3
buitenland.
SNEEK, 23 Januari.
Op de weekmarkt waren lieden de meeste
booten weer present. Verseheidene beurtsche
pen mankeerden echter nogwaardoor we
vooronderstellen, dat in sommige onzer binnen
wateren de scheepvaart nog gestremd is.
Nu ’t ijs weer is verdwenen eu de bronnen
van verdiensten zich weer beginnen te openen,
wenschen we maar dat majoor Walnut’s pro
fetie, na 16 Februari weer ijs, niet bewaarheid
wordt.
ongeschonden bleef. Ten slotte werd het ont
werp naar de commissie verwezen, die dè bei
de andere belastingvoorstellen onderzoeken zal.
Weix lot het daar vinden zal schijnt niet twii-
felaehtig. Het Berl. Tagebl. zegt leukweg
„waarom mea het geheele ontwerp onder deze-
omstandigheden maar niet liever dadelijk heeft
ingetrokken, is tot nu toe het geheim van dea
minister Miquel."
Donderdag vergaderde de F ranse he minis
terraad zoovel ter bespreking van de uitvoering
oer conversie,vet, als ter vaststelling van den
datum der verkiezingen, die noodig zijn tengevol
ge van eenige ongeldigverkiaringen zoowel als
ter vervanging van Kamerleden, die overleden
oi^ naar den Senaat zja overgegaan. De
datum van 18 Februari is vastgesteld. Wat de
conversie aangaat zullen de houders der 4'/. pets,
schuldbrieven tot 28 dezer ’t recht hebben af
lossing hunner obligaties te eischen. Na dien
teiuryn worden zij geacht tot de conversie too
te treden. Do openbare meeniiig in Frankrijk
heeft oe wet zeer gunstig opgenomon.
Z-tterdig deed de president-minister nog een
mededeeling in zake de rente-conversie, die
onlangs bijna een kabinetscrisis had veroorzaakt.
Ky oei naaide dat de opbrengst der conversie
niet aan óen klasse van belastingbetalers iu
het onderhavige geval de landbouwersmocht
ten goede komen, maar hij voegde er bij dat
ae regeering zeer wel doordrongen was van den
plicht, om de landbouwcrisis zooveel mogelijk
te verzachten. Men moest echter vooraf weten,
noeveel geld op de begroeting tot dat doel zou
oeschikoaar komen. Verhooging van successie-
rec.iten, een weinig in de rechte lijn en wat
s.erker iade zijlijn, zal ter bereiking van het
eoei. noooig wezen. Men was met deze ver-
~’_V!'ij wel voldaan behalve Jaurès en
de socialisten en nam de conclusie aan,
waarby de regeering werd uitgenoodigd, hetzij
by de begrooting, hetzj bij afzonderlijk voor-
stel, door verlaging der grondbelasting of door
andere middelen, hulp aan den landbouw te
verleenen.
Zij, die zich gevleid hadden, dat Frankrijk
eerlang van het beschermend stelsel wel genoeg
hebben zou, zullen niet met genoegen de sa
menstelling vernemen der parlementaire com
missie, aan welse de quaestie der invoerrechten
in handen gegeven is. Van de 33 leden zijn
slecats 3 overtuigde vrij handelaars en nog 2
die althans uitbreiding der handelsbetrekkingen
willen bevorderen. Onder do overigen zijn zelfs
velen, die nog verhooging van graanrechten ver
langen. De commissie koos den bekenden aarts-
piotectionist Méline tot haren voorzitter. Nog
2 andere commissies, mede van 33 leden ieder,
zyn door de Kamer gekozen, waarvan eene het
vraagstuk van verzekering van werklieden en
oe andere de overige onderdeelen van het ar-
beiders-vraagstuk zal bestudeeren.
Do strijd tusschen Kerk en Staat, die in
Ho ngarije begonnen is, kan zeer ernstig wor
den.
Drie gebeurtenissen openden dezen strijdde
katholiekendag te Pest, waarop tegen de „over
weldiging der Kerk” geprotesteerd werdde
conferentie der liberale partij, op welke de
houding ten opzichte van do kerkelijk-politieke
voorstellen tot eeue partijquaestie gemaakt en
allen, die deze niet steunen, de vriendschap
werd opgezegd, en ten laatste het uittreden
van graaf Szapary, Wekerle’s voorganger als
minister-president.
