L
H IlE'f 1IMIIISSHBÏ SUIS.
BIB H INHlïffl'IHLIi) lil® N
L
1
1
JAARMARKT of KERMIS
■>- No. 58.
N E G E N-E N-V E E R TIQSTE JAARGANG.
I
KOMKOMMERS.
1894.
el
in
31 J U E I
II.
zijn, zoo meende de
eening, in 1893/94.
het belang
)0.
Alle brieven
in te zenden.
de kroon der heiligheid derft en niet anders
mag heeten dan gesanctioneerde prostitutie.
'0,
10.
N.
59
iO,
ur
m
us
ol
n-
6.
7.
8.
t.
iO,
'0,
k.
1
ia
ën
50
a
h.
ili.
daar was waarop scheiding van tafel en bed
zou worden uitgesproken was het arme mensch
doodzonder veel betreurd te worden bracht
men haar ten grave. Er werd niet aan ver
loren
Deze CO ERAN T verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.— franco per post ƒ1.25.
en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
de kracht van zijn verstand.
Volgens hem is het noodig, dat aan de jon-
AD1ERTENT1ÈN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents;
voor eiken regel meer 7% Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
gens, naarmate ze ouder worden, meer en meer
i vrijheid wordt gelaten en rechten worden toe-
gekend.
De teugels moeten gevierd en de zweep dient t
in den koker bij vertrouwde paarden, om het I
vertrouwen in zichzelf te doen toenemen, zegt
vader.
En nu is het tijdperk van oneenigheid inge
treden, dat eindigen moet met de zegepraal van
den vader, omdat deze zich laat leiden door
zijn verstand, terwijl de moeder slechts luistert
naar de inspraak van het hart.
Het is nu de vraag, wie van de ouders tijdens
de afzondering zal belast blijven met de zorg
voor de opvoeding der kinderen.
En dit eenmaal vastgesteld, blijft nog de
vraag, of aan die opvoeding niet iets ontbreekt,
wanneer één ouder die functies van beiden
heeft waar te nemen.
Het geval is zelfs denkbaar, dat de eerste
vraag een nieuw verschilpunt werd, met het
gevolg, dat de kinderen aan geen van beide
ouders werden toe vertrouwd en dat de rechter
voorstelde om ze uit te besteden.
Men zou dan reden hebben die kinderen te
beklagen, want geen weesvader of moeder zou
in staat zijn, te voldoen aan de eischen, die
enkel bij ouders zijn na te komen.
Hier schiet ons de volgende anecdote te
binnen Een echtpaar, met kinderen gezegend,
kon het niet eens worden over de vraag, hoe
men de zoons en dochters had op te voeden.
Voor den strijd om ’t bestaan moest flink wor
den gevoed en geleerd, dit vonden beiden nood
zakelijk en daarom stond onder de ouderlijke
zorgen als punt één op den rooster van werk
zaamheden
Instoppen, in maag en hoofd al wat verteer
baar is.
Maar hiermee was de harmonie ten einde
wel achtten beiden het noodig dat nog andere
zaken op den rooster zouden geplaatst worden,
en vonden beiden het noodzakelijk, ook wat
zorg te besteden aan de beschaving en verede
ling.
De plantjes dienden het zonlicht te genieten,
vond moeder, en ze wilde ze een plaatsje voor
’t raam geven. Maar vader meende, dat ze ook
buitenlucht noodig hadden, om het weerstands
vermogen te versterken.
Beiden noemden religie, moraliteit en recrea
tie onmisbare onderdeden op den rooster, maar
terwijl de moeder het voldoende vond, de kin
deren te leeren bidden
Leid ons niet in verzoeking
Lei de vader meer den nadruk op de ge
schiedenis der Genesis, om daaruit te bewijzen,
dat God in zijn wijsheid de verzoeking nuttig
oordeelde, zooals blijkt uit de aanwezigheid van
den boom der kennis in het paradijs.
Zoo wilden de ouders beiden het goede, maar
langs verschillenden weg. De verwijdering
werd al grooter, waartoe de aanwezigheid der
kinderen krachtig meewerkte nog, en ten slot
te kwam de zaak voor den rechter.
