lil I
1
Oi
1
IS
1
Bi
4,|
41
1
I
i,14
Eeo millioen Pond.
1
Rauwer*
I
van
b(
ki
al
z<
k
811
v«
m
vt
e<
P
Si
di
zc
Ji
d(
Vl
<k
w
w
m
I®
te hebben aangelegd, althans de kogel trof een
der jongelieden in den hals, aan de linkerzijde,
zoodat de gewonde niet buiten levensgevaar
verkeert.
Het voorval wekt algemeene deelneming,
te meer daar de V. gunstig bekend staat en alles
behalve iemand is die dadelijk geweld gebruikt.
De zaak wordt gerechtelijk onderzocht en de
V. is voorloopig in zijne betrekking geschorst.
SN E E K, 27 December.
Zaterdag jl. hield de afdeeling Sneek van de
Schippersvereeniging iSchuttevaer hare December -
vergadering, waarop lezing werd gedaan van
het voorloopig verslag der werkzaamheden van
het hoofdbestuur gedurende het jaur 1887, met
vermelding van den verkregen uitslag.
Vele en veelzijdig waren bare bemoeiingen
en veel werd ten behoeve van de binnenschip-
penj in Nederland verkregen.
4i.i
'1
I
L.i.
In de gemeente Weststellingwerf heeft een
treurig geval plaats gehad. Eenige jongelieden
waren te Sonnega op het kerkhof bezig met het
zoogenaamde St. Thomas luiden. De gemeente
veldwachter De V. verbood hun dit, waarna zij
op de vlucht gingen. Ten einde hun nog verder
vrees aan te jagen, schoot hij zijn revolver in de
lucht af. Hij schjjnt echter niet hoog genoeg
geven van hare omstandigheden, en dat
,au j haar had overgehaald haar verhaal alleen
had hem te zullen doen, onze jonge vriend
1 vols ekt niet van plan op eene dadeiyke oi
O V E R Z 1 C H T.
Het christenfeest by uitnemend werd ditmaal
in ons werelddeel in eene min of meer gedrukts
stemming gevierd. Donkere stippen vertoonden
zich in den jongsten tijd aan Europa’s politie*
ken hemel en sombere tonen mengen zich ia
het vredelied der laatste dagen, met het ooi
op de dreigende verwikkelingen in het Oosten,
die zoo licht tot een vreeselyke catastrofe kuunea
leiden.
In Oostenrijk blijft men de zaken althans
donker inzien en scnijnt wel geneigd om vorst Fer*
dinand op te geven, doch niets waarborgt de reges1
ring dat Rusland daarmede tevreden zijn zou «n
men verkeert dus voortdurend in het onzekere.
Omtrent den oorsprong der oorlogsgeruchten
wordt aan de limes uit Weenen het volgende
gemeldDe eerste oorzaak van deze bezorgd*
neid was een brief van Bismarck, dien de
Duitsche gezant te Weenen, prins Reusz, aan
„Neem haar,” zeide hij tot hem met eene
zacnt bevende stem, „neem haar onder uwe
hoede, als het liefste wat gij bezit, zooais zy
!t verdient. Deelt ’s werelds vreugde en leed
met elkaar, zonder u te storen aan het onstuimige
gewoel des levens, dat u omgeeft. Ais ik een
waarborg noodig had dat gy elkaar wederkeerig
gelukkig zoudt maken, dan zou deze daarin be
staan, dat ik twee harten voor my heb, dio
God liefhebben, die doen wat recht is en niemand
vreezen.”
„Dat zal steeds ons levensdoel blijven,” ant
woordde docter Parker.
Hy nam den arm zijner verloofde in den zijne
en wandelde met haar vooruit, terwijl Walther
met Alice volgde.
Onze jonge vriend, die uit den brief
Parker tot zyn genoegen had gezien, dat het
aan de vereeuigde pogingen der verloofden
gelukt was Alice tot de belofte te bewegen,
heden eene onbewimpelde verklaring te zullen
men
aan
was
1
Er is een tijd van komen, van zitten en van
gaan, dacht zeker iemand te Zomeren in Noord-
Brabant. In die gemeente werd namelijk in
arrest genomen de vermoedelijke dader van den
diefstal, die verleden week te Leende op bijzon
der geheimzinnige wijze plaats had. Hij werd
nog in het bezit gevonden van het horloge en
de overjas, die daar ontvreemd werden, terwijl
hij tevens nog een goede som gelds by zich
droeg, die wellicht ook van diefstal afkomstig
is. De kerel, een vagebond, afkomstig van
Caulille in België, werd te Zomeren in de wacht
opgesloten met bet plan om hem nader ter
beschikking te stellen van den officier van justitie.
