Kroon op werk van wijkbestuur
Drie instanties zorgen voor forse
stijging van de waterschapslasten
Sperkhem-Tuindorp praat nu over
nieuw wijkgebouw „De Eekmolen”
IJLST
snekerHKQèSÏSB
Middelsékrite heft in één keer
■1
Reünie oud-Hemelumers slaagde
al voordat het begonnen was
en
van
K
f
1
Poes laat jongen niet weer afnemen
1 r
Officieel Orgaan
o
de gemeenten SNEEK. WYMBRITSERADEEL
|L Hg x 7^^
(Vervolg zie pagina 3)
i
MAANDAG 1 SEPTEMBER 1980
135ste JAARGANG No. 69
Dit blad verschijnt bovendien
donderdags huis-aan-huis in
GAASTERLAND, SLOTEN.
RAUWERDERHEM e.o.
Van ver
r-
Gemeente Sneek op televisie
De gemeente Sneek zal van de PTT twee
„pagina’s” televisiebeeld huren ten be
hoeve van informatie via het VIDITEL-net.
Het is de bedoeling op deze manier voor
lichting te verzorgen over industriële ves-
tigingsmogelijkheden en toeristische eve
nementen.
en de
Mooiste
Eind vorige week werden de „ingelanden” van het nieuwe waterschap „de
Middelsékrite” verrast met een aanslag in de waterschapslasten. Betrof
de aanslag vorig jaar de onbekendheid met het schap, dit keer was de
verrassing de hoogte van de aanslag. Ten opzichte van het vorig jaar is de
nu in rekening gebrachte som vaak meer dan twee-en-een-half keer zo
hoog. Een ingeland, die in 1979 bijvoorbeeld f 30,- moest betalen, zag
dit jaar zijn aanslag stijgen met f 45,- tot 75,-. Uiteraard roept een
dergelijke kostenstijging vragen op. We legden deze vragen voor aan de
sekretaris van het waterschap, de heer H. E. Naarding.
Reorganisatie van water
schappen
„Het is een voortreffelijk programma. De dag moet nog beginnen en hij is
nu al geslaagd”. Dit zei wethouder en inwoner van Hemelum B. Yntema in
de grote feesttent tijdens de reünie van Hemelumers en oud-Hemelumers.
Vijfhonderdvijftig bewoners en oud-inwoners kwamen vrijdag in dit
achthonderd jarige dorpje bijeen om de oude vriendschapsbanden weer
eens aan te halen.
Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitgave van NIEUWE SNEEKER COURANT, SNEEKER COURANT, DRIJFHOUTS NIEUWSBLAD
Vol verwachting wachtten vele belangstellenden op het moment dat
schilder de heer J. Geldof het doek zou verwijderen van het bord dat
tegen hat wijkgebouw van Sperkhem-Tuindorp was bevestigd. Dan zou
eindelijk bekend zijn wat de naam van het wijkgebouw zou zijn. En t
klokslag half drie was het moment daar. De heer Geldof trok aan het f.
touwtje en daar stond het „De Eekmolen”. De naam werd door veel
omstanders met weemoed in de stem herhaald. Het riep dan ook
herinneringen op uit vroegere jaren, toen „De Eekmolen” nog in de
woonwijk aan de Woudvaart stond. De heer Geldof was een van de
vijfenzestig mensen die een briefje hadden ingestuurd met een naam
voor het wijkgebouw. Later zou duidelijk worden waarom voor deze
naam was gekozen.
-
n ,7'7. 7 -
7 >7 7 -'7'.77 U
7: 7 L? I
I
w».#» "KT1.
■■U;g|'g|
99
99
fa
7
r/4'
leven geroepen en heeft met „De Eekmo-
len” een kroon op haar werk gekregen.
Mevrouw Unema hoopte dat men veel
plezier aan het wijkgebouw mag beleven.
vijftien waterschappen werkzaam. Twaalf
daarvan hadden de taak te zorgen voor een
geregelde aan- en afvoer van water in tijden
van droogte of als er veel neerslag was. De
drie andere waterschappen waren zoge
naamde waterkerende waterschappen. Zij
moesten de gebieden van hun waterschap-
Nadat de heer J. Geldof het doek had
verwijderd van het bord dat tegen het
wijkgebouw van Sperkhem-Tuindorp was
bevestigd stond daar de naam die hij voor
het onderkomen in gedachten had. En de
naam blijkt zeer goed gekozen te zijn, want
deze werd door omstanders met een ap
plaus „aangenomen”. Het was even een
plechtig moment in de Johan Willem Friso-
straat, waar „De Eekmolen” te vinden is als
het wijkgebouw van Sperkhem-Tuindorp.
