Mill'S-10BWTM1D FOOR 1)1
M a
H HET mowsmi Sïffl.
4
No. 65.
N EGE N-E N-V E E R T I G S T E
t894?
vr o e r\’ s o yk. o-
r»H; politie»
cl
15
U I T
DE PERS.
on-
Holland
ge-
een
een
Alle brieven
in te zenden.
gelaten.
Het geld dat hij voor zijn tochten en onder-
Lj
belas
accijnzen in Noord-
van
om tot
te Am-
Réforme, een orgaan dat men niet kan verden-
van sociaal-democratische
i houd noodig heeft wordt hem verstrekt door
de Russische consulaten te Marseille, Nice en
Berlijn.
Het is moeilijk een regeering te kwalificee-
ren, die haar toevlucht neemt tot zulke maat- „UU1U LC
regelen; de vraag is of zij nog aanspraak kan schrijven over den heer Roëll; mr. Van Hou-
maken op den naam regeering.
Natuurlijk was het niet haar bedoeling een
onschuldig burger van een vreemd land te of
feren ter wille barer praktijken
Natuurlijk heeft de baron zijn werkje niet
goed gedaan misschien speelde overmoed of
trots op zijn fraaien titel hem parten.
Maar hoe het zij, men heeft hem een bom
laten werpen de achtenswaardige overheid wil
de zijn gezag hoog houden en op haar gezag
handelde de baron, want men wilde een mid
del om de regeeringen van Europa aan te spo
ren, een internationaal bloedbad aan te richten
onder de anarchisten.
Er is toch niet veel menschelijks in de
voelens van die Russische baronnen
Men wil het gezag hoog houden door
laagheid te bedrijven. Voor 19 eeuwen gold
de spreuk, dat men verhoogd wordt door zich
te vernederenthans in onzen beschaafden tijd
heet het
Wie zich verlaagt zal verhoogd worden,
zoo althans oordeelt het Russisch gouvernement,
Het moet er voor het gezag ellendig uitzien,
dat zulke middelen te baat neemthet Russi
sche gaat voor, en wat men in Italië en Frank
rijk waarneemt, is niet zeer geruststellend voor
hen die vreezen dat deze bestiale opvatting ook
buiten Rusland post zal vatten.
Het ergst echter is het voor de dienaren die
voor dit werk hun diensten moeten praesteeren.
Een politieagent die bommen gaat werpen,
nolens vokns wel is waar, maar om den broo-
de, stelt zijn leven in de waagschaal om dat
leven te behouden.
Voor de vreedzame maatschappij is het ver
schijnsel schrikwekkend, wanneer dit bommen-
spelletje ook elders dan in Rusland ingang vindt.
Eu ten slotte heeft het allen schijn, dat het
gezag zich zwak gevoelt wanneer reeds zulke
manoeuvres worden bedacht.
Zoo loopt de maatschappelijke orde groot ge
vaar van de zijde der anarchistische handha
vers ondermijnd te worden.
Het zijn waagstukken die het vertrouwen
van het volk in de regeering doen verloren gaan.
Opmerkelijk, dat Rusland begint den toon
aan te geven in de wijze waarop het gezag
dient gehandhaafd zou men hieruit moeten af
leiden dat de periode van verval in de bescha
ving is ingetreden
Zouden we de tijden der barbaarschheid en
van den natuurstaat der menschen tegemoet
snellen
Het denkbeeld is niet bemoedigend, maar
hersenschimmig evenmin, wanneer een Euro-
peesche regeering gaat wedijveren met de ver
dwaasde anarchie in ’t bommen gooien, om te
zien wie ’t sterkst is.
Deze CO URANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.— franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
T 1 t0‘ 4 "S01‘' sewom “«MO Cent.;
voor eiken regel meer 7'„ Cenla. Bij abonnement b de „rij
Oen uitgever. vernemen bij
hi iemand zal ontkennen dat de politie in
zen tijd een zware taak is opgedragen.
De gisting in onze maatschappij, hier en el-
deis waar te nemen, maai’ vooral opmerkelijk
in de groote steden, bedreigt de maatschappe
lijke orde, het gezag en zij die hiervoor moe-
ten waken, zenden hun dienaren, de zonen van
den heiligen Hermandad, er met stok en sabel
op af om post te vatten overal waar de gisting
met gevaar dreigt.
Gerust kan men van deze inferieure beamb
ten zeggen, dat zij voor hun superieuren de
kastanjes uit het vuur moeten halen.
De laatstee, die achter de schermen blijven,
zorgen er echter wel voor hun beambten in
activiteit flink wat dienstijver in te peperen,
wat hen natuurlijk gehaat maakt bij de niet
zeer welwillende volksschare.
