H
HET ECHTPAAR WEIGAND.
ver-
Ivanovici.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
alles welfde,
III.
me
Vertelling van Rudolf Golm.
Door de hh. A. Rot en C. Cornelissen is te
gen liet vonnis van het gerechtshof te Leeuwar
den, waarbij zij als bestuursleden eener „ver
boden vereeniging" tot f 50 boete veroordeeld
zijn, cassatie aangeteekend.
De zaak van den ontslagen predikant J. Bar
ger, die door de rechtbank te Leeuwarden we
gens moord op mej. K. Mirande te Harlingen
is veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf,
zal 12 Juli a. s. in hooger beroep behandeld
worden voor het gerechtshof te Leeuwarden.
Te Leeuwarden werd Dinsdag in den raad
behandeld het adres van de afdeeling Leeuwar
den van de Ned. Middernachtzending-vereeni-
ging tot intrekking van de verordening op de
huizen van ontucht en de publieke vrouwen.
Het advies van Burg, en Weth. luidde, afwij
zend op dat adres te beschikken.
Met 18 tegen 3 stemmen werd het voorstel
van Burg, en Weth. aangenomen.
1
sle
op
da<
alb
wij
Olll
kei
nol
1 get
he<
voi
Zijl
ge
kli
die
bel
na:
on!
I
wa;
de
Stic
kui
eldi
I
Ly<
een
sch
een
van
een
hui
Vei
ech
Door het kantongerecht te Hilversum is H.
J. W. te Bussum veroordeeld tot f 7.50 of 3
dagen. De gronden, waarop dit vonnis berust,
wegens
aange-
voor-
Aan het departement van binnenlandsche za
ken, zegt het Dagbl., wordt druk gearbeid aan
zijn volgens de Tel aldus vermeld;
het rijden op den openbaren weg met
spannen honden zonder dat de honden
zien zijn van een muilkorf en in staat van dron
kenschap verkeeren."
tot 2 jaar en 6 maanden, Frey tot 2 jaar en
maanden, Sinnige tot 2, Arntz tot 2, Rempt
en Keese ieder tot 2 jaren en 6 maanden.
ziging van het kiesrecht.
Bij de herstemming te Eist van een lid der
Tweede Kamer waren 2843 geldige stemmen
uitgebracht. Gekozen werd de heer mr. W. K.
van Basten Batenburg, katholiek en tegenstan
der van eene kieswetuitbreiding in den geest der
ontwerpen-Tak, met 1430 stemmen. De heer
E. D. de Meester, liberaal en voorstander, be
kwam 1413 stemmen.
De Tweede Kamer telt nu op 100 leden 57
liberalen, 25 katholieken, 14 anti-revolutionai-
ren, 3 radicalen en 1 conservatief.
Van de liberalen behooren 36, van de anti
revolutionairen 7, van de radicalen 3, van de
katholieken 1 tot de voorstanders der kiesrecht-
uitbreiding volgens de beginselen der vorige re-
geering, te zamen dus 45 op de 100 leden.
Sedert de herstemmingen op 24 April is hun
aantal met één vermeerderd.
De Eerste Kamer is reeds vroeger voltallig
geworden door de vervanging der heeren Pijn
appel en van Gennep, die naar de Tweede Ka
mer zijn overgegaan, door de heeren van Tien-
hoven en van Boneval Faura.
ge dagen het treurig voorval had plaatsgehad,
maar dat hij er eerst heden bericht van ge
kregen had.
Mevrouw Weigand hield haar gelaat in de han
den verborgenzij schreide hevig. Haar ge
weten voelde zich verontrust over Burgers dood
en haar medelijden was erg opgewekt gewor
den door zijn zoo treurig einde.
Een pijnlijk zwijgen volgde.
Paul brak het na eenigen tijd af, door te
zeggen dat zij heden de wandeling maar ach
terwege zouden laten Helene knikte, zij kon
van aandoening geen woord uitbrengen en deed
vergeefsche moeite, haar tranen te bedwingen.
Zij zat daar met hoed en handschoenen on*
beweeglijk en zachtjes te schreien.
