TO
H IWWHI well DE
I
1
yc
Wig
deugdzaam.
81
I
e
e
e
e
o
e
s-
I
No. 50,
N E GE N-E N-V EERTIGSTE J
A. O- A. INF GF.
1894
L
Z A T E U 0^0-
33 J LI,
heid der natuur in aanraking komt, belandt
evengoed als het stoomschip de Koningin-Re-
I.
houding
U I T
DE PERS.
n
J
4
1.
Alle brieven
in te zenden.
r
r.
o
ir
e
0
a
i
A
Deze CO URAN T verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
I
!W-
i tegen elke reformatie verzetten, voor zoover ie
zich door dit verzet niet in gevaar brengen.
Een muis, die in een zij spek woont, gaat er
niet licht toe over van huizing te veranderen
daarvoor moeten overwegende bezwaren worden
i weggenomen, als het ontbreken van een andere
en vertrouwd saamleeft met de deugd, dat men I
1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Gents;
Cents. Bij abonnement is de prijs
-j te vernemen bij
verlossen zal, en wordt ten slotte door allen
verlaten, eerst door de passagiers, dan door het
scheepsvolk.
BEKEN DMA KING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen ter voldoening aan art.
8 der wet van 2 Juni 1875 (Staatsblad no. 95)
ter openbare kennis, dat aan JOHANNES
RIJPKEMA, Koopman, wonende te Sneek, en
zijne rechtverkrijgenden, vergunning is ver
leend tot het oprichten van eene SLAGERIJ
en eene ZOUTERIJ VAN VLEESCH, in
het perceel kadastraal bekend gemeente Sneek,
Sectie A no. 1154, staande bij de zoogenaamde
Wonderbrug, Wijk 15 no. 106.
Sneek den 22 Juni 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester
BENNEWITZ, Secretaris.
ADVERTENT1ËN van
voor eiken regel meer 7%
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent
den uitgever.
Aan den minister van binnenl. zakeu is uit
Maastricht een adres gezonden, waarin verzocht
wordt de toe te kennen subsidiën aan gymna
sia voortaan afhankelijk te stellen van de toe
lating yan meisjes tot het volgen der lessen
aan die inrichtingen, en bij de herziening der
wet op het hooger onderwijs daarin eene be-
paling op te nemen, waarbij den gemeentebe
sturen het toelaten van meisjes op de gymnasia
wordt opgelegd.
Dit adres gaat uit van een ingezetene van
Maastricht, aan wien door den gemeenteraad
bet volgen der. lessen van het gymnasium door
zijne dochters is geweigerd.
Aan eene mededeeling van het hoofdbestuur
van het Nederlandsche Bijbelgenootschap ont
wenen wij het volgende
Het Nederlandsch Bijbelgenootschap heeft de
gelegenheid geopend een evangelie in blinden
schrift in eigendom te verkrijgen; het wercL
De debatten, op de vergadering der Liberale
Unie gevoerd en de aangenomen moties, geven
tot eenige beschouwingen in de pers aanleiding.
De W. R. Ct. betreurt het, dat het tot zulke
beslissingen is gekomen en is van meening dat
de anti-Takkiaansche kiesvereenigingen aldus
worden de vereenigingen aangeduid, die niet
met het bestuur wilden medegaan en wier ver
tegenwoordigers goeddeels de zaal verlieten na
het votum van vertrouwen in het bestuur
de Unie zullen moeten verlaten. Dat het daar
toe is gekomen, wijt het blad aan de houding
van het bestuur.
Het Hand.’t welk weinig gesticht is over
den toon, ter vergadering aangeslagen, verheugt
zich intusschen dat het bestuur een votum van
vertrouwen heeft erlangd, een votum, met vrij
belangrijke meerderheid uitgebracht.
Dat het tot een splitsing moet komen ziet
het blad nog niet in. Eerst als de voorstellen
der tegenwoordige regeering bekend zijn is de
tijd aangebroken een beslissing te nemen. Het
Hand, hoopt dat de aangevallen kiesvereeni
gingen niet dadelijk op eventueele voorstellen
tot uittreding zullen ingaan.
De Standaard schrijft over de vergadering
het volgende:
„Dat prof. Mr. baron d’Aulnis de Bourouill
c. s. op de vergadering der Liberale Unie in
de minderheid zou blijven, viel vooraf te bere
kenen.
In de Tweede Kamer zijn de geestverwanten
van prof. d’Aulnis verre in de minderheid tegen
over de geestverwanten van prof. Drucker, en
zij spek, dicht in de nabijheid, en het'gevaar
aan de aanwezigheid van poes verbonden.
