fflllfflï M Rf 1RR6MIISSEHH Sffl
bib i loniwim iiiiiii ie
No. 40
a
N EG E N-EN-V EE Rri6 S T E J A A R G A N G. 1894.
SCHUTTERIJ.
Uitslag verkiezing 2e Kamer.
1» M JE I.
i
I
Deze
Abonnementspnj a
Alle brieven en
in te zenden.
COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
voor 3 maanden f 1.franco per post ƒ1.25.
stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
Bij deze Courant behoort ale Bijblad Feuil-
leton-nummer 169. tikken van de klok maar wie fijn gevoelt en
gevoelloosheid of doofheid en dofheid wil af-
i weren, voor hem is de groote stad de minst
i geschikte plaats.
De gelegenheden ter ontwikkeling der gaven
van den menschelijken geest zijn bij lange na
met in staat te vergoeden, wat door het leven
op straat verloren gaat.
Waartoe nu toch die reclame-zucht
Indien de koopwaar er beter door werd,
het publiek zich de moeite hebben te getroos
ten maar niemand die het beweren durft en
velen, de deskundigen, beschouwen de geheele
zaak als ironie, zoodat de ironie toeneemt naar
verhouding der reclame en de grootste reclame
gemaakt wordt voor de meest bedriegelijke
kwakzalverij goede wijn behoeft geen krans,
zoo zegt men.
Als het waar is, steekt hierin een voordeel
ironie heeft dikwijls groote beteekenis maar
het is toch wel wat boud de reclame op te
vatten als ironisch bedoeld.
Moet ze dan als ernstig gemeend gelden
De domme menigte heeft dit vóór boven de
ontwikkelden, dat ze een goede dosis geloof en
vertrouwen bezithet goedgeloovig publiek zal
men gemakkelijker iets wijsmaken dan de scher-
perzienden, en daarvoor is de reclame zeer ge
schikt, ja erger, volgens sommigen dient daar
voor de reclame.
Kan men dan, de reclame als bedriegelijk en
overbodig beschouwende, deze in zaken nalaten?
Och, men moet immers meedoen?
En buitendien, de menschen willen het, niet
allen, maar velen.
Mundus vult decipi.
Juist daar zit ’m de knoop, en wie ooit ge
roepen wordt om te bewijzen dat de wereld
bedrogen zijn wil, wijze als voorbeeld op de re
clame.
Maar de reclame zegt meer. Vroeger waren
de menschen zeker niet wijzer dan wij zijn
toch is de reclame het kind van onzen tijd.
De reclame wijst op den strijd om het be
staan de toenemende reclame op de verscher
ping van dien strijd. We hebben dus in de
reclame een soort thermometer te zien, zeer
doelmatig tot het aangeven der hitte van den
bestaans-strijd.
Zoo wordt de filantroop er toe gebracht, bij
elk reclame-bord de schouders op te halen en
de arme menschheid te beklagen, die zich aldus
wil laten bedriegen en die aldus strijden moet
om het bestaan.
En toch reclame
Het zal er mee gaan als met de oorlogs
wapenen. Hoe meer deze verbeteren, des te
eer is het ophouden van den strijd der volkeren
te voorzien hoe meer de reclame wordt ge
raffineerd, des te spoediger zal er een eind
komen aan den bestaans-strijd, die in onzen tijd
van stoom en machines geheel uit den tijd
immers gansch overbodig is
INSCHRIJVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
STATEN GENERAAL.
De openings-rede der Kamers door den Mi
nister van Buitenlandsche Zaken jl. Woensdag
uitgesproken, constateert dat het nieuwe minis
terie optreedt als gevolg der buitengewone ver
kiezingen, uitgeschreven met het oog op de kies-
wetregeling. Bij het nieuwe bewind staat de
regeling van het kiesrecht op den voorgrond
dat, ter voldoening aan rechtmatige wenschen’
op breeden grondslag moet gebouwd en voor
de Iweede Kamer der Staten en voor de ge
meenteraden gelijktijdig moet geschieden. Her
ziening van de personeele belasting wordt te
meer noodig geacht na de invoering der be-
drijfs-belasting. Nadere regeling van de ver
houding van rijks- en gemeente-financien en
wijziging der belastingheffing van de gemeenten
wordt meao beschouwd als een dringenden eisch
des tijds waaraan moet worden voldaan. Aan
deze gewichtige, ofschoon beperkte taak wil
de regeering vooral zich wijden en bij de in-
diening van andere onderwerpen van wetgeving
zal zij rekening houden met de noodzakelijk
heid dat wat allereerst moet afgedaan, niet wor
de verdaagd. Onder aanroeping van Gods zegen
voor gemeenschappelijken arbeid, verklaart de
regeenng de zitting geopend.
UIT D E PERS.
