Grootste lnrichtiiiü roor Uitsluitend Eigengemaakte
Enorme keuze
Stoffen voor JCleeding naar JYfaat.
en
VOOR SSBBB BS MSTKEÏES.
Capes,
O verj assen,
No. sa
i.
Zaterdag 12 October 1001.
56e Jaargang.
Op het laatste oogenblik.
ke
L.
Uitgever: B. FALKENA Mzn., Singel, Sneek.
k.
FEUILLETON.
T-
-
DERDE HOOFDSTUK.
'X
:rd,
>or
Hit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden,
franco per post f0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
Roman van Henriette v. Meerheimb.
de
L
ip-
tst
ten het vertrek vulde, en Hilmar nog altijd het stil
zwijgen bewaarde, klopte Königseck hem vriendschap
pelijk op den schouder: »Nu, komaan, kom er maar
meê voor den dag, ik weet toch heel goed, wat je
den geheelen avond al in de keel zit. De een of andere
boodschap van mevrouw uwe tante, is ’t niet? Waar
schijnlijk, dat ik hare heilige hallen niet weer betre
den mag?*
«Maar hoe weet ge dat toch, Horst vroeg Hilmar
verwonderd.
•Nu, daar behoort nu juist geen buitengewone gave
van profetie toe. Op de versteende gelaatstrekken
der waardige dame stond duidelijk genoeg te lezen
•Ongelukkige, gij hebt heden voor de laatste maal de
dikke melk in mijn huis versmaadHoe gij ove
rigens, dat goed en daarbij ooms sigaren gebrui
ken en thans nog in levenden lijve voor»mjj zitten
kunt, gaat mijn begrip te boven, Hilmar.
•Mjjn tante verzocht mij inderdaad, je te zeggen,
waarde Horst,*stotterde Hilmar, »dat zij ter wille
van Baby of ter wille van je zelf ’t beter vond
niet verder te gaan, daar zij je niet als schoonzoon
verlangen zou.*
•Heb ik dan al gezegd dat ik dit worden wil ant
woordde Königseck kalm. »Je diplomatieke talenten
heb je zeker van je tante geërfd? Zij schjjnen overer
felijk, even als de struisvogelmagen en de ijzersterke
zenuwen Rondweg gezegd ik vind die vrouw ver
schrikkelijk. Ik kan zoo’n zelfbewuste vrouwelijkheid
niet uitstaan. Ook staat zij altjjd, figuurlijk ge
sproken met uitgespreide rokken voor hare dochter
smakeloos 1 Haar kuiken zou volkomen veilig voor
mij geweest zijn, als zij maar niet altijd zoo luid kake
lend te hulp snelde. Nu zou ’t mij inderdaad kunnen
prikkelen, haar eens te toonen, dat ik, als ik er lust in
heb, ondanks haar tegenstand, haar dochtertje krijgen
kan zoodra ik wil. Dat zou een verdiend lesje voor
haar zijn. Zij zou er zich dan zeker wel een beetje
over verwonderen, hoe ik later met haar vertroetelde
lieveling zou omspringen! Een gehoorzame schoon
zoon als de Rotenburgs en Hakes, die waarschijnlijk
eerst aan schoonmama gaan vragen of zij hunne vrou
wen wel een kus mogen geven, word ik in elk geval
niet.*
•Dat ’s al een heel wonderlijke reden om te trou
wen Alleen om de schoonmoeder te ergeren, en
het arme, lieve kleine schepseltje wilt gij om diezelfde
reden slecht behandelen
•Slecht behandelen? Daar denk ik niet aan Neem
nu alles toch niet zoo woordelijk op, waarde Hilmar.
En alleen maar om uwe ongenadige tante te ergeren,
zou het huwelijk ook niet plaats hebben. De kleine is
allerliefst, vermogen moet er ook zijn, de familie is
goed-en daar ik waarschijnlijk in ’t een of ander
beroerde nest in garnizoen gestopt word, is dat mis
schien nog beter te verdragen als men getrouwd is,
dan als vrijgezel. Overigens, hoe lam ’t ook is
plagen mijne schuldeischers mij om een paar ellendige
duizend mark, die ik hen schuldig ben. Vroeger was
mijn crediet onuitputtelijk; maar nu schijnen zij ten
slotte de hoop op een rijk huwelijk voor mij op te geven.