Na eenige oogenblikken van stilte begon Paul
op nieuw, terwijl hij naar haar toekwam
„Maak u nu toch niet geheel overstuur. Het
is wel is waar altijd ontzettend, als een mensch
in den bloei zijner jaren sterft, maar ten slotte
had die arme Bürger zelf heel veel schuld aan
zijn vroegen dood. Hij heeft zijn beste krach
ten in een woest leven verspild."
Helene ging voort met snikken.
Door een 200-tal Nederlanders te Hamburg
is tot de Tweede Kamer een adres gericht,
waarin zij er op aandringen den „Duitschen”
consul-generaal der Nederlanden, die 1 Nov.
ontslag heeft aangevraagd, te doen vervangen
door een Nederlander.
Dat het onder dezen „vreemden” consul-ge
neraal nog eenigszins ging, was te danken aan
het optreden van den verdienstelijken Neder-
landschen beroeps-eonsul. Gaarne zagen zij de
zen benoemd tot consul-generaalhet is echter
mogelijk dat hem elders een hoogere officieele
betrekking wordt aangeboden.
Wegens het voorkomen van mond- en klauw
zeer in Holland heeft de Duitsche regeering de
invoer van herkauwende dieren en varkens
verboden.
De raad der gemeente Amsterdam heeft
f 1000 gratificatie geschonken aan den heer D.
J. Sanches, technisch ambtenaar, belast met de
zaken van het Liernurstelsel, als erkenning van
een buitengewonen dienst, door hem aan de
gemeente bewezen. Lange jaren was het bij
het Liernurstelsel een overwegend bezwaar, dat
men met de opgezamelde faecale stof geen weg
wist. Te vergeefs trachtte men langs verschil
lende wegen de stof productief te maken, ze
althans zonder schade van de hand te zetten.
Men fabriceerde allerlei soorten van mest door
indikking, verzameling tot poudretten enz.doch
de landbouwer wilde er niet aan. Ten laatste
wisten de heeren Dan. J. Sanches, ambtenaar
bij het pompstation, en Lambert Ketjen, wel
ken laatsten daarvoor concessie werd verleend,
een proef om volgens het stelsel van dr. Feld
mann te Bremen uit de faecaal-stoffen zwavel
zure ammoniak te bereid, te doen slagen. En
dit jaar ontving de gemeente als haar aandeel
in de winst uit den grif verkochten ammoniak
verkregen, f15000.
Het feit is van groote beteekenis, met het
oog op de toekomst van het Liernurstelsel.
De rechtbank te Amsterdam deed gisteren
uitspraak in het geding nopens de valsche bank
biljetten. Zij achtte allen, uitgezonderd Lö-
sche, die vrijgesproken werd, schuldig aan de
ten laste gelegde, wettig en overtuigend bewe
zen feiten en veroordeelde Krauze tot 5 jaren,
Suzanna Toebaerts tot 4, Thum tot 3, v. Liemt
„vol
dooi
er i
gÜ
vija
nen
en i
ik i
raki
P
diep
Gook
De zaak tegen de vijf gedetineerden ter za
ke van de ongeregeldheden te Losser op 20
Mei jl., is door de Rechtbank te Zwolle
wezen naar de openbare terechtzitting.
4.)
Het was op een Zondag. De aarde baadde
in helderen zonneschijn, de hemel was blauw
en helder en er woeien zachte lenteluchtjes,
die den mensch levenslust doen toestroomen en
hem met een gevoel van tevredenheid vervul
len over het verleden en het heden, en hem
de toekomst vol blijde verwachting doet tege
moet zien. Bij eiken nieuwen ademtocht ver
wondert hij er zich over, dat hij vroeger ooit
neerslachtig heeft kunnen zijn, want de wereld
is toch zoo schoon, de natuur zoo mild en het
leven zoo rijk aan genotvolle oogenblikken.