De vogel was wel gevangen, maar de kooi
bleek, helaas, tegen zijn listen niet bestand.
Toen men althans des morgens in de wacht
kwam, vond men wel een grooten berg zand,
maar de kerel had zich een uitweg weten te
banen onder de fundamenten van het gebouw
door en was als een konijn door de gegraven
pijp ontvlucht. Men zoekt den dief nog tot nu
toe vruchteloos.
Ijoman van P. E. van Areg.
XXII.
Vervolg.)
Zoo ging de dag voorbij en het nieuwe mor
genrood kondigde den nieuwen aan. Alice had
haar legerstede reeds verlaten, alvorens de eerste
zonnestraal der lentewarmte nog do jonkvrou-
welijke aarde had gekust. Het was de zoete
verwachting, welke haar den slaap uit de oogen
dreef. Heden, heden Welk een zaligheid lag
voor haar in die woorden opgesloten, en hoe
bouwde zij daarmee hare schoonste luchtkastee-
len 1
De wagen kwam precies om twee uur voor,
op welk uur, volgens de huishoudelijke bepalingen
van het gesticht, het middageten gewoonlijk was
afgeloopen. Parker was zelf naar het stadje
geweest om een knap en gemakkelyk wagentje
Als punten ter behandeling op de a. s. alge-
meene vergadering werden door de afdeeling
aangenomen
1°. Verzoek aan Z. Exc. den Minister van
Waterstaat, Handel en Nijverheid, om rem-
mingswerken bij de nieuwe haven te Lemmer
en aanleg van een plankier met koppalen aldaar;
2°. bij de bevoegde autoriteit aan te vragen
het plaatsen van stoppalen tot vastleggen van
schepen aan de zuidkant van het vaarwater
buiten der Aa-poort te Groningen, by den molen
van den heer Vos
39. bij de bevoegde autoriteit verzoeken om
in het vaarwater van Zuidbroek naar Winscho
ten om de vijf of tien minuten wisselplaatsen
te maken, zijnde het aldaar by ontmoeting van
geladen schepen veel te nauw.
4°. aanvraag bij Ged. Staten van Friesland,
dat het groot scheepsvaar water bij nacht beter
verlicht worde en wel door
a. een vuur op het Bergummermeer westzijde;
b. een vuur op hot Saeekermeer westzyde,
waarvoor de afdeeling aanwyst de brug te
Oppenhuizen, als liggende in de juiste rienting;
c. twee vuren op het Tjeukemeer, en wel
één bij den Oorsprongen één by den ingang van
de Lemsterrien
Nogmaals terug te komen op het voorstel
Bolsward van A°. P°. strekkende tot verbete
ring van het vaarwater in de Geul van Sloten
naar de Lemsterbrekken en opruiming van een
gevaarlyken steen, liggende in de koersliju van
genoemde Brekken naar Vollegabrug.
Vervolgens werden eenige voorstellen gedaan
van lokalen aard, die aangenomen en ter uit
voering werden opgedragen aan het afdeelings-
bestuur.
Als voorzitter werd herbenoemd de heer
J. Houwink Gz. terwijl als afgevaardigden ter
algemeene vergadering te Zwolle werden be
noemd de heeren K. Lampe, B. Wielinga en
E. G. Fokkema.
Heden vergaderden bij Agema alhier,
daartoe opgeroepen door de kiesvereeniaing
Burgerplicht, de afgevaardigden van de liberale
kiesvereenigingen in ons nieuw kiesdistrict.
Vertegenwoordigd waren de beide kiesvereeni
gingen Burgerplicht en Burgertrouw te Sneek,
Wymbritseradeel, Gaasterlaud en Sloten, Heme-
lumer Oldephaert, IJ 1st en Doniawerstal.
Rauwerderhem was niet vertegenwoordigd.