De beweging in Hongarije komt overeen met
op zij nü zat, had zij zich zoo menigmaal met
haar pop of met een boek in den arm in slaap
gedroomd. Zij was zijn zustertje, en jarenlang
vermoedde hij niet dat een ander gevoel hem
aantrok tot dat zachte, beminnelijke schepseltje.
Hij had haar ingesponnen in een wonderwereld
van geloof, van legenden en van kerkelijke
dogmatiek, zooals hij die toenmaals uit zijn eigen
binnenste putte, en angstvallig had hij haar
verwijderd gehouden van alles, wat voor haar
die wereld zou kunnen benevelen. Ook Baltes,
die weldra als tweede vriend een plaats vond
in haar goed, rijk hart, sloot hij daar niet buiten.
Maar terwijl de kerkschilder zelf zich meer en
meer losmaakte van zijn vromen waan, nam
het treffend kinderlijk geloof bij haar toe.
Zóo rijpte zij tot een blonde, teedere schoon
heid, die haar vriendschap zusterlijk verdeelde
tusschen hem en Baltes. Heeds toen ontwaak
te een gevoel van jaloezie bij den kerkschilder,
zonder dat hij ’t eigenlijk zelf begreep.
Terwijl hij nu naast haar aan ’t werk was
en ijverig voort schilderde, nu en dan heimelijk
een blik op haar slaande, overdacht hij, hoe
dat ahes gekomen was en hoe het verder zou
gaan. Als hij nu maar in die borst, in dat werkelijk respect voor u 1"
kopje lezen konDoch zij wist haar teedere I
OVERZICHT.
De zeer verontruste gemoederen in Italië
B verlangen natuurlijk naar de bijeenkomst van
het parlement, omdat men met reikhalzend ver-
langen den inhoud der regeeringsvoorstellen
wenscht te kennen, die tot bevrediging moeten
leiden. Bij het koninklijk besluit tot invoering
Ij van den staat van beleg in de provincie Massa-
b Carrara was een rapport van den ministerraad
1 gevoegd, waarin de heerechende beweging niet
als een staatkundige, maar als een anti-sociale
beweging geschilderd wordt. Zij bedreigt het
land met nationale ontbinding, zij -is tegen den
persoonlijken eigendom en het huisgezin gericht.
I Het kabinet acht den samenhaug der Siciliaan-
sche troebelen met de jongste voorvallen in
Massa-Carrara ontwijfelbaardaarom moet men
deze provincie dezelfde maatregelen toepas-
sen, die reeds aanvankelijk op Sicilië tot herstel
9 der orde hebben geleid.
I Inderdaad hebben de onlusten te Massa en
■K* Carrara zich niet herhaald. Een flinke troepen-
Jnacilt vervolgt de rondzwervende benden en
beschermt de werklieden in de marmergroeven
die door talrijke werkstakers tot afval van de
patroons worden opgehitst. Generaal Heusch
heeft een 80tal opruiers doen gevangen nemen.
I Donderdag morgen deed te Rome een sensa-
hebenchtje de rondte. De Capitals had nam.
het verrassend nieuwtje gebracht, dat de mi-
mster-president Crispi in ’t geheim naar Berlijn
JS vertrokken was. Natuurlijk werden hieraan
i' diverse beschouwingen vastgeknoopt; men ver-
haalde dat Italie’s diepgeschokte toestand de
uittreding uit het drievoudig verbond tot een
■gebiedende noodzakelijkheid maakte om dit te
■Berlijn aan te toonen had Crispi de reis onder-
■nomen. Spoedig bracht de Agenzia Stefani in-
■tusschen een formeel démenti, onder bijvoeging
■dat de premier den geheelen dag in ’t ministerie
van binnenlandsche zaken had doorgebracht.
Volgens den specialen Berlijnsehen berichtgever
sSvei Lndép, is men aldaar over Italië echter zeer
■ongerust, zoowel in staatkundige- als in finan-
cieele kringen. Men beweert, dat volgens ver-
trouwelijke berichten de toestand in Italië veel
ritieker is dan de officieele verklaringen doen
■gelooven. Of het waar is dat tusschen Crispi
■daarin een goed bestaan.
■r°eu .haar oudste dochter Agnes grooter werd,
■ref°mZ1J rekenillo te houden met haar beval-
■ligheid en schoonheid, welke haar aan een goe-
e P,art|j moesten helpen. Maar het noodlot
■naaide een dikke streep door de rekening. Het
■jonge meisje werd door een rijtuig overreden
■man moest haar een been afzetten.
si a Ioen i1® schilders in de „grot" kwamen, had
jj“-gnes zich lang reeds in haar lot geschikt.
hep flink op haar kunstbeen, dat men uit
anJs had laten komen, en sprak ook met ieder
een vrijmoedig over „haar ongeluk"! Men
Wende haar in de geheele buurt, en ook zij was
■met de omstandigheden en geheimen van ieder
“‘-ewyd. Zij had overal haar vriendinnen, met
wm zij de chronique scaudaleuse van het vier-
’«n66/’ van.de geheele stad bekletste.
Be beide schilders hielden niet veel van haar
eo van hare moeder. Baltes had Agnes een-
WA w ,etra,Pt terwijl zij in zijn papieren rond-
>auttelde, en verzocht met nadruk daarvan ver-
-te blijven. Maar hij was niet zeker
at zij niet aan zijn deur stond te luisteren, of
iNV?-1 i aleutelgat loerde, als hij bezoek of een
fitting had. Wat het kerklicht betrof, deze
n zich over iets dergelijks beklagen. Zijn
tong was buitendien ook spits en boosaardig,
en de ervaring leert, dat twee boosaardige en
babbelzuchtige menschen of de beste vrienden
worden, óf elkaar wederkeerig een doodelijken
haat toedragen. Lahmel zou daaraan reeds voor
lang een einde gemaakt hebben en naar een
beter oord en een fraaier atelier verhuisd zijn,
wat zijn middels hem thans overvloedig veroor
loofden, als Hedwigs ontluikende madonna-
schoonheid hem niet onwederstaanbaar geboeid
had.
Toen hij by mevrouw Grotte kwam een
jaar voordat Baltes de helft van het atelier over
nam was zij nog een kind, dat vol ambitie
met haar poppen speelde en de sprookjes las,
die hij het present deed. Reeds toen voelde hij
zich tot haar aangetrokken, en de kleine beant
woordde die onschuldige vriendschap met ver
trouwen en toegenegenheid voor den somberen
gezel, dien zij alleen door haar vroolijk gebab
bel en haar zonnig kinderlachje kon opvroolij-
ken. Uren achtereen, haar geheele vrije tijd
kon zij in zijn gezelschap doorbrengen. Vlak’
bij het venster, naast zijn ezel, had zij haar
stoeltje, haar tafel en haar geheel poppenhuis
opgeslagen. Daar las en werkte, daar speelde
en droomde zij, en hier op dezelfde sofa, waar-
Men zal zich herinneren dat op het sociaal-
I democratisch congres te Groningen de beschul-
diging nopens Panama-aehtige toestanden in
den bond werd besproken. De heer De Le-
vita nam hetgeen hij daarover had gezegd te
rug. De heer Van der Goes had er in de
Nieuwe Tijd het eerst op gewezen. Door H.
v. A. gesommeerd om nu ook zijn beschuldi
ging terug te nemen, antwoordt de heer v. d.
Goes in ’t jongste nommer, dat hij niets terug
neemt. Hij stelt zich voor eerlang vermoe-
delijk reeds de volgende week op de zaak
Terug te komen.
Het parlementaire leven is te Berlijn in
vollen gang. Donderdag hielden zoowel de
Duitsche Rijksdag als de Pruisische Landdag
zitting en beider beraadslagingen werden met
levendige aandacht gevolgd. Het was de le
lezing van het ontwerp op de wijnbelasting, die
den Rijksdag bezig hield. Op den staatssecre-
taris Posado wsky rustte de taak de voordeeleu
van i ontwerp aan te toonen. De verbonden j
regeeringen achtten volgens hem deze bel.isflng
bij uitstes rationeel, omdat zij een aanvulling
is van het belastingstelsel op de dranken en
bovenal omdat zij een weeldebelasting is. Hier
tegen gingen terstond van vele banken stem
men op, de minister verklaarde dat zijn uitspraak
toch voor verreweg 'c grootste deel van Duitsch-
land juist was. Bovendien was de belasting
zeer matig, per flesch zou zij maar een bagatel
bedragen. Zelfs zou zij voor vele producenten
voordeelig zijn, daar zij werkelijk lager is, dan
hetgeen op dit oogenblik in Wurtemberg en
Baden van den wijn geheven wordt. Ook
maakt ’t ontwerp een onderscheid tusschen wijn
als volksdrank en wijn als weeldeartikel, de Lo
z il niet in de belasting doelen. Niettemin noem
de hij de vrees denkbeeldig, dat door deze be
lasting de cultuur der edeler gewassen geen
winst meer zou afwerpen. Er zou niet minder
om gedronken worden. Zyn betoog vond da
delijk van vrijzinnige en natiouaal-liberale zijde
tegenspraak van al de ingeschreven sprekers
is slechts één het ontwerp gunstig gezind de
kans schijnt dus allerminst fraai te staan.
Iu dea Pruisischen Landdag keek men no0*
minder vroolijk, want daar was de minister Mi
quel aan ’t woord tot toelichting der staatsbe- 1
grooting en begon zijne rede niet de onverkwik- evci ir
kelijke mededeeling, dat het Pruisische budget klaring
voor 94/95 een tekort van ruim 70 millioen
mark aanwijst. Het tekort is de terugslag van
de sterk toegenomen rijksuitgaven de Pruisi
sche bijdrage aan het rijk is dientengevolge 32
millioen hooger geworden. Hij knoopte hier-
h?*1 betoog der zeer dringende noodzake-
Jykheid vast, om tot een vaste regeling van de
verhouding tusschen rijks- en staatsfinanciën te
komen. Maar hoe dit zij, nieuwe hulpbronnen
moeten gezocht worden en in afwachting van
een overeenkomst met het rijk staat een nieu
we Pruisische leeniug voor de deur. Na Mi
quel voerde de minister van landbouw ’t woord
over de maatregelen tot opbeuring van den
landbouw en over de in de troonrede aange-
kondigde oprichting der Kamers van landbouw.
In de zitting van den Rijksdag van Zaterdag
heeft de Wurtembergsche minister-president,
baron v. Mittnacht, sensatie gemaakt, door beza
digd maar onbewimpeld zijn stem tegen hetont-
werp-wijnbelasting te verheffen. Het was iets
nieuws, dat een der leden van den Bondsraad
in den Rijksdag openlijk een voorstel der rijks-
regeering bestreed. Maar Wurtemberg had in
derdaad recht tot zoodanig optreden, waar zyn
minister de toezegging in herinnering bracht in
1870 aan Wurtemberg bij zijn toetreding tot
het Duitsche rijk gegeven, dat de wijn geen
voorwerp van rijksbelasting worden zou. Er
was wel geen formeele overeenkomst gesloten,
maar de gedachten wisseling was volkomen be
vredigend voor Wurtemberg afgeloopen, zoodat
niemand de nu aangenomen houding van den
Zuid-duitschen staat zal kunnen af keuren. Zelfs
had v. Mittnacht den rijkskanselier vooraf van
zijn oppositie verwittigd. Dit laatste moest de
staats-secretaris Posadowsky erkennen, hij gaf
toe dat de loyauteit van Wurtemberg geheel
en zijn ambtgenooten een ernstige verdeeldheid- dat deze zaak allerwege vrij wat opzien baart
bestaat, zal bij de wederbijeenkomst van het par- rr.. j. upzten oaan.
lement kunnen blijken. Dan zal men tevens
kunnen nagaan of werkelijk de regeering tot
het vragen van buitengewone volmacht zal over
gaan. Sommigen beweren dat koning Humbert
hiertegen bezwaren heeft, omdat hij eigenlijk
voor het optreden van Crispi als dictator be
vreesd is.
Intusschen luiden de laatste berichten, wat het
herstel der orde betreft, gunstig. Nieuwe on
geregeldheden schijnen niet voor te komen.
Generaal Heusch heeft te Massa een krijgsraad
tot snelle berechting van de vervolging der '-e-
airesteerden ingesteld eu verder de inlevering
der wapens verordend. Het recht van verga
dering is opgeheven. Onder de bezuinigingen,
die de regeering zal invoeren, wordt een ver
mindering der aanzienlijke toelagen, die de ver
tegenwoordigers in het buitenland voor kosten
van representatie genieten, genoemd. Zoo zal
de ambassadeur te Berlijn in plaats van 129,600
lire voortaan slechts 90,000 lire ontvangen.
Aan de spaarkas te Rome is een kolossale toe
loop van het publiek, dat zijn deposito’s terug-
eischt. De betaling schijnt behoorlijk te ge
schieden.
Terwijl Italië al zijn krachten noodig heeft,
om zich uit den jammerlijken toestand, waarin
het gerankt is, op te richten, treedt tevens de
vraag op den voorgrond, welke stelling het land
in het Europeesche staatsverband zal innemen,
wanneer het er in geslaagd zal wezen zijn won
den te heelen. Het is duidelijk, dut op het
oogenblik Italie’s deelgenootschap aan het drie
voudig verbond voor zijn bondgenooteu van ge
ringe waarde is. Mocht het noodig wezen op
de gesloten tractaten een beroep te doen, de
steun van Italië zou voorzeker zeer weinig uit
werken. Maar, al breken er betere tijden aan,
dan nog zal Italië verkleind, ja vernederd uit
de crisis voor den dag komen, omdat mede-
deelingen in de Europeesche pers en juist
in de bevriende Duitsche en Engelsche pers
de rondte doen, die het geloof in Italie’s trouw
aan de gesloten verdragen ernstig schokken. De
Hamb. Nachr., het blad dat tot vorst Bismarck
in betrekking staat, zegt en herhaalt, dat tijdens
zijn ministerschap de markies Di Rudini do
Russische regeering achter den rug van Duitsch-
land en Oostenrijk om gepolst heeft over de
mogelijkheid om Italië te beschermen tegen even-
tueele nadeelige gevolgen zijner driebondspoli-
tiek. Aanvankelijk vond dit bericht tegenspraak,
o. a. bij den veelal welingelichten correspondent
der Times te Rome. Maar deze moet zijn te
genspraak herroepen, hij kwam ook te weten
dat Rudini dergelijke onderhandelingen opende.
Hij ontkent echter dat Crispi mede in deze dub
belhartige staatkunde de hand heeft gehad.
De Times is over deze onthullingen zeer ver
ontwaardigd. Een zoodanige trouweloosheid
toont aan dat de politiek der Italianen nog steeds
van den geest van Machiavelli doortrokken is.
Een zoo verraderlijke bondgenoot is geen bond
genoot. Men kan begrijpen dat het Cityblad
vergetende dat men somtijds mede niet bij wij
ze van lofspraak van het „perfide Albion”
spreekt den Italianen duchtig de waarheid
zegt. Het spreekt zelfs het vermoeden uit dat
Rudini tegelijkertijd heimelijk tot ontwapenin
gen is overgegaan, zoodat ingeval de bondge-
nooten Italie’s hulp zouden hebben noodig ge
had, de strijdmacht slechts op ’t papier te vin
den ware geweest, en alzoo Italië ’t geen maand
zou hebben volgehouden, indien een vreemd
leger het land was binnengerukt. Men begrijpt
geheimen goed te bewaren. Maar hij liet zich
niet misleiden. De liefde is alleen blind tegen'-
over de zwakheden van het geliefde wezen
maar overigens ziet zij scherp met verbazend
scherpe oogen weet zij het verborgendste na te
sporen.
Door een portret was ’t hem duidelijk gewor
den. Toen zij nog kind was, had hij van haar
kopje vaak gebruik gemaakt voor zijn engelen
en jeugdige martelaressen. Toen zij vijftien jaar
werd, schilderde hij haar portret. Het hing be
neden in de „mooie kamer", en het was z°eker
het beste dat hij ooit gemaakt had. Hij had
het toenmaals willen tentoonstellen, in de be
paalde hoop er een prijs of een eervolle ver
melding meê te zullen behalen. Maar Hedwigs
kinderlijke fijngevoeligheid verzette er zich te
gen. Zij wilde niet door de „geheele wereld"
worden bekeken en haar goede, lieve vriend
Lahmel had haar het portret present gedaan,
en zij kon er meê doen, wat zij wilde. Lahmel
had toegegeven, alhoewel het 'hem als kunste
naar leed deed, zijn meesterstuk niet in het
publiek te mogen brengen. Zelfs Baltes was
toenmaals vuur en vlam en had tegen hem ge
zegd „Lahmel, voor de eerste maal heb °ik
i Wordt vervolgd.)
S3
