P'
|ari
besti
prins
geeri
bede
ie n
fijn
Swat
nit£
Jtydig
too J
I v'
plan
|en
h is o la a w.
Eega miiiioen Pond»
ik trol hem eergisteravond i ging op dit oogenblik ópstaan, om zich ook aau
Met het oog op de rechten der verdediging
verdient het volgende vermelding
In de vorige week bevond zich voor de recht
te zien,
ik was al
i uw
D
hoeft
voed
fthv'ó'i
deze
Self
gein;
net i
erke:
jeeft
verpand waren. J
van den tegenwoordigen lord, heeft echt hei-
densch huisgehouden.”
„Maar koe laten zich dan zijne kolossale uit
gaven verklaren
tón i
1
voor
bron;
sen i
»Z
h-llTi
Al
'veesi
lijko
'ver
Van
r'.'ede
Jlank
omga
h
tien,
ruk
deur,
mor
'en.
Sprek
I »T
bezat
Ie 1,
frrey
frerki
lbopa;
llcgei
gevoi
de o
fle p
vuile
loor
jpioei
lyolg
reenic
L 111
lïurli
luren
'óuri
rorst
;ou
welk
ihre
n di
Hun:
vorst
mam
lood
®rie
Di
lit 1
vijze
teioo:
sal i
ut e
houd
’ene,
mud.
Te
leid
nilit;
orgtj
:en
;ens
mute
erwi
nitise,
besta
b
Omtrent eene gasontploffing bij Van Lier te
Amsterdam, leest men in de Amst. ’t volgende
Donderdag avond, omstreeks 11 uur, had on
der de voorstelling achter op het tooneel, bij
de kleedkamers, een gasontploffing plaats. Een
der beambten voorkwam, door onmiddellijk de
gaskraan op het tooneel af te sluiten, alle on
gelukken. De paniek zou zeer gering geweest
zijn, als de muzikanten zich kalmer hadden
Donderdag is in Den Haag in een koffiehuis
in het Koordeinde een brutale diefstal gepleegd.
De eigenaar had de gewoonte een trommel
met geld en geldswaardige papieren over dag
in een kistje onder de toonbank te bergen. Bij
zijn afwezigheid is de trommel, inhoudende onge
veer 4000 gulden aan effecten, bankpapier en
specie, verdwenen.
Een voorwerp, dat in het kistje geweest was,
en dat in het huis werd teruggevonden, gaf het
spoor aan om den dief te vinden. Het bleek
dan ook dat een der bedienden het kistje weg
genomen en het aan een besteller ter bezorging
had gegeven. Kistje en geld werden in het huis,
waar de besteller ’t gebracht had, teruggevonden.
Men hoopt thans in den loop van de maand
September a s. op het marktplein der voeding-
tentooastelling te Amsterdam een groot schut
tersfeest te geven, waarbij alle deelnemers in
17e eeuwsche kleederdracht zullen verschijnen.
De besturen der Nederlandsche spoorwegmaat
schappijen zyn uitgenoodigd om op Dinsdag 6
September e. k. bjeen te komen inde bureaux
van den raad van toezicht op de spoorwegdien
sten, tot het houden eener bespreking over de
a. s. winterdienstregeling.
gedragen. Doch deze namen, terstond na het
hooren van den knal, met hun instrumenten
met veel beweging de wijk. Hierdoor verlieten
bijna allen de zaal en was het den inspecteur
van politie, die tot kalmte maande en tot blijven
zitten aanried, daar er geen gevaar was, ónmo
gelijk stand te houden, hij werd weggedrongen.
In een minimum van tyd (dank zij de thans
zeer doelmatig gebleken ontvluchtings-toestellen
buiten het genoemd théatre aanwezig) kon het
publiek het gebouw verlaten. Alleen de ladders,
van het balkon tot de straat, ontbraken in het
angstig oogenblik.
Het geval heeft geen enkel ongeluk veroor
zaakt, het gaf slechts aanleiding tot enkele
grappige voorvallen artisteu werden van hun
stoelen gedrongen, een kleedster ineen costuum-
kist geworpen.
Na een korte pooze was de schouwburg weder
gevuld en werd de voorstelling ten einde gebracht.
Bedaardheid in dergeljke gevallen zij den
kalmen Nederlanders aanbevolen.