Elk hunner handelingen wordt nauwkeurig
nagegaan, zoowel door de een als door de an
dere partijmaar dewijl ook bij deze menschen
de spreuk geldtdat men het woord spreekt
van hem wiens brood men eet, is hot verklaar
baar dat zij bij elke verstoring der orde, bij
ieder relletje of standje op vervaarlijke wijze
de tanden laten zien en als dit niet baat het
stokje of den sabel gebruiken om met den com-
mis-voyageur te zeggen
Drum schlag’ ich meine Waare billig los.
Men mag de positie van deze mannen dus
geenszins benijden evenmin mag men aanne
men dat zij er opslaan uit innerlijk welbeha
gen.
Wat echter te zeggen van de positie dezer
menschen, wanneer de autoriteiten hun opdra
gen als agent-provocateur dienst te doen Het
moet ieder eerlijk man, en die vindt men ook
onder de politieagenten, tegen de borst stuiten,
zulk een valsche rol te spelen.
Maar bepaald immoreel moet hij zijn die in
fg» deze verachtelijke kwaliteit zich verlaagt om
regeering de opdracht te aanvaarden
-J werpen. En toch schijnt het
deze
van een i
met bommen te
zoover reeds gekomen.
Hetgeen we de laatste dagen gelezen hebben
van den onzichtbaren baron Sternberg, den
Russischen „anarchist”, doet werkelijk de ha
ren te berge rijzen over de gemeene brutaliteit
waartoe de Russische aristocratie zich durft
verlagen.
Het feit verdient wel de aandacht en we
deelen het daarom in ’tkort mee, zooals het
gerelateerd wordt door het Belgische blad la
I een orgaan
ken of beschuldigen
I verdachtmaking.
De baron heeft te Luik een bom geworpen,
die iemand na ondragehjke smarten heeft doen
sterven.
Men zoekt den baron, neemt hem eindelijk
gevangen in Servië, maar door de bemoeiingen
van den Russischen consul wordt hij weer los-
BINNENLAND.
De provinciale inspecteur der directe
tingen, invoerrechten en l
Holland en Utrecht heeft van den“ minister
financiën een aanschrijving ontvangen
nader order de executoriale verkoopen
sterdam te staken.
Dr. Van Aalst heeft voor zijn benoeming tot
hoogleeraar te Groningen bedankt.
Men schrijft uit ’s Hage
divei Vaa »Egypte neemt tijdens zijn
verblijf hier ter stede den strengsten eenvoud
in acht. Zijne meest geliefde ontspanning i3
eene wandeling te maken door de stad, en wan
neer, gelijk m de laatste dagen dikwijls is voor
gekomen, de regen belet dat Z. H. te voet uit
gaat, laat hij zich rondrijden, niet in eene
weelderige karos, met koetsier in gegalonneer-
den rok, maar in een eenvoudig rijtuig, dat hij
van de standplaats laat ontbieden, met Manus
den Snorder op den bok.
Een fraaien winkel, een sierlijk gebouw, een
schilderachtig panorama trekt dezen Oosterschen
vorst meer aan dan de musicale genietingen
en vermaken van anderen aard, die de zomer
hier ter stede, vooral te Scheveningen, aanbiedt.
Het Kurhaus-concert heeft hij nog niet bij
gewoond, en terwijl men hem op de wedrennen
te Clingendaal dacht te ontmoeten, waar eeni-m
der pacha s en bey’s, die hem op zijn reis vol
gen, met bijzondere levendigheid den wedijver
van de jockey’s gadesloegen, zat Z. 11. rustig
in een der rieten tuinstoelen aan den ingan^
van het „Hotel des Indes“ zich te vermeien in
het aanstaren van de breede, door hooge beuken
overweifde lanen van het Voorhout.
Abbas II is een jonge man, niet groot, eenDs-
zins coipulcnt en met den blos der gezondheid
op het gevulde gelaat. Het kortgeknipte hoofd
haar, donker van kleur, loopt uit in favoris op
de wangen, en boven den fijn besneden mond
begint een kneveltje te wassen.
Ook in zijn kleeding is de prins zeer sober,
zoodat men op het gezicht af niet licht in hem
en gebieder van het rijk der pyramiden zal
herkennen.
Onder hen, die van hunne belangstelling te
genover Z. H., door teekening van het visite-
boek, hebben doen blijken, worden ook vermeld
de ministers van justitie, van binnenlandsche
zaken en van koloniën, de Britsche ambassade
en de waarnemende internuntius hier ter stede.
Te Antwerpen heeft zich een voorloopi<r
comité gevormd, dat zich ten doel stelt he“
stichten van een Genootschap ter verspreidin°'
van de Nederlandsche taal.
Het comité bestaat uit de h.h. Peter Benoit
Julius Obrie, Jan te Winkel, Max Rooses, Paul
Fredencq, Joz. Vercoullie, Pol de Mont, Jul.