De vader meende dat het huwelijk waarin
de liefde ontbreekt, onzedelijk is, als zoodanig j
De goddelijke oorsprong der huwelijksinstel-
ling is daarbij niet meer terug te vinden en de
boom der kennis des goeds on des kwaads kan
hier geen wegwijzer meer zijn, zoo meende de 1893.
vader. I in
Zoo wordt dan, naar ’s vaders mcra,
die verhouding het huwelijk een instelling”wier
waarde enkel ontleend wordt aan het belang
dat de maatschappij er bij heeft: en als maat
schappelijke instelling kan het huwelijk slechts
waarde hebben dat vrijheid en orde aankweekt;
een huisgezin echter, zoo oordeelde de mau,
dat wanorde aankweekt en uitzaait, is voor de
maatschappij een ramp.
Zoo oordeelde ook de rechter er overook
hij vond dat hier een geval zich voordeed dat
het huwelijk niet aan zijn doel beantwoordde
en in ’t belang der kinderen verandering noo
dig werd.
Deze echter waren reeds te forsch opgescho
ten voor de broeikas, en hoezeer de moeder ook
alle pogingen in ’t werk stelde om haar kinde
ren te behouden, de rechter was niet te be
wegen.
In ’t maatschappelijk belang en in ’t belang
der kinderen werden deze aan de vaderlijke
zorg toevertrouwd en de voorloopige scheiding
kwam tot stand.
De vader wist met beleid de zoons te ge
wennen aan de meest onbeperkte vrijheid.
De jongens groeiden flink op, en uit dank
baarheid voor het vertrouwen hun geschonken
en voor de rechten hun toegekend, ontwaakte
in hun hart het zelfvertrouwen en het bewust
zijn, dat zij zelve geroepen waren om zich zel
ve te beheerschen waar op hun levensweg de
verzoeking lonkte zij leerden uit de vrijheid
van het onderzoek wat goed was en wat kwaad
eu bewezen met de daad, hoe de milde levens
beschouwing heilzaam werkt bij de opvoeding
als de dauwdrop op de verzengde plant.
De moeder kon haar leed niet verkroppen
ze deed al het mogelijke om vaders invloed te
benadeelen, maar zonder gevolg, omdat de kin
deren meer hielden van vader en terwijl de
beklagenswaardige vrouw haar leven sleet on
der den altijd bewolkten hemel van buien en
vlagen, nu eens van leed dan weer van nijd,
gingen haar krachten achteruit, en voor de tijd
VERGADERING
van den Gemeenteraad van Snees,
op Zaterdag den 21 Juli 1894,
des namiddags ten 6 */2 uur.
1. Resumtie der Notulen.
2. Mededeeling van ingekomen stukken enz.
3. Voorstel van het Raadslid R. S. H. Vis
ser, inzake Armenzorg.
4. Benoeming van een onderwijzer aan school
no. 3.
Betoogd wordt dat de liberale partij al of niet
I dient ontbonden te worden. Onder de tegen-
I standers dier ontbinding staat de heer A. O.
■D Wertheim, onder de voorstanders van ontbinding
I de heer A. Kerdijk. Achter deze twee voor-
I mannen scharen zich de partijgenooten, en
I daarachter staat de groote hoop van schuchtere
I mannen, die nog eens de kat uit den boom
I wijlen kijken. De argumenten des heeren Ker-
|M dijk bekend onderstellende en die van den heer
I Wertheim achterwege latende als te weinig
gedecideerd, merken we bij het pleidooi van
H den laatste op, dat het eigenlijk geen pleidooi
I is, maar een aanhoudend refrein op den ortho-
I doxen regel
Vat God vereent zult gij niet scheiden.
I De kracht van W.’s betoog schuilt eigenlijk
I in een anecdote, waarin een oneenig echtpaar
I op raad van den verstandigen rechter afgezon-
H derd gaat leven en ten slotte weer bijeen komt
flg Wonen onder éen dak.
De echtscheiding werd dus voorkomen door
I uitstel te geven en tijd van beraad.
Het kan de moeite loonen, deze anecdote
I eens te plaatsen in de lijst van het heden en
I in het licht dat van verschillende zijden uit-
I straalt over de maatschappelijke schemering.
BB Reeds dadelijk geven we toe dat elke verge-
Kflijking mank gaat.
I De Aoo/rfzaak echter blijft ongeschonden,
I hoezeer ook de beenen mank of kreupel gaan.
I Die AooftZzaak dan is, dat de heer W. de
liberale partij vergelijkt bij een echtpaartwee
partijen dus naar Gods bostel verbonden en
M door Gods goedheid in dien bond bevestigd door
de term der bezegeling
Deze twee zijn één.