Roman van P. E. van Areg.
VIII.
(Vervolg.)
De oudere heeren, die niet aan den dans
deelnamen, waren met lord Norman bijeen in
de beide zich oostelijk bij de balzaal aanslui
tende groote vertrekken, terwijl daar tegenover,
op den westelijken vleugel, de wintertuin was.
De gesprekken, die zich als van zelf in de
kringen der verschillende groepjes ontwikkeld
hadden, waren tamelijk levendig en geanimeerd.
Men sprak over allerlei dingen welke een en-
gelsch gentleman kunnen iuteresseeren over de
lersche onlusten, over het jongste ontslag van
den onderkoning van Indie, over barer majesteits
schip Nautilus, waarvan sedert zes weken alle
berichten ontbraken, over de aanstaande wed
rennen in Epsom. Aan een klein marmeren
tafeltje in een vensternis, op een kleinen afstand
van de anderen, hadden een paar bejaarde heeren
p.aats genomen, lord Adlisbroth en de baronet
Douglas, beide veelbeteekende namen onder de
bank te Amsterdam zekere K.die zichzelf had
aangemeld aan het politie-bureau met de mede-
deeling, dat hij aan een firma in de Molsteeg
een brandbrief had gezonden, waarvan hij den
commissaris de copie vertoonde. Hij werd toen
aan het bureau gehouden en een instructie tegen
hem geopend, waarin het bleek, dat de oor
spronkelijk door hem geschreven brief na een
vluchtige lezing aanstonds door den ontvanger,
lid der firma O.vernietigd was. Ter terecht
zitting verklaarde K. intusschen, dat hij zichzelf
vroeger valschelijk beschuldigd had, met het doel
om de noodige rust, die hij tot herstel zijner
gezondheid behoefde, maar zich uit geldgebrek
niet verschaffen kon, in de gevangenis te genie
ten. De copie, die hij den commissaris vertoonde,
was de ware nieteen juist afschrift van den
brief, die hij de firma dan wel gezonden had,
had hij zoo juist ter terechtzitting aan zijn toe-
gevoegden verdediger, mr. D. E. Leoni, gegeven.
Voordat mr. Leoni dit afschrift aan de recht
bank voorlas, bood hij het den subst.-officier,
mr. Pleyte, ter inzage aan. Deze verklaarde
toen den inhoud er van al te hennen. Daar nu
beklaagde dit afschrift eerst den vorigen dag in
de gevangenis vervaardigd had, met het doel,
het zijn verdediger te doen toekomen, gaf mr.
Leoni in zijn pleidooi uiting aan zijn groote
verbazing over het feit, dat de ambtenaar van
het O. M. van den inhoud kennis droeg. Dit
kon niet anders dan door een onderschepping
van de zijde der autoriteiten zijneene handel
wijze, waardoor de rechten der verdediging, in
den laatsten tijd in ons land hier en daar toch
alzoo bekort, geheel geschonden werden. Pleiter
kon niet nalaten er op te wijzen hoezeer deze
inbreuk hem griefde en verontwaardigde. Er
moest voor den gevangene volkomen vrijheid
bestaan, zich met zijn verdediger over zijn be
langen te onderhouden. Hij moest hem alles
kunnen bekennen, ook het meest compromittee-
rende, zonder gevaar te loopen, dat zijn brieven
werden onderschept of het gesprek afgeluistérd.
Door den ambtenaar van het O. M. werd op
deze klacht niets geantwoord.
Omtrent de eigenlijke toedracht dezer zaak
deelt men aan de Haarlemmer Ct. het volgende
mede Toen mr. Leoni Woensdag jl. de ge
vangenis verliet, verzocht hij den bewaarder zijn
cliënt papier en inkt te geven. De bewaarder
deed dit en bracht het den man in zijn cel, die
toen te kennen gaf dat hij de copie van hetgeen
hij zijn advocaat schrijven wilde, reeds op een
:ei had staan. Deze werd hem toen afgenomen,
na een poosje teruggeven, en toen de brief klaar
was, op zijne beurt ook deze afgeëischt. Toen
men hem dien terugbracht, werd hem er bij
gezegd dat hij dien dan maar op de zitting aan
zijn advocaat moest geven.
SMEEK, 30 Aug.
