CHffl ElHEf IHM SHL
e.
lp
ar
tkke Wij
nske
'I
't
„ECONOMISCHE ACTIE”.
A
No. 93.
NEG E N-E N-V E E R T I G S T E JAA.RGANG.
1894/
L
SSB
Nationale Militie.
jg
o
W O K ASDAG-
N O V E M B E 1<.
If
a.
b.
1
Alle brieven
in te zenden.
Van den Gouverneur-Generaal van Ned.-Indie
ia gisteren bij het departement van koloniën
H.
R,
.00,
0 1
0-
Si-
Cents. Bij abonnement
-i te vernemen bij
sü
Deze CO GRANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS-
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
van stoomboot of spoor-
2°.
heeft plaats gehad, voor het IJkkantoor Leeu
warden bestaat uit het cijfer 15.
Sneek, 20 November 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris,
BEKENDMAKING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen, ter voldoening aan
art. 8_ der wet van 2 Juni 1875 (Staatsblad
no. 95), ter openbare kennis, dat aan IJS
BRAND RIENSTRA, van beroep Slager, wo
nende te Sneek, en zijne rechtverkrijgenden,
vergunning is verleend tot het oprichten van
eene SLAGERIJ, in het door hem bewoonde
huis, staande aan het Zuidend, wijk 8 no. 52,
kadastraal bekend gemeente Sneek, Sectie B
no. 1358.
Sneek, den 20 November 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
BINNENLAND.
ADVLBTEhTIÉN tan 1 tol 4 regels, gewone letter, 40 Cents- -
voor eiken regel meer 7'„ Cents. Bij abonnement is de priii
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent
den uitgever.
zoo on
stad kan hierin Amsterdam evenaren
Is het geen prachtige reclame
KENNISGE VING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek, voldoende aan art. 87 der wet
op de Nationale Militie van den 19dcn Augus
tus 1861 (Staatsblad no. 72), zooals die is ge-
blJ die van 4 April 1892 (Staatsblad
no. 56), brengen ter openbare kennis, dat de
eerste zitting van den Militieraad voor deze
gemeente zal worden gehouden in het Gemeente
huis te Bolsward, op Woensdag den 19en De
cember e.k., des namiddags ten 12'/2 ure, in
welke zitting uitspraak zal worden gedaan
omtrent
1. De verschenen vrijwilligers voor de militie;
de lotelingen, die redenen van vrijstelling-
hebben ingediend
3. de lotelingen, in artt. 55 on 56 bedoeld
4. alle overige lotelingen.
Zullende voor dien Raad alleen behoeven te
verschijnen
1. Zij, die zich als vrijwilliger voor de Militie
hebben aangeboden
2. de lotelingen, die vrijstelling verlangen
wegens ziekelijke gesteldheid, of gebreken, of
gemis van de gevorderde lengte.
Sneek, den 13 November 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris^
KENNISGE VING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Sneek brengen ter openbare kennis van de in
gezetenen, dat bij beschikking van den Minis
ter van Waterstaat, Handel en Nijverheid van
den 27 October 1894, no. 155, afdeeling Han
del en Nijverheid, is bepaald
1°. dat het goedkeuringsmerk,
het jaar 1895 te bezigen, zal zijn
bij den ijk en 1 j'
wichten de letter in den
schrijfvorm
bij den ijk en herijk van Gasmeters de
Koninklijke Kroon
dat het merk waar de eerste stempeling
Soua,u, vuur uei IJkkamoor Leeu
warden bestaat uit het cijfer 15.
‘_Btt diamantvak
io"»pmedigend
De
vaak
die
hier
’’jvertrouwd
Ldd Z°01anS de werkSevers uo» werk te geven
IDeze omstandigheid is naar onze meening de
pofdoorzaak, dat de loop der zaken zoo kalm
van den Dag schreef onlangs,
van de typografenstrike was
het, dat zulk optreden niet bevorderlijk kon
zijn aan het wederzijdsch vertrouwen tusschen
werkgever en werkman.
Het valt niet tegen te spreken, ook hier geldt
de regel Es kommt eben so viel darauf an
wie man spricht, als was man spricht.
Maar is deze opmerking van het blad niet
partijdig Ons dunkt ja.
Elke werkstaking is een gevolg van ontsten
tenis van vertrouwen, zou men in het parle
ment zeggen, een gemis dat gevoeld wordt niet
door beide partijen, maar door de partij der
werklieden alleen.