Het door de voorzittende vereeniging Bur
gerplicht ontworpen concept-reglemeat werd na
eene kleine wijziging goedgekeurd.
Behalve Burgertrouw te Sneek en
derhem zijn alle bovengenoemde vereenigingen
tot de centrale vereeniging toegetreden.
f ’t Eerste Abonnements concert dat Apollo
Zondagavond ji. voor een flink bezette zaal gaf,
te huren, want de stal van docter Brown bood
in dat opzicht gelijk wij reeds in de gelegen
heid waren op te merken niets bruikbaars
aan. Hij liet de dames achterin plaats nemen,
ging zelf op de voorste bank zitten en het kleine
uitstapje nam eenaanvaogonderdegunstigevoor-
teekens van een lekkeren, warmen Meidag, een
gouden zonneschijn en eene frissche lentelucht,
die de wangen der meisjes roodkleurde en dar
telend met hare lokken speelde.
Zoodra zij te Hampton waren aangekomen,
lieten zy den wagen stilhouden bij de herberg
van het kleine plaatsje en gingen te voet naar
het park, waarheen, zooais de docter bij zijn
navraag van den kastelein vernam, Walther
reeds vooruit was gegaan, omdat deze niet wist
waar zij zouden uitstallen.
An daar troffen zy hem dan ook wachtende
aan, terwijl hij m de paden van het park
wandelde.
Diepbewogen drukte hij zijn zuster aan zijn
borst en gaf hij zijn vriend de hand: dat was
zijn gelukwensch met hunne verloving, waarvan
docter Parker hem in zijn brief kennis 1
gegeven 1
den en dankbaar huiswaarts. En wij wij
gingen heen met de gedachte, dat een Kerstfeest,
op zoo’n wijze gevierd, meer en meer aanmoe
diging verdient. De begunstigers hadden zich
allen kunnen overtuigen, hoe goed hunne gelden
waren besteed. Kosten andere kinderfeesten nog
al betrekkelijk veel aan arbeidsloon, men kon
er van verzekerd zijn, dat het ingeteekende
hier enkel en alleen aan de jeugd ten goede
kwam.
De leden der gemeente hebben pro Deo moeite
noch zorgen ontzien om den dag van gisteren
tot een onvergetehjken voor de jeugd te maken.
Daarom achten we ’c onzen plicht, ’[Kinderfeest
aan den Oppenhuizerweg bij een voorkomende
gelegenheid ia de gunst van ’t Sneeker publiés
aan te bevelen.
Wonseraóeel, 27 Dec. Zacht en weldadig
bedekt een ferme sneeuwlaag de zoo goed te
velde staande wintergranen, ’t Is een geluk
voor de teere sprietjes, daar ze anders geducht
van de vorst te lijden zouden hebben door het
vele water, dat den grond letterlijk heeft door
weekt en er alzoo korsten ijs om de planten
gevormd zouden zynhetwelk nu door het
sneeuwkleed verhinderd wordt.
Franeker, 27 Dec. Gisteren avond had da
door de Rederij kerkamer van Lennep uitgeschre
ven wedstrijd in het reciteeren plaats. Van de
24 sprekers, die zich hadden aangemeld, konden
twaalf ter mededinging worden toegelaten, waar
van elf zyn opgekomen. Het talrijk opgekomea
publiek volgde in ademlooze stilte de over het
geheel zeer verdienstelijke voordrachten. Luide
toejuichingen vielen den meesten sprekers ten
deel.
De uitslag van den wedstrijd was, dat door
de jury de eerste prys f 25 met diploma voor
Ernst werd toegekend aan den heer J. H.
Vrugtman te Zutphen met de Werkstaking van
Francois Coppée en voor Luim aan den heer
8. G. Nijounuis te Gorredyk met het Huwelijks
aanzoek door E. Laurillard. De tweede prijs
ff O met diploma werd voor Ernst behaald door
den heer Heidstra te Dockum met het Triumf-
lied der beschaving door Estella Herzveld en
voor Luim door den heer K. Heidstra te Dan-
tumawoude met eene Lachles door E, Lauril
lard. Verder werd een diploma vereerd aan
den heer M. de Vries te Munnekeuuren mot
bij de wieg van het kind eens armen door J. v*
Beers en aan den heer D. R. IJ atemi te Ping*
jum met de Boterham en de Goudzoeker van
den schoolmeester. Met de meeste voldoening
mag het bestuur van v. Lennep op den avond
van gisteren terugzien.
richt, dat men in het geboortehuis van Multatuli
een gedenksteen had geplaatst.