Wij hebben dus het feit te constateeren, dat
de heer W. in de liberale partij een twee-een-
I heid ziet.
Wat echter in de anecdote der vergelijking
oen groote leemte is, die noodzakelijk aanvulling
behoeft, het is de verwaarloozing van het kroost.
Rn juist dat kroost gaf aanleiding dat er
verwijdering ontstond tusschen vader en moe
der.
De „kleine luyden”, de onmondigen, zouden
nieer rechten hebben, en terwijl vader er op
nit was om de jongens mannelijk te verklaren,
V'ilde moeder van die meerderjarigheid niets
weten.
1 Moeders zijn nu eenmaal zoo ze zien gaarne
dat de kinderen lang klein blijven en moeders
hulp en zorg behoeven.
Het is de liefde der moeder die werk zoekt
er valt niet over te redeneeren, sinds het een
behoefte is van het moederlijk hart
Was sagt sie denn, die Liebe
Sie saget nichts, sie liebt.
Daartegenover staat de vader, die redeneert
5. Alsvoren van een Commissaris der Mu
ziek- en Zangschool.
Adres Onderwijzeres A. M. Schijfsma.
Alsvoren van dr. II. van Cappelle.
Alsvoren van F. Swart.
9^ Aanbieding Gemeente-rekening, dienst
•c/in 4Hï'Okiciiiiig Muziek- en Zangschool, over
1L le Suppletoir Kohier van den Hoofde-
lijken Omslag, dienst 1894.
bekendmaking.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek herinneren belanghebbenden,
dat de toelating van kinderen op School no. 1
eenmaal ’sjaars plaats heeft en wel op den
1 September
dat alsdan worden toegelaten zij, die den
ouderdom van zes jaren bereikt hebben of vóór
den 1 Januari 1895 bereiken
dat de aanvraag tot plaatsing, mondeling of
schriftelijk bij het waarnemend Hoofd der
School moet geschieden vóór 28 Juli e. k.ter
wijl voor hen, die reeds onderwijs genoten heb
ben, die aanvraag zooveel mogelijk vóór 23
Juli moet plaats hebben.
Sneek den 16 Juli 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEWITZ, Secretaris.
BEKEN DMA K I N G.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek maken bekend, dat de
alhier dit jaar begint op Vrijdag den 17den
Augustus, des morgens acht uur, om te eindi
gen op Vrijdag den 24sten Augustus d. a. v.
des morgens acht uur, en dat vóór den 26sten
dier maand alle kramen, disschen, tenten enz.
zullen moeten zijn afgebroken en weggeruimd.
Tevens wordt herinnerd aan art. 12 der AI-
gemeene Politie-Verordening, waarbij is be
paald dat niemand eene tent, kraam, tafel of
iets dergelijks op den voor den openbaren dienst
bestemden grond mag opslaan of daarop uit
stallingen van goederen hebben, dan overeen
komstig de aanwijzing van den Marktmeester
of, bij ontstentenis van dezen, van de Politie
en na voldoening van het marktgeld.
Sneek, 19 Juli 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd, -
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
UIT DE PERS.
Tengevolge de paniek, bij de regeeringen ont
staan naar aanleiding van den moord op pre
sident Carnot, zijn, zooals men weet, door de
regeeringen, en vooral door de Fransche, „be-
teugelingswetten” gedecreteerd, die in het we
zen der zaak groot gevaar opleveren voor de
individueele vrijheid.
Deze omstandigheid gaf de Arnhemsche Crt.
aanleiding daartegen eenig protest te doen hoo-
ren. Het Kathol, orgaan de Tijd capittelde de
de Arnhemsche en deze geeft in haar no. van
Zondag jl. aan de Tijd de volgende krachtige
repliek
Het .Amsterdamsche blad gaat van de mee-
ning uit, „dat de overheid vau alle eeuwen
volkomen in haar recht was, wanneer zij te
gen de ontluikende dwaling de kracht aanwend
de van den wettelijken arm,“ en dat zij, die
met ons instemmen, veeleer moeten dankbaar
zijn, dat de inquisitie eenige eeuwen geleden
E
rm
ES
G
Lke
d
au
Jo-
de
Ut
IN
r
IS
■l
'is
OEKKER COliRAW
f
PUNTEN VAN BEHANDELING:
