourens klaagt te
vens over de geheimhouding der laatste onder
handelingen te Konstantinopel voor den Fran-
rdschen gezant.
Zoo de Regeering van Engeland haar
standpunt met betrekking tot de lersche quaestie
niet heeft kunnen handhaven, ook de liberale
partij heeft haar programma gewijzigd.
Verleden week hield Gladstone eene lange
rede over den politieken toestand. Omtrent de
lersche quaestie zeide hij, dat het de plicht was
I. der liberale partij home-rule voor Ierland te
eischen, maar onder voorwaarden, die de eenheid
des rijks waarborgden. De uitsluiting of het
behouden van lersche leden in het rijksparlement
mocht aan het hoofddenkbeeld geen afbreuk doen.
I Ook zou de liberale partij zich er niet tegen
I verzetten, dat het protestantsche Ulster van het
I overige Ierland werd gescheiden en voor eene
I schadeloosstelling der lersche grondeigenaars
mocht het crediet des rijks niet worden aange-
wend.
■5 Gladstone vroeg, of deze drie concessiën niet
1 groot genoeg waren om eene verzoening met’
de afgescheiden liberalen mogelyk te maken.
I Hij drukte de vaste overtuiging uit, dat, zoo het
Parlement werd ontbonden, de liberalen bij de
verkiezingen zouden zegevieren.
In het Hoogerhuis deelde Salisbury
I mede, dat Duitschland, Spanje en Belgie
II genegen waren, onder zekere voorwaarden aan
een conferentie over de suikerpremien deel te
nemen. Ten opzichte van Frankrijk kon de
minister niets zeggen.
De behandeling van het wetsontwerp op de
kunstboter werd voortgezet en ten einde gebracht,
met uitzondering van de naam-quaestie. Eerst
beden zal waarschijnlijk beslist worden of het
Product „butterine” dan wel „margarine” zal
genoemd moeten worden.
Het Lagerhuis verwierp Woensdag met 153
tegen 107 stemmen een nieuw voorstel om het
9
1
9
l
f
L
l
j
