L
No. 64.
NE Gr E N-E N- V EERTIGLSTE J
R G A N G.
1894,
I
JAARMARKT of KERMIS
LUST EN LAST.
11
A. U O U T U
Rassenhaat
UIT
DE PERS.
n
50,
M,
f.
ug-
k
BEKENDMAKING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek maken bekend, dat de
alhier dit jaar begint op Vrijdag den 17den
k. Li
d: I
ia- I
50
I 4
)i
H,
v. I
er I
gen op Vrijdag den 24sten Augustus d. a. v.
des morgens acht uur, en dat vóór den 26sten
dier maand alle kramen, disschen, tenten enz.
zullen moeten zijn afgebroken en weggeruimd.
Tevens wordt herinnerd aan art. 12 der Al-
gemeene Politie-Verordening, waarbij is be-
By deze Courant behoort ale Bijblad Fouil-
leton-nummer 175.
In dagen van
bestemden grond mag opslaan of daarop uit
stallingen van goederen hebben, dan overeen
komstig de aanwijzing van den Marktmeester
of, bij ontstentenis van dezen, van de Politie
en na voldoening van het marktgeld.
Sneek, 19 Juli 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester
BENNEWITZ, Secretaris.
KENNISGEVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen ter openbare kennis,
dat het le Suppletoir-Kohier van den Hoofde-
lijken Omslag, dienst 1894, goedgekeurd door
heeren Gedeputeerde Staten van Friesland, aan
den Gemeente-Ontvanger ter invordering is ter
hand gesteld en een ieder verplicht is zijn aan
slag op den bij de wet bepaalden voet te vol
doen
dat een afschrift van dit Kohier vanaf den
11 dezer, gedurende vijf maanden, ter Secreta
rie dezer gemeente ter inzage is nedergelegd,
alle werkdagen van ’s morgens 9 tot ’s namid
dags 1 uur.
Sneek den 9 Augustus 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEWITZ, Secretaris.
ur
50, J
<’■1
)0.1
Tal
I krachtiger
vertolkt.
iO. I
vreugde zoeken menschen Augustus, des morgens acht uur, om te eindi-
- I eikaars gemeenschap in tijden van droefheid Tr --1 1
gevoelen ze behoefte aan elkanders steun en
troost.
Maar onder normale omstandigheden gaat elk
zijns weegs en ontwikkelt zich de gemeenschaps-
zin niet.
En dit aannemende, verwondert men zich
niet meer over het feit, dat de gemeenschapszin
in onzen abnormalen tijd al krachtiger aan
voor den dag komt.
Maar hiermee bewijst men niet dat gemeen
schapszin wil tieren naast het individualisme.
Men demonstreert, zoo redeneerende, dat in
denzelfden bodem deze twee planten elkaar
opvolgen naar tijdsordehet herinnert ons aan
den wisselbouw op het land. En zoo is het
inderdaad.
Het kapitalisme kweekt gemeenschapszin,
niet door, maar ondanks zichzelf.
Hoe meer de arbeid geëxploiteerd wordt, des
te luider spreekt de behoefte naar bescherming
van den arbeid door staatstusschenkomst
Hoe grooter het aantal menschen, die door
de onbeperkte vrijheid van het individualisme
buiten de deur worden gezet, des te krachtiger
de stem zoowel binnens- als buitenshuis die
aandringt op gemeenschapszin
Hoe meer de stoom zijn recht doet gelden
en de maatschappij uit elkaar stoomt, des te
grooter de lust naar vereeniging en gemeen
schappelijk optreden
Hoe meer de wetenschap met de industrie
samenwerkt om de samenleving te verrijken
met nieuwe uitvindingen, des te jsfSrker'wordt
de vraag naar bescherming en assurantie.
Naast elk gemak toch, dat een uitvinding
oplevert, ontstaat een gevaar dat men bezweren
moet.
Waar men in vroeger dagen weinig van
hoorde, is in onzen tijd vraag van den dag
Men assureert zich tegen ongelukken, brand
gevaar, waterschade.
Het rijzen van den levensstandaard maakt
levensverzekering noodzakelijk en verhoogde
levensbehoefte naast teugeloozer optreden van
het individualisme en milder toepassing van het
laisser-faire systeem, deed behoefte ontstaan aan
assurantie tegen diefstal.
Mercurius, de god van handel en dieven, is
weer in ons midden sinds wij ons tot zijn hoog
te hebben opgewerkt.
Hetgeen voor ons uit elk dezer assurantiën
te leeren valt, leert ook Mercurius, de gevleu
gelde jongeling
Qui terre a, guerre a.