Daarom, vrienden, die de waarheid lief hebt,
weest niet te hard in uw oordeel jegens deze
deugdelijk ondeugdzame menschen.
Hun onwaarheid is de scheeve, gebochelde
spruit, in de overprikkelde wellust van hun
zwak gestel geteeld.
En buitendien, wie zegt ons wat waarheid,
wat deugd is
Er is zooveel verschil van meening, dat men
verlegen er mee wordt waaraan zich vast te
houdenen wien de noodige denkkracht ont
breekt moet zich immers aan anderen vast
klampen
Zie slechts, op het uiterlijk alleen lettende,
het verschil in gelaatsuitdrukking en
tusschen christenen en christenen.
Bij den een is het voorkomen type van le-
venszatheidbij den ander de uitdrukking van
levenslust en het type van den wandelenden
lofzanger der weldaden en van den overvloed
der wereld, waarin de christen vroohjk leven
mag.
Weg met de kermissen! Vloek over de vroo-
lijkheidzegt de eenen de ander zoekt zelfs
in de godsdienstoefening den zin der wellust te
streelen.
Toch zijn beiden christenen, niet in naam,
zooals de bovengenoemde zwakkelingen, maar
uit overtuiging, oprecht en naar waarheid.
Voor hun geloof offeren ze hun brood, des
noods hun leven.
Wie van beiden is christelijk deugdzaam
Naar onze meening beiden, hoe zeer ze ook
mogen verschillen.
De vrucht van beider geloof is geplukt van
verschillenden tak, maar die takken zijn voort
gekomen uit denzelfden stam.
Wel kunnen ze soms geducht elkaar bestrij
den, wijl de takken waaraan ze gegroeid zijn
zoo geheel tegenovergesteld zich richtten, maar
toch blijven ze zonen van ’t zelfde huis, vruch
ten van één boom, den stam der waarheid.
Het was slechts een speling der natuur die
beider geloof deed wassen, humor zoo ge
wilt, evenals er humor ligt in het feit, dat men
schen in groote steden, die het slechtste voor
uitzicht hebben door de verplichte keus hun
ner woning, 3 of 4 hoog, ’t schoonste ver
gezicht genietenof dat de liberale Unie tijdens
haar bijeenzijn in het gebouw Eensgezindheid
uiteenscheurt; of ook dat mr. S. van Houten
als minister de Koningin-Regentes verlaat tij
dens haar uitgeleide naar de Noordzee wordt
gedaan.
Zoo is de humor der natuuraltijd waar en
overal in strijd met wie kniet recht door zee
gaan.
En een deugd, ze drage het christelijk of
wel maatschappelijk etiket, die met de waar-
t Aj
VERGADERING
van den Gemeenteraad van Sneek
op Zaterdag den 23 Juni 1894,
des namiddags ten 7 uur.
1. Resumtie der Notulen.
2. Mededeeling van ingekomen stukken enz.
3. Adressen van Th. Visser en O. Duba c. s.
4. Vaststelling Programma H. B. School
cursus 1894/95.
5. Rekening der dd. Schutterij, dienst 1893.
6. Ontslag-aanvrage onderwijzer J. Visser.
7. Alsvoren onderwijzeres K. Schijfsma.
8. Alsvoren onderwijzer J. Kleefstra.
9. Voorstel voorziening vacature hoofd School
No. 1.
de hulp, door eerstgenoemden van Roomsche en
- -- Synodale zijde genoten, overtreft verre den steun
gentes m de modder, waaruit Simson haar niet I dien laatstgenoemde van andere partijen ont-
i vingen. J
Uit dien hoofde was het volkomen natuurlijk,
dat op een vergadering, waar de liberale afge
vaardigden uit heel het land op geïsoleerd ter
rein, d. i. zonder de wederzijdsche bondgenoo-
ten, tegenover elkander kwamen te staan, de
groep d Aulms overstemd moest worden.
Iu 1891 had de groep d’Aulnis de fout be
gaan zelfs zonder protest, de vlag der geavan-
ceerden in top te laten hijsolien en er vrede
mee te nemen, zoo zij slechts de haar toeko-
mende zetels verkreeg.
Dit heeft zich thans gewroken.
t J““ers.ilet bestuur der Liberale Unie, dat
teitelijk met anders gedaan had dan de lijn hou
den, die in 1891 onder instemming van de groep
d Aulms was uitgestippeld, stond in het debat
onoverwinnelijk sterk, wist waaraan het zich te
houden had en ontsloot aan zijn geestverwan
ten een toekomst.