Een daad van piëteit, doch een daad, die den
overledene vrij koud zou hebben gelaten. Hij
gaf weinig om die soort van vereering, en, zoo
er al een huis ware, waartoe hij zich aange
trokken gevoelde, dan was het de woning, waarin
hij zijn laatste jaren in betrekkelijken vrede door
gebracht heeft, die bij een uitroepingsteeken na
al zijn zwerven noemde, waar hy met liefde zelf
de Icmhe plantte en verzorgde.
Dit huis wordt begin Januari geveild; de daar
op staande hypotheek en de verdeeling der erfe
nis maken dien verkoop noodzakelijk.
Zij, die het best met de geheime wensebeu
bekend zijn, welke de groote man in zijn laatste
levensmaanden koesterde, weten dat men hem
een groot genoegen had gedaan door het bezit
van dat huis aan zijn weduwe te verzekeren,
die ongetwijfeld op hare beurt zal zorgen dat
na haar dood met dit gebouw op een wijze ge
handeld wordt, die de nagedachtenis van haar
man waardig is.
Het niet wagende bij deze gelegenheid te
herinneren aan de vele redenen, die wij hebben
Multatuli dankbaar te zijn, wendt men zich tot
alle vrienden, vereerders en geestverwanten van
den ambtenaar, inensch, denker, kunstenaar, met
het verzoek mede te werken tot de uitvoering
van boven omschreven plan. Men verzoekt
opgave aan het adres van de Amst. of aan dat
van een der bovengenoemden van de sommen,
waarvoor men aan deze daad van piëteit wil
deelnemen. Indien men op ongeveer vyf- a zes
duizend gulden kan rekenen, is de uitvoering
van het plan verzekerd.
De namen der deelnemers zullen de weduwe,
in een album vereenigd, worden aangeboden.”
In den stadsschouwburg te Amsterdam is
jl. Donderdag avond een warme hulde gebracht
aan Louis Bouwmeester, bij gelegenheid van
zijn 25jarig jubilé. Van vrienden en kunstge-
nooten ontving hij tal van geschenken, o. a.
zijn eigen borstbeeld, door H. Teixeira de Mat
tos vervaardigd.
mag over ’t geheel goed geslaagd heeten. Werden
niet alle nommers van ’t programma naar wensch
uitgevoerd, het davrende applaus, dat vele ten
deel viel, bewees dat de betrekkelijk jonge
Apollo onder de leiding van haar uitnemenden
directeur al aardig de kinderschoenen begint te
ontwassen.
De gepaste afwisseling van vroolijke, lustige
muziek met meer ernstige, maar meest altijd
dankbare en zangrijke nummers, bracht ’t publiek
in geanimeerde en dankbare stemming, die zich
vooral in luide toejuichingen openbaarde, toen
de verschillende solo’s ten gehoore werden gege
ven. ’t Was een gelukkig idéé van Apollo, dat ze
voor deze gelegenheid den harpist en silo-
violoncellist 8. had geëngageerd. Hoewel harp
muziek o. i. eentoonig is, wist de heer 8. op
zijn instrument toch zijn hoorders in hooge mate
te boeien door de bewonderenswaardige techniek
bij zijn snarenspel. En dat zijn spel zuiver
was, bleek ten volle uit de Andante voor harp
en fluit. Eerst toen kon men zeggen, dat
de harp tot haar recht kwam van eentonigheid
was nu hoegenaamd geen sprake meer. De
violoncel was bij den heer S ook in zeer goede
handen, doch alweer maakte dat instrument
’t meeste effect in no. 7 van ’t programma toen
’t pianospel van mejuffrouw G. hulp kwam ver-
leenen, die ’t werk van den solist waarlyk tot
een schoon geheel vormde. Een enkel vlekje
op ’t gebied der solo’s mag niet onaangeroerd
blijven. Kosleck’s concert polka zou nog meer
lof geoogst hebben als de trompet wat gewilliger
was geweest; ’t scheen wel dat knecht en meester
dien avond alles behalve harmonieerden. Zei
den we in ’t begin, dat niet alle nummers van
’t programma naar wensch werden uitgevoerd,
dan hadden we daarbij voornamelijk ’toog op:
„Ein Nacht irn Orient.”