Den 1 September a. s. zal de heer I. Ouwen
broek 25 jaren als directeur by de Rijks-tele-
grafie werkzaam zijn geweest, waarvan bijna
9 jaren in onze gemeente, terwijl hij alsdan in
’t geheel 32 dienstjaren heeft.
De heer O. heeft zich gedurende zijn negen
jarig verblijf alhier èn als burger èn als amb- i
tenaar de algemeene achting weten te verwer- i
ven. Vooral in zijne betrekking hebben allen, i
die meer of minder met hem in aanraking kwa- 1
men, hem leeren kennen en waardeeien als een
uitstekend ambtenaar, die het publiek altijd
gaarne ter wille en behulpzaam was en zich ais
zoodanig dan ook algemeen bemind heelt ge-
Bij Koninklijk besluit is bepaald, dat de stem
briefjes, ter verkiezing van leden der Tweede
Kamer van de iStaten-Generaal, in de hoofd
kiesdistricten Dokkum, Alkmaar, Middelburg,
Goes en Zierikzee, op 1 September 1887 inge
leverd, zullen worden geopend op 3 September
1887 en, ingeval van herstemming, die op 14
September 1887 in te leveren, zullen worden
geopend op 16 September 1887.
Hoogachtend, Uw dw. dr.,
H. P. N. HALBERTSMA, Ingenieur.
De visschers op de Lutine zijn in de laatste
dagen zeer gelukkig geweest. Dinsdag is o. a.
opgehaald5 goudstukken, 260 Spaansche mat
ten, 9 losse zilverstukjes, 7 koperstukken,! bal
lastbrood en een voorraad roest, lood en koper.
Dinsdag morgen verlieten een paar knapen
van 12 en 14 jaar de ouderlijke woning te
Leiden om naar school te gaan. Zy deden het
echter niet, want later vond men in huis hun
boeken terug. Van de beide snaken werd ech
ter dien dag niets meer vernomen en niemand
wist iets omtrent hen aan de ontruste familie
leden te vertellen.
Den volgenden avond te 8 uur kwamen ze
terug. Zij hadden een tochtje naar Rotterdam
gemaakt via Den Haag en Delft, heen en terug
te voet. In de 36 uren dat zij uit waren ge
weest hadden zy niets gebruikt.
Vad., met de conclusie vrede hebben, ofschoon
wij het betreuren dat deze gewichtige materie
zoo karig is bedeeld geworden maar mocht
men daaruit de gevolgtrekking willen maken,
dat bij den veldarbeid voorloopig alle kinder
exploitatie geoorloofd moet blijven, dan kunnen
wij daartegen niet krachtig genoeg protesteeren.
De wetgever zal bij het ontwerpen van nieu
we wetsbepalingen rekening moeten houden niet
alleen met hetgeen bij de enquête aan het licht
is gekomen, maar ook met hetgeen van elders
bekend is.
Welnu, men kan niet beweren dat men van de
nadeelen van veldarbeid door jeugdige kinderen
niets weet. Is het niet een feit dat veldarbeid
op het platteland de voornaamste oorzaak is van
het relatieve schoolverzuim? Is het niet waar,
dat 10- en 11-jarige kinderen ook op het veld
soms 12 tot 16 uren achtereen aan het werk
worden gesteld? Zullen de nadeelen van den
veldarbeid door jeugdige kinderen niet grooter
worden naarmate er meer bepalingen in het leven
worden geroepen om anderen arbeid te verbieden?
De wetgever heelt dan ook reeds een bepaling
gemaakt, om de gemeentebesturen althans in de
gelegenheid te stellen, dat kwaad te beteugelen,
maar die poging is als geheel mislukt te beschou
wen. En dat is bij de enquête duidelijk ge
bleken. De commissie schijnt dan ook eenstem
mig van oordeel, dat de materie geheel ongeschikt
is, om bij plaatselijke verordening geregeld te
worden, maar dan wordt het immers dubbel
noodzakelijk, daarin verandering te brengen en
ook hier de centrale regeeringte doen optreden.