Er ontstaat gevaar voor het evenwicht, dat
langzamerhand eindigt in verbreking van het
status quo, en nu is het de werkstaking die
dat verbroken evenwicht herstellen wil.
Nu kan men van de zijde der werklieden
min of meer „fatsoenlijk” het wérk staken, maar
elke werkstaking, ook de fatsoenlijkste, wil
immers, kort uitgedrukt, zeggenwij, werk
lieden, stellen geen of weinig vertrouwen meer
in den patroon
Dit moet natuurlijk den patroon schokken
niemand vindt het aangenaam, gewantrouwd te
worden door menschen met wie men dagelijks
omgaat.
Die schok kan nu gradueel verschillen, kan
min of meer geweldig zijn. Volgens de rege
len der gezondheidsleer is het niet wenschelijk
dat de mensch zwaar geschokt wordedaar
om eischt de humaniteit reeds van den mensch
dat hij zijn evenmensch, wil hij dezen schok
ken, niet zwaar, niet zoo opeens, niet
verwachfs en onverhoeds schokke.
Hij moet hem eerst bij de hand nemen, een
kneepje geven, of zoo iets, om hem wakker te
krijgendaarna begint de schokkerij eerst
langzaam, langzamerhand minder langzaam en
zoo voort.
Zoo wilde het Nieuws van den Dag de zaak
aangevat zien. Aandeelhouders, die 50 a 60
pct. trekken per jaar van hun bewijsjes van
aandeel, moeten eerst worden gewaarschuwd
zoo doet men in de fatsoenlijke wereld, zoo
■Is met een tooverslag hebben allen zich
snigd onder de leushooger loon.
En terwijl ze, met niets te doen, afwachtten
at de werkgevers zouden antwoorden op hun
Bassief verzet, is geen oogenblik de orde ver-
stoord, noch tegenover de buitenwacht, noch
Bnder elkander.
H De beweging verdiende te slagen, al was het
|5°k slechts ter belooning voor de wijze van
Optreden, en ze is geslaagd.
De loonsverhooging, die werd gevraagd, be-
■roeg ongeveer 20 percent, een eisch, die ge-
M- H^edelijk aanleiding gaf tot het verwachten van
negatief resultaattoch hebben de patroons
Jmien een week tijds toegegeven zelfs waren
onder hen, die de beweging steunden.
4 iS door verkregen resultaat
'8 Hpsdeels het vertrouwen op eigen kracht ge-
8 »*?.escn en men tbana de organisatie besten-
k dlSen, om in de toekomst sterk te blijven te
genover de theorie van vraag en aanbod op de
arbeidsmarkt.
B Zal dit echter noodig zijn
I Wanneer men nagaat, hoe spontaan, zonder
fonige voorbereiding, tot samenwerking werd
■esloten, en tevens niet uit het oog verliest dat
■et vak der diamantslijpers zich zeer onder
scheidt van andere vakken dat het slechts op
■en enkele plaats wordt beoefend en dus bij
Sventueele staking aan onderkruipen niet ge-
•cht behoeft te worden, begint men langza
merhand tot de meening over te hellen, dat ia
,Sptorganisatie vrijwel overbodig is.
J De werkstaking heeft ons weer geleerd, dat
K groote- als bij kleine kinderen veel, zoo niet
’Mrea’ afhangt van zelfvertrouwen, om tot een
l resultaat te geraken.
vrees voor ongelukken, de suggestie, die
de menschen in ’t ongeluk stort en
zoo vele werkstakingen doet mislukken, was
buitengesloten de werklieden waren vast
J met het denkbeeld dat ze onmisbaar
gedurende
herijk der maten en ge-
i gewonen
Amsterdam heeft zich voor eenige dagen
foor heel de wereld onderscheiden door de
strike der diamant-bewerkers.
I Vooreerst had niemand kunnen denken, dat
de Amstelstad onder de werklieden in
Jreu andere industrie zooveel eenstemmigheid
zou zijn te constateeren te Amsterdam, waar
He velerlei fracties en partijen in den werk-
^nansstand den maatschappelijken toonladder
^^■an A over bes en fis doorloopen en waar zoo
faAlgemeen het wantrouwen heerscht de maat-
[■chappelijke pestziekte, die zelfs de gezondste
^^jiementen niet meer spaart en die nood-
ra* ï!i\elijk elke eendrachtige poging tot lotsver-
Betering krachteloos moet maken en verlammen,
Beeft men reden te over, zich te verheugen
■ver dit zeldzaam bewijs van solidariteitsgevoel.