Hoe meer genietingen, hoe meer gevaren
hoe meer gevaren, hoe grooter de gemeenschaps
zin die in samenwerking aan de gevaren het
hoofd zoekt te bieden geen lust zonder last.
aannemen wat inder-
-geval is dat deze
twee verschijnselen eigenlijk ontstaan uit den
regelieder voor zich zooals het lucht
zuiverend onweer toch een gevolg is van druk
kende warmte, aannemen mag men, dat de
J gemeenschapszin wordt bevorderd door de toe
passing der humaniteit.
De lust om iets goed te doen geeft aan de
humaniteit het aureool der toewijding, en wie
met toewijding en devotie zich toelegt op de
humaniteit, brengt zijn gemeenschapszin tot
ontwikkeling, als de tuinman die zijn plant in
do trekkas plaatst.
Hieraan herkennen wij elkander als kinderen
Gods, dat geen kwaad op den duur aan het
[goede weerstand kan bieden hoe sterker het
zich ontwikkelt, des te spoediger het ten einde
loopt.
Het is de wet der natuur die het verbroken
(evenwicht zoekt te herstellen, ook in den
mensch.
I Daarom is het aannemelijk, dat de gemeen
schapszin toeneemt, naarmate de zelfzucht meer
kegelvormig omhoog steekt dat het socialisme
krachtiger wordt met de verscherpte toepassing
der individualistische leer.
Iedere medaille heeft zijn keerzij
Ieder licht heeft zijn schaduw
Maar ook
Every cloud has its silvery lining
Iedere wolk heeft haar zilveren voering.
I De mensch zwelgt naar den regel „elk voor
zich” het gouvernement knijpt de oogen dicht,
I denkende
Er zijn menschen die in oprechtheid bewe
ren, dat de consequente toepassing van den
stelregel „elk voor zich” aan de ontwikkeling
van den gemeenschapszin niet in den weg be
hoeft te staan.
Zij die deze meening zijn toegedaan, kunnen
u wijzen op tal van feiten die elk op zichzelf
aan deze stelling een schijn van waarheid geven.
1 van instellingen, getuigende van humani
teit en liefdadigheidszin, geven het recht tot de
™eeDing, dat de drang des harten onder ons
H dan ooit onzen gemeenschapszin
Het is niet te weerspreken
I De liefdadigheidszin openbaart zich al sterker
de humaniteit spreekt steeds luider.
Ook al mocht men er aan twijfelen of deze
twee eigenschappen uitvloeisels zijn van onzen
gemeenschapszin
Al wilde men ook en:
daad bij sommigen het
ADVERTEN TIÉN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents;
voor eiken regel meer 7’, Cents. Bij abonnement d de prils
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
De heeren Van Zinderen Bakker en dr.
Vitus Bruinsma zijn uit den Sociaal-Democra-
tischen Bond getreden.
De eerste somt thans in het Friesch Volks
blad de redenen op, die hem daartoe hebben
geleid, en die gezocht moeten worden in het
revolutionair-anarchistisch drijven eener massa,
die nog niet voor een ideale samenleving ge
schikt is en dat wel door lieden die zelf geen
besef hunner plichten en verantwoordelijkheid
hebben. Deze laatste grief wordt door den heer
v. Z. B. volgenderwijze toegelicht:
„Elke wandaad van het geloovig individu op
rekening te zetten van het stelsel, dat hem zoo
gemaakt heeft;
„zich vrijdenker te noemen ten opzichte van
den godsdienst, maar dweper te zijn van een zelf
ineengezette samenleving van menschen, zooals
men gaarne zou wenschen;
„met wijd opengespalkte oogen naar de ster
ren te zien, en niet te letten op den rijzonden
vloed, die op de plaats waar men staat, straks
tot aan de lippen zal komen;
„babbelen over een’ gelukzaligen toekomst
staat, gewrocht en in stand gehouden door men
schen, waaronder het mijn en dijn zóó diep is
ingeworteld, als waartoe de triumf van het„help
u zelven!* wel leiden moest;
„te idealiseeren over broederschap en men-
schenmin, maar haat en verbittering te prediken
tegen elk en een iegenlijk die niet denkt als
men zelf;
„niets te doen, om vrij van critiek te blijven,
maar anderen te bedillen en verdacht te maken,
als dezen toonen, de hand aan den ploeg te wil
len slaan;
„te zwetsen over bloed en wraak, maar te laf
hartig van aard, om het te durven uitspreken,
j „apostelen te willen heeten van een leer, die.