Helene stond op het balkon van haar slaap
kamer, mijmerend in de verte starende.
gesproken had als later tegenover de Koningin- de samenstelling van een wetsontwerp tot wij-
Regentes, maar allicht ware deze twijfel spoedig
uitgewischt door de overweging, dat vruchtbare
samenwerking toch niet mogelijk meer was met
een Kamer, die, weigerende stelsel te plaatsen
tegenover stelsel, ten slotte zich vastklampte
aan een slecht voorbereid en onvoldoend toege
licht amendement en toch ook weder bereid
zou zijn geweest dit te laten varen, als een
wenkbrauwfronsen van den minister haar schrik
had aangejaagd.
Neen, dan is het toch ten slotte maar beter,
dat de zaken geloopen zijn, gelijk is geschied”.
De Arnh. Ct. plaatst zich ongeveer op ’t zelf
de standpunt. Het blad toont aan de hand der
stukken aan, dat de minister Tak van Poort
vliet, die par droit de talent meer de leider van
het ministerie was dan de formeerder zelf, met
overleg, beleid en een juist inzicht in het oogen-
blik en tijdens de ontbinding heeft gehandeld.
Daarop vervolgt het aldus:
„Uit het overgelegd schrijven aan de Regen
tes blijkt dat minister Tak zich, reeds na het
verschijnen van het afdeelings-verslag over de
amendementen, geen illusie heeft gemaakt om
trent het lot van de kieswet. In die omstan
digheden had zucht tot zelfbehoud een ander
wellicht den terugtocht voorgeschreven; er zijn
wel eens meer ministers en ministeriën geweken
voor een voorloopig verslag. In zeker opzicht
had de minister Tak zijn eigen belang gediend
door terug te treden; hij had zich zelf veel
moeilijkheden bespaard, en was voor de toe
komst altoos gebleven de man, wiens poging,
om het kiesrecht met de verst strekkende vrij
gevigheid toe te kennen, op den tegenstand en
onwil van een conservatieve kamermeerderheid
was afgestuit. Maar het is niet te ontkennen,
dat aftreden van het ministerie, zonder de be
slissing af te wachten, de Kroon in een onge-
wenschte moeilijkheid bracht, en een verstandi
ge politiek, die zich in de gegeven omstandig
heden wel ernstig moest onthouden het hoofd
van den Staat en de natie tegenover elkander
te stellen, schreef den minister voor het uiterste
af te wachten. Aftreden mocht hij niet vóór
dat er over de kieswet een votum gevallen was,
zelfs niet vóórdat de regeering zich, nadat dit
ongunstig votum was gegeven, had vergewist
dat nadat de kiezers want de natie zelve
kan niet geraadpleegd worden, dit ongunstig
votum aanvaarden en zich dus mede verklaar
den tegen de door de regeering voorgestelde
ruimst mogelijke toekenning.
Hoe de zaak van het kiesrecht in den eerst-
volgenden tijd loopen moge, dit is een feit, dat
de Kroon nimmer kan worden gezegd partij ge
kozen te hebben in den strijd. De constitutio-
neele instellingen hebben, dank aan het conse
quent en met overleg optreden van de vorige
regeering en vooral van den minister Tak van
Poortvliet, haar vollen eisch gehad. De strijd
over finale kiesrechtuitbreiding eerst tusschen
de natie en de kamermeerderheid, is thans tus
schen de natie en de tegenwoordige kiezers ver?
plaatst, waarbij de Kroon, zooals ’t behoort, zui
ver en gaaf in hare hooge stelling boven de par
tijen blijft."
„Welke kleine persoonlijke grieven men uit
de overgelegde stukken ook mag trachten te
distilleeren, aldus besluit het blad, wij tarten
elk ernstig, onpartijdig lezer er van te weder
leggen, dat zij van het hier gezegde de bewijzen
leveren."
ex;
de
gelegen zijn in ’t feit, dat éen er van een gro- ste
1 'T dei
da:
hei
vo<
all
Het huis, dat zij bewoonde, lag aan de ri
vier, die, al verder en verder voortstroomende,
onbegrensd scheenmen kon haar loop onge
hinderd met het oog volgen, want het gezicht
op berg en woud strekte zich zoo onmetelijk
ver uit.
En Helene beschouwde het reeds zoo vaak
bewonderde landschap met vernieuwde belang
stelling de hemel, die zich over alles welfde,
was heden zoo schoon.
Zij verheugde zich reeds in de wandeling met
haar man, dien zij van zijn bureau wilde afha
len zij verheugde zich, dat zij reeds haar nieuw
voorjaarscostuum dragen kon.
Zij was niet ijdel, maar het gaf haar veel
voldoening, als zij hem beviel als zij zag, hoe
gelukkig het hem maakte dat zij aller blikken
tot zich trok.
De zon scheen haar plotseling pijnlijk stekend
in de oogen zij verliet het balkon en ging in
de kamer. Zij nam haar handschoenen uit een
lade en maakte zich klaar om uit te gaan.
Juist had zy een handschoen aangetrokken,
toen zij haastige voetstappen vernamonmid
dellijk daarop trad Paul de Kamer binnen.
Bij den officier van justitie te Arnhem zijn
thans in zake de bekende brievenhistorie met
mr. G. W. baron van Dedem rapporten inge
diend door de hh. Baron van Dedem, A. H.
Van Lonkhuyzen en den brigadier der rijks-
veld wacht.
Volgens de Zutf. Ct. zou de reden, dat er
zooveel gewicht aan die brieven wordt gehecht,
l
ve hatelijkheid aan het adres van den heer Van
Löben Seis bevat.
vo
ho
<i, i-
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
sn-ondslag van een homogeen kabinet.
Doch dat zij zoo het zij, aldus besluit het
blad. Een ding verheffen de stukken boven
allen twijfel, dit namelijk, dat de heer Tak zijn
positie scherp en duidelijk had afgebakend. Wat
hij bij zijn optreden in het kabinet inschonk,
was klare wijn. Een wijn, die te klaarder a -
stak, bij het troebele glas van den premier.
Ook het Vaderland heeft de stukken bespro
ken. Het blad heeft wel niet veel lust het
onvruchtbaar debat te heropenen, maar acht het
toch de moeite waard een paar hoofdpunten in
’t licht te stellen. De kennelijke partijdigheid
_der legende van den boozen Tak” blijkt voldin
gend hieruit, dat men, over diens hoofd de fiolen
van zijn toorn uitstortende, nauwelijks een woord
van afkeuring over heeft voor de houding van
den kabinetsformeerder, die de Komngin-Kegen-
tes omtrent de grondslagen der kabinetsformatie
onnauwkeurig inlicht. En juist hier ligt de
kiem der oneenigheid, die later tot zoo treurige
ontwikkeling zou komen. Maar dat was niet
de schuld van den „boozen Tak.”
Het zoogenaamde „protocol” is overgelegd.
Sommigen stooten zich aan den vorm en zien
in het stuk een bewijs voor Tak’s autocrati-
schen zin. Maar zij vergeten naar t rad.
doet opmerken geheel en al dat lak niet
Van Tienhoven heeft opgezocht of van hem een
portefeuille heeft begeerd, maar omgekeerd dat
Van Tienhoven tot Tak is gegaan en blijkbaar
zonder hem een ministerieele combinatie niet
dorst tot stand brengen. Mocht nu lak zyn
voorwaarden niet stellen; voor waarden trouwens
die van hem te wachten waren en waarmede
hij volkomen getrouw bleef aan het steeds door
hem ontwikkelde programma Zoo er een fout
begaan is, dan kan zij niet liggen in het stel
len der voorwaarden, maar in het aanvaarden
daarvan, zonder dat men het er van heeler
harte mede eens was. Zoo het waar is, dat
Tak op die wijze feitelijk premier is geworden,
het is wederom niet zijn schuld, maar de schuld
van den kabinetsformeerder, die met het door
hem ingenomen standpunt genoegen heeft ge
nomen.
Dat reeds dadelijk aan de mogelijkheid eener
ontbinding was gedacht, is volkomen te billijken.
Het middel mag alleen in uiterste gevallen ge
bruikt worden, maar zulk een uiterst geval be
stond hier ongetwijfeld. Een kabinet dat zulk
een kiesrechtuitbreiding in ’s lands belang nood
zakelijk acht, moet tot een beroep op de kiezers
overgaan als de volksvertegenwoordiging zich
er niet mee vereenigt.