I Alleen de wijze waarop de diamantslijpers
■ebben gemanoeuvreerd, verdient bewondering.
■.Is met een tooverslag hebben allen zich ver-
■e/
is geweestze is een verklaring tevens van de doet men bij ’t vertrek
trein; de eerste bel hierop drinkt de reizi
ger zijn bittertje uit; tweede bel hij pakt I
zijn bagage bijeen en verlaat de wachtkamer
naar de perronzijdederde bel.
Maar zulk een procédé is niet altijd uitvoer
baar het hangt van zoo veel omstandighe
den af.
De knecht, die zijn patroon wakker maakt
om van dezen meer loon te vragen, stelt zich
bloot aan een gevaar, dat minder groot is wan
neer hij den baas maar dadelijk bij den kraag
vat en hem met schrik doet ontwaken. Un
homme averti en vaut deux, en iemand, die
verschrikt wordt, verliest een deel van zijn
kracht.
Maar gesteld dat de knecht zoo humaan wil
de zijn hij ging zijn meester eerst wekken
door hem onder de voeten te kittelen of hem
bij zijn mouw voorzichtig te pakken en nu
kwam hij tot de ontdekking dat zijn meester
bij t ontwaken in brommerige stemming was
gekomen van die menschen zijn er, we behoe
ven daarvoor niet ver te zoeken.
Daarbij komt dat de knecht een weinig be
angst en dus zenuwachtig is. Hij weet dat
zijn plaats door tal van personen wordt geam-
biëerd.
Zoo’n zenuwachtige Jan is onhandig en dus
niet de meest praktischs man om zijn patroon
voor te bereiden op de Jobstijding
Wij vertrouwen u niet meer en verklaren u
dus den oorlog.
Wanneer men tegenover den sterkere wil op
treden is men zoo licht geneigd van de gelegen
heid te profiteeren en op zijn tegenstander een
pas vooruit te nemen.
Is dat nu zoo afkeurenswaardig
Alles is in theorie zeer mooi te beredeneeren,
maar wanneer de menschen tegenover den sla
penden leeuw zich geplaatst zien, zou hij het
beest dan wel eerst wakker schudden of roe
pen Of zou hij het in den slaap een kogel
door den kop jagen
Dit is wel niet erg fatsoenlijk en de arme
leeuw heeft het volste recht hem dit euvel te
duiden, maar zoo gaat het nu eenmaal in de
menschenwereld.
Er worden voor de rechtbanken zooveel ver
zachtende omstandigheden gepleit, uit huma-
niteits-overwegingen dat men in dezen ook
voor den belager van des leeuwen rust en leven
wel eenige verontschuldigingen zou kunnen vin
den.
Daarom doet het zoo weldadig aan, wanneer
men, als bij deze diamantenhumbub, hoort, dat
er patroons zijn die de beweging steunen.
We zouden eehter afdwalen en meenden er
op te wijzen, dat Amsterdam in de laatste da
gen wereldsche vermaardheid heeft verkregen,
dank zij de werkstaking der diamantwerkers.
We moeten ons echter voor ditmaal het ge
noegen. ontzeggen hierover verder uit te weiden.
Alleen dit nog tot staving van onze bewe
ring tegenover ongeloovigen of afgunstigen
Amsterdam telt blijkens de jongste werksta
king nog circa 16000 diamantwerkers welke
eenstemmigheid der werklieden, toen het „te
wapenwerd vernomen.
Indien de diamantwerkers hadden moéten
vreezen, dat het voor hen bestemde werk bij
staking aan anderen zou worden opgedragen en
dat de door hen verlaten posten zouden bezet
worden met recruten uit de massa der werk-
loozen, dan, we behoeven ’t ons niet te ver
helen, zouden er wel onder hen gevonden zijn,
die tegen de staking zouden gestemd hebben.
Het gaat dan ook niet aan, vereenigingen
van andere vakken den afloop dezer staking als
een beschamend voorbeeld voor oogen te hou
den.
De snijders en slijpers van diamanten worden
niet bedreigd, ook door invoering van nieuwe
machines, werkeloos op straat gezet te zullen
worden hun arbeid is niet machinaal, maar
vordert kunst.
Het Nieuws
bij gelegenheid
1
M
■ms- n iinnrntui ïoor di
8
2
8
OIR i VT.
It
8-
8 3’
84’
5 45'
?3i)‘
I.
75
7 42
8-
8 3’
91l|
94S|
95'1
JOST
10 lil
van