Sabbe, Leoncc Ducatillon, Jul. Mac LeocL Heet*
Planqaert, L. Smeding, A. Moortgat, H. Meert,
en het verzoekt aan alle, aan hun taal gehechte
Nederlanders onder dezen naam worden
begrepen Hollanders, Vlamingen, Kapenaars,
Iransvalers, Oranje-Vrijstaat’ers, Nataleezen en
Boeren en Nederlanders, gevestigd in andere
deelen van Zuid-Afrikaverder Nederlanders
uit de Koloniën van Oost en West en uit de
Vereeuigde Staten die de tentoonstelling
stelt zij zich bij de bewerking der kieswet niet
h,?e h.oud ik de bevallige bondge-
booten bij elkander, maar: hoe vereenig ik zoo-
stel?«m°8e ijk llberaIe stemmen op mijn voor-
A
Het ministerie was Vrijdag aan de beurt bij
de artikels van dr. Schaepman. Hij neemt de
ze gelegenheid te baat om een enkel woord te
ten heeft hij al besproken en over de andere
leden bewaart hij het stilzwijgen. Alleen zegt
hij over den heer Sprenger van Eyck, dat hij
de belastinghervormingen tot stand kan bren
gen of niemand kan het. In het woeste en
donkere woud van onze rijks- en gemeente-
financiën weet hij den weg. Men heeft rustig
af te wachten, wat hij den volke bieden zal.
Waardeerend is zijn kenschetsing van den
heer .Roëll. De heer Roëll, schrijft hij, verheugt
zich in staatkundige kringen in een populariteit,
die te danken is aan persoonlijke hoedanigheden
van. hart en geest, aan levensgewoonten, aan
beginselen en richting. Deze staatsman heeft
met al zijn krachten weten te woekeren. Hij
heeft zichzelven nooit gespaard. Men meende
van hem, dat hij voor de verantwoordelijkheid
eener ministerieele portefeuille zou terugdeinzen,
hij heeft zwaarder verantwoordelijkheid op zich
genomen. Dat is kloek, dat wint vertrouwen
en meer.
Een vertrouwen, dat de beginselen van den
staatsman hem misschien niet zouden doen win
nen. Hoezeer de beginselen van den heer Roëll
ook voor het meerendeel practische beginselen
zijn, het liberale beginsel van den Staat als
hoogste macht staat bij hem vast. In het open
bare leven is de Staat de macht. Zeker, de
Staat van den heer Roëll is een gentleman,
gematigd, met onberispelijke vormen. Maar on
der de. onberispelijkste vormen, bij alle gema
tigdheid, eerlijkheid en billijkheid toch altijd de
Staat.
De heer Roëll is een aristocraat die werkt.
Hierin ligt voor een niet gering deel het ge
heim zijner populariteit. Op de vraag of bij
het kabinet-Roëil-van Houten de kabinetsfor-
meerder zou moeten wijken als premier voor
den minister van binnenl. zaken, antwoordt dr.
S. ontkennend. De leiding die aan hem is toe
vertrouwd geeft .de heer Roëll niet uit handen.
Over het ministerie in zijn geheel sprekend,
wijst dr. S. er op dat de moeilijkheid in de
eerste plaats ligt in de regeling van het ge
meentelijk kiesrecht. Van dit kiesrecht hangt
de toekomst af van ons volk. Hoe men de
verhouding tusschen rijks- en gemeentc-financien
ook regele, welke takken van dienst, als b. v. I
het onderwijs, men ook geheel ten koste brenge
van den staat, altijd blijft de gemeente-huis-
houding nog een zeer uitgebreide.
Hierop heeft men bij de toekenning van het
kiesrecht het oog te houden. De gelijktijdige
regeling van staatkundig en gemeentelijk kies
recht kan naar mijne bescheiden meening
moeilijk een gelijksoortige zijn, tenzij men over
ga tot een uitbreiding, die in naam alleen van
de finale verschilt. Hierbij rijst nog een andere
vraag nl. de uitoefening van het kiesrecht. Hoe
moet die geregeld worden.
De tweede moeilijkheid is: met welke meer
derheid wil het ministerie zijn kiesrecht tot
stand brengen.
„Vermoedelijk, schrijft dr. S.zal de regeering
wel te rade worden, om op eenmaal twee groo
te daden af te doeneen regeling van het kies-
recht tot stand brengen en de eenheid herstel
len in de liberale partij. Een hopelooze arbeid
meent men. Ik vrees van neen. Er zullen en- 1
kelen buiten het partij-verband blijven, de heer j
Tak zal met enkele getrouwen den strijd door-
zetten. Indien echter de regeering naar den i
aad van den heer Van de Putte luistert, dan
SEEK
i'
n
di