Na daarop te hebben aangetoond dat de in
trekking der wet na de aanneming van het amen-
dement-De Meyier in geen enkel opzicht iets
te kort doet aan het respect door den minister
Tak aan zijn ambtgenooten verschuldigd en na
de woorden, waarin de minister den toestand
bloot legt voor de Regentes, in haar geheel te
hebben herinnerd, besluit het Vad. als volgt
„Zoo spreekt ware staatsmanwijsheid, en wel
niet velen zullen het oordeel onderschrijven, dat
wel wijselijk dit rapport niet voor de verkiezingen
is gepubliceerd, omdat het voor den minister,
die het onderteekende, verpletterend zou zijn
geweest. Integendeel, de juistheid van het ont-
bindingsadvies is er zoo klaar door in het licht
gesteld, dat het ongetwijfeld gunstig zou hebben
gewerkt voor een kabinet, dat, strevende naar
uitbreiding van volksrechten, voor het prestige
der Kroon zoo uitnemend te waken wist. Mis
schien zou het eerste gedeelte van het rap
port zelfs bij hen, die aan de zijde van den
minister stonden, de vraag hebben doen rijzen,
of het niet goed ware geweest, zoo hij tegenover
de Tweede Kamer op 8 of 9 Maart even beslist
Zij wilde hem tegemoet snellen, om hem met
een kus te ontvangen, maar bleef als vastgena
geld staan toen zij zijn bleek en verslagen ge
zicht zag.
Verschrikt riep zij „Om ’s hemels wil, Paul,
wat ziet gij er uit? Wat is er gebeurd?"
Hij zweeg.
„Maar spreek dan toch, ik tril aan al mijn le
den."
„Wat ik u te zeggen heb, betreft Bürger."
„Die is immers in Italië."
„Ja, hij ging daar naar toe, omdat hij hoop
te daar genezing te zullen vinden voor zijn
lijden."
„Welnu, en vroeg Helene sidderend, door
een vreeselijk voorgevoel getroffen.
„Welnu, en," antwoordde doctor Weigand op
smartelijken toon, „welnu, hij heeft haar
gevonden. De ongelukkige is thans voor altijd
van elk lijden verlost."
Helene slaakte een kreet van ontzetting.
„Dus is hij dood vroeg zij na een kleine
pauze erg zenuwachtig. „Wanneer is hij ge
storven
Paul vertelde haar nu, dat reeds voor eeni-
SNEEK, 29 Juni.
Zondag e.k., ’s middags 12 uur, zal op nieuw
eene openbare muziekuitvoering worden gege
ven door het muziekkorps der d.d. Schutterij
alhier. Het alsdan uit te voeren programma,
bestaat uit de volgende nummers
Marsch.
Concert Ouverture Hoffmann.
Air du Roi Louis XIII.
Frühlingserwachen E. Bach.
Revue comique, quadrille.
Donauwellen, wals
Margaretha onder de Para-
pluie, Populaire Marsch Paul Gaillard.
briek van de hh. Halbertsma, werd Woensdag
middag in een moddersloot ’t lijk gevonden van
den scharenslijper J. Sp. uit Bolsward.
Na zijn broodwinning te hebben verkocht,
had de man zich aan den kant van genoemde
sloot tot slapen gelegd.
Vrijzeker is hij toen van den berm in ’t wa
ter gerold en direct daarop in den modder gestikt.
Sp. was iemand die misbruik maakte van
sterken drank en wegens dronkenschap reeds
I) b
Gi
les
het
ste
de
gei
per
nei
hei
gel
ver
der
zot
der
nu
Er!
doe
Zo<
dra
Ka
der
ten
bar
de
7)
tha
op
te i
„Gi
ja
ge
een
011 Tl
kke
p
Wt
piUlVj x upuicuiu XU<*1 OVLA X WCVU \JI L4»VVL*/
Aan den Leeuward erstraatweg, bij de fa-