De toelage van mijn ouden heer is geheel afhankelijk
van zijne onzekere speelwinsten, kort en goed, dat
alles begint mij te vervelen. Ik kan ook niet eeuwig
wereldburger zijn we zullen dus maar weer eens pro-
beeren, onbekwame recruten rijden en het waarschijn
lijk nog onbekwamer kleine meisje liefde te leeren.
Ik hoop echter voor beiden, dat zij het maar spoedig
zullen begrijpen, want mjjn geduld is niet zoo bijzon
der groot.*
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1000 regels 2 7, cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
•Ik moet bekennen, Horst,* zei Hilmar ontstemd, »dat
met dergelijke beschouwingen een huwelijk van jou
met mijn nicht mij ook al geen bijzonder geluk toe
schijnt. Om de moeder te ergeren om schulden te
betalen! Dat zijn toch meer dan lichtzinnige beweeg
redenen om een huwelijk aan te gaan. Niet enkel
uit een gril toch verbindt men het lot van een ander
wezen aan het zijne.*
•Niet? Nu, als gij eens wist om welke redenen de
meeste huwelijken gesloten worden, dan zou er ook
wel niet veel beters voor den dag komen.
Je nichtje bemint mijn uiterlijk, dat haar, als ele
gant en interessant, buitengewoon imponeert. Wat
zou dat kuikentje trouwens van mijn innerlijk weten?
Ik ben voor haar een boek met zeven zegels. En toch
is zjj bereid zich blindelings in mjjne armen te wer
pen Welnu, ook mij bevalt momentelijk haar aller
liefst persoontje. Ik kan haar geest, haar hart even
nauwkeurig taxeeren, als de waarde harer blonde ha
ren en roode lippen, die ik bezitten wil. Daarin ben ik
haar dus een heel stuk vooruit.*
•Misschien wel in alles,* viel Hilmar bitter in. »Arm
kindEn zij meent dat gij haar bemint 1 Zjj moet
het immers wel gelooven! Met wat vuur gij dat
lied voor haar zongtIk zelf was vast overtuigd, dat
gij uwe gevoelens nauwelijks kondt bedwingen.*
Königseck begon luidkeels te lachen»Nu, dat zelfs
gy u daardoor liet betooverenBij dames maakt dat
lied altjjd een kolossaal effect, maar u beschouwde ik
dan toch niet als zoo naïf.*
Hjj stak een nieuwe sigarette op.
Wordt vervolgd.
6.)
De beide vrienden spraken op den terugrit heel wei
nig met elkaar.
Hilmar praktiseerde over den zachtsten vorm dien
hij aan de woorden zijner tante zou kunnen geven,
en de heer van Königseck begon slechts een paar malen
even te lachen, alsof hij zich inwendig vroolijk maakte
over iets.
Daar de paarden naar den stal verlangden, legden
zjj den zelfs gedurende het goede jaargetijde slechten
weg spoedig af.
•Kan ik nog een sigaar bij jerooken Horst?* vroeg
Hilmar bijzonder vriendelijk, toen zij te Sandhagen
aangekomen waren en Königseck naar zijn kamer wilde
gaan.
•Zeker, heel graag.*
De logeerkamer, die Königseck bewoonde, zag er
door de vele dekkleeden, tapijten en andere rariteiten,
waarmee zijn tegenwoordige bewoner haar had opge
sierd, echt origineel en gezellig uit.
Daar hij hoogst waarschijnlijk hier nog verscheidene
weken blijven zou, had hij het een en ander van zijne
vele reisherinneringen laten komen en hier uitgestald,
opgehangen, neergeworpen, al naar den aard van ’t
voorwerp of naar den gril van den bezitter.
Toen de fijne geur van heel dure turksche sigaret-
sms- bs jimmsïiBBLiii
s
IERVOETS,
fj
je-
HEEREN EN KINDERKLEEDING.
DEMISAISONS, PANTALONS,
l
OU RANT.