Wethouder mevrouw W. Unema-Ehlhardt
vervolgde deze plechtigheid nog met het
openen van de deur. De wethouder staat
links op de foto. Ze wordt geflankeerd door
de voorzitter van het wijkbestuur de heer S.
Greidanus.
pen beveiligen tegen overstroming door
het water van het Ijsselmeer (en de Wad
denzee). Het provinciaal bestuur van Fries
land besloot het waterschapswezen in de
provincie te reorganiseren. In de afgelopen
20 jaren werd het aantal in de provincie
opererende waterschappen, dat in 1958
nog 317 bedroeg, teruggebracht tot het
huidige aantal van 12. Elf daarvan werden
weer belast met de zorg voor de waterhuis-
(vervölg zie pagina 5)
Reünie in de feesttent aan de rand van het
800-jarige dorp Hemelum. (Foto studio
Ger Dijs)
Verder was als oudste reünist aanwezig de
87-jarige D. de Vries uit Koudum. Gezien de
stemming in de feesttent van de reünievier-
ders had wethouder Yntema het in zijn
toespraak wel bij het juiste eind, toen hij
opmerkte dat „Hemelum niet weer acht
honderd j aar hoefde te wachten voor zo'n
Onder de oud-Hemelumers zijn er die niet
zo ver van „huis” gegaan zijn, maar enke
len zochten hun geluk toch wel erg ver weg.
- "7^
SNEEKER NIEUWSBLAD
z zz?3
Zo is de heer Bouke van der Veen (72 jaar)
in 1950 naar British Columbia in Canada
vertrokken. Dertien jaar lang heeft de heer
Van der Veen daar een bakkerij gehad.
Naar deze reünie zegt hij al lang uitgezien
te hebben. „Ik vind het geweldig weer terug
te zijn”, zegt hij met een nauwelijks hoor
baar aksent. „Hier in Hemelum heb ik
minder luukse jeugdjaren doorgebracht
Nu ben ik vijf weken in Europa op vakantie.
Toen ik in Canada van deze reünie hoorde,
dacht ik: Dit mag ik niet missen; voor geen
geld op de wereld”.
Op het ogenblik wonen er verder nog twee
broers en een zuster van de heer Van der
Veen in Canada. Naast zijn pensioen ver
huurt de oud-Hemelumer daar nog wat
appartementen. „Ik heb het daar goed
gemaakt. Echt heimwee naar Hemelum
heb ik niet. Ik ben eigenlijk al in 1928 uit
dit dorp vertrokken; eerst heb ik heel wat
jaren nog in Den Haag gewoond”. Maar
toch, zo laat hij erop volgen, had hij dit
feest zeker niet willen missen.
ij»
Voorzitter de heer Greidanus memoreerde
nog even wat het wijkbestuur zoal tot
stand had gebracht en moest ook vaststel
len dat „De Eekmolen” wel het mooiste
was wat men tot nu toe gerealiseerd had.
En grappig: „Gelukkig hebben we daar
voor geen zwart-boek hoeven schrijven
zoals de Noorderhoek”. De heer Greida
nus was erg tevreden over de naam van het
wijkgebouw, die in de volksmond „De
Eekmolen” werd genoemd maar eigenlijk
te boek stond als „De Hoop”. Het was een
bedrijfsmolen die midden in de weilanden
aan de Woudvaart stond. Dicht in de
buurt daar waar nu het nieuwe wijkge
bouw is gekomen.
Ten huize van Hilda van Nisius in de Suffridusstraat 8 in Sneek heeft een
bijzondere gebeurtenis plaatsgevonden. De poes van Hilda, die al twee keer
eerder bevallen is van jongen, heeft haar kroost de derde keer onder de
grond, ver uit het zicht en het bereik van de mensen, ter wereld gebracht. De
reden hiervoor is waarschijnlijk dat de poes wil voorkomen dat de jongen
haar voor de derde keer worden afgenomen. Omdat Hilda alle poesjes de
voorgaande keren niet kon houden of kwijtraken werden ze direkt na de
geboorte verdronken. Haar poes moet instinktief hebben aangevoeld dat dit
keer weer zoiéts op komst was. Toen ze dan ook voelde dat de bevalling zou
plaatsvinden kroop ze in een gat dat ze in de kast in de kamer had ontdekt.