begeesterend als ze zou kunnen werken op allen
in*3! irai CCr??, kennen, Godsdiensten en Staats-
paald dat niemand eene’t’ent, kraam, tafel “of RaXEt’e^
inia AJ._’^i’sennaat en Nationaliteitsgevoel zullen doen
samensmelten in één harmonisch geheel, maar
I tevens onverdraagzaam en haatdragend te zijn
aIs dc mqmsiteurs der kettergerichtén in de
middeleeuwen
„steeds: „wie van ulicden do grootste wil
ce en, moet aller dienaar kunnen zijn*, in zijn
vaam el te schrijven, maar zelven onmeedoogeud
af te maken al wat eigen opgeblazen zinsbedrog
in den weg komt te staan
„te praten over „ieder het zijne*, maar waar
i gelegenheid toe is, meer te nemen dan hem
toekomt;
„zich bij elke gelegenheid te bedienen van
groote woorden, maar ’t peinzen over ’t hoe en
waarom bij anderen belachelijk te maken
„de georeken van anderen breed uit te meten,
maar blind te zijn voor eigen gebreken;
„te schelden op de maatschappelijke instellin
gen van het heden, maar nooit te béproaeen,
zoo te leven en zóó te werken, dat veel diBtif-
keurenswaardige instellingen voor hem niet Mó-
dig zijn;
„te willen wonen in een nieuw huis, maar
te lui om klei te graven voor de te bakken
steen
„in dat huis volop te willen eten, uit keur van
gerechten een keuze te willen doen, maar sma
len op den delver, die reeds bezig is, den akker
te .bereiden, waarop dat alles groeien moet;
„ziedaar een staaltje onzin, die ik bij velen
der onzen heb waargenomen.*
De heer v. Z. B. geeft daarna te kennen diep
doordrongen te zijn van de noodzakelijkheid van i
hervorming, maar gelooft niet dat die door ge
weld is te verkrijgen.
„Evenmin als het indertijd een Constantijn
is gelukt, om met geweld het christendom in
te voeren, evenmin zal het mogelijk zijn, door
middel der revolutie een ideale maatschappü te
grondvesten.
„Broederschap en eensgezindheid ontspruiten
met uit geweld, en al erken ik, zegt de heer v.
Zf. 15., het recht van verzet van don verdrukte
wanneer deze laatste bij zijn pogen zegeviert,
maar in eigenschappen van grootmoedigheid en
mededeeIzaamheid niet rijker is geworden, is het
slechts omwisseling van macht, die don werke-
hjken vooruitgang niet ten goede komt.
„En nu vraag ik zijn de teekenen der tijden,
zooals die zich afspiegelen in het spitsvondig
opzoeken van twistappels, het gretig gebruik
maken van grievende, persoonlijke aantijgingen,
en de daaruit ontstane disharmonie tusschen
de voormannen in de beweging, allemaal ver
schijnselen, die, wanneer zij de macht in handen
hadden, op een zooveel beteren toestand zouden
durven doen hopen als de waarneembare Zeer
zeker niet!
„Is er in het tegenwoordig staatsbestuur vrij
wat af te keuren; wie let op de feiten die er
bestaan tusschen hen die vooraan staan in de
beweging en elk voor zich een zekere fractie
tot de hunne mogen rekenen, moet wel wankel
moedig worden in zijn geloof aan een betere
maatschappij, als hij er aan denkt, dat het vuur
van haat en wrok, dat daar smeult in de har
ten van hen, die in gewichtige oogenblikken
slechts zouden kunnen overwinnen door de
macht van eendracht en beleid, wordt onderhou
den, en voorziet, dat zoo het al gelukte, den
gemeenschappelijken vijand ten onder te bren-
laissez faire.
Maar de zwelger krijgt zoo van het goede te
veel en de periode van walging treedt in.
Zoo is ’t gewoon verloop en daarom vindt
ïtlcn onder ons geen krachtiger handlangers
^n zij die vurig het individualisme aanhangen,
en zij die het socialisme willen zij hebben
onderscheiden wenschen en komen, hoe afkeerig
ook van elkander, op ’t zelfde eindpunt aan.
begeesterend als zo zou kunnen
instellingen, Wetten
f-- - -vxxw vvxxv, luaam, taiei oi Rassenhaat en
iets dergehjks op den voor den openbaren dienst
goederen hebben, dan
of, bij ontstentenis
en na voldoening
re
ld
Deze CO VRANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden i.— franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
|6
I
16
:n
i,
ten
eri
lar
N.l
oo|
W
sur