De vraag, welke de houding zal zijn der li
berale leden die niet instemmen met de man
nen van het nieuwe kabinet, wordt in de pers
natuurlijk besproken.
Het Utr. Dagblad., ’t welk de optreding van
het nieuwe ministerie met groot genoegen zag,
durft zich vleien met de hoop, dat het ook
door de tegenstanders met welwillendheid zal
worden begroet, tegenstanders, die wellicht we
derom geestverwanten zullen kunnen worden.
Nu de natie haar wil heeft doen kennen zijn
de toestanden veranderd: het ontwerp-Tak is
van de baan, de twistappel verwijderd dat
mea nu zonder wrok den arbeid hervatte.
De Midd. Ct. is van meening, dat men op
deze wijze wel wat al te zoetsappig een belang-
ryke quaestie wil oplossen. Een eerlijk, Hink
degelijk man als Tak van Poortvliet bejegent
men, naar t blad doet opmerken, niet, zooals
Tann Tkt 8 GU Houten ge-
daan hebben, om daarna tot hen en hun vrien-
wTlMeggeU: ”?ieZ0°’ nu is alIes vergeten;
?be\U-,V1 !,UCt llW flink stuk "'eik van
ancin» Wii W'J hebbeu geen
raneune Wy Zltten nu waar we wilden wezen,
m IXetb?etl|OaZanZL'1' Ernaar gedaan alsof
er niets gebeurd is.“
De M. Ct begrijpt al dat geredeneer over
verzoening dan ook niet. Die mannen hebbeu
goed praten. Wat zouden diezelfde personen
als zij eens in de minderheid waren gekomen’
fnroX ?ebiben Z‘J geen rancune hebben,
spreekt toch waarlijk wel van zelf.
„nI?° IieL-b/1ro^p op ,de uitspraak van het land
acht het Middelburgsche blad vrij bedenkelijk.
Waar men trouw opkwam en dat deed men
in de groote steden niet - verklaarde de meer
derheid zich voor Tak, terwijl zelfs hun uit
spraak en bloc ten gunste van zijn plan luidde.
Bovendien is de strooming door het geheele
land in zyn geest, terwijl ook uit de houdin»
aangenomen by de verkiezingen die thans plaats
kebben’ °F “eUW blÜkt’ dat de verzoeningsge
zindheid der tegenstanders van het ontwerp-Tak
vofgt1-161 b,JSter gl00t iS* BUd eind'gt als
„Het is, dunkt ons, van die verzoenings-nre-
dikers eenvoudig het doel om over hunne daden
en die hunner vrienden een sluier te werpen.
Zij spreken er liefst zei ven maar niet verder
over. Dn daarin hebben zij gelijk
Zoolang de quaestie over het kiesrecht echter
met is opgelost dienen de voorstanders van
eene uitbreiding in den geest van den heer Tak
van Poortvliet hun beginselen op dit punt on
trouw te blijven en niet met de tegenpartij te
gaan modderen.
Dat zijn ze aan hunne kiezers verplicht«-een
gemoedelijke praatjes mogen hen daarvan” aL
houden/
Natuurlijk dat hetgeen de Nederlander zegt
-- ’t orgaan van de hh. Borgesius, Kerkdijk
Veegens c.s. hier dient te worden vermeld.’
Het blad beantwoordt in de eerste plaats het
geen de N. II. Ct. schreef over het voldoen aan
den constitutioneelen eisch door het ontreden
van de hh. Roëll, Van Houten en Van der
Kaay, en doet daarbij uitkomen dat zonder het
beslissend bondgenootschap met de aristocrati
sche afdeeling der anti-revolutionairen, met
Maasbode en Tijd} er geen meerderheid zou zijn
verkregen. Ware bevrediging van den consti-
tutioneelen eisch de leidende gedachte geweest
dan had een Beelaerts of Huber, een Bahlmann
of een Michiels van Verduynen aandeel in de
regeering moeten hebben. Of de roomsch-ka-
thoheken vrede hebben met de oplossing zal de
toekomst leeren.
Intusschen verheugt zich het blad dat het
driemanschap, Van Houten, Roëll en Van der
Kaay aan ’t hoofd der zaken is gekomen wijl
de toestand daardoor zuiver is geteekend.’ Dat
geen poging is gedaan een zoogenaamd liberale
meerderheid van oud-model te ontwerpen wordt
mede dankbaar geconstateerd.