Do groep d’Aulnis daarentegen, die feitelijk
het program van 1891 had tegengestaan, stond
zwak, miste een vaandel, waaronder ze zich
scharen kon, en voelde onwillekeurig dat de
toekomst haar ontglipte, wat aanvankelijke tri-
om ze ook met haar Bastert en Karnebeek in
de oude Bisschopsstad had behaald.
De in de hoeren Bastart en Van Karnebeek
belichaamde triomf dezer groep stak al te scherp
af tegenover het program, dat in 1891 ook door
deze groep aanvaard was.
Hierin, en niet in de onverzoenlijkheid van
het bestuur, lag de oorzaak van den onoplos-
baren tweespalt.
Al meer toch bleek het, dat men te doen had
met twee sociale stroomingen, die, ook al is
haar tegenstelling nog niet in een dubbel pro
gram geformuleerd, nu reeds, en nog meer in
de toekomst, tot het berijden van divergeeren-
de rails gedwongen zijn.
Daarom was het jammer, dat baron d’Aulnis
zich een oogenblik vergat en publiek een zij
ner tegenstanders beleedigde, door hem in de
volle vergadering toe te roepen: „Jij bent zelf
Dit verried een geprikkeldheid en geraakt-
heid, die vooral een man van zijn positie moet
weten te beheerschen.
Maar overigens is het resultaat dor gehouden
vergadering een winste voor de oprechtheid on
zer partijverhoudingen en hierdoor voor het ze-
dehjk karakter van de politiek der toekomst.4
binnenland.
Een deugniet is iemand die niet deugen wil,
1-en een deugdzaam mensch is hij die zoo innig
Nu bestaat ten opzichte dier uiterlijk waar
neembare teekenen, dit moet erkend worden
blijkens de ervaring, wel een weinig de wet
der convenance.
Het gebeurt, dat iemand op zijn gelaat
de spiegel zijner ziel een beeld weer
kaatst, dat niet beantwoordt aan zijn eigen ik;
er zijn toch menschen, die schijnen met de
christelijke deugden op intiemen voet te staan,
terwijl vroeger of later blijkt dat ze hun vriend
schappelijke betrekking met den Christus slechts
voorwendden, met een doel; zooals iemand doet
I bijvoorbeeld, die, om eenigen dunk te geven van
zijn persoon, in gezelschap vertelt van zijn re-
■latios met hooggeplaatste personaadjes, consuls,
■gezanten et tutti quanti.
I En zoo gebeurt het ook wel dat menschen
met een zeer, zeer fatsoenlijk voorkomen, de
«blijken dragende van innig saamleven met de
■deugden der maatschappij, bij nadere kennis-
■making blijk geven geen hoogen dunk te heb-
■ben van die deugden zooals iemand doet bij
voorbeeld, die, om te kennen te geven dat hij
■man van de wereld is en savoir vivre bezit,
■uiterst beleefd en voorkomend is tegen den
■bezoeker dien men in den grond van zijn hart
■verfoeit.
|g We mogen deze opvatting en weerkaatsing
■afkeuren, maar schoon te schijnen is een eisch
tier wereld en een fotografie is in den regel
een flatterie daarom past het niet, een streng
■oordeel uit te spreken.
I Immers, weinig menschen zijn werkelijk
■schoon het te willen schijnen legt dan nog
■getuigenis af van de bekendheid met ’s werelds
Wevensvraag en van de goede intentie dat men
|wil slagen op dit ondermaansche.
Bij gebrek aan brood en bij ontstentenis van
geloof aan de maatschappelijke deugd waarover
Ge wereld het patronaat heeft aanvaard, com
bineert men deze twee negaties tot een positief
resultaat.
»Min maal „min” maakt plus, zoo leeren
onze jongens en zoo hebben ook wij eens ge
leerd.
Men aanvaardt dan het broodgeloof, hierin
bestaande, dat men fatsoenlijk en net zich ge
waagt, lief zich betoont jegens de menschen en
®et een glans van tevredenheid op het gelaat
iet oog laat rusten op de wereld en haar ver
standige voorschriften.
Het behoeft geen verklaring, dat deze men-
'chen den lust tot hervormen ontbreekt. Be
grijpelijk ook is het dat deze menschen zich
5,
8
r
m
LS
i
i.
9-
Z
r;
in
i.
PUNTEN VAN BEHANDELING:
--- v U1VV V4V UiAL IlltJH
zich de een niet denken kan zonder den ander.
Gemeenlijk zijn de sporen van dit gemeen
schapsleven uiterlijk zichtbaar en kan men hot
iemand op zijn gelaat lezen, wanneer hij een
christelijk, oen fatsoenlijk, om kort te gaan
wanneer hij een deugdzaam mensch is.