De poes kreeg al snel in de gaten dat er een gang onder de vloer was waar ze
gemakkelijk doorheen kon lopen. En dat moet haar op het idee hebben
gebracht de jongen aan de andere kant van de gang ter wereld te brengen,
met het gevolg dat niemand erbij kan. Hilda van Nisius hoorde op een
gegeven moment onder de vloer miauwen en ontdekte zo dat haar poes heel
slim haar kroost uit het bereik van de mens heeft willen houden. Nu nog kan
er niemand bij, alleen de poes, die regelmatig voedsel mee het hol inneemt.
En nu is het wachten op het moment dat de jongen uit het hol tevoorschijn
komen. Ze zijn dan al te oud om nog te laten afmaken vindt Hilda van Nisius
en ze hoopt dan ook dat de poesjes ergens een tehuis krijgen. (Foto studio
Ger Dijs)
’’o»
De laatste jaren zijn grote veranderingen
opgetreden in de waterschaporganisatie in
Friesland. Tot voor kort waren er in het
verspreidingsgebied van de krant nog zo’n
^7,
En dat dat in goede aarde viel bij de
feestvierenden was overduidelijk te mer
ken. Uitroepen van verbazing, langdurig
handenschudden, kussen links en rechts
waren daar de luidruchtige uitingen van.
Eén van de geliefde bezigheden in het
eerste „ontmoetingsuurtje" was dan ook
het over en weer laten zien van foto’s van
lang vervlogen tijden, en de aanwas van
kroost in de diverse gezinnen. En, zoals
wethouder Yntema al opmerkte, het pro
gramma was uitgebreid en aantrekkelijk.
Zo was er een optreden van Tetman de
Vries en was er een fototentoonstelling te
bezichtigen over Hemelum-nu en Heme-
lum-toen. „Een dorp zonder geschiedenis
is geen dorp”, zou de heer Yntema ook in
zijn openingstoespraak zeggen. „De tijd
heeft ook hier niet stil gestaan. Er zijn
enkele straten bijgekomen, en huizen zijn
weer afgebroken. Het is nu uiterlijk anders,
maar in ons hart is Hemelum hetzelfde
gebleven”.
Ook waren enkele vertegenwoordigers van
het gemeentebestuur bij de opening van
„De Eekmolen”. Wethouder mevrouw W.
Unema-Ehlhardt viel de eer te beurt om als
eerste de sleutel in het sleutelgat te steken
en de deuren te openen. Op een bijeen
komst in het gebouw zei ze dat met een
gevoel van voldoening te hebben gedaan.
„De gemeente mag trots zijn op zo’n
wijkgebouw”.
Het tot stand komen van het wijkgebouw is
volgens mevrouw Unema een bewijs dat er
behoefte is aan het opvullen van vrije tijd.
Zoals we in de donderdagkrant reeds be
richtten is het wijkgebouw gevestigd in de
voormalige Schippersschool, die door een
vijfentwintigtal vrijwilligers werd ver
bouwd. Mevrouw Unema toonde hier veel
waardering voor. Ze dacht dat als op deze
manier de vrije tijd wordt besteed er min
der tijd is voor agressie. „De oorzaak van
agressie moet ook nodig opgespoord wor
den. Ik weet niet of de mensen in de grond
van hun hart wel werkelijk zo zijn”, aldus
de wethouder, die het al een goed begin zou
vinden als de mensen zich eens niet met
zaken bemoeien die hen zelf niet raken.
Jongeren wordt op school niet geleerd
zelf de problemen op te lossen en dat
noemde mevrouw Unema een gemis.
„Er moet meer aandacht besteed wor
den aan zaken als leiding geven en
organiseren. Zaken die de mensen die
nen”. Als voorbeeld stelde ze de wel-
zijnsstichting Sudergoa, „die de bevol
king heeft geleerd de boontjes pan
klaar te maken. Maar het is een slopen
de baan. Er moeten tijdig opvolgers
klaarstaan”, aldus de wethouder.
„Stel uw gaven ter beschikking van ande
ren”, riep mevrouw Unema op. En hiermee
wilde ze indirekt een pluim steken op de
hoed van het wijkbestuur dat uit niets toch
een wijkgebouw wist op te richten. Het
wijkbestuur werd drie jaar geleden in het
'UW®.
z/^z/zr H
.c/'y,
.3 -c i.K
’z i.l
77 z - ZU.. 77
i i f
i Iz 5
Z M- ■7- ’.777S
-■7 7 -, 77-.7-1 7.7..V.3 v
.j.,--------
--'tS'
"7, z
■'7'- W
3 ,'f%