Van de regeering mag men naar ’t Vad.
ten slotte doet opmerken verwachten, dat zij
reeds schielijk na de terugkomst der Tweede
Kameroen ontwerp zal indienen. Ook in de Eer
ste Kamer is daarop reeds aangedrongen. Volhar
ding bij de politiek van afwachten is onmoge
lijk, nu voldoende gebleken is, dat onverschil
ligheid en hardvochtigheid in de verhouding
tusschen werkgevers en arbeiders niet zelden
een. groote rol spelen, dat misbruik van de dien
sten van de kinderen en jongelieden, onvoldoen
de behartiging van de veiligheid en gezondheid
der werklieden en ontstentenis van voorziening
in het belang van hen, die bij den arbeid hun
werkkrachten hebben ingeboet, niet genoeg tot
de uitzonderingen behooren om de gevolgtrek
king te wettigen, dat uitbreiding van Staatszorg
ten behoeve der zwakken a priori als onnoodig
<n verwerpelijk zou zijn te beschouwen.
in de Jockey-clubhij verloor daar binnen den
tijd van een uur een som van duizend pond met
ecarté, en dat met een kalmte alsof het zooveel
pence’s waren geweest.”
„Het spel is zijn hartstocht; het had hem
reeds in de macht toen hij nog een jongman
was en nauwelijks genoeg had om van te leven.
Het bevreemdt mij echter, dat gij, ondanks het
geen ik u verhaalde, niet weet hoe hij in
staat is zulk een weelderig leven te voeren.
Hij is immers voogd over zijn nicht, de dochter
van zijn overleden broeder, aan wie van moe
derskant een onmetelijk vermogen, men spreekt
I van een millioen pond, ten deel viel. Hij heeft
natuurlijk over de revenuën daarvan te beschik
ken gehad, teneinde haar eene opvoeding te
kunnen geven volgens haar stand.”
„Maar aan dat inkomen komt toch na korter
of langer tijd een einde, zoodra het meisje
mondig wordt.”
„Ik weet niet wanneer die termijn verstreken
is, maar men zal moeten atwacnten hoe hy
staudigheuen der famine, om te weten, dat de I zich dan verder door ’t leven zal slaanvoor-
inkomsten van de baronie voor het grootste deel loopig echter schijnt een dergelijke eventualiteit
verpand waren. De oude Norman, de vader nog niet binnen den kring zyner berekeningen
te jjggeni«
Lord Norman, die aan eene meer in ’t midden
van ’t vertrek staande tafel had plaats genomen,
maakt, Wij twijfelen er dan ook niet aan, of
op den dag van zijn jubilé zal het den waardi-
gen man niet ontbreken aan bewijzen van be
langstelling en waardeering.
Naar wij vernemen zal bij gunstig weder
zich morgen (Woensdag) avond ’t sted. muziek
corps doen hooren op de Hoogëndsterpyp.
f Zaterdagnacht maakte de politie zich aan
den Oppenhuizerweg meester van iemand, wiéns
rekening in ’t strafregister nog altijd open stond.
In der tijd veroordeeld om eenige maanden in
afzondering door te brengen, wachtte hij de
oproeping niet af, maar begon terstond een
zwerftocht. Van dien tocht thuis gekomen
zijnde, werd hem te midden van vrouw en kroost
geen tijd gegund om uit te rusten.
f Jl. Donderdag waren een paar jongens bij
de Boterfabriek bezig met ’t vangen van kik
kertjes. Om zeker te zijn van niet te vallen,
hielden z’elkander bij de hand. Toch wou het
ongeluk, dat een van de maatjes te water
raakte en tot overmaat van smart zijn kameraad
mede naar de diepte trok. Reeds verkeerden
beiden in zinkenden staat, toen ’t ongeval werd
opgemerkt door ’t oudste zoontje van dr. S.
alhier, die in hunne nabijheid had gebaad.
Reeds half gekleed zijnde, springt dat moedig
ventje direct te water en smaakte ’t genoegen
na een oogenblik van onbeschrijfelijke inspanning
de beide knapen van een wissen dood te redden.
De volgende circulaire is dezer dagen in Ihoofc
deze gemeente verspreid met de daarbij behoo-
rende inschrijvings-biljetten
„Ondergeteekende heeft het plan opgevat om
te trachten in Sneek eene Drinkwaterleiding aan
te leggen. Op de dringende behoefte welke
daaraan bestaat, behoeft hij U wel niet te wijzen.