„Welke regeling thans zal worden voorge
dragen, kan worden afgewacht, aldus besluit
het blad. Op politiek terrein is niets ónmoge
lijk. Wellicht wordt de regeering uit zelfbe
houd gedreven naar een punt, waar zij niet we
zen wil. In Engeland heeft men het voorbeeld
aanschouwd van een conservatief ministerie-Dis-
raëli, het kiesrecht schenkend, tot werino- waar
van het juist een vrijzinnig kabinet-GIadstone
had ten val gebracht.
vom-^effiT TEN'}',1:N Van 1 tot 4 gewone letter, 40 Cents;
voo! eiken rege! meer 7^ Cents. Bij abonnement is de prijs
den Uitgever. V°OrWaai'dea Omtrent te vernemen bij
Sneek, herinneren de ingezetenen, die in 1869
zyn geboren, zoomede hen, die in de gemeente
zyn komen wonen en hun 25e jaar ingetreden
l en hun 34e nog niet hebben volbracht, aan
hunne verplichting, om zich vóór 1 Juni a. 8
voor den Schutterlijken dienst te doen inschrij
ven, waartoe gelegenheid bestaat ter gemeente
secretarie van s voormiddags 9 tot ’s namiddags
Verzuim van inschrijving heeft beboeting en
inlijving zonder loting tengevolge.
Sneek den 18 Mei 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
De letters achter de namen der candidaten
beteekenen1, liberaal, a, anti-revolutionair,
c, conservatief, vvoorstander en t, tegenstan
der kieswet-Tak.
Utrecht Geldige stemmen 2508. Gekozen
de heer J. N. Bastert (oud-minister van Wa
terstaat), c, en t, met 1542 stemmen. De heer
A. Brummelkamp, a, en v, had 556, de heer
H. H. van Beuningen, 1, en v, 396 stemmen.
Haarlem. Uitgebracht 2100 geldige stem-
?!en- G_ekozen mr. A. J. W. Farncombe San
ders (oud-lid) 1, en v, met 1221 stemmen. De
Jeer jhr. mr. A. P. C. van Karnebeek, 1, en t,
had 863 stemmen.
R iilCLAME.
Het leven in een hoofdstad is voor den pro
vinciaal en oningewijde druk en afmattend
gewoon in een rustige omgeving te leven is
het gewoel, vooral in de hoofdstrateu van het
centrum, hoofdbrekend maar kiest hij een
buitenwijk als woonplaats om uit het woelen
en krioelen der nauwe straten zich vrij en on
bezorgd te kunnen bewegen in de meestal zeer
ruime plaveisels der nieuwe stad, ook dan kan
hij niet van zich zetten het drukkende, onge
wone gevoel dat zijn zenuwen spoedig vermoeit
eu zijn geest afmat.
Het is voor hem vrij wel hetzelfde in de
oude stad als in de nieuwe zijn zintuigen rus
ten met, omdat ze niet met rust gelaten worden.
Reclame trekt ons oor en oog in de grillig
ste kleuren en lettervormen en in de opvallend
ste, meestal onwelluidende klanken en tonen.
Het is zeker geen toeval, dat zij, die met
hun koopwaar langs de huizen trekken, zoo af
freus krijten en ons de ooren verscheuren of
I in jammerlijke akkoorden ons uit de goede
I stemming brengen.
r Reclame nu vindt men zoowel in het cen
trum als in de buitenwijken eener groote stad
in de oude stad tracht ze het oog te treffen,
in de nieuwe wordt meer op het oor gespecu
leerd in de eerste, waar de menschen meer
y ikoeren op straat, is het gejoel te groot om
door schreeuwen de aandacht te kunnen trek
en bovendien is de menschenhoop tezeer op
elkaar gedrongen dan dat men den baviaan, die
zijn anti-duluviaansche geluiden uitstiet, zou
unnen opmerken zonder op zijn teenen te gaan
staan.
In de nieuwe stad gaat dit beter en wat dus
buiten het centrum ontbreekt aan gewoel en
gekrioel van gonzende menschendrommen, wordt
ruimschoots vergoed door het joelen der ven
ters.
Het is hier de plaats niet de reclame-make-
EJ nader te beschrijven. Mot het bovenstaan-
e wilden we een bewijs geven van de ernsti
ge pogingen der reclamanten om reclame te
niaken die raak is.
Waartoe toch die last, want een last is het
P'or den reclameerende die groote onkosten
Pich ervoor moet getroosten, om bet reclame
bord met kleurige, groote letters te vullen
I een last ook voor den marktschreeuwer, die
Pegelijk voor paard en voor clown heeft te
pelen
I en een last, o zoo’n last, voor het publiek
Pat veel op straat moet verkeeren.
I Het denken wordt onafgebroken belemmerd;
M hooren en zien zonder ophouden gedwon
gen op te nemen, wat niet den tijd voor verte
ren wordt gelaten het aesthetisch gemoed wordt
kortdurend gepijnigd en geschrijnd
I om kort te gaan de groote stad kweekt
Po oppervlakkigheid en belemmert de ontwik
keling van het schoonheidsgevoel.
Het is zoo, men gewent er aan als aan het
I X i
ZOU
1
G
i
I
S HEEK E R C O U R A H T.