We wisten niet, dat Apollo reeds over zooveel
krachten kon beschikken om zich aan Neibig’s
juweeltje te wagen. Zonder verder fiber die
vier Bilder in genoemd stuk uit te weidt n,
zeggen w’er alleen dit van’t vond niet den
gewensehten bijval.
Gelukkig dat die min of meer donkre nacht
onze vroolyke stemming niet wegnam; ’[ge
tokkel op de harpsnaren daarna Verhoogde die
zelfs nog eenigszins.
Met een heilbede voor de tienjarige en een
woord van dank aan den hoogst verdienstelijken
leider, sluiten w’onze kunstbeschouwing.
f Wie Kerstmaandag een bezoek aflegde in
do zg. Vredekerk alhier, zal den tijd, daar
doorgebracht, zich zeker niet hebben beklaagd.
Een Kerstboom, die met recht verrassend schoon
kon worden genoemd, prijkte met een aantal
lichtjes en daartusschen tal van sierlijke kunst
bloemen. Vóór ’t symbool der eeuwige Lento
hingen een menigte zeer doelmatige pryzen, die
straks zouden worden geschonken aan de ge
trouwe bezoekers der catechisatie. Wat een
genot voor ouders en publiek, die van blydscnap
stralende gezicritjes te zien. Alle gedachten
waren natuurlijk bij versnapering en prijzen.
Had de heer H. dat vooraf begrepen, vry zeker
was Z.Ed. den niet met ’t afmattend werk van
az begonnen. We hadden hem by den aan
vang al direct kunnen toeroepen Goeie vriend,
je volbrengt je taak niet, de chocolade etc.
zullen een spaak in ’t wiel steken. Gelukkig
dat men halverwege zulks begreep, waardoor
niet alleen ’t kroost, maar ook ’t publiek wer-
kelyk eene verrassing werd bereid. Thans werd
’t geduld van ’t jonge volkje niet langer op de
proef gesteld. De heerlijke drank met toebe-
hooren werd ruimschoots rondgedeeld. Kreog
de een al te veel en de ander, te weinig, na
’t uitreiken der pryzen gingen de hartjes tevre-
spoedige opheldering aan te dringen. Hy begreep
heel goed, dat het meisje, nadat zij zoolang had
geaarzeld, dit besluit niet dan na langdurigen strijd
had genomen, en dat het reeds alleen daarom
verkeerd zou zijn haar tot eene verklaring
te dwingen, ia plaats van bedaard at te
wachten tot zij zelf het daartoe geschikte
oogenbint zou hebben gevonden.
Hy vermeed dus zorgvuldig het onder*
werp aan te roeren, waarvoor hy naar hier w»3
gekomen hy begon een levendig gesprek ovet
allerlei dingen welke in staat zijn een paal’
verliefde zielen bezig te houden, en Alice hoorde
hem met zijn fraaie, lieflijke stem veel te graag
praten, dan dat zij al heel spoedig niet veel liever
de rol van toehoorster als die van spreekster
vervulde.
Men had aldus reeds langer dan een half uur
in de schaduwryke lanen van het park rondge-
wandeld en zich verheugd in het genot van den
fraaien lentedag en de meer en meer ontkiemende
natuur, toen men te midden van een klein boscaje
by een begroeiden heuvel aaniandde waarop h**3
klein koepelvormig gebouw stond met het stand- I
beeld eener grieksche godheid. Men hield er
I'.
BJJ1TB» L. A 1».
B
VI
VI
8P
di
w
a
u
k
d
k
C(
n
ei
o
e
r
b
Oi
d
g
v
W
g
g
11
d
k
it
h
e
C'
d
v
si
S
C
g
d
B
o
n
g;
ei
K
n
'V
g'
k
ti
di
zr
L
h
'1 wl
I
g:
w
F
k
sl
ri
bi
c<
el
v
di
gi
ei
z<
b;
VI
e1
ei
u
oi
G
z<
ei
zi
d;
VI
>'.l’ W j ft