Hij roept tot de bereiking van zijn doel Uwe
medewerking in, niet in den vorm van kapitaal,
maar door eene verbintenis om U, bij tot stand-
koming der zaak, voor een zeker waterverbruik
te abonneeren, ten einde daarmede besturen en
kapitalisten, wier beider hulp hy in dezen noo-
dig heeft, de behoefte aan bedoelde inrichting
door cijfers te kunnen aantoonen.
Dat het water hetwelk hij U door de drink
waterleiding zoude leveren, U volkomen zoude
bevredigen, wordt U gewaarborgd door de voor
waarde dat dit aan de eischen, te Leeuwarden
bij de concessieverleening gesteld, zoude moeten
voldoen. Deze eischen bepalen o. a. dat het
water moet zijn helder, kleurloos, reukloos en
van zuiveren smaak, terwijl het grootst toe te
laten gehalte van de verschillende opgeloste stof
fen, welke op de kwaliteit van het water van
invloed kunnen zijn, nauwkeurig is omschreven.
Vastgesteld zijn deze eischen volgens het advies
van een Commissie van 5 deskundigen, bestaande
uit de heerendr. J. Baart de la Faille en
dr. N. Heeling Brouwer, beide med. doctoren
te Leeuwarden, G. B. tichmidt en 11. van Gel
der, beide apothekers te Leeuwarden, en dr.
E. A. van der Burg, professor te Leiden.
Uwe verbintenis blijft alleen dan van kracht,
wanneer het water aan deze eischen blijkt te
voldoen.
Ondergeteekende verzoekt U beleefd zijne
onderneming op de gevraagde wijze te willen
ondersteunen en hem daarvan vóór den lü dept,
a. s. te doen blijken door invulling en onder-
teekening van nevensgaand biljet en toezending
daarvan aan zijn adres Zuidblaak 26, Rotter
dam.”
Hoogachtend.
engelsche aristocratie. Hun gesprek werd op
zoo’n zaehten toon gevoerd, dat men aan het
dichtst bystaand tafeltje niet kon hooren waar
over het eigenlijk liep.
„Het schijnt inderdaad,” zei lord Adlisbroth,
„aan onzen gastheer gelukt te zyn, zyne bij de
overneming der baronie weinig schitterende finan-
tieele omstandigheden geheel te rehabiliteeren.
Onze kennismaking dateert van den tyd toen
hij nog kapitein was bij het vier-en-tachtigste
liuie-regement en hij als de tweede zoon zijns
vaders nog volstrekt geen uitzicht had dat net
hem ooit zou gelukken in het bezit der heer
lijkheid te komen. Het heette toen algemeen,
dat het vermogen zijner vrouw zeer gering was
en hij leven moest van de toelagen van zyn
ouderen broeder.”
Het erfdeel der baronie zal hem op de been
geholpen hebben wat dan ook volstrekt niet
te verwonderen is,” antwoordde Douglas.
„Maar nu zjjt gy teen geheel op den verkeerden
wegik ben genoeg op de hoogte van de om-
zijne andere gasten te wijden, en zoo verstomde
dit gesprek. De gastheer vertoefde echter nog
slechts korten tyd in den kring der oudere heeren;
hij trad de balzaal binnen. Daar werd hy dadelyk
door eenige dames in beslag genomen, die hem
hare complimenten maakten over de prachtige
versieringen en het heerlijke feest, welke hij
met de wellevendheid van een man van de
wereld beantwoordde. Hij was een geruimen
tijd niet in staat zich los te maken van die druk
babbelende schaar, ofseuoon hij zich dwingen
moest om het gesprek gaande te houden, daar
iets anders zijne belangstelling bezig hield. Ein
delijk liet men hem los en hij vervolgde zijn wan
deling door de zaal. Een oepaald doel richtte jf1
zyne schreden hij had den advocaat Carring-
shliff ontdekt in een half donkeren hoek aan de
tegenovergestelde zijde, van waar men in den
wintertuin kon komen. Hij had dezen ook eene
uitnoodiging gezonden, misschien wel in de hoop
dat hij op den avond van het feest nog niet
van Bedfortshire terug zou zijn. Eindelijk stond
hy voor den advocaathij was nog slechts en
kele schreden van den ingang van den winter
tuin verwijderd.
„Het doet mij genoegen, u bij ons
mister Carringshlilf,” zei de lord;
bang dac gy niet tydig genoeg van uw reis
terug zoude zyn, om ingevolge myn verlangen
